Presidenti i SHBA Donald Trump ka njoftuar taksa të reja të importit prej 25% për makinat dhe pjesët e makinave që vijnë në SHBA, një lëvizje që kërcënon të zgjerojë luftën tregtare globale. Tarifat e fundit do të hyjnë në fuqi më 2 prill, dita e “çlirimit të Amerikës” siç e përcaktoi presidenti, kur do të vendosen detyrime reciproke edhe ndaj 15 vendeve.
Për manjatin, masa do të shërbejë për të stimuluar prodhimin vendas, por rrezikon të rëndojë financat e prodhuesve të makinave që varen nga zinxhirët e furnizimit global dhe të rezultojë në kosto më të larta për konsumatorët amerikanë. Kjo është ajo çfarë mendojnë tregjet, të cilat reaguan shumë keq ndaj lajmit: Wall Street u mbyll në të kuqe edhe para njoftimit zyrtar dhe ra më tej më pas, ndërsa shumica e aksioneve të prodhuesve të makinave lanë rreth 2-3% në terren, nga General Motors te Stellantis. Masa e presidentit amerikan mund të shkaktojë gjithashtu përplasje të mëtejshme tregtare me Bashkimin Evropian, në veçanti vende si Gjermania dhe Italia, por edhe Japonia dhe Koreja e Jugut. Pothuajse gjysma e të gjitha automjeteve të shitura në Shtetet e Bashkuara janë të importuara, siç janë pothuajse 60% e pjesëve të automjeteve të montuara në SHBA.
Trump tha se ishte i sigurt se këto masa do të favorizojnë kthimin e prodhimit të makinave në Shtetet e Bashkuara dhe mohoi se ato janë një favor për mikun e tij Elon Musk, Teslat e të cilit tashmë janë prodhuar në fabrikat amerikane.
“Ai kurrë nuk më ka kwrkuar asgjë,” u përgjigj presidenti kur u pyet nga gazetarët në Zyrën Ovale. Nuk dihet nëse pjesët e këmbimit të makinave do të përjashtohen nga detyrimet, e sigurt është se ato do të jenë “të përhershme”, “përveç atyre ekzistuese” dhe do të hyjnë në fuqi më 2 prill. “Dita e Çlirimit”, kur do të shpallen tarifa reciproke pwr 15 vendet me të cilat SHBA ka disbalancën më të madhe tregtare, përfshirë vendet e BE-së.
Manjati pohoi se Shtetet e Bashkuara do të fitojnë nga këto masa nga 600 milionë në një trilion në dy vjet.
“Na trajtoi shumë keq”, përsëriti Donaldi i cili pak ditë më parë i cilësoi “evropianët si parazitë”. Komisioni Evropian thotë se tarifat do të jenë rreth “20%” dhe do të godasin të 27 vendet në bllok. Në bisedimet e tij me Sekretarin Amerikan të Tregtisë, Howard Lutnick, Përfaqësuesin e Tregtisë Jamieson Greer dhe Kevin Hassett, drejtor i Këshillit Kombëtar Ekonomik, Komisioneri i Tregtisë Maros Sefcovic paralajmëroi se një tarifë prej 20% për importet nga BE do të ishte “shkatërruese” për bllokun, tani gjithçka që mbetet është të presim deri të martën e ardhshme vendimin për të zbuluar.
Evropa tashmë ka hartuar një paketë prej 26 miliardë eurosh të detyrimeve, e cila do të zbatohet nga 12 prilli. Disa nga tarifat u shtynë nga 1 prilli nga frika e një reagimi edhe më të ashpër nga Uashingtoni. Franca, për shembull, e bindi Brukselin që të shtyjë taksën e saj prej 50% mbi burbonin pasi Trump tha se do të godiste shampanjën dhe verën me tarifa 200% në këmbim.
Tag: trump
-
“Fillimi i çlirimit të Amerikës!” Trump njofton tarifa 25% për makinat e importuara në SHBA
-
Trump vendos tarifa 25% për importet e makinave në SHBA, BE: Do të kërkojmë zgjidhje
Donald Trump
SHBA-Presidenti Donald Trump ka shpallur taksa të reja tregtare prej 25% për makinat që importohen në SHBA. Trump tha se tarifat e fundit do të hyjnë në fuqi më 2 prill, me mbledhjen që do të fillojë të nesërmen.
Presidenti i SHBA pretendoi se masa do të çonte në “rritje të jashtëzakonshme” për industrinë e makinave, duke premtuar se do të nxiste vende pune dhe investime në SHBA.
Analistët kanë thënë se masa do të rrisë çmimet, duke goditur markat si Toyota dhe Hyundai, dhe do të tensionojë marrëdhëniet me aleatët, duke përfshirë Japoninë, Korenë e Jugut dhe Gjermaninë. Meksika është furnizuesi kryesor i huaj i makinave në SHBA, e ndjekur nga Koreja e Jugut, Japonia, Kanadaja dhe Gjermania.
Teksa shprehu keqardhjen për këtë vendim, presidentja e Komisionit Evropian Ursula Von der Leyen pohoi “BE do të vazhdojë të kërkojë zgjidhje të negociuara, duke ruajtur interesat e saj ekonomike” dhe duke përsëritur se tarifat janë taksa të këqija për bizneset dhe për konsumatorët si në Shtetet e Bashkuara dhe në BE.
“Industria e automobilave është një shtytës i inovacionit, konkurrencës dhe punëve me cilësi të lartë, përmes zinxhirëve të furnizimit të integruar në të dy anët e Atlantikut. Siç e kam thënë më parë, tarifat janë taksa të këqija për bizneset, më keq për konsumatorët njëlloj në SHBA dhe Bashkimin Evropian. Tashmë do ta vlerësojmë këtë njoftim, bashkë me masat e tjera që SHBA parashikon në ditët në vijim. BE-ja do të vazhdojë të kërkojë zgjidhje të negociuara, duke ruajtur interesat e saj ekonomike. Si një fuqi e madhe tregtare dhe një komunitet i fortë prej 27 shtetesh anëtare, ne do të mbrojmë së bashku punëtorët, bizneset dhe konsumatorët tanë në të gjithë Bashkimin tonë Evropian.”, thuhet në deklaratën e Von der Leyen.
Sipas Trump, tarifat doganore reciproke ndaj vendeve përgjegjëse për deficitin tregtar të Shteteve të Bashkuara, të cilat do të vendosen duke filluar nga 2 prilli, “dita e çlirimit”, do të balancojnë taksat e aplikuara nga vendet e tjera për mallrat amerikane. Evropa ka përgatitur tashmë një paketë masash me vlerë 26 miliardë dollarë, pasi Shtetet e Bashkuara goditën çelikun dhe aluminin, e cila do të zbatohet nga 12 prilli. Efektet po ndihen tashmë, edhe në Itali: kërcënimi i tarifave 200% vetëm për verën ishte i mjaftueshëm për të paralizuar sektori, me dërgesat e bllokuara, restorantet në vështirësi dhe miliona shishe të ngecur në porte./ZËRI -
‘The Atlantic’ publikon bisedat e Signal/ Waltz pranon gabimin: Është faji im! Trump: S’ka pse kërkon falje (E PLOTË)
Michael Waltz dhe Pete Hegseth
SHBA- Sekretari i Mbrojtjes i Shtëpisë së Bardhë, Pete Hegseth mohoi lajmet se së bashku me zyrtarët e lartë të SHBA-ve kanë diskutuar plane lufte në një grup mesazhesh në “Signal”. Madje, zyrtarët e lartë deklaruan në Senat se askush nuk ka dërguar planet e luftës në grupin e mesazheve dhe nuk ka asnjë shkelje ligjore. Por, gazetari i “The Atlantic”, Jeffrey Goldberg ka publikuar disa prova të reja që padyshim hedh poshtë deklaratat e tyre.
Në një artikull, gazeta “The Atlantic”, ka publikuar disa biseda të planeve të luftës, ku diskutohen objektivat, avionët dhe armët që do të përdoren. Gjithashtu, edhe urdhri për të sulmuar Houthit në Jemen!
Mesazhet e dërguara në atë grup bisede, hedhin poshtë dëshmitë e zyrtarëve në Senat, duke provuar të kundërtën, se në fakt ka pasur shkelje masive ligjore dhe rrjedhje të informacioneve konfidenciale. Ndërsa, presidenti amerikan Donald Trump kur u pyet në lidhje me këtë çështje tha se nuk ishte informacion konfidencial.
