Foltoret e nisura nga Sali Berisha duket se nuk janë e vetmja përgjigje lidhur me lëvizjen e nisur nga Ervin Salianji. Analiza e premtuar nga lideri demokrat nuk do të behet vetëm në takimet që ai do të bëjë në degët e Partisë Demokratike, por do të kryhet edhe jashtë syrit të medias dhe publikut.
Në një udhëzim të firmosur nga numri dy i partisë, Flamur Noka, kërkohet analizë në çdo kuti dhe gjetja e përgjegjësve të rezultatit të 11 Majit.
Në të gjitha Degët e Partisë Demokratike të nisë procesi i analizës së brendshme lidhur me Zgjedhjet e Përgjithshme të 11 Majit 2025, me fokus objektivat e mëposhtme:
a) analiza e rezultatit në çdo qendër votimi dhe krahasimi me historikun elektoral të Partisë Demokratike (2009-2025), duke evidentuar në mënyrë të plotë të gjitha rrethanat që kanë ndikuar pozitivisht apo negativisht në rezultat sipas çdo qendre votimi;
b) analiza e faktorëve të brendshëm organizativ – në nivel seksioni, grupseksioni, dege dhe kandidatët për deputet – që kanë ndikuar pozitivisht apo negativisht në rezultat;
c) analizë të nevojës për përmirësim të faktorëve të brendshëm organizativ – në nivel seksioni, grupseksioni dhe dege, përgjegjësitë përkatëse, duke propozuar sugjerime për organet drejtuese të Partisë lidhur me nevojën e përmirësimit të organizimit të brendshëm apo ndryshimeve në Statutin e Partisë.
Analiza në nivel dege do të drejtohet nga Kryesia e Degës, por llogaridhënia do të jepet te një koordinator i posaçëm që do të caktohet nga kryetari i Partisë Demokratike, Sali Berisha. Sipas udhëzimit, secili anëtar do të ketë të drejtë të informohet për çdo hap të analizës dhe do të ketë mundësi po ashtu edhe për të dhënë mendimet e tij.
Mbledhja e analizës drejtohet nga Koordinatori i Posaçëm, i cili siguron që secili anëtar i partisë të ketë mundësi të shpreh lirisht mendimin e tij mbi të tre objektivat e analizës të përcaktuara në pikën 1 të këtij urdhri, si dhe të respektohen parimet e funksionimit të partisë të saksionuara në nenin 9 të Statutit të Partisë. Ai kujdeset që secili mendim i shprehur të regjistrohet dhe mbahet shënim saktësisht siç është shprehur.
Koordinatori i Posaçëm, ka për detyrë që të raportojë çdo javë te kryetari i partisë dhe sekretari i përgjithshëm, i cili ka dhë për detyrë hartimin e raportit të qarkut që do t’i përcillet Kryesisë së Partisë.
Përpara hartimit të Raportit të Analizës për secilën degë dhe në nivel qarku, Koordinatori i Posaçëm analizon gjetjet në një mbledhje të posaçme të Kryesisë së Partisë në secilën Degë brenda qarkut që mbulon. Pasi ka diskutuar gjetjet edhe me Kryesinë e Partisë, Koordinatori i Posaçëm harton Raportin Përfundimtar të Analizës, të cilin ja njofton Kryetarit të Partisë dhe Kryesisë së PDSH, brenda datës 31.01.2026. Kryesia e PDSH merr në shqyrtim të gjitha Raportet e Analizës për secilin qark, dhe analizon nevojën për përmirësim të faktorëve të brendshëm organizativ – në nivel seksioni, grupseksioni dhe dege, apo struktura qendrore të Partisë, përgjegjësitë përkatëse, duke propozuar sugjeríme për organet drejtuese të Partisë lidhur me nevojën e përmirësimit të organizimit të brendshëm apo ndryshimeve në Statutin e Partisë.
Lidhur me degët që janë në proces zgjedhjeve të brendshme, procesi i analizës do të kryhet së bashku me proceset statutore zgjedhore.
Tag: brendshëm
-
PD nis analizën, urdhri për degët: Evidentoni çdo faktor, edhe kandidatët që ndikuan negativisht
-
PD nxjerr udhëzimin e brendshëm: Analizë për zgjedhjet, të krahasohet rezultati elektoral për çdo degë
Partia Demokratike ka nxjerrë një udhëzim të brendshëm ku ju këkron të gjitha degëve që të nisin punën për të bërë një analizë për zgjedhjet e fundit parlamentare.
Në udhëzimin e firmosur nga Sekretari i Përgjithshëm I PD, Flamur Noka, kërkohet që të gjitha Degët e Partisë Demokratike të nisin procesi i analizës së brendshme me fokus objektivat e mëposhtme:
a) analiza e rezultatit në çdo qendër votimi dhe krahasimi me historikun elektoral të Partisë Demokratike (2009-2025), duke evidentuar në mënyrë të plotë të gjitha rrethanat që kanë ndikuar pozitivisht apo negativisht në rezultat sipas çdo qendre votimi;b) analiza e faktorëve të brendshëm organizativ – në nivel seksioni, grupseksioni, dege dhe kandidatët për deputet – që kanë ndikuar pozitivisht apo negativisht në rezultat;
c) analizë të nevojës për përmirësim të faktorëve të brendshëm organizativ – në nivel seksioni, grupseksioni dhe dege, përgjegjësitë përkatëse, duke propozuar sugjerime për organet drejtuese të Partisë lidhur me nevojën e përmirësimit të organizimit të brendshëm apo ndryshimeve në Statutin e Partisë.
Iniciativa për analizën e punës së strukturave të Partisë Demokratike përgjatë zgjedhjeve elektorale vjen në një kohë kur Salianji ka njoftuar dhe filluar takime në degët lokale të kësaj force politike. Takimi i parë i Foltores së Salianjit ndodhi një ditë më parë në Durrës.
Koha e publikimit të udhëzimit lidhet drejtpërdrejt me lëvizjen e Salianjit. Aktivizimi i tij në bazë është lexuar si sinjal për rritje të ndikimit dhe tentativë për të pozicionuar veten në proceset që PD pritet të hapë së shpejti.
-
“Vitet kalojnë, projektet shiten”/Tabaku akuza të ashpra: Skandal i dokumentuar, qeveria përgatiti një tunel të fshehtë
Deputetja e Partisë Demokratike, Jorida Tabaku, ka akuzuar qeverinë se përmes Korporatës së Investimeve të Shqipërisë (KIS) ka krijuar një strukturë të paqartë dhe të rrezikshme që administron pasuri publike me mungesë transparence dhe kontrolli.
Me anë të një postimi në Facebook, deputetja demokrate theksoi se edhe FMN ka shprehur rezerva për këtë model, duke paralajmëruar se KIS nuk ofron mekanizmat e nevojshëm të transparencës dhe llogaridhënies.
Sipas Tabakut, auditimi i fundit i KLSH-së ka zbuluar probleme serioze në funksionimin e KIS, përfshirë: mungesë të njësisë së auditimit të brendshëm, operim me dy versione bilancesh, tenderime të pasurive publike në kundërshtim me parimet e MSA-së, mungesë departamentesh të kontrollit dhe strukturave bazë të qeverisjes së mirë.
