Lajmidites.com

Tag: napoleonit

  • Nuk është një film! Grabitja e Luvrit, avokati britanik: Bizhuteritë janë copëtuar tashmë për t’u shitur

    Nuk është një film! Grabitja e Luvrit, avokati britanik: Bizhuteritë janë copëtuar tashmë për t’u shitur

    Harrojini Syrin e Maces, Arsène Lupin ose kriminelët koleksionistë të serialeve televizivë. Ajo që ndodhi në Paris nuk lidhet me fantazinë. “Grabitësve të Luvrit nuk iu intereson që bizhuteritë e Napoleonit të mos dëmtohen: atyre nuk iu intereson vlera e tyre historike. Diamantet janë të dobishme vetëm për të bërë sa më shumë para në një kohë të shkurtër.”
    Christopher Marinello është pesimist. Ai është avokati britanik që po udhëheq kërkimin ndërkombëtar të bizhuterive të vjedhura, shkruan La Repubblica. Në vitin 2013 ai themeloi Art Recovery International, një organizatë që zhvillon strategji për të rikthyer veprat e artit te pronarët. Është njeriu pas gjetjes së shumë pikturave të konfiskuara nga nazistët. Këtë vit i riktheu Belluno një pikturë të Madonna-s dhe fëmijës nga Antonio Solario, të vjedhur më 1973.

    -Marinello, e prisnit një grabitje si kjo?
    “Aspak, ishte shokuese. Një grabitje në një muze si Luvri është rezultat i një guximi të pabesueshëm. Nuk është amator. Tani gjithçka është e mundur, kudo.”
    -Ka fjalë se ka bashkëpunëtorë nga muzeu.
    “Hetimet po vijojnë edhe në atë drejtim. Por ku i dihet. Ka grupe që i kanë përpunuar aftësitë e tyre prej vitesh duke vjedhur bizhuteri nga muze më të vegjël francezë. Profili i hajdutëve të Luvrit përshtatet me diçka si kjo. Ata përdorën avantazhet e problemeve të muzeut: nuk të nevojiten domosdoshmërisht bashkëpunëtorë të brendshëm.”
    –Por është e mundur që të jetë kërkuar nga një koleksionist që dëshiron margaritarët e kurorës franceze?
    “Më duket se kjo s’ka gjasa. Nuk është një roman. Vjedhja e gjërave të çmuara është diçka ndryshe nga një punë me pagesë e kërkuar nga një koleksionist.”
    –Po thoni se plaçka me siguri do të copëtohet?
    “Sigurisht. Është një garë midis policisë dhe grabitësve kundër kohës. Këto bizhuteri janë shumë të rëndësishme që të mbeten të paprekura. Asnjë koleksionist nuk do të futej në telashe për t’i marrë siç janë. Bizhuteritë e Napoleonit janë ndarë ose do të ndahen sa më shpejt të jetë e mundur dhe ari do të shkrihet. E gjitha që mos të mbetet asnjë gjurmë dhe gurët e çmuar të shiten në treg.”
    -Tregun e zi për veprat artistike.
    “Po, por kujdes, ndryshon me pikturat. Me pikturat bëhen marrëveshje, shkëmbime. Me gurët, sidomos diamantet dhe safirët, ndahen që të futen në treg pa ngjallur dyshime. Identiteti origjinal i tyre zhduket përgjithmonë.”
    -Por kush janë lojtarët në këtë treg?
    “Njerëzit flasin për trafikantët e drogës, por kur ne përballemi me gurët e çmuar janë njerëz të zakonshëm, jo të dyshimtë që hajdutët i kontaktojnë. Ka mijëra e mijëra bizhuteri që shiten në këtë mënyrë.”