Artikulli i plotë i “The Atlantic”
Të hënën, pak pasi publikuam një histori në lidhje me një shkelje masive të sigurisë nga administrata Trump, një gazetar pyeti sekretarin e mbrojtjes, Pete Hegseth, pse ai kishte ndarë planet për një sulm të ardhshëm në Jemen në aplikacionin e mesazheve Signal. Ai u përgjigj: Askush nuk po dërgonte mesazhe për planet e luftës. Dhe kjo është gjithçka që mund të them për këtë.
Në një seancë dëgjimore të Senatit dje, drejtori i inteligjencës kombëtare, Tulsi Gabbard dhe drejtori i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës, John Ratcliffe, u pyetën të dy për bisedën e Signal, në të cilën Jeffrey Goldberg, kryeredaktori i The Atlantic, u ftua pa dashje nga Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, Michael Waltz.
“Nuk kishte asnjë material të klasifikuar që ishte shpërndarë në atë grup në Signal”, u tha Gabbard anëtarëve të Komitetit të Inteligjencës së Senatit.
Ratcliffe tha pothuajse të njëjtën gjë:”Mesazhet e mia, për të qenë i qartë, në grupin e mesazheve të Signal ishin plotësisht të lejueshme dhe të ligjshme dhe nuk përfshinin informacion të klasifikuar.
Presidenti Donald Trump, i pyetur dje pasdite për të njëjtën çështje, tha: Nuk ishte informacion i klasifikuar.
Këto deklarata na vunë para një dileme. Në artikullin e The Atlantic rreth bisedës Signal – “grupi i vogël i kompjuterëve të Houthi”, siç u quajt nga Waltz – ne fshehëm informacione specifike në lidhje me armët dhe kohën e sulmeve që gjetëm në tekste të caktuara. Si rregull i përgjithshëm, ne nuk publikojmë informacione rreth operacioneve ushtarake nëse ato informacione mund të rrezikojnë jetën e personelit amerikan. Kjo është arsyeja pse ne zgjodhëm të karakterizonim natyrën e informacionit që shpërndahet, jo detaje specifike rreth sulmeve.
Deklaratat e Hegseth, Gabbard, Ratcliffe dhe Trump – të kombinuara me pohimet e bëra nga zyrtarë të shumtë të administratës se ne po gënjejmë për përmbajtjen e teksteve të Signal – na kanë bërë të besojmë se njerëzit duhet t’i shohin tekstet në mënyrë që të arrijnë në përfundimet e tyre. Ekziston një interes i qartë publik në zbulimin e llojit të informacionit që këshilltarët e Trump përfshinin në kanalet e komunikimit jo të sigurt, veçanërisht sepse figura të larta të administratës po përpiqen të minimizojnë rëndësinë e mesazheve që u shpërndanë.
Ekspertët na kanë thënë vazhdimisht se përdorimi i një bisede Signal për diskutime të tilla të ndjeshme përbën një kërcënim për sigurinë kombëtare. Për shembull, Goldberg mori informacion mbi sulmet dy orë përpara fillimit të planifikuar të bombardimeve të pozicioneve të Houthi-ve. Nëse ky informacion – veçanërisht koha e saktë kur avionët amerikanë po niseshin për në Jemen – do të kishin rënë në duar të gabuara në atë periudhë vendimtare prej dy orësh, pilotët amerikanë dhe personeli tjetër amerikan mund të ishin ekspozuar ndaj një rreziku edhe më të madh sesa do të përballeshin zakonisht. Administrata Trump po argumenton se informacioni ushtarak i përfshirë në këto tekste nuk ishte i klasifikuar, edhe pse presidenti nuk ka shpjeguar se si arriti në këtë përfundim.
Dje, ne pyetëm zyrtarët në të gjithë administratën Trump nëse ata kanë kundërshtime që ne të publikojmë tekstet e plota. Në email-et drejtuar Agjencisë Qendrore të Inteligjencës, Zyrës së Drejtorit të Inteligjencës Kombëtare, Këshillit të Sigurisë Kombëtare, Departamentit të Mbrojtjes dhe Shtëpisë së Bardhë, ne kemi shkruar pjesërisht: “Në dritën e deklaratave sot nga zyrtarë të shumtë të administratës, duke përfshirë para Komitetit të Inteligjencës së Senatit, se informacioni në grupin e mesazheve në “Signal” për sulmin Houthi nuk është i klasifikuar dhe nuk ka problem për publikimin e planeve të luftës, mundet “The Atlantic”, të publikojë plane të tjera?”
Ne dërguam kërkesën tonë të parë për komente dhe reagime tek zyrtarët e sigurisë kombëtare pak pas mesditës, dhe e ndoqëm në mbrëmje pasi shumica nuk u përgjigjën.
Dje vonë, Sekretarja e Shtypit e Shtëpisë së Bardhë Karoline Leavitt dërgoi një përgjigje me email: “Siç kemi thënë vazhdimisht, nuk ka pasur asnjë informacion të klasifikuar të transmetuar në bisedën në grup. Megjithatë, siç janë shprehur sot drejtori i CIA-s dhe Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, kjo nuk do të thotë që ne inkurajojmë publikimin e bisedës. Ky kishte për qëllim të ishte një informacion i konsiderueshëm i brendshëm dhe për diskutim privat. Për këtë arsye ne e kundërshtojmë publikimin e bisedave.”
Deklarata e Leavitt nuk trajtoi se cilët elementë të teksteve Shtëpia e Bardhë i konsideronte të ndjeshme, ose se si, më shumë se një javë pas sulmeve ajrore fillestare, publikimi i tyre mund të kishte ndikim në sigurinë kombëtare.
Një zëdhënës i CIA-s na kërkoi që të fshihej emri i shefit të shtabit të John Ratcliffe, sepse oficerët e inteligjencës së CIA-s tradicionalisht nuk identifikohen publikisht. Ratcliffe kishte dëshmuar më herët dje se oficeri nuk ishte i fshehtë dhe tha se ishte “plotësisht e përshtatshme” që të bëhej publik emri i tyre në bisedën “Signal”. Ne do të vazhdojmë të mbajmë të fshehtë emrin e oficerit. Përndryshe, mesazhet janë të pa redaktuar.
Siç kemi shkruar të hënën, pjesa më e madhe e bisedës në “grupin e vogël PC Houthi” kishte të bënte me kohën dhe arsyetimin e sulmeve ndaj Houthis dhe përmbante vërejtje nga zyrtarë të administratës Trump në lidhje me të metat e supozuara të aleatëve evropianë të Amerikës. Por në ditën e sulmit – të shtunën, 15 mars – diskutimi u zhvendos drejt operacionit.
Në orën 11:44 të mëngjesit me orën lindore, Hegseth postoi në bisedë, me shkronja të mëdha, “Përditësim i ekipit:”
Teksti poshtë kësaj fillonte, “KOHA TANI (1144.): Moti është i favorshëm. Sapo u konfirmua me CENTCOM, ne kemi një PO për nisjen e misionit.” Centcom, ose Komanda Qendrore, është komanda luftarake e ushtrisë për Lindjen e Mesme.
Teksti i Hegseth vazhdon:
“E vendosur në 1215: LASJA F-18 (pako e parë e goditjes)”
1345: Jepet sinjali i parë për goditjen
F-18 ‘Bazuar në këmbëz’ (Terroristi i synuar është @ Vendndodhja e tij e njohur, kështu që DUHET TË JETË NË KOHË – gjithashtu Nisja e Dronëve Strike (MQ-9s)”
Le të ndalemi këtu për një moment për të nënvizuar një pikë. Ky mesazh sinjalizues tregon se sekretari amerikan i mbrojtjes i dërgoi një mesazh një grupi që përfshinte një numër telefoni, i cili nuk ishte zyrtar, por gazetari Goldberg – në orën 11:44 të mëngjesit.
Kjo ishte 31 minuta para nisjes së avionëve të parë luftarakë amerikanë dhe dy orë e një minutë përpara fillimit të një periudhe në të cilën një objektiv kryesor, Houthi “Terroristi i synuar”, pritej të vritej nga këto avionë amerikanë.
