Bertolt Brecht: Njerëzit e mëdhenj

Poezi nga Bertolt Brecht Çfarë nuk thonë njerëzit e mëdhenjGjëra të pakuptimta, marrëzi plotDhe njerëzit tjerë i marrin për budallenjQë kohën e bjerrin e s’u përgjigjen dot Njerëzit e mëdhenj, barkut i hedhinDhe s’i lënë atij zbrazët asnjë vrimëEdhe të tjerët, ç’të mbetet mbledhinDhe shtrojnë edhe ata një tavolinë E dini ç’bëri Aleksandri i madh…Donte Babilonin, si të veten lojëTë tjerëve u thoshte:-mos pritni në radhëSe për të fare nuk keni nevojë Ja, edhe Koperniku nuk flinte fareNga dielli s’i hiqte kurrë dylbitëNgryste e gdhinte netët në dritareSë besuari se qiellit ia dinte fshehtësitë Edhe B.Brecht-i madh, gjërat e thjeshta s’i merrte veshNdaj përbirohej të vështirave, barit si mister, ta zëmëPastaj, për Napoleonin fliste dhe e bënte shpeshSe edhe ai si njeri hante, për gjëmë Njerëzit...