Lajmidites.com

Tag: ndjenjë

  • Problemet e fëmijërisë që mund të ndikojnë në zhvillimin e ankthit në moshë madhore

    Problemet e fëmijërisë që mund të ndikojnë në zhvillimin e ankthit në moshë madhore

    Edhe pse shumë fëmijë mësojnë të përballojnë vështirësitë me kalimin e kohës, ka disa modele që vazhdojnë në moshë madhore.

    Fëmijëria formëson mënyrën se si e përjetojmë botën, njerëzit dhe veten tonë. Përvojat nga vitet e para të jetës shpesh lënë gjurmë të padukshme që më vonë përcaktojnë se si reagojmë ndaj stresit, konflikteve dhe afërsisë me të tjerët.

    Edhe pse shumë fëmijë mësojnë të përballojnë vështirësitë me kalimin e kohës, ka disa modele që vazhdojnë në moshë madhore – veçanërisht nëse nuk janë mësuar t’i njohin ose t’i kuptojnë ato.

    Sipas këshilluesit, janë pikërisht emocionet dhe problemet e pazgjidhura nga fëmijëria që mund të jenë baza e ndjenjave të ankthit dhe pasigurisë që më vonë shfaqen pa një shkak të qartë.

    Të rritesh në një mjedis pa mbështetje emocionale

    Fëmijët që rriten në shtëpi ku emocionet injorohen ose minimizohen, shpesh mësojnë t’i shtypin ndjenjat e tyre.

    Në moshën madhore, kjo mund të shndërrohet në një vështirësi në njohjen dhe shprehjen e nevojave të dikujt, gjë që krijon një ndjenjë të vazhdueshme tensioni të brendshëm.

    Kur një person nuk e mëson me kalimin e moshës se është në rregull të kërkojë ngushëllim, çdo situatë në të cilën ndihet i prekshëm mund të shkaktojë ankth.

    Këshilltarët shpjegojnë se individë të tillë shpesh kanë përshtypjen se duhet të jenë “të fortë” dhe të pavarur me çdo kusht, sepse kanë mësuar që fëmijë se emocionet nuk janë të sigurta.

    Në moshë madhore, ankthi bëhet një mënyrë që trupi të shprehë atë që fjalët nuk mund ta shprehnin kurrë.

    Prindër tepër kritikë ose kërkues

    Fëmijët të cilëve u thuhet vazhdimisht se nuk janë mjaftueshëm të mirë, shpesh zhvillojnë një ndjenjë se duhet ta vërtetojnë vazhdimisht vlerën e tyre. Ky model përhapet lehtësisht në moshën madhore, ku shfaqet frika nga gabimet, ankthi në situata shoqërore dhe një nevojë e vazhdueshme për miratim.

    Njerëz të tillë rrallë ndiejnë paqe të vërtetë sepse masa e tyre e brendshme e vlerës është vazhdimisht e lidhur me njohjen e jashtme.

    Ekspertët e marrëdhënieve theksojnë se një edukim i tillë shpesh krijon të ashtuquajturin “kritik të brendshëm” – një zë që vazhdimisht kujton gabimet dhe zvogëlon sukseset. Kur ky zë merr kontrollin, ankthi bëhet një shoqërues i përditshëm.

    Mjedis familjar i paparashikueshëm ose i pasigurt

    Fëmijët që janë rritur në shtëpi të mbushura me tension, konflikte ose paqëndrueshmëri emocionale shpesh zhvillojnë një ndjenjë të shtuar kujdesi. Në rrethana të tilla, fëmija mëson se bota mund të jetë e paparashikueshme dhe se ai duhet të jetë vazhdimisht “në gatishmëri”.

    Në moshë madhore, kjo vigjilencë e vazhdueshme shndërrohet në ankth – trupi reagon sikur të jetë ende në rrezik, edhe kur objektivisht nuk është.

    Këshilltarët paralajmërojnë se modele të tilla shpesh zgjasin me vite, derisa personi të kuptojë se frikërat e tij nuk janë një reagim ndaj të tashmes, por ndaj të kaluarës.