    -Nëse do të imagjinonit një trajektore, ku do të ishin bizhuteritë e Napoleonit tani?
    “Duke e vënë veten në vendin e kriminelëve, do ta hiqja qafe plaçkën sa më shpejt. Bizhuteritë mund të kenë shkuar drejt e në Tel Aviv, Antverp ose Indi. Vende ku diamantet priten nga profesionistët dhe shiten shpejt. Specialistët i janë futur punës tashmë.”
    -Nuk dukeni optimist për rezultatin e çështjes së Luvrit.
    “Sa më shumë kohë kalon, aq më keq bëhet.”
    –Ka shumë piktura të famshme që kërkohen ende. Çfarë ka ndodhur meto, sipas jush?
    “Mendoj se ekzistojnë ende. Dikush i ka. Jam vetëofruar si ndërmjetës. Mund të bëhen ende gjëra. Mendoni për rastin e Karavaxhos: kushdo që e ka vjedhur nuk jeton më. E njëjta gjë me kriminelët e Bostonit. Kanë vdekur të gjithë. Nuk mund të negociojmë më me ta. Fatkeqësisht, që t’i shohim sërish ato kryevepra duhet të ofrojmë shpërblime pa bërë shumë pyetje.”

  • Si u grabitën në 4 minuta bizhuteritë e Napoleonit në muzeun e Luvrit

    Si u grabitën në 4 minuta bizhuteritë e Napoleonit në muzeun e Luvrit

    Si u grabitën në 4 minuta bizhuteritë e Napoleonit në muzeun e Luvrit
    Paniku shpërtheu këtë mëngjes në Luvër, muzeun më të vizituar në botë, në zemër të Parisit. 9 pjesë nga koleksioni i bizhuterive të Napoleonit dhe Perandoreshës u morën në një grabitje të pazakontë. Askush nuk u lëndua, por dëshmitarët raportuan se policia nxitoi pranë piramidës dhe u përpoq të hynte në Luvër përmes dyerve anësore prej xhami, por ato ishin të mbyllura dhe ishte e pamundur të hapeshin. Brenda, të gjithë po vraponin dhe po përplasnin dyert prej xhami për të dalë. Përfundimisht, policia dhe xhandarët arritën të rivendosnin qetësinë, por deri atëherë banditët ishin larguar me skuterë drejt autostradës A6 për në Lion.
    Sipas rindërtimit fillestar që bën Radio Europe 1, midis orës 9:30 dhe 9:40 të mëngjesit, banditë me maska dhe të veshur si punëtorë sulmuan muzeun në anën e Senës, ku po zhvilloheshin disa punime restaurimi. Ata përdorën një ashensor për të ngjitur pajisjet për të hyrë në Galerinë Apollo ku ruhen bizhuteritë. Pastaj hapën dritaret duke përdorur një sharrë elektrike, dy burra hynë brenda ndërsa një i tretë qëndroi jashtë.
    Hajdutët vodhën gjerdanin, spilën, diademën dhe bizhuteri të tjera të Napoleon Bonapartit, të ekspozuara në vitrinat e ekspozuara për sovranët francezë. Sipas një burimi brenda Luvrit të cituar nga Le Parisien, Regenti i famshëm, diamanti më i madh në koleksion, me peshë mbi 140 karat, nuk u mor. Dëmi është ende duke u vlerësuar, por frika është se bizhuteritë do të çmontohen menjëherë dhe ari do të shkrihet, siç ndodhi një muaj më parë me copëzat e arit të vjedhura nga Muzeu i Historisë Natyrore.
    Ministrja franceze e Kulturës Rachida Dati shkoi menjëherë në vendngjarje. Në një intervistë, ajo sqaroi se vjedhja ndodhi “brenda 4 minutash”, madje edhe më pak se sa kishte thënë Ministri i Brendshëm Laurent Nuñez këtë mëngjes, i cili e përshkroi atë si një “grabitje të madhe që ndodhi në 7 minuta”.
    Dy xhevahire të vjedhura thuhet se janë gjetur. Njëra besohet të jetë kurora e Perandoreshës Eugénie, e cila është dëmtuar rëndë. Ministri i Brendshëm pranoi se ka një “dobësi të madhe në muzetë francezë”. “Po bëjmë gjithçka që mundemi për të gjetur ata që janë përgjegjës sa më shpejt të jetë e mundur dhe jam i bindur se do të kemi sukses duke përdorur kamerat e sigurisë dhe duke krahasuar të dhëna me raste të ngjashme. Muzeu do të jetë i mbyllur për pjesën tjetër të ditës.
    Sipas Le Parisien, policia gjeti në vendin e vjedhjes dy trapanë, një piston me flakë me gaz, benzinë, doreza, një radio dore dhe një batanije. Edhe kurora duket se u ka rënë autorëve gjatë largimit. Më larg, u gjet një nga jelekët e verdhë të përdorur nga hajdutët për t’u maskuar si punëtorë