Nëse ky tekst do të ishte marrë nga dikush armiqësor ndaj interesave amerikane – ose dikush thjesht i pamatur dhe me akses në mediat sociale – Houthi-t do të kishin kohë të përgatiteshin për atë që ishte menduar të ishte një sulm i befasishëm ndaj bastioneve të tyre.
Pasojat për pilotët amerikanë mund të kishin qenë katastrofike.
Më pas teksti i Hegseth vazhdoi:
“1410: Lëshimi i më shumë F-18-ve (paketa e dytë e goditjes)”
“1415: Goditni dronët në shënjestër (KY ËSHTË MOMENTI KUR DO TË HIDHEN BOMAT E PARA, në objektivat e mëparshme)”
“Më 1536 F-18 2nd Strike – gjithashtu, u lançua Tomahawks i parë me bazë deti.”
“MË SHUMË PËR TË SULMUAR (sipas afatit kohor)”
“Ne jemi aktualisht të pastër në OPSEC” – domethënë siguria operacionale.
“Lutemi Zotit për luftëtarët tanë.”
Menjëherë pas kësaj, zëvendëspresidenti JD Vance i dërgoi mesazh grupit: “Unë do të them një lutje për fitore”.
Në orën 13:48, Waltz dërgoi tekstin e mëposhtëm, që përmbante informacione rreth kushteve në një vend sulmi, me sa duket në Sanaa:
“Zëvendëspresident. Ndërtesa u shemb. Kishte ID të shumëfishtë pozitive. Pete, Kurilla, IC, punë e mahnitshme.”
Waltz-i i referohej këtu Hegsethit; Gjenerali Michael E. Kurilla, komandanti i Komandës Qendrore; dhe komuniteti i inteligjencës, ose IC. Referenca për “identifikimin e shumëfishtë pozitiv” sugjeron se inteligjenca amerikane kishte konstatuar identitetet e objektivit ose objektivave Houthi, duke përdorur asete njerëzore ose teknike.
Gjashtë minuta më vonë, zëvendëspresidenti, me sa duket i hutuar nga mesazhi i Waltz, shkroi: “Çfarë?”
Në orën 14:00, Waltz u përgjigj: “Po shkruaj shumë shpejt. Objektivi i parë – tipi i tyre i lartë i raketës – ne patëm ID pozitive të tij duke hyrë në ndërtesën e tij dhe tani është shembur.”
Vance u përgjigj një minutë më vonë: “Shkëlqyeshëm”.
35 minuta pas kësaj, Ratcliffe, drejtori i CIA-s, shkroi, “Një fillim i mbarë”, të cilin Waltz e pasoi me një tekst që përmbante një emoji me grusht, një emoji me flamurin amerikan dhe një emoji zjarri. Ministria jemenase e shëndetësisë e drejtuar nga Houthi raportoi se të paktën 53 njerëz u vranë në sulmet, një numër që nuk është verifikuar në mënyrë të pavarur.
Më vonë atë pasdite, Hegseth postoi: “CENTCOM ishte/është në pikë”. Ai më pas i tha grupit se sulmet do të vazhdonin.
“Punë e shkëlqyer të gjithëve. Më shumë sulme do të vazhdojnë për orë të tëra sonte dhe do të japin raportin e plotë fillestar nesër. Por në kohë, në objektiv lajme të mira deri më tani.”
Është ende e paqartë pse një gazetar iu shtua grupit të mesazheve. Waltz, i cili e ftoi Goldberg në bisedën e Signal, tha dje se po hetonte “si dreqin hyri ai në këtë grup”.
Ndërsa, Waltz mori përgjegjësinë për skandalin e ndodhur, duke e pranuar se ishte faji i tij.
“Është e turpshme, po. Ne do t’i shkojmë deri në fund. Asnjë punonjës nuk ishte përgjegjës. Unë marr përgjegjësinë e plotë. Unë e ndërtova grupin. Detyra ime është të sigurohesha që gjithçka të jetë e koordinuar”, ka thënë ai.
Më tej, ai shpjegoi edhe si ndodhi futja e Goldberg në grupin e tyre. Waltz tha se numrin e tij e ngatërroi me dikë tjetër, teksa e quajti gazetarin një “dështak”.
“A keni pasur ndonjëherë kontaktin e dikujt që tregon emrin e tyre dhe më pas keni numrin e dikujt tjetër atje? Sigurisht që nuk e pashë këtë dështak në grup. Dukej si dikush tjetër. Ai ndoshta e bëri atë qëllimisht”, pretendoi Waltz.
Trump ndërkohë i doli menjëherë në krah këshilltarit të tij. Sipas presidentit ai nuk ka përse të kërkojë falje.
“Nuk mendoj se duhet të kërkojë falje. Janë pajisjet apo teknologjia të cilat nuk janë perfekte. Më shumë mundësi ai nuk do t’i përdorë më të paktën në të ardhmen”, deklaroi Trump.
Trump mbështeti edhe qëndrimin tjetër skandaloz mes anëtarëve të administratës së tij, atë të JD Vance për Europën. JD Vance e cilësoi atë si një parazit, liderët e së cilës nuk veprojnë. Trump tha se e mbështet atë dhe se Evropa gjithnjë ka qenë e tillë. Trump tha se përdorimi i aplikacionit do të shihet me imtësi nga administrata e tij, ndërsa vlerësoi si sukses sulmin në Jemen.
/Përktheu ZËRI nga The Atlantic -
Premtimi ende i parealizuar i Presidentit Trump për paqen në Ukrainë
Lauren Kent, Ivana Kottasová, Anna Chernova, Daria Tarasova-Markina, Katharina Krebs, Kevin Liptak, Edward Szekeres, Svitlana Vlasova, Victoria Butenko, Michael Rios Angus Watson dhe Jessie Yeung kontribuan për CNN
Presidenti Trump vazhdimisht deklaroi në fushatë se do t’i jepte fund luftës brenda 24 orëve nga marrja e detyrës, nëse zgjidhej president, por gati dy muaj më vonë nuk ka asnjë shenjë të një përparimi të vërtetë. Gjatë dy muajve të fundit, Shtetet e Bashkuara kanë biseduar me Ukrainën dhe Rusinë – veçmas – për t’u përpjekur të përmbushin një nga premtimet kryesore të fushatës së Presidentit Donald Trump: përfundimin e luftës në Ukrainë.
Trump është tërhequr nga premtimi i tij – fillimisht duke zgjatur afatin e vetë-vendosur në gjashtë muaj, pastaj duke thënë se po tregohej “pak sarkastik” për afatin kohor 24-orësh.
Kohët e fundit, presidenti tha në një intervistë me Newsmax se Moska mund të “zvarritet këmbët” në një marrëveshje armëpushimi.
Trump e ka bërë të qartë se Ukraina do të duhet të pajtohet me qasjen e tij të ashpër nëse dëshiron të vazhdojë të marrë mbështetje ushtarake nga vendi.
Dhe ndërsa Rusia ka thënë se pajtohet në parim me propozimet e armëpushimit të SHBA-së, ajo vazhdimisht ka dalë me “por” dhe “vetëm nëse” që minojnë çdo marrëveshje.
Ja si kanë shkuar negociatat e armëpushimit deri më tani:
20 janar: Trump inaugurohet si president i Shteteve të Bashkuara. Gjatë fushatës, Trump kishte premtuar se do t’i jepte fund luftës në Ukrainë brenda një dite.
12 shkurt: Trump njofton se ka telefonuar presidentin rus Vladimir Putin për të diskutuar një marrëveshje të mundshme armëpushimi midis Ukrainës dhe Rusisë. Është biseda e parë e njohur midis presidentëve që kur Trump mori detyrën në janar.
Thirrja shënon një kthesë në vitet e politikës së jashtme të SHBA-së dhe i befason aleatët evropianë. Rusia ka zhvilluar luftë në Ukrainën lindore që nga viti 2014 dhe ka nisur një pushtim në shkallë të plotë në vitin 2022.
Më vonë në të njëjtën ditë, Trump telefonon presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky për ta informuar atë për bisedën e tij me Putinin dhe planet e tij për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë.
15 shkurt: Shtëpia e Bardhë thotë se zyrtarët e lartë do të udhëtojnë në Arabinë Saudite për t’u takuar me zyrtarët rusë për të filluar bisedimet që synojnë t’i japin fund luftës në Ukrainë.
