Tag: dhjami

  • Një studim në Mbretërinë e Bashkuar zbulon se dieta e shëndetshme dhe ushtrimet fizike mund të zvogëlojnë dhjamin e dëmshëm të barkut

    Një studim në Mbretërinë e Bashkuar zbulon se dieta e shëndetshme dhe ushtrimet fizike mund të zvogëlojnë dhjamin e dëmshëm të barkut

    Studiuesit thonë se përmirësimi i dietës dhe aktivitetit fizik ndihmon në kufizimin e grumbullimit të dhjamit visceral më të rrezikshëm.

    Dieta dhe ushtrimet e kombinuara mund të ndihmojnë në frenimin e rrezikut të sëmundjeve metabolike duke zvogëluar sasinë e yndyrës së dëmshme që ruhet rreth organeve, tregojnë studime të reja.

    Ndërsa dihet mirë se një stil jetese i shëndetshëm mund t’i ndihmojë njerëzit të humbin peshë, shkencëtarët po mësojnë gjithnjë e më shumë se vendi ku njerëzit grumbullojnë dhjamin në trup ka rëndësi për shëndetin e tyre.

    Yndyra nënlëkurore, për shembull, është dhjami që mund të kapet menjëherë nën lëkurë. Por dhjami visceral – dhjami i dendur dhe i fshehur që gjendet rreth organeve në bark – besohet të jetë më i rrezikshëm. Ai lidhet me një rrezik më të lartë të sëmundjeve të zemrës dhe diabetit të tipit 2.

    “Kur njerëzit flasin për ndryshimet në peshën trupore, ata shpesh i referohen një numri të vetëm në peshore. Por jo çdo humbje ose shtim në peshë është i njëjtë”, tha Dr. Shayan Aryannezhad, një nga autorët e studimit dhe studiues në Universitetin e Oksfordit.

    “Ne zbuluam se kombinimi i një diete më të mirë me më shumë aktivitet fizik është një mënyrë efektive për të përmirësuar jo vetëm peshën, por edhe sasinë dhe vendin ku ruhet dhjami në trup”, shtoi ai në një deklaratë.

    Për studimin, i cili u botua në revistën JAMA Network Open , studiuesit ndoqën më shumë se 7,200 të rritur të moshës së mesme në Mbretërinë e Bashkuar gjatë një periudhe mesatare prej shtatë vitesh.

    Ata zbuluan se njerëzit që hanin më shëndetshëm ose ushtroheshin më shumë panë shtim më të ngadaltë në peshë – si me dhjamin nënlëkuror ashtu edhe me atë visceral – dhe kishin një rrezik më të ulët të sëmundjes së mëlçisë yndyrore sesa ata që nuk e ndryshuan stilin e tyre të jetesës. Njerëzit që ushtroheshin dhe hanin shëndetshëm patën një rezultat edhe më të mirë.

    Mesatarisht, njerëzit që hanin mirë dhe ushtroheshin fituan 1.9 kilogramë më pak yndyrë totale trupore dhe 150 gramë më pak yndyrë viscerale sesa njerëzit me stile jetese më pak të shëndetshme – ekuivalente me rreth 7 përqind të yndyrës totale trupore dhe 16 përqind të yndyrës viscerale.

    Lidhjet midis dietës dhe ushtrimeve fizike dhe dhjamit visceral ishin ende të rëndësishme pasi studiuesit morën në konsideratë indeksin e masës trupore (BMI) – një tregues i zakonshëm i obezitetit. Ata thanë se kjo tregon se dhjami visceral është i pari që zhduket kur njerëzit përqafojnë një stil jetese më të shëndetshëm.

    Dr. Nita Forouhi, një nga autoret e studimit dhe profesoreshë e shëndetit dhe të ushqyerit të popullatës në Universitetin e Kembrixhit, tha se gjetjet sugjerojnë që përmirësimi i dietës dhe ushtrimeve në moshën e mesme jo vetëm që mund të ndihmojë në humbjen e peshës, por gjithashtu mund të ulë rrezikun e sëmundjeve metabolike dhe të nxisë plakjen më të shëndetshme.

