Profesori italian Michele D’Angelo, pedagog i Biologjisë në Universitetin e L’Aquila-s, u rikthye në Itali pasi u lirua kundrejt garancisë 15 mijë euro. Ai flet për herë të parë pas lirimit dhe për aksidentin ku u përfshi në autostradën Levan-Fier, ku një 17-vjeçar shqiptar mbeti i vdekur.
“Po, e pranoj, kam pasur frikë. Sidomos në ditët e para, kur gjithçka ishte e pasigurt dhe nuk kuptohej se çfarë drejtimi do të merrte çështja. Pyesja veten nëse do të më duhej të qëndroja atje me muaj, ndoshta me vite. Ishte një mendim rrëqethës, por u përpoqa të mbështetem te besimi në drejtësi dhe në punën e avokatëve të mi”, shprehet ai në një intervistë për median italiane La Repubblica.
Tani është me bashkëshorten, Vanessa Castelli, mes maceve dhe librave të tij, ndërsa do të kthehet edhe mes studentëve. Michele D’Angelo u mbajt në burg për 75 ditë, pasi më 10 gusht u përfshi në një aksident ku fillimisht mbetën të plagosur 4 persona. Vetëm 3 ditë pas aksidentit, një 17-vjeçar nuk u mbijetoi dot plagëve dhe u nda nga jeta në spital. Për median italiane profesori shprehet se çdo ditë ka menduar për familjen e atij djali dhe boshllëkun me të cilin duhet të përballen.
Ndërsa, qëndrimin e tij në paraburgim për një kohë kaq të gjatë e sheh si një masë të tepërt.
“Një masë kaq e gjatë paraburgimi, për një person pa precedent si unë dhe për një akuzë për shkelje të kodit rrugor, më është dukur e tepërt”, thotë profesori italian.
Profesori u arrestua për 3 vepra penale “Shkelja e rregullave të qarkullimit rrugor” dhe “Largimi nga vendi i aksidentit”. Pas lirimit kundrejt garancisë, profesori italian do duhet të vijë të premten e fundit të çdo muaji në vendin tonë për të zbatuar edhe masën e detyrim paraqitjes.
Intervista e plotë për La Repubblica
Profesor D’Angelo, si kanë qenë këto dy muaj e gjysmë në qeli në Shqipëri?
Michele D’Angelo: Është e vështirë t’i përtypësh të gjitha. Kanë qenë ditë të gjata, të ngarkuara, gjatë të cilave më është dashur të përballem me vetveten, me vetminë, me dhimbjen për atë që ndodhi. Çdo ditë mbartte me vete një peshë emocionale të jashtëzakonshme dhe vetëm tani, duke u kthyer në shtëpi, arrij të marr frymë me të vërtetë.
Arrestimi juaj u duk i tepruar në krahasim me akuzat që ju janë bërë. A keni gjetur ndonjë shpjegim?
Michele D’Angelo: Burgu, një masë kaq e gjatë paraburgimi, për një person pa precedent si unë dhe për një akuzë për shkelje të kodit rrugor, më është dukur e tepërt. Ishte një mendim rrëqethës, por u përpoqa të mbështetem te besimi në drejtësi dhe në punën e avokatëve të mi.
Në atë aksident, fatkeqësisht, humbi jetën një djalë i ri. Doni t’i thoni diçka familjes së tij?
Michele D’Angelo: Po, dhe e them me respekt dhe dhimbje të thellë. Çdo ditë kam menduar për familjen e atij djali, për humbjen e tyre, për boshllëkun me të cilin duhet të përballen.
Si erdhi lirimi juaj? Çfarë do të ndodhë tani, procesi do të zhvillohet në Itali apo do t’ju duhet të ktheheni në Shqipëri si person i lirë?
Michele D’Angelo: Lirimi erdhi pasi gjykatësi shqiptar pranoi garancinë: 15 mijë euro për lirinë. Por e di se duhet të falënderoj punën e palodhur të Farnesinës, të ambasadës, të konsullatës, të avokatit dhe vlerësimin e gjykatësit që njohu sjelljen time bashkëpunuese. Hetimet dhe ekspertizat janë ende në zhvillim, procesi do të zhvillohet në Shqipëri dhe unë jam plotësisht në dispozicion.
Si i kalonit ditët tuaja në ato kushte?
Michele D’Angelo: Ditët kalonin të ndara në gjeste të vogla: lexoja, shkruaja, reflektoja. Përpiqesha ta mbaja mendjen aktive, por ishte mendimi për ata që më mbështesnin ai që më mbante në këmbë. Më ka ndihmuar jashtëzakonisht shumë mbështetja e kolegëve dhe e të gjithë atyre që zgjodhën të qëndronin pranë meje.
Për ju janë angazhuar shumë njerëz.
Michele D’Angelo: Dua të falënderoj Vanessën, partneren time, e cila ka bërë të pamundurën për mua; kryetarin e bashkisë së L’Aquila-s, Pierluigi Biondi; deputetin D’Alfonso; rektorët e Universitetit të L’Aquila-s; drejtoreshën e departamentit tim. Por edhe kolegët, shoqatat shkencore, studentët, miqtë, dhe madje edhe ata që nuk më njihnin, por zgjodhën të besonin në ndershmërinë time. Çdo mesazh, çdo gjest, ka qenë një rreze drite.”
Do të ktheheni menjëherë tek studentët tuaj?
Michele D’Angelo: Dëshira ime më e madhe është të gjej sërish qetësinë e përditshme, të kthehem të jap mësim, të bëj kërkime në laboratorin tim, të rifilloj projektet e mia shkencore dhe të ndaj përsëri dijen dhe pasionin me studentët e mi. Universiteti është shtëpia ime dhe mezi pres të rikthehem në laborator dhe në auditor. Por, para së gjithash, dua të shijoj normalitetin, të përqafoj macet e mia, të qëndroj në shtëpi dhe të drekoj me familjen time. Janë gjeste të vogla që tani kanë një vlerë të jashtëzakonshme./La Repubblica
Tag: michele
-
U lirua nga qelia, flet profesori italian që u përfshi në aksident: Makthi ka mbaruar, u ktheva te…
-
U lirua nga qelia, flet profesori italian që u përfshi në aksidentin ku vdiq 17-vjeçari shqiptar
Profesori italian Michele D’Angelo, pedagog i Biologjisë në Universitetin e L’Aquila-s, u rikthye në Itali pasi u lirua kundrejt garancisë 15 mijë euro. Ai flet për herë të parë pas lirimit dhe për aksidentin ku u përfshi në autostradën Levan-Fier, ku një 17-vjeçar shqiptar mbeti i vdekur.
“Po, e pranoj, kam pasur frikë. Sidomos në ditët e para, kur gjithçka ishte e pasigurt dhe nuk kuptohej se çfarë drejtimi do të merrte çështja. Pyesja veten nëse do të më duhej të qëndroja atje me muaj, ndoshta me vite. Ishte një mendim rrëqethës, por u përpoqa të mbështetem te besimi në drejtësi dhe në punën e avokatëve të mi”, shprehet ai në një intervistë për median italiane La Repubblica.
Tani është me bashkëshorten, Vanessa Castelli, mes maceve dhe librave të tij, ndërsa do të kthehet edhe mes studentëve. Michele D’Angelo u mbajt në burg për 75 ditë, pasi më 10 gusht u përfshi në një aksident, pas të cilit 3 ditë më vonë u nda nga jeta një 17-vjeçar që mbeti i plagosur. Për median italiane profesori shprehet se çdo ditë ka menduar për familjen e atij djali dhe boshllëkun me të cilin duhet të përballen.