17 shkurt: Kievi dhe aleatët e tij evropianë shprehin zhgënjim për përjashtimet e tyre nga bisedimet, duke theksuar se asnjë marrëveshje nuk mund të bëhet pa Ukrainën në tryezë. Mbahet një samit emergjent në Paris me udhëheqësit evropianë dhe të NATO-s.
18 shkurt: Sekretari amerikan i Shtetit Marco Rubio takohet me ministrin e Jashtëm rus Sergey Lavrov në Riad. Këshilltari i sigurisë kombëtare Mike Waltz dhe i dërguari i jashtëm i Trump, Steve Witkoff, gjithashtu marrin pjesë në raundin e parë të bisedimeve me shefin e fondit sovran të pasurisë Kirill Dmitriev që merr pjesë me zyrtarët rusë.
Duke folur pas bisedimeve, Rubio thotë se do të duhet të bëhen lëshime nga “të gjitha palët” për t’i dhënë fund luftës. Ndërkohë, Trump kritikon Zelenskyn i cili tha se nuk do të pranojë një marrëveshje të bërë në mungesë të Ukrainës.
28 shkurt: Zelensky udhëton në SHBA, ku pritej të nënshkruante një marrëveshje mineralesh me vendin. Megjithatë, takimi zbret në një debat kaotik midis Zelenskyt dhe Trump pasi nënpresidenti JD Vance sulmon Zelensky dhe sugjeron që Ukraina duhet të përdorë diplomacinë për t’i dhënë fund luftës, duke e akuzuar atë se nuk dëshiron paqe.
Sugjerimi i Vance befason Zelensky dhe një debat jashtëzakonisht publik shpërthen midis tre udhëheqësve.
Takimi përfundon me Zelensky që i kërkohet të largohet herët, pa asnjë shenjë marrëveshjeje.
1 mars: Takimi trondit udhëheqësit evropianë, të cilët thërrasin një samit urgjent në Londër për të diskutuar se çfarë të bëjnë për të mbajtur Ukrainën të armatosur në luftën e saj kundër Rusisë.
2 mars: Zelensky merr një pritje të ngrohtë në Mbretërinë e Bashkuar pas takimit me Trump, ku ai përshëndetet nga Mbreti Charles III.
3 mars: Trump thotë se do të ndalojë dërgesat e ndihmës ushtarake për Ukrainën. Pauza vlen për të gjitha ndihmat që nuk janë ende brenda Ukrainës, thonë zyrtarët. Brenda Evropës dhe Ukrainës, zyrtarët përpiqen të vlerësojnë ndikimin e pauzës dhe të bëjnë një plan për të mbajtur Ukrainën të armatosur.
4 mars: Zelensky lëshon një deklaratë publike, duke thënë se takimi i Zyrës Ovale nuk shkoi sipas planit dhe duke përsëritur se Ukraina është e gatshme të nënshkruajë marrëveshjen e mineraleve. Ai ndalet pa kërkuar falje.
5 mars: SHBA njofton se do të ndalojë ndarjen e inteligjencës thelbësore me vendin. Më vonë atë ditë, zyrtarët ukrainas dhe amerikanë thonë se ranë dakord të takoheshin “në të ardhmen e afërt”.
11 mars: Ukraina bie dakord në parim për një propozim armëpushimi pas bisedimeve midis dy vendeve në Arabinë Saudite dhe SHBA bie dakord të rivendosë ndarjen ushtarake dhe të inteligjencës.
13 mars: Witkoff udhëton në Moskë për të informuar zyrtarët e Kremlinit për planin e propozuar nga SHBA. Putin thotë se pajtohet në parim, por më pas paraqiti një listë kërkesash që e bënë të pamundur zbatimin e planit. Këto kërkesa përfshijnë një sugjerim që Ukraina të ndalojë mobilizimin dhe çdo trajnim të trupave të saj dhe që kombet e tjera të ndalojnë furnizimin me armë në Kiev gjatë armëpushimit.
18 mars: Trump flet me Putinin në telefon, por nuk arrin ta bindë atë të nënshkruajë marrëveshjen e armëpushimit. Shtëpia e Bardhë thotë se Rusia kishte rënë dakord të ndalonte përkohësisht sulmet ndaj objektivave të energjisë dhe infrastrukturës në Ukrainë. Por Rusia në vend të kësaj tha se kishte rënë dakord të përmbahej nga sulmet ndaj “infrastrukturës energjetike”.
19 mars: Trump dhe Zelensky flasin në telefon. Trump thotë se telefonata ishte “shumë e mirë” dhe zgjati afërsisht një orë, me pjesën më të madhe të bisedës që u përqendrua në bisedën e tij me Putinin një ditë më parë.
21 mars: Qyteti port jugor i Ukrainës i Odesës goditet nga një sulm me dron rus në shkallë të gjerë.
23 mars: Zyrtarët amerikanë dhe ukrainas takohen në Arabinë Saudite. Ministri i Mbrojtjes i Ukrainës Rustem Umerov i përshkruan bisedimet si “produktive dhe të fokusuara”.
24 mars: Zyrtarët amerikanë takohen me zyrtarë rusë në Arabinë Saudite.
25 mars: Zyrtarët rusë dhe amerikanë takohen në të njëjtin hotel në Riad në Arabinë Saudite.
Deri pasdite, Shtëpia e Bardhë thotë se Ukraina dhe Rusia kanë rënë dakord të “sigurojnë lundrim të sigurt, të eliminojnë përdorimin e forcës dhe të parandalojnë përdorimin e anijeve tregtare për qëllime ushtarake në Detin e Zi”.
Zelensky i Ukrainës thotë në një konferencë shtypi se Kievi ka rënë dakord të ndalojë përdorimin e forcës ushtarake në Detin e Zi, por menjëherë pas kësaj, Kremlini thotë se do të pajtohet me kusht që të hiqen sanksionet financiare ndaj institucioneve kryesore ruse – duke e bërë kështu marrëveshjen të pavlefshme.
Pas kësaj telefonate, Trump tha për Newsmax se ai beson se Rusia dëshiron t’i japë fund luftës së saj me Ukrainën, por se Moska mund të vonojë një marrëveshje.
“Unë mendoj se Rusia dëshiron të shohë një fund për të, por mund të jetë që ata po zvarriten këmbët e tyre. Unë e kam bërë atë gjatë viteve,” tha presidenti për kanalin kabllor të krahut të djathtë.
Lauren Kent, Ivana Kottasová, Anna Chernova, Daria Tarasova-Markina, Katharina Krebs, Kevin Liptak, Edward Szekeres, Svitlana Vlasova, Victoria Butenko, Michael Rios Angus Watson dhe Jessie Yeung të CNN kontribuan për CNN -
Gruaja humb jetën kur porta automatike e hotelit Trump e shtyn me forcë jashtë
Një grua 78-vjeçare ka humbur jetën kur është “shtyrë dhunshëm” nga një portë rrotulluese e hotelit Trump International Hotel’ në Las Vegas, u tha sot në padinë e ngjarjes tragjike.
I biri i të ndjerës Diana Truschke ka paditur hotelet Trump për vrasje nga pakujdesia pas vdekjes së gruas, nga plagët që akuzohet se mori duke qëndruar në hotel.
Gruaja nga San Francisco besohet se është goditur dhunshëm nga prapa teksa tentonte të dilte nga hoteli në mars 2023, sipas padisë së publikuar nga rrjeti KSNV.
“Si rezultat i kësaj zonja Truschke u shty dhunshëm nga dera rrotulluese dhe rrjedhimisht ra në trotuar me fytyrë”, shtohet në padi.
Nuk është e qartë se çfarë lloj plagësh pësoi zonja Truschke por ajo vdiq disa muaj më vonë në tetor 2023, “prej komplikacioneve nga plagët e marra,” sipas padisë.
Hoteli Trump International akuzohet për neglizhencë në mirëmbajtjen e derës rrotulluese për të cilën duhet të dinte se ishte një rrezik për të ftuarit, shkruan New York Post.FACT CHECK:
Synimi i JOQ Albania është t’i paraqesë lajmet në mënyrë të saktë dhe të drejtë. Nëse ju shikoni diçka që nuk shkon, jeni të lutur të na e
raportoni këtu.JOQ Sondazh
KLIKO PËR TË VOTUAR
-
U larguan më urdhrër të Trump, ekspertët amerikanë të OPDAT rikthehen në SPAK
Foto ilustruese
TIRANË- Përfaqësuesit amerikanë të Zyrës së Zhvillimit, Asistencës dhe Trajnimit të Prokurorisë Jashtë Shtetit (OPDAT) janë rikthyer këtë të mërkurë në Prokurorinë Posaçme Kundër Korrupsionit dhe Krimit të Organizuar (SPAK). Ata janë kthyer pothuajse një muaj pas urdhrit të presidentit të SHBA-ve Donald Trump për të ngrirë fondet e USAID për 90 ditë për vendet e huaja.
