Lajmidites.com

Tag: ukrainase

  • Zelensky e konfirmon për herë të parë: Trupat ukrainase janë aktive në rajonin Belgorod të Rusisë

    Zelensky e konfirmon për herë të parë: Trupat ukrainase janë aktive në rajonin Belgorod të Rusisë

    Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, konfirmoi për herë të parë të hënën se trupat ukrainase kanë qenë aktive në rajonin e Belgorodit të Rusisë, ndërsa kërkojnë të mbrojnë qytetet ukrainase pranë kufirit.

    Trupat ukrainase mbeten në pjesë të rajonit fqinj rus të Kursk, tetë muaj pas një inkursioni ndërkufitar, megjithëse forcat ruse kanë rimarrë shumë territore të humbura.
    Zelensky tha se komandanti i lartë i Ukrainës, Oleksandr Syrskyi, kishte paraqitur një raport “në vijën e frontit, praninë tonë në rajonin e Kurskut dhe praninë tonë në rajonin e Belgorodit”.
    “Ne vazhdojmë operacionet aktive në zonat kufitare të armikut dhe kjo është absolutisht e justifikuar, lufta duhet të kthehet nga ka ardhur. Objektivi ynë kryesor mbetet i njëjtë: të mbrojmë tokën dhe komunitetet tona në rajonet e Sumy dhe Kharkiv nga pushtuesit rusë”, tha ai.
    Ai më vonë iu referua operacioneve në zonë nga Regjimenti 225 Sulmues i Ukrainës dhe përgëzoi njësinë për performancën e saj.
    Zelensky përsëriti pretendimin e gjatë të Kievit se pavarësisht rimarrjes së zonave të Kurskut nga Rusia në javët e fundit, operacioni ishte i suksesshëm në atë që tërhoqi forcat ruse nga vija kryesore e frontit të luftës në rajonin Donetsk të Ukrainës.
    “Për shkak të të gjithë operacionit Kursk, ne kemi arritur të zvogëlojmë presionin mbi sektorët e tjerë të vijës së parë, veçanërisht në rajonin e Donetskut,” tha ai.
    Presidenti muajin e kaluar iu referua në mënyrë të pjerrët “hapave të caktuara” të ndërmarra nga ushtria e Ukrainës në Rusi “pak poshtë rajonit të Kurskut”, duke sugjeruar në mënyrë implicite një prani në rajonin e Belgorodit.
    Blogerët ushtarakë rusë kishin raportuar beteja në rajonin e Belgorodit midis trupave ruse dhe ukrainase.
    Të dielën, Rusia tha se trupat e saj kishin pushtuar fshatin Basivka në rajonin verilindor të Ukrainës Sumy, përballë Kurskut, dhe po goditnin forcat ukrainase në vendbanime të ndryshme.
    Presidenti rus Vladimir Putin ka sugjeruar vazhdimisht që forcat ruse të krijojnë një zonë tampon përgjatë kufirit. Një zëdhënës i ushtrisë ukrainase lëshoi ​​një deklaratë mohuese të hënën se Basivka ishte në duart e Rusisë.

    Top Channel

  • Partneriteti: Historia Sekrete e Luftës në Ukrainë

    Partneriteti: Historia Sekrete e Luftës në Ukrainë

    Nga Adam Entous – New York Times/

    Në pranverën e vitit 2022, dy muaj pasi tanket ruse kishin kaluar kufijtë e Ukrainës, një autokolonë makinash pa shenja identifikuese kaloi në heshtje rrugët e Kievit. Brenda tyre ndodheshin dy gjeneralë ukrainas, identitetet e të cilëve ishin të fshehura, të shoqëruar nga forca speciale britanike të veshur si civilë. Destinacioni i tyre: një bazë ushtarake amerikane në Wiesbaden, Gjermani. Aty, në një palestër të kthyer në qendër operacionale, oficerë amerikanë dhe të NATO-s po prisnin për të formuar një aleancë të fshehtë, një aleancë që do të ndryshonte rrjedhën e luftës.

    Gjeneral Leitnant Mykhaylo Zabrodskyi, një komandant ukrainas me përvojë, që kishte trajnuar më parë me amerikanët, u çua në Auditorin Tony Bass, ku oficerë nga e gjithë koalicioni ishin mbledhur mbi harta dhe pamje satelitore. Dhoma ziente nga ndjenja urgjence. Ukraina ishte më pak e armatosur, më e paktë në numër, dhe koha po mbaronte.

