Me ujërat e saj të kaltra dhe çmimet e pakrahasueshme, Shqipëria po bëhet një destinacion në rritje për të marrë rreze dielli. Megjithatë, pak dihet për këtë vend ballkanik. Çfarë rezervon në të vërtetë kjo tokë midis detit dhe maleve? Kështu nis një shkrim i të përditshmes së njohur “Le Figaro” që për të përshkruar Shqipërinë ka përdorur opinione të turistëve francezë që kanë vizituar vendin tonë.
Më poshtë sjell të plota rrëfimet e kryqëzuara të francezëve, të atyre që janë kënaqur dhe të atyre që kanë mbetur të zhgënjyer.
Ujëra kristalore, perëndime dielli idilike… Jo, nuk është Greqia, por Shqipëria. Në Evropën Juglindore, ky vend, i kufizuar kryesisht nga Deti Adriatik, po hapet gjithnjë e më shumë ndaj turizmit. Çdo vit dhe po bëhet një destinacion popullor falë çmimeve të përballueshme dhe peizazheve si në fotografi.
Në vitin 2025, trendi u konfirmua sërish: faqet e rezervimeve online Misterfly dhe Kayak po regjistrojnë një rritje prej 145% të kërkimeve për kryeqytetin Tiranë, këtë verë krahasuar me vitin e kaluar.
Por, sapo të arrini atje, çfarë ju pret? Monedha vendase, byrekë me brumë dhe petë sfoliat në menu, vende të listuara në UNESCO dhe plazhe të gjalla ku një shezlong kushton vetëm 5 euro në ditë. Disa udhëtarë i treguan “Le Figaro” për qëndrimin e tyre në “Tokën e Shqiponjave”.
“Nuk është shumë e pastër dhe ka shumë turistë.”
Në qershor, Méloé dhe familja e saj zbarkuan në Korfuz, përpara se të niseshin për në bregdetin shqiptar. “Është më ekonomike dhe praktike, sepse me aeroplan, kushtonte 250 euro për një biletë vajtje-ardhje për linjën Lion-Korfuz, krahasuar me 400 euro për në kryeqytetin Tiranë dhe duheshin edhe të paktën 4 orë me makinë për në jug”, shpjegon studentja 21-vjeçare nga Lioni.
Udhëtimi për në Sarandë, një vendpushim bregdetar i vendosur në detin Jon, zgjat vetëm 1 orë dhe bileta kushton 30 euro. Edhe pse shpesh shfaqet në mediat sociale, qyteti nuk ka arritur ta joshë Méloé-n. “Nuk është shumë i pastër dhe ka shumë turistë, aq sa pushuesit i zënë çadrat në plazh që një ditë më parë për një vend për të nesërmen”, – tregon ajo.
Ajo u zhgënjye edhe nga i famshmi “Syri i Kaltër”, disa kilometra larg Sarandës, i cili ka bërë bujë në Instagram. Në këtë gji në formë syri, noti është i ndaluar për të mbrojtur vendin. “Ecëm për gjysmë ore nën diell pa e ditur se nuk do të mundeshim të notonim atje”, thotë ajo me keqardhje. E njëjta gjë vlen edhe për plazhet e vështira për t’u arritur përgjatë bregdetit.
Por Méloé ka kujtime të bukura të udhëtimit, veçanërisht për çmimet e tij – të pakrahasueshme. Mesatarisht, do të paguani midis 5 dhe 10 euro për një ditë në një plazh privat (ose 500 lekë, monedha vendase), 7 euro për kokteje dhe 13 euro për darka pranë detit. “Edhe nëse paguhet me lekë, shumë vende pranojnë euro”, vëren Méloé. Nga ana tjetër, familja ishte më pak e dhënë pas kuzhinës vendase, e cila është shumë e fokusuar në mishrat e pjekur në skarë dhe byrekët me brumë me petë sfoliat.
“Një trashëgimi historike e jashtëzakonshme”
Damien dhe partnerja e tij Ludivine po kthehen nga një udhëtim 12-ditor me makinë në këtë vend ballkanik. Të befasuar këndshëm, çifti belg eksploroi Gjirokastrën, një qytet i listuar si Vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s. “Adhuruesit e historisë do të kënaqen: ka kështjella, rrënoja të lashta dhe madje edhe fshatra prej guri. Trashëgimia historike është e jashtëzakonshme dhe rrallë përmendet”, – thotë 40-vjeçari. Për ekskursionet e tyre, marrja me qira e një makine u bë shpejt thelbësore, pasi rrjeti i transportit është ende i kufizuar.
