Poezi nga Jorge Luis Borges
E kam bâ nji prej mëkateve ma t’mëdhaqë nji njeri mundet me bâ: s’kam qenëi lumtun. Akullnajat e harresës m’gjejnë,m’zvarrisin e pamëshirshëm m’lânë me ra.
Prindët m’lindën që ta lu’jnji lojë t’rrezikshme e t’bukur në kët’ botë,për tokë, ajër, zjarm e ujë.I mashtrova. S’qeshë i lumtun. Qe e kotë
dëshira e tyne e rinisë. Trunin timia fala me vullnet e kâmbënguljesimetrive t’artit gjithë lajlelule.
Ata m’lanë trashëgim vlerat. Unë s’kam qenë trim.Nuk më braktis kurrë, gjithmonë më rri pran’hija e të qenit nji mjeran. / KultPlus.com
Leave a Reply