Kryetari i Partisë Demokratike, Sali Berisha nga monumenti i Azem Hajdarit në Qytet Studenti, ka kujtuar protestën e Dhjetorit që solli demokracinën në vend.
Në ditën e shënuar të Rinisë, Berisha vlerësoi figurën e Azem Hajdarit, që e cilësoi si tribun të lirisë.
“Një përshëndetje për ju, për të gjithë ata që luajtën rol të jashtëzakonshëm në dhjetor të vitit 1990, në historinë e lëvizjes së shqiptarëve. Të dashur deputetë, të pranishëm, qytetarë/e një përshëndetje të përzemërt. Si sot 235 vite më parë, më 8 dhjetor të vitit 1990, studentë të Tiranës dhe të shkollave të tjera, të udhëhequr nga tribuni i Lirisë, Azem Hajdari. Si uragan i vërtetë, kjo protestë ndau epokat. Ata u ngritën me guxim të jashtëzakonshëm në Tiranë, në lëvizjen studentore, për të përmbysur diktaturën më të egër në Europë. Azem Hajdari, tribun i lirisë, dhe studentë të tjerë, ishin heronj. Ata dolën në rrugët e Tiranës, të vetëm, të braktisur nga shqiptarët, nga Europa, në tërësi. Protestat e guximshme u ndërmorën në të gjitha qytetet. Lëvizja Studentore është vepër e pavdekshme. Azem ti je gjallë!”, tha Berisha.
Tag: vepër
-

‘U përmbys regjimi më i egër’, Berisha: Lëvizja Studentore, vepër e pavdekshme
-

Toney dhe Labinot Rexha pranojnë se kanë kryer vepër të jashtëligjshme në transmetim live
Showbiz E Premte, 5 Dhjetor 2025 22:01
Një moment i papritur gjatë spektaklit “prime” të së premtes në Big Brother VIP Kosova 4 ka tërhequr menjëherë vëmendjen e publikut dhe u bë viral në rrjetet sociale. Gjatë emisionit, banori Toney akuzoi Labinot Rexhën se vite më parë i ka mundësuar atij të merrte një kredi përmes disa dokumenteve të falsifikuara. Deklarata e tij shkaktoi habi dhe reagime të menjëhershme mes fansave.
Moderator i spektaklit, Alaudin Hamiti, ndërhyri menjëherë, duke i sqaruar Toney se ajo që po tregonte përbën një vepër penale, pasi bëhet fjalë për një veprim të jashtëligjshëm.
Ai theksoi se ngjarja supozohet të ketë ndodhur në Zvicër, një vend me rregulla strikte dhe ligje të forta financiare. Momenti i tensionuar la vend për spekulime dhe mbetet për t’u parë nëse do të ketë ndonjë reagim zyrtar nga banka ku Toney ka punuar, apo zhvillime të mëtejshme lidhur me akuzat e ngritura gjatë spektaklit. -

Nikolin Gurakuqi: Opera e parë shqiptare “Mrika” vepër e Prenkë Jakovës hodhi themelet e teatrit muzikor shqiptar
Opera “Mrika” vepër e kompozitorit Prenkë Jakova u vu në skenë 67 vjet më parë. Opera e parë në historinë e artit muzikor shqiptar kompozuar nga Prenkë Jakova, me libret nga Llazar Siliqi u vu në skenë më 1 dhjetor 1958 në teatrin “Migjeni” nga regjisori shkodran Andrea Skanjeti e realizuar nga grupet artistike të qytetit të Shkodrës. “Mrika” opera e parë shqiptare u vu në skenë për herë të parë më 1 dhjetor 1958 në Shkodër, dhe një vit më vonë, më 26 nëntor 1959, erdhi në skenën e TKOB-së. Një vepër themelore e historisë sonë muzikore, ku regjisori i njohur Nikolin Gurakuqi “Mjeshtër i Madh” shprehet se opera “Mrika” hodhi dhe themelet e teatrit muzikor shqiptar. Në intervistën për gazetën “SOT” regjisori Nikolin Gurakuqi vjen me një rrëfim mbi rëndësinë historike, që ka opera e parë shqiptare në skenë. Regjisori Nikolin Gurakuqi “Mjeshtër i Madh” shprehet se për të kompozuar opera ishin bërë përpjekje edhe më përpara në vendin tonë, por “Mrika” ishte kulimancioni si opera. Ndërsa flet për rëndësinë që ka krijimtaria kombëtare në skenë, regjisori i njohur Nikolin Gurakuqi sjell në vëmendje se sot duhet dhe më shumë mbështetje për krijimtarinë e re muzikore shqiptare, ku sipas tij të ketë një stimulim më të madh për krijuesit e muzikës nga institucionet. Si regjisor Nikolin Gurakuqi përgjatë aktivitetit të tij artistik ka realizuar mbi 80 produksione operistike në Teatrin Kombëtar të Operës dhe Baletit, Universitetin e Arteve, qytete të ndryshme të Shqipërisë dhe jashtë saj Itali, Greqi, Kosovë. Ndërsa flet për aktivitetin e tij artistik, ai thotë se nëse ia propozojnë operën “Mrika” ai patjetër që do ta vërë në skenë, sigurisht dhe duke mbajtur qëndrimet e tij regjisoriale. Përveç regjisë, Nikolin Gurakuqi është gjithashtu autor i shumë skenografive, artikujve dhe librave që analizojnë regjinë dhe interpretimin në opera.