Në ambientet e SPAK kanë shkuar prokurorët, të cilët kanë qenë me mision në Shqipëri para urdhrit të Trump, disa prej tyre kanë punuar edhe me Reformën në Drejtësi.
Pas urdhrit të Trump, Mbi 50 ekspertë amerikanë u larguan nga Tirana, ku ndërprenë punën dhe dorëzuan pajisjet dhe zyrën. Ekspertët ishin rekrutuar nga Këshilli i Lartë Gjyqësor dhe ambasada, të cilët kishin si mision të ndihmonin gjyqtarët e lartë. Nga Tirana u larguan ndihmësit në KLGJ, KLP, SPAK, si dhe ndihmësit ligjorë në Gjykatën e Apelit.
Rikthimi i tyre tregon mbështetje dhe ofrimin e ndihmës së nevojshme për SPAK.
Çfarë ka ndodhur me fondet e USAID?
Në ditën e tij të parë në detyrë më 20 janar, Presidenti Donald Trump vendosi një ngrirje 90-ditore të të gjithë ndihmave që jep Amerika për vendet e tjera. Trump caktoi 90 ditë kohë që instancat të kontrollonin se ku dhe për çfarë jepen fondet; nëse ishin në koherencë me parimet dhe vlerat amerikane, fondet do të vazhdojnë të lëvrohen. Edhe në Shqipëri erdhi një listë me të gjitha institucionet që do t’u ndërpritej përkohësisht burimi i të ardhuravre nga Amerika. Pas kontrollit, sekretari i Shtetit, Marco Rubio, njoftoi se administrata Trump vendosi mbylljen e 83% të programeve të ofruara nga USAID. Nëpërmjet një postimi në rrjetin social “X”, Rubio sqaroi se arsyeja është keqpërdorimi i miliarda dollarëve që nuk përputheshin me interesat amerikane./ZËRI -
Gazetari u fut padashje në grup/ ‘The Atlantic’ publikon bisedat e Signal: Këto janë planet e luftës (E PLOTË)
Michael Waltz dhe Pete Hegseth
SHBA- Sekretari i Mbrojtjes i Shtëpisë së Bardhë, Pete Hegseth mohoi lajmet se së bashku me zyrtarët e lartë të SHBA-ve kanë diskutuar plane lufte në një grup mesazhesh në “Signal”. Madje, zyrtarët e lartë deklaruan në Senat se askush nuk ka dërguar planet e luftës në grupin e mesazheve dhe nuk ka asnjë shkelje ligjore. Por, gazetari i “The Atlantic”, Jeffrey Goldberg ka publikuar disa prova të reja që padyshim hedh poshtë deklaratat e tyre.
Në një artikull, gazeta “The Atlantic”, ka publikuar disa biseda të planeve të luftës, ku diskutohen objektivat, avionët dhe armët që do të përdoren. Gjithashtu, edhe urdhri për të sulmuar Houthit në Jemen!
Mesazhet e dërguara në atë grup bisede, hedhin poshtë dëshmitë e zyrtarëve në Senat, duke provuar të kundërtën, se në fakt ka pasur shkelje masive ligjore dhe rrjedhje të informacioneve konfidenciale. Ndërsa, presidenti amerikan Donald Trump kur u pyet në lidhje me këtë çështje tha se nuk ishte informacion konfidencial.
Artikulli i plotë i “The Atlantic”
Të hënën, pak pasi publikuam një histori në lidhje me një shkelje masive të sigurisë nga administrata Trump, një gazetar pyeti sekretarin e mbrojtjes, Pete Hegseth, pse ai kishte ndarë planet për një sulm të ardhshëm në Jemen në aplikacionin e mesazheve Signal. Ai u përgjigj: Askush nuk po dërgonte mesazhe për planet e luftës. Dhe kjo është gjithçka që mund të them për këtë.
Në një seancë dëgjimore të Senatit dje, drejtori i inteligjencës kombëtare, Tulsi Gabbard dhe drejtori i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës, John Ratcliffe, u pyetën të dy për bisedën e Signal, në të cilën Jeffrey Goldberg, kryeredaktori i The Atlantic, u ftua pa dashje nga Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, Michael Waltz.
“Nuk kishte asnjë material të klasifikuar që ishte shpërndarë në atë grup në Signal”, u tha Gabbard anëtarëve të Komitetit të Inteligjencës së Senatit.
Ratcliffe tha pothuajse të njëjtën gjë:”Mesazhet e mia, për të qenë i qartë, në grupin e mesazheve të Signal ishin plotësisht të lejueshme dhe të ligjshme dhe nuk përfshinin informacion të klasifikuar.
Presidenti Donald Trump, i pyetur dje pasdite për të njëjtën çështje, tha: Nuk ishte informacion i klasifikuar.
Këto deklarata na vunë para një dileme. Në artikullin e The Atlantic rreth bisedës Signal – “grupi i vogël i kompjuterëve të Houthi”, siç u quajt nga Waltz – ne fshehëm informacione specifike në lidhje me armët dhe kohën e sulmeve që gjetëm në tekste të caktuara. Si rregull i përgjithshëm, ne nuk publikojmë informacione rreth operacioneve ushtarake nëse ato informacione mund të rrezikojnë jetën e personelit amerikan. Kjo është arsyeja pse ne zgjodhëm të karakterizonim natyrën e informacionit që shpërndahet, jo detaje specifike rreth sulmeve.
Deklaratat e Hegseth, Gabbard, Ratcliffe dhe Trump – të kombinuara me pohimet e bëra nga zyrtarë të shumtë të administratës se ne po gënjejmë për përmbajtjen e teksteve të Signal – na kanë bërë të besojmë se njerëzit duhet t’i shohin tekstet në mënyrë që të arrijnë në përfundimet e tyre. Ekziston një interes i qartë publik në zbulimin e llojit të informacionit që këshilltarët e Trump përfshinin në kanalet e komunikimit jo të sigurt, veçanërisht sepse figura të larta të administratës po përpiqen të minimizojnë rëndësinë e mesazheve që u shpërndanë.
Ekspertët na kanë thënë vazhdimisht se përdorimi i një bisede Signal për diskutime të tilla të ndjeshme përbën një kërcënim për sigurinë kombëtare. Për shembull, Goldberg mori informacion mbi sulmet dy orë përpara fillimit të planifikuar të bombardimeve të pozicioneve të Houthi-ve. Nëse ky informacion – veçanërisht koha e saktë kur avionët amerikanë po niseshin për në Jemen – do të kishin rënë në duar të gabuara në atë periudhë vendimtare prej dy orësh, pilotët amerikanë dhe personeli tjetër amerikan mund të ishin ekspozuar ndaj një rreziku edhe më të madh sesa do të përballeshin zakonisht. Administrata Trump po argumenton se informacioni ushtarak i përfshirë në këto tekste nuk ishte i klasifikuar, edhe pse presidenti nuk ka shpjeguar se si arriti në këtë përfundim.
Dje, ne pyetëm zyrtarët në të gjithë administratën Trump nëse ata kanë kundërshtime që ne të publikojmë tekstet e plota. Në email-et drejtuar Agjencisë Qendrore të Inteligjencës, Zyrës së Drejtorit të Inteligjencës Kombëtare, Këshillit të Sigurisë Kombëtare, Departamentit të Mbrojtjes dhe Shtëpisë së Bardhë, ne kemi shkruar pjesërisht: “Në dritën e deklaratave sot nga zyrtarë të shumtë të administratës, duke përfshirë para Komitetit të Inteligjencës së Senatit, se informacioni në grupin e mesazheve në “Signal” për sulmin Houthi nuk është i klasifikuar dhe nuk ka problem për publikimin e planeve të luftës, mundet “The Atlantic”, të publikojë plane të tjera?”
Ne dërguam kërkesën tonë të parë për komente dhe reagime tek zyrtarët e sigurisë kombëtare pak pas mesditës, dhe e ndoqëm në mbrëmje pasi shumica nuk u përgjigjën.
