Tatuazhe mahnitëse me figura kafshësh në parakrahët e një gruaje të balsamosur, të vjetër rreth 2300 vjet, po hedhin dritë mbi teknikat e tatuazheve në Siberinë e lashtë. Falë teknologjisë së avancuar të fotografisë, arkeologët kanë zbuluar se këto dizajne janë bërë nga një artist i aftë me një mjet të panjohur më parë, përmes metodës “hand-poke” në disa etapa.
Zbulimet u publikuan më 31 korrik në revistën Antiquity. Mumiet e akullit të kulturës Pazyryk njihen për dekorimet e trupit që përshkruajnë skena luftimesh kafshësh dhe krijesa mitike, si një lloj grifoni. Kjo kulturë nomade ishte pjesë e botës skithiane dhe lulëzoi gjatë epokës së hekurit (shek. VI–II para Krishtit). Ata varrosnin të vdekurit në tuma të mëdha të quajtura kurgan, të futura në ngricat e përhershme të Siberisë, duke ruajtur trupat përmes teknikave të hershme të balsamosjes.
Megjithatë, kur u zbuluan mumiet e para në vitet 1940, disa tatuazhe më të zbehta nuk u vunë re. Ishte vetëm në fillim të viteve 2000, përmes imazherisë infra të kuqe, që u zbuluan tatuazhe të padukshme më parë. Tani, me fotografi digjitale thuajse infra të kuqe me rezolucion nënmilimetrik, studiuesit kanë mundur të analizojnë me më shumë hollësi tatuazhet e një gruaje rreth 50 vjeç, e cila kishte tatuazhe në të dy duart dhe parakrahët.
Fotot tregojnë se linjat ishin me trashësi të njëtrajtshme, duke sugjeruar përdorimin e dy mjeteve: një me shumë pika dhe një tjetër më i imët me një majë të vetme. Vendet ku linjat mbivendosen zbulojnë ndalesa dhe rifillime të procesit të tatuimit.
Sipas bashkautorëve të studimit, shumë kultura kanë përdorur tradicionalisht gjemba bimore për të bërë tatuazhe. Mjeti me shumë pika mendohet të ketë qenë një grup i dendur kunjash, të lidhur me fije ose tendina kafshësh. Megjithatë, nuk është gjetur asnjë mjet fizik deri më sot, për shkak të natyrës së tyre të biodegradueshme.
Tatuazhi në parakrahun e djathtë së gruas përshkruan një skenë lufte kafshësh dhe ka detaje shumë më të thelluara se të tjerët, gjë që sugjeron se është bërë nga një artist më me përvojë. Ai ka të ngjarë të jetë realizuar në dy ose më shumë seanca dhe me mjete të ndryshme.
Ende nuk dihet kush i bënte tatuazhet në kulturën Pazyryk, ndaj nuk është e qartë nëse janë bërë nga artistë të ndryshëm apo nga i njëjti artist gjatë kohës. Po ashtu, nuk dihet nëse tatuimi bëhej në vend të përhershëm, gjatë udhëtimeve apo si pjesë e ritualeve të varrimit sezonal.
Studiuesi Matt Lodder nga Universiteti i Essex, që nuk ishte pjesë e studimit, tha se këto metoda lejojnë që tatuazhet të shihen si tregues të jetëve individuale dhe sistemeve kulturore të besimit, duke i vendosur në kontekst krijimtarie.
Së fundi, shumë tatuazhe ishin prerë gjatë balsamosjes, çka mund të tregojë se ato nuk kishin vlerë të përtejme për kulturën Pazyryk, ose ndoshta prerja kishte rol ritual. Në rastin e kësaj mumieje, tatuazhet në parakrahë ishin prerë, por ato në duar jo. Studiuesit shpresojnë që me imazhe të ngjashme të zbulojnë më shumë në të ardhmen. / Live Science – Syri.net