-“Mrika” opera e parë shqiptare, e kompozuar nga Prenkë Jakova me libret të Llazar Siliqit, u vu në skenë për herë të parë më 1 dhjetor të vitit 1958 në Shkodër, dhe një vit më vonë, më 26 nëntor të vitit 1959, erdhi në skenën e Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit. Jeni regjisor i TKOB-së që keni vënë në skenë vepra të ndryshme ndër vite. Por sa i takon operës “Mrika” që është dhe opera e parë shqiptare, çfarë mund të na thoni për rëndësinë e saj në historinë e artit shqiptar?
Opera “Mrika” hodhi themelet e teatrit muzikor shqiptar. Për të kompozuar opera ishin bërë përpjekje edhe më përpara, por kjo qe kulimancioni si opera. Përpara kësaj në qytetin e Korçës është luajtur një operetë e Kristo Konos, por vepra “Mrika” e kompozuar nga Prenkë Jakova është opera e parë shqiptare në skenë. Është një opera, që dhe im atë Luigj Gurakuqi regjisor e ka vënë në skenë 2-3 herë. Ka qenë në vitin 1966 me sa kujtoj, por dhe vite më pas edhe dy herë të tjera në skenë. E ka vënë dhe me studentët në Konservator, por ai dhe kompozitorin Prenkë Jakovën e kishte mik. Sigurisht që Shkodra ka nxjerrë muzikantë të mëdhenj dhe jo më kot lindi dhe opera e parë shqiptare atje, sepse atje kishte orkestra, kishte bandë frymore. Në Shkodër u formuan dhe kompozitorë të tjerë të njohur si Çesk Zadeja, Tish Daija, Gjon Simoni, Simon Gjoni. Opera “Mrika” është një vepër me muzikë shumë të bukur, shumë shqiptare, ku ndihet dashuria e thellë për atdheun, për kulturën vendase shqiptare, kulturën e malësorëve. Por edhe jepet ajo atmosfera e kohës, sepse vepra “Mrika” trajton ndërtimin e një hidrocentrali. Kështu që aty ndërthuren shumë linja, por gjithnjë janë të rinjtë ata që vihen në ballë të këtyre ndryshimeve shoqërore, nëpërmjet emancipimit sepse jemi në veri, ku fanatizmi ka qenë i madh.
-Zoti Gurakuqi ju keni një karrierë të gjatë dhe të pasur si regjisor me dhjetëra produksione në skenë. Opera “Mrika” nuk ka qenë pjesë e vënieve tuaja në skenë. Por duke pasur parasysh rëndësinë historike të operës “Mrika”, a do të dëshironit ta sillnit në skenë, në një moment të ardhshëm?
Unë si regjisor nuk e kam vënë në skenë operën “Mrika”. Unë do të kisha shumë qejf që ta vija në skenën e Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit këtë vepër operistike, por nuk ka ardhur momenti. Mua nuk më është paraqitur rasti për ta vënë këtë vepër në skenë, po nëse mua ma propozojnë e vë në skenë patjetër, por sigurisht që mbaj qëndrimet e mia regjisoriale.-Po flisni për një vepër kombëtare, që siç thoni ju hodhi dhe themelet e teatrit muzikor në vend. Ndër vite janë vënë në skenën e TKOB-së vepra të ndryshme, por herë pas here krijues të ndryshëm të muzikës kanë sjellë në vëmendje dhe problemin sa i takon krijimtarisë shqiptare në skenë, mbështetja që duhet nga institucionet për veprat madhore si opera dhe balete shqiptare. Ju si regjisor, çfarë mund të na thoni rreth kësaj?