Dje vonë, Sekretarja e Shtypit e Shtëpisë së Bardhë Karoline Leavitt dërgoi një përgjigje me email: “Siç kemi thënë vazhdimisht, nuk ka pasur asnjë informacion të klasifikuar të transmetuar në bisedën në grup. Megjithatë, siç janë shprehur sot drejtori i CIA-s dhe Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, kjo nuk do të thotë që ne inkurajojmë publikimin e bisedës. Ky kishte për qëllim të ishte një informacion i konsiderueshëm i brendshëm dhe për diskutim privat. Për këtë arsye ne e kundërshtojmë publikimin e bisedave.”
Deklarata e Leavitt nuk trajtoi se cilët elementë të teksteve Shtëpia e Bardhë i konsideronte të ndjeshme, ose se si, më shumë se një javë pas sulmeve ajrore fillestare, publikimi i tyre mund të kishte ndikim në sigurinë kombëtare.
Një zëdhënës i CIA-s na kërkoi që të fshihej emri i shefit të shtabit të John Ratcliffe, sepse oficerët e inteligjencës së CIA-s tradicionalisht nuk identifikohen publikisht. Ratcliffe kishte dëshmuar më herët dje se oficeri nuk ishte i fshehtë dhe tha se ishte “plotësisht e përshtatshme” që të bëhej publik emri i tyre në bisedën “Signal”. Ne do të vazhdojmë të mbajmë të fshehtë emrin e oficerit. Përndryshe, mesazhet janë të pa redaktuar.
Siç kemi shkruar të hënën, pjesa më e madhe e bisedës në “grupin e vogël PC Houthi” kishte të bënte me kohën dhe arsyetimin e sulmeve ndaj Houthis dhe përmbante vërejtje nga zyrtarë të administratës Trump në lidhje me të metat e supozuara të aleatëve evropianë të Amerikës. Por në ditën e sulmit – të shtunën, 15 mars – diskutimi u zhvendos drejt operacionit.
Në orën 11:44 të mëngjesit me orën lindore, Hegseth postoi në bisedë, me shkronja të mëdha, “Përditësim i ekipit:”
Teksti poshtë kësaj fillonte, “KOHA TANI (1144.): Moti është i favorshëm. Sapo u konfirmua me CENTCOM, ne kemi një PO për nisjen e misionit.” Centcom, ose Komanda Qendrore, është komanda luftarake e ushtrisë për Lindjen e Mesme.
Teksti i Hegseth vazhdon:
“E vendosur në 1215: LASJA F-18 (pako e parë e goditjes)”
1345: Jepet sinjali i parë për goditjen
F-18 ‘Bazuar në këmbëz’ (Terroristi i synuar është @ Vendndodhja e tij e njohur, kështu që DUHET TË JETË NË KOHË – gjithashtu Nisja e Dronëve Strike (MQ-9s)”
Le të ndalemi këtu për një moment për të nënvizuar një pikë. Ky mesazh sinjalizues tregon se sekretari amerikan i mbrojtjes i dërgoi një mesazh një grupi që përfshinte një numër telefoni, i cili nuk ishte zyrtar, por gazetari Goldberg – në orën 11:44 të mëngjesit.
Kjo ishte 31 minuta para nisjes së avionëve të parë luftarakë amerikanë dhe dy orë e një minutë përpara fillimit të një periudhe në të cilën një objektiv kryesor, Houthi “Terroristi i synuar”, pritej të vritej nga këto avionë amerikanë.
Nëse ky tekst do të ishte marrë nga dikush armiqësor ndaj interesave amerikane – ose dikush thjesht i pamatur dhe me akses në mediat sociale – Houthi-t do të kishin kohë të përgatiteshin për atë që ishte menduar të ishte një sulm i befasishëm ndaj bastioneve të tyre.
Pasojat për pilotët amerikanë mund të kishin qenë katastrofike.
Më pas teksti i Hegseth vazhdoi:
“1410: Lëshimi i më shumë F-18-ve (paketa e dytë e goditjes)”
“1415: Goditni dronët në shënjestër (KY ËSHTË MOMENTI KUR DO TË HIDHEN BOMAT E PARA, në objektivat e mëparshme)”
“Më 1536 F-18 2nd Strike – gjithashtu, u lançua Tomahawks i parë me bazë deti.”
“MË SHUMË PËR TË SULMUAR (sipas afatit kohor)”
“Ne jemi aktualisht të pastër në OPSEC” – domethënë siguria operacionale.
“Lutemi Zotit për luftëtarët tanë.”
Menjëherë pas kësaj, zëvendëspresidenti JD Vance i dërgoi mesazh grupit: “Unë do të them një lutje për fitore”.
Në orën 13:48, Waltz dërgoi tekstin e mëposhtëm, që përmbante informacione rreth kushteve në një vend sulmi, me sa duket në Sanaa:
“Zëvendëspresident. Ndërtesa u shemb. Kishte ID të shumëfishtë pozitive. Pete, Kurilla, IC, punë e mahnitshme.”
Waltz-i i referohej këtu Hegsethit; Gjenerali Michael E. Kurilla, komandanti i Komandës Qendrore; dhe komuniteti i inteligjencës, ose IC. Referenca për “identifikimin e shumëfishtë pozitiv” sugjeron se inteligjenca amerikane kishte konstatuar identitetet e objektivit ose objektivave Houthi, duke përdorur asete njerëzore ose teknike.
Gjashtë minuta më vonë, zëvendëspresidenti, me sa duket i hutuar nga mesazhi i Waltz, shkroi: “Çfarë?”
Në orën 14:00, Waltz u përgjigj: “Po shkruaj shumë shpejt. Objektivi i parë – tipi i tyre i lartë i raketës – ne patëm ID pozitive të tij duke hyrë në ndërtesën e tij dhe tani është shembur.”
Vance u përgjigj një minutë më vonë: “Shkëlqyeshëm”.
35 minuta pas kësaj, Ratcliffe, drejtori i CIA-s, shkroi, “Një fillim i mbarë”, të cilin Waltz e pasoi me një tekst që përmbante një emoji me grusht, një emoji me flamurin amerikan dhe një emoji zjarri. Ministria jemenase e shëndetësisë e drejtuar nga Houthi raportoi se të paktën 53 njerëz u vranë në sulmet, një numër që nuk është verifikuar në mënyrë të pavarur.
Më vonë atë pasdite, Hegseth postoi: “CENTCOM ishte/është në pikë”. Ai më pas i tha grupit se sulmet do të vazhdonin.
“Punë e shkëlqyer të gjithëve. Më shumë sulme do të vazhdojnë për orë të tëra sonte dhe do të japin raportin e plotë fillestar nesër. Por në kohë, në objektiv lajme të mira deri më tani.”
Është ende e paqartë pse një gazetar iu shtua grupit të mesazheve. Waltz, i cili e ftoi Goldberg në bisedën e Signal, tha dje se po hetonte “si dreqin hyri ai në këtë grup”.
/Përktheu ZËRI nga The Atlantic -
Zyrtarët amerikanë mohuan shkëmbimin e mesazheve konfidenciale, ‘The Atlantic’ publikon bisedat: Këto janë planet e luftës (E PLOTË)
Michael Waltz dhe Pete Hegseth
SHBA- Sekretari i Mbrojtjes i Shtëpisë së Bardhë, Pete Hegseth mohoi lajmet se së bashku me zyrtarët e lartë të SHBA-ve kanë diskutuar plane lufte në një grup mesazhesh në “Signal”. Madje, zyrtarët e lartë deklaruan në Senat se askush nuk ka dërguar planet e luftës në grupin e mesazheve dhe nuk ka asnjë shkelje ligjore. Por, gazetari i “The Atlantic”, Jeffrey Goldberg ka publikuar disa prova të reja që padyshim hedh poshtë deklaratat e tyre.
Në një artikull, gazeta “The Atlantic”, ka publikuar disa biseda të planeve të luftës, ku diskutohen objektivat, avionët dhe armët që do të përdoren. Gjithashtu, edhe urdhri për të sulmuar Houthit në Jemen!
Mesazhet e dërguara në atë grup bisede, hedhin poshtë dëshmitë e zyrtarëve në Senat, duke provuar të kundërtën, se në fakt ka pasur shkelje masive ligjore dhe rrjedhje të informacioneve konfidenciale. Ndërsa, presidenti amerikan Donald Trump kur u pyet në lidhje me këtë çështje tha se nuk ishte informacion konfidencial.