Postimi i Jorida Tabakut:
Shtatë vjet më parë, socialistët votuan në kuvend një ligj special që I hapte rrugë krijimit të Korporatës së investimeve (KIS). Duke I dhënë jetë një Golemi që do të kishte kontroll thuajse okult mbi pronat publike dhe që do të manaxhonte pa tendera dhe procedura brenda ligjeve milarda euro pasuri kombëtare.
Rreziku i kësaj krijese qe shumë i dukshëm dhe i prekshëm për të gjithë. Jo vetëm për ne që e kundërshtuam me forcë por edhe për FMN që e kritikoi haptazi një projekt që nuk ofronte as transparencë dhe as llogaridhënie por që kontrollonte pasurinë e gjithë shqiptarëve.
Vitet kalojnë, projektet e KIS u shiten shqiptarëve si prezantime futuriste ndërkohë që vetë ky institucion nuk ka lidhje me zhvillimin ekonomik të vendit. Në të kundërt, sa më shumë kalon koha dhe auditohet funksioni tij, aq më e qartë bëhet realiteti i një strukture pa kontroll, auditk dhe transparencë. Një ngrehinë e madhe ku operohet në fshehtësi dhe heshtje totale.
Në një auditim të kryer pak kohë më parë nga KLSH u zbuluan disa të vërteta që për vite janë folur dhe tretur në oqeanin e madh të abuzimeve të kësaj shumice dhe qeverie. Korporata Investimeve, si një kompani që fsheh bilancet operon me dy versione bilancesh (e më pas ankohen për informalitetin). Dhe kjo nuk është aspak e rastësishme. Që prej krijimit, KIS nuk ka pasur asnjë njësi auditimi të brendshëm. Asnjë mekanizëm të brendshëm kontrolli. Asnjë strukturë që të garantojë mbrojtjen e pronës publike. Vetë KLSH nënvizon se mungesa e auditit “rrit ndjeshëm rrezikun operacional dhe financiar” dhe bën të pamundur kontrollin minimal të aktivitetit. Kjo është e paimagjinueshme për një entitet që administron qindra miliona euro pasuri publike.
Po kështu tenderimet që KIS bën për pasuritë publike, bien në kundërshtim me parimet e MSA duke i hapur dyert abuzimit dhe njëkohësisht duke dëshmuar se KIS është ajo masha e errët që qeveria përdor për t’i ikur detyrimeve të integrimit. Duke dëshmuar sjelljen hipokrite të qeverisjes socialiste ku në mëngjes i këndojnë procesit të integrimit ndërsa në darke përmes KIS ndajnë tenderat në kundërshtim me MSA.
Struktura organizative e KIS është një tjetër skandal i dokumentuar. KLSH konstaton se organigrama e miratuar në vitin 2019 nuk përmban funksione kyçe, nuk ka departament kontrolli, nuk ka audit të brendshëm dhe nuk siguron as bazën minimale të qeverisjes së mirë.
Mirëpo ndonëse ka gjithë këto mangësi, në realitet KIS operon shpesh si një bankë financiare (ndonëse kjo nuk është e lejuar) duke i dhënë hua institucioneve publike dhe duke i krijuar vetes një risk të lartë financiar si për veten dhe për pronat publike që administron. Në ndërkohë paratë publike që ajo grumbullon shpenzohen në qira të shtrenjta dhe abuzive pa asnjë analizë çmimi dhe në kundërshtim me VKM që duhet të mbronin buxhetin e shtetit.
Qartësisht KIS është një ngrehinë ku projektet ndryshojnë sipas interesave pa e vrarë mendjen për implikimet në buxhet apo arkën e shtetit. Ndërsa flasim janë zbuluar projekte nga KIS pa analiza, planifikim pa argumente dhe mospërputhje masive me realizimet. Pasi po sipas saj, projektet si Godina e Kadastrës, Kompleksi Qeveritar janë produkt i analizave të cekëta, të projekteve mbi tokë publike pa llogari të qeruara mirë dhe me procedura të shpejtuara në shkelje të ligjit.
Dyert që hapi krijimi KIS në vitin 2018 ishin rruga përmes të cilës qeveria përgatiti një tunel të fshehtë për të trajtuar pasurinë kombëtare dhe miliarda euro projekte në errësirë totale. Dhe jo më kot edhe FMN e deklaroi qartazi skepticizmin për KIS.
Detyra jonë, më parësore, është që Korporatën e Investimeve ta nxjerrim nga terri dhe ta auditojmë. Do të qe e udhës që Kuvendi Shqipërisë të propozojë mekanizma ligjorë për të audituar atë dhe për t’i ofruar kuvendit një mënyrë kontrolli mbi të. Shqipëria nuk mund të lejojë një korporatë shtetërore të veprojë në errësirë, pa rregulla dhe pa llogari, ndërsa pronat e qytetarëve kthehen në mall tregu për një rreth të ngushtë vendimmarrjeje.
Prona publike është pasuria e shqiptarëve. Dhe nuk mund të preket në heshtje, në fshehtësi dhe me struktura që KLSH vetë i ka cilësuar të pambrojtura dhe të rrezikshme. -
Kryengritje dixhitale në Teheran, si po shkelmohet nga brenda rrjeti i Khameneit
Irani ka një histori të gjatë të përfshirjes në sulme të sigurisë kibernetike dhe sipas disa statistikave, renditet i pesti midis kombeve të njohura për shënjestrimin e kundërshtarëve të tyre përmes luftës kibernetike. Me kalimin e viteve, Irani ka lëshuar grupe hakerash kundër vendeve të ndryshme, pa marrë parasysh rreziqet e mundshme për sistemet e sigurisë së brendshme.
Ky paradoks është evident: megjithë krimin e tij agresiv kibernetik, Irani ka dështuar të ruajë në mënyrë adekuate sistemet e tij të brendshëm të sigurisë dhe, rrjedhimisht, të dhënat e qytetarëve të tij.
Në gjysmën e dytë të vitit 2022, në vazhdën e kryengritjeve të përhapura në të gjithë Iranin, sulmet kibernetike kundër faqeve të internetit të qeverisë iraniane janë në një rritje të konsiderueshme. Grupet e hakerëve si Tapandegan, Labdookhtegan, Sparrow Predatory, Black Reward, Anonymous, Edalat-e ali dhe Ghyamsarnegouni lëshuan shumë sulme mbi objektivat e qeverisë.
Si një masë paraprake sigurie, dhe me rritjen e sanksioneve ekonomike, Irani vendosi të ndryshojë faqet e internetit të qeverisë së tij nga serverët evropianë të pritjes në kompanitë vendase të pritjes, si pjesë e programit të tij të “Internetit kombëtar”. Kjo nismë synonte të ndante Iranin nga interneti global dhe të krijonte një rrjet të vetë-mbështetur.
Dy hapa thelbësorë u ndërmorën për të arritur këtë qëllim:
1. Të gjitha faqet e internetit të qeverisë që kontrolloheshin nga shteti u zhvendosën nga servera europian dhe amerikanë të pritjes në servera vendës të pritjes.
2. Qasja për të zgjedhur uebsajte të kontrolluara nga shteti ishte e kufizuar në “Internet Kombëtar”, duke i bërë ato të paarritshme nëpërmjet internetit global.