Unë nuk jam kompozitor dhe janë krijuesit e muzikës ata që i njohin më mirë problemet, por sigurisht që për të shkruar opera, në radhë të parë kërkohen njerëz të përgatitur që janë të zotë të shkruajnë opera. E dyta, kjo krijimtari vendase operistike duhet stimuluar nga institucionet, sepse çfarë interesi ka? Ja qenka i aftë për ta bërë një opera, por çfarë interesi ka? Kompozitorët shqiptarë duhen stimuluar, që të shkruajnë opera, vepra muzikore madhore. Ashtu siç stimulohen dramaturgët, që shkruajnë pjesë teatrore shqiptare, po ashtu duhen stimuluar edhe kompozitorët për të shkruar vepra muzikore madhore. Unë si regjisor gjithnjë kam qenë në krahun e kompozitorëve dhe vazhdoj ta them këtë gjë. Ne jemi shqiptarë dhe ne ashtu siç kemi romancierët tanë, poetët tanë, dramaturgët tanë, ashtu duhet të kemi dhe kompozitorët tanë që bëjnë opera shqiptare, që bëjnë krijimtarinë tonë.
-Ju ndër vite keni realizuar në skenë produksione të ndryshme operistike, por opera më e fundit që vutë në skenë ishte “Goca e Kaçanikut”, vepër e kompozuar nga Rauf Dhomi që shënoi sukses në vitin 2024. Si ndiheni si regjisor pas suksesit të kësaj vepre?
Unë kam vënë në skenë produskione të ndryshme operistike, sigurisht edhe vepra shqiptare. Shpresoj që në të ardhmen të vë sërish vepër shqiptare në skenë. Vepra ime e fundit në skenë ishte “Goca e Kaçanikut”, vepër shqiptare që e vura në Kosovë dy herë brenda vitit, njëherë në Prishtinë dhe në Gjakovë dhe për herë të tretë kjo vepër operistike u vu në skenën e Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit në Tiranë. Është vepër patriotike, me muzikë të bukur e ngjarje interesante me disa linja. Në Kosovë ishte një vepër, që u prit shkëlqyeshëm nga publiku dhe atje krijoi një impakt të jashtëzakonshëm edhe në Prishtinë dhe në Gjakovë.
Intervistoi: Julia Vrapi
Opera “Mrika” në skenë
Teatri Kombëtar i Operës dhe Baletit ka publikuar disa foto nga opera “Mrika” dhe shkruan se është një vepër, që shënoi lindjen e operës shqiptare. ““Mrika” opera e parë shqiptare, e kompozuar nga Prenkë Jakova me libret të Llazar Siliqit, u vu në skenë për herë të parë më 1 dhjetor 1958 në Shkodër, dhe një vit më vonë, më 26 nëntor 1959, erdhi në skenën e TKOB-së. Një vepër themelore e historisë sonë muzikore, e cila shënoi lindjen e operës shqiptare dhe hapi rrugën për zhvillimin e një tradite të tërë artistike”, shprehet Teatri Kombëtar i Operës dhe Baletit për këtë vepër. Më 1 dhjetor 1958 në teatrin “Migjeni” vepra u vu në skenë nga regjisori shkodran Andrea Skanjeti e realizuar nga grupet artistike të qytetit të Shkodrës, ndërsa më 26 nëntor 1959 opera “Mrika” e kompozitorit Prenk Jakova, u interpretua nga artistët e Teatrit të Operas dhe Baletit në Tiranë, ku dirigjent ishte Mustafa Krantja dhe regjisor Pandi Stillu. Opera “Mrika” pati disa rivënie në TKOB. Prenkë Jakova (Shkodër, 27 qershor 1917 – 16 shtator 1969) ka qenë arsimtar, muzikant, kompozitor dhe autori i operës së parë shqiptare titulluar “Mrika”. Gjithashtu Prenk Jakova ishte kompozitor dhe i operës “Gjergj Kastrioti-Skënderbeu”. Prenkë Jakova ishte një kompozitor që shkroi me sukses romanca, kantata dhe këngë. -

Intertekstualiteti në romanin “Polifoni e mendjeve të lira” të Ilir Shaqirit
Nga Astrit Jashari
Synimi fillestar i një kritiku nuk mund të jetë nëse vepra që ka para vetes është reale apo e imagjinuar, sepse perceptimi i tij gjithnjë është perceptim estetik e jo historik, madje edhe atëherë kur shkruhet një roman për Skënderbeun. Me këtë kahprirje iu qasa librit “Polifoni e mendjeve të lira” të shkrimtarit Ilir Shaqiri. Me të filluar leximin e romanit nisa të gjurmoj dalëngadalë mjedisin ku zhvillohen ngjarjet, personazhet, botën e tyre, stilin, konfliktin dhe veçori të tjera të natyrës artistike e estetike që bart vepra. Sa më në thellësi i shkoja veprës, aq më mirë prekja bukuritë artistike e estetike të saj, e cila, them me bindje, magjeps lexuesin me strukturën narrative, gjuhën poetike, trajtimin filozofik e psikologjik të fenomeneve të ndryshme, petkun e pasur figurativ (shumëngjyrësh) dhe stilin konciz, hera-herës telegrafik.
