Tag: trajtimit

  • Dhimbja kronike mund të dëmtojë seriozisht cilësinë e jetës, si trajtohet?

    Dhimbja kronike mund të dëmtojë seriozisht cilësinë e jetës, si trajtohet?

    Mjekësia e personalizuar e dhimbjes konsiderohet më efektive për ata që jetojnë me dhimbje kronike.

    Dhimbja kronike përkufizohet si dhimbje në një ose më shumë rajone anatomike që zgjat më shumë se tre muaj dhe shoqërohet me paaftësi funksionale dhe vështirësi të rëndësishme emocionale dhe njohëse.

    Cilësia e jetës së pacientëve me dhimbje shpesh dëmtohet, dhe kostot e shtrimit në spital, trajtimit mjekësor dhe paaftësisë kanë një ndikim të madh në të gjithë shoqërinë.

    “Në vitet e fundit, dhimbja ka filluar të dallohet si një nga sëmundjet kronike më të zakonshme, e identifikuar si një prioritet global i shëndetit publik për kërkime, duke prekur mesatarisht një në pesë të rritur në Evropë”, thotë për Stethoscope Prof. Dr. Snežana Tomašević Todorović, një nga ekspertet kryesore në fushën e mjekësisë fizike, reumatologjisë dhe terapisë së dhimbjes në Serbi .

    Dhimbje kronike – llojet e dhimbjes

    Ekzistojnë tre kategori kryesore të dhimbjes kronike:

    nociceptive,

    neuropatike,

    nociplastik.

    Dhimbja nociceptive është forma më e zakonshme e dhimbjes kronike, që vjen si rezultat i aktivizimit të receptorëve të dhimbjes në lëkurë dhe inde të buta për shkak të dëmtimit të këtyre indeve.

    Dhimbja neuropatike ndodh për shkak të dëmtimit ose mosfunksionimit të sistemit nervor somatosensor.

    Dhimbja kronike nociplastike është dhimbje që vjen si pasojë e përpunimit të dëmtuar të sinjaleve të dhimbjes pa prova të qarta të dëmtimit të indeve ose patologjisë së sistemit somatosensor.

    Qasja në trajtimin e dhimbjes kronike

    Mjekësia e personalizuar e dhimbjes që i lejon pacientit të jetë në qendër të problemit mbart provat më të forta të efektivitetit të trajtimit që çon në përmirësime në:

    funksionet fizike, psikologjike dhe sociale,

    ulje e intensitetit të dhimbjes dhe për rrjedhojë kënaqësisë së pacientit

    duke përmirësuar cilësinë e jetës.

    Qasjet multimodale kërkojnë punën e një ekipi multidisiplinar, i cili do të përbëhet nga mjekë nga specialitete të ndryshme:

    psikolog,

    fizioterapistë dhe terapistë të punës,

    infermierët dhe të tjerët.

    Parimi i trajtimit multimodal është përdorimi i ndërhyrjeve që do të ndikojnë në pjesë të ndryshme të rrugës së dhimbjes dhe do të lejojnë agjentë të ndryshëm të veprojnë në mënyrë sinergjike dhe kështu kërkojnë doza më të ulëta të barnave. Në këtë mënyrë, dhimbja kontrollohet në mënyrë më efektive me më pak efekte anësore.

    Një qasje multidisiplinare për trajtimin e dhimbjes kronike përfshin:

    metodat farmakologjike dhe jo-farmakologjike,

    terapi njohëse-sjellëse,

    kineziterapi,

    zbatimi i modaliteteve fizike,

    aplikimi i metodave mini-invazive të trajtimit,

    metoda plotësuese në kombinime të ndryshme dhe

    ndryshimi i stilit të jetesës.

    “Edukimi dhe informimi i pacientëve rreth gjendjes së tyre shëndetësore është hapi i parë, i cili është jashtëzakonisht i rëndësishëm për menaxhimin e strategjive për të inkurajuar pacientët të angazhohen në aktivitet fizik, si dhe të integrohen shoqërisht”, thekson prof. Dr. Tomašević Todorović.

    Terapia me ilaçe

    Zgjedhja e terapisë së duhur me ilaçe për dhimbjen kronike varet nga mekanizmat e shfaqjes së saj.

    Prandaj, linja e parë e terapisë së dhimbjes nociceptive është ilaçet nga grupi i barnave anti-inflamatore jo-steroide.

