EPI I VUAJTJES SIME, poezi nga Ahmet Selmani(ose krishti mbi krishtat) Tashmëkam filluar ta dua vuajtjen timedhe s’mund të jetoj pa tënuk jam skllav i pështirëas banor i neverisëpor qenie e gurtëqë vuaj për njeriunpër dashurinëpër bukurinëjap çdo gjë nga vetja imedhe nuk marr asgjë nga të tjerëtunë jam krisht mbi krishtat e kësaj boteqë […]

Si të gjitha gratë e bukura,ajo ka sy të ëmbël e zemër të bardhë.Shtegton udhëve të kohës,me peshën e një emri që e bart prej së kaluarës.Ajo e di se emri i çdokujt është një histori,si emri i asaj Evës që jeton në secilin njeri.Shpesh e kam pa’rrugëve të kryqëzimit,kur i kalonte barrierat dhe me […]

Poezi nga Bertolt Brecht Çfarë nuk thonë njerëzit e mëdhenjGjëra të pakuptimta, marrëzi plotDhe njerëzit tjerë i marrin për budallenjQë kohën e bjerrin e s’u përgjigjen dot Njerëzit e mëdhenj, barkut i hedhinDhe s’i lënë atij zbrazët asnjë vrimëEdhe të tjerët, ç’të mbetet mbledhinDhe shtrojnë edhe ata një tavolinë E dini ç’bëri Aleksandri i madh…Donte Babilonin, […]

Në izbë,Ka një vend të fshehtëKu qëndron kyçurPrej viteshNjë albumBrenda të cilitKa veç një fotografi,Që tregonPër dy të dashuruar,Por që njëri prej tyreNuk jam unë. ObserverKult Lexo edhe: AGIM VINCA:  ORFEU SHQIPTAR DHE KËNGA SHQIPE E DASHURISË

Ai vdiq në dhjetor. Ai duhet të zbresëDiku, i paqartë dhe i ftohtë, shpirti dhe vula.Dhurata zbresë, dhe gjithë ajo mendjehollësi dështonDiku. Imagjinata e dikujt është një mikNuk mund ta shohësh atje. Ne të dy në fund.Emrat, foljet nuk ekzistojnë për atë që ndiej. Përktheu: Fadil Bajraj ObserverKult Lexo edhe: KENNETH KOCH: NJË RECENSION

Frederik Rreshpja ishte poet lirik, eseist, publicist dhe botues shqiptar. Penda e tij është ndër më përfaqësueset të vargut shqip. Rreshpja u lind në Shkodër më 1940 në një familje me origjinë nga Dukagjini. Në vendlindje kreu shkollimin fillor dhe të mesëm pranë gjimnazit “29 nëntori”, studimet universitare i ndoqi pranë Pedagogjikut në Tiranë me […]

Poezi nga Jozef Radi Nji puthje t’braktisun e bana kopështe shëtita n’qiellin e dy syve t’humbun.Asnji fytyrë s’m’u shfaq nga çilja e gonxhes,asnji emën s’përmendën zogjtë n’fluturim.Bari i butë kërkonte nji kambë ta shkelte,kantilena e mbramjes si shi i ambël u derdhte. Krejt lodrat e hanës n’qiell i qendisame penelin e lodhun të trishtimeve të […]

I dashur Charles:Mora dje çeqet e tuNuk kërkoj gjykimin tënd për hebrenjtë apo Jetët e pandershmeDo ta vlerësoja nëse do t’i mbaje për vete mendimet e tua të fortaama duke të njohur ty, është e pamundur.Dua që ta dish se unë jam njeriu i vetvetespavarësisht se çfarë mendonmund të përpiqesh të më blesh, ama ti […]

Poezi nga Sergej Esenin Në periferi të fshatit, në një izbë, krejt e vetmuarnjë nënë plakë para ikonës, po lutet e gjunjëzuar.Lutet për djalin e vetëm, vajti kohë që s’ i ka shkruar,pse lufton në dhe të huaj, atdheun për të shpëtuar.Lutet nëna e mjeruar dhe fshin lotët që e verbojnë,atëherë syri i mjegulluar sajon […]

Sa hyri në shtëpiPati parandjenjën që e kish tradhtuar e shoqja.Shenjat ishin aty:Bredhi qe rrëzuar,Enët pa larëDhe një majmun lodër përplaste kryet në mur.Hoqi këpucët,U mbështet në divan,Dhe duke qëruar një portokallU ftillua “Po unë nuk kam grua”U mbush me aromë boje këpucësh.U ndie mirë.Vetëm por mirë. ObserverKult Lexo edhe: ARTI LUSHI: TAKIMI ME ISH-GRUAN […]