Vepra “Polifoni e mendjeve të lira”, për sa i përket llojit zhanror, futet në kategorinë e romanit psikologjik e social me nuanca simbolike e filozofike. Është roman psikologjik, ngase autori merret me ndërtimin e botës së brendshme të personazheve, duke kërkuar emocionet e tyre, traumat, konfliktet, dëshpërimet dhe dilemat ekzistenciale mes realitetit mbytës, në të cilin gjenden ata, si dhe forcës e dëshirës për t’i ikur këtij zgripi dhe për ta përmbysur atë. Këto konflikte që gjallojnë nga fillimi gjer në fund të romanit, përbëjnë boshtin tematik të rrëfimit.
Temat e romanit social trajtojnë marrëdhëniet ndërmjet individit dhe pushtetit, veçan presionin e këtij të fundit ndaj atyre që mendojnë ndryshe, lirisë së mendimeve dhe shprehjes së lirë. Në këtë mënyrë, tipi i tillë i veprës i shqyrton përballjet dhe raportet e vazhdueshme të shoqërisë shqiptare të fundshekullit XX me ingranazhet e sistemit të asaj kohe.
“Polifoni e mendjeve të lira” konceptohet edhe si roman simbolik me shtresimet e nduarnduarta që dalin në rrëfim, siç janë pavijoni psikiatrik, muzika, zyrat e errëta të ndërtesës, drita, nata, frika, e bardha etj., ndërsa elementet filozofike që i hasim gjithandej në vepër, kanë të bëjnë me konceptin e lirisë së shprehjes dhe të veprimit që kanë personazhet: me artin, drejtësinë, si dhe me presionin e aparatit të pushtetit. Le ta lexojmë një shembull të shkëputur nga romani: “Ditët nuk kishin më emra. Koha matej me sa herë ulërinte, me sa herë doktori përpiqej të shkruante me gishta në mur ndonjë formulë që i kishte shërbyer për të kuptuar mekanizmin e trurit. Tani, ai vetë ishte subjekt i një eksperimenti absurd, ku kufiri mes të arsyeshmes dhe marrëzisë ishte bërë më i hollë se një fletë letre.” (“Polifoni e mendjeve të lira”, “Artini”, Prishtinë 2025, f. 27). E gjithë kjo përpjekje e personazhit për ta gjetur domethënien e qerthullit kaotik që e rrethon, ilustron më së miri krizën e shoqërisë dhe pafuqinë e saj përballë një sistemi që mohon arsyen dhe lirinë.
Dykuptimësia e rrëfimit
Në letërsi ekziston edhe polizonizmi (shumëzëshmëria), domethënë të rrëfyerit nga dy e më shumë zëra narrativë. Në muzikë, polifonizmi ka kuptimin e një këngë që interpretohet nga shumë zëra, ku secili ka autonominë e vet. Ndërsa, në romanin e Ilir Shaqirit shohim një galeri personazhesh e karakteresh të llojllojshme, të cilët rrëfejnë dhe dëshmojnë për rrethana të ndryshme në vepër. Secili zë i tyre përpiqet ta gjejë shtegun e lirisë së munguar që mohohej nga instalimi i sistemit autoritar. Një doktor, një poet, një kantautor, një çift vreshtarësh, një grua e thjeshtë dhe një historian e gjeograf, janë zërat që përbëjnë polifonizmin narrativ në këtë roman.
Kur merremi me tekste të karakterit letrar, pra, me ato tekste që kanë funksion estetik, na intereson të dimë kush qëndron prapa fjalëve të personazhit a të personazheve në vepër. Zherard Zheneti (Gerard Genette) thoshte se të gjesh tregimtarin në një tekst nuk është e vështirë, por problemi qëndron se i kujt është këndvështrimi. Në romanin e Ilir Shaqirit, figura qendrore ose personazhi kryesor është dr. Dritani. Ai është personazh që hera-herës identifikohet me vetë autorin. Në këtë mënyrë, konceptimet filozofike dhe mendimet që vihen në pah si për artin, muzikën, jetën… të shprehura nga ky personazh, bashkëpërkojnë me autorin. Në këtë dialektikë kushtëzimi reciprok personazh–autor, Ilir Shaqiri zgjedh t’i bartë ngjarjet në një personazh që është fryt (krijesë) i fantazisë së tij dhe që shërben si urë lidhëse mes lexuesit dhe ngjarjeve që ndodhin në roman.