  • Grabitja ‘spektakolare’ në Luvër, momenti kur autori i vjedhjes pret një vitrinë në galerinë Apollo (VIDEO)

    Grabitja ‘spektakolare’ në Luvër, momenti kur autori i vjedhjes pret një vitrinë në galerinë Apollo (VIDEO)

    Një grabitje spektakolare ka tronditur Muzeun e Luvrit në Paris, ku hajdutë të maskuar arritën të marrin bizhuteri me vlerë të paçmuar nga koleksioni i Napoleonit dhe i perandoreshës Eugenia. Ngjarja ndodhi në Sallën e Apolonit, një nga hapësirat më të njohura të muzeut, ku ekspozohen thesaret perandorake të Francës.
    Sipas gazetës Le Parisien, në grabitje morën pjesë katër persona: dy të veshur me jelekë të verdhë, që hiqeshin si punëtorë ndërtimi, dhe dy të tjerë në skuterë. Ata përdorën një mjet ngritës për t’u ngjitur direkt në katin e parë të ndërtesës, nga ana e lumit Sena, ku po kryheshin punime restaurimi.
    Në video të publikuara nga BFMTV shihet njëri prej tyre, me kapuç dhe jelek të verdhë, teksa përdor një mjet prerës për të çarë xhamin e një vitrine. Hajdutët thyen dy vitrina, një me bizhuteritë e Napoleonit dhe tjetrën me ato të sundimtarëve francezë, duke përdorur një prerëse metalike dhe më pas morën bizhutë e çmuara.
    Pas grabitjes, ata u larguan me skuterë, ndërsa policia gjeti në vendin e ngjarjes dy prerëse, një bidon me benzinë, doreza, radio komunikimi dhe një jelek pune. Në rrugë u gjet gjithashtu kurora e perandoreshës Eugenia, e dëmtuar pjesërisht.
    Sipas të dhënave të Luvrit, kurora përmban 1.354 diamante dhe 56 smeralde, dhe është një nga simbolet më të rëndësishme të epokës së Napoleonit III. Hetimet për identifikimin e autorëve vijojnë.

    Les images du cambriolage du Louvre (document BFMTV) pic.twitter.com/FciPpaXTMA
    — BFMTV (@BFMTV) October 19, 2025

  • Grabiten bizhutë e Napoleonit në Muzeun e Luvrit

  • “Skifterët” në Francë grabitin Muzeun e Luvrit/ Hyjnë nga dritarja dhe arratisen me sukter! Zhduken bizhuteritë e Napoleon Bonapartit

    “Skifterët” në Francë grabitin Muzeun e Luvrit/ Hyjnë nga dritarja dhe arratisen me sukter! Zhduken bizhuteritë e Napoleon Bonapartit

    Një grabitje e guximshme ka ndodhur sot në Muzeun e Luvrit në Paris. Në një kohë jashtëzakonisht të shkurtër, midis orës 9:30 dhe 9:40 të mëngjesit, grabitësit arritën të hynin në muze nga ana e ndërtesës me pamje nga Sena për të vjedhur xhevahiret e Napoleonit. 
    Sipas asaj që AFP ka mësuar nga burime pranë hetimit, hajdutët përdorën një ashensor mallrash për të hyrë drejtpërdrejt në dhomën e synuar në Galerinë Apollon. 
    Pasi thyen xhamat, ata hynë në ndërtesë, ndërsa një tjetër mbeti jashtë. Ata vodhën nëntë bizhuteri nga koleksioni i Napoleonit dhe Perandoreshës, duke përfshirë një gjerdan, një brosh dhe një diademë. Më pas ata ikën me një skuter TMax, duke u drejtuar drejt autostradës A6. 
    “Një grabitje ndodhi këtë mëngjes në hapje,” shkroi në Tëitter ministrja Rachida Dati. “Askush nuk u lëndua. Unë jam në vendngjarje së bashku me stafin e muzeut dhe policinë. Hetimi është duke vazhduar.” Ministrja siguroi publikun për bashkëpunim të plotë midis institucioneve, policisë dhe menaxhimit të muzeut. 
    Luvri, i vizituar nga 8 deri në 10 milionë njerëz çdo vit dhe i njohur në të gjithë botën për kryeveprat që strehon si Mona Lisa e Leonardo da Vinçit, konsiderohet si një nga muzetë më të ruajtur në Evropë. 