    Në rastin e dhimbjes neuropatike dhe dhimbjes nociplastike, ilaçet përfshihen si monoterapi ose në kombinim në përputhje me rekomandimet moderne të shoqatave evropiane dhe botërore, siç janë analgjezikët ndihmës (ilaçe nga grupet e antikonvulsantëve, ilaqet kundër depresionit, opioidet, etj.).

  • “Pse e nxorrën në atë gjendje?” Nëna i ndërroi jetë sapo doli nga spitali, djali akuzon mjekët, policia nis hetimet

    “Pse e nxorrën në atë gjendje?” Nëna i ndërroi jetë sapo doli nga spitali, djali akuzon mjekët, policia nis hetimet

    djali i 49-vjeçares

    KORÇË- Policia e Korçës ka nisur hetimet pas vdekjes së një 49-vjeçarje një ditë më parë në këtë qytet, pasi familjarët e saj kanë kanë kallëzuar Spitalin Rajonal për neglizhencë gjatë trajtimit mjekësor.  
    “Shërbimet e Komisariatit të Policisë Korçë, referuan materialet në Prokurori, për vlerësim, pasi familjarët e shtetases G. N., 49 vjeçe, që humbi jetën në Spitalin Rajonal Korçë, më datë 16.11.2025, kanë kallëzuar për neglizhencë gjatë trajtimit mjekësor. Materialet proedurale iu referuan Prokurorisë pranë Gjykatës së Shkallës së Parë të Juridiksionit të Përgjithshëm Korçë, për veprime të mëtejshme.”, njoftoi policia. 

    49-vjeçarja Gentiana Nano u dërgua në urgjencën e spitalit të Korçës tre ditë më parë pasi kishte shfaqur probleme në frymëmarrje. Pas trajtimit në shërbimin e urgjencës ajo u dërgua në shtëpi, megjithatë sipas familjarëve ajo sërish nuk ishte mirë. Një ditë më parë, i biri dhe bashkëshorti e gjetën 49-vjeçaren të pajetë në dhomë. Ka qenë djalë i viktimës, Erdiol Nano, ai që bëri publik lajmin, teksa ka hedhur akuza kundrejt mjekëve të spitalit të Korçës. Sipas tij, mjekët e spitalit nuk kanë treguar kujdesin e nevojshëm për nënën e tij, madje e kanë nxjerrë nga spitali edhe pse 49-vjeçarja nuk ishte në gjendje të mirë shëndetësore./ZËRI

  • Imunoterapia e kombinuar ndihmon në kapërcimin e rezistencës ndaj trajtimit të melanomës

    Imunoterapia e kombinuar ndihmon në kapërcimin e rezistencës ndaj trajtimit të melanomës

    Të dhënat e hershme nga një provë klinike e Fazës 2 tregojnë se një kombinim ilaçesh imunoterapie mund të aktivizojë një përgjigje të fortë imune dhe të ndihmojë në kapërcimin e rezistencës ndaj trajtimit te pacientët me melanomë refraktare.

    Dr. Trisha Wise-Draper, MD, Ph.D., nga Qendra e Kancerit në Universitetin e Cincinnati-t, do të paraqesë një abstrakt të ri me detaje mbi rezultatet e provës në Takimin Vjetor të 40-të të Shoqatës për Imunoterapi të Kancerit më 7 nëntor.

    Viruset onkolitike janë viruse të krijuara posaçërisht për të infektuar dhe shkatërruar qelizat kancerogjene. Prova klinike e Fazës 2, IGNYTE, po teston RP1, një virus të modifikuar gjenetikisht të herpes simplex tip 1, i projektuar për të shkatërruar drejtpërdrejt tumoret dhe për të gjeneruar një përgjigje të fortë imune kundër tyre.

    Prova po teston RP1 në kombinim me nivolumab, një ilaç imunoterapie që synon receptorët e proteinës PD-1 në tumore për të ndihmuar sistemin imunitar të trupit të identifikojë dhe sulmojë qelizat kancerogjene.

    Duke analizuar të dhënat nga 140 pacientë të përfshirë në studim, Wise-Draper dhe kolegët e saj zbuluan se kombinimi i RP1 dhe nivolumab çoi në rritjen e përgjigjes imune, infiltrimit të qelizave imune dhe aktivizimit brenda tumoreve tek pacientët që më parë nuk kishin reaguar ndaj imunoterapisë, duke treguar se RP1 ndihmon në kapërcimin e rezistencës ndaj trajtimit.

