Sot bëhet një vit që për mua ndryshoi gjithçka. Një vit që e kam ndjerë si një jetë të tërë. Kur mendova se gjithçka kishte marrë fund… kur ecja vetëm nën qiellin e hapur, pa shpresë, pa forcë, pa një fjalë që të më mbante gjallë… u shfaq një grua që ma ktheu dritën: Elvira. Ajo më pa jo siç më shihnin të tjerët, por siç doja të më shihte Zoti. Me butësinë e saj më preku në shpirt dhe këmbënguli të më merrte me vete. Më dhuroi një buzëkuq dhe më tha diçka që s’do ta harroj kurrë: “Ti meriton të jesh e bukur. Ti je diva e muzikës shqipe.” Ato fjalë ma hapën një plagë… sepse kur e ke humbur gjithçka, edhe një...