Tritan Kalo dhe Edi Rama
TIRANË- Në një intervistë të dhënë për median gjermane “Zeit”, kryeministri Edi Rama u ndal gjatë (si rrallë herë më parë) në shumë etapa të shkuara të jetës së tij. Njëra prej tyre ishte dhe sulmi që ju bë shumë kohë më parë, në vitin 1997. Për këtë ngjarje, ka dhënë versionin e tij edhe mjeku i njohur Tritan Kalo, tashmë i pensionuar. Në rrjetet e tij sociale, Kalo ka ndarë një rrëfim personal për marrëdhënien e tij me kryeministrin Edi Rama, duke zbuluar se pas sulmit, si fqinji i tij e kishte ndihmuar që të rikuperohej. Mjeku tregon gjithashtu se gjatë trazirave të marsit ’97, ndërsa Rama ndodhej në Paris, ai strehoi përkohësisht bashkëshorten dhe dy vajzat e tij në studion personale.
“Jemi fqinj të vjetër dhe disa shkaqe objektive e forcuan miqësinë tonë, sikundër edhe e kanë dobsuar atë…. Si MANTELBARDHË deri më tash i panjolltë e asistova mikun tim që të kapërcente ato javë të vështira të pas “masakrimit miqësor shikror”, sepse humanizmi i mjekut nuk njeh barriera as shoqërore dhe as politike….. Mjeku vetsakrifikohet me Punën, me Profesionalizmin dhe Përkushtimin e tij duke ofruar më të mirën, për të përmirsuar dhe shpëtuar jetët e të tjerëve…. Jo më kot më kanë quajtur Nënë Tereza i Qëndrës Spitalore Universitare “Nënë Tereza” të Tiranës…. Në tollovinë e ngjarjve të Marsit 1997, ndërsa Edi Rama ndodhej në Paris, ai i ofroj sime shoqeje dhe dy vajzave të mëdha strehë për disa ditë në studion e tij, kur ato u evakuan nga Shqipëria në atë ferr të një praglufte civile me personelin e Ambasadës Franceze…. Vetë nuk pranova të largohesha me stafin e Ambasadës ku unë isha akredituar prej Ministrisë së Jashtme franceze si mjek personeli, me qëllim që të vijoja ofrimin e ndihmesës sime ndaj të sëmurëve të Shërbimit Infektiv në QSUT….,”-bëri me dije mjeku.
Çfarë tregoi Rama për sulmin e kryer ndaj tij në intervistën në “Zeit”?
ZEITmagazin: Sulmi ndodhi në Tiranë. Ju ishit 32 vjeç, pedagog në akademinë e arteve dhe një nga intelektualët luftarakë që u përballët me shtetin në artikuj gazetash. Vendi ishte në prag të trazirave serioze politike në atë kohë.
Rama: Ndodhi më 22 janar 1997. Po kthehesha në shtëpi me të dashurën time dhe një nga miqtë e mi. Në atë kohë, jetonim në një apartament të vogël në periferi. Ishte një natë e ftohtë pas një stuhie me shi, dhe Tirana ishte një qytet shumë i ndryshëm atëherë. Energjia elektrike ndërpritej rregullisht, dhe natën rrugët ngjanin me vrima të zeza. Pak para se të arrija në shtëpinë ku po qëndroja, u shfaqën dy silueta të errëta. Në fillim, mendova se njoha një nga burrat: një nga studentët e mi, një lloj bodybuilderi. Rashë në tokë nga goditjet dhe u përpoqa ta mbroja shoqen time duke e mbajtur pas shpine me të dyja duart. Pashë dritat e llambave me vaj që ndizeshin në dritaret e shtëpisë dhe mendova: “Kaq ishte, jeta ime mbaroi.” Burrat më lanë të shtrirë në baltë, dukej sikur isha i vdekur. Gjaku më rridhte nga fytyra dhe goja ime ishte gjithashtu e mbushur me gjak. Kisha disa prerje në lëkurën e kokës dhe hundë.
ZEITmagazin: Kush ishin këta burra?