Dr. Dritani, neuropsikiatër me profesion, është njeriu, i cili ishte përkushtuar kokë e këmbë për mirëqenien e të tjerëve; në fillim të romanit merret me trajtimin e pacientëve me “probleme” mendore, por më vonë përfundon vetë si “i çmendur”, duke e bërë rrëfimin edhe më absurd. Kjo trajektore veprimi e vendos lexuesin përballë dilemës se cilët ishin të çmendurit: ata brenda institucionit korrektues apo ata jashtë?
Ndonëse Derrida thoshte se s’ka asgjë jashtë tekstit, thëniesimi i narracionit të ngjarjeve në këtë vepër ka një lidhje të dyfishtë kuptimësie e intertekstualiteti: diçka tjetër thuhet e diçka tjetër nënkuptohet. Kjo është e dukshme ose, thënë më mirë, nënkuptohet nga mënyra se si Ilir Shaqiri përdor gjuhën alegorike e metaforike me elemente të absurdit kafkian për të shprehur dilemat ekzistenciale të personazheve të tij. Nëse te veprat “Procesi” dhe “Metamorfoza” të Franc Kafkës shohim konfliktin mes individit dhe sistemit, mund të pohojmë se këtë ballafaqim e hasim edhe në romanin “Polifoni e mendjeve të lira” të këtij autori, sepse individët që mendonin në mënyrë kritike dhe të pavarur, pushteti i konsideronte të çmendur dhe i dërgonte në institucionin korrektues mendor të quajtur Pavijoni 13. Dhe, në qoftë se për Kafkën vetmia është e mbushur me njerëz, te romani “Polifoni e mendjeve të lira” vetmia nuk ishte vetëm mungesë njerëzish, por edhe mungesë e pranimit. “Ata që guxojnë të shohin larg – quhen të verbër. Ata që këndojnë – quhen të çmendur. Ata që duan lirshëm – shpallen të rrezikshëm për rendin shoqëror.” (“Polifoni e mendjeve të lira”, “Artini”, Prishtinë 2025, f. 28). Këto tri fjali të shkëputura nga kjo vepër, do të na mjaftonin që ta kuptojmë qartë absurditetin e sistemit në njërën anë, dhe, në anën tjetër, çmenduria dhe të çmendurit nuk ishin ata brenda këtij institucioni, por jashtë tij – atje në qytetin që e cilësonte veten të “shëndoshë”.
Një roman polifonik
Vepra e Ilir Shaqirit është një roman polifonik, shumëzërësh, është ndër ato vepra që lexohet me një frymë. Dinamikat e ngjarjeve të personazheve që pasojnë njëra-tjetrën me një ritëm të shpejtë e të papritur, krijojnë atmosferë të tensionuar dhe të ngarkuar, saqë shumë shpejt e gjen veten në fund të librit. Lexuesi bëhet njësh me personazhet dhe kjo vjen si rezultat i gdhendjes mjeshtërore të karaktereve të tyre nga ana e autorit. Ngjarjet, siç u përmend më sipër, zhvillohen në mjediset e Pavijonit 13. Pavijoni simbolizon frikën e pushtetit nga fjala e lirë, nga përparimi mendor e shpirtëror, rrjedhimisht, nga mendimi ndryshe. Në këtë rrjedhë, Ilir Shaqiri shpjegon keqkuptimin fundamental të sistemit që moleps me dhunë individët që mendonin ndryshe.
Ky institucion psikiatrik është një paraqitje e qartë e presionit ndaj realitetit shoqëror dhe politik të atij sistemi ndaj shoqërisë shqiptare të fundshekullit XX, ku çmenduria shndërrohet në një formë të vetme lirie, sepse, siç thuhet në roman, pushteti u kishte shpallur luftë kryelartëve, ndërsa paqe kokulurve. Kryelartët ishin ata që mendonin me kokën e vet, ndërsa kokulurit qenë të nënshtruarit e pushtetit. Janë kontradiktat e një shoqërie që lufton për lirinë e shprehjes, por që në të njëjtën kohë frikësohet nga ajo. Në këtë sagë përsiatjesh, të shtatë personazhet, me në qendër dr. Dritanin, përpëliten brenda mureve të çmendinës së Pavijonit 13, jo sepse vuanin vërtet nga ndonjë çrregullim mendor, por për shkak se sistemi ua bartte si masë ndëshkimi këtë sëmundje patologjike. Fuqia krijuese tregimtare në rrugëtimin e personazheve, denduria polifonike, situatat e krijuara, mjetet shprehëse e infrastruktura gjuhësore, figuracioni i pasur gërshetuar me një finesë muzikaliteti, e bëjnë rrëfimin romanesk të natyrshëm, disi të veçantë. Mund të themi se, meqë romani është botuar së fundmi, jemi të një mendjeje që kjo vepër do të ketë të ardhme.
