Faik Konica: As bukë, as brekë s’ju lanë, ju punoni, ata hanë!

Faik Konica Poezi nga Faik Konica O të humbur shqipëtarë,Seç qenkeni për të qarë! Për të qar’ e për të sharë,Për të shar’ e për të vrarë! Armiqtë mbë dhé ju hodhnë,Dhe ju shtypnë sa u lodhnë! Sa u lodhn’ e sa ju ngopnëJu gdhendnë edhe ju rropnë. As bukë, as brekë s’ju lanë,Ju punoni, ata hanë! Nuk ju lan’ as pakë nderëQ’e kini pasur përherë. As nder, as turp, as gjak s’kiniUnjni kryet dhe po rrini. I duroni vet armiqtë;Prisni vdekjen apo vdiqtë? Shërbëtorë t’Anadollit,Kleçk e lodra të Stambollit. Në mos u shove fare,Ndizu, zemra shqipëtare! O shqipëtarë barkzbrazur,Fustançjerr’ e këmbëzbathur Zemërohuni një herë,Mprehni kordhët për të prerë, Mprehni kordh’ e mprehni pallëTë ju ndritin yj mi ballë, Ti frikësoni zuzarëtÇ’i shuan shqipëtarët, E...