    Gjeneral Leitnant Christopher Donahue, një lider i kalitur i forcave Delta, paraqiti rrezikun. “Mund të thërrisni sa të doni ‘Lavdi Ukrainës’,” i tha ai Zabrodsky-t, “por guximi i vetëm nuk ndalon tanket ruse.” Ajo që i duhej Ukrainës ishte precizion, armë të avancuara, inteligjencë në kohë reale, dhe një sistem që të kthente të dhënat në goditje vdekjeprurëse.

    Kështu filloi Task Forca Dragon, një bashkim sekret i strategjisë amerikane, inteligjencës së NATO-s dhe vendosmërisë ukrainase. Misioni i saj: të transformonte ushtrinë ukrainase në një forcë që jo vetëm që të mbijetonte, por të godiste pas.

    Amerikanët sollën një përvojë të fituar nga luftërat kundër kryengritësve dhe terroristëve. Por Ukraina ishte ndryshe, kjo ishte një luftë konvencionale kundër një shteti me armë bërthamore. SHBA nuk mund të vendoste trupa në terren. Në vend të kësaj, Wiesbaden u kthye në trurin e operacionit, duke furnizuar forcat ukrainase me të dhëna për objektivat përmes rrjeteve të sigurta.

    Fillimisht, sistemi ishte i thjeshtë. Oficerët amerikanë jepnin koordinata për njësitë e artilerisë ukrainase përmes telefonit. Por shumë shpejt u krijua një rrjet i sofistikuar:

    Pikat me interes: Satelitët, dronët dhe komunikimet e përgjuara zbulonin pozicionet ruse.

    Goditje Precize: Howitzer-ët M777 dhe raketat HIMARS, të udhëhequra nga inteligjenca amerikane, shkatërronin qendrat komanduese dhe linjat e furnizimit ruse.

    Vija të Kuqe: Për të shmangur përshkallëzimin, goditjet brenda territorit rus ishin të ndaluara, dhe udhëheqësit e lartë rusë nuk mund të përdoreshin si objektiva.

    Fitoret e hershme treguan se modeli funksiononte. Mbytja e anijes flamur të Flotës së Detit të Zi, Moskva, tronditi botën, por gjithashtu shqetësoi Uashingtonin, që nuk e kishte kuptuar se Ukraina kishte atë aftësi. Në Kherson, inteligjenca amerikane ndihmoi në çmontimin e Ushtrisë së 58-të ruse, duke detyruar komandantët e saj të shpërnguleshin vazhdimisht përpara se çdo goditje tjetër t’i kapte.

    Por besimi ishte i brishtë. Komandantët ukrainas, të kalitur nga vite luftimesh vetëm, nuk e duronin kontrollin amerikan. Disa, si gjeneral Oleksandr Syrsky, në fillim hodhën poshtë këshillat amerikane. “Pse duhet t’ju dëgjojmë juve?” tha ai në një takim të hershëm. “Ju nuk po luftoni me rusët.”

    Kundërofensiva e vitit 2022: Triumf dhe raste të humbura

    Në verë, partneriteti përballej me testin e tij të parë madhor: një kundërofensivë për të rimarrë territoret e humbura. Amerikanët rekomanduan një përqendrim drejt Khersonit, duke shpresuar të zinin trupat ruse në perëndim të lumit Dnipro. Por presidenti Volodymyr Zelensky, i etur për një fitore diplomatike para një fjalimi në OKB, e nxiti ofensivën.

    Rezultati ishte një sukses i përzier. Forcat ukrainase çliruan Khersonin, por hezituan pranë brigjeve të lumit, duke i lejuar trupat ruse të tërhiqeshin. Ndërkohë, në lindje, një avancim i befasishëm pranë Kharkivit theu mbrojtjen ruse, duke treguar se guximi mund të shpërblehet.

    Megjithatë, rasti më i madh u humb. Inteligjenca amerikane zbuloi panik në radhët ruse teksa forcat ukrainase afrohen me Krimenë. Komunikimet e përgjuara madje sugjeronin se Moska mund të konsideronte përdorimin e armëve bërthamore taktike për të ndalur përparimin. Çasti kaloi, komandantët ukrainas, të kujdesshëm për të mos u shpërndarë tepër, u ndalën.

