Category: Politikë

  • ‘Projekt tinzar i Ramës’, Shehu: Qeveria po shkatërron spitalin e Përmetit për qendra refugjatësh

    ‘Projekt tinzar i Ramës’, Shehu: Qeveria po shkatërron spitalin e Përmetit për qendra refugjatësh

    Në një postim në rrjetet sociale, deputeti i Partisë Demokratike Tritan Shehu shprehu shqetësimin e tij të fortë për atë që e cilëson si një manovër të fshehtë të Qeverisë për të transformuar spitalin e Përmetit dhe vetë zonën e Përmetit në një qendër pritjeje për emigrantë.

    Shehu ngrit pyetje të drejtpërdrejta mbi arsyet pse po shtyhet përpara një projektvendim që, sipas tij, synon hapjen e qendrave të reja për ardhje nga Siria, Gaza dhe Libani, në një kohë kur spitali i qytetit prej vitesh ka nevojë për rikonstruksion, pajisje dhe funksionalizim të plotë në shërbim të qytetarëve.

    Sipas deputetit demokrat, ky projekt jo vetëm zhvesh Përmetin nga një shërbim jetik, por hap rrugë për përdorime të tjera të institucionit, të cilat ai i sheh si pjesë të një plani të paqartë dhe të dëmshëm për zonën dhe për Shqipërinë.

    Postimi:

    Pse Qeveria transformon spitalin e Përmetit dhe Përmetin vetë në qendër për emigrantët?

    Pse duhet ky projektvendim tinzar që kërkon të hapë qendra të reja për emigrantët nga Siria, Gaza e Libani, në Qarkun e Gjirokastrës?

    Në vend që Spitali i Përmetit të reabilitohet, të bëhet funksional, qoftë edhe i përdorur për qëllime të përcaktuara mjekuese a reabilitative, ky institucion lihet në mëshirë të fatit…
    Kërkohet të shkatërrohet tërësisht, për t’u kthyer në një qendër pritjeje emigrantësh…

    Dhe absurditeti nuk ka fund, thuhet një pjesë e tij, pra gjysmë “spital” e gjysmë refugjatë!!
    Në vend që në Memaliaj të investohet për përmirësimin e jetës së ish-minatorëve, qytetarëve, të rinjve…Projektohet nga Qeveria një investim për një tjetër qendër refugjatësh!
    Dhe kjo ndodh kur fluksi i refugjatëve që kalojnë në Shqipëri është ulur ndjeshëm.

    Thuhet për refugjatë nga Siria, kur Siria ka hyrë në rrugën e stabilitetit, pra të uljes së numrit të atyre që largohen andej.
    Përmendet Libani, në të cilin rivendosja e ligjit po afron me çarmatimin e Hezbollah dhe çmontimin e rolit të kësaj organizate terroriste.
    Ndërsa Gaza aktualisht nuk përbën ndonjë burim emigracioni, aq më shumë nesër me implementimin e plotë të planit Trump.

    Këtej del një pyetje e rëndësishme:

    Çfarë fshihet pas këtyre mjegullnajave që Rama e Qeveria po përhapin?
    Tingëllojnë si një përgatitje ogurzezë, tip Gebels, për mënxyrat e reja që po hartohen në kurriz të shqiptarëve e Shqipërisë nga kjo Rilindje. E cila është gati të shesë gjithçka, të sakrifikojë çfarë ka më të rëndësishme ky komb për pak pushtet e fitime.

  • Kush është demokrati që ka vënë me “shpatulla pas murit” Sali Berishën dhe si strategjia e tij rrezikon ta rrëzojë…

    Kush është demokrati që ka vënë me “shpatulla pas murit” Sali Berishën dhe si strategjia e tij rrezikon ta rrëzojë…

