Kur prishet një lidhje e rëndësishme, truri e lexon situatën si kërcënim dhe aktivizon të njëjtat zona që ndezin sinjalet e dhimbjes fizike. Kjo mbivendosje bën që “zemra e thyer” të ndihet realisht si shtrëngim në gjoks, marramendje apo dhembje muskujsh.
Në ditët e para pas ndarjes bie fort prodhimi i dopaminës dhe oksitocinës kimikatet që lidhen me lidhjen, kënaqësinë dhe qetësinë ndërsa ngrihet kortizoli, hormoni i stresit.
Ky çekuilibër rrit rrahjet e zemrës, tensionin muskulor dhe ndjeshmërinë ndaj dhimbjes; prish gjumin, ul oreksin tek disa dhe e shton tek të tjerë. Trupi përjeton një lloj “abstinence” sepse marrëdhënia ka funksionuar si burim i përditshëm shpërblimi nervor.