    “Vetë prova ishte pozitive, pasi rreth një e treta e pacientëve me melanomë refraktare reaguan ndaj këtij kombinimi dhe përgjigjet ishin të qëndrueshme,” tha Wise-Draper, profesoreshë e mjekësisë në Divizionin e Hematologjisë/Onkologjisë, drejtuese e seksionit të onkologjisë mjekësore, bashkë-udhëheqëse e Laboratorit të Përparimeve Eksperimentale të Kokës dhe Qafës në Kolegjin e Mjekësisë të UC-së, dhe zëvendësdrejtoreshë e Zyrës së Kërkimeve Klinike të UC-së. “Ky është një kombinim premtues dhe i tolerueshëm mirë për pacientët me melanomë refraktare ndaj PD1.”/ Cincinnati

  • A mund ta shërojmë dhimbjen e kockave apo vetëm kurojmë? Ja çfarë thotë mjekja!

    A mund ta shërojmë dhimbjen e kockave apo vetëm kurojmë? Ja çfarë thotë mjekja!

    Një nga pyetjet më të shpeshta për osteoporozën është nëse ajo mund të kurohet. Dr. Ergeta Ktona jep një përgjigje shpresëdhënëse: osteoporoza është një sëmundje që mund të trajtohet dhe menaxhohet me sukses. Çelësi, sipas saj, qëndron te diagnostikimi i hershëm. “Sa më shpejt të diagnostikohet një pacient, aq më e thjeshtë është mënyra e trajtimit dhe aq më të pakta janë kostot dhe sasia e medikamenteve,” thekson ajo.
    Trajtimi modern i osteoporozës është i personalizuar dhe varet nga faktorë si mosha e pacientit, gjinia dhe nëse sëmundja është primare apo pasojë e një gjendjeje tjetër. Protokollet mjekësore fokusohen në disa shtylla kryesore:
    1. Suplementimi: Sigurimi i niveleve optimale të kalciumit dhe vitaminës D, elementët themelorë për ndërtimin e kockës.
    2.Medikamentet e Avancuara: Përdorimi i barnave specifike, si bisfosfonatet, të cilat ndihmojnë në rregullimin e balancës kockore dhe rritjen e densitetit të saj. Dr. Ktona vë në dukje se teknologjia farmaceutike ka avancuar shumë, duke ofruar barna shumë efikase dhe cilësore.
    3. Monitorimi dhe Përshtatja:Trajtimi mund të jetë afatgjatë, ndonjëherë edhe për gjithë jetën, dhe kërkon një monitorim të kujdesshëm për të siguruar efektivitetin dhe për të menaxhuar efektet anësore.
    Qëllimi final i trajtimit nuk është vetëm të përmirësojë vlerat e densitetit kockor, por më e rëndësishmja, të parandalojë pasojën më të rëndë të osteoporozës: frakturat. Duke qenë se sëmundja është pa dhimbje, rreziku i një frakture nga një rrëzim i lehtë është i lartë, ndaj trajtimi bëhet një domosdoshmëri për të mbrojtur shëndetin dhe pavarësinë e pacientit.

  • Task Forca e ujërave të ndotura, shumë zhurmë për asgjë: Shqipëria në fund të listës europiane

    Task Forca e ujërave të ndotura, shumë zhurmë për asgjë: Shqipëria në fund të listës europiane

