Pas ditësh në pavetëdije, me trurin e shuar, ish-kryesocialisti e njëherësh ish-kryeministri, jë nga njerëzit më të rëndësishëm të politikës shqiptare, Fatos Nano, ka mbyllur sytë përgjithmonë këtë të premte. Ai ndodhej në terapi intensive dhe mjekët nuk kanë mundur dot ta zgjojnë nga koma ku ksh rënë.
Kështu, pas vetëlargimit nga politika, Fatos Nano largohet dhe nga jeta, duke lënë pas percetimin e një politikani modern, prej një shpirti liberal, por gjithashtu dhe një tolerues korrupsioni.
Ai ishte 73 vjeç. I lindur më 16 shtator të vitit 1952, në Tiranë, Fatos Nano, ndoqi gjimnazin “Sami Frashëri” dhe në vitin 1975 u diplomua për ekonomi politike në Universitetin e Tiranës. Pas përfundimit të studimeve të larta, eksperiencat e tij profesionale përfshinë pozicione të ndryshme nga ekonomist në Kombinatin Metalurgjik të Elbasanit, si studiues në Institutin e Studimeve Marksiste-Leniniste, më pas po si ekonomist në fshatin Priskë të Tiranës, për t’u rikthyer sërish në Institut, në gjysmën e dytë të viteve ‘80, si kërkues mbi problemet socio-ekonomike dhe të reformave të tregjeve në Bllokun e Lindjes. Njohës i disa gjuhëve të huaja, gjatë kësaj periudhe ai dha leksione në disa fakultete të Tiranës.
Më pas, emri i tij do shfaqet në llogoret e politikës post-komuniste, si një figurë e re në krye të së majtës.
Në fundin e vitit 1990, në saponisjen e protestave studentore, Fatos Nano emërohet Sekretar i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave. Një muaj më pas ngjitet në postin e zv/kryeministrit në qeverinë e Adil Carçanit, të cilit do t’i zërë vendin si kryeministër në fund të muajit shkurt ‘91. Qeveria e tij do të përgatiste zgjedhjet e para pluraliste në vend, ato të 31 marsit, në të cilat Partia e Punës rikonfirmohet në pushtet.
Në krye të qeverisë së formuar më 11 maj të atij viti, ai do të qëndrojë më pak së një muaj. Më 4 qershor vjen dorëheqja, për t’i hapur rrugë qeverisë së stabilitetit e më pas zgjedhjeve të parakohshme të 22 marsit 1992, të cilat fitohen nga PD.
Këtu nisi roli i Nanos në reformimin e PP-së dhe vijimin e saj me emër të ri si PS.
Në korrik të vitit 1993, Fatos Nano do të arrestohet për abuzim me ndihmat italiane gjatë muajve që kishte qenë kryeministër në vitin 1991. Burgosja e tij u gjykua si politike. Në prill të vitit 1994 ai shfaqet në gjyq dhe dënohet me 12 vite burgim, për t’u liruar në një ngjarjet e vitit 1997. Në korrik të po atij viti, pas fitores së PS-së në zgjedhje e 29 qershorit, ngrihet kabineti qeveritar Nano 3. Pra, nga qelia ai kalon në kryeminstri.
Por dhe këtë herë nuk do të qëndrojë shumë gjatë. Vrasja e Azem Hajdarit 12 shtatorin e vitit 1998 e çoi në dorëheqje, për t’ia lënë drejtimin e qeverisë dyshes së të rinjve Pandeli Majko si kryeministër dhe Ilir Meta si zv/kryeministër.
Në korrik 2022 krijohet Nano 4, një kabinet që zgjati deri në korrik 2005, kur PS humbi pushtetin.
Kjo humbje do të shënojnë fundin politik të Fatos Nanos. Ai nuk mundi që vite me vonë të bëhej president, siç synonte, pasi u kundërshtua pikërisht nga njeriu që u fut në politikë prej tij, Edi Rama, ai që do trashëgonte dhe PS-në e udhëhequr prej tij.
Pas trurit, fiket dhe zemra e Fatos Nanos