ObserverKult
Lexo edhe:
PËRQASJE ESTETIKO-LETRARE MBI VËLLIMIN POETIK “KOHË HIBRIDE”
-

“Kur kërcënohet deputetja me rrëmbim vajze, nuk është vepër e SPAK”, Noka: Dumani nuk i njeh grupet kriminale, s’e lejon padroni Rama
Pas raportimit të Altin Dumanit, demokrati Flamur Noka u ndal tek veprimet e kreut të SPAK, gjatë fjalës së tij në Kuvend.
Noka u shpreh se Dumani merr urdhrat nga kryeministri Edi Rama, ndërsa kreu i SPAK reagoi me habi duke pyetur kolegët “çfarë po thotë”.
“Pyetjet u bënë më shumë për qytetarët, jo se prisnim ndonjë përgjigje të saktë, se pak a shumë përgjigjen e dini. Ajo që është për tu shqetësuar është që OSBE-ODIHR tha, u shkel hapur ligji. Dumani nuk e konstaton që është shkelur ligji, për të nuk ka shkelje ligji.
Kam nxjerrë video duke shpërndarë leje legalizimi dhe hipoteka, por nuk ka krim se është partia mbi të gjitha. Për Dumanin, kur kërcënohet deputetja me rrëmbim vajze, nuk është vepër e SPAK, nëse deputetja do të kërcënonte banditin është vepër e SPAK.
Kjo është e gjitha. Tani si mundet të vijë kryetari i SPAK e të thotë që nuk i njoh për grup kriminal. Po pse, sepse nuk e lejon Rama, padroni, t’i njohë për organizatë kriminale, po dëshmon se pa urdhrin e tij ai nuk heton. As nuk e ka menduar, as nuk ia lejon vetja ta mendojë”, tha Noka.Top Channel
-

Verifikimi për gjyqtaren Irena Gjoka- Çela: Rasti përbën vepër penale, po presim përgjigje nga Greqia
Irena Gjoka dhe Olsian Çela
TIRANË-Prokurori i Përgjithshëm, Olsian Çela u pyet nga deputetët e opozitës për gjyqtaren Irena Gjoka të cilën e akuzojnë se ka fshehur një dënim nga Greqia për falsifikim dokumentesh. Çela, tha se periudha e verifikimit të çështjes së gjyqtares së Posaçme Irena Gjoka, nuk ka afat. Prokurori u shpreh se mosdeklarimi i të dhënave të vërteta në formularin e dekriminalizimit përbën vepër penale.
Pyetje: Irena Gjoka, rezulton e dënuar në Greqi, fakt që se ka deklaruar. A përben vepër penale, nëse po mund të na e specifikoni. Po sanksione administratave?
Olsian Çela: Kjo çështje u trajtua edhe gjatë raportimit që bëmë në komisionin e ligjeve. Po përbën vepër penale, ishin 13 raste që ia kemi referuar prokurorisë së përgjithshme sa i përket deklarimit të të dhënave të rreme në formularin e dekriminalizimit, ka sanksione penale sa i përket kësaj çështje, sa i përket sanksioneve administrative, në përfundim të verifikimit ia dërgojmë organit kompetentet që vlerëson hapat e mëtejshëm që kanë të bëjnë me sanksionet administrative. Në rastin në fjalë çështja lidhet me kthimin e përgjigjeve ndaj letërporosive, që nuk janë në dorën tonë. Ne kemi kërkuar që të dhënat të jenë të plota në mënyrë që t’i shërbejnë të gjitha organeve. Verifikimi na është kërkuar nga Këshilli i Lartë Gjyqësor. Edhe me SPAK kemi pasur komunikimet përkatëse duke u dërguar materialet që lidhen me rastin. Ajo që mund të them është se Prokuroria e Përgjithshme është përpjekur të tregojë transparencë të plotë me këdo që ka pasur interes për të marrë informacion.