Si rezultat, vetëm një pjesë e vogël e uebsajteve të Ministrisë mbetën të aksesueshme në internetin global. Këto masa u miratuan për të arritur disa avantazhe, si për shembull reduktimi i cenueshmërisë ndaj saksioneve ekonomike dhe uljen e rrezikut të sulmeve kibernetike nga aktorë të jashtëm. Megjithatë, mungesat kritike në infrastruktura vendase të pritjes, së bashku me Sistemet e cenueshme të Menaxhimit të Përmbajtjes (CMS), i lanë këto sisteme të ndjeshme ndaj hakerimit nga brenda.
Disa faktorë kontribuojnë në infrastrukturën e papërshtatshme të sigurisë kibernetike të Iranit:
-Qeveria iraniane ka investuar ndjeshëm në sigurinë e brendshme kibernetike, ndoshta për shkak të sanksioneve ekonomike, prioriteteve politike dhe mungesës së ndërgjegjësimit në lidhje me rreziqet e sigurisë kibernetike.
-Shumica e financimeve janë drejtuar drejt mbrojtjeve të jashtme, duke përdorur vetëm sigurinë kibernetike brenda vendit për masa shtypëse ndaj qytetarëve dhe kontrollit, nëpërmjet filtrimit të ueb-it.
Në kontekstin e Dezhfa, filtrimi i uebit censuron përmbajtjen e konsideruar të padëshirueshme nga qeveria iraniane. Dezhfa i pengon iranianët të:
-Vizita e faqeve të bllokuara ose përdorimi i aplikacioneve të bllokuara.
-Angazhimi në aktivitete të dyshimta, të tilla si përpjekje të pazakonta hyrjeje ose akses në dosje të paautorizuara.
– Shkelja e rregulloreve të qeverisë, të tilla si ato që rregullojnë eksportin e të dhënave të ndjeshme.
-Shprehja e mendimeve të kundërta ose përfshirja në aktivizëm politik.
-Infrastruktura e sigurisë kibernetike e Iranit Dezhfa është e vjetëruar; ekspozon dobësi, edhe përballë sulmeve të kryera përmes sistemeve të brendshme të internetit.
-Qeveria dhe bizneset shpesh mbështeten në softuer dhe harduer të vjetëruar, për mungesë të teknologjisë moderne të sigurisë.
-Profesionistëve iranianë të sigurisë kibernetike u mungon trajnimi adekuat për t’u mbrojtur kundër sulmeve kibernetike të sofistikuara, me mundësi të kufizuara trajnimi të disponueshme brenda vendit.
-Mungesa e ndërgjegjësimit për rreziqet e sigurisë kibernetike tek popullata iraniane lehtëson më tej sulmet.
-Izolimi i Iranit nga komuniteti ndërkombëtar i sigurisë kibernetike pengon shkëmbimin e informacionit dhe adoptimin e praktikave më të mira.
-Ndërhyrja e qeverisë në përpjekjet për sigurinë kibernetike, e motivuar nga dëshira për të mbajtur kontrollin nëpërmjet internetit, në vend që të mbrojë asetet e informacionit, përbën një pengesë të konsiderueshme.
-Nuk ka asnjë autoritet të vetëm në Iran përgjegjës për sigurinë kibernetike. Kjo e bën të vështirë që të koordinojnë përpjekjet dhe tu përgjigjen sulmeve.
Në fund të shtatorit 2022, një seri sulmesh synuan shërbimet e dobëta të pritjes, duke rezultuar në shkeljen e uebfaqeve të ndryshme qeveritare. Objektivat e vërejtur në katërmbëdhjetë webfaqet, përfshijnë faqet e internetit të Udhëheqësit suprem Ali Khamenei, Bonyad Maskan (Fondacioni i Strehimit) dhe Këshillin Kombëtar Islamik.
Veçanërisht, faqja e internetit e Udhëheqësit Suprem ra viktimë e një sulmi DDoS, ndërsa shkeljet e synuara të të dhënave çuan në vjedhjen e të dhënave sekrete, duke përfshirë informacionin personal, të dhënat financiare dhe sekretet qeveritare. Sulmet DDoS ndërprenë më tej infrastrukturën kritike, si rrjetet e energjisë dhe rrjetet e komunikimit, duke zhvilluar në mënyrë efektive luftë politike dhe ekonomike kundër Iranit Mes këtyre sulmeve, ne dëshmuam gjithashtu një lloj tjetër sulmi, të ndarë nga ata që infiltrojnë faqet e internetit qeveritar për shërbimet e pritjes të pambrojtura iraniane; ato të krijuara nga Gyamsarnegouni (“Kryengritja deri në përmbysje”). Sulmet e kryera nga ky grup ishin ndër infiltrimet më të thella kundër rrjeteve të qeverisë iraniane.
Këto sulme u dalluan për shkak të tre karakteristikave kryesore:
1. Shtrirja e infiltrimit në rrjetet më të sigurta qeveritare, të krahasueshme vetëm me Sulmi Stuxnet (i cili përdori një flash drive).
2. Vëllimi i dokumenteve të ekfiltruara.
3. Qasja e përhapur në serverë dhe kompjuterë.
Më poshtë, ne shqyrtojmë sulmet specifike të kryera nga ky grup, para dhe pas trazirave të vitit 2022.
Sulm kundër shërbimit transmetues të Iranit (IRIB)
Në këtë sulm, hakerët depërtuan në rrjetet e transmetimit televiziv dhe radio. Në mënyrë tipike, këto rrjete janë ndër më të izoluarit dhe më të mbrojturit, veçanërisht në vendet jodemokratike.
Rrjeti i brendshëm i transmetimit të Iranit nuk është i lidhur me internetin dhe ka boshllëk të madh ajror; do të thotë se është fizikisht i izoluar nga interneti dhe mund të aksesohet vetëm nga brenda. Kështu, sulmet e huaja janë jashtëzakonisht sfiduese.
Mënyra e vetme që një i huaj të fitojë akses në rrjet do të ishte përmes infiltrimit fizik të rrjetit rrjet ose për të fituar akses në një sistem të brendshëm që është i lidhur me rrjetin.
Hakerimi i dha akses përdorimit të kompiuterave dhe gjeneratorëve të tipit (CG), duke u mundësuar gjithashtu hakerëve të transmetojnë përmbajtjen e tyre.
Agjencitë iraniane të lajmeve fillimisht spekuluan me idenë për një përfshirje të brendshme, duke pasur parasysh natyrën unike të shkeljes.
Sipas Tasnim1: “Ka mundësi që një person i brendshëm të jetë përgjegjës për sulmin e hipokritëve kundër IRIB.” duke shtuar: “Duke pasur parasysh se aktiviteti playout nuk kryhet në internet, madje edhe nëse ka ndonjë lidhje, është në intranet, duhet, ndër të tjera, të konsiderohet puna e të brendshëmvet si mirë.”
Sipas “Akharin Akhbar2″ (Lajmet e fundit), një rrjet lajmesh shtetëror iranian, “sistemet teknike të transmetimit janë plotësisht të izoluara; ato janë të pajisura me protokolle sigurie të pranueshme dhe nuk janë të aksesueshme nëpërmjet internetit.” Lajmi shtoi se sipas forcave të sigurisë të lidhura me rrjetin e transmetimit të regjimit, sabotimi ishte skenari më i mundshëm. Fakti që agjencitë e lajmeve iraniane sugjeruan menjëherë se sulmi ishte kryer nga të brendshëm është gjithashtu i rëndësishëm, duke sugjeruar se njësitë qeveritare besojnë se sulmi është kryer nga dikush që kishte njohuri të brendshme për sistemet IRIB.