    “Pavarësisht sfidave të jetesës në mjedise që nxisin të ngrënit e pashëndetshëm dhe pasivitetin, ka përfitime nga bërja e ndryshimeve të vogla dhe të qëndrueshme që çojnë si në dieta më të shëndetshme ashtu edhe në rritjen e shpenzimit të energjisë”, tha Forouhi.

  • Pesha e tepërt nuk është armiku kryesor i shëndetit, do të habiteni nga “kërcënimi” më i madh

    Pesha e tepërt nuk është armiku kryesor i shëndetit, do të habiteni nga “kërcënimi” më i madh

    Një studim i ri zbulon se të qenit shumë i dobët, mund të jetë më i dëmshëm për shëndetin tuaj sesa të qenit mbipeshë.
    Studiuesit shtojnë se është gjithashtu e mundur të jesh “i shëndoshë, por në formë të mirë”, varësisht nga mënyra se si shpërndahet dhjami i trupit tuaj dhe sa mirë funksionon metabolizmi juaj.
    Duke krahasuar kategori të ndryshme të indeksit të masës trupore (BMI), studiuesit arritën në disa përfundime të papritura:
    1. Nënpeshë (BMI ≤ 18.5): Pjesëmarrësit përballeshin me një rrezik vdekjeje 2.7 herë më të madh krahasuar me grupin e referencës.
    Pesha normale e ulët (BMI 18.5–20.0): Dy herë më shumë rrezik vdekjeje.
    Pesha mesatare normale (BMI 20.0–22.5): rrezik 27% më i lartë vdekjeje.
    2. Mbipesha (BMI 25–30): Nuk ka rrezik të shtuar krahasuar me ata në diapazonin e sipërm normal të BMI-së (22.5–25).
    Obeziteti i Klasës I (BMI 30–35): Nuk ka rritje të ndjeshme të rrezikut.
    Obeziteti i Klasës II (BMI 35–40): rrezik 23% më i lartë vdekjeje.
    Këto gjetje sugjerojnë që njerëzit me mbipeshë të moderuar, mund të mos përballen me aq rrezik sa mendohej më parë, ndërsa njerëzit nën peshë mund të përballen me rreziqe shëndetësore që janë nënvlerësuar deri më tani.

    Studimi nxjerr në pah konceptin e “obezitetit metabolikisht të shëndetshëm”. Individët në këtë grup, të cilët bien në kategoritë e mbipeshës ose obezitetit të ulët, mund të ruajnë shëndet të mirë metabolik, duke zvogëluar rrezikun e përgjithshëm të vdekjes së parakohshme.
    Shpërndarja e yndyrës trupore ka rëndësi
    Gjetjet i shtohen një numri gjithnjë e në rritje kërkimesh që sugjerojnë se vendi ku ruhet dhjami mund të jetë më i rëndësishëm sesa vetë pesha.
    Një studim i kohëve të fundit i botuar në European Heart Journal zbuloi se dhjami visceral – dhjami i fshehur i ruajtur rreth organeve jetësore si mëlçia dhe zorrët – përshpejton plakjen e zemrës, madje edhe tek njerëzit që duken të dobët.
    Në të kundërt, dhjami i ruajtur rreth vitheve dhe kofshëve (“trupat në formë dardhe”) mund të jetë mbrojtës, veçanërisht për gratë.
    Burrat me trupa “në formë molle”, të cilët kanë më shumë dhjamë në bark, treguan shenja të plakjes më të shpejtë kardiovaskulare, gjë që sinjalizon një rrezik më të madh për sëmundje të zemrës.
    Ndërsa rreziqet e obezitetit kanë qenë prej kohësh të njohura, studimi aktual sugjeron që të qenit nën peshë mund të mbartë një rrezik të barabartë ose edhe më të madh.
    Studiuesit paralajmërojnë se shëndeti nuk përcaktohet vetëm nga pesha – faktorë të tillë si shpërndarja e yndyrës , shëndeti metabolik dhe sëmundjet themelore luajnë gjithashtu një rol.