Qëndrimin e tij në paraburgim për një kohë kaq të gjatë e4 sheh si një masë të tepërt.
“Një masë kaq e gjatë paraburgimi, për një person pa precedent si unë dhe për një akuzë për shkelje të kodit rrugor, më është dukur e tepërt”, thotë profesori italian.
Pas lirimit kundrejt garancisë, profesori italian do duhet të vijë të premten e fundit të çdo muaji në vendin tonë për të zbatuar edhe masën e detyrim paraqitjes.
Intervista e plotë për La Repubblica
Profesor D’Angelo, si kanë qenë këto dy muaj e gjysmë në qeli në Shqipëri?
Michele D’Angelo: Është e vështirë t’i përtypësh të gjitha. Kanë qenë ditë të gjata, të ngarkuara, gjatë të cilave më është dashur të përballem me vetveten, me vetminë, me dhimbjen për atë që ndodhi. Çdo ditë mbartte me vete një peshë emocionale të jashtëzakonshme dhe vetëm tani, duke u kthyer në shtëpi, arrij të marr frymë me të vërtetë.
Arrestimi juaj u duk i tepruar në krahasim me akuzat që ju janë bërë. A keni gjetur ndonjë shpjegim?
Michele D’Angelo: Burgu, një masë kaq e gjatë paraburgimi, për një person pa precedent si unë dhe për një akuzë për shkelje të kodit rrugor, më është dukur e tepërt. Ishte një mendim rrëqethës, por u përpoqa të mbështetem te besimi në drejtësi dhe në punën e avokatëve të mi.
Në atë aksident, fatkeqësisht, humbi jetën një djalë i ri. Doni t’i thoni diçka familjes së tij?
Michele D’Angelo: Po, dhe e them me respekt dhe dhimbje të thellë. Çdo ditë kam menduar për familjen e atij djali, për humbjen e tyre, për boshllëkun me të cilin duhet të përballen.
Si erdhi lirimi juaj? Çfarë do të ndodhë tani, procesi do të zhvillohet në Itali apo do t’ju duhet të ktheheni në Shqipëri si person i lirë?
Michele D’Angelo: Lirimi erdhi pasi gjykatësi shqiptar pranoi garancinë: 15 mijë euro për lirinë. Por e di se duhet të falënderoj punën e palodhur të Farnesinës, të ambasadës, të konsullatës, të avokatit dhe vlerësimin e gjykatësit që njohu sjelljen time bashkëpunuese. Hetimet dhe ekspertizat janë ende në zhvillim, procesi do të zhvillohet në Shqipëri dhe unë jam plotësisht në dispozicion.
Si i kalonit ditët tuaja në ato kushte?
Michele D’Angelo: Ditët kalonin të ndara në gjeste të vogla: lexoja, shkruaja, reflektoja. Përpiqesha ta mbaja mendjen aktive, por ishte mendimi për ata që më mbështesnin ai që më mbante në këmbë. Më ka ndihmuar jashtëzakonisht shumë mbështetja e kolegëve dhe e të gjithë atyre që zgjodhën të qëndronin pranë meje.
Për ju janë angazhuar shumë njerëz.
Michele D’Angelo: Dua të falënderoj Vanessën, partneren time, e cila ka bërë të pamundurën për mua; kryetarin e bashkisë së L’Aquila-s, Pierluigi Biondi; deputetin D’Alfonso; rektorët e Universitetit të L’Aquila-s; drejtoreshën e departamentit tim. Por edhe kolegët, shoqatat shkencore, studentët, miqtë, dhe madje edhe ata që nuk më njihnin, por zgjodhën të besonin në ndershmërinë time. Çdo mesazh, çdo gjest, ka qenë një rreze drite.”
Do të ktheheni menjëherë tek studentët tuaj?
Michele D’Angelo: Dëshira ime më e madhe është të gjej sërish qetësinë e përditshme, të kthehem të jap mësim, të bëj kërkime në laboratorin tim, të rifilloj projektet e mia shkencore dhe të ndaj përsëri dijen dhe pasionin me studentët e mi. Universiteti është shtëpia ime dhe mezi pres të rikthehem në laborator dhe në auditor. Por, para së gjithash, dua të shijoj normalitetin, të përqafoj macet e mia, të qëndroj në shtëpi dhe të drekoj me familjen time. Janë gjeste të vogla që tani kanë një vlerë të jashtëzakonshme. -
Aksidenti ne FIER-Profesori 44 vjecar rikthehet në Itali pas 75 ditësh paraburgimi në Shqipëri
Gjykata zëvendëson masën e arrestit për shtetasin italian Michele D’Angelo, i akuzuar për aksidentin me pasojë vdekjen në Qafën e KoshovicësReklama në FieriWeb – “Oazi i Pishave”
Pranë Gjykatës së Shkallës së Parë të Juridiksionit të Përgjithshëm Fier, më datë 22 tetor 2025, u zhvillua me dyer të mbyllura seanca gjyqësore lidhur me kërkesën penale të shtetasit Michele D’Angelo (M.D), i akuzuar për shkelje të rregullave të qarkullimit rrugor me pasojë vdekjen, ngjarje e ndodhur në Qafën e Koshovicës, Fier. Reklama në FieriWeb – “KETU MUND TE JETË REKLAMA JUAJ”
Kërkuesi, i përfaqësuar nga avokati Toto Avdija, me numër licence 11326, dhe në prani të përkthyesit të licencuar avokat Admir Filaj, kërkoi zëvendësimin e masës së sigurisë “Arrest në burg” me një masë më të butë, konkretisht “Detyrim për t’u paraqitur në policinë gjyqësore” ose “Garanci pasurore”.Reklama në FieriWeb – “PASTIÇERI “RUSTEMAJ”
Reklama në FieriWeb – “BREGU CLIMA”
Prokuroria e çështjes u përfaqësua nga prokurorja Greta Dreni, pranë Prokurorisë së Fierit.Reklama në FieriWeb – “COVIM CAFFE”
Pas shqyrtimit të kërkesës dhe bazuar në nenet 228, 229, 234, 236 dhe 260 të Kodit të Procedurës Penale, gjyqtarja Elira Hroni vendosi:
Pranimin e kërkesës së paraqitur nga mbrojtja e Michele D’Angelo;
Zëvendësimin e masës “Arrest në burg” me masën e kombinuar “Detyrim për t’u paraqitur në policinë gjyqësore” dhe “Garanci pasurore”;
Garancia pasurore u përcaktua në shumën 15,000 euro (ose 1,500,000 lekë), e cila duhet të depozitohet brenda 5 ditëve nga shpallja e vendimit, në një bankë të nivelit të dytë në Shqipëri;
D’Angelo do të qëndrojë në arrest deri në depozitimin e shumës, ndërsa më pas prokuroria duhet të urdhërojë lirimin e tij, nëse nuk ekziston ndonjë masë tjetër sigurimi;
I pandehuri është i detyruar të paraqitet një herë në muaj, në Komisariatin e Policisë Fier, konkretisht të premten e fundit të çdo muaji, në orën 14:00.
Vendimi mund të ankimohet në Gjykatën e Apelit të Juridiksionit të Përgjithshëm, brenda 5 ditëve nga njoftimi.