Sipas një raporti nga CheckPoint3, ndërsa pretendohet se mënyra e hyrjes fillestare nuk është ende e qartë, “mjetet e sulmuesve janë të cilësisë dhe sofistikimit relativisht të ulët” të cilat “mund të mbështesin teorinë që sulmuesit mund të kenë pasur ndihmë nga brenda IRIB, ose tregojnë një bashkëpunim ende të panjohur mes grupeve të ndryshme me aftësi të ndryshme.” Raporti gjithashtu thekson se metoda e aksesit fillestar ende nuk është e qartë pasi Irani nuk tregoi asgjë për sulmin. Çdo sulm kibernetik perëndimor apo izraelit kundër Iranit është identifikuar gjithmonë me detaje specifike.
Sulmet kibernetike të personave të brendshëm ndaj sistemeve të mbrojtura nga qeveria janë unike në karakteristikat e tyre, kryesisht për shkak të nivelit të lartë të masave të sigurisë të përfshira, dhe personat e brendshëm tashmë kanë një mundësi aksesi ose që e kuptojnë sistemin.
-Personat e brendshëm kanë akses në informacione dhe sisteme të ndjeshme. Personat e brendshëm nuk kanë nevojë të depërtojnë në sistem dhe kështu shpesh mund të mbledhin drejtpërdrejt informacione të ndjeshme.
-Personat e brendshëm mund të anashkalojnë masat e sigurisë të krijuara për tu mbrojtur kundër sulmeve të jashtme.
-Personat e brendshëm mund të motivohen për të kryer një sulm për arsye politike, financiare ose personale
Sulmi kundër Bashkisë së Teheranit
Në këtë shkelje, hakerët fituan akses në kamerat e sigurisë dhe vazhduan monitorimin deri në 24 orë pas sulmit fillestar, pavarësisht se aksesi në internet ishte ndërprerë në përpjekje për të kontrolluar situatën. Kjo nënkuptonte të kesh akses fizik në rrjet ose në një sistem të brendshëm të lidhur me rrjetin. Sipas Ana Agjencia e Lajmeve4, “Hadi Mahzarnia, shefi i Teknologjisë së Informacionit të Komunës së Teheranit, bëri të ditur sulmin kundër sistemit komunal të Teheranit dhe tha: të enjten, në 2 qershor në 12:38, u informova për një operacion sabotues kundër Sistemit të Bashkisë.” Ai vazhdoi: “Rrjeti, aksesi dhe të gjitha nënfushat u ndërprenë për të parandaluar çdo ndërprerje të mundshme. Lëvizja e parë ishte parandalimi i verifikimit të hakerimit dhe brenda një periudhe të shkurtër kohe, natyra e sulmit u bë e dukshme. Në fakt, kjo ishte e ngjashme me atë që kishte ndodhur me IRIB më herët”. Kjo nënkuptonte njohuri intime të infrastrukturës dhe aftësinë për të mbyllur rrjetin me shpejtësi.
Fakti që masa e parë ishte për të parandaluar verifikimin e hakerimit gjithashtu sugjeron që sulmuesit e morën masat për të mbuluar gjurmët e tyre. Është kryer thyerja e mijëra kamerave të përdorura për kontrollin e trafikut dhe njohjen e fytyrës ndërsa asnjëri prej tyre nuk ishte i lidhur në internet. Qasja në
qindra serverë në këtë rrjet ishte e paprecedentë. Shkelja përfshinte kamera që monitoronin faltoren e Ajatollah Khomeinit, e cila është ndër vendet më të mbrojtura dhe pa akses në internet. Ata do ta dinin se kamerat nuk ishin të lidhur me internetin dhe se do t’u duhej të kishin akses fizik në kamerat për ti hakeruar ato.
Më pas, Irani njoftoi arrestimin e disa prej personave të përfshirë në sulm, duke pretenduar se kryesori elementi pas sulmit ishte larguar nga vendi (Fars News Agency5).
Sulm kundër Ministrisë së Jashtme të Iranit
Gjatë kësaj shkeljeje, hakerët fituan akses në 50 Terabajt të dhëna nga arkivat e ministrisë, që tregon depërtimin në pjesën më të brendshme të dosjeve të këtij organi qeveritar. Natyra e dokumenteve të hakuara tregon se të tilla dokumente do të ishin të paarritshme nga interneti, duke mbështetur më tej dyshimet në përfshirjen e personave të brrndshëm.
Transferimi i të dhënave 50 TB nuk do të ishte i mundur nga persona të jashtëm – dhe në një rrjet të filtruar si ai i Iranit. Agjencia zyrtare e lajmeve iraniane IRNA minimizoi sulmin, duke cituar zëdhënësin e Ministrisë së Jashtme i cili e mohoi shkeljen.
Vlen të përmendet përmasat e mëdha të këtij hakimi. Shpejtësia e shkarkimit në internet në Iran është 11.8 megabit për sekondë.7 Për të shkarkuar 50 terabajt e të dhënave nga Ministria e Punëve të Jashtme të Iranit me këtë shpejtësi, do të duheshin mbi 392 ditë ose mbi një vit kohë shkarkimi të pandërprerë, dhe interneti i Iranit ka rënie të shpeshta, pengohet nga qeveria dhe përjeton ndërprerje të rregullta elektrike të shkaktuara nga qeveria. Bazuar në këto numra, një sulm i tillë ka shumë të ngjarë të ketë ndodhur nga qasja e drejtpërdrejtë në të dhëna.
Sulmi kundër Presidencës
Edhe një herë, sulmuesit depërtuan në rrjetet më të brendshme të qeverisë iraniane. Sipas Ardavanit Rouzbeh në Iran International, “(qeveria) përdori një adresë IP të dedikuar e cila ishte e padepërtueshme.” Ai vazhdoi “kjo shkelje është më shumë një depërtim fizik apo rrjedhje njerëzore dhe mund të ketë persona të brendshëm të përfshirë.” Hakerët thyen sistemet më të sigurta të komunikimit të qeverisë, duke fituar akses në dhjetëra mijëra dokumente që nuk ishin më shumë se disa muaj të vjetër. Mohsen Sazegara pohoi në një intervistë me Iran International “dokumentet e arkivuara nuk ruhen kurrë në kompjuterë me hyrje në internet. Unë bëra disa kërkime dhe ka shumë të ngjarë që këto dokumente të jenë blerë. Me fjalë të tjera, dikush i ka vjedhur nga arkivi dhe i ka dorëzuar në këmbim të një shume. Vlerësimi im është se dokumentet janë reale, por nuk janë fituar me hakerim, por me blerje”.
Fakti që hakerët fituan akses në dhjetëra mijëra dokumente jo më shumë se disa muaj më parë sugjeron gjithashtu se persona të brendshëm e kryen sulmin. Këto dokumente ishin ruajtur në kompjuterë me akses të kufizuar në internet dhe do të kishte qenë e vështirë për një të huaj që të hynte tek ato.
Të tjerë ekspert që kanë lidhje me ngjarjen dhanë mendimin e tyre për hakerimin: Amir Rashidi, drejtor i sigurisë së internetit dhe të drejtave dixhitale në Miaan Group, një organizatë dixhitale iraniane për të drejtat e njeriut, gjithashtu i tha CyberScoop-it se dosjet “duken legjitime”, ndoshta të marra nga dikush me akses të brendshëm.