    2023: Ofensiva e frakturuar

    Viti pasardhës solli rreziqe më të mëdha dhe ndarje më të thella. Amerikanët këmbëngulën për një sulm të përqendruar drejt Melitopolit, me qëllim të ndërprisnin forcat ruse në Krime. Por Zelensky, nën presion politik, dërgoi trupa dhe municione drejt Bakhmutit, një fushëbetejë simbolike por pa rëndësi strategjike.

    Vendimi ndau komandën e lartë ukrainase. Gjenerali ValeryZaluzhny, udhëheqësi më i lartë ushtarak, u përplas me Syrsky-n, që mbështeti betejën në Bakhmut. Amerikanët panë me zhgënjim teksa burimet e çmuara u shpenzuan në një betejë rraskapitëse.

    Kur ofensiva në jug më në fund nisi, ajo lëvizte me ritëm shumë të ngadaltë. Komandantët ukrainas, të traumatizuar nga humbjet e mëparshme, kërkonin të verifikonin çdo objektiv amerikan me dronë, duke humbur orë të vlefshme. Mbrojtja ruse u përforcua. Në vjeshtë, sulmi kishte ngecur.

    “Duhej të ishim tërhequr,” pranoi më vonë një zyrtar amerikan. Por nuk mundeshin, mbijetesa e Ukrainës ishte në lojë.

    2024: Kalimi i vijave të kuqe

    Me Rusinë që po rimblidhej dhe zgjedhjet në SHBA që afroheshin, administrata Biden rrezikoi më shumë. Raketat ATACMS, dikur të ndaluara për shkak të frikës nga përshkallëzimi, u dërguan fshehurazi në Ukrainë. CIA ndihmoi në planifikimin e sulmeve me dronë në distanca të gjata brenda territorit rus.

    Lëvizja më e guximshme ishte krijimi i një “kutie operative”, një zonë brenda Rusisë ku inteligjenca amerikane mund të drejtonte goditjet ukrainase. Kur forcat ruse u grumbulluan pranë Kharkivit, sistemi lëshoi goditje shkatërruese, duke ndalur avancimin.

    Por besimi vazhdoi të prishej. Në gusht 2024, Ukraina nisi një inkursion të papritur në rajonin Kursk të Rusisë, pa paralajmëruar Uashingtonin. Veprimi ishte një mjet presioni, për të kapur territor në prag të negociatave të mundshme. Zyrtarët amerikanë u tërbuan. “Nuk ishte gati si shantazh,” tha njëri prej tyre. “Ishte shantazh.”

    Fundi i lojës

    Në vitin 2025, partneriteti po çahej. Fitorja e Trump-it solli ndërprerje ndihmash. Ukraina, me mungesë ushtarësh dhe municioni, ruante me vështirësi përfitimet e saj, por nuk mund të çante vijën e frontit. Lufta u kthye në një ngërç të zymtë.

    Në Wiesbaden, makina që dikur i kishte dhënë jetë Ukrainës po ndalej. Amerikanët i kishin dhënë Ukrainës mjetet për të luftuar, por jo aq sa për të fituar përfundimisht. Mësimi përfundimtar ishte i qartë: Në luftë, teknologjia dhe guximi kanë rëndësi, por gjithçka vendoset nga politika.

    Ndërsa Sekretari i Mbrojtjes Lloyd Austin u përshëndet me homologët e tij të NATO-s, zëri i tij pothuajse u thye. “Vazhdoni përpara,” u tha ai atyre. Për Ukrainën, lufta do të vazhdonte, por epoka e partneritetit të fshehtë amerikan kishte përfunduar./Nytimes – Syri.net

  • Plas skandali në Ukrainë – me paratë për ushqimin e ushtrisë, blejnë hotele në Kroaci

    Plas skandali në Ukrainë – me paratë për ushqimin e ushtrisë, blejnë hotele në Kroaci

    Byroja Kombëtare për Luftën kundër Korrupsionit të Ukrainës (NABU) dhe Zyra e Prokurorit të Specializuar për Luftën kundër Korrupsionit (SAPO) zbuluan një keqpërdorim prej 733 milionë grivnash ukrainase (16,5 milionë euro) gjatë blerjes së ushqimit për ushtrinë ukrainase.