-
“Ai po merr frymë lirisht”/ Rikthehet në Itali profesori që u përfshi në aksidentin ku vdiq 15-vjeçari shqiptar
Michele D’Angelo, profesori italian i biologjisë i cili u përfshi në aksidentin tragjik të 8 gushtit në aksin Levan-Fier, është rikthyer në atdhe.
44-vjeçari i cili prej gushtit po mbahej në qeli, pasditen e 23 tetorit së bashku me partneren e tij Vanessa Castelli, ka zbarkuar në aeroportin e Fiumicinos- në Romë dhe më pas është drejtuar për në L’Aquila, në qytezën e tij ku dhe prej vitesh jep mësime në Universitet.
Lajmi për lirimin e 44-vjeçarit italian është bërë me dije nga mediat italiane. Më tej thuhet se transferimi i Michele D’Angelo është kryer mes sekretit maksimal nga ana e autoriteteve italiane dhe atyre shqiptare.
Drejtësia shqiptare ka caktuar ndaj tij një masë më të lehtë sigurie. Sipas partneres së D’Angelo, ai do të duhet tani vetëm të nënshkruajë, ndërkohë që ka theksuar se makthi ka përfunduar dhe se 44-vjeçari tani mund të marrë frymë lirisht.
“Michele është shumë i tronditur, por mund të themi se makthi ka mbaruar; tani mund të marrim frymë”, tha partnerja e tij, e cila ka ndjekur çdo hap të procesit gjyqësor.
Michele D’Angelo, profesor biologjie në Universitetin e Aquila dhe një shkencëtar me famë ndërkombëtare, u arrestua më 8 gusht të këtij viti.
Teksa ishte me pushime në vendin tonë, ai u përfshi në një aksident në autostradën Levan-Fier. Automjeti me të cilin po udhëtonte italiani u përplas me një Mercedes. Si pasojë nga ky aksident humbi jetën një 15-vjeçar.
Makina tjetër drejtohej nga një 45-vjeçar nga Patosi, E. Dervishaj (Sadikaj). Në mjet ishin djali i tij 17-vjeçar, K. Sadikaj, një shok i djalit, 20-vjeçari, K. Troka, si edhe nipi 15-vjeçar i shoferit, E. Shehaj.
Lidhur me këtë ngjarje policia shqiptare prangosi profesorin italian. Ndërkohë, që arrestimi i tij tërhoqi vëmendjen e mediave italiane, por jo vetëm.
Autoritetet e universitetit kërkuan ndihmën e parlamentarëve italianë. Deputeti Luciano D’Alfonso foli për masa joproporcionale për burgosjen e profesorit. -
Drejt lirisë profesori italian i ndaluar në Shqipëri, nisin procedurat për lirimin nga burgu
Michele D’Angelo, profesori i Universitetit të L’Aquilës i ndaluar që nga gushti i kaluar në një burg në Shqipëri, do të jetë së shpejti i lirë.
Autoritetet në Tiranë kanë nisur procedurat për lirimin e tij, një lajm që është pritur me ‘kënaqësi të thellë’ nga kryetari i bashkisë së L’Aquilës, Pierluigi Biondi, i cili ka ndjekur rastin që në fazat e para.
‘E mirëpres me kënaqësi të thellë lajmin për fillimin e procedurave për lirimin e Michele D’Angelo, bashkëqytetarit tonë të ndaluar në Shqipëri që nga muaji gusht,’ – deklaroi kryebashkiaku.
‘Gjatë këtyre muajve është bërë një punë e heshtur, konkrete dhe e vendosur, që ka përfshirë që në fillim ambasadën dhe trupin konsullor, përmes Ministrisë së Jashtme dhe zëvendësministrit Edmondo Cirielli me gjithë stafin e tij, të cilëve dëshiroj t’u shpreh një falënderim të sinqertë për gatishmërinë, vëmendjen dhe ndjeshmërinë e treguar në çdo fazë të këtij rasti të ndërlikuar.’
Biondi kujtoi se ishte angazhuar personalisht në ndjekjen e situatës, pasi ishte kontaktuar nga bashkëshortja e D’Angelo-s, Vanessa:
‘Që nga ditët e para, kur u kontaktova nga partnerja e tij Vanessa, kemi ndjekur nga afër zhvillimin e situatës. Ka qenë e vështirë dhe e dhimbshme, por sot mbizotëron një ndjenjë mirënjohjeje: ndaj atyre që kanë punuar larg vëmendjes publike dhe ndaj të gjithë atyre që, me respekt dhe ndjenjë institucioni, po kontribuojnë për ta kthyer Michele-n në shtëpi. Jemi të bindur se të gjitha aspektet e çështjes do të sqarohen dhe se ai do të mund ta lërë pas këtë periudhë të trishtë.’
Lajmi për lirimin e afërt të Michele D’Angelo-s është pritur me lehtësim në L’Aquila, pas muajsh gjatë të cilëve komuniteti e ka ndjekur me vëmendje dhe ka shprehur mbështetje për familjen e tij, e cila së shpejti do të mund ta përqafojë sërish.
-
Aksidenti ku mbeti viktime një fëmijë/ Profesori italian, D’Angelo: Pas aksidentit në Fier, shkova në dasëm, nuk i dija pasojat (Dosja)
Mbrëmjen e 8 Gushtit, rreth orës 8 të mbrëmjes, 44-vjeçari italian Michele D’Angelo, profesor i bioteknologjisë në Universitetin e Aquila-s, po udhëtonte nga Vlora në drejtim të Fierit. Në bordin e mjetit Lancia me targa italiane gjendej edhe bashkëjetuesja e tij, Vanessa Castelli, gjithashtu pedagoge në të njëjtin universitet. Vanesa ishte ftuar si shoqëruese e parë e nuses në dasmën e një mikeje të saj shqiptare, rezidente prej vitesh në Itali.
Destinacioni i tyre ishte restorant “Katalea Palace”, në rrugën Fier-Levan. Në hyrje të resortit, mjeti Lancia ndalon në mes të rrugës. Hap sinjalin majtas për të kaluar në anën tjetër të karrexhatës, me qëllim për të hyrë në parkimin e lokalit.Aksident dhe flakë
Në atë moment, një mjet Mercedes vjen në korsinë tjetër, me drejtim nga Fieri në Vlorë. Në një moment, Mercedesi përplaset në anën anësore të Lancias së italianit D’Angelo. Profesori italian thotë se makina tjetër ishte me shpejtësi. Pas kontaktit mes dy mjeteve, Mercedesi del nga rruga, rrokulliset disa herë dhe më pas merr flakë, sipas dosjes hetimore, të siguruar nga “Boldnews.al”
Michele D’Angeo dhe Vanessa dalin të tronditur nga automjeti i tyre dhe thërrasin për ndihmë. Në vend afrohen shumë njerëz, të cilët mundohen të nxjerrin nga Mercedesi personat e bllokuar në të. Shumë shpejt afrohen ambulancat dhe policia.D’Angelo vijon dasmën
Ndërkohë, pranë Michele D’Angelos afrohet një nga kamarierët e lokalit dhe u thotë që të parkojnë makinën e tyre në parkimin e resortit, pasi ata nuk kanë faj dhe se personave të aksidentuar u kanë shkuar në ndihmë mjekët dhe policia.