Mungesa e aksesit në internet të dokumenteve të arkivuara përputhej me këtë këndvështrim. Personat e brendshëm do ta dinin ku mund t’i gjeni këto dokumente dhe si t’i aksesonin ato.
Konkluzioni
Kërcënimet e brendshme përbëjnë një rrezik të madh për sigurinë kibernetike të Iranit. Sulmet e fundit kibernetike të profilit të lartë kanë shënjestruar infrastruktura kritike dhe organet qeveritare, duke përfshirë rrjetet e transmetimit të vendit, komunës dhe Ministrisë së Punëve të Jashtme.
Qeveria iraniane fillimisht ia atribuoi fajin kundërshtarëve të huaj. Megjithatë, ekspertët e sigurisë kibernetike dhe provat në rritje sugjerojnë përfshirje të brendshme. Kërcënimet e brendshme janë një rrezik serioz sigurie për çdo organizatë. Personat e brendshëm kanë akses në informacione dhe sisteme të ndjeshme dhe mund të shkaktojnë dëme të konsiderueshme nëse komprometohet, duke bërë kërcënime të brendshme veçanërisht shqetësuese në klimën politike të paqëndrueshme të Iranit.
Sipas Farah News, “gjerësia dhe thellësia e madhe e hakerimeve të GhyamSarnegouni është e pabesueshme. Grupi fitoi kontrollin mbi 120 serverë të rrjetit të brendshëm të presidencës, bazave të të dhënave qendrore, të serverit të menaxhimit të rrjetit, kontrollorët e serverëve që kërkojnë qasje administrative, rrjetin e presidencës të administratorëve teknikë, përdoruesit e rrjetit të internetit (1300 kompjuterë), sistemet e brendshme të klasifikuara që lidhen me komunikimin me presidencën, dhjetëra mijëra materiale top sekrete dhe artifakse sekrete, ndërtesa, qendra të dhënash dhe dizajnet e rrjeteve, rrjetet e fibrave optike të presidencës, selia e Khameneit, kabineti qeveritar, gjyqësori, Ministria e Brendshme, Ministria e Inteligjencës, Ministria e Jashtme, Forcat paraushtarake Basij IRGC, Mexhlis (parlamenti), aparati shtetëror televiziv dhe radio, aeroportet e Teheranit dhe subjekte të tjera të regjimit të mullahëve, itinerare udhëtimi të klasifikuara dhe letra tepër sekrete nga komanda IRGC në Teheran, jo gjithëpërfshirëse.”
Irani gjithashtu duhet të jetë më transparent në lidhje me sulmet. Mohimet fillestare të qeverisë për sulmet shërbyen vetëm për të nxitur spekulime dhe mosbesim. Në të kaluarën, Irani jepte shpejt dhe hapur informacion rreth sulmeve kibernetike pasi ato ishin me burim të jashtëm. Nëse qeveria iraniane do ta pranonte se persona të brendshëm kryen sulmet, atëhere do të ishte pranimi se njerëzit brenda qeverisë së tyre janë të gatshëm të përmbysin regjimin. Veprime të tilla mund të çojnë në humbjen e besimit në qeveri, dhe gjithashtu mund të bëjnë më sfidues rekrutimin dhe mbajtjen e punonjësve të kualifikuar, veçanërisht duke marrë parasysh sulmet kundër protestuesve nga vrasja e Mahsa Amini, tashmë në vitin e dytë. -
Gjermani-Rusi, luftë dronësh/ Ministri i Brendshëm gjerman: Do shkatërrojmë dronët rusë
Europa po përjeton një rritje të vazhdueshme të sulmeve hibride nga Rusia. Personeli ushtarak, oficerët e policisë, politikanët dhe shkencëtarët kanë paralajmëruar se situata është serioze. Por, forcat e sigurisë thonë se Gjermania nuk është e pambrojtur.
Zyra Federale e Policisë Kriminale ka zgjeruar ndjeshëm kapacitetet e saj për të luftuar sulmet kibernetike. Edhe nëse kriminelët marrin me qira qindra ose mijëra serverë në mbarë botën, Gjermania mund t’i çaktivizojë ato, thanë zyrtarët.
Ministri i Brendshëm i Gjermanisë ka premtuar se Gjermania do të forcojë reagimin e saj ndaj sulmeve. “Kushdo që na sulmon në hapësirën kibernetike duhet ta dijë këtë: ne duam të mbrohemi dhe do ta bëjmë këtë në të ardhmen! Ne gjithashtu mund të prishim dhe të shkatërrojmë”, tha ministri gjerman.
Në luftën kundër kërcënimeve hibride, qeveria gjermane vendosi këtë javë se, përveç Policisë Federale, edhe forcat e armatosura gjermane do të autorizohen të rrëzojnë dronë brenda Gjermanisë. Policia, nga ana e saj, planifikon të krijojë njësi shtesë të dronëve për t’u mbrojtur nga sulmet.
Rusia vepron me qëllim në një zonë gri, gjë që e komplikon reagimin e vendeve të prekura. Autorët janë kryesisht burra të rinj që tashmë kanë precedentë penalë, shumë prej të cilëve kanë emigruar në Gjermani nga ish-Bashkimi Sovjetik. Ata shpesh rekrutohen, për shembull, përmes platformës ruse të mediave sociale Telegram, shpjeguan zyrtarët gjermanë.Top Channel
-
Sa shpesh duhen larë jastëkët e brendshëm? Ekspertët e pastrimit japin përgjigjen
E dini që çarçafët duhen larë çdo javë apo çdo dy javë, por çfarë ndodh me jastëkët mbi të cilët flini çdo natë?
Jastëkët e brendshëm shpesh anashkalohen, por mbajtja e tyre e pastër është po aq thelbësore për higjienë të duhur. Yndyrat e trupit dhe djersa kalojnë përmes këllëfit edhe kur ajo ndërrohet rregullisht, duke lejuar grumbullimin e baktereve. Për më tepër, jastëkët e brendshëm përmbledhin rreth vetes shumë merimanga, pluhur dhe alergjenë. Pra, sa shpesh duhet t’i lani në të vërtetë? Pyetëm ekspertët për ta zbuluar.
Sa shpesh duhen larë jastëkët e brendshëm?
Sipas Robin Murphy, autores së Who Likes It Dirty dhe presidente e Maid Brigade, jastëkët që përdorni për gjumë duhen larë çdo tre deri në gjashtë muaj. “Mund të mos duken të ndotur, por ato gradualisht mbledhin yndyra, pluhur dhe djersë përmes këllëfit,” thotë Murphy.
Megjithatë, nëse keni alergji ose keni prirje të mbinxehni gjatë natës, ajo këshillon larjen rreth çdo tre muaj. “Ashtu si çarçafët e këllëfët, edhe jastëkët e brendshëm kanë nevojë për një freskim të rregullt edhe nëse shumicën e kohës nuk i shohim,” shton ajo.
Ndërkohë, jastëkët e fëmijëve duhet të lahen më shpesh, shpjegon Alicia Sokolowski, presidente dhe CEO e AspenClean. “Lani jastëkët e dhomës së fëmijëve idealisht çdo një deri në dy muaj, sepse ato mund të mbledhin më shumë papastërti dhe alergjenë.” Fëmijët, sidoqoftë, janë më të çrregullt!Nga ana tjetër, jastëkët dekorativë (si ata që keni në divan) nuk kanë nevojë të lahen kaq shpesh. “Çdo gjashtë muaj deri në një vit është zakonisht mjaftueshëm, përveç rasteve kur flini shpesh mbi ta, keni kafshë shtëpiake që shtrihen mbi divan, ose hani shumë afër jastëkëve dekorativë”, thotë ajo. “Në ato raste, trajtojini njësoj si jastëkët e përdorimit të përditshëm”, transmeton Telegrafi.