    Një furtunë e re politike ka shpërthyer brenda Partisë Demokratike, teksa një demokrat, papritur duket se po e vë kreun e PD, Sali Berisha me “shpatulla pas murit”. Juristja e njohur, Brizida Gjikondi ka zbërthyer kulisat brenda selisë bli, duke zbuluar se ish-deputeti demokrat, Ervin Salianji është njeriu që po i prish qetësinë kryedemokratit Berisha. Sipas saj, foltorja (takimet me demokratët në bazë ) e Salianjit po merr përmasa më energjike se ajo e Berishës, duke krijuar një tronditje të fortë brenda strukturave të Partisë Demokratike. Gjatë një interviste për “Abc News”, juristja Gjikondi deklaroi se Berisha nuk e do ecjen përpara të PD-së, pasi e konsideron partinë si pronën e tij personale. Por sipas saj, “epoka e re” që po sjell Salianji ka nisur t’i frikësojë të gjithë ata që janë mësuar me status quo-në.
    Ndërkaq ajo thekson se Bardhi nuk rrezikon të dalë hapur, sepse preferon të bashkohet me fituesin vetëm pasi betejat mbyllen. Ndërkohë momenti kur Salianji doli nga burgu dhe askush nuk e priti në selinë blu, sipas Gjikondit, tregoi qartë mentalitetin e garnizonit të krijuar nga Berisha. Pra e gjithë kjo panoramë tregon se tani, skema e vjetër duket se po i shembet nën këmbë liderit të PD-së. Salianji, me lëvizjet e tij të papritura, ka çarë murin e heshtjes dhe ka thyer rehatinë e Berishës. Madje strategjia e tij, sipas zonjës Gjikondit, po rrezikon ta rrëzojë Sali Berishën nga karrigia e kreut të Partisë Demokratike. Dhe beteja që po vjen duket të jetë më e forta që ka përjetuar ndonjëherë opozita shqiptare. Më poshtë po pasqyrojmë një pjesë të intervistë së znj. Gjikondi.
    Pjesë nga intervista e juristes Brizida Gjikondi
    -Zonja Gjikondi, një kafe me shokët, siç në fakt e ka cilësuar Gazment Bardhi, por nga ana tjetër edhe një foltore e Salianjit, duket se ka shkaktuar një tërmet brenda Partisë Demokratike, por edhe vetë te Sali Berisha. Nuk e di si i keni parë ju këto dy foltore paralele brenda Partisë Demokratike?
    Më realja dhe më energjikja besoj se është foltorja e Salianjit, sepse Partia Demokratike me në krye Berishën ishte kthyer në një kënetë, në një moçal me ujë të ndenjur. Kënetë e cila ishte me dashje nga Berisha në atë standart – e them me ironi – dhe patjetër që është prishur rehatia. Sa për katër miq, ose për çka thotë Gazment Bardhi, mendoj që përgjithësisht kjo është qasja që ka Bardhi. Ne e dimë shumë mirë që Bardhi rri dhe pastaj bëhet gjithmonë me fitimtarët. Nuk ka kurajën që të shkruajë ai historinë, por gjithmonë është numri dy. Militanti është ‘bush i topit’, si themi ne në gjuhën popullore. Asnjëherë nuk merr iniciativën të jetë ai që shkruan historinë, por është ai që kur është çarë rruga dhe kur është fituar beteja, bashkëngjitet me fitimtarin. Kështu bëri atëherë: nga Lulzim Basha vajti te Berisha. Kështu bën dhe tani, që përpiqet ta mbajë mirë me të dy krahët dhe mos pozicionohet hapur, (edhe pse) shpirti do të jetë me Salianjin, por interesi e bën të rrijë me Berishën.
    -Berisha ka sulmuar drejtpërdrejt Ervin Salianjin. Përveç se ai e ka konsideruar atë një mashtrues, tha se foltoren e ka organizuar me tradhtarë. Por pse një reagim i tillë i Berishës, kur ka qenë vetë Berisha i cili e ka cilësuar Salianjin si hero kur ai ka qenë në burg?
    Nuk besoj, pavarësisht se e ka quajtur hero. Nuk besoj se ne e kemi parë që kur doli Salianji nga burgu – besoj se dhe ju e aprovoni zoti Miliana – që askush nuk e priti në selinë e Partisë Demokratike. Ai besoj edhe sot që e ka sulmuar, e ka sulmuar sepse Salianji i ka prishur status quo-në, i ka prishur rehatinë, parazitizmin, atë që Berisha ka dashur ta mbajë në këtë standard. Berisha me dashje ka dashur ta mbajë Partinë Demokratike një garnizon të tij, në funksion të problemeve që ka ai me SPAK-un dhe me Drejtësinë shqiptare. Nuk do ai që Partia Demokratike të ecë përpara, të shkëputet nga interesat e Berishës dhe të ketë interesat e veta. Kjo është e gjithë urrejtja, inati dhe ligjërimi i Berishës kundër Salianjit. Është pikërisht sepse i prishet komplet skema që ai kishte përgatitur, që PD-ja të ishte në funksion, të ishte avokati i tij politik në funksion të problemeve që ka ai me drejtësinë. Mendoj që totalisht kjo gjë është prishur.
    –Zonja Gjikondi, duket se tashmë kartat janë hapur, dhe në momentin kur Berisha del kaq hapur kundër Salianjit, duhet të ketë frikë Salianji nga Berisha apo Berisha nga Salianji?
    Kuptohet që ka Berisha frikë nga Salianji. Salianji nuk ka më çfarë frike të ketë nga Berisha. Nuk ka më interes tek Berisha. E di shumë mirë që deri aty që ka çarë në atë parti, ka çarë nga meritat e tij personale, sepse ai është një parti që i vret talentet politikë, i mbyt zërat që janë ndryshe nga tufa. Ka gjetur momentin e duhur dhe çastin e duhur për të bërë lëvizjen e duhur dhe kjo lëvizje do kurajo. Ne pamë që edhe heshtja e deputetëve tregoi pikërisht që ata – e thashë edhe që parë si puna e zotit Bardhi – janë me shpirt me Salianjin, por interesi i bën të rrinë me një kalbësirë, ose në një moçal që është Partia Demokratike e Nokës, Berishës dhe Vokshit, që gjithmonë i mbyt personazhet e spikatur dhe nuk do lejojë kurrë që ata të ecin përpara, por duan që këta, mbas vdekjes politike të Berishës, automatikisht të hyjnë në krye të partisë, si Bokshiedhe Noka. Dhe e them dhe një herë që gjithë kjo urrejtje dhe gjithë ky sulm ndaj Salianjit është pikërisht sepse e druajnë, ia dinë peshën, e dinë që po sjell një epokë të re në Partinë Demokratike. Epokë që këta nuk e duan, sepse këta nuk kanë hallin e Partisë Demokratike, opozitarizmit dhe ndryshimit në Shqipëri. Ata kanë vetëm hallin të ruajnë këtë status që kanë të gjithë ata, secili në raport me Partinë Demokratike.
    -Po të shohim Ervin Salianjin apo edhe të tjerët që janë bashkuar me të, ende nuk janë pozicionuar qartë, teksa nuk e konsiderojnë si një lëvizje vetë ata brenda Partisë Demokratike, po thonë: “është thjesht një takim me bazën”. Unë për këtë kam një pyetje të drejtpërdrejtë për ju: A tenton Salianji t’ia marrë partinë Berishës?
    Këtu e kemi shumë të drejtë si pyetje, sepse sot në darkë kanë qenë të ftuar në emisione edhe zoti Ali Mehmeti dhe zoti Salianji, dhe mendoj që zoti Salianji ka pasur më integritet dhe më dinjitet në përgjigjet e tij. Zoti Ali Mehmeti jo. Nuk kam pse të fshihem mbrapa gishtit. Në qoftë se janë burra me dy “R”, ata detyrimisht duhet të dalin hapur dhe të thonë që ata duan që, jo të marrin Partinë Demokratike – sepse kjo fjala “e marrë” është shumë e ngushtë për një vizion të madh politik – por duan ta rivitalizojnë që të marrin pushtetin. Por me Berishën, Nokën, Vokshin dhe ujëra të tjerë të ndenjur, kurrë nuk mund të merret më opozita, dhe aq më tepër pastaj dhe pushteti. Po nuk pati një kontakt të afërt me bazën, ku baza të jetë direkt pjesëmarrëse në çdo vendimmarrje, por dhe në një rivitalizim, pasi ne shikojmë të gjithë që opozita shqiptare ka hyrë në një gjumë të thellë.
    Zoti Ali Mehmeti tha: “jo, po e duam Berishën në krye”, kurse zoti Salianji tha që unë e kam me idetë, duam të ndryshojmë, dua të lidhemi me bazën. Evitoi marrjen e emrit të zotit Berisha, që për mendimin tim ka qenë një taktikë konstruktive, sepse Shqipëria është shumë e ngopur me urrejtje, me përçmime, me sharje, me përçarje. Një politikan vizionar vërtetë shikon lart dhe përpiqet t’i bashkojë copat, jo t’i ndajë, dhe jo të gjejë armik, as të jetë oportunist si zoti Ali Mehmeti. Një njeri duhet të ketë integritetin, dinjitetin, kurajën që në momente të caktuara vërtetë të tregojë atë që ai po bën realisht dhe që ne po e shohim. Nuk mund të fshihet që “ne e duam Berishën”, por “ne thjesht po bëjmë analiza”. Sepse sikur t’i duan ata, ata nuk i do Berisha. Berisha ka bërë karrierë elitare në përzënien dhe dobësimin e personave që i dalin kundër, ose që mendojnë ndryshe – se fjala “kundër” është fjalë e madhe.
    Kush mendon ndryshe nga Berisha, detyrimisht është shpallur armik i popullit, se asaj mendësie i takon, atë lloj mendësie ka. Gjithmonë tjetrin e shikon si një kundërshtar që duhet asgjësuar, jo vetëm politikisht, por edhe fizikisht. Prandaj edhe sikur zoti Ali Mehmeti të dojë të vazhdojë të bëjë balet, një herë majtas, një herë djathtas, asnjëherë në qendër, Berisha nuk do pranojë më ta ketë në gjirin e tij, sepse mund të bëhet një model frymëzues për shumë të tjerë. Ai duhet t’ia presë kokën pulës që në fillim, nuk do e lejojë që të shtohen radhët e Salianjëve dhe të personave të tjerë që janë në krahët e tij.
    -Por a mendoni, apo a dyshoni se e gjitha kjo lëvizje, le ta quajmë të tillë, mund të përfundojë sërish me Berishën kryetar, apo Salianjin, Ali Mehmetin apo kushdo tjetër, me një post të rëndësishëm brenda Partisë Demokratike?
    Nuk e besoj. Besoj se Saliani është i qartë në ambiciet që ka. Është – e thashë edhe në fillim – që ka dalluar nga personazhet e tjerë të Partisë Demokratike. Nuk besoj se mund të kënaqet të ketë një si Noka dhe si Vokshi mbi kokën e tij. Ai e di vlerën e vetes, është i vetëdijshëm. Mendoj që mund të ketë marrë edhe garanci ndërkombëtare. Nuk besoj se i ka hyrë detit në këmbë, kur thotë populli. Besoj se edhe si person i ri në moshë, edhe në ide, edhe në qasje, edhe në ligjërim, besoj se është i qartë se ku do të arrijë. Nuk besoj se ai do të jetë në një PD me Berishën. Ai nuk do të ketë konflikt me Berishën, por nuk varet nga ai, sepse gjithmonë një marrëdhënie është e dyanshme. Aq më tepër kur pala tjetër është Berisha. Është Berisha pastaj që nuk do e dojë më zotin Salianji.
    Nuk e do që tani ta ketë aty, sepse i prish komplet moçalin dhe kënetën që Berishën e ka mbajtur në ngrohtë deri tani, dhe që ka qenë kënetë që ai ka qenë në funksion të Berishës vetëm për marrëdhënien e tij me drejtësinë shqiptare, me SPAK-un dhe me dy gjyqet që ka ai, që nuk janë gjyqe të dorës së dytë, por janë gjyqe të rëndësishme. Dhe jo vetëm me SPAK-un, por edhe me Non Grata-n, që pavarësisht se pritej me javë dhe me ditë, po shkojnë vite dhe ajo damkë nuk po hiqet dhe nuk ka për t’u hequr, çka penalizon gjithë Partinë Demokratike.