Michele D’Angelo thotë se, megjithëse të shokuar nga ngjarja, ai dhe bashkëjetuesja e tij kanë vijuar aktivitetin e tyre në dasëm. “Unë po mendoja përsëri për të parë çfarë po ndodhte me aksidentin dhe në këtë moment lajmëruam Vanesën se kishte filluar ceremonia dhe ajo ishte shoqëruesja e nuses në dasmë”, ka deklaruar 44-vjeçari italian për Policinë Shqiptare.
Ndërkohë që në “Katalea Resort” po vijonte normalisht ceremonia e dasmës, pak metra larg tij, kishte nisur një operacion urgjent shpëtimi për katër personat që gjendeshin në bordin e mjetit Mercedes.
Viktima dhe të plagosur
Makina drejtohej nga një 45-vjeçar nga Patosi, E. Dervishaj (Sadikaj). Në mjet ishin djali i tij 17-vjeçar, K. Sadikaj, një shok i djalit, 20-vjeçari, K. Troka, si edhe nipi 15-vjeçar i shoferit, E. Shehaj.
Të katërt kishin pësuar dëmtime të shumta. Më i vogli prej tyre, 15-vjeçari ishte në gjendje shumë të rëndë. Ai transportohet nga Fieri drejt Spitalit të Traumës në Tiranë, por, fatkeqësisht, ndërron jetë.
Sqarime pas 12 orëve
Michele D’Angelo thotë që nuk dinte asgjë nga këto. Miqtë në dasëm i kanë thënë që nuk duhej të shqetësohej, pasi faji ishte i makinës tjetër që lëvizte me shpejtësi të madhe. Megjithëse i tronditur, profesori dhe mikesha e tij kanë qëndruar në ceremoninë festive deri në orën 5 të mëngjesit. Më pas, ata janë nisur sërish drejt Vlorës, ku kishin prenotuar hotelin për fjetje.
Paraditen e 9 Gushtit, Michele D’Angelo dhe Vanessa Castelli marrin sërish rrugën për në Fier, kësaj radhe për të dhënë sqarimet e tyre në polici mbi aksidentin e ndodhur rreth 12 orë më parë.
Rrugës, në Vlorë, ndalohen nga Policia, e cila kishte marrë informacion se një mjet me targa italiane ishte përfshirë në aksident në qytetin bregdetar. Ishte një rast tjetër. Megjithatë, D’Angelo u ka thënë punonjësve të Policisë së Vlorës se ata kishin pasur një aksident në Fier. Oficerët i kanë orientuar që të paraqiten në Komisariatin e Fierit.
Arrestimi
Prej mbrëmjes së aksidentit, policia në Fier kishte nisur kërkimet për mjetin Lancia me targa italiane, e cila ishte përfshirë në aksidentin në Qafën e Koshovicës. Pamjet e kamerave të sigurisë tregonin mjetin e profesorit italian që kishte ndaluar në mesin e rrugës dhe përplasjen e mjetit tjetër, Mercedes, i cili më pas përfundoi thuajse i shkatërruar anës rrugës dhe i përfshirë nga flakët.
Sapo Michele D’Angelo u paraqit në Policinë e Fierit, ai u pyet menjëherë për rrethanat e aksidentit dhe, më pas, u arrestua nën dyshimet për “shkelje të rregullave të qarkullimit” me pasoja të rënda, si edhe “largim nga vendi i ngjarjes”.Në gjykatë
Në 12 Gusht, Gjykata e Fierit cakton masën e sigurisë “arrest me burg” për italianin 44-vjeçar, Michele D’Angelo, si edhe për drejtuesin e mjetit Mercedes, shqiptarin 45-vjeçar, E. Sadikaj (Dervishaj).
Në provat hetimore, të mbledhura deri në atë moment, autoritetet dyshojnë se të dy drejtuesit e mjeteve janë përgjegjës për ngjarjen tragjike. Megjithësë nuk është kryer ende akti i plotë i ekspertimit teknik, paraprakisht dyshohet se italiani D’Angelo ka pozicionuar makinën në mesin e rrugës, duke bllokuar pjesërisht korsinë e kundër, në të cilën lëvizte me shpejtësi mjeti Mercedes.
Dëshmia e D’Angelos
Profesori italian ka treguar dinamikën e ngjarjes, fillimisht para policisë dhe më tej në gjykatë.
Po udhëtoja nga Vlora në drejtim të restorant “Katalea Palace” me mjetin Lancia, me targa italiane DN171ZF. Pa vajtur 30 metra, kam ndezur sinjalin për t’u kthyer majtas, kam kontrolluar rrugën, pasi kam parë që nuk kisha makina as para as mbrapa dhe fillova manovrën për t’u kthyer majtas, për t’u futur në drejtim të restorantit. Vanesa, bashkëjetuesja ime, e cila ishte ulur në vendin e parë, më thotë me kujdes se po vjen një makinë me shumë shpejtësi.
Në atë moment kam parë dritat e makinës që më vinte përballë, ndodhi shumë shpejt pasi makina po vinte shumë, shumë shpejt, pasi pashë që ai po tentonte të na shmangte në të djathtën e tij.Frenova dhe na gërvishti në pjesën e parë të anës së shoferit dhe më pas ai ka dalë jashtë rruge dhe sapo ktheva shikimin, makina tjetër ishte përmbysur. Lëviza makinën përpara për të mos penguar qarkullimin. Në këtë moment pamë edhe makinën e aksidentuar që po merrte flakë, fillova të kërkoja ndihmë duke bërtitur.
Në atë moment pashë dikë që ishte pranë makinës së aksidentuar, lart te lokali pamë që kishte njerëz dhe filluam t’i kërkonim ndihmë dhe atyre. Ishim të tmerruar dhe u kërkuan ndihmë në anglisht. Na thanë që ishin njoftuar policia, shërbimet e ambulancës dhe zjarrfikësja. Nuk e di saktë pamë disa persona me fikse zjarri dhe me ujë, por nuk e di saktë që kush ishin.
Ndërkohë po nxirrnin njerëzit nga makina dhe ishin shumë njerëz dhe pamë dikë që kishte fëmijën në krah, por nuk e dallova kush ishte. Ndërkohë, bashkëjetuesja ime po fliste me kamarierin në gjuhën angeleze për çfarë veprimesh duhet të kryenin dhe ai na tha të futeshim me makinë në parkimin e lokalit. E pyeta disa herë “je i sigurt” në gjuhën angleze. Kam parkuar brenda në parkim dhe ishim në gjendje shoku. Unë po mendoja përsëri për të parë çfarë po ndodhte me aksidentin dhe në këtë moment lajmëruam Vanesën se kishte filluar ceremonia dhe ajo ishte shoqëruesja e nuses në dasmë.
Ndërkohë, pjestarët e dasmës na thanë që gjithçka ishte zgjidhur dhe unë nuk mendova se isha shkakatari dhe kisha gabuar dhe ishte e kotë që të interesohesha për aksidentin, pasi nuk mendoja që isha fajtor, gjë që mendoj dhe tani pasi makina që u aksidentua lëvizte shumë shpejt.
Ne vazhduam ceremoninë, pasi bashkëjetuesja ime ishte shoqëruesja e nuses dhe pavarësisht gjendjes time të rënduar psikologjike. Rreth orës 05.00 të mëngjesit mbaroi ceremonia dhe jemi nisur për në Vlorë dhe pastaj shkuam për të vila “S&S”, ku qëndruam. Më pas jemi zgjuar jemi drejtuar për në Policinë e Vlorës për të ditur në duhet të kryenim ndonjë veprim tjetër dhe çfarë duhet të bënim
Gjatë rrugës që po shkonim për te policia na ndaloj një patrullë rrugës për një aksident që kishte ndodhur në Vlorë ku ishte përfshirë një makinë me targa italiane.Ne i treguam që po vinim te Komisariati i Vlorës në lidhje me ngjarjen që kishte ndodhur në Fier. Policia na tha që duhet të paraqiteshin në policinë e Fierit.