    Në këtë aferë janë të dyshuar ish-drejtori i Ministrisë së Mbrojtjes, pronari i kompanive furnizuese, dy drejtorët e kompanive dhe një person tjetër. Ata akuzohen për keqpërdorimin e fondeve shtetërore gjatë pushtimit të plotë të Rusisë, raporton pravda.

    Hetuesit zbuluan se gjatë viteve 2022 dhe 2023, stoqet e ushqimit për ushtrinë ishin shpërndarë përmes “kompletimeve ushqimore” të përzgjedhura nga një katalog prej 409 artikujsh.

    Megjithatë, vetëm 10 për qind e këtyre produkteve – si perimet, drithërat, mishi dhe uji – ishin porositur rregullisht.

    Pjesa tjetër, duke përfshirë erëza, xhelatinë ose fruta të pyllit, porositeshin rrallë ose aspak për shkak të natyrës së tyre sezonale. Vezët kushtonin 0,37 euro për copë.

    “Ky sistem i mundësoi furnizuesve të manipulonin çmimet – duke fryrë çmimet e produkteve me kërkesë të lartë, ndërkohë që ulën çmimet për produktet e papopullarizuara ose sezonale (siç janë qershitë ose kajsitë). Në shikim të parë nuk kishte shkelje pasi çmimi total i kompletit mbeti i pandryshuar. Megjithatë, patatet, të shpërndara në mijëra tonë, kishin një kosto të lartë, ndërsa frutat sezonale, të cilat ishin porositur rrallë, kishin çmim shumë të ulët”, thuhet në njoftimin e NABU.

    Një analizë e specializuar konfirmoi se dy kompani të njëjtit pronar fituan ilegalisht 16,5 milionë euro, shkruan index.hr.

    Një pjesë e fondeve u ridrejtua nën maskën e dividendëve dhe ndihmës financiare për kompanitë e lidhura. Hetuesit dyshojnë se paratë u përdorën për blerjen e një hoteli në Kroaci dhe pasuri të tjera.

    Pas raportimeve të përhapura mediatike, përfshirë ato për vezët që kushtonin 17 grivna ukrainase (0,37 euro) për copë, të dyshuarit ulën çmimet për 11 produktet më të kërkuara. 

  • Dronët e inteligjencës ukrainase shkatërrojnë dy anije ruse në Krime

    Dronët e inteligjencës ukrainase shkatërrojnë dy anije ruse në Krime

    Dronët e inteligjencës ushtarake ukrainase kanë arritur të shkatërrojnë dy anije të forcave ruse, që gjithashtu u goditën edhe me raketat kundër aeroplanëve TOR-M2.

    Anijet ruse gjendeshin në ujë në Krimenë e pushtuar, kur u “vizituan” befasisht nga dronët dhe raketat ukrainase.

    Inteligjenca ukrainase shpërndau edhe pamjet në rrjetet sociale të këtij sulmi që me sa duket i kishte zënë në befasi rusët.

    “Dronët e HUR-it lokalizuan dhe më pas i goditën anijet. HUR-i përdori edhe raketat TOR-M2”, u tha në kumtesën e inteligjencës ukrainase.

    Sulmi kishte ndodhur gjatë natës, kurse Krimea që nga fillimi i pushtimit rus në Ukrainë, ka qenë cak i sulmeve të vazhdueshme ukrainase.

     