  • Grabitje në Muzeun e Luvrit në Paris, vidhen bizhuteri historike të Napoleonit

    Grabitje në Muzeun e Luvrit në Paris, vidhen bizhuteri historike të Napoleonit

    Një grabitje e guximshme ndodhi sot në mëngjes në Muzeun e Luvrit në Paris, ngjarje që u bë e ditur nga ministrja franceze e Kulturës, Rachida Dati, e cila ndodhej në muze në momentin e ngjarjes.
    “Sot në mëngjes, gjatë hapjes së muzeut të Luvrit, ndodhi një grabitje. Nuk ka persona të lënduar. Jam në vendngjarje me stafin dhe policinë. Hetimet janë në vijim,” shkroi ministrja në rrjetet sociale.
    Sipas informacioneve paraprake, tre autorë të maskuar hynë në ndërtesë nga ana e lumit Sena, ku aktualisht po zhvillohen punime. Ata përdorën një ashensor për të hyrë direkt në Galerinë e Apolonit, ku ndodhet koleksioni i çmuar i bizhuterive perandorake.

    Un cambriolage a eu lieu au Louvre ce matin.Importante présence policière sur place.La foule est tenue à distance.Le musée restera fermé aujourd’hui. @BFMTV pic.twitter.com/E3Oo048ZQO

    — Antoine Forestier (@a_forestier) October 19, 2025

    Dy prej tyre depërtuan brenda duke thyer xhamat mbrojtës, ndërsa njëri qëndroi jashtë. Grabitësit morën nëntë objekte të çmuara nga koleksioni i Napoleonit dhe Perandoreshës, përfshirë një varëse, një brosh dhe një diademë.
    Fatmirësisht, diamanti i famshëm “Le Régent”, një nga më të mëdhenjtë në botë me peshë mbi 140 karatë, nuk u pre. Dëmi i shkaktuar ende nuk është vlerësuar.
    Policia ndodhet në vendngjarje dhe po zhvillon hetime intensive, ndërsa muzeu është mbyllur për publikun. Nuk raportohet për persona të lënduar.
    /vizionplus.tv

  • Si sot 210 vjet më parë u zhvillua Beteja në Borodino, një fitore e Napoleonit, pasi ushtria ruse u tërhoq në jug të Moskës dhe ushtria franceze pushtoi Moskën!

    Si sot 210 vjet më parë u zhvillua Beteja në Borodino, një fitore e Napoleonit, pasi ushtria ruse u tërhoq në jug të Moskës dhe ushtria franceze pushtoi Moskën!

    Jahja Drancolli

    Si sot 210 vjet më parë u zhvillua Beteja në Borodino (7 shtator 1812), një fitore e Napoleonit, pasi ushtria ruse u tërhoq në jug të Moskës dhe ushtria franceze pushtoi Moskën!

    Beteja e Borodino-s (7 shtator, 26 gusht sipas kalendarit të vjetër, 1812), u zhvillua gjatë pushtimit të Rusisë nga Napoleoni, rreth 110 km në perëndim të Moskës, pranë lumit Moskva. U luftua midis 130,000 trupave të Napoleonit dhe 120,000 trupa ruse. Suksesi i Napoleonit e lejoi atë të pushtonte Moskën. Rusët komandoheshin nga gjenerali M. I. Kutuzov, i cili kishte ndalur tërheqjen ruse në qytetin e Borodino dhe ndërtoi me nxitim fortifikime për të bllokuar përparimin francez në Moskë. Napoleoni kishte frikë se një përpjekje për të tejkaluar rusët mund të dështonte dhe t’i lejonte ata të shpëtonin, kështu që ai ekzekutoi një sulm të ashpër frontal. Beteja u zhvillua nga ora 6 e mëngjesit deri në mbrëmje. Kutuzov u tërhoq gjatë natës dhe një javë më vonë Napoleoni pushtoi Moskën pa kundërshtarë. Rusët pësuan rreth 45,000 viktima, ndërsa francezët humbën rreth 30,000 ushtarë. Megjithëse ushtria ruse u godit keq, ajo mbijetoi për të luftuar përsëri dhe, në fund, e dëboi Napoleonin nga Rusia.