Burgu dhe reagimet
Në fillim të Shtatorit, Gjykata e Apelit konfirmoi masën e arrestit për të dy personat, për italianin D’Angelo dhe shqiptarin Sadikaj. Avokatët e profesorit italian argumentuan se klienti i tyre nuk kishte përgjegjësi, pasi mjeti tjetër ishte me shpejtësi. Ndërkohë, mbrojtësit e shqiptarit Sadikaj kërkuan zbutjen e masës së sigurisë, pasi klienti i tyre ishte në gjendje shumë të rëndë shëndetësore pas aksidentit, duke deklaruar gjithashtu se fajtori ishte Michele D’Angelo, i cili kishte bllokuar rrugën.
Gjykata e Apelit vlerësoi se, deri në fazën aktuale, ka dyshime se të dy personat mund të jenë përgjegjës për ngjarjen tragjike dhe duhet të qëndrojnë në paraburgim.Vendimet e gjykatave shqiptare kanë nxitur reagim tek kolegët e Michele D’Angelo. Në mediat italiane raportohet se pedagogët e Universitetin të Aquali-s kanë nisur një fushatë për mbledhje fondesh, me qëllim sigurimin e mbrojtjes për 44-vjeçarin.
Vanesa Castelli, bashkëjetuesja e tij që është kthyer në Itali, i ka shkruar dy letra kryeministres italiane, Georgia Meloni, që të ndërhyjë pranë qeverisë shqiptare për të ndihmuar Micheles, pasi, në vlerësimin e saj, po qëndron padrejtësisht në burg dhe është në gjendje të rënduar psikologjike. -
Pas hekurave deri në përfundimin e hetimit, partnerja e profesorit italian apelon: Ai është gjithnjë e më i shqetësuar.
Partnerja e Michele D’Angelo-s ka bërë apel publik, duke deklaruar se ai është gjithnjë e më i shqetësuar gjatë qëndrimit në burg. Profesori i biologjisë në Universitetin e L’Aquila-s ndodhet pas hekurave që prej 8 gushtit, pas aksidentit tragjik me makinë në Qafën e Kosovicës ku humbi jetën një i ri vendas.
Hetuesit kanë bërë të ditur se synojnë ta mbajnë atë në paraburgim deri në përfundimin e hetimeve, një proces që pritet të zgjasë tre muaj. Rasti ka tërhequr vëmendje të gjerë, duke sjellë reagime nga familjarë, komuniteti akademik dhe institucionet italiane.
Michele D’Angelo, 44 vjeç, profesor biologjie në Universitetin e L’Aquila-s dhe shkencëtar me famë ndërkombëtare, ndodhet prej gati 3 muajsh në burgun e Fierit, Shqipëri, pas një aksidenti rrugor më 8 gusht në rrugën Levan-Fier. Autoritetet shqiptare e akuzojnë për “shkelje të rregullave të trafikut” dhe “braktisje të një automjeti”. Detajet e incidentit mbeten të paqarta, duke krijuar shqetësim në komunitetin akademik dhe institucionet italiane. Aksidenti përfshiu Lancia Ypsilon të profesorit dhe një Mercedes të drejtuar nga shtetasi shqiptar me inicialet E.S., i cili dyshohet se humbi kontrollin për shkak të shpejtësisë. Sipas njerëzve pranë D’Angelo-s, profesori po udhëtonte me 40 km/orë dhe nuk mundi të shmangte përplasjen, ndërsa largimi i tij nga vendngjarja interpretohet nga avokatët si reagim instinktiv dhe jo si tentativë arratisjeje.
Më 19 shtator, deputeti italian D’Alfonso i drejtoi një pyetje zyrtare Presidentit Begaj, duke kërkuar bashkëpunim dypalësh dhe përdorimin e instrumenteve të bashkëpunimit gjyqësor mes Italisë dhe Shqipërisë për miratimin e masave alternative ndaj paraburgimit.
Profesor D’Angelo mban role të rëndësishme akademike, duke përfshirë bashkëpunimin me Institutin “Sbarro” për Kërkimin e Kancerit dhe Universitetin Temple në Filadelfia, si dhe koordinimin e projekteve ndërkombëtare të financuara. Sipas rektorit të Universitetit të L’Aquila-s, Fabio Graziosi, dhe drejtueses së departamentit, Anna Maria Cimini, mungesa e tij rrezikon projektet dhe financimet e universitetit. “Shpresojmë që të gjitha nismat e ndërmarra do të çojnë në kthimin e tij të menjëhershëm në shtëpi,” u shpreh Cimini.
Çështja e Michele D’Angelo-s ka marrë përmasa politike e akademike, duke hapur diskutime mbi masat paraprake në rastet e aksidenteve dhe nevojën për të mbrojtur bashkëpunimin ndërkombëtar shkencor. Komuniteti akademik italian dhe institucionet shqiptare po presin zhvillime të reja për trajtimin e profesorit.
-
Aksidentoi për vdekje 15-vjeçarin, prej dy muajsh në burgun e Fierit. Flet gruaja e Italianit: Michele po shkatërrohet në qeli (Apeli për Melonin)
Nga burgu i Fierit në Shqipëri, ku ndodhet i ndaluar prej gati dy muajsh pas një aksidenti rrugor në të cilin mbeti viktimë një 15-vjeçar që vdiq tre ditë më vonë në spital, zëri i vuajtur i Michele D’Angelo-s, profesor i Biologjisë në Universitetin e Aquila-s, arrin përmes të shoqes së tij, Vanessa Castelli, gjithashtu kolege në të njëjtin universitet.Reklama në FieriWeb – “Oazi i Pishave”
“Kam pasur një kolaps psikologjik, por përpiqem të rezistoj. Nuk kërkojmë privilegje, por respektim të të drejtave themelore dhe të garancive që çdo qytetar duhet t’i ketë, sidomos në momente kaq të vështira”. Reklama në FieriWeb – “KETU MUND TE JETË REKLAMA JUAJ”
Pak para se të nisej sërish për në Shqipëri për vizitën javore në burg, përmes Repubblica, Vanessa Castelli i drejton një apel të ndjerë Giorgia Meloni-t.Reklama në FieriWeb – “PASTIÇERI “RUSTEMAJ”
Reklama në FieriWeb – “BREGU CLIMA”
“I drejtohem sërish me besim Kryeministres, së cilës tashmë i kam shkruar një letër, dhe institucioneve italiane, që të angazhohen me vendosmëri për të garantuar që Michele të përballojë këtë situatë me dinjitet, qetësi dhe drejtësi. Kam besim tek marrëdhëniet e forta mes Italisë dhe Shqipërisë, si edhe tek ndjeshmëria e autoriteteve kompetente, që të vlerësohet mundësia e transferimit të procesit në Itali, ku Michele do të mund ta përballej me më shumë mbrojtje, në një kontekst që e njeh, i rrethuar nga të afërmit, kolegët dhe studentët e tij”.Reklama në FieriWeb – “COVIM CAFFE”
Doktoresha Castelli, para së gjithash, cilat janë kushtet e ndalimit të partnerit tuaj?