Artikulli i plotë i “The Atlantic”
Të hënën, pak pasi publikuam një histori në lidhje me një shkelje masive të sigurisë nga administrata Trump, një gazetar pyeti sekretarin e mbrojtjes, Pete Hegseth, pse ai kishte ndarë planet për një sulm të ardhshëm në Jemen në aplikacionin e mesazheve Signal. Ai u përgjigj: “Askush nuk po dërgonte mesazhe për planet e luftës. Dhe kjo është gjithçka që mund të them për këtë.”
Në një seancë dëgjimore të Senatit dje, drejtori i inteligjencës kombëtare, Tulsi Gabbard dhe drejtori i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës, John Ratcliffe, u pyetën të dy për bisedën e Signal, në të cilën Jeffrey Goldberg, kryeredaktori i The Atlantic, u ftua pa dashje nga Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, Michael Waltz.
“Nuk kishte asnjë material të klasifikuar që ishte shpërndarë në atë grup në Signal”, u tha Gabbard anëtarëve të Komitetit të Inteligjencës së Senatit.
Ratcliffe tha pothuajse të njëjtën gjë: “Mesazhet e mia, për të qenë i qartë, në grupin e mesazheve të Signal ishin plotësisht të lejueshme dhe të ligjshme dhe nuk përfshinin informacion të klasifikuar”.
Presidenti Donald Trump, i pyetur dje pasdite për të njëjtën çështje, tha: “Nuk ishte informacion i klasifikuar”.
Këto deklarata na vunë para një dileme. Në artikullin e The Atlantic rreth bisedës Signal – “grupi i vogël i kompjuterëve të Houthi”, siç u quajt nga Waltz – ne fshehëm informacione specifike në lidhje me armët dhe kohën e sulmeve që gjetëm në tekste të caktuara. Si rregull i përgjithshëm, ne nuk publikojmë informacione rreth operacioneve ushtarake nëse ato informacione mund të rrezikojnë jetën e personelit amerikan. Kjo është arsyeja pse ne zgjodhëm të karakterizonim natyrën e informacionit që shpërndahet, jo detaje specifike rreth sulmeve.
Deklaratat e Hegseth, Gabbard, Ratcliffe dhe Trump – të kombinuara me pohimet e bëra nga zyrtarë të shumtë të administratës se ne po gënjejmë për përmbajtjen e teksteve të Signal – na kanë bërë të besojmë se njerëzit duhet t’i shohin tekstet në mënyrë që të arrijnë në përfundimet e tyre. Ekziston një interes i qartë publik në zbulimin e llojit të informacionit që këshilltarët e Trump përfshinin në kanalet e komunikimit jo të sigurt, veçanërisht sepse figura të larta të administratës po përpiqen të minimizojnë rëndësinë e mesazheve që u shpërndanë.
Ekspertët na kanë thënë vazhdimisht se përdorimi i një bisede Signal për diskutime të tilla të ndjeshme përbën një kërcënim për sigurinë kombëtare. Për shembull, Goldberg mori informacion mbi sulmet dy orë përpara fillimit të planifikuar të bombardimeve të pozicioneve të Houthi-ve. Nëse ky informacion – veçanërisht koha e saktë kur avionët amerikanë po niseshin për në Jemen – do të kishin rënë në duar të gabuara në atë periudhë vendimtare prej dy orësh, pilotët amerikanë dhe personeli tjetër amerikan mund të ishin ekspozuar ndaj një rreziku edhe më të madh sesa do të përballeshin zakonisht. Administrata Trump po argumenton se informacioni ushtarak i përfshirë në këto tekste nuk ishte i klasifikuar, edhe pse presidenti nuk ka shpjeguar se si arriti në këtë përfundim.
Dje, ne pyetëm zyrtarët në të gjithë administratën Trump nëse ata kanë kundërshtime që ne të publikojmë tekstet e plota. Në email-et drejtuar Agjencisë Qendrore të Inteligjencës, Zyrës së Drejtorit të Inteligjencës Kombëtare, Këshillit të Sigurisë Kombëtare, Departamentit të Mbrojtjes dhe Shtëpisë së Bardhë, ne kemi shkruar pjesërisht: “Në dritën e deklaratave sot nga zyrtarë të shumtë të administratës, duke përfshirë para Komitetit të Inteligjencës së Senatit, se informacioni në grupin e mesazheve në “Signal” për sulmin Houthi nuk është i klasifikuar dhe nuk ka problem për publikimin e planeve të luftës, mundet “The Atlantic”, të publikojë plane të tjera?”
Ne dërguam kërkesën tonë të parë për komente dhe reagime tek zyrtarët e sigurisë kombëtare pak pas mesditës, dhe e ndoqëm në mbrëmje pasi shumica nuk u përgjigjën.
Dje vonë, Sekretarja e Shtypit e Shtëpisë së Bardhë Karoline Leavitt dërgoi një përgjigje me email: “Siç kemi thënë vazhdimisht, nuk ka pasur asnjë informacion të klasifikuar të transmetuar në bisedën në grup. Megjithatë, siç janë shprehur sot drejtori i CIA-s dhe Këshilltari i Sigurisë Kombëtare, kjo nuk do të thotë që ne inkurajojmë publikimin e bisedës. Ky kishte për qëllim të ishte një informacion i konsiderueshëm i brendshëm dhe për diskutim privat. Për këtë arsye ne e kundërshtojmë publikimin e bisedave.”
Deklarata e Leavitt nuk trajtoi se cilët elementë të teksteve Shtëpia e Bardhë i konsideronte të ndjeshme, ose se si, më shumë se një javë pas sulmeve ajrore fillestare, publikimi i tyre mund të kishte ndikim në sigurinë kombëtare.
Një zëdhënës i CIA-s na kërkoi që të fshihej emri i shefit të shtabit të John Ratcliffe, sepse oficerët e inteligjencës së CIA-s tradicionalisht nuk identifikohen publikisht. Ratcliffe kishte dëshmuar më herët dje se oficeri nuk ishte i fshehtë dhe tha se ishte “plotësisht e përshtatshme” që të bëhej publik emri i tyre në bisedën “Signal”. Ne do të vazhdojmë të mbajmë të fshehtë emrin e oficerit. Përndryshe, mesazhet janë të pa redaktuar.
Siç kemi shkruar të hënën, pjesa më e madhe e bisedës në “grupin e vogël PC Houthi” kishte të bënte me kohën dhe arsyetimin e sulmeve ndaj Houthis dhe përmbante vërejtje nga zyrtarë të administratës Trump në lidhje me të metat e supozuara të aleatëve evropianë të Amerikës. Por në ditën e sulmit – të shtunën, 15 mars – diskutimi u zhvendos drejt operacionit.
Në orën 11:44 të mëngjesit me orën lindore, Hegseth postoi në bisedë, me shkronja të mëdha, “Përditësim i ekipit:”
Teksti poshtë kësaj fillonte, “KOHA TANI (1144.): Moti është i favorshëm. Sapo u konfirmua me CENTCOM, ne kemi një PO për nisjen e misionit.” Centcom, ose Komanda Qendrore, është komanda luftarake e ushtrisë për Lindjen e Mesme.
Teksti i Hegseth vazhdon:
“E vendosur në 1215: LASJA F-18 (pako e parë e goditjes)”
1345: Jepet sinjali i parë për goditjen
F-18 ‘Bazuar në këmbëz’ (Terroristi i synuar është @ Vendndodhja e tij e njohur, kështu që DUHET TË JETË NË KOHË – gjithashtu Nisja e Dronëve Strike (MQ-9s)”
Le të ndalemi këtu për një moment për të nënvizuar një pikë. Ky mesazh sinjalizues tregon se sekretari amerikan i mbrojtjes i dërgoi një mesazh një grupi që përfshinte një numër telefoni, i cili nuk ishte zyrtar, por gazetari Goldberg – në orën 11:44 të mëngjesit.
Kjo ishte 31 minuta para nisjes së avionëve të parë luftarakë amerikanë dhe dy orë e një minutë përpara fillimit të një periudhe në të cilën një objektiv kryesor, Houthi “Terroristi i synuar”, pritej të vritej nga këto avionë amerikanë.