    Kjo është arsyeja pse rekomandohet të krijohet një ndjenjë sigurie përmes rutinës, marrëdhënieve të shëndetshme dhe stabilitetit emocional – një mjedis që një i rritur mund ta ndërtojë vetë, i cili kompenson atë që i mungonte në fëmijëri.

  • Lideri i burgosur kurd i bën thirrje partisë së tij: Ta mbyllim procesin e paqes me Turqinë me seriozitet dhe ndjenjë përgjegjësie

    Lideri i burgosur kurd i bën thirrje partisë së tij: Ta mbyllim procesin e paqes me Turqinë me seriozitet dhe ndjenjë përgjegjësie

    Udhëheqësi kurd i burgosur, Abdullah Oçalan, bëri thirrje për veprim me “seriozitet dhe ndjenjë përgjegjësie” për ta mbyllur procesin e paqes me Turqinë, në një mesazh të publikuar nga ligjvënësit turq sot.

    “Për të kaluar në një fazë pozitive, është thelbësore që të gjithë të veprojnë me ndjeshmëri, seriozitet dhe ndjenjë përgjegjësie”, shkroi udhëheqësi historik i Partisë së Punëtorëve të Kurdistanit (PKK), i cili u vizitua nga një delegacion nga partia pro-kurde DEM dje.
    Abdullah Oçalan, i cili në shkurt bëri thirrje për shpërbërjen e lëvizjes së tij, është mbajtur në izolim në ishullin burg të Imralit, pranë brigjeve të Stambollit, që nga viti 1999.
    PKK njoftoi më 26 tetor se luftëtarët e saj të fundit të pranishëm në Turqi ishin tërhequr në veri të Irakut, duke përfunduar kështu fazën e parë të procesit të paqes që Ankaraja nisi një vit më parë.
    Gjatë një ceremonie në korrik, rreth tridhjetë luftëtarë dogjën simbolikisht armët e tyre.
    Partia pro-kurde, partia e tretë më e madhe në parlamentin turk, po bën thirrje për “një fazë të dytë, përkatësisht fazat ligjore dhe politike”.
    “Po bëjmë përpjekje për të zhvilluar një fazë pozitive, jo një fazë shkatërruese dhe negative. Integrimi i fenomenit kurd në të gjitha dimensionet e tij brenda kuadrit ligjor të Republikës dhe një proces i qëndrueshëm tranzicioni duhet të jenë themeli”, shkruan ai.
    Një komision parlamentar ndërpartiak ka planifikuar këtë tranzicion drejt paqes që nga gushti. Kryesisht do të duhet të vendosë për fatin e Abdullah Oçalanit dhe garancitë e mundshme të sigurisë për luftëtarët e tij.
    Lirimi i udhëheqësit 76-vjeçar kurd është në zemër të kërkesave të PKK-së. Në shtator, atij iu lejua të takohej me avokatët e tij për herë të parë në gjashtë vjet.
    Analistët thonë se PKK është dobësuar nga dekada kryengritjeje që ka vrarë të paktën 50,000 njerëz, sipas shifrave zyrtare. Dhe komuniteti kurd, i cili përbën rreth 20% të popullsisë prej 86 milionë banorësh të Turqisë, është i rraskapitur nga konflikti i gjatë.

    Top Channel

  • Tek e keqja besojmë menjëherë, ndërsa tek e mira pasi reflektojmë… a nuk është trishtuese kjo?

    Tek e keqja besojmë menjëherë, ndërsa tek e mira pasi reflektojmë… a nuk është trishtuese kjo?

    A është trishtimi një emocion?

    “Ne mendojmë për vuajtjen, keqardhjen dhe trishtimin. Ne i përtypim, i gëlltisim, i sjellim përsëri dhe i hamë vazhdimisht. Nëse po i ushqejmë vuajtjet tona ndërsa jemi duke ecur, duke punuar, duke ngrënë ose duke folur, ne po e bëjmë veten viktima të fantazmave të së shkuarës, të së ardhmes ose shqetësimeve tona në të tashmen. Ne nuk po e jetojmë jetën tonë.” (Thich Nhat Hanh)

    Trishtimi është një ndjenjë e pikëllimit të madh, shpesh i shkaktuar nga humbja ose zhgënjimi. Një shembull i pikëllimit është ajo që ndjeni kur bashkëshorti juaj i dashur vdes.Trishtimi është një emocion, apo edhe ndjenjë. Dhimbja “është më ‘e fortë’ se trishtimi, sepse kjo nënkupton një gjendje afatgjatë”.