“Michele është shumë i lodhur psikologjikisht. Është vetëm, larg shtëpisë, në një realitet që nuk e njeh, me një gjuhë që nuk e flet. Ndalimi po e shkatërron dita-ditës. Është një person i ndjeshëm, një profesor i respektuar, i mësuar të jetojë mes studentësh, eksperimenteve në laborator, shumë kolegëve. Tani librat janë strehimi i tij, por vetmia është e rëndë. Çdo vizitë është një moment i fortë, por edhe i dhimbshëm. Përpiqet të ruajë qartësinë dhe dinjitetin, por është e dukshme se kjo përvojë po e vë në sprovë të madhe. Në këtë kontekst të vështirë, dua të falënderoj sinqerisht drejtorin e institucionit penitenciar, të gjithë punonjësit dhe njerëzit që na kanë ndihmuar me humanitet, respekt e vazhdimësi. Disponueshmëria dhe qëndrimi i tyre kanë bërë diferencën dhe u jemi thellësisht mirënjohës”.
Si është e mundur që partneri juaj ndodhet në burg prej dy muajsh për një akuzë të thjeshtë shkeljeje të kodit rrugor? Ju ishit e pranishme. A mund të na shpjegoni çfarë ndodhi saktësisht atë ditë gushti?
“Atë mbrëmje po shkonim në dasmën e miqve, të qetë e me zemër të lehtë. Rruga ishte e lirë, Michele po kthehej ngadalë, me sinjalin ndezur, në vijën e ndërprerë që tregonte hyrjen te restoranti ku bëhej dasma. Në atë moment, papritur, u shfaq një Mercedes Benz i bardhë me shpejtësi shumë të lartë, që nuk dukej sikur ngadalësonte. Michele frenoi instinktivisht, gjë që bëri që përplasja të ishte më pak katastrofike. Ishim të shokuar: duart na dridheshin, fytyra e zbehtë, shikimi i humbur”.
Fatkeqësisht, pati një viktimë.
“Po, një djalë 16-vjeçar humbi jetën tre ditë më vonë. Është një tragjedi që na ka prekur thellë. Nuk na takon neve të përcaktojmë përgjegjësitë, por është e qartë se atë mbrëmje diçka shkoi keq në mënyrë të papritur dhe dramatike. Kushdo që ka drejtuar makinë e di sa shpejt mund të ndryshojë gjithçka në rrugë. Ndonjëherë mjafton një vendim i marrë nga të tjerët, një shpejtësi e pakontrolluar, dhe gjithçka shndërrohet. Michele po e përjeton këtë dhimbje me shumë respekt dhe heshtje. Mendon çdo ditë për familjen e djalit dhe lutet që ata të mund të gjejnë pak paqe”.
Çfarë bënit ju në Shqipëri? Ishit me pushime?
“Jo, nuk ishim me pushime. Ishim në Shqipëri për të marrë pjesë në dasmën e një mikeje të dashur. Ishte një rast i veçantë, një moment feste dhe ndarjeje që e prisnim me gëzim, sepse e dimë rëndësinë që shqiptarët i japin kësaj ceremonie”.
Akuzat ndaj partnerit tuaj janë shkelje e kodit rrugor dhe braktisje e mjetit, jo vrasje. Çfarë ndodhi pas përplasjes?
“Michele ishte nën shok. E kujtoj të zbehtë, me shikimin e humbur, të hutuar. Pasi ai Mercedes na kaloi para syve si një plumb, Michele zbriti menjëherë në rrugë për të kërkuar ndihmë. Të dy bërtisnim me të madhe “help”, lëviznim duart, përpiqeshim me dëshpërim të tërhiqnim vëmendjen. Por askush nuk u ndal. Ishim të frikësuar, jo të orientuar, dhe mendimi ynë i vetëm ishte të vinte sa më shpejt një ambulancë. Të tjerat, në atë çast tmerri, nuk kishin rëndësi. Donim vetëm që dikush të ndërhynte”.
Kur e ndaluan profesor D’Angelo-n?
“Pas aksidentit, prisnim nga momenti në moment që policia të vinte për të na marrë në pyetje, neve dhe dëshmitarët e shumtë të pranishëm. Por, meqë nuk po vinte askush, vendosëm të shkonim në komisariat që atë mbrëmje. Për fat të keq, ishte i mbyllur. Të nesërmen në mëngjes shkuam në komisariatin më të afërt me hotelin tonë, atë të Vlorës, ku një polic shumë i sjellshëm na dëgjoi dhe na tregoi rrugën për t’u kthyer në Fier për të dhënë dëshminë tonë. Dhe kështu bëmë. Vetëm pas paraqitjes sonë të vullnetshme në Fier, Michele u ndalua. Akuzat, sipas asaj që na është thënë, lidhen me mosrespektim të kodit rrugor, pasi largimi nga vendi i aksidentit, sipas avokatëve, parashikon një sanksion administrativ, jo ndalim”.
Pse në këto gati dy muaj ka rënë heshtja mbi këtë histori? A keni pasur kontakte me Farnesinën? Dhe nëse po, çfarë ju kanë thënë?
“Po, kam pasur kontakte me Farnesinën, me konsullatën e Vlorës dhe me ambasadën italiane në Tiranë, të cilat na kanë dhënë mbështetje të vazhdueshme. I falënderoj sinqerisht në një moment kaq të vështirë, prania e tyre ka qenë për mua një pikë referimi, njerëzore dhe institucionale. Megjithatë, është e vërtetë që mbi këtë çështje ka rënë një heshtje e rëndë. Nuk është e lehtë të nxjerrësh në pah kompleksitetin e një situate kaq delikate, sidomos kur gjendesh në një vend të huaj, me një gjuhë që nuk e njeh dhe me dinamika që të shpëtojnë nga kontrolli. Kam besim tek diplomacia dhe ndjeshmëria e institucioneve, që të garantohet një trajtim i drejtë e transparent dhe të dalë e vërteta qartë”.
Kolegët tuaj po zhvillojnë iniciativa dhe një mobilizim në mbështetjen tuaj. Ju shkoni ta vizitoni rregullisht partnerin tuaj dhe çfarë vështirësish po hasni?
“Po, kolegët dhe miqtë tanë po tregojnë një afërsi të jashtëzakonshme. Janë krijuar nisma spontane, letra të hapura, mbledhje fondesh. Jemi veçanërisht mirënjohës profesoreshës Cimini, drejtoreshës së departamentit tonë, e cila ka promovuar një mbledhje fondesh për të mbuluar shpenzimet ligjore dhe udhëtimet. Është një gjest që na ka prekur thellë. Unë përpiqem të shkoj rregullisht ta vizitoj Michele-n, në katër vizitat mujore që lejohen, aq sa më lejojnë vështirësitë logjistike. Çdo vizitë është emocionalisht shumë e fortë: gëzimi për ta parë përsëri, por edhe dhimbja për ta lënë aty. Distancat, gjuha, procedurat, gjithçka është e ndërlikuar. Por nuk do të ndaloj së qëndruari pranë tij”.
-
Profesor italian në paraburgim në Fier: Aksidenti me pasojë vdekjen e 16-vjeçarit, bashkëshortja thyen heshtjen
Bashkëshortja, Vanessa Castelli, ka dhënë një intervistë për median italiane “La Repubblica”, përpara se të vijë në Shqipëri për vizitën javore në ambientet e paraburgimit në Fier, për të takuar burrin e saj.