Shenjat që tregojnë se është koha të lani jastëkët
Nëse nuk mbani mend herën e fundit kur i keni larë jastëkët, me shumë gjasa është koha t’i lani. Ka edhe disa shenja të tjera që duhen vëzhguar. “Nëse jastëku ka aromë të ndenjur ose të thartë, është bërë i sheshtë më shumë se zakonisht, ose ju shkakton teshtitje sapo shtriheni, atëherë me siguri është koha për ta larë”, shpjegon Murphy. “Zverdhja apo njollat e dukshme janë gjithashtu një shenjë e qartë.” Një jastëk i freskët duhet të jetë i butë, elastik dhe i pastër, nëse nuk është i tillë, ka ardhur koha për ta larë ose për ta zëvendësuar.
Si t’i lani jastëkët në rrobalarëse
Një rrobalarëse pa rotor qendror është mënyra më e mirë për të larë jastëkët. (Edhe pse mund të përdorni edhe rrobalarëse me rotor, ato mund të mos i pastrojnë aq mirë ose jastëku mund të ngecë.) “Lexoni etiketën e kujdesit, por shumica e jastëkëve prej poliesteri ose me mbushje alternative të puplave mund të lahen në rrobalarëse në program të butë, me ujë të ngrohtë dhe detergjent të lehtë”, thotë Murphy.
Nëse keni jastëkë me pupla natyrale ose pendë, kontrolloni etiketën. Shumë prej tyre mund të lahen, por zakonisht kërkojnë një shpëlarje shtesë dhe tharje me nxehtësi të ulët, së bashku me topa tharës për t’i rikthyer volum. Gjithmonë sigurohuni që jastëkët të thahen plotësisht për të shmangur mykun dhe lagështinë e brendshme.
A duhen larë të gjitha llojet e jastëkëve?
Megjithatë, jo të gjithë jastëkët mund të futen në rrobalarëse. “Përbërësit e brendshëm, si lateksi, shkumë e grirë ose materiale të tjera të avancuara, zakonisht nuk reagojnë mirë ndaj ujit të tepërt”, thotë Adam Tishman, bashkëthemelues dhe president i Helix Sleep. “Më e mira është të fokusoheni në pastrimin e këllëfit me kujdes, ndërsa jastëkun ta pastroni me metoda të lokalizuara vetëm kur është e nevojshme.”Pra, cila është mënyra më e mirë për të hequr njollat e djersës? Tishman rekomandon përdorimin e një detergjenti të butë të përzier me ujë të vakët për pastrim lokal. Për njollat më të forta ose zbehjen e ngjyrës, soda e bukës, peroksidi i hidrogjenit dhe madje edhe rrezet e diellit mund të japin rezultate shumë të mira. “Nëse kujdeseni për një jastëk lateksi, ndiqni të njëjtën metodë pastrimi lokal, por kushtoni vëmendje të shmangni lagështinë e tepërt,” shton ai.
Nuk mund t’i lani jastëkët? Provoni këtë alternativë
Nëse nuk keni kohë për t’i larë jastëkët ose nuk mund t’i futni në rrobalarëse, Tishman sugjeron t’i lini jashtë në diell. “Mos e nënvlerësoni fuqinë e diellit kur bëhet fjalë për pastrimin e jastëkëve!” thotë ai. “T’i nxirrni jastëkët në diell për disa orë mund të ndihmojë të shkatërrohen bakteret, të largohet lagështia dhe të reduktohen aromat në mënyrë natyrale.” /Telegrafi/ -
Çështja e emigrantëve, The Guardian: Tension mes qeverive të Tiranës dhe Londrës
Wes Streeting ka pranuar se nuk ndihet rehat me deportimin me forcë të familjeve sipas planeve të migracionit të sekretarit të brendshëm, ndërkohë që pohon se kjo është ende gjëja e duhur për tu bërë. The Guardian shkruan se sekretari i shëndetësisë tha se mendonte që numri i largimeve me forcë do të ishte i ulët sipas modelit të propozuar, i cili është i ngjashëm me atë të Danimarkës, sepse do të kishte një nxitje financiare në rritje për njerëzit që hyjnë ilegalisht në Mbretërinë e Bashkuar për tu kthyer në vendin e tyre të origjinës.
Kur u pyet nëse ndihej rehat me një politikë që dhjetëra deputetë laburistë e kundërshtojnë, Streeting tha: Sinqerisht? Rehat? Jo. Por a është gjëja e duhur për t’u bërë për vendin? Po.Komentet e Streeting duket se sinjalizojnë se ai ka mirëkuptim për disa nga shqetësimet e deputetëve të Partisë Laburiste, dy duzina prej të cilëve kanë ngritur shqetësime në lidhje me familjet që largohen me forcë nëse refuzojnë stimujt financiarë për tu kthyer në vendin e tyre.
Keir Starmer dhe Mahmood po përballen me kërcënimin e një revolte për shkak të politikës, në një kohë kur e majta e butë e partisë po shpreh pakënaqësi në rritje me udhëheqjen e Partisë Laburiste. Politika u kritikua edhe ndërkombëtarisht të mërkurën kur kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, akuzoi Mahmood për “stereotipizim etnik” dhe “demagogji të pahijshme”.
Rama, i cili kryeson partinë socialiste të vendit, vuri në dyshim se si një politikan i Partisë Laburiste mund të “përsëriste kaq dobët retorikën e së djathtës ekstreme populiste” pasi zyrtarët e Mahmoodit veçuan 700 familje shqiptare për deportim.
Ai shkroi në X: “Si mundet një sekretar i brendshëm laburist t’i bëjë jehonë kaq dobët retorikës së të djathtës ekstreme populiste dhe të veçojë 700 familje shqiptare, një pikë statistikore në oqeanin e sfidave të Britanisë pas Brexit, pikërisht në një moment kur Mbretëria e Bashkuar dhe Shqipëria kanë ndërtuar një nga partneritetet më të suksesshme të Evropës mbi migracionin e paligjshëm?
Shqiptarët janë kontribues neto në ekonominë britanike dhe numri i shqiptarëve që marrin përfitime nga Mbretëria e Bashkuar është shumë i ulët në krahasim me komunitetet e tjera. T’i veçosh ata vazhdimisht nuk është politikë – është një ushtrim shqetësues dhe i pahijshëm demagogjie.
Mbretëria e Bashkuar duhet të kërkojë mënyra për të thelluar bashkëpunimin me Shqipërinë në të gjitha çështjet e sigurisë – nga mbrojtja te mbrojtja e kufijve – në vend që t’i fajësojë vazhdimisht shqiptarët dhe kështu t’i ekspozojë qytetarët e një kombi aleat ndaj rreziqeve në rritje, përfshirë ato nga grupet ekstremiste që lulëzojnë mbi narrativa të tilla. Politika zyrtare nuk duhet të udhëhiqet kurrë nga stereotipet etnike.