    Pikëllimi dhe mjerimi nënkupton një ndjenjë trishtimi të madh. Shpesh pikëllimin e shkakton edhe ndjenja e fajit dhe keqardhjes.

    Në përmbledhje trishtimi është një gjendje pakënaqësie ndërsa pikëllimi është një ndjenjë shqetësimi i thellë ose zhgënjimi. Prandaj mund të konkludohet se pikëllimi është një formë më e fortë trishtimi, e cila është ndjenja themelore e pakënaqësisë.

    Megjithatë, autorët në vazhdim, thonë se mendimi është rrënja e gjithë pikëllimit tonë. E gjithë trishtimit tonë.

    ObserverKult ua sjellë disa thënie nga autor të ndryshëm rreth trishtimit:

    – Trishtimi shkaktohet nga intelegjenca. Sa më shumë i kupton gjërat aq më shumë do të doje të mos i kuptoje. /Charles Bukowski

    – Mos resht kurrë së buzëqeshuri, madje as kur je trishtuar, sepse nuk e di kush mund të dashurohet me buzëqeshjen tënde. /Gabriel Garcia Marquez

    – Tek e keqja besojmë menjëherë, ndërsa tek e mira pasi reflektojmë. A nuk është trishtuese kjo? /Melle Luzy

    – Pyes trishtimin dhe zbuloj se nuk ka dhuntinë e fjalës, por po të mundej, jam i bindur se do të shqiptonte një fjalë më të ëmbël se gëzimi. /Khalil Gibran

    – Nuk ka trishtim që të mos lehtësohet duke ecur. /Romano Battaglia

    – Po bëri vaki e pashë dikë të trishtuar në funeralin tim, nuk do t’i flas më me gojë. /Stan Laurel

    – Trishtimi largohet me buzëqeshje. Me lot, vetëm se shumëfishohet. /Gandi

    – Trishtimi paralizon dhe shkatërron, dhembja pllenon dhe dhuron gjallëri. /Anselm Grun

    – Gjëja më e trishtuar që mund të imagjinoj është të jem i mësuar me luksin. /Charlie Chaplin

    – Të vdesësh s’është e trishtë. Të bëhesh i pavlerë, kjo po që është e trishtë. /Oriana Fallaci

    – Bëni kujdes trishtimin, është ves. /Gustave Flaubert

    Përgatiti: ObserverKult

    Lexo edhe:

    INJORANCA DHE KRENARIA SHKOJNË BASHKË, SA MË BUDALLA AQ MË KRENAR JE!

  • Saka para ndeshjes në Letoni: Dua që edhe në kombëtare të tregoj vlerat që shpreh tek Arsenal

    Saka para ndeshjes në Letoni: Dua që edhe në kombëtare të tregoj vlerat që shpreh tek Arsenal

    Anësori i Anglisë, Bukayo Saka, e di se duhet ta sjellë formën e tij të klubit edhe në skenën ndërkombëtare, fakti për të cilin edhe trajneri i “3 luanëve” Thomas Tuchel, është dakord.
    24-vjeçari, sezoni i të cilit u ndërpre nga një dëmtim, u rikthye në skuadrën e Tuchel për fitoren 3-0 në miqësoren kundër Uellsit në “Wembley” dhe e shënoi këtë rast me një gol mahnitës.
    Kjo e bëri atë lojtarin më të mirë të Arsenal me fanellën e Anglisë me 13 gola, megjithëse Tuchel tha me shaka se duhet të jenë 30, jo 13. Saka ka qenë një nga yjet e Premier League gjatë sezoneve të fundit, por e di se duhet të bëjë më shumë me fanellën e Anglisë.
    “Kam humbur shumë ndeshje të Anglisë, veçanërisht nën drejtimin e Tuchel dhe nuk kisha shënuar për një kohë të gjatë. Kështu që, të kthehem dhe ta çoj topin në rrjetë është një ndjenjë e veçantë“, tha Saka në prag të ndeshjes që Anglia do të luajë të martën në Letoni.
    “Mënyra se si luaj për Arsenal, dua ta çoj në Angli dhe të luaj më mirë në ndeshje dhe të jem më efektiv. Ky është gjithmonë plani im. Kthimi në kombëtare është një ndjenjë vërtet e këndshme dhe të kesh atë mundësi për të veshur përsëri fanellën dhe për të shënuar është një ndjenjë e mrekullueshme”, tha Saka.