    Vitin e kaluar, përmes një Akti Normativ qeveria ngriti Task Forcën e posaçme për kontrollin e trajtimit të ujërave të ndotura, e cila do të monitoronte të gjitha subjektet përgjatë bregdetit, zonave liqenore apo lumenjve.
    Aksioni i bujshëm për mbrojtjen e ujërave larës që u cilësua emergjencë, nisi tre muaj para çeljes së sezoni turistik veror.
    “Çdo njësi biznesi turistik duhet të ketë impiantin e vet dhe të marrë përgjegjësinë e trajtimit të ujërave të ndotura”, deklaronte ministrja e Turizmit asokohe Mirela Kumbaro.
    Në krah të saj, ministrja e Infrastruktës Belinda Balluku shpjegonte mekanizmin e ri të inspektimeve dhe masat administrative. Biznesit iu la një periudhë 90-ditore për vendosjen e impianteve. Pas këtij afati, aksion me zero tolerancë.
    “Synojmë të arrijmë 95% të ujërave larës me cilësi të shkëlqyer”, shprehej Balluku.
    Vetëm 16% e ujërave të shkëlqyer
    Megjithë pritshmëritë e mëdha, buja me të cilën nisi aksioni u shua dalëngadalë, duke ia lënë vendin aksionit të radhës, pa sjellë rezultat të prekshëm në terren.
    Një vit e gjysmë pas ngritjes së Task Forcës, Shqipëria rezulton ende vendi me cilësinë më të ulët të ujërave bregdetare në Europë.
    Nga 119 pika monitorimi, vetëm 16% e ujërave klasifikohen si “shkëlqyer”, ndërsa 22.7% janë me cilësi të dobët. Për krahasim, mesatarja e Bashkimit Europian është 85.4% ujëra me cilësi të shkëlqyer.
    Katër raporte të fundit të Agjencisë Europiane të Mjedisit tregojnë të njëjtin trend.  Prej vitit 2022 e deri më tani, gjendja vetëm përkeqësohet.
    Dhe për ironi, një nga arsyet kryesore është mungesa e impianteve të trajtimit të ujërave të zeza.
    Task Forcë e dështuar, por me kosto
    Task Forca për kontrollin e trajtimit të ujërave të zeza kishte në fokus rreth 9000 subjekte që zhvillonin aktivitetin e tyre ekonomik pranë bregdetit, brigjeve të liqeneve dhe lumenjve. Këto biznese duhet të pajiseshin të gjitha me impiante për trajtimin e ujërave të zeza
    Mirëpo, një vit e gjysmë më pas, të dhënat e siguruara nga Faktoje tregojnë se më pak se 2% e tyre kanë instaluar impiante të çertifikuara.
    “Bazuar në të dhënat e disponueshme deri në muajin Gusht 2025, numri i përgjithshëm i subjekteve që kanë instaluar impiante për trajtimin e ujërave të ndotura është 162”,  pohon Agjencia Kombëtare Ujësjellës Kanalizime dhe Mbetjeve të Ngurta.
    Për të njëjtën periudhë, AKUK pohon se task forca e ngritur ka gjobitur 115 biznese.
    Bashkitë si Saranda dhe Pogradeci kryesojnë listën me më shumë gjoba, ndërsa zona si Lezha dhe Dhërmiu kanë vetëm disa masa të regjistruara.
    Vasil Bedinaj, sipërmarrës në fushën e hotelerisë dhe turizmit dhe kryetar i Shoqatës Shqiptare të Turizmit për Jugun e Shqipërisë, ndan eksperiencën e tij me Faktoje.al.
    “Unë e kam vendosur impiantin në një subjekt, në një tjetër mora gjobë dhe e shlyeva. Pas sezonit nuk kanë dalë më për kontrolle, në qytete si Vlora ku ka fushatë besoj do aktivizohen më pas”
    Bedinaj shton se investimi është shumë i shtrenjtë dhe nuk ka produktivitet.
    “Për një hotel me 15 dhoma, investimi fillon nga 30-35 mijë euro, e për kapacitete më të mëdha shkon deri në 100 mijë. Por produktiviteti mungon. Në një subjekt funksionon, në një tjetër jo. Kur ikin dritat, sistemi stakohet. Filtrat nuk pastrohen nga firmat që i kanë montuar. Është lek i hedhur dëm”
    Në përfundim, sipas tij, vetëm ata që shitën impiantet dolën fitimtarë.
    Pse dështoi Task Forca?
    Agjencia Kombëtare e Ujësjellës – Kanalizimeve pranon se Task Forca është përballur me një sërë sfidash në terren.
    Shumë subjekte nuk kanë ofruar të dhëna të plota për identifikim, si NIPT apo adresë e saktë, duke vështirësuar ndjekjen administrative dhe penale të rasteve problematike. Për më tepër, një pjesë e konsiderueshme e subjekteve është konstatuar e mbyllur ose jashtë funksionit gjatë riinspektimeve, duke e bërë të pamundur verifikimin e vazhdueshëm të funksionalitetit të impianteve.