Nëse ky tekst do të ishte marrë nga dikush armiqësor ndaj interesave amerikane – ose dikush thjesht i pamatur dhe me akses në mediat sociale – Houthi-t do të kishin kohë të përgatiteshin për atë që ishte menduar të ishte një sulm i befasishëm ndaj bastioneve të tyre.
Pasojat për pilotët amerikanë mund të kishin qenë katastrofike.
Më pas teksti i Hegseth vazhdoi:
“1410: Lëshimi i më shumë F-18-ve (paketa e dytë e goditjes)”
“1415: Goditni dronët në shënjestër (KY ËSHTË MOMENTI KUR DO TË HIDHEN BOMAT E PARA, në objektivat e mëparshme)”
“Më 1536 F-18 2nd Strike – gjithashtu, u lançua Tomahawks i parë me bazë deti.”
“MË SHUMË PËR TË SULMUAR (sipas afatit kohor)”
“Ne jemi aktualisht të pastër në OPSEC” – domethënë siguria operacionale.
“Lutemi Zotit për luftëtarët tanë.”
Menjëherë pas kësaj, zëvendëspresidenti JD Vance i dërgoi mesazh grupit: “Unë do të them një lutje për fitore”.
Në orën 13:48, Waltz dërgoi tekstin e mëposhtëm, që përmbante informacione rreth kushteve në një vend sulmi, me sa duket në Sanaa:
“Zëvendëspresident. Ndërtesa u shemb. Kishte ID të shumëfishtë pozitive. Pete, Kurilla, IC, punë e mahnitshme.”
Waltz-i i referohej këtu Hegsethit; Gjenerali Michael E. Kurilla, komandanti i Komandës Qendrore; dhe komuniteti i inteligjencës, ose IC. Referenca për “identifikimin e shumëfishtë pozitiv” sugjeron se inteligjenca amerikane kishte konstatuar identitetet e objektivit ose objektivave Houthi, duke përdorur asete njerëzore ose teknike.
Gjashtë minuta më vonë, zëvendëspresidenti, me sa duket i hutuar nga mesazhi i Waltz, shkroi: “Çfarë?”
Në orën 14:00, Waltz u përgjigj: “Po shkruaj shumë shpejt. Objektivi i parë – tipi i tyre i lartë i raketës – ne patëm ID pozitive të tij duke hyrë në ndërtesën e tij dhe tani është shembur.”
Vance u përgjigj një minutë më vonë: “Shkëlqyeshëm”.
35minuta pas kësaj, Ratcliffe, drejtori i CIA-s, shkroi, “Një fillim i mbarë”, të cilin Waltz e pasoi me një tekst që përmbante një emoji me grusht, një emoji me flamurin amerikan dhe një emoji zjarri. Ministria jemenase e shëndetësisë e drejtuar nga Houthi raportoi se të paktën 53 njerëz u vranë në sulmet, një numër që nuk është verifikuar në mënyrë të pavarur.
Më vonë atë pasdite, Hegseth postoi: “CENTCOM ishte/është në pikë”. Ai më pas i tha grupit se sulmet do të vazhdonin.
“Punë e shkëlqyer të gjithëve. Më shumë sulme do të vazhdojnë për orë të tëra sonte dhe do të japin raportin e plotë fillestar nesër. Por në kohë, në objektiv lajme të mira deri më tani.”
Është ende e paqartë pse një gazetar iu shtua grupit të mesazheve. Waltz, i cili e ftoi Goldberg në bisedën e Signal, tha dje se po hetonte “si dreqin hyri ai në këtë grup”.
/Përktheu ZËRI nga The Atlantic -
Signal është aplikacioni i preferuar i aleatëve të Trump por edhe kundërshtarëve të tij
Ekipi i Elon Musk po punon për të goditur burokracinë federale dhe protestuesit që po përpiqen ta ndalojnë atë kanë diçka të përbashkët. Përdorin Signal për të mbajtur komunikimet e tyre të sigurta.
Signal, një aplikacion komunikimi me tekst dhe audio lançuar një dekadë më parë, shihet si standardi i artë i komunikimeve të enkriptuara sipas ekspertëve të sigurisë kombile.
Është adoptuar gjerësisht jo vetëm nga kritikët e qeverive, por edhe nga zyrtarë, ligjvënës, gjeneralë e drejtues korporatash.Edhe përpara se aplikacioni të bëhej një pikë debati kur zyrtarë të lartë të Trump gabimisht vendosën një gazetar në diskutimet e tyre për sulmet në Jemen, Signal po fitonte popullaritet në Uashington.
Të dhënat nga Sensor Tower, një firmë analitike, tregojnë se shkarkimet e Signal në tre muajt e parë të 2025 janë rritur me 16 përqind krahasuar me tre mujorin paraardhës dhe 25 përqind krahasuar me tre muajt e parë të 2024.Në Uashington është e vështirë të gjendet një i ngarkuar me detyra shtetërore që nuk përdor aplikacionin i cili operohet nga Fondacioni Signal. Një analizë e Associated Press zbuloi se Signal përdoret nga 1,100 zyrtarë shtetërore në 50 shtetet Amerikane.
Departamenti i Efikasitetit Qeveritar të Elon Musk koordinon punën përmes Signal sipas raportimeve të New York Times dhe Wall Street Journal. Vetë Musk e ka përdorur aplikacionin gjatë blerjes së rrjetit social Twitter në 2022 dhe së fundi e përdori për të komunikuar me nënën e një prej fëmijëve të tij, personalitetin e media Ashley St. Clair.
Disa qeveri zyrtarisht kanë dhënë bekimin e tyre për përdorimin e Signal. Në 2020, Komisioni Europian i tha stafit të përdorë Signal. Senati Amerikan ka aprovuar përdorimin e tij.
Madje edhe trafikantët e përdorin Signal ndërsa proteusit e shfrytëzojnë për të koordinuar veprimet e tyre. /PCWorld Albanian -
Arrihet marrëveshja për detin e zi, Trump: Rusia mund të tentojë të zgjasë luftën
Shtetet e Bashkuara arritën marrëveshje të veçanta me Ukrainën dhe Rusinë për të ndalur sulmet në Detin e Zi dhe kundër objektivave të energjisë. Nga ana e tij Uashingtoni është zotuar të heqë disa sanksione kundër Moskës.
Ndërsa nuk ishte e qartë se kur ose si do të fillonin marrëveshjet e sigurisë detare të Detit të Zi, marrëveshjet janë angazhimet e para zyrtare nga dy palët ndërluftuese që nga inaugurimi i Presidentit Donald Trump. Marrëveshja e SHBA-së me Rusinë shkon më tej se marrëveshja me Ukrainën, me Uashingtonin që angazhohet të ndihmojë në kërkimin e heqjes së sanksioneve ndërkombëtare ndaj bujqësisë ruse dhe eksporteve të plehrave, një kërkesë prej kohësh ruse.
Menjëherë pas njoftimeve të SHBA-së, Kremlini tha se marrëveshjet e Detit të Zi nuk do të hynin në fuqi nëse nuk rivendoseshin lidhjet midis disa bankave ruse dhe sistemit financiar ndërkombëtar. Ndërkohë Presidenti ukrainas Volodymyr Zelenskiy tha se kuptimi i tij ishte se marrëveshjet e armëpushimit nuk kërkonin lehtësimin e sanksioneve për të hyrë në fuqi dhe do të hynin në fuqi menjëherë, duke e quajtur deklaratën e Kremlinit një përpjekje për të “manipuluar” marrëveshjet. Zelenskiy tha se nëse Rusia i shkel ato, ai do t’i kërkojë Trumpit të vendosë sanksione shtesë ndaj Moskës dhe të sigurojë më shumë armë për Ukrainën. “Ne nuk kemi besim te rusët, por do të jemi konstruktiv,” tha ai.
Ndërkohë Trump, në një intervistë për Newsmax, pranoi se Rusia mund të përpiqet të vonojë përfundimin e luftës.
“Unë mendoj se Rusia dëshiron të shohë një fund të saj, por mund të jetë se ata po zvarriten. Unë e kam bërë këtë gjatë viteve,” tha ai.
Sakaq, disa orë pas njoftimeve, Rusia dhe Ukraina akuzuan njëra-tjetrën për sulme me dronë, por nuk pati raportime për goditje në Detin e Zi apo objektiva energjetike.