“Kam pasur një krizë psikologjike, por po përpiqem të rezistoj. Nuk po kërkojmë privilegje, por respekt për të drejtat dhe garancitë themelore që çdo qytetar duhet të ketë, veçanërisht në kohë kaq të vështira”, u shpreh ajo.
Kështu, përmes medias italiane, ajo i bën apel kryeministres së Italisë, Giorgia Meloni, që të ndërmerren veprime konkrete që bashkëshorti të saj të përballet me këtë situatë me dinjitet, qetësi dhe drejtësi.
“I drejtohem edhe një here me besim kryeministres, të cilës i kam shkruar tashmë një letër, si dhe institucioneve italiane, të ndërmerren veprime vendimtare për të siguruar që Michele të mund të përballet me këtë situatë me dinjitet, qetësi dhe drejtësi. Unë besoj në marrëdhëniet e forta midis Italisë dhe Shqipërisë, si dhe në ndjeshmërinë e autoriteteve kompetente, në mënyrë që të vlerësojmë mundësinë e transferimit të procedurave në Itali, ku Michele mund t’i përballojë ato me një mbrojtje më të madhe, në një mjedis familjar, i rrethuar nga të dashurit e tij, kolegët dhe studentët“, tha ajo.
Por si është gjëndja e tij shëndetësore, duke qëndruar në një shtet tjetër? Siç shpjegon Castelli, bashkëshorti i saj është thellësisht i prekur, i lodhur por që po përpiqet të mbajë veten.
“Michele është thellësisht i prekur psikologjikisht. Ai është vetëm, larg shtëpisë, në një mjedis të panjohur, me një gjuhë që nuk e flet. Paraburgimi po e lodh ditë pas dite. Ai është një person i ndjeshëm, një profesor i respektuar, i mësuar të jetojë mes studentëve, eksperimenteve laboratorike dhe shumë kolegëve. Tani librat janë streha e tij, por vetmia është e rëndë. Çdo vizitë është një përvojë intensive, por edhe e dhimbshme. Ai përpiqet të ruajë qetësinë dhe dinjitetin e tij, por është e qartë se kjo përvojë po e vë në provë”, tha ajo.
Falenderime pati nga ana e saj për institucionet shqiptare, që janë treguar mirëkuptues ndaj pedagogut italian.
“Në këtë kontekst të vështirë, dua të falenderoj sinqerisht drejtorin e institucionit të vuajtjes së dënimit, të gjithë punonjësit dhe të gjithë ata që na kanë treguar humanizëm dhe respekt. Disponueshmëria dhe qëndrimi i tyre respektues kanë bërë një ndryshim, e ne jemi thellësisht mirënjohës për këtë”, u shpreh ajo.
Çifti ishte në Shqipëri për të festuar dasmën e një miku të tyre.
“Nuk ishim me pushime. Ishim në Shqipëri për të marrë pjesë në dasmën e një miku të dashur. Ishte një rast i veçantë, një moment festimi dhe ndarjeje që e prisnim me padurim sepse e dimë sa të rëndësishme i japin shqiptarët këtë ceremoni”, tha ajo.
Por si ndodhi e gjithë ngjarja? Bazuar në deklaratën e bashkëshortës, Vanessa Castelli,
“Atë mbrëmje po shkonim me makinë në dasmën e një miku. Rruga ishte e lirë, Michele po kthehej ngadalë, me sinjalin e hapur, drejt hyrjes së restorantit ku po festohej dasma. Në atë moment, papritmas një Mercedes-Benz i bardhë, u shfaq me shpejtësi shumë të madhe, i cili nuk dukej të ngadalësohej. Michele frenoi instiktivisht dhe kjo e bëri përplasjen më pak katastrofike. Ne ishim të shokuar, duart na dridheshin, fytyrat na u zbehen, ndërsa shikimet tona u zbazën…”, përshkruan ajo.
Si pasojë, viktimë mbeti një jetë e pafajshme, një djalë 16 vjeç.
“Po, një djalë 16-vjeçar humbi jetën tre ditë më vonë. Është një tragjedi që na ka prekur thellësisht. Nuk është përgjegjësia jonë të vendosim fajin, por është e qartë që diçka shkoi keq në atë mbrëmje, papritur dhe në mënyrë dramatike. Kushdo që ka drejtuar, e di se sa mund të ndryshojë rruga në një çast. Ndonjëherë mjafton një vendim i marrë nga të tjerët, një shpejtësi e pakontrolluar dhe gjithçka ndryshon. Michele po kthehej me kujdes në një rrugë të hapur, kur një makinë u afrua me shpejtësi shumë të lartë. E që andej, gjithçka ndryshoi. Michele e jeton këtë dhimbje me shumë respekt dhe heshtje. Ai mendon për familjen e djalit çdo ditë dhe lutet që ata të gjejnëpak qetësi”, tha ajo.
Castelli tregon dhe veprimet e tyre pas aksidentit.
“Michele ishte në gjendje shoku. E mbaj mend të zbehtë, me një pamje të humbur dhe të hutuar. Pasi Mercedes-i kaloi menjëherë pranë nesh si një plumb, ai vrapoi menjëherë në rrugë për të kërkuar ndihmë. Ne të dy bërtisnim “ndihmë” me gjithë shpirt, duke tundur duart, duke u përpjekur me dëshpërim të tërhiqnim vëmendjen. Por askush nuk u ndal. Ishim të frikësuar, të çorientuar dhe mendimi ynë i vetëm ishte të merrnim një ambulancë sa më shpejt të ishte e mundur. Asgjë tjetër nuk kishte rëndësi në atë moment tmerri. Ne donim vetëm që dikush të ndërhynte”, tha ajo. -
“Shkuam për një dasmë, kur na vjen një Benz plumb…”, flet gruaja e profesorit italian të burgosur në Fier
Nga Alessandra Ziniti, LA REPUBBLICA
Nga burgu i Fierit në Shqipëri, ku ndodhet i ndaluar prej gati dy muajsh pas një aksidenti rrugor në të cilin humbi jetën një djalosh 16-vjeçar tre ditë më vonë në spital, vjen zëri i vuajtur i Michele D’Angelo-s, profesor i Biologjisë në Universitetin e L’Aquila-s, përmes të shoqes së tij, Vanessa Castelli, edhe ajo pedagoge në të njëjtin universitet.
“Kam pasur një kolaps psikologjik, por po përpiqem të rezistoj. Nuk kërkojmë privilegje, por respektimin e të drejtave themelore dhe garancive që çdo qytetar duhet të ketë, sidomos në momente kaq të vështira”.
Pak para se të nisej sërish për në Shqipëri për vizitën javore në burg, Vanessa Castelli, përmes gazetës Repubblica, i drejton një apel të ndjerë Giorgia Meloni-t.
“I drejtohem sërish me besim kryeministres, së cilës i kam shkruar tashmë një letër, dhe institucioneve italiane që të ndërhyjnë me vendosmëri për të garantuar që Michele të mund ta përballojë këtë situatë me dinjitet, qetësi dhe drejtësi. Kam besim te marrëdhëniet e forta midis Italisë dhe Shqipërisë dhe te ndjeshmëria e autoriteteve kompetente, që të mendohet mundësia e transferimit të procesit në Itali, ku Michele mund ta përballej me më shumë mbrojtje, në një mjedis që e njeh, i rrethuar nga të afërmit, kolegët dhe studentët e tij.”
Doktoreshë Castelli, para së gjithash, cilat janë kushtet e paraburgimit të partnerit tuaj?