Irena Gjoka është gjyqtarja e hetimit paraprak për dosjen “Partizani”, me të pandehur Sali Berisha dhe dhëndri i tij, Jamarbër Malltezi. Ajo është shpesh objekt i sulmeve nga Berisha, i cili e akuzon si mashtruese. Ndërsa, pasi u zgjodh gjyqtarja e seancës paraprake për dosjen e ish-presidentit Ilir Meta dhe bashkëshortes së tij, Monika kryemadhi, gjyqtarja Gjoka u sulmua edhe nga Partia e Lirisë.
Kryedemokrati i Sali Berisha pretendon se Gjoka është dënuar më herët në Greqi me 3 muaj burg dhe gjobë për falsifikim dokumentesh dhe e ka fshehur këtë fakt. Lidhur me pretendimin e tij, Berisha ka publikuar edhe një dokument të prezantuar si një vendim i Gjykatës së Janinës në Greqi./ZËRI
-

Irena Gjoka nuk deklaroi dënimin në Greqi, Çela: Përbën vepër penale dhe ka sanksione për këtë çështje
Kryeprokurori Olsjan Çela është përgjigjur në Kuvend pyetjeve të drejtuara nga deputeti i PD-së Ivi Kaso në lidhje me çështjen e gjyqtares Irena Gjoka, e cila është dënuar në Greqi dhe nuk e ka deklaruara para vettingut.
Çela tha se çështja përbën vepër penale dhe si rrjedhojë ka sanksione penale.
“Kjo çështje u trajtua dhe gjatë raportimit në komisionin e ligjeve po përbën vepër penale. Janë 13 raste që i kemi refeurar prokurorive sa i përket deklarimit të rremë në formularin e dekriminalizimit. Ka sanksione penale sa i përket kësaj çështje. Në përfundim të verifikimit të rezultatit ja dërgojmë organit kompetent që merret më pas me sanksionet e suibjektit që ka bërë deklarimi”, tha Çela.
Sa i përket afatit të procesit të hetimit, Çela tha,
“Ky proces nuk ka afat. Afati zgjatet 3 muaj sa herë ka nevojë për të përfudnuar verifikimi. Përgjigjet e letërporosive nuk janë në dorën tonë varen nga autoritetet e huaja.
Sa i përket komunkimit për verifikimin ëhstë kërkuar nga KLGJ. Kemi patur komunikim me SPAK duke i dërguar materiale për rastin.
Prokuroria e Përgjithshme është përpjekur të bëjë transparencë të plotë, kushdo të ketë nevojë të marrë informacion informacioni do të përcillet”, tha Çela. -

A është gjyqtarja Irena Gjoka e dënuar në Greqi? Çela: Po e verifikojmë! Deklarimi i rremë është vepër penale
Prokurori i Përgjithshëm, Olsian Çela, pas raportimit të tij në Kuvend, është pyetur nga deputeti demokrat Ivi Kaso për gjyqtaren Irena Gjoka, e cila është dënuar nga Greqia për falsifikim dokumentesh, por ua ka fshehur dënimin insitucioneve shqiptare.
Ivi Kaso kërkoi të dinte nëse, sipas Çelës, gjyqtarja kishte kryer vepër penale duke mos deklaruar dënimin.
“Po, është vepër penale. Ia kemi referuar dhe Prokurorive të Juridiksionit të Përgjithshëm, ku ka pasur 13 raste për deklarime të rreme. Ka sanksione penale sa i përket kësaj çështje”– tha Çela.
I pyetur se pse po zgjat kaq shumë hetimi dhe nëse është e jashtëligjshme kalimi i afateve prej 6 muajsh, Çela tha se “ky process nuk ka afat për tu verifikuar plotësisht. Ne verifikimet ja dërgojmë më pas institucioneve që e kanë kërkuar. Ne kemi kërkuar që të dhënat për hetimin të jenë të plota. Në rastin në fjalë çështja lidhet me kthimin e përgjigjeve ndaj letërporosive, që nuk janë në dorën tonë”.
I pyetur se cilat institucione kanë kërkuar verifikim për dënimin e Irena Gjokës, Prokurori i Përgjithshëm tha se “verifikim u është kërkuar nga KLGJ, kemi komunikuar dhe me SPAK për materialet që na duhen për rastin”.
