Mjekët në Kinë raportojnë një arritje historike në fushën e transplantimeve, duke transplantuar një mëlçi të modifikuar gjenetikisht nga një derr te një burrë 71-vjeçar, i cili mbijetoi 171 ditë pas operacionit, përfshirë 38 ditë me organin e derrit në trupin e tij. Ky është rasti i parë i tillë i publikuar në një revistë shkencore të rishikuar nga kolegët.
Suksese të mëparshme të ksenotransplantimeve kishin përfshirë kryesisht zemrën dhe veshkat e derrave të modifikuar gjenetikisht te njerëzit, ndërsa mëlçitë ishin kryesisht eksperimentale tek pacientët me tru të vdekur. Dr. Beicheng Sun, president i Spitalit të Parë të Filialit të Universitetit Mjekësor Anhu dhe bashkautor i studimit, tha se ky transplant mund të ndryshojë perceptimin se mëlçia është shumë e komplikuar për t’u përdorur në ksenotransplantime.
Mëlçia është një organ me funksione komplekse: ajo filtron gjakun, largon toksinat, përpunon lëndët ushqyese, prodhon proteina për mpiksjen e gjakut dhe rregullon nivelet e sheqerit. Kërkesa për mëlçi në botë tejkalon shumë donatorët njerëzorë, dhe për dekada shkencëtarët kanë studiuar përdorimin e organeve të derrit si alternativë.
Në maj 2024, një mëlçi derri 11-muajsh, i modifikuar me 10 ndryshime gjenetike për të zvogëluar refuzimin dhe infeksionet, u transplantua te pacienti 71-vjeçar me cirrozë dhe tumor në lobin e djathtë të mëlçisë. Operacioni fillimisht pati sukses, me funksion normal të mëlçisë dhe pa shenja refuzimi gjatë dhjetë ditëve të para.
Megjithatë, pacienti përjetoi komplikime të mëvonshme, duke përfshirë zhvillimin e mikroangiopatisë dhe rënie të presionit të gjakut, dhe mëlçia e derrit u hoq në ditën e 38-të. Pas kësaj, mëlçia e vetë pacientit vazhdoi të funksiononte, por ai vdiq 171 ditë pas operacionit për shkak të gjakderdhjes nga trakti gastrointestinal.
Studimi, i botuar në Journal of Hepatology, nënvizon potencialin e transplantit të mëlçisë së derrit si një “strategji urë” për pacientët me sëmundje të rënda të mëlçisë, duke ofruar mbështetje të përkohshme derisa organi i tyre të rikuperohet ose të gjendet një dhurues njerëzor.
Dr. Heiner Wedemeyer, profesor në Universitetin Mjekësor të Hanoverit, e konsideron arritjen si “pikë kthese” dhe një mundësi premtuese për pacientët me dështim akut të mëlçisë, duke theksuar se kjo mund të hapë rrugë për trajtime të reja në të ardhmen.