  • Thellohet përplasja në selinë blu, Berisha shton sulmet ndaj grupit armiqësor, i përgjigjen ashpër Salianji dhe…

    Thellohet përplasja në selinë blu, Berisha shton sulmet ndaj grupit armiqësor, i përgjigjen ashpër Salianji dhe…

    Lëvizja e Salianjit duket se ka trazuar ujërat brenda Partisë Demokratike dhe e ka çuar përplasjen në një tjetër nivel. Këtë mes jave Ervin Salianji dhe Ilir Alimehmeti, zhvilluan një me strukturat dhe anëtarët e PD në Durrës. Por kjo lëvizje duket se nuk i ka pëlqyer kryetarit të Partisë Demokratike, Sali Berisha, i cili e akuzoi Salianjin për një “axhendë personale dhe private”, ndërsa hodhi akuza dhe për pjesëmarrësit e tjerë në takimin e Durrësit. “Aty ishin një grup të pakënaqurish. Kishte të tjerë që punuan për PS dhe kanë frikë se do t’u dalë,” tha Berisha për gazetarët. Ai paralajmëroi se do të kishte “llogaridhënie” para strukturave për ata që sipas tij nuk kanë punuar për fushatën e PD-së.
    “Agjenda private, disa prej tyre që njoha sepse pashë individë që ia kanë mbathur në fushatë për turizëm…”, shtoi më tej ai. Po ashtu, Sali Berisha nga Mirditë ku nisi turin e foltoreve, nuk kurseu sulmet ndaj ish-deputetit. Pa përmendur emrin drejtpërdrejt, Berisha ka kritikuar qartë çdo përpjekje për të vendosur rrugë alternative jashtë strukturave të partisë, duke e cilësuar të papranueshme anashkalimin e forumeve të zgjedhura. Sipas tij, PD është në prag të një procesi të plotë zgjedhor që do të përfshijë të gjitha nivelet e organizimit, nga kryetari i partisë deri te strukturat në bazë. Vendimet dhe drejtimi i partisë, sipas Berishës, i takojnë anëtarësisë përmes votës së lirë dhe jo grupeve të vogla që veprojnë jashtë sistemit statutor. Ai e ka konsideruar si sjellje të papërgjegjshme daljen nga forumet e partisë në një moment kur kjo ndodhet në një betejë kritike me qeverinë.
    Berisha ka shprehur pakënaqësi për përpjekjet për të tërhequr vëmendjen publike me deklarata të bujshme në media, duke lënë pas dore debatin dhe përgjegjësinë në organet vendimmarrëse. Sipas tij, nismat personale të shfaqura në kohë krizash të forta politike nuk ndihmojnë, por vetëm dëmtojnë besimin dhe kohezionin e brendshëm. “Po pse del anash ti? Ja ku janë, ja ku je. Është anëtar kryesie. Ka, çdo mbledhje ka patur të drejtë dhe do ketë të drejtë të thotë ç’të dojë. Po ti kur s’flet në Kryesi, s’flet atje ku është i ngarkuar dhe shkon dhe merr njerëz të pakënaqur. Shoh njërin aty, më çon mesazh një demokrat. Doktor thotë, a e pe Shuaipin aty? Shuaipin thotë, e ka çuar me detyrim Fred Xhaferi. Po ku është Fred Xhaferi sot? Fred Xhaferi është këshilltar i Bajramit. Po. Tani, me këto do merremi, s’merremi me këto ne. Ne merremi, çfarë ke zotëri?
    Je anëtar i partisë, je i lirë, ke të drejtë të shprehësh çdo mendim. Ama, në kulmin e, në kulmin e krizës së dyshes Rama-Balluku, të mbushësh studiot me këtë lajm, u ke borxh demokratëve pastaj. Ke borxh. Ne flasim, ne jemi parti e hapur, s’pengojmë njeri me fol. Çfarë të dojë, të thojë, të bëjë, të votojnë, të veprojë. A, pastaj me takime private nuk zgjidhen këto. Jo. Ne jemi parti e forumeve. Jemi parti, nuk jemi lëvizje, nuk jemi aktivistë. Jemi një parti politike”, nënvizoi Berisha.
    Reagon Salianji
    Por i menjëhershëm ishte reagimi i Ervin Salianjit, i cili i është përgjigjur kryedemokratit SaliBerisha në lidhje me komentet e bëra për takimet e tij me demokratët. Teksa Berisha i cilëson takimet e Salianjit si jashtë strukturës së PD, ish-deputeti theksoi se takimi në Durrës ishte me strukturat degës së PD në Durrës dhe kontribuues ndër vite për selinë blu. “Takimi në Durrës ka qenë me strukturat e PD. Kryetarët e fundit të zgjedhur me votë.  Ishin strukturat e degës dhe 80% e anëtarëve të grupseksioneve. Në kemi problem me fituesit, këta që fitojnë i shmangim, Ata kanë sakrifikuar duke mos marrë asgjë nga PD.
    PD duhet ë riformatohet duke vlerësuar ata që kanë kontribut”, tha Salianji në një studio televizive. Nga ana tjetër, Salianji e ka bërë të qartë pakënaqësitë e tij ndaj kryedemokratit Sali Berisha dhe mënyrës se si funksionon partia. Salianjitheksoi se qëllimi i tij është të mundë qeverinë e Edi Ramës dhe të ndihmojë PD-në të rifitojë lidhjen me bazën e saj. Sipas tij problemi kryesor lidhet me vendimmarrjen dhe mungesën e përfshirjes së anëtarësisë. Ish-deputeti kritikoi mënyrën se si PD po i trajton fitoret e zgjedhjeve dhe përbërjen e listave të kandidatëve. Ai tha se pavarësisht humbjes së thellë, PD ka fituar disa bashki pas shumë vitesh dhe ka arritur të promovojë kandidatë të rinj e me vlera, por nuk po analizon këto suksese në mënyrë të drejtë, duke mos nxjerrë mësime për zgjedhjet e ardhshme.
    Reagimi i Alimehmetit
    Ndërkohë anëtari i Këshillit Kombëtar të Partisë Demokratike, Ilir Alimehmeti teksa foli mbi lëvizjen e re politike që po ndërmarrin disa figura të PD-së, e cila nga disa brenda selisë blu është interpretuar si “foltorja paralele”, thumboi Berishën. Z. Alimehmeti sqaroi se iniciativa nuk është tentativë për fraksion apo lëvizje kundër kryetarit të PD-së, por një përpjekje për të energjizuar një pjesë të demokratëve që, sipas tij, nuk ndihen të përfaqësuar. “Absolutisht nuk mbështes përçarjen. E di shumë mirë se ku ka shkuar PD-ja. Në prill të vitit 2022 kam qenë pjesë e Rithemelimit të drejtuar nga z. Berisha, që atëherë prodhoi frymë të re, hapje dhe meritokraci, gjë që çoi te protesta e 7 korrikut. Por rrugës pati situata kur ato premtime nuk u realizuan mjaftueshëm”, u shpreh ai në një intervistë për mediat.
    Alimehmeti theksoi se mungesa e meritokracisë ka krijuar ftohje te demokratët dhe se është e domosdoshme “ringjallja” e strukturave. Ai shtoi se momenti aktual lidhet me përfundimin e proceseve zgjedhore dhe publikimin e raportit të OSBE/ODIHR, i cili, sipas tij, foli qartë për garë të pabarabartë dhe fenomenin e asaj që ai e cilësoi si “parti-shtet”. “Pse në këtë moment? Sepse pas 11 majit, ne u morëm gjithë kohës me pjesën e garës elektorale deri sa doli raporti i OSBE/ODIHR. Që foli shumë qartë për garë të pabarabartë dhe partinë shtet që ne kishim përballë. Më pas kishim dhe një fushatë të vogël të pjesshme, Tirana nuk u bë dot, por ishin 5 bashki të tjera fushatë deri në nëntor. Prisnim protesta të fuqishme për situatën Balluku.
    Nga ky aspekt priteshin reagime më të forta”, tha ai. Duke folur për qëndrimin e tij brenda PD-së, ai nënvizoi se nuk kanë marrë autorizim zyrtar nga Këshilli Kombëtar, por ndihen të detyruar të reagojnë. “Nuk kemi marrë autorizim zyrtar nga Këshilli Kombëtar i PD. Ne shohim problematikën dhe s’mund të rrimë pa bërë gjë. Jam brenda PD dhe punoj për PD në mënyrën si unë e mendoj më të qartë. Unë shoh që linja zyrtare nuk funksionon”, shtoi ai. Alimehmeti konfirmoi se është në komunikim të vazhdueshëm me kryedemokratin Sali Berisha dhe kujtoi se e ka votuar atë dy herë për lidershipin e PD-së. Sipas tij, ndërhyrja është e domosdoshme për shkak të sfidave të thella që ka sjellë opozitarizmi i gjatë. “T’i themi disa të vërtetë. Ne jemi në vitin e 13-të të opozitës. Demokratët që vazhdojnë qëndrojnë në struktura janë për t’u ngritur në monument. Nuk janë strukturat aq të detajuara në çdo nivel sa mendohet nga jashtë. 13 vite opozita nuk janë pak, krijohen vështirësi, vakume, kalon dhe mosha.
    Ne e dimë dhe emigrimin masiv sa ka ndikuar”, theksoi Alimehmeti. Ai theksoi se PD duhet të dalë te njerëzit dhe të kërkojë anëtarë të rinj, duke mos u mjaftuar vetëm me strukturat aktuale, të cilat janë dobësuar edhe nga emigracioni masiv.Pyetur nëse e konsideron veten pjesë të bërthamës së PD-së, Alimehmeti u shpreh: “Jam në periferi. Jam anëtar i Këshillit Kombëtar, i cili nuk është mbledhur prej nëntë muajsh. Nuk jam i angazhuar në këtë drejtim, prandaj kërkojmë të zbatohet kriteri i meritokracisë siç ishte premtuar.”, tha Alimehmeti.