    Uvertura e Çajkovskit e vitit 1812 u shkrua si një përkujtim i Betejës së Borodinos.

    Burimi: “Battle of Moscow, 7th September 1812”, 1822 by Louis Lejeune!

  • Misteri i fundit të një mbreti, Napoleon Bonaparti vdiq nga kanceri i stomakut apo u helmua nga anglezët me arsenik?!

    Misteri i fundit të një mbreti, Napoleon Bonaparti vdiq nga kanceri i stomakut apo u helmua nga anglezët me arsenik?!

    Nga Albert Vataj

    Cili ishte ai, Napoleon Bonaparti, Perandori i Francës, figura emblematike e kapërcyellit të botëve? Napoleon Bonaparti, më shumë se sa çdo figurë historike ka dominuar imagjinatën e shekullit. “A nuk është ai i pakrahasueshëm në historinë e botës, si ushtarak dhe një burrë shteti?” pyeste George Ponsonby, lider i opozitës liberale në parlamentin britanik 5 vjet përpara betejës së Vaterlosë: “Unë them se është njeriu më i madh që është shfaqur ndonjëherë mbi Tokë. Nuk e kam fjalën për karakterin apo moralin e tij. Flas për forcën e aftësive të tij, si dhe energjitë e mendjes”.

    Në vitin 1817, juristi dhe politikani danez, Tage Algreen Ussing, më vonë kryetar i bashkisë së Kopenhagenit ka shkruajtur: “Për aq kohë sa do të zgjasë bota, do të ketë vetëm një Napoleon mbi Tokë”. Ndërsa për Gëten, “jeta e tij ishte rendja me hapa gjigantë e një gjysmë-perëndie”.

    Si jeta ashtu edhe vdekja është një histori, është një “trill” i mbushur përplot befasi dhe ngjarje, i dengur me mister dhe sekrete, i ngjizur dhe i mëkuar në ëndjen e botës për hope transformimi.

    “Pas vdekjes sime, e cila nuk është shumë larg, dëshiroj ta hapni trupin tim… Dëshiroj ta nxirrni zemrën time, ta vini në shportë dhe ta çoni në Parmë te e dashura ime Maria Luiza… Ju preferoj ta kontrolloni barkun tim shumë me kujdes. Për këtë të bëni raport të saktë dhe të hollësishëm dhe t’ia jepni djalit tim… Ju porosis që të mos lëshoni asgjë në këtë shqyrtim” Ky ishte testamenti i Napoleon Bonapartit, gjeneralit që u bë diktator dhe triumfuest që tranformoi Europën.

    Napoloni vdiq më 5 maj 1821 në duart e priftit Ange Vignali. Ai kishte kërkuar të varrosej në brigjet e Senës, por u varros në “luginën e shelgjeve” të ishullit të Shën Helenës në një varr të pashënuar.

    Për vdekjen e Napolonit tashmë ka një debat të madh mes historianëve dhe hulumtuesve. Shumica e tyre, duke u bazuar në faktet e reja që kanë dalë në dritë, janë të mendimit se ai u helmua nga anglezët duke u hedhur sasi të vogla arseniku çdo ditë në ushqim, gjë që solli dhe vdekjen e parakohshme.

    Trupi i tij u soll në Francë vetëm në vitin 1840. Ceremonia e funeralit të tij mbahet si një nga më të mëdhatë e kohës. Trupi i Napolonit u ruajt me solucionet të veçanta, u vesh uniforma dhe u ekspozua disa ditë. Ndërsa më pas u vendos në Panteon.

    Vetëm në vitin 1840 Franca mori nga Britania eshtrat e Napoleonit, duke i bërë më 15 dhjetor të atij viti një varrim madhështor dhe një varr ashtu siç e meritonte. Varrin e tij deri tani e kanë vizituar me qindra milionë njerëz.

    ***

    Një pjesë e tapicerisë së dhomës ku ndërroi jetë Napoleon Bonaparte mund të shërbejë përfundimisht për të treguar nëse historitë e komplotit, që flasin për helmimin e tij prej britanikëve janë të vërteta.