Rama: Ende nuk e di saktësisht. Por e di që ishte një tentativë vrasjeje nga shërbimi sekret i presidentit të atëhershëm. Isha përpjekur të organizoja një peticion që kërkonte dorëheqjen e qeverisë. Në spital, mjeku që më trajtoi më tha: “Pa konstitucionin tënd të mirë si atlet, gjërat do të kishin shkuar keq. Edhe gjatësia jote të ndihmoi; nuk të kapën disa nga grushtet.”
POSTIMI I PLOTË NGA MJEKU:
Shtysën për këtë postim ma dha një intervistë e Kryeministrit të vëndit dhënë dy gazetarëve gjermanë, në të cilin përmëndet edhe një episod i trishtë nga jeta e tij opozitare e ndodhur më 22.01.1997, kur disa “xhupazinj të SHIK-ut” të asaj kohe e masakruan me levë për ti marë jetën…. Edi Rama ka lindur në Pallatin 18, Shkalla 1 në Rrugën “Muhamet Gjollesha”, ku edhe unë banoja që në Dhjetor të 1962…. Jemi fqinj të vjetër dhe disa shkaqe objektive e forcuan miqësinë tonë, sikundër edhe e kanë dobsuar atë…. Si MANTELBARDHË deri më tash i panjolltë e asistova mikun tim që të kapërcente ato javë të vështira të pas “masakrimit miqësor shikror”, sepse humanizmi i mjekut nuk njeh barriera as shoqërore dhe as politike….. Mjeku vetsakrifikohet me Punën, me Profesionalizmin dhe Përkushtimin e tij duke ofruar më të mirën, për të përmirsuar dhe shpëtuar jetët e të tjerëve…. Jo më kot më kanë quajtur Nënë Tereza i Qëndrës Spitalore Universitare “Nënë Tereza” të Tiranës…. Në tollovinë e ngjarjve të Marsit 1997, ndërsa Edi Rama ndodhej në Paris, ai i ofroj sime shoqeje dhe dy vajzave të mëdha strehë për disa ditë në studion e tij, kur ato u evakuan nga Shqipëria në atë ferr të një praglufte civile me personelin e Ambasadës Franceze…. Vetë nuk pranova të largohesha me stafin e Ambasadës ku unë isha akredituar prej Ministrisë së Jashtme franceze si mjek personeli, me qëllim që të vijoja ofrimin e ndihmesës sime ndaj të sëmurëve të Shërbimit Infektiv në QSUT… Në miqësinë me Edi Ramën ka patur, ka dhe do të ketë ditë plot diell por edhe plot vranësira e stuhi shiu, POR unë si Dr. Tritan Kalo as dje, as sot dhe as nesër nuk mundet të përziej në një enë të vetme Profesionin tim Humanitar, me dritë-hijet e sjedhjes dhe të veprimeve Politike të kojshiut tim sot Kryeministri i vëndit…. Unë kam qënë dhe mbetem VETVETJA, ndaj edhe kurdoherë haptazi jam shprehur për çka mendoj. E vërteta dhëmb të dëgjohet, por ajo ndihmon që kurdoherë të korigjojmë fjalët dhe veprimet tona…. Miqësia e vërtetë shprehet vetëm në ditë të vështira, kur ajo nevojitet të shfaqet si e tillë. Lajkat e thëna ndaj nesh kanë ndoshta një miklim shpirtëror dhe ngrohje e lartësim të UNIT, por ato nuk bartin për asnjë dekikë të vetme vërtetësi dhe thellësi të qëndrueshme…. Jam rritur dhe edukuar nga dy prindër të mrekullueshëm, të cilët ishin të kursyer në fjalët lavdëruese ndaj nesh si fëmijët e tyre, por edhe ndaj kujtëdo që nuk i meritonte ato pavarësisht nga pozita e tyre shoqërore apo partiake…. Në Qershor 2013 ju ofruan Edi Ramës dhe Rilindjes/ish-PS së 12.06.1991 jo pak por 1.000.000 vota, për ti dhënë fund Tranzicionit DEMON-KRATIK, gjë që nuk ndodhi përkundrazi…. Gjasat nuku duken se kjo gjë do të marë fund edhe përgjatë mandatit të katërt qeverisës…. Më e mira u bëftë për Atë-Dheun tim, të cilin e bart në çdo qelizë timen edhe këtu në Victoria, BC, Canada plot 13.600 km larg tij…./ZËRI