“Duhet të kesh kujdes kur nget makinën; kodi rrugor është mjaft i çrregullt atje. Dhe për të marrë me qira një makinë, është më mirë të kesh një kartë debiti sesa një kartë krediti sepse mund të jetë problematike”, – paralajmëron ai. Por edhe me makinë, disa vende, si Liqeni i Bovillës, janë të vështira për t’u arritur. “Vendi është madhështor, por kilometrat e fundit janë kaotike për shkak të rrugës së ngushtë dhe duhet të vazhdosh në këmbë”, shpjegon Damien.
Për akomodim, ata alternuan midis hoteleve dhe Airbnb-ve. “Raporti çmim/cilësi ishte i shkëlqyer: për 100 euro për dy persona, kishim një hotel të bukur dhe të rehatshëm me mëngjes të përfshirë”, pranon udhëtari. Sa u përket parave, “cash është mbret”, urdhëron Damien, duke i këshilluar fuqimisht njerëzit të kenë para në dorë: “Shumë aktivitete dhe restorante nuk pranojnë karta krediti.”
“Nuk kishte përkthim në anglisht”
Ishin malet ato që e bënë për vete Laurène. Kjo pariziene 50-vjeçare do ta kujtojë gjithmonë panoramën nga maja e luginave të gjelbra të Krujës, në Shqipërinë perëndimore. “Shtegu ishte i pjerrët, por pamja e fshatit mesjetar ia vlente”, – thotë Laurène, duke u kthyer nga një udhëtim njëjavor në rajon. Për të, vetëm ndërtimi i hoteleve moderne ndonjëherë e prish peizazhin. Pas orësh ecjeje, ajo kënaqet duke shëtitur nëpër pazare për të blerë qeramika dhe suvenire vendase. “Atje, vendasit nuk flasin anglishte të përsosur, por ne gjithmonë arritëm të komunikojmë, veçanërisht në vendet turistike”, vërejti ajo.
Në Tiranë, Laurène u impresionua nga përzierja e besimeve të ndryshme. “Mund të vizitosh një xhami, një katedrale ortodokse dhe një kishë katolike, të gjitha në të njëjtën ditë”, thotë ajo me habi. Edhe pse vendi ka qenë zyrtarisht mysliman që nga rënia e diktaturës në fund të viteve 1980, popullsia e tij dallohet nga bashkëjetesa e shumë besimeve fetare. E apasionuar pas historisë, Laurène donte të mësonte më shumë në Muzeun Historik Kombëtar. Problemi i vetëm: “Nuk kishte përkthime të shkruara në anglisht, kështu që nuk mund të kuptoja asgjë.”
“Është dashuri me shikim të parë.”
Për Alexin dhe Audrey, sharmi i Shqipërisë ishte i menjëhershëm. Ky çift, me origjinë nga Bordeaux, sapo u kthye nga një udhëtim 10-ditor nëpër Shqipëri. Me makinë, ata eksploruan veriun dhe jugun, duke vizituar kryeqytetin e zhurmshëm, si dhe qytetin e vogël të Beratit, ujërat bruz të bregdetit dhe Kalanë e Himarës.
“Ne u dashuruam me vendin: peizazhet janë madhështore, vendasit shumë mikpritës dhe patëm fatin të shkonim atje jashtë sezonit, me mot ideal dhe pak turistë”, – thonë ata që shkuan atje në fund të majit.
Vendi i tyre i preferuar? Liqeni i Komanit. “Është një vend spektakolar që të kujton Tajlandën, shumë ekzotik dhe ende relativisht i pakomplotuar”, shprehen ata me habi. Teksa pranojnë se mediat sociale e vënë në qendër të vëmendjes kryesisht bregdetin, si Ksamili, ata rekomandojnë të mos kufizoheni vetëm në të. “Shqipëria ofron një larmi të tillë sa do të ishte për të ardhur keq të mos eksploronit rajone të tjera.”
