Ndodh në jetëqë papritur një njeri të bëhet kaq i shtrenjtëdhe portreti tij i çiltërnë çdo hap të ndjek ngado në ditë e net.
Jo, jo, jo unë kurrë s’e harrojme shikimet që më falin dhe çdo fjalë të ngrohtësytë e qeshur të atij djaliqë mes jush nga zemra vjen e më uron.
Shpesh e kërkojnëpër udhët e atdheut ku me këngë unë shkojnuk e di se ç’më rrëmbeudhe kërkoj që kënga ime të jetoj.
Dhe prapë tani mes jush po e kërkojnë mijëra njerëz sytë e tij unë t’i dallojtë vijë ai një fjalë të më thotë,kjo kënga jonë refren do të mbetet përgjithmonë.
ObserverKult
Lexo edhe:
ENEDA TARIFA: EDHE BASHKË, EDHE TË NDARË (TEKSTI DHE KËNGA)

Leave a Reply