    Nga ana tjetër, zbatimi i Aktit Normativ është hasur edhe me përballje ligjore. Deri më tani, janë regjistruar 58 procese gjyqësore kundër AKUK nga subjektet e prekur, ku pjesa më e madhe lidhen me pretendime mbi shkelje proceduriale dhe kundërshtime të vendimeve administrative. Nga këto, 20 çështje kanë përfunduar në favor të AKUK, 1 çështje është humbur, ndërsa pjesa tjetër vazhdon të shqyrtohet nga gjykatat kompetente.
    Paditësit kanë kërkuar shpesh shfuqizimin e aktit administrativ përkatës dhe pezullimin e ekzekutimit të masave administrative deri në vendimin përfundimtar.
    Një element tjetër shqetësues është mungesa e koordinimit ndërinstitucional.
    Task Forca nuk ka pasur informacion të plotë nga Shoqëritë Rajonale të Ujësjellës-Kanalizimeve, Agjencia Kombëtare e Mjedisit apo MTM. Inspektimet në terren janë bërë kryesisht manualisht, duke humbur pjesën më të madhe të subjekteve, që nuk ofrojnë të dhëna ose janë jashtë funksionit. Kjo e bën të pamundur krijimin e një pasqyre të plotë dhe të besueshme të gjendjes reale.
    Vetëm 57% e vendit me kanalizime
    Pavarësisht aksioneve të mëdha për trajtimin e ujërave të ndotura, infrastruktura e nevojshme mbetet e dobët.
    Sipas raportit të fundit të Entit Rregullator të Ujit për vitin 2024, mbulimi me kanalizime në shkallë kombëtare ka arritur vetëm 57%, me nje rritje të lehtë prej 2.2% krahasuar me një vit më parë.
    Nga mbi 4.4 milionë banorë në juridiksionin e 17 shoqërive të ujësjellës-kanalizimeve, vetëm 2.5 milionë kanë akses në shërbimin e grumbullimit të ujërave të ndotura.
    Përmirësimi, sipas raportit, është bërë kryesisht në zonat urbane, ndërsa zonat rurale vijojnë të mbeten jashtë çdo rrjeti kanalizimesh, duke u mbështetur në gropa septike për shkarkimin individual të ujërave të ndotura.
    Një tjetër arsye që pengon zhvillimin është mungesa e investimeve. Fondet për kanalizime përbëjnë vetëm një të tretën e atyre për furnizimin me ujë.
    Në këtë drejtim, raporti thekson nevojën urgjente për ndërtimin e infrastrukturës së grumbullimit dhe impianteve të trajtimit të ujërave të ndotura (ITUN), një detyrim që lidhet jo vetëm me standardet e BE-së, por edhe me Objektivat e Zhvillimit të Qëndrueshëm deri në vitin 2030, që kërkojnë akses të barabartë në kanalizime dhe kushte higjenike për të gjithë qytetarët.
    Përfundim
    Kjo nuk është hera e parë që një Task Forcë nis me bujë mediatike dhe premtime të mëdha, për t’u harruar pas pak muajsh. Nga pastrimi i plazheve deri te inspektimet sezionale, çdo vit krijohet një atmosferë propagandistike, ku lajmi është se “Task Forca po vepron”, ndërsa pas verës problematika vijon të mbetet.
    Task Forca e krijuar për kontrollin e trajtimit të ujërave të ndotura, e cila kishte për qëllim të monitoronte të gjitha subjektet përgjatë bregdetit, zonave liqenore dhe lumenjve, ka rezultate të dobta.
    Masat e ndërmarra janë pjesërisht të zbatuara, inspektimet janë të limituara, raportimi nuk është transparent, dhe ndikimi mbi gjendjen reale të ujërave mbetet minimal.
    Nisur nga këto të dhëna, deklaratën e ish ministres së turizmit, Mirela Kumbaro se “Çdo njësi biznesi turistik duhet të ketë impiantin e vet dhe të marrë përgjegjësinë e trajtimit të ujërave të ndotura”, e kategorizojmë të pavërtetë./Faktoje.al

  • Alarm për antibiotikët! OBSH: 1 në 6 infeksione është rezistent ndaj trajtimit

    Alarm për antibiotikët! OBSH: 1 në 6 infeksione është rezistent ndaj trajtimit

    Një në gjashtë infeksione bakteriale të konfirmuara në laborator janë rezistente ndaj trajtimeve me antibiotikë, njoftoi Organizata Botërore e Shëndetësisë, duke bërë thirrje që ilaçet të përdoren më me kujdes.
    “Rezistenca ndaj antibiotikëve u rrit në rreth 40% të mostrave të monitoruara”, tha agjencia e shëndetësisë e OKB-së në një raport të bazuar në të dhëna nga më shumë se 100 vende midis viteve 2016-2023.
    “Rezistenca anti mikrobike po tejkalon përparimet në mjekësinë moderne, duke kërcënuar shëndetin e familjeve në të gjithë botën“, tha Drejtori i Përgjithshëm i OBSH-së, Tedros Adhanom Ghebreyesus, në një deklaratë që shoqëronte raportin.
    “Ne duhet t’i përdorim antibiotikