Poezi nga Luigj Gurakuqi: Qëndresa

Luigj Gurakuqi: Qëndresa Me gusht shkon vapa e me djelmni kalojnëGjith prrallat e kohës s’re;Si n’dimën bora dhenë, kryet na zbardhojnëVjetët e kujdeset ne. Me lule t’ershme e larca m’dukej shtrueBota sa ishe i ri;N’gaz m’shkonte jeta, s’m’epej kurrë m’u ankue,Kurrë zemra s’m’ndjellte zi. Andrra t’kandshme m’livrjoshin nëpër mendSi flutra pa ja da!T’lum si vedin nuk njifshe tjetërkend,Nuk dijshe kurr me kja. Zanat tek unë shpesh zdrypshin e n’Mal ShejtM’flakrojshin me mendim;E vetë, sa niste Apolli me dridhë pejt,Ia thojshe kangës me gzim. Shum herë te bregu i prroni mbulue prej baritKu, rrokun dorë për dorë,Valles ia krisshin nymfat me flokë arit,E mblidheshin kunorë. Shkojshe prej nadjes, e nën t’kandshmen hijeT’njij lisi veshun n’gjeth,Për t’gjatë u shtrijshe, e t’eshëm bukurije,Sytë sillshe rreth e rreth. Rjedha...