    Me një vlerë prej 2 mijë stërlinash, kjo copë tapicerie do të dalë në ankand dhe me aprovimin e blerësit, ajo mund t’i nënshtrohet një testi për gjurmë arseniku. Një teori e vdekjes së Napoleonit thotë se tapiceria e dhomës së tij, në gjashtë vitet e fundit të jetës që kaloi në burgun Shën Helenës u spërkat me arsenik dhe se avujt e helmit të fuqishëm i shkaktuan vdekjen.

    Figura që udhëhoqi Francën pak pas Revolucionit Francez, Perandori Bonaparte shkroi një prej faqeve më të ndritura të historisë ushtarake të vendit të tij, duke shtrirë kufijtë e Francës deri në kufi me Rusinë e Egjiptin, përpara tatëpjetës së nisur me luftën e humbur për pushtimin e Moskës.

    Në një autopsi që iu bë Napoleonit pas vdekjes, mjeku britanik i kohës përcaktoi se Perandori ndërroi jetë nga kanceri i stomakut.

    Ishte i njohur fakti që Bonaparte vuante nga ulçera dhe se babai i tij ndërroi jetë nga ky lloj kanceri, por për shumë kohë besohet se mjeku ligjor falsifikoi të dhënat, për të eliminuar çdo dyshim për një vrasje të mundshme të tij prej britanikëve, të cilët e mbanin të burgosur në ishullin e Shën Helenës, i ndodhur në mes të asgjësë në Oqeanin Atlantik.

    Një provë që mbështet teorinë e helmit daton që në vitin 1840, kur trupi i Napoleonit u transportua nga vendi ku u varros fillimisht dhe ai u gjet në një gjendje shumë të mirë edhe pse 20 vjet pas vdekjes.

    Arseniku njihet si një lëndë konservuese, ndërsa dyshimet për helmim u rritën edhe më shumë në vitin 2007, pasi një toksikologjist gjeti gjurmë arseniku në flokët e Napoleonit.

    ***

    Napoloni qeverisi Francën nga viti 1799, dhe u emërua Konsull i Pare në nëntor te vitit 1799 deri në maj 1804 me vone behet Perandor Francez me emrin e Napoleone I (Napoléon Ier) nga dhjetori 1804 deri në 14 prill 1814 dhe serisht nga 20 marsi deri në 22 qershor 1815. Në jetën e tij politike ka qene dhe President i Republikës Italiane nga viti 1803 deri në vitin 1805 dhe mbret i Italisë nga 1805 deri në 1814.

    Fale disa betejave ushtarake dhe aleancave te shumta që ndërmori, Napoleoni pushtoi dhe udhëhoqi gati te gjithin kontinentin Evropian, duke çuar në çdo vend që pushtone idealet e Revolucionit Francez. Arriti te kontrollonte shume mbretëri te Evropës fale familjareve te tij te cilët u emëronin nga Napoleoni për te kontrolluar me mire shtetet e pushtuara (Spanja, Napoli, Westfalia dhe Holanda).

    Fushata e Rusisë (1812) shënoi fundin e dominimit te tioj në mbare Evropën. Me humbjen në Lipsia nga aleatet evropiane, te cilët ishin formuar për te përballur fuqinë e perandorisë franceze, në tetor te vitit 1813 Napoleoni e la fronin e tij dhe u çua për burgim në ishullin e Elba-s në Itali.

    Në Paris vëllai Giuseppe ishte mposhtur nga armiqtë Ruse te cilët te udhëhequr nga Zari Aleksandri I kishin hyre në kryeqytetin e perandorisë. Në Fontainebleau Napoleoni kaloi ditët me te vështira te jetës se tij, në fillim kundërshtaret i kishin refuzuar paqen, pastaj i kishin kërkuar terhqen nga perandor i Francës, pas disa mendime ai pranoi te tërhiqej në favor te birit Napoleon II dhe te gruas Maria Luisa. Por Zari i Rusisë Aleksandri nuk e pranoi ketë zgjedhje, zari kërkonte tërheqjen totale te familjes Bonaparte nga froni mbretëror në favor te familjes mbretërore Borbone te cilët ishin përjashtuar nga Franca me Revolucionin e vitit 1892. Napoleoni nuk i pranoi kërkesat e koalicioni dhe i kërcënoi se do te fillonte një beteje te re kundër pushtuesve por me këshillën e gjeneralëve ai pranoi te tërhiqte dore nga froni. Tërheqa e Napoleonit nga froni perandorak ndodhi me 6 prill 1814. Me 12 prill Napoleoni pertupi një dose te male helmi por fatmirësisht nuk vdiq.

