Termi piromani rrjedh nga greqishtja ” pyros “, që do të thotë zjarr, dhe ” mania “, që do të thotë obsesion. Piromania është një çrregullim i kontrollit të impulseve, ku individi ndjen një dëshirë të fortë për të ndezur zjarre.
Ky veprim nuk kryhet për përfitime materiale apo hakmarrje, por për kënaqësinë e brendshme që lind nga ndezja dhe zbutja e tensionit pas veprës.
Piromania prek rreth 1-2% të popullsisë, me një përqindje më të lartë tek meshkujt, dhe trajtimi i saj kProfili i nj1%a një shkallë suksesi deri në 60%, sipas psikologes klinike Marija Babić.
Babić shpjegon se motivi kryesor i piromanëve është kënaqësia e brendshme që lind nga ndezja e zjarrit dhe zbutja e tensionit pas veprës, jo dëmtimi i qëllimshëm. Ajo shton se vendosja e diagnozës varet nga faktorë individualë si kërkimi i emocioneve, vetëbesimi i ulët dhe çrregullime të tjera, si dhe faktorë mjedisorë, përfshirë marrëdhëniet familjare të paqëndrueshme dhe ndikimin e grupeve shoqërore.
Sipas psikologes, 90% e rasteve të piromanisë përfshijnë meshkujt.
Çrregullimi lidhet me faktorë individualë si kërkimi i emocioneve të forta, vetëbesimi i ulët dhe çrregullime të tjera psikologjike, si dhe faktorë mjedisorë, përfshirë marrëdhëniet e paqëndrueshme familjare dhe ndikimin e grupeve shoqërore.