Një studim zviceran ka zbuluar se fëmijët që fillojnë të përdorin gishtat herët, kanë më shumë gjasa të bëhen më të mirë në llogaritje më vonë. A duhet që prindërit dhe mësuesit ta ripërcaktojnë stigmën rreth numërimit me gishta, dhe kur mund të sinjalizojë kjo një problem?
Numërimi me gishta në shkollën fillore nuk është shenjë dobësie, por një mjet i rëndësishëm për të mësuar matematikën, sipas një studimi afatgjatë nga studiues në Zvicër të botuar në Developmental Psychology.
Ekipi zbuloi se fëmijët e mësojnë aritmetikën më mirë kur përdorin duart. Prindërit dhe mësuesit nuk duhet t’i ndalojnë fëmijët të numërojnë me gishta, tha autorja e studimit Catherine Thevenot e Universitetit të Lozanës.
“Fëmijët nuk duhet të turpërohen kurrë të përdorin gishtat. Ata duhet të jenë krenarë që i përdorin ato për të zgjidhur llogaritjet.”
Vitin e kaluar, Thevenot publikoi një studim mbi fëmijët parashkollorë, duke treguar se performanca e tyre aritmetike mund të përmirësohet, nëse mësohen të numërojnë me gishta.
Hulumtimet e mëparshme kishin sugjeruar se nga mosha rreth shtatë vjeç, fëmijët që nuk i përdorin gishtat kanë rezultate më të mira se ata që numërojnë me gishta.
Thevenot dhe kolegia e tij Marie Krenger, shqyrtuan se çfarë fshihet pas kësaj.
Ata ndoqën zhvillimin afatgjatë të rreth 200 fëmijëve zviceranë të moshës 4 e gjysmë deri në 7 vjeç e gjysmë, këtë herë pa udhëzime për numërimin me gishta, dhe i vëzhguan ata duke shtuar në intervale të rregullta.
Rezultatet treguan se sa më herët që fëmijët i numëronin gishtat, aq më shumë gjasa kishin që më vonë të bëheshin ndër më të mirët në llogaritje. Studiuesit raportuan se fëmijët që nuk numëruan kurrë gishtat gjatë viteve treguan performancën më të dobët.
Sipas autorëve, arsyeja pse fëmijët pa ndihmë me gishta kanë rezultate më të mira rreth moshës shtatë vjeç është se ata kishin mësuar më parë të llogaritnin me duar, pastaj kishin kaluar në aritmetikën mendore.
Numëruesit e mëparshëm të gishtërinjve dhanë rezultate më të mira si për fëmijët që nuk i kishin përdorur kurrë gishtat, ashtu edhe për ata që vazhdonin të mbështeteshin tek ata.
Nëse fëmijët mbi moshën tetë vjeç ende kanë nevojë për duart e tyre për të llogaritur, kjo mund të jetë një shenjë vështirësish, tha Thevenot. Por edhe atëherë, shtoi ajo, ata nuk duhen qortuar, sepse përdorimi i gishtërinjve ka të ngjarë t’i ndihmojë ata të arrijnë fazën tjetër të zhvillimit, vetëm pak më vonë se të tjerët./ DPA News.