    Në te përshëndetur ushtaret e tij në mënyre heroike Napoleoni u detyra te vishte uniformat e ushtrisë Austriake që te mos diktohj nga Francezet e inatosur. Me 4 maj 1814, Napoleoni i u dërgua në ishullin e Elba-s, ku armiku kishte vendosur ta dëbonte. Në atë periudhë Napoleoni nuk pushoi se punuari, planifikoi dhe ndërtoi rrugë, miniera, mbrojtje, shtëpia, ishulli në pak dite u kthye qendra e botes sepse te gjithë sytë ishin te Napoleoni për te pare fatin që e priste. Në ketë periudhe në ishull mbërritën poete, politikane, ushtarake te shtyre nga kurioziteti për te pare burrin që mbajti në duart e tij fatet e Evropës, por gruaja dhe i biri, mbret i Romes, nuk e vizituan asnjëherë derisa u shua.

  • Si sot, 211 vjet më parë, u zhvillua Beteja e Borodinos

    Si sot, 211 vjet më parë, u zhvillua Beteja e Borodinos

    Jahja Drancolli

    Si sot, 211 vjet më parë, u zhvillua Beteja e Borodinos (7 shtator 1812), një fitore e Napoleonit, pasi ushtria ruse u tërhoq në jug të Moskës dhe ushtria franceze pushtoi Moskën!

    Beteja e Borodino-s (7 shtator, 26 gusht sipas kalendarit të vjetër, 1812), u zhvillua gjatë pushtimit të Rusisë nga Napoleoni, rreth 110 km në perëndim të Moskës, pranë lumit Moskva. U luftua midis 130,000 trupave të Napoleonit dhe 120,000 trupa ruse. Suksesi i Napoleonit e lejoi atë të pushtonte Moskën. Rusët komandoheshin nga gjenerali M. I. Kutuzov, i cili kishte ndalur tërheqjen ruse në qytetin e Borodino dhe ndërtoi me nxitim fortifikime për të bllokuar përparimin francez në Moskë. Napoleoni kishte frikë se një përpjekje për të tejkaluar rusët mund të dështonte dhe t’i lejonte ata të shpëtonin, kështu që ai ekzekutoi një sulm të ashpër frontal. Beteja u zhvillua nga ora 6 e mëngjesit deri në mbrëmje. Kutuzov u tërhoq gjatë natës dhe një javë më vonë Napoleoni pushtoi Moskën pa kundërshtarë. Rusët pësuan rreth 45,000 viktima, ndërsa francezët humbën rreth 30,000 ushtarë. Megjithëse ushtria ruse u godit keq, ajo mbijetoi për të luftuar përsëri dhe, në fund, e dëboi Napoleonin nga Rusia.

    Uvertura e Çajkovskit e vitit 1812 u shkrua si një përkujtim i Betejës së Borodinos.

    Burimi: “Battle of Moscow, 7th September 1812”, 1822 by Louis Lejeune!

  • Pse dështuan Hitleri dhe Napoleoni në pushtimin e Rusisë

    Pse dështuan Hitleri dhe Napoleoni në pushtimin e Rusisë

    Janë dy faktorë mjaft interesante që tregojnë më së miri admirimin e Hitlerit për perandorin francez. E para shënon datën 23 qershor 1940. Franca sapo kishte kapitulluar dhe Hitleri donte të shkonte në Paris për të zyrtarizuar rendin e ri politik të Europës Kontinentale.

    Në Paris, Hitleri vizitoi monumentet më të rëndësishme të Francës (si Kulla Eifel, edhe nëse nuk mund të arrinte në majën e saj). Në veçanti, Hitleri mezi priste të shihte varrin e Napoleonit.

    “Ky është momenti më i mirë i jetës sime”, tha ai.