“Michele është shumë i tronditur psikologjikisht. Është i vetëm, larg shtëpisë, në një vend që nuk e njeh dhe me një gjuhë që nuk e flet. Paraburgimi po e shënjon thellë, po e gërryen ditë pas dite. Ai është një person i ndjeshëm, një profesor i nderuar, i mësuar të jetojë mes studentëve, eksperimenteve në laborator dhe shumë kolegëve. Tani librat janë strehimi i tij i vetëm, por vetmia është e rëndë. Çdo vizitë është një moment i fortë emocionalisht, por edhe i dhimbshëm. Përpiqet të ruajë kthjelltësinë dhe dinjitetin, por është e qartë që kjo përvojë po e vë në provë shumë të madhe.
Në këtë situatë të vështirë, dua të falënderoj sinqerisht drejtorin e institucionit penitenciar, të gjithë punonjësit dhe njerëzit që na kanë ndihmuar me humanitet, respekt dhe vazhdimësi. Gatishmëria dhe qëndrimi i tyre respektues kanë bërë ndryshimin dhe për këtë jemi thellësisht mirënjohës.”
Si është e mundur që partneri juaj është në burg prej dy muajsh për një akuzë të thjeshtë të shkeljes së kodit rrugor? Ju ishit e pranishme. Mund të na shpjegoni saktësisht çfarë ndodhi atë ditë gushti?
“Ata mbrëmje po shkonim në dasmën e disa miqve, me zemër të lehtë e të qetë. Rruga ishte bosh, Michele po kthente ngadalë, me sinjalin ndezur, në vijën e ndërprerë që tregonte hyrjen në restorantin ku zhvillohej ceremonia. Në atë moment, papritur, u shfaq një Mercedes Benz i bardhë me shpejtësi shumë të lartë, i cili nuk dukej se po ngadalësonte. Michele frenoi instinktivisht, dhe kjo bëri që përplasja të ishte më pak katastrofike. Ne ishim në shok: duart na dridheshin, fytyra ishte e zbehtë, shikimi i humbur”.
Fatkeqësisht, megjithatë, pati një viktimë.
“Po, një djalë 16-vjeçar humbi jetën tre ditë më vonë. Është një tragjedi që na ka prekur thellë. Nuk na takon ne të përcaktojmë përgjegjësitë, por është e qartë që atë mbrëmje diçka shkoi keq, në mënyrë të papritur dhe dramatike. Kushdo që ka drejtuar ndonjëherë makinën e di se sa shpejt mund të ndryshojë gjithçka në rrugë. Ndonjëherë mjafton një vendim i marrë nga dikush tjetër, një shpejtësi që nuk kontrollohet, dhe gjithçka ndryshon. Michele po kthehej me kujdes, në një rrugë bosh, kur erdhi një makinë me shpejtësi shumë të lartë. Dhe që aty, gjithçka ndryshoi. Michele e përjeton këtë dhimbje me respekt dhe heshtje të madhe. Ai mendon çdo ditë për familjen e djaloshit dhe lutet që ata të mund të gjejnë pak paqe”.
Çfarë po bënit ju në Shqipëri? Ishit me pushime?
“Jo, nuk ishim me pushime. Ne ishim në Shqipëri për të marrë pjesë në dasmën e një mikeje shumë të dashur. Ishte një rast i veçantë, një moment feste dhe ndarjeje gëzimi që e prisnim me padurim, sepse e dimë rëndësinë që shqiptarët i japin kësaj ceremonie”.
Akuzat ndaj partnerit tuaj janë shkelje e kodit rrugor dhe braktisje e automjetit, jo vrasje. Çfarë ndodhi pas përplasjes?
“Michele ishte në gjendje shoku. E mbaj mend të zbehtë, me shikim të humbur, të hutuar. Pasi ai Mercedes kaloi para syve tanë si një plumb, ai zbriti menjëherë në rrugë për të kërkuar ndihmë. Të dy bërtitëm me sa kishim zë ‘help’, duke tundur duart, përpiqeshim me dëshpërim të tërhiqnim vëmendjen. Por askush nuk u ndal. Ishim të frikësuar, të dezorientuar, dhe mendimi ynë i vetëm ishte të sillnim sa më shpejt një ambulancë. Gjithçka tjetër, në atë moment terrori, nuk kishte rëndësi. Donim vetëm që dikush të ndërhynte”.
Kur u ndalua profesori D’Angelo?
“Pas aksidentit, prisnim që nga çasti në çast policia të vinte për të na marrë në pyetje ne dhe dëshmitarët e shumtë që ishin aty. Por, meqë askush nuk vinte, vendosëm të shkonim vetë në komisariat që atë mbrëmje. Fatkeqësisht, ishte i mbyllur. Të nesërmen në mëngjes shkuam në komisariatin më të afërt me hotelin tonë, në Vlorë, ku një polic shumë i sjellshëm na dëgjoi dhe na tregoi rrugën për t’u kthyer në Fier për të dhënë dëshminë tonë. Dhe kështu bëmë. Vetëm pas paraqitjes sonë vullnetare në Fier, Michele u arrestua. Akuzat, sipas asaj që na është thënë, kanë të bëjnë me mosrespektimin e kodit rrugor, sepse largimi nga vendi i aksidentit, sipas avokatëve, parashikon një sanksion administrativ, jo paraburgim.”
Pse gjatë këtyre gati dy muajve ka rënë heshtja mbi këtë histori? A keni pasur kontakt me Farnesinën? Dhe nëse po, çfarë ju kanë thënë?
“Po, kam pasur kontakte me Farnesinën, me konsullatën në Vlorë dhe me ambasadën italiane në Tiranë, të cilat na kanë ofruar mbështetje të vazhdueshme. I falënderoj sinqerisht në një moment kaq të vështirë, prania e tyre ka qenë për mua një pikë referimi, njerëzore dhe institucionale. Megjithatë, është e vërtetë që mbi këtë çështje ka rënë një heshtje e rëndë. Nuk është e lehtë të nxirret në pah kompleksiteti i një situate kaq delikate, sidomos kur ndodhesh në një vend të huaj, me një gjuhë që nuk e njeh dhe me dinamika që të shpëtojnë nga duart. Kam besim te diplomacia dhe ndjeshmëria e institucioneve, që të garantohet një trajtim i drejtë dhe transparent dhe të dalë e vërteta me qartësi.”
Kolegët tuaj po zhvillojnë nisma dhe mobilizime në mbështetje tuaj. Ju e vizitoni rregullisht partnerin tuaj dhe çfarë vështirësish po hasni?
“Po, kolegët dhe miqtë tanë po tregojnë një afërsi të jashtëzakonshme. Janë organizuar nisma spontane, letra të hapura, mbledhje fondesh. Jemi veçanërisht mirënjohës ndaj profesoreshës Cimini, drejtoreshës së departamentit tonë, e cila ka nisur një mbledhje fondesh për të mbuluar shpenzimet ligjore dhe udhëtimet. Është një gjest që na ka prekur thellë. Unë përpiqem të shkoj rregullisht për ta vizituar Michele-n, në katër vizitat mujore që lejohen, sa herë që mundem pavarësisht vështirësive logjistike. Çdo vizitë është emocionalisht shumë e fortë: ka gëzim për ta parë, por edhe dhimbje për ta lënë aty. Distancat, gjuha, procedurat – gjithçka është e ndërlikuar. Por unë nuk do të ndalem së qëndruari pranë tij.”