Ahmet Selmani: Epi i vuajtjes sime

EPI I VUAJTJES SIME, poezi nga Ahmet Selmani(ose krishti mbi krishtat) Tashmëkam filluar ta dua vuajtjen timedhe s’mund të jetoj pa tënuk jam skllav i pështirëas banor i neverisëpor qenie e gurtëqë vuaj për njeriunpër dashurinëpër bukurinëjap çdo gjë nga vetja imedhe nuk marr asgjë nga të tjerëtunë jam krisht mbi krishtat e kësaj boteqë gozhdohem me duart e mianë ëndërrdhe në zhgjëndërrsado që vuaj kaq shumëprapë nuk qaj kurrëpor vetëm qeshvuajtja ime është lumturi me flatraqë mund ta gjeni tek fluturonnë qiellin e zemrës simeose midis zogjve që këndojnësi engjëj të gëzuar. ObserverKult ————————- Lexo edhe: Dashuria para dhe pas vdekjes, poezi nga Ahmet Selmani