  • Dosja e nxehtë/ Buzhala: Përpjekjet e Ramës për të shpëtuar Ballukun janë të kota

    Dosja e nxehtë/ Buzhala: Përpjekjet e Ramës për të shpëtuar Ballukun janë të kota

    Gazetari Berat Buzhala deklaroi se dosja e Belinda Ballukut përbën çështjen më të rëndë me të cilën është përballur ndonjëherë Edi Rama.Sipas tij, kryeministri po inskenon lëvizje politike për t’i krijuar përshtypjen Ballukut se po bën gjithçka për ta shpëtuar, ndërsa në realitet, sipas Buzhalës, ai e di se kjo është një mision i pamundur. Ai theksoi se aktualisht i vetmi institucion funksional në Shqipëri është SPAK-u, dhe dëshmitë që mund të jepen nga Balluku ose të tjerë të përfshirë në aferë, përfshirë mesazhet dhe komunikimet, mund të implikojnë drejtpërdrejt edhe vetë Ramën në fazat e ardhshme të procesit.Berat Buzhala: Realisht, unë besoj që është dosja më e rëndë për Edi Ramën, por megjithatë, perspektiva ime është që Rama po inskenon sepse nuk është… Edi Rama këto po i bën për të bindur Ballukun që po bën çdo gjë që ta shpëtojë atë. Mirëpo, unë e shoh të pamundur këtë dhe vetë zoti Rama e di që është mision i pamundur shpëtimi i zonjës balluku. Aktualisht, Shqipëria, të vetmin institucion shtetëror ka SPAK.Edi Rama, tani e ka brengën që Belinda të bindet që ai do ta shpëtojë Belindën. Por nuk mundet ta shpëtojë, është e pashpëtueshme. Sigurisht që dosja është e rëndë, pak a shumë është sikur je duke ecur me një udhëtar dhe bashkëudhëtarin tënd e ka marrë një fishek shumë afër teje…A po mundohet Rama që ta shpëtojë edhe veten? Ka mundësi që po, ai po mundohet ta shpëtojë edhe veten, jo në këtë fazë. Jo në këtë fazë sepse nuk është i rrezikuar, pra në këtë fazën e Belindës edhe kujtdo tjetër që është pjesë e kësaj afere.Në drejtësi është shumë e rëndësishme dëshmia që do të jepet, ose e zonjës Balluku, Berberit apo dikujt tjetër. Ato mund ta implikojnë edhe direkt, pasi këto mesazhet mund të jenë edhe të interpretuara.

  • Shqipëria po vrapon drejt BE-së mbi themele të brishta, zbulon analiza

    Shqipëria po vrapon drejt BE-së mbi themele të brishta, zbulon analiza

    Shqipëria po ecën më shpejt se çdo vend tjetër i rajonit drejt Bashkimit Evropian, por një analizë e re e katër think-tank-eve prestigjioze paralajmëron se ky ritëm rekord mund të mbetet “sukses mbi letër” nëse nuk shoqërohet me transformim të thellë politik, institucional dhe shoqëror.
    Në thelb, vendi rrezikon të përmbushë kriteret formalisht, por pa krijuar themelet që garantojnë zbatim real dhe afatgjatë.
    Policy brief-i është hartuar nga një ekip ekspertësh të fushës së integrimit – mes tyre Wouter Zweers i Clingendael, Dimitar Bechev dhe Iliriana Gjoni të Carnegie Europe, Sébastien Maillard i Jacques Delors Institute, si dhe Milan Nič dhe Nikola Xaviereff të DGAP – të cilët sjellin një vlerësim të ri, më kritik dhe më të thellë mbi dinamikat që fshihen pas përparimit të shpejtë të Tiranës.

    Sipas analizës, Shqipëria ka hyrë në një “modalitet shpejtësie” që tejkalon kapacitetet reale të administratës dhe strukturave të brendshme.

    Ndryshe nga raportimet rutinë për hapjen e grupkapitujve dhe mbështetjen politike në BE, ekspertët vënë theksin tek ajo që nuk është adresuar mjaftueshëm: mungesa e një qasjeje gjithëpërfshirëse brenda vendit.

    Procesi mbetet shumë i centralizuar, me vendimmarrje që përqendrohet kryesisht në nivel qeveritar dhe kryeministror, ndërsa institucionet e tjera, pushteti vendor, shoqëria civile dhe sektori privat nuk janë ende pjesë aktive e reformave.

    Kjo, sipas Zweers, rrezikon të prodhojë vetëm “përputhje formale” me acquis, pa krijuar një kulturë funksionale evropianizimi.
    Një tjetër gjetje e freskët – dhe mjaft domethënëse – është paralajmërimi se përballja me kapitujt e drejtësisë dhe sundimit të ligjit nuk po shoqërohet nga kapacitetet e nevojshme administrative dhe teknike.
    Dokumenti thekson se reformat po kalojnë me shpejtësi në legjislacion, por zbatimi ulërin pas, ndërsa boshllëqet në gjyqësor dhe presioni mbi institucionet e pavarura mbeten sfida reale.
    Në këtë panoramë, SPAK shfaqet si një ndër institucionet më të besueshme, por autorët theksojnë se ai ka nevojë për mbështetje të qëndrueshme dhe mbrojtje nga ndërhyrjet politike.
    Dokumenti sjell edhe një qasje të re ndaj pluralizmit politik në Shqipëri.
    Sipas përmbledhjes, mungesa e një opozite funksionale dhe dominimi i plotë i pushtetit nga mazhoranca nuk janë thjesht problem i demokracisë së brendshme, por pengesë reale për procesin e integrimit.
    Integrimi, theksojnë autorët, nuk është vetëm teknik; kërkon garë politike, kontroll parlamentar dhe debat publik. Pa to, reformave u mungon oksigjeni dhe legjitimiteti.
    Një nga paralajmërimet më të drejtpërdrejta të dokumentit lidhet me procesin e vlerësimit të IBAR-it.
    Analistët kërkojnë që BE-ja të mos ndjekë logjikën e “momentumit me çdo kusht”.
    Përmbledhja thekson se një vlerësim i nxituar, që synon t’i japë Shqipërisë një “po” të shpejtë për të ruajtur ritmin politik, do të dëmtonte vetë besueshmërinë e procesit të zgjerimit.
    Për herë të parë në një raport të këtij niveli, Shqipëria paraqitet si një test për BE-në – jo për kapacitetin e vendit për të përmbushur detyrat, por për aftësinë e Unionit për të qëndruar besnik ndaj parimeve të veta.
    Një risi tjetër e rëndësishme e analizës lidhet me projektet e mëdha të investimeve, sidomos ato që hyjnë në kategorinë e “investitorit strategjik”.
    Dokumenti paralajmëron se këto projekte mund të anashkalojnë standardet evropiane për mjedisin, transparencën dhe prokurimet, duke krijuar zona gri që nuk përputhen me praktikat e BE-së.
    Në këtë drejtim, ekspertët kërkojnë që Unioni të flasë më hapur dhe më fort, përpara se vendi të futet në një fazë të avancuar të negociatave ku korrigjimet janë më të vështira.
    Ndryshe nga diskursi i zakonshëm që fokusohet tek detyrat e vendeve kandidate, policy brief-i sjell një këndvështrim të ri: edhe BE-ja ka nevojë të përgatitet për Shqipërinë.
    Përmbledhja nënvizon se diskutimet mbi traktatin e anëtarësimit, periudhat tranzitore dhe balancimin e reformave të brendshme të Unionit me zgjerimin duhet të fillojnë tani për të shmangur bllokimet e ardhshme politike.
    Shqipëria dhe Mali i Zi, si dy vendet më të avancuara, kërkojnë që BE-ja të jetë po aq e gatshme sa janë vetë vendet aspirante.

