Lajmidites.com

Tag: tualetit

  • 7 shenja që tregojnë se fëmija juaj është gati për të mësuar të shkojë në tualet

    7 shenja që tregojnë se fëmija juaj është gati për të mësuar të shkojë në tualet

    Mësimi i përdorimit të tualetit është një nga ato etapa të mëdha që çdo prind e pret me padurim, por edhe e shqetëson pak në mënyrë të fshehtë. Ai shënon fundin e ndërrimeve të pafundme të pelenave dhe fillimin e një pavarësie të vogël për fëmijën tuaj. Por si e dini nëse fëmija juaj është me të vërtetë gati?

    E vërteta është se gatishmëria nuk lidhet vetëm me moshën; lidhet me shenjat që tregon fëmija. Disa fëmijë japin tregues herët, ndërsa të tjerët marrin kohën e tyre. Truku është të kuptoni këto sinjale që të mund të përgatitni veten dhe vogëlushin për sukses.

    Shenjat që tregojnë se fëmija juaj është gati për tualetin:

    Qëndron i thatë për periudha më të gjata
    Nëse vini re që pelenat e fëmijës tuaj qëndrojnë të thata për të paktën dy orë gjatë ditës, kjo është një tregues i fortë se fshikëza e tij po zhvillohet dhe ai po fiton kontrollin. Të qëndrojë i thatë pas gjumit është një shenjë tjetër pozitive.
    Tregon interes për tualetin
    Kur fëmija juaj ju ndjek në banjë, bën pyetje rreth tualetit ose dëshiron të shkojë vetë, kjo tregon kuriozitet dhe gatishmëri. Disa mund të duan të ulen në tualet “ashtu si mama apo babi”, edhe nëse nuk janë plotësisht gati.
    Nuk i pëlqejnë pelenat e pista
    Fëmijët që janë gati shpesh fillojnë të protestojnë kur u ndërron pelenat. Ata mund të tërheqin pelenën e lagur, të tregojnë kur kanë bërë nevojën ose të kërkojnë të ndërrohen menjëherë. Kjo ndërgjegjësim në rritje është një tregues i fortë.
    Mund të komunikojnë nevojat e tyre
    Mësimi i tualetit kërkon komunikim, qoftë me fjalë (“Duhet të shkoj!”), pa fjalë (tregon me gishta, kryqëzon këmbët) ose me një fjalë të shpikur për tualetin. Nëse fëmija juaj mund të shprehë kur ka nevojë, kjo tregon se po afrohet gatishmëria.
    Mund të ndjekë udhëzime të thjeshta
    Të kuptosh dhe të veprosh sipas udhëzimeve si “ulohu” ose “merr këpucët” është thelbësore. Mësimi i tualetit përfshin një seri hapash shko te tualeti, ulesh, fshihesh, shpluhuresh, la duart pra një fëmijë që ndjek udhëzime do ta bëjë procesin më të lehtë.
    Është gati fizikisht
    Ngjitja në tualet të vogël ose tërheqja e pantallonave lart e poshtë janë aftësi të rëndësishme. Nëse fëmija juaj po zhvillon koordinim dhe pavarësi në këto zona, është një shenjë që është gati.
    Tregon krenari për pavarësinë
    Fëmijët duan të thonë “E bëj vetë!” Nëse vogëlushi është i etur të bëjë gjëra pa ndihmë, kjo zakonisht përkthehet edhe në gatishmëri për tualetin. Ai ndjen një sens të madh të rritjes dhe kjo motivim ndihmon shumë.
    Çdo fëmijë ka ritmin e vet. Disa janë gati që nga 18 muajsh, të tjerët më afër 3 vjeç. Ajo që ka rëndësi është të vëzhgoni këto shenja dhe jo të garoni me kohën. Të filloni shumë herët mund të dështojë, por të filloni kur fëmija është me të vërtetë gati e bën përvojën më të qetë dhe pozitive.

    Mendoni për mësimin e tualetit si një punë ekipore. Festoni fitoret e vogla, qëndroni të duruar gjatë pengesave dhe mbani mend: nuk është një garë, është një arritje.

  • A kalohen sëmundjet seksualisht të transmetueshme dhe infeksione të tjera përmes kapakut të tualetit: Çfarë thonë mikrobiologët?

    A kalohen sëmundjet seksualisht të transmetueshme dhe infeksione të tjera përmes kapakut të tualetit: Çfarë thonë mikrobiologët?

    Ndërsa uleni mbi një legen tualeti të përdorur nga qindra njerëz gjatë ditës, ndjenja e neverisë është e natyrshme. Pamja e urinës në dërrasë dhe dysheme, aroma e fortë e lëngjeve trupore, shpesh detyron përdoruesit të gjejnë mënyra për të shmangur kontaktin: duke hapur derën me bërryl, ndezur ujin me këmbë ose mbuluar dërrasën me letër.

    Por a mund të infektoheni thjesht duke qëndruar ulur? Ekspertët thonë se rreziku nga kapaku i tualetit është i papërfillshëm. Sëmundjet seksualisht të transmetueshme, si gonorreja dhe klamidia, nuk mbijetojnë gjatë jashtë trupit, ndërsa infeksionet e traktit urinar zakonisht nuk merren nga dërrasa.

    Përjashtim mund të bëjnë disa viruse, si HPV, i cili mund të mbijetojë deri në një javë në sipërfaqe, por për t’u transmetuar kërkohet lëkurë e dëmtuar ose plagë. Herpes virus gjithashtu mund të transmetohet teorikisht, por rreziku është shumë i ulët.

    Sipas studiuesve, problemi kryesor nuk është kontakti me dërrasën, por bakteret që përhapen përmes duarve. Patogjenë si E. coli, salmonelë, shigelë, stafilokok, apo norovirus, mund të transferohen nga sipërfaqet e kontaminuara tek fytyra dhe goja. Norovirus mund të mbijetojë deri në dy muaj, por tualetet publike pastrohen shpesh, duke ulur rrezikun.

    Një rrezik i nënvlerësuar është “reja e tualetit” – grimcat që përhapen kur lëshohet uji. Ato mund të përfshijnë bakteret Clostridium difficile, veçanërisht në spitale. Sipërfaqet më të ndotura janë dorezat, rubinetat dhe dyshemeja.

    Ekspertët rekomandojnë: sa më pak prekje të jetë e mundur, përdorimi i sistemeve pa kontakt, larja e duarve për 20 sekonda me sapun dhe, nëse është e mundur, përdorimi i dezinfektuesit të duarve. Një strategji tjetër është të prisni disa minuta para se të hyni pas përdoruesit të mëparshëm për të shmangur grimcat në ajër.

    Në fund, rreziku i infeksionit në tualetet publike është shumë më i ulët nga sa mendohet – higjiena e duarve dhe pak kujdes janë të mjaftueshme për të mbrojtur shëndetin.