Vladimir Putin dhe Donald Trump
ALASKA- Ndonjëherë ekstremet përplasen. Me këtë shprehje të vjetër popullore, opozita ruse dhe media e saj synojnë të theksojnë se, pavarësisht pritjeve të larta, në Anchorage nuk u ra dakord për asgjë konkrete. Por të dyja palët bien dakord në një pikë. Vladimir Putin bleu më shumë kohë, pa lëshuar asgjë, por në vend të kësaj mori falas një foto të qilimit të kuq të shtruar nën këmbët e tij dhe një shtrëngim duarsh historik, që në vetvete është shenja e një fitoreje të madhe për Rusinë.
Dhe nëse media dhe politika zyrtare besojnë se presidenti rus, sipas përkufizimit, nuk gabon kurrë, imagjinoni se çfarë thonë kur ai fiton në të vërtetë. Komenti i mëngjesit i Dmitry Medvedev ishte i qetë, pothuajse olimpik. Ndoshta sepse kur gjërat po shkojnë kaq mirë, të paktën sipas vizionit të tij agresiv, nuk ka nevojë për sharje.
Uebsajti i Tsargrad, një qendër mediatike për fanatikët e krijuar dhe mbështetur nga oligarku mistik Konstantin Malofeev, i cili në vitin 2014 financoi ‘Burrat e Vegjël të Gjelbër” që pushtuan Donbasin, organizoi një transmetim të drejtpërdrejtë që i ngjante një marshimi triumfal.
Oleg Tsarev, një ish-deputet i Radës që shërbeu katër mandate për Partinë e Rajoneve të Yanukovych dhe një nga kundërshtarët më të zëshëm të “regjimit të Kievit”, shprehu kënaqësinë e tij që kishte parashikuar këtë rezultat. Rusia nuk është e interesuar për një armëpushim. Shefat e Shtabit të Përbashkët i raportojnë Presidentit çdo ditë se fitorja në front mund të jetë e shpejtë.
Këtë mëngjes, doli edhe një editorial nga themeluesi Malofeev. Ai e ka kritikuar më parë Putinin për “zvarritje”, por është i entuziazmuar pas Alaskës.
“Le të shohim nëse administrata amerikane mund ta detyrojë regjimin e Kievit të bëjë paqe. Ndërkohë, duhet të pranojmë se Putini, si gjithmonë, është negociatori më i mirë në botë: paqe me Amerikën, dhe ne vazhdojmë të bëjmë përparim në Donbas. Një arritje e madhe.”
Me disa rezerva, ky qëndrim ndahet edhe nga vëzhgues disi më të shkëputur, siç është Timofei Bordachev i Qendrës për Kërkime Evropiane dhe Ndërkombëtare, një profesor në Shkollën e Lartë të Ekonomisë që është një nga vatrat e putinizmit.
“Nuk prisja që samiti të zgjidhte çështjen ukrainase, e cila është gurthemeli i sigurisë evropiane. Por në të njëjtën kohë, ideja e ‘disfatës strategjike’ dhe ‘izolimit’ të Rusisë është hequr përfundimisht nga pala amerikane. Kjo qasje e përjashtoi konfliktin nga fushëveprimi i marrëdhënieve ndërkombëtare dhe e bëri atë të pakontrollueshëm. Fakti që ky ndryshim ka ndodhur sugjeron se është shfaqur një realitet i ri: lufta në Ukrainë vazhdon.”
Kolegu i tij Andrey Klimov, kreu i Komisionit për Mbrojtjen e Sovranitetit Shtetëror, një diplomat me reputacion, gjithashtu i bashkohet korit.
“Shoh që në javët e fundit amerikanët kanë qenë shumë seriozisht duke shqyrtuar mundësitë e arritjes së një rezultati të madh strategjik, ekonomik dhe financiar që mund të vijë nga një rivendosje e mundshme e marrëdhënieve normale me Rusinë. SHBA-së duhet t’i njihet fakti që ka bërë gjithçka të mundshme për të mos lënë vend për partnerët e tyre më të vegjël evropianë, e aq më pak për kukullën Zelenskyy. Ata i mbajnë ata larg duke imponuar hapat dhe zgjedhjet e tyre, si ky samit, për të shmangur një tjetër spirale tensioni me Rusinë.”
Ndërkohë, në ditët e fundit rubla ka filluar të rritet përsëri, diçka që nuk e kishte ndodhur për muaj të tërë./ZËRI
Marrë nga Corriere