  • Ndikimi rus, sfidë e përbashkët e Malit të Zi dhe Moldavisë: Rusia do shfrytëzojë çdo destabilizim

    Ndikimi rus, sfidë e përbashkët e Malit të Zi dhe Moldavisë: Rusia do shfrytëzojë çdo destabilizim

    Kudo që ekziston hapësirë për destabilizim, Rusia do ta shfrytëzojë atë, vlerësoi për Radion Evropa e Lirë analisti i Qendrës së Forenzikës Digjitale të Malit të Zi (DFC), Drashko Jabuçanin.
    Nga DFC-ja, në analizën e fundit lidhur me ndikimin rus, kanë tërhequr vëmendjen mbi strategjinë e shtetit ndaj vendeve që ndodhen në faza të ndryshme të integrimeve euroatlantike. Veçanërisht kanë theksuar ngjashmëritë në rastin e Malit të Zi dhe Moldavisë.

    “Ballkani Perëndimor dhe Moldavia në strategjinë ruse të destabilizimit shërbejnë të njëjtit qëllim: t’i tregojnë Perëndimit se levat e pushtetit dhe ndikimit janë ende në duart e Kremlinit, pavarësisht sanksioneve dhe izolimit politik”, theksoi Jabuçanin.
    Rusia ndodhet që pothuajse katër vjet nën sanksione, pasi nisi pushtimin e Ukrainës fqinje.
    Pavarësisht se cili shtet ka qenë në shënjestër gjatë dhjetë vjetëve të fundit, Moska, sipas tij, përdor të njëjtat metoda për të ndikuar mbi proceset demokratike, para së gjithash përmes dezinformatave, organizatave fetare dhe shërbimeve sekrete.
    Nga Ambasada e Rusisë nuk i janë përgjigjur pyetjeve të Radios Evropa e Lirë nëse qëllimi i tyre është dobësimi i kursit proevropian të Malit të Zi, komprometimi i institucioneve dhe krijimi i një atmosfere të paqëndrueshmërisë politike. Ambasadori i Rusisë së fundmi ka akuzuar autoritetet për armiqësi ndaj Moskës.
    Paralele zgjedhore
    Në Moldavi, në shtator të vitit 2025 u mbajtën zgjedhjet parlamentare, të cilat u panë si vendim kyç i këtij shteti të Evropës Lindore për të zgjedhur mes Brukselit dhe Moskës.
    Një javë para zgjedhjeve, autoritetet moldaviane arrestuan dhjetëra persona nën dyshimin për përgatitjen e trazirave masive. Shumica e tyre rezultoi se ishin trajnuar në Serbi.Hetimi tregoi se shërbimet ruse të sigurisë kishin organizuar në Serbi një kamp për trajnim special të shtetasve moldavianë dhe rumunë, nën pretekstin e një pelegrinazhi fetar.
    Instruktorët i kishin mësuar ata me taktika për trazira në rrugë, thyerje të kordonëve policorë dhe përdorim të armëve.
    “Qëllimi kryesor i operacionit rus të para-inteligjencës ishte nxitja e rrëmujës dhe trazirave në rast të fitores së shumicës proevropiane në zgjedhjet në Moldavi”.Fitore bindëse në këto zgjedhje shënoi partia proevropiane e presidentes, Maia Sandu.
    Këto zgjedhje në DFC janë krahasuar me tentativën për “grusht shteti” në ditën e mbajtjes së zgjedhjeve parlamentare të vitit 2016 në Mal të Zi.
    Taktikat e protestave të dhunshme dhe mjetet speciale të planifikuara në Moldavi janë identike me ato të përfshira në aktakuzën e Prokurorisë Speciale të Malit të Zi në rastin e njohur si grusht shteti i vitit 2016, theksoi DFC-ja.
    Të pandehurit kishin synuar që në ditën e zgjedhjeve parlamentare të shkaktonin trazira, përplasje me policinë dhe të pengonin anëtarësimin e Malit të Zi në NATO.
    Për organizimin dhe financimin e operacionit janë akuzuar agjentët rusë Eduard Shishmakov dhe Vladimir Popov.
    Në mesin e të akuzuarve janë tetë shtetas serbë dhe tre malazezë, ndër ta edhe kryetari aktual i Kuvendit, Andrija Mandiq, dhe deputeti Millan Knezheviq.
    Gjykata Supreme fillimisht i dënoi me burg, ndërsa në rigjykim i liroi ata. Vendimi nuk është ende i formës së prerë.”Serbia si qendra kryesore për aktivitetet e GRU-së”Edhe në rastin e Moldavisë në vitin 2025, edhe në atë të Malit të Zi më 2016, është evidentuar aktivitet i agjentëve të shërbimit të inteligjencës ushtarake ruse GRU, me qëllim destabilizimin e shtetit përmes nxitjes së trazirave, financimit të strukturave kriminale dhe protestave të dhunshme, theksoi DFC-ja.
    “Në të dy rastet, Serbia ka shërbyer si qendra kryesore për aktivitetet e para-inteligjencës të GRU-së. Ndër provat për aktivitetet e planifikuara të paligjshme në Mal të Zi janë fotografi, incizime, uniforma, pranimet direkte dhe para të sekuestruara në shumën prej 125 mijë eurosh, gjë që është konfirmuar nga organet hetimore serbe”.
    Pika e përbashkët nuk është vetëm veprimi taktik i operativëve në terren, por edhe faza e integrimit në të cilën ndodheshin të dy shtetet.
    Mali i Zi në vitin 2016 ishte në prag të anëtarësimit në NATO, ndërsa zgjedhjet në Moldavi në vitin 2025 ishin kyç për integrimin në të ardhmen të këtij shteti në Bashkimin Evropian.
    “Skenari moldavian”Në DFC paralajmëruan se në Mal të Zi që nga viti 2020 po krijohen kushtet për një skenar potencialisht moldavian, i cili ka për qëllim dobësimin e kursit proevropian të shtetit dhe krijimin e paqëndrueshmërisë politike, që i shkon për shtati interesave të Rusisë.
    “Instrumentalizimi i partive proruse, infiltrimi i komunitetit fetar në sferën politike, fushata e fuqishme propagandistike përmes mediave dhe rrjeteve sociale proruse, si dhe nxitja e ndasive shoqërore e etnike, pa dyshim pasqyrohen edhe në kontekstin malazez”, u tha në analizën e DFC-së.Në vitin 2020 u rrëzua nga pushteti pas 30 vjetësh Partia Demokratike e Socialistëve e Millo Gjukanoviqit dhe pushtetin e mori një koalicion që përbëhej nga partitë proserbe dhe proruse të Frontit Demokratik dhe Demokratëve.
    Qeveria e Malit të Zi synon që deri në fund të vitit të ardhshëm të mbyllë të gjitha kapitujt negociues dhe në vitin 2028 të bëhet anëtare e BE-së. Një vit para kësaj pritet të mbahen zgjedhjet e rregullta parlamentare.
    Ndikimi përmes Kishës Moldavisë dhe Kishës Ortodokse SerbeDFC ka vërejtur paralelizëm edhe në veprimet e kishës.
    Në rastin e zgjedhjeve të fundit moldaviane të mbajtura në shtator të vitit 2025, rol kyç në përhapjen e propagandës antievropiane patën priftërinjtë e Kishës Ortodokse të Moldavisë.
    Agjencia e lajmeve Reuters ka raportuar se priftërinjtë në Moldavi një vit para zgjedhjeve shkuan në pelegrinazhe të paguara në Rusi dhe më pas, pas kthimit në Moldavi, morën fonde për themelimin e dhjetëra kanaleve në Telegram, përmes të cilave paralajmëruan për rreziqet nga aspiratat evropiane të autoriteteve moldaviane.
    Narrativi i përbashkët ishte “lufta për vlerat tradicionale” nën pretekstin e predikimeve për fenë dhe dashurinë për ortodoksizmin.
    Në kontekstin ballkanik, Kisha Ortodokse Serbe (KOS) ka një fuqi identike mobilizuese, që e bën ndërmjetësuesen kyç të ndikimit rus, theksoi DFC-ja.
    “Para zgjedhjeve lokale në Kotor dhe Podgoricë në shtator të vitit 2024, KOS-i shfrytëzoi të gjithë rrjetin e priftërinjve, të cilët në ceremoni dhe liturgji theksonin rolin kyç të ruajtjes së fesë, popullit dhe të shenjtëroreve si një futje në fushatën zgjedhore”.
    Po ashtu, figura kyç të kishës u vunë në funksion të partive proserbe dhe proruse, duke tentuar që të ndikojnë drejtpërdrejt në rezultatin zgjedhor. Pushtetin në këto qytete e kanë parti të afërta me Kishën Ortodokse Serbe.
    Përgjigja e Mitropolisë së Kishës Serbe në Mal të ZiLidhur me këto pretendime, nga Mitropolia e Kishës Ortodokse Serbe i thanë Radios Evropa e Lirë se ato janë “të kota, të rreme dhe keqdashëse”.
    “Pretendimet e pabazuara të të ashtuquajturit DFC për kishën … janë gënjeshtra të rrezikshme dhe të llogaritura, që synojnë vetëm të dëmtojnë KOS-in, nga kush e për çfarë interesash, nuk dihet”, u tha në përgjigje.
    Nga Mitropolia pohuan se kisha nuk ka qenë e angazhuar në fushatat zgjedhore në Podgoricë e as në Kotor.
    “Kisha, për shkak të rrezikut të madh juridik, është angazhuar shumë hapur për ndryshimin e pushtetit në vitin 2020, por as atëherë e as tani nuk merret e as do të merret me fushata partiake”.
    Ata shtojnë se nuk ka logjik që kisha të akuzohet se përkushtimi i saj për “fenë, popullin dhe shenjtorët” është futje në një fushatë zgjedhore.
    “Në Mal të Zi nuk ekziston aktivitet hibrid i Kishës Ortodokse Serbe”, u tha në përgjigjen dërguar REL-it.Shteti – kyç në luftën kundër ndikimit rusRol kyç në pengimin e përpjekjeve të Kremlinit duhet të kenë institucionet e sistemit, vlerësoi Drashko Jabuçanin nga DFC-ja.
    “Të cilat do të vepronin në mënyrë proaktive kundër përpjekjeve të bashkëpunëtorëve për destabilizim dhe operacioneve të ndikimit mbi opinionin publik. Nga ana tjetër, komunikimi strategjik i vendimmarrësve duhet t’u tregojë qytetarëve rëndësinë e integrimeve evropiane, si dhe motivet e palëve të treta për ta ndalur këtë proces”.
    Komisioni Evropian në raportin e fundit i rekomandoi Malit të Zi që të bëjë më shumë për të luftuar ndërhyrjet e huaja dhe dezinformimin. Për të krijuar rezistencë ndaj kërcënimeve hibride, është propozuar miratimi i një strategjie dhe plani veprimi.
    Mali i Zi aktualisht është më afër anëtarësimit në BE, pasi ka hapur të gjithë 33 kapitujt dhe ka mbyllur shtatë.
    Qeveria e Malit të Zi synon që deri në fund të vitit të ardhshëm të mbyllë të gjitha kapitujt dhe në vitin 2028 të bëhet anëtar i BE-së./REL