  • Pesë nga vendet më të sigurta në botë për vitin 2025

    Pesë nga vendet më të sigurta në botë për vitin 2025

    Në vitin 2025, paqja mund të duket si një luks i rrallë. Luftërat po përshkallëzohen, siguria kufitare është forcuar dhe tensionet tregtare vazhdojnë të rriten.

    Sipas Indeksit Global të Paqes 2025 (GPI), numri i konflikteve të bazuara në shtet ka arritur nivelin më të lartë që nga Lufta e Dytë Botërore, me tre luftëra të reja vetëm këtë vit. Shumë shtete po reagojnë me rritje të militarizimit.

    Megjithatë, disa vende vazhdojnë të japin përparësi paqes. Indeksi i prodhuar nga Instituti për Ekonomi dhe Paqe vlerëson 23 tregues – nga konfliktet e jashtme dhe shpenzimet ushtarake deri te siguria, terrorizmi dhe shkalla e vrasjeve. Vendet që renditen në majë të indeksit kanë qenë të qëndrueshme për gati dy dekada, duke dëshmuar ndikimin afatgjatë të politikave paqësore.

    Banorët e këtyre vendeve ndajnë me ne se si këto politika ndikojnë jetën e përditshme dhe krijojnë një ndjenjë të thellë qetësie dhe sigurie.

    1. Islanda – Paqja si mënyrë jetese

    Që prej vitit 2008, Islanda vazhdon të mbajë vendin e parë si shteti më paqësor në botë, me rezultate të larta në të tre fushat kryesore: siguri e brendshme, konflikte dhe militarizim. Madje, këtë vit u regjistrua edhe një përmirësim me 2%, duke e rritur hendekun nga vendi i dytë.

    Për vendasit, ndjenja e sigurisë është pjesë natyrale e jetës. “Edhe pse moti i ashpër dimëror mund të mos të japë gjithmonë ndjenjën e sigurisë, komuniteti e bën,” thotë Inga Rós Antoníusdóttir, e lindur në Islandë dhe menaxhere në Intrepid Travel për Evropën Veriore. “Mund të ecësh vetëm natën pa u shqetësuar; sheh foshnje që flenë në karroca jashtë kafeneve, ndërsa prindërit bëjnë pazar ose hanë drekë; dhe policia nuk mbart armë.”

    Inga thekson se politikat për barazi gjinore janë thelbësore për ndjenjën e sigurisë, sidomos për gratë. “Mundësitë e barabarta dhe sistemet sociale të forta krijojnë një shoqëri më të drejtë dhe më të sigurt për të gjithë.”

    Ajo sugjeron vizitorët të provojnë qetësinë lokale në mënyra autentike: “Notoni në një pishinë gjeotermale dhe bisedoni me vendasit; ngjituni në një mal, qoftë Esja pranë Reykjavikut apo një ecje shumëditore në malet e larta; zbuloni artin, muzikën dhe natyrën – në çdo mot.”

    2. Irlanda – Komunitet, neutralitet dhe mirëpritje

    E shënuar nga konflikte në shekullin XX, Irlanda sot është një model i paqes. Ka shënuar ulje të militarizimit dhe shumë pak përfshirje në konflikte, duke hyrë ndër vendet më të sigurta në botë.