Një burim nga qeveria shqiptare tha se kishte tensione në rritje midis qeverive të Shqipërisë dhe Mbretërisë së Bashkuar, pavarësisht bashkëpunimit të suksesshëm mbi politikat e imigracionit. Sulmi i Ramës ka shkaktuar gjithashtu shqetësim në Whitehall, sepse Ballkani Perëndimor shihet si një rrugë kryesore tranziti për azilkërkuesit që përpiqen të arrijnë në Mbretërinë e Bashkuar.
Oficerët e sigurisë kufitare të Mbretërisë së Bashkuar u dërguan në Shqipëri, Serbi, Mal të Zi, Kosovë, Maqedoninë e Veriut dhe Bosnjë e Hercegovinë gjatë verës për të ndërtuar lidhje dhe për të mbledhur informacione mbi bandat e kontrabandës.
Duke njoftuar politikën e azilit të hënën, Mahmood tha: Ne duhet të largojmë ata që kanë dështuar në kërkesat për azil, pavarësisht se kush janë ata. Sot, ne nuk po largojmë grupe familjare, edhe kur e dimë që vendi i tyre i origjinës është plotësisht i sigurt. Për shembull, ka rreth 700 familje shqiptare që jetojnë në strehim të financuar nga taksapaguesit, të cilat kanë dështuar në kërkesat e tyre për azil, pavarësisht një marrëveshjeje ekzistuese kthimi dhe Shqipërisë që është nënshkruese e Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut. Pra, tani do të fillojmë largimin e familjeve. Kur është e mundur, do të inkurajojmë një kthim vullnetar, por aty ku është i nevojshëm një kthim i detyruar, kjo është ajo që do të bëjmë.
Ministria e Brendshme ka pohuar se ka rreth 700 familje shqiptare në Mbretërinë e Bashkuar pa të drejtë të qëndrojnë në vend, por deri më tani Ministria e Brendshme ka zgjedhur të mos i japë përparësi dërgimit të tyre në shtëpi. Kërkesat për azil nga shqiptarët mbeten të ulëta dhe ka pasur një rënie prej më shumë se 90% të mbërritjeve nga Shqipëria me varka të vogla që nga viti 2022.
Andi Hoxhaj, një bashkëpunëtor nga Instituti Mbretëror i Shërbimeve të Bashkuara, tha se qeveria e Mbretërisë së Bashkuar duket se po i shënjestron dhe po i veçon shqiptarët në retorikën e saj.
Ai tha: Ne pamë të njëjtin problem edhe nën administratën e mëparshme konservatore dhe si komuniteti shqiptar ashtu edhe qeveria shqiptare janë thellësisht të frustruar nga rikthimi i këtij narrativi. Kjo retorikë duket se lidhet gjithnjë e më shumë me përpjekjen e qeverisë për të riinterpretuar ose reformuar dispozitat e KEDNJ-së mbi të drejtat e familjes, duke përdorur shqiptarët si shembull për të bërë një argument më të gjerë politik, siç kanë bërë Reformistët dhe Konservatorët duke përdorur shqiptarët si shembull. Duke përmendur konkretisht Shqipërinë, sekretari i brendshëm po i përgjigjet gjithashtu mesazheve të Farage, pasi ai i ka bërë shqiptarët një pjesë qendrore të retorikës së tij.
Kjo nuk është hera e parë që Rama, një nga udhëheqësit më ekstravagantë të Evropës, i cili u gjunjëzua ndërsa përshëndeti kryeministren italiane, Giorgia Meloni, në një samit të BE-së në maj, ka kritikuar një Sekretar të Brendshëm të Mbretërisë së Bashkuar.
Në nëntor 2022, ai akuzoi Suella Braverman për “nxitje të ksenofobisë dhe shënjestërim, duke veçuar një komunitet” kur ajo akuzoi disa shqiptarë për abuzim me ligjet e skllavërisë moderne.
Një zëdhënës i Ministrisë së Brendshme tha: Ne e mirëpresim partneritetin me Shqipërinë për kthimet. Megjithatë, sot mijëra familje që nuk kanë marrë azil janë të bllokuara në strehim dhe mbështetje me shpenzimet e taksapaguesve, pavarësisht se vendi i tyre i origjinës është plotësisht i sigurt. Qeveria nuk kërkon falje që ka filluar të zhvendosë familjet në shtëpi. -
Dëbimi i emigrantëve nga Anglia/ The Guardian: Sulmi i Ramës ndezi tensionet mes dy qeverive
Nga Rajeev Syal & Rowena Mason – The Guardian
Wes Streeting ka pranuar se nuk ndihet rehat me deportimin me forcë të familjeve sipas planeve të migracionit të sekretarit të brendshëm, ndërkohë që pohon se kjo është ende gjëja e duhur për tu bërë.
Sekretari i shëndetësisë tha se mendonte që numri i largimeve me forcë do të ishte i ulët sipas modelit të propozuar, i cili është i ngjashëm me atë të Danimarkës, sepse do të kishte një nxitje financiare në rritje për njerëzit që hyjnë ilegalisht në Mbretërinë e Bashkuar për tu kthyer në vendin e tyre të origjinës.
Kur u pyet nëse ndihej rehat me një politikë që dhjetëra deputetë laburistë e kundërshtojnë, Streeting tha: Sinqerisht? Rehat? Jo. Por a është gjëja e duhur për t’u bërë për vendin? Po.
Komentet e Streeting duket se sinjalizojnë se ai ka mirëkuptim për disa nga shqetësimet e deputetëve të Partisë Laburiste, dy duzina prej të cilëve kanë ngritur shqetësime në lidhje me familjet që largohen me forcë nëse refuzojnë stimujt financiarë për tu kthyer në vendin e tyre.
Keir Starmer dhe Mahmood po përballen me kërcënimin e një revolte për shkak të politikës, në një kohë kur e majta e butë e partisë po shpreh pakënaqësi në rritje me udhëheqjen e Partisë Laburiste. Politika u kritikua edhe ndërkombëtarisht të mërkurën kur kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, akuzoi Mahmood për “stereotipizim etnik” dhe “demagogji të pahijshme”.
Rama, i cili kryeson partinë socialiste të vendit, vuri në dyshim se si një politikan i Partisë Laburiste mund të “përsëriste kaq dobët retorikën e së djathtës ekstreme populiste” pasi zyrtarët e Mahmoodit veçuan 700 familje shqiptare për deportim.
Ai shkroi në X: “Si mundet një sekretar i brendshëm laburist t’i bëjë jehonë kaq dobët retorikës së të djathtës ekstreme populiste dhe të veçojë 700 familje shqiptare, një pikë statistikore në oqeanin e sfidave të Britanisë pas Brexit, pikërisht në një moment kur Mbretëria e Bashkuar dhe Shqipëria kanë ndërtuar një nga partneritetet më të suksesshme të Evropës mbi migracionin e paligjshëm?
Shqiptarët janë kontribues neto në ekonominë britanike dhe numri i shqiptarëve që marrin përfitime nga Mbretëria e Bashkuar është shumë i ulët në krahasim me komunitetet e tjera. T’i veçosh ata vazhdimisht nuk është politikë – është një ushtrim shqetësues dhe i pahijshëm demagogjie.
Mbretëria e Bashkuar duhet të kërkojë mënyra për të thelluar bashkëpunimin me Shqipërinë në të gjitha çështjet e sigurisë – nga mbrojtja te mbrojtja e kufijve – në vend që t’i fajësojë vazhdimisht shqiptarët dhe kështu t’i ekspozojë qytetarët e një kombi aleat ndaj rreziqeve në rritje, përfshirë ato nga grupet ekstremiste që lulëzojnë mbi narrativa të tilla. Politika zyrtare nuk duhet të udhëhiqet kurrë nga stereotipet etnike.