  • Roli sekret i SHBA në luftën e Ukrainës kundër Rusisë

    Roli sekret i SHBA në luftën e Ukrainës kundër Rusisë

    Përfshirja ushtarake amerikane në rezistencën ukrainase kundër pushtimit të rifilluar rus, që nga 24 shkurti 2022, ka qenë masive dhe me të vërtetë jetike që në fillim.
    Nuk është e çuditshme që edhe sot Volodymyr Zelensky përsërit se “pa ndihmën amerikane do ta humbnim luftën”. Në një investigim të zhvilluar nga New York Times tregon si kurrë më parë, rëndësinë e aleancës së SHBA-ve për Kievin.
    Një aleancë që nuk përbëhet vetëm nga topa, raketa Himars apo Atacms, por edhe këshilla të inteligjencës, strategjike dhe taktike. Në çdo fazë të konfliktit, Pentagoni ishte vërtet “vëllai i madh” i gjeneralëve ukrainas, shumë prej të cilëve janë trajnuar dikur në akademitë e vjetra ushtarake sovjetike.
    Historia thekson gjithashtu ndarjet serioze të brendshme në Ukrainë, përplasjen kokë më kokë midis Zelensky dhe ish-shefit të tij të shtabit, gjeneralit Valery Zaluzhny, aq sa ky i fundit u pushua nga puna në shkurt të vitit 2023. Përçarje që, megjithatë, duket se kanë minuar efikasitetin e Ukrainës dhe madje edhe efektet e kontributit të SHBA-ve.
    Këto janë pikat më të rëndësishme të investigimit:
    1. Ndihma e SHBA-ve kishte për qëllim të kundërbalanconte epërsinë ruse për sa i përket numrit të ushtarëve dhe armëve. Për ta bërë këtë, Pentagoni formoi Task Force Dragon, e cila ishte me seli në bazën amerikane në Wiesbaden, Gjermani. Çdo mëngjes oficerët e tij kishin për detyrë t’u siguronin ukrainasve objektiva për të goditur sipas prioritetit. Amerikanët siguruan gjithashtu koordinata GPS, imazhe, detaje logjistike dhe përgjime të komunikimeve ruse.
    2. Roli themelor i artilerisë amerikane dhe veçanërisht i sistemeve raketore Himars, të cilat drejtoheshin me satelit dhe mundën menjëherë të shkatërronin forcat sulmuese ruse së bashku me qendrat e tyre komanduese.
    3. Administrata Biden u përpoq gjithmonë të jepte vija të kuqe për të kufizuar ndërhyrjen e saj. Uashingtoni këmbënguli se nuk po sulmonte Rusinë, por donte të ndihmonte Ukrainën të mbrohej. Biden ka dashur gjithmonë të shmangë konfrontimin e drejtpërdrejtë me Putinin dhe mbi të gjitha mes NATO-s dhe rusëve. Por më pas, me kalimin e kohës, vijat e kuqe u zbehën dhe, për shembull, këshilltarët ushtarakë amerikanë u lejuan të shkonin në tokën ukrainase.
    Amerikanët gjithashtu kaluan informacione për forcat ruse në Krime dhe lehtësuan sulmet me dronë ukrainas mbi anijet ruse në portin e Sevastopolit. Edhe pse fillimisht nuk donin që ukrainasit të fundosnin Moskva-n më 12 prill 2022, e cila ishte flamuri i Flotës ruse të Detit të Zi. Në janar 2024, me Operacionin Lunar Hail, amerikanët i detyruan rusët të zhvendosnin pajisjet e tyre të rënda nga bazat e tyre në Krime.
    4. Një vijë tjetër e kuqe u thye kur, për të mbrojtur Kharkivin në pranverën e vitit 2024, amerikanët lejuan ukrainasit të qëllonin mbi bazat në territorin rus. Më pas u siguruan koordinatat e bazave të trupave të Koresë së Veriut në rajonin e Kursk. Më në fund, ukrainasit arritën të godasin bazat e kontingjenteve ruse që sulmonin në Donbass.
    5. Rivalitetet e brendshme ukrainase ishin të forta dhe aq serioze sa ndikuan në ndihmën e SHBA-ve. Përplasja më e rëndë ishte midis Zelensky-t dhe Zaluzhny-t. Në verën e vitit 2023, kundërofensiva e shumëpritur ukrainase u koordinua midis Zaluzhny dhe amerikanëve për të sulmuar qytetin e Melitopol.
    Një operacion që synonte të ndante në dysh zemrën e pushtimit rus në zonat jugore të vendit dhe më pas të çlironte edhe Mariupolin. Por tashmë Zelensky po mbështeste numrin dy të ushtrisë, gjeneralin Oleksandr Syrsky, me synimin për të pushuar Zaluzhny-n që ishte bërë shumë popullor.
    Syrsky më pas përqendroi përpjekjet e tij në qytetin e rrethuar të Bakhmutit. Përfundimisht, ndarja e forcave shkaktoi dështimin e ofensivës. Pastaj Syrsky mori drejtimin nga Zaluzhny. Por që nga vera e vitit 2023, marrëdhëniet midis zyrtarëve amerikanë dhe ukrainas janë bërë shumë më të ftohta./ Corriere della Sera