    “Ka një ndjenjë të thellë komuniteti dhe miqësie, qoftë në fshat apo qytet,” thotë Jack Fitzsimons, banor i Kildare dhe drejtor i përvojave në Kilkea Castle. “Këtu, njerëzit kujdesen për njëri-tjetrin. Mund t’i kërkosh ndihmë një të panjohuri dhe ai do të bëjë gjithçka që mundet.”

    Irlanda ndjek një politikë neutraliteti ushtarak dhe nuk është anëtare e NATO-s, duke i dhënë përparësi diplomacisë dhe ruajtjes së trashëgimisë kulturore dhe natyrore.

    “Jetesa është më e qetë këtu. Je gjithmonë pranë një kalaje, një shëtitjeje në pyll apo një nate me muzikë tradicionale në një pub të ngrohtë,” thotë Fitzsimons. “Njerëzit vlerësojnë ende bisedën, tregimin e historive – dhe kjo krijon një lidhje njerëzore të veçantë.”

    3. Zelanda e Re – Siguri në çdo hap

    Zelanda e Re u ngjit këtë vit në vendin e tretë, falë përmirësimeve në siguri dhe uljes së ndikimit të protestave apo akteve terroriste.

    Si një ishull në Paqësor, vendi përfiton nga mbrojtja natyrore, por edhe politikat e brendshme luajnë rol të madh. “Ligjet për armët janë ndër më të rreptat në botë, dhe kjo ndihmon shumë për ndjenjën e sigurisë,” thotë Mischa Mannix-Opie, banore dhe drejtore në një firmë relokimi.

    “Aty fëmijët shkojnë në shkollë në këmbë, njerëzit nuk i mbyllin dyert me çelës, dhe shoferët ndalojnë për të ndihmuar nëse sheh një makinë të prishur,” shton ajo. “Ka një besim të përgjithshëm tek të tjerët dhe tek sistemi – dhe kjo krijon ndjenjë të vërtetë komuniteti.”

    Përveç rrjetit të fortë social dhe kujdesit shëndetësor universal, lidhja me natyrën është një pjesë kyçe e jetës. “Për shumë vizitorë, ajo që mbetet më gjatë në kujtesë nuk është vetëm natyra – por ndjesia e sigurisë dhe përkatësisë.”

    4. Austria – Qetësi në thelb të sistemit

    Austria këtë vit ra një vend në renditje, por mbetet ndër vendet më të qeta në botë. Me politikën e saj të neutralitetit të garantuar me kushtetutë, ajo investon më shumë në mirëqenien e brendshme sesa në çështje ushtarake.

    “Neutraliteti ka sjellë investime në njerëz – me sistem të fortë social, kujdes shëndetësor cilësor dhe arsim të shkëlqyer,” thotë Armin Pfurtscheller, pronar i një hoteli në luginën Stubai. “Këtu njerëzit ecin natën përgjatë lumit Ruetz, lënë shtëpitë hapur, biçikletat të pambrojtura jashtë kafeneve. Siguria nuk është thjesht statistikë – është ndjenjë.”

    Ai shton se edhe vizitorët e ndiejnë këtë qetësi: “Pas disa ditësh, njerëzit relaksohen, stresi zhduket, dhe fillojnë të vërejnë tingullin e ujit, dritën në male, frymëmarrjen e qetë. Kjo është paqja që ofron Austria – mundësia për të qenë thjesht vetvetja.”

    5. Singapori – Rendi që krijon liri

    I vetmi shtet aziatik në top 10, Singapori qëndron në vendin e gjashtë falë sigurisë së lartë dhe rregullit të brendshëm, pavarësisht shpenzimeve të mëdha ushtarake.

    “Unë ec natën vonë pa frikë. Nuk ndiej ankth apo pasiguri si në qytete të tjera të mëdha,” thotë banorja Xinrun Han. “Ekziston një besim i plotë në sistem, që krijon një ambient të qetë dhe të kujdesshëm.”

    Edhe pse disa liri civile, si të drejtat LGBT+, janë ende të kufizuara, progresi social është në rritje – me ngjarje si festivali Pink Dot që sjell më shumë pranueshmëri te gjeneratat e reja.