Një burim nga qeveria shqiptare tha se kishte tensione në rritje midis qeverisë të Shqipërisë dhe Mbretërisë së Bashkuar, pavarësisht bashkëpunimit të suksesshëm mbi politikat e imigracionit. Sulmi i Ramës ka shkaktuar gjithashtu shqetësim në Whitehall, sepse Ballkani Perëndimor shihet si një rrugë kryesore tranziti për azilkërkuesit që përpiqen të arrijnë në Mbretërinë e Bashkuar.
Oficerët e sigurisë kufitare të Mbretërisë së Bashkuar u dërguan në Shqipëri, Serbi, Mal të Zi, Kosovë, Maqedoninë e Veriut dhe Bosnjë e Hercegovinë gjatë verës për të ndërtuar lidhje dhe për të mbledhur informacione mbi bandat e kontrabandës.
Duke njoftuar politikën e azilit të hënën, Mahmood tha: Ne duhet të largojmë ata që kanë dështuar në kërkesat për azil, pavarësisht se kush janë ata. Sot, ne nuk po largojmë grupe familjare, edhe kur e dimë që vendi i tyre i origjinës është plotësisht i sigurt. Për shembull, ka rreth 700 familje shqiptare që jetojnë në strehim të financuar nga taksapaguesit, të cilat kanë dështuar në kërkesat e tyre për azil, pavarësisht një marrëveshjeje ekzistuese kthimi dhe Shqipërisë që është nënshkruese e Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut. Pra, tani do të fillojmë largimin e familjeve. Kur është e mundur, do të inkurajojmë një kthim vullnetar, por aty ku është i nevojshëm një kthim i detyruar, kjo është ajo që do të bëjmë.
Ministria e Brendshme ka pohuar se ka rreth 700 familje shqiptare në Mbretërinë e Bashkuar pa të drejtë të qëndrojnë në vend, por deri më tani Ministria e Brendshme ka zgjedhur të mos i japë përparësi dërgimit të tyre në shtëpi. Kërkesat për azil nga shqiptarët mbeten të ulëta dhe ka pasur një rënie prej më shumë se 90% të mbërritjeve nga Shqipëria me varka të vogla që nga viti 2022.
Andi Hoxhaj, një bashkëpunëtor nga Instituti Mbretëror i Shërbimeve të Bashkuara, tha se qeveria e Mbretërisë së Bashkuar duket se po i shënjestron dhe po i veçon shqiptarët në retorikën e saj.
Ai tha: Ne pamë të njëjtin problem edhe nën administratën e mëparshme konservatore dhe si komuniteti shqiptar ashtu edhe qeveria shqiptare janë thellësisht të frustruar nga rikthimi i këtij narrativi. Kjo retorikë duket se lidhet gjithnjë e më shumë me përpjekjen e qeverisë për të riinterpretuar ose reformuar dispozitat e KEDNJ-së mbi të drejtat e familjes, duke përdorur shqiptarët si shembull për të bërë një argument më të gjerë politik, siç kanë bërë Reformistët dhe Konservatorët duke përdorur shqiptarët si shembull. Duke përmendur konkretisht Shqipërinë, sekretari i brendshëm po i përgjigjet gjithashtu mesazheve të Farage, pasi ai i ka bërë shqiptarët një pjesë qendrore të retorikës së tij.
Kjo nuk është hera e parë që Rama, një nga udhëheqësit më ekstravagantë të Evropës, i cili u gjunjëzua ndërsa përshëndeti kryeministren italiane, Giorgia Meloni, në një samit të BE-së në maj, ka kritikuar një Sekretar të Brendshëm të Mbretërisë së Bashkuar.
Në nëntor 2022, ai akuzoi Suella Braverman për “nxitje të ksenofobisë dhe shënjestërim, duke veçuar një komunitet” kur ajo akuzoi disa shqiptarë për abuzim me ligjet e skllavërisë moderne.
Një zëdhënës i Ministrisë së Brendshme tha: Ne e mirëpresim partneritetin me Shqipërinë për kthimet. Megjithatë, sot mijëra familje që nuk kanë marrë azil janë të bllokuara në strehim dhe mbështetje me shpenzimet e taksapaguesve, pavarësisht se vendi i tyre i origjinës është plotësisht i sigurt. Qeveria nuk kërkon falje që ka filluar të zhvendosë familjet në shtëpi. -
”Break My Own Heart”, një reflektim i brendshëm nga Val Hajzeri
Showbiz E Premte, 14 Nëntor 2025 17:57
Artisti i ri i skenës, Val Hajzeri ka publikuar në platformën ”Spotify” këngën të re. ”Break My Own Heart” eksploron me ndjeshmëri dhe guxim një temë të dhimbshme: sjelljen e vetes si sfidë kryesore.
Me një atmosferë muzikore që përzien elementë pop-elektronikë dhe një vokal të përzemërt, Hajzeri flet për betejën e brendshme me vetveten, për dëshirën për të lënë mënjanë makthin, por edhe për frikën që e pengon atë.Kënga është një manifest për ndërgjegjësim: për të mos hequr dorë nga liria për të zgjedhur. ”Break My Own Heart” ngre zërin për atë pjesë të secilit prej nesh, që përjeton zgjedhje të vështira dhe vjen si kujtesë se ndjenja e vetë-robit është më e rrezikshme se çdo humbje.
-
“Policia u zhduk në 21 Janar, Basha u përgjum”, Qafoku: Thoshin ka 20 të vrarë
Gazetari Roland Qafoku, i ftuar në studion e “Off the Record” nga Andrea Danglli, në A2CNN kujtoi se si policia u zhduk në 21 Janar dhe se si nuk gjendej asnjë nga Partia Demokratike që të fliste për mediat.
“Për mua, goditja e 20-30 djemve me hunj dhe goditja e policisë ishte krimi i parë. Unë nuk e di a janë hetuar këta, por krimi i parë është ky. Gjithçka tjetër pastaj është rrjedhojë e nxehjes së situatës. Një element shumë i rëndësishëm ishte edhe zhdukja e policisë, duke ia lënë Gardës. Garda aty pastaj kishte veprime nga më absurdet”, tha Qafoku.
“Ne thoshim atë ditë ku është ministri i Brendshëm? Ne s’gjenim njerëz që të flisnin nga PD-ja. Sa e kërkonim ne Luzim Bashën atë ditë. Dhe të shtënat në ajër pastaj plagosën dhe gazetarin. Mund të ishin vrarë shumë. Disa thonin që ka 20 të vrarë, ka 40 të plagosur me armë zjarri… Edhe pas ngjarjes, mosekzekutimi i urdhrit të Prokurorisë është një skandal që nuk ka ndodhur as në 1997, as në 1991, as në 1992 që kishte rënë shteti. Unë nuk e di çfarë ndodhi dhe me policinë, edhe me strukturat e tjera. Kështu që këto elementë unë mendoj që grupi hetimor tani duhet t’i zbardhë dhe kyçi padiskutim që fillon nga ministri i Brendshëm. Sepse ne jemi marrë me Berishën, jemi marrë me Ramën, jemi marrë me të tjerët. Ore kishte një ministër të Brendshëm”, shtoi Qafoku.