  • Shqipëria mes braktisjes dhe refugjatëve, shpopullimi që Rama e sheh si ‘fitore’

    Shqipëria mes braktisjes dhe refugjatëve, shpopullimi që Rama e sheh si ‘fitore’

    Ngritja e kampeve të refugjatëve në Gjadër dhe në Shëngjin u prit me kritika të forta. Marrëveshja mes Ramës dhe Melonit për të strehuar në Shqipëri refugjatët e kapur nga Italia, rezultoi të ishte një dështim.

    Përpos ngërçit të krijuar në funksionimin e kampeve, për arsye ligjore, qeveria shqiptare duket e vendosur ta kthejë vendin në një “kosh” emigrantësh të paligjshëm.

    Së fundmi, Agjencia për Mbështetjen e Vetëqeverisjes Vendore (AMVV) që funksionon si institucion në varësi të Ministrit të Shtetit për Pushtetin Vendor. Ka miratuar një projektvendim që i hap rrugë ngritjes së 20 qendrave pritëse për emigrantët në tre qarqe të vendit.

    Konkretisht, parashikohet që qendrat të vendosen në qarkun e Korçës, Gjirokastrës dhe Vlorës, me kapacitete që variojnë nga 100 deri në 410 shtretër. Plani bazohet në projektvendimin “Për miratimin e Planit Kombëtar të Kontigjencës për flukset e përziera migratore 2026–2028”. Këto qendra do të shërbejnë për emigrantët nga Afganistani, Pakistan, Irani, Siria, Libani dhe Gaza, të cilët përdorin Shqipërinë dhe Serbinë si rrugë kalimi drejt Greqisë.

    Mësimi që qeveria nuk mori nga marrëveshja me Italinë

    Italia dhe Shqipëria nënshkruan një marrëveshje për krijimin e kampeve në Shqipëri, ku do të dërgoheshin refugjatë dhe emigrantë të kapur në det, me qëllim përpunimin e kërkesave për azil dhe kthimin e personave me vendime deportimi.

    Plani parashikonte përdorimin e zonave si Shëngjini dhe Gjadëri, duke i shndërruar ato në qendra pritjeje për refugjatët që synojnë Europën.

    Megjithatë, projekti ka hasur probleme të shumta:

    Pengesa ligjore: Gjykata Evropiane hodhi poshtë disa nga premisat, duke e bërë të pamundur funksionimin sipas planit fillestar.

    Moszbatimi praktik: Kampet nuk janë përdorur si qendra pritjeje për azilkërkues normalë, por vetëm për persona që duhet të riatdhesohen.

    Debat publik dhe kosto të larta: Marrëveshja është kontestuar për efikasitetin e dobët, shpenzimet e mëdha dhe shqetësimet për të drejtat e azilkërkuesve.

    Kampet nuk funksionojnë si ishte planifikuar dhe marrëveshja nuk ka arritur objektivat e saj fillestare, duke mbetur në një situatë pezull dhe të diskutueshme.

    Shpopullimi që i hap rrugë refugjatëve

    Shqipëria po përballet me një fenomen të dyfishtë: nga njëra anë, largimet masive të shqiptarëve drejt Europës po krijojnë një shpopullim të thellë në disa zona; nga ana tjetër, vendi po bëhet një pikë pritjeje për refugjatët dhe emigrantët që kërkojnë të arrijnë në Greqi dhe më pas në vendet e tjera të BE-së.

    Ky kontrast është i dukshëm kudo, sidomos në qarqet si Korçë, Gjirokastër dhe Vlorë, ku qeveria planifikon ngritjen e dhjetëra qendrave pritëse për emigrantët aziatikë dhe sirianë.

    Popullsia e Shqipërisë më 1 janar 2025 ra në 3.63 milionë banorë dhe ishte 27 mijë ose 1.2% më pak se në vitin 2024, sipas vlerësimit të fundit nga Instituti i Statistikave të publikuar të enjten. Ky është vlerësimi i parë pas Regjistrimit të Popullsisë të vitit 2023 kur në Shqipëri u numëruan 2.4 milionë banorë, duke rezultuar se 29 mijë shqiptarë braktisën vendin.

    Ndërkohë që shqiptarët largohen, hapësirat publike dhe objektet e braktisura po shfrytëzohen për akomodimin e të huajve, duke krijuar një realitet ironik: vendi që humbet banorët e vet po kthehet në epiqendër pritjeje për të tjerët.

    Kjo situatë ngre pyetje jo vetëm për menaxhimin e migracionit, por edhe për politikën sociale dhe ekonomike që duhet të përballojë shpopullimin lokal dhe integrimin e refugjatëve.

    Rama: Emigracioni shqiptar, “fitim” për vendin

    Në një panel të Chatham House në Londër në Tetor të këtij viti, kryeministri Edi Rama u përpoq të paraqiste emigracionin masiv të të rinjve shqiptarë si një histori suksesi për vendin.

    “Nuk e shoh këtë si humbje për vendin tonë, por si një fitim”, tha Rama, duke argumentuar se në kohët moderne nuk jetojmë më në një botë me kufij të ndarë dhe qëndrime të thjeshta, por në një realitet global me lëvizje dhe lidhje të shumta ndërkombëtare.