    Han i këshillon vizitorët të shijojnë ndjenjën e sigurisë duke bërë shëtitje natën, duke shijuar ushqim rrugësh ose duke vizituar parqe të ndriçuara pas errësirës.

  • Pesë vendet më të sigurta në botë për vitin 2025

    Pesë vendet më të sigurta në botë për vitin 2025

     Në një vit të shënuar nga konflikti, pesë vende vazhdojnë të renditen ndër më paqësoret në botë, sipas BBC.

    Në vitin 2025, paqja mund të ndihet si një komoditet i rrallë.

    Luftërat globale po përshkallëzohen, siguria kufitare po forcohet dhe tensionet tregtare vazhdojnë të rriten.

    Sipas Indeksit Global të Paqes (GPI) të vitit 2025, numri i konflikteve shtetërore ka arritur nivelin më të lartë që nga Lufta e Dytë Botërore, me tre luftëra të tjera që shpërthyen vetëm këtë vit.

    Shumë vende po përgjigjen me militarizim në rritje.

    Megjithatë, pavarësisht këtyre statistikave të zymta, disa vende vazhdojnë t’i japin përparësi paqes.

    GPI, i prodhuar nga Instituti për Ekonomi dhe Paqe, gjurmon 23 tregues, nga konfliktet e jashtme dhe shpenzimet ushtarake deri te masat e sigurisë si terrorizmi dhe vrasjet.

    Vendet e renditura në krye të indeksit kanë qenë jashtëzakonisht të qëndrueshme për gati dy dekada, duke treguar stabilitetin që politikat paqësore mund të sjellin në planin afatgjatë.

    BBC foli me banorët në disa nga qarqet më paqësore të botës për të mësuar se si këto politika formësojnë jetën e përditshme – dhe çfarë u jep atyre një ndjenjë unike sigurie dhe qetësie.

    IslandaE renditur në vendin e parë që nga viti 2008, Islanda mbetet kombi më paqësor në botë, duke kryesuar në të tre fushat: siguria dhe mbrojtja, konflikti i vazhdueshëm dhe militarizimi.

    Madje ajo regjistroi një përmirësim prej 2% këtë vit, duke zgjeruar hendekun nga vendi i vendit të dytë në listë.

    Për vendasit, kjo ndjenjë sigurie ndihet në jetën e përditshme.

    “Ndërsa kushtet e vështira të motit, veçanërisht në dimër, mund të mos krijojnë gjithmonë një ndjenjë sigurie, komuniteti është i sigurt.

    Ju mund të ecni vetëm natën pa u shqetësuar; të shihni foshnje që flenë të qeta në karroca jashtë kafeneve dhe dyqaneve, ndërsa prindërit e tyre shijojnë një vakt ose janë duke bërë punë të ndryshme; dhe policia lokale nuk mban armë.

    IrlandaEdhe pse e prekur nga konfliktet gjatë fundit të shekullit të 20-të, Irlanda e sotme vazhdon ta vërë paqen në plan të parë.

    Ajo mori rezultate veçanërisht të larta për uljen e militarizimit të saj vit pas viti – dhe u rendit si një nga vendet me më pak konflikte të vazhdueshme vendase dhe ndërkombëtare.

    Ajo gjithashtu u rendit në 10 vendet e para për sigurinë shoqërore, me perceptime të ulëta të krimit dhe dhunës.

    Zelanda e ReKëtë vit Zelanda e Re u ngjit dy vende më lart, në vendin e tretë, falë përmirësimeve në fushën e sigurisë, si dhe më pak demonstratave dhe ndikimeve të lidhura me terrorizmin.

    Si një vend ishullor në Paqësor, gjeografia e Zelandës së Re i jep asaj mbrojtje natyrore nga konflikti i jashtëm, por politikat e saj të brendshme u japin banorëve gjithashtu një ndjenjë paqeje.

    Ligjet e Zelandës së Re për armët janë ndër më të rreptat në botë, gjë që kontribuon absolutisht në ndjenjën e sigurisë.

    Gjithashtu është një vend ku fëmijët ecin për në shkollë, njerëzit i lënë dyert e tyre të hapura dhe shoferët ndalen për të ndihmuar nëse një automjet prishet në anë të rrugës.