    E dyta janë kujtimet e Hitlerit, në të cilat ai shpesh e krahasonte veten me Napoleonin si dy burra me një fat të përbashkët.

    “Mund të kuptoj, ndoshta më mirë se kushdo tjetër, torturat e vuajtura nga Napoleoni, i etur për paqe dhe i detyruar të vazhdojë luftën, pa u ndalur dhe pa parë asnjë perspektivë për t’u dorëzuar, por këmbëngulës në shpresën e tij të përjetshme për të arritur paqen.

    Që nga vera e vitit 1940 edhe unë kam kaluar të njejtat vuajtje. Ka qenë gjithmonë Anglia ajo që ka bllokuar rrugën e Europës drejt prosperitetit”, theksoi diktatori gjerman.

    Fushata ruse e Napoleonit dhe Operacioni Barbarossa i Hitlerit

    Tani do ta analizoj më në thellësi këtë krahasim. Në veçanti, unë do të analizoj fushatat ruse të Napoleonit dhe Hitlerit (përkatësisht 1812 dhe 1941). Thuhet shpesh se historia ka treguar se Rusia nuk mund të pushtohet.

    Është e vërtetë, por cilat janë bazat e kësaj teorie?

    Si për Napoleonin ashtu edhe për Hitlerin, përpjekja për të pushtuar Rusinë çoi në disfatën e tyre dhe në shkatërrimin e asaj që ata kishin krijuar më parë.

    Dy ushtri të mëdha

    Si Napoleoni ashtu edhe Hitleri kishin ushtri të mëdha dhe të dy besonin se ushtritë e tyre ishin më të mëdhatë në histori.

    Napoleoni besohej se kishte 670,000 ushtarë, Hitleri 3,100,000. Ushtria franceze kishte gjithashtu 200,000 kuaj, 1,500 topa dhe 25,000 automjete llojeve të ndryshme. Operacioni Barbarossa (pushtimi i Hitlerit në Rusi) përmbante 3350 tanke, 2000 avionë luftarakë, 600.000 kuaj, 600.000 automjete dhe artileria e  rëndë përbëhej nga 7.500 topa, raporton abcnews.al.

    Megjithatë, të dyja ushtritë treguan se kishin probleme të mëdha. Për sa i përket ushtrisë së Napoleonit, për shembull, vetëm një e treta e ushtarëve ishin francezë. Dy të tretat e tjera përbëheshin nga ushtarë nga rajonet që Napoleoni kishte pushtuar më parë. Pra, ata nuk e ndjenin rëndësinë e asaj lufte, nuk ishte e tyre.

    Problemi kryesor i Hitlerit ishte joefikasiteti i tankeve të tij. Para së gjithash, nuk mjaftuan.

    Në betejën e Francës, Gjermania kishte përdorur pak a shumë të njëjtin numër tankesh, por luftimet ishin zhvilluar në një territor jashtëzakonisht më të vogël se ai rus, raporton abcnews.al.

    Pse Napoleoni dhe Hitleri nuk arritën të pushtonin Rusinë?

    Arsyeja kryesore pse Napoleoni dhe Hitleri nuk arritën të pushtonin Rusinë ishte koha. Pushtimi francez i Rusisë u zhvillua midis 23 qershorit dhe 14 dhjetorit 1812; Operacioni Barbarossa zgjati nga 22 qershori deri më 5 dhjetor 1941.

    Të dy filluan në verë. Napoleoni dhe Hitleri besonin se mund ta pushtonin Rusinë shumë shpejt. Raportet thonë se Napoleoni deklaroi se një betejë e vetme do të kishte mjaftuar, ndërsa Hitleri u tha hierarkëve të tij: “Vetëm godisni derën, e gjithë ndërtesa e kalbur do të shembet”.

    Por ata kishin gabuar. Sidomos, ata nënvlerësuan aftësinë e Rusisë për të rekrutuar forca. Territori i Rusisë ka qenë gjithmonë i jashtëzakonshëm dhe disponueshmëria e ushtarëve ishte e madhe si në 1812 ashtu edhe në 1941.

    Pasi ushtritë franceze dhe gjermane u përballën me dimrin rus, atëherë, ata nuk mund të bënin gjë tjetër veçse të tërhiqeshin ose të fillonin një luftë mizore.