Kujtojmë se Irena Gjoka aktualisht është gjyqtare në procesin ndaj ish-presidentit Ilir Meta, por kërkesa e saj për t’u tërhequr nga çështja u refuzua nga kryetari i GJKKO-së. Ajo ka qenë gjithashtu e përfshirë në disa vendimmarrje në çështjen e dosjes “Partizani”, ku është i pandehur edhe ish-kryeministri Sali Berisha. -

Ndërtimet pa leje, kryeprokurori Çela: Të hetohen zyrtarët që kanë lejuar zhvillimin e paligjshmërisë
Prokurori i Përgjithshëm Olsjan Çela, ka dhënë përgjigje dhe lidhur me ndërtimet pa leje në vend, nëse ka pasur apo jo referime nga zyrtarë apo institucionet përkatëse, dhe në rast se jo, a jemi përpara veprës penale të shpërdorimit të detyrës, thuhej në pyetjen drejtuar Çelës.
Olsjan Çela, i është referuar shifrave të vitit 2024 ku në total janë dënuar 400 të pandehur. Prokurori i Përgjithshëm thotë se nuk mund të japë një përgjigje konkrete për përgjegjësitë penale të institucioneve përkatëse, por nuk përjashton mundësinë e shpërdorimit të detyrës nga këto institucione apo zyrtarë.
“Mund t’ju jap shifër të vitit 2024. Janë shumë çështje. Kemi për vitin 2024 ndërtimi i paligjshëm 1130 procedime, të pandehur 207, të dërguar për gjykim 358 dhe numri i të dënuarve 400.
Dukshëm ka një aktivitet që kryhet nga prokuroria për goditjen e fenomenit ne bashkëpunim me institucionet. Nuk mund të jap sot kur ka pasur përgjegjësi penale nga IMT. Sa herë që ka ndërtim të paligjshëm ka nevojë të hetohet, përse është lejuar ndërtimi dhe përse nuk është kryer detyra nga ata që janë subjektet dhe personat përgjegjës. Në çdo rast potencialisht ka përgjegjësi nga subjektet që janë të ngarkuar për mbrojtjen e territorit. Kjo ka të bëjë sesa të thella janë hetimet. Ka të bëjë me cilësinë punës së prokurorisë, me kontrollin gjyqësore, dhe e elementë të tjerë që kanë të bëjnë me administrimin e territorit, që jo në çdo rast përbën vepër penale.
Jo në çdo rast, çdo shkelje është vepër penale ,ashtu si shumë herë që janë trajtuar si raste administrative, mund të kenë përbërë vepër penale. Ajo që mbetet për të thënë, prokuroritë kanë një trajtim të shpejtë të rasteve, por mund të ketë dhe çështje të mungesës së mungesës së efikasitetit në drejtim të hetimit të zyrtarëve që kanë lejuar ndërtimin pa leje”, tha Çela. -

“Jo vepër penale, por shkelje etike”, Spahiu për ndalimin e avokatit Barjami: Nuk ka kërcënim ndaj prokurorit, por..
Ndalimi i avokatit Ulian Barjami, më 18 tetor pas përplasjes me prokurorin Gjergji Ceka në seancën për konfirmimin e masave të sigurisë për 14 personat e arrestuar më 13 tetor në një lokal në Elbasan është komentuar nga juristi Kreshnik Spahiu.
Në një lidhje skype për një emision televiziv Spahiu tha se avokati i arrestuar nuk kreu asnjë vepër penale, por shkelje etike.
Ai shprehu shqetësime lidhur me sjelljen e avokatëve gjatë procesit.
‘Ishte kapërcim i detyrës së oficerit të policisë gjyqësore, nuk ishte arrestim por ndalim. Është konsideruar retorika e avokatit si një kanosje ndaj prokurorit të seancës. Është precedentë negative që mbartë dy rreziqe nga të dyja krahët. Një nga problemet që mbratë sot niveli juridik i përfaqësimit të avokatëve lë shumë për të dëshiruar. Ajo retorikë, përbënë shkelje të etikës në seancë, por nuk mendoj se është bërë me motove kërcënimi, por nga niveli mediokdër i disa avokatëve që në disa raste rrëshqasin me retorikën që përdorin. Në këtë rast ne nuk kemi të bëjmë me një vepër penale dhe duhet që të jemi në krah të avotatit’, tha ai.
Spahiu tha se duhet që të ketë një forcim të etikës së avokatëve gjatë seancave gjyqësore.
‘Duhet që të ketë një forcim të etikës. Kjo është një praktikë negative që do një trajtim të kujdesshëm. Tani ndoshta sasia, mosha, nuk dua që të paragjykoj, se ka edhe avokatë që kanë studiuar jashtë dhe në Shqipëri dhe kanë një eksperiencë të gjatë. Por sasia, sjell dhe uljen e cilësisë’, tha ai.