    Ekziston një besim i përgjithshëm tek të tjerët dhe në sistemet përreth – gjë që krijon një ndjenjë të vërtetë komuniteti në jetën e përditshme.

    AustriaAustria këtë vit, u rendit në vendin e katërt, por ende lart në të gjitha fushat.

    Ashtu si Irlanda, Austria miraton një politikë neutraliteti të mandatuar nga kushtetuta, duke e penguar atë të bashkohet me aleanca ushtarake si NATO.

    Kjo i mundëson vendit të përqendrojë vëmendjen dhe burimet e tij brenda vendit.

    SingaporiDuke ruajtur pozicionin e tij në vendin e gjashtë, qytet-shteti i Singaporit është i vetmi vend aziatik në 10 vendet e para (Japonia dhe Malajzia renditen përkatësisht në vendet e 12-të dhe të 13-të).

    Ai renditet veçanërisht lart për sigurinë, edhe pse ruan një nga nivelet më të larta të shpenzimeve ushtarake për frymë në botë, të tejkaluara vetëm nga Koreja e Veriut dhe Katari./KultPlus.com

  • Pse një film, libër apo citat “na ndryshon jetën” por vetëm për disa orë?

    Pse një film, libër apo citat “na ndryshon jetën” por vetëm për disa orë?

    Ke parë ndonjëherë një film që të trondit shpirtin? Ke lexuar një citat që të ngjalli një ndjenjë të fortë “unë duhet të ndryshoj”? Dhe pastaj… pas pak orësh, ishe sërish aty ku ishe më parë?
    Nuk je vetëm. Kjo është një ndjenjë shumë njerëzore, dhe psikologjia ka një shpjegim për të.
    Truri ynë e shpërblen imagjinatën si realitetKur ndeshemi me një ide transformuese, truri jonë aktivizon atë që quhet “vetja e mundshme”, një version ideal i vetes që mund të bëhemi. Kjo na jep një ndjesi euforike, si të kemi zbuluar një të vërtetë të madhe.
    Por kjo ndjenjë është një mashtrim i bukur. Truri na shpërblen jo për atë që kemi bërë, por për atë që mendojmë se do bëjmë. Dhe kështu, vetëm duke imagjinuar ndryshimin, ndiejmë sikur kemi përfunduar punën.
    Për çudi, kjo na bën më pak të motivuar për të ndryshuar
    Kur ndiejmë sikur e kemi kuptuar jetën, na pushton një ndjenjë përmbushjeje e parakohshme. Dhe kjo ul gatishmërinë për të bërë ndryshimin real, që kërkon përpjekje, diskomfort dhe kohë.
    Në vend që ta përdorim frymëzimin si nxitje për veprim, e përdorim si zëvendësim të veprimit.
    Pse rezistojmë ndaj ndryshimit, edhe kur e duam?Sepse çdo ndryshim i vërtetë kërcënon identitetin tonë ekzistues. Truri kërkon stabilitet. Kur diçka bie ndesh me mënyrën si e shohim veten, aktivizohet një rezistencë e brendshme: harrojmë, justifikohemi, e shtyjmë për nesër.

    Nuk është dobësi. Është një mbrojtje e zgjuar psikologjike ndaj pasigurisë.
    Frymëzimi është një “dritare” që mbyllet shpejtKur ndiejmë një moment të thellë kuptimi, ne shkëputemi për pak çaste nga vetja e zakonshme. Por sapo kthehemi te rutina, telefonat, njerëzit e zakonshëm, presionet e zakonshme… ai version ideal i vetes tretet.
    Dhe për të rikthyer ndryshimin, duhet ta bëjmë brenda asaj jete të zakonshme, jo vetëm gjatë momenteve të ndriçimit emocional.
    Gjendja “e nxehtë” dhe gjendja “e ftohtë”Kur jemi të frymëzuar, jemi në një “gjendje të nxehtë” – emocionalisht të angazhuar, reflektues, me sens kuptimi. Por jeta ndodh zakonisht në gjendje “të ftohtë”, rutinë, automatike, neutrale.
    Ajo që dukej e mençur kur ishe i prekur, nuk ka më kuptim kur je në mes të ditës me plot zhurmë dhe angazhime.
    Si ta mbash frymëzimin gjallë?Duke ndërtuar ura mes këtyre dy botëve. Me struktura konkrete, zakone të reja dhe praktikë të qëndrueshme. Jo me emocione spontane, por me veprim të përsëritur.
    Frymëzimi është vetëm zgjimi. Ndryshimi ndodh kur zgjohesh çdo ditë, edhe kur nuk ke më frymëzim.