    Rama shtoi gjithashtu se shqiptarët po kontribuojnë shumë në vendet pritëse, si Britania, dhe kritikët që e paraqesin këtë fenomen negativisht “duhet të mbyllin gojën e tyre të mallkuar”.

    Me këtë qasje, ai shmang të pranojë rolin e politikave të qeverisë së tij si një nga arsyet kryesore të largimit masiv të qytetarëve shqiptarë.

    Ndërsa shqiptarët largohen në kërkim të një të ardhmeje më të mirë, vendi mbetet i boshatisur, ndërsa qeveria fokusohet tek pritja e refugjatëve dhe emigrantëve të huaj. Pyetja që lind është e qartë: a po shndërrohet shpopullimi i vendit në një “fitim” politik për Kryeministrin Rama, ndërkohë që realiteti i qytetarëve që ikin mbetet i padëgjuar?

     

  • Begaj i bindet Ramës dhe injoron thirrjet e opozitës e qytetarëve, kalon në heshtje “Barazinë gjinore”, ligji që…

    Begaj i bindet Ramës dhe injoron thirrjet e opozitës e qytetarëve, kalon në heshtje “Barazinë gjinore”, ligji që…

    Begaj i bindet Ramës dhe injoron thirrjet e opozitës e qytetarëve, kalon në heshtje “Barazinë gjinore”, ligji që përplasi politikën dhe shkaktoi protesta do të hyjë në fuqi pa firmën e Presidentit
    Ligji i shumëdebatuar për “Barazinë Gjinore” do të hyjë në fuqi pa dekretin e Presidentit. Afati kushtetues që presidenti Bajram Begaj të firmoste ka mbaruar, duke bërë që kreu i shtetit ta kalojë në heshtje një prej ligjeve që ka shkaktuar debatet më të mëdha javët e fundit. Ky vendim i Presidentit që duket si një “bindje” e Begajt nga kryeministrit Edi Rama (qeverisë) për ligjin vjen pasi një grup qytetarësh dhe aktivistësh i kërkuan përmes protestave edhe pasi Kuvendi e miratoi që të mos e dekretonte. Kthimin mbrapsht të ligjit ia kërkoi edhe opozita, përmes një letre të firmosur nga 12 gra deputete që e konsideroi draftin e miratuar si antikushtetues dhe që cenon të drejtat e njeriut, me qëllim kryesor shkatërrimin e familjes.
    Për këtë arsye, ju kërkojmë që të paktën një herë të vetme gjatë ushtrimit të detyrës tuaj si President i Republikës, të ngriheni në lartësinë e detyrës, të ndaloni përçarjen, deformimin, denatyrimin, dhe të ndiqni edhe këshillat e komuniteteve fetare, për të ruajtur traditën shqiptare se asnjë rregull në shoqërinë tonë nuk mund të imponohet në kundërshti me përfaqësuesit e komuniteteve fetare. Për të gjitha sa më lart, Të riktheni për rishqyrtim në Kuvend ligjin “Për barazinë gjinore”, sipas kompetencës që ju njeh Kushtetuta në nenin 85 të saj”,  thuhet në kërkesë. Ligji u kundërshtua nga komunitetet fetare dhe shoqata “Pro familjes”, ndërsa përfaqësitë ndërkombëtare në Tiranë dhe shumë organizata të shoqërisë civile që advokojnë barazinë gjinore e përshëndeten nismën e qeverisë shqiptare.
    Çfarë ka ndodhur?
    Më 6 nëntor Kuvendi miratoi me 77 vota pro të mazhorancës draftin “Për barazinë gjinore”, ndërsa kundër votuan 36 deputetë të opozitës dhe nuk pati asnjë abstenim. Në parim sipas mazhorancës që e propozoi dhe miratoi, ligji është i standardeve më të larta, garanton barazi mes burrit e gruas dhe ndalon diskriminimin me bazë përkatësinë gjinore, në fushë sociale, politike apo ekonomike. Pra heq të gjitha dallimet, përjashtimet, kufizimet me bazë gjinore dhe mos njohje të të drejtave të një gjinie të caktuar. Por termi që i çoi në pozicione krejtësisht të kundërta palët dhe krijoi ndarjen e madhe ishte kuptimi i gjinisë. Gjinia, në nenin 4 pika “ë” të ligjit të miratuar, përkufizohet “Gjinia nënkupton rolet e ndërtuara në kontekstin social, sjelljet, aktivitetet dhe atributet që një shoqëri e caktuar i konsideron të përshtatshme për burrat dhe gratë”. Pra gjinia si kontekst social dhe jo e lindur si sinonim i seksit.
    Me këtë koncept duket sikur lihet jashtë realiteti biologjik dhe bazohet në sjellje. Kjo sipas kundërshtuesve të këtij ligji, kryesisht opozitës, lë hapësira që në të ardhmen të shtohen gjini të tjera, disa thonë deri në 72 e të tjerë edhe më shumë. Por qeveria thotë se ligji e ka të qartë konceptin binar të gjinisë: vetëm burrë dhe grua. Një tjetër term që ka ndarë është ai i përkatësisë së shumëfishtë gjinore që në ligj shpjegohet si “Ndërlidhja dhe kombinimi i gjinisë me karakteristika të ndryshme të parashikuara në legjislacionin në fuqi për mbrojtjen nga diskriminimi”. Disa e interpretojnë si hapje për njohjen e më shumë gjinive por hartuesit e ligjit e lidhin këtë term me rastet kur një person mund të diskriminohet për disa arsye njëkohësisht: si gjinia, etnia, mosha, aftësia e kufizuar apo prejardhja shoqërore. Nëse do të ketë problematika tashmë do ta vendosë zbatimi në praktikë e ligjit, i cili do të hyjë në fuqi shumë shpejt vetëm 15 ditë pas botimit në fletoren zyrtare, që pritet në ditët në vijim.  

  • Skandali Balluku-Rama me portin e ri, si ju dha pa tender projektimi dhe konsulenca djalit të ish deputetes…

    Skandali Balluku-Rama me portin e ri, si ju dha pa tender projektimi dhe konsulenca djalit të ish deputetes…