  • “Ndjenjë dhe përgjegjësi e jashtëzakonshme për mua të jem kapiteni i Juventus”

    “Ndjenjë dhe përgjegjësi e jashtëzakonshme për mua të jem kapiteni i Juventus”

    18 Gusht 2025

    10:07

    Telesport

    “Është një ndjenjë e jashtëzakonshme për mua të jem kapiten i ekipit tim të preferuar, një përgjegjësi e madhe për të cilën jam krenar“.
    Është kjo deklarata e dhënë nga Manuel Locatelli drejtuar tifozëve të Juventus pak ditë më parë në stadiumin “Allianz”. Një përgjegjësi dhe krenari për mesfushorin 27-vjeçar.
    “Nuk dua të flas për veten time, por dua të përmend një legjendë si Vialli, një person i jashtëzakonshëm. Fitorja vjen nëpërmjet punës në grup, ky është qëllimi ynë, siç thoshte Luca. Përpara Juve“, shtoi Locatelli.
    “Ekipi e ndjen këtë. Juventus është i ri dhe të qenit këtu me të ardhmen ka qenë gjithmonë forca jonë. Të shohësh rritjen e tyre është diçka e jashtëzakonshme dhe të gjithë jemi shumë krenarë për këtë te Juventus”, tha mesfushori bardhezi.
    Në fund, kapiteni i Juventus foli qartë për objektivat sezonale: “Qëllimi ynë është të fitojmë, gjithmonë”. Ky është sezoni iu pestë për Locatelli te Juventus, që në 183 ndeshje ka realizuar 6 gola.

  • Kukafshehtas

    Kukafshehtas

    Poezi nga: Gueorgui KonstantinovPërktheu: Lulzim Tafa

    Një ndjenjë spontanemë kthen në vendlindje,e heshtur është tanikodra e fëmijërisë sime.I mbaj sytë mbyllurduke e shtypur fytyrënpërballë lëvores së errëtTë një mani.Me një zë kërcitës,E pa mashtrim,Numëroj deri në dhjetë…Pastaj filloj të kërkojShokët e mi të fëmijërisëI kërkoj këtu, atje, kudo…Por nuk i gjej më askundTani atajanë fshehur nëpër tokë./ KultPlus.com

  • Dodaj falenderon Vllazninë: Ky klub është ndjenjë, nder që vesha këtë fanellë

    Dodaj falenderon Vllazninë: Ky klub është ndjenjë, nder që vesha këtë fanellë

    Talent i madh në pak kohë. Njeriu i ndeshjes së fundit në Conference Legaue Daugavpils-Vllaznia (2-4) njofton largimin nga kuqeblutë. Klubi i ri CSKA Sofje.

    Postimi i Dodajt:

    “Faleminderit Vllazni! Dua të falënderoj nga zemra gjithë familjen e Vllaznisë – tifozët e mrekullueshëm që na mbështetën në çdo moment, bashkëlojtarët që luftuan si një trup i vetëm, dhe të gjithë ata që qëndruan pas nesh, në çdo fitore dhe vështirësi.

    Ishte një nder i madh të vesh fanellën kuqeblu dhe të jem pjesë e këtij klubi historik. Çdo ndeshje, çdo stërvitje, çdo moment do të mbetet gjithmonë në zemrën time.Vllaznia nuk është thjesht një ekip – është një ndjenjë. Ju jam mirënjohës për gjithçka. Faleminderit për gjithçka që më dhatë! Me respekt dhe dashni, Kevin Dodaj”

    Vazhdo leximin