    Porti i ri tregtar në Porto Romano (Durrës) I parashikuar si projekti më i madh portual në Shqipëri, i cili do të zëvendësojë Portin ekzistues të Durrësit duket se është shtyrë në “kalendat greke”, pavarësisht premtimeve dhe mashtrimeve qeveritare të dyshes Rama-Balluku. Ndërtimi i këtij porti nuk ka asnjë datë se kur do të fillojë ndërtimin e tij, ndërkohë që vetë procesi i tenderimit ka filluar me një gropë gjigante korrupsioni.
     Edi Rama fillimisht pretendoi se zhvillimi i Porto Romanos do të financohej nga investitorë të huaj ndërkohë që zhvillimet treguan se pjesa dërrmuese e financimit do të vijë nga buxheti i shtetit, duke treguar qartazi se shkatërrimi i portit shekullor të Durrësit është një nga gropat e zeza të kryeministrit, i cili për interesa korruptive i fali këtë port Alabarit. Një gjë tjetër që bie në sy gjatë fazave të tenderimeve të Portit të ri të Durrësit është klientelizmi dhe abuzivizmi i qeverisë në përzgjedhjen e projektuesit të tenderit. Fituese ka dalë një kompani holandeze dhe partner lokal është një kompani shqiptare e drejtuar nga djali i ish-deputetes Leskaj, Besnik Leskaj.
    Ky tender tregon qartë preferencat politike të Edi Ramës, i cili ka paracaktuar fituesin e projektit me vlerë 9.5 milionë euro dhe për më keq, i ka dhënë kësaj kompanie pa tender 12 milionë euro të konsulencës. Një skandal dhe hajdutëri e pakrahasueshme me asnjë vend të botës, ku kryeministri i trajton paratë e shqiptarëve si paratë e xhepit të Kristaqit apo Netës dhe jo kontribut i gjakut të një populli të tërë. Edi Rama është shndërruar një “Arsen Lupen”, i kohëve moderne ku del i përfshirë në shkelje skandaloze kudo ku ka pasuri kombëtare dhe para të taksapaguesve.
    Garbitje me projektin dhe konsulencën e tenderit të Portit
    Përgatitjet për tenderin ndërkombëtar filluan prej vitit 2021. Autoriteti Portual i Durrësit (APD) hapi një tender për projektimin teknik të detajuar, të cilin e fitoi konsorciumi RoyalHaskoningDHV (Holandë) – ABKONS (Shqipëri) në nëntor 2021, me vlerë 9.5 milionë euro. Projekti duhej dorëzuar brenda 8 muajve, por u prezantua publikisht nga fundi i vitit 2022 para zyrtarëve të lartë, duke sugjeruar një zgjatje të afatit fillestar. Ndërkohë, Qeveria shqiptare i atribuoi kompanisë holandeze Royal Haskoning një rol qendror edhe në fazën e tenderimit dhe mbikëqyrjes: në qershor 2024, me vendim të posaçëm të Këshillit të Ministrave, APD u autorizua të lidhë një marrëveshje konsulence direkt (pa garë) me Royal HaskoningDHV për asistencë në procesin e tenderimit, kontraktimit, ndërtimit dhe mbikëqyrjes së portit të ri.
    Kjo kontratë konsulence, me vlerë rreth 12 milionë euro, u realizua përmes një ndryshimi ad hoc të ligjit të prokurimit publik, duke i dhënë kompanisë holandeze “atribute publike deri në përzgjedhjen e fituesit” të punimeve. Ky hap u argumentua nga qeveria si mënyrë për të tërhequr ekspertizë ndërkombëtare dhe për të garantuar proces transparent, por u kritikua ashpër nga media dhe opozita si një “pazar në tavolinë” që anashkaloi konkurrencën.
    Akuzat për korrupsion me zgjedhjen e projektuesit
    Kontrata konsulente pa garë dhe ndryshimi i ligjit: Një nga pikat më të debatueshme ka qenë mënyra se si u zgjodh konsulenti për tenderin. Vendimi i qeverisë për t’i dhënë RoyalHaskoningDHV një kontratë 12 milionë euro pa garë për konsulencë e mbikëqyrje cilësohet si precedent negativ pasi “për herë të parë shteti shqiptar prokuron një kontratë të majme mbikëqyrjeje me pazar në tavolinë”. U zbulua se për këtë është kryer një ndryshim i posaçëm ligjor, duke “shkallmuar” ligjin e prokurimeve për t’i hapur rrugë marrëveshjes direkte. Kjo praktikë konsiderohet shkelje e parimit të konkurrencës dhe u denoncua si mungesë transparence dhe potencialisht lobim i fshehtë në favor të interesave të caktuara. Ndërkohë, qeveria e mbrojti këtë vendim duke argumentuar rëndësinë strategjike të projektit dhe nevojën për ekspertizë të nivelit të lartë ndërkombëtar. Madje vetë ministrja Balluku, në hapjen e garës, theksoi se ekipi i Royal Haskoning (drejtuar nga eksperti Erik Smit) ka qenë i përfshirë që nga dita e parë dhe do të vazhdojë të udhëheqë procesin e vlerësimit të ofertave dhe mbikëqyrjes së punimeve.
    Kjo situatë ngriti shqetësime për konflikt interesi, pasi konsulenti i kontraktuar direkt nga autoriteti publik ka një ndikim vendimtar si në përgatitjen e kritereve të tenderit, ashtu edhe në vlerësimin e ofertave të konkurrentëve  pra, në praktikë Royal Haskoning po “mbikëqyr” një proces ku mund të ketë ndikuar vetë në hartimin e kushteve të garës. Sipas një informacioneve,  ekziston shqetësimi se kontratat konsulente pa garë mund të kenë si qëllim favorizimin e një kompanie të caktuar ndërtuese. Skema e dyshuar funksionon kështu: një kompani e huaj prestigjioze përdoret si “mbulesë” në letra për tenderin e madh, ndërsa kontrata reale e ndërtimit i dorëzohet në prapaskenë një kompanie vendase të lidhur me pushtetin. Ky model është aplikuar dhe më parë në vepra publike në Shqipëri, si te Tuneli i Llogorasë, ku kontratën e mbikëqyrjes e fitoi formalisht Hill International, por punën faktike e realizoi një kompani lokale (rasti Valter Beqaj i dënuar për korrupsion). Për Porto Romanon flitet se “firma në tenderin e radhës do të jetë e Pirro Vengut”, duke aluduar se ish-drejtori i APD (Pirro Vengu) ose persona pranë tij mund të përfitojnë përmes nënkontraktimeve pasi tenderi t’i jepet një operatori të huaj. Gjithsesi, fakti që ministrja Balluku që mbikëqyri procesin u vu nën hetim nga SPAK për shkelje të ligjit të prokurimeve në një tender tjetër (Tuneli i Llogorasë) në fund të vitit 2025, ka shtuar hijet e dyshimit mbi integritetin e proceseve tenderuese madhore të qeverisë.
    Si ka ecur Projektit
    Zbatimi i kontratave konsulente: Deri në fund të 2025, nuk ka ende një kompani të shpallur fituese për ndërtimin, prandaj “performanca” mund të vlerësohet vetëm për kompanitë që kanë fituar kontrata dytësore (projektimi dhe konsulenca). Edhe pse pati disa muaj vonesë përtej afatit 8-mujor (projekti u prezantua në dhjetor 2022 në vend që të përfundonte në verë 2022), qeveria e pranoi rezultatin pa penalitete të njohura, duke treguar qartazi klientelizmin e kësaj kontraete. Prezantimi publik u krye në nivelin më të lartë (me praninë e Kryeministrit dhe ministrave), ku u pohua se projekti ishte gati për të nisur faza e ndërtimit. Në atë kohë (fund 2022) ministrja Balluku deklaroi se “kantieri do të hapej në fillim të 2023”, por kjo nuk ndodhi. Në vijim, premtime të ngjashme për nisje të shpejtë të punimeve janë dhënë disa herë gjatë 2023 dhe fillim 2024, por as tenderi nuk ishte zhvilluar ende deri në mes të 2024.
    Këto premtime dyvjeçare rezultuan të rreme pasi projekti u vonua dukshëm nga parashikimet fillestare. Në periudhën 2023–2025, punimet konkrete në Porto Romano kanë qenë minimale. Është raportuar se, ndërkohë që porti i vjetër i Durrësit po zbrazet gradualisht për t’i hapur rrugë projektit turistik të Alabbar-it, në Porto Romano janë kryer vetëm punime paraprake terreni – kryesisht pastrimi i zonës dhe prerja e vegjetacionit (kallamishtet) në truallin e portit. Media ka ironizuar se “2 vjet punë vetëm për të prerë kallamishtet” pas shpalljes së projektit, duke nënkuptuar vonesa të konsiderueshme dhe mungesë aktiviteti domethënës ndërtimor. Kjo situatë ilustron vonesa në respektimin e afateve: në fillim u mendua se porti i ri do të ishte gati brenda 2025, por tani objektivi është shtyrë të paktën deri në 2029. Megjithatë, autoritetet këmbëngulin se kjo vonesë ka shërbyer për të kryer studime të thelluara dhe për të siguruar një garë me operatorë seriozë. Sipas MIE, janë bërë 420 mijë orë punë studimore nga rreth 100 ekspertë vendas e të huaj që nga 2019 për këtë projekt  një volum i madh pune paraprake që pritet të japë efekt në fazën e zbatimit.

  • A do arrestohet Putini në rast paqeje në Ukrainë?

    A do arrestohet Putini në rast paqeje në Ukrainë?

    Urdhër-arresti i Gjykatës Ndërkombëtare Penale për Presidentin Vladimir Putin dhe pesë rusë të tjerë të akuzuar për krime lufte në Ukrainë do të mbeten në fuqi edhe nëse jepet një amnisti e përgjithshme gjatë bisedimeve të paqes të udhëhequra nga SHBA-të, thanë të premten prokurorët e GJND-së.
    Zëvendës-prokurorët Mame Mandiaye Niang nga Senegali dhe Nazhat Shameem Khan nga Fixhi, të cilët kanë qenë përgjegjës për hetimet e gjykatës që kur kryeprokurori u largua me pushim, thanë se do të nevojitej një rezolutë nga Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara për të pezulluar urdhër-arrestet e gjykatës.
    Gjykata Penale Ndërkombëtare ka lëshuar një urdhër arresti për Putinin dhe pesë të tjerë për rolin e tyre të dyshuar në krime gjatë luftës që filloi me pushtimin e Ukrainës nga Rusia në vitin 2022.
    Putin dhe Komisionerja e Rusisë për të Drejtat e Fëmijëve, Maria Lvova-Belova, po përballen me akuza për deportim të paligjshëm të qindra fëmijëve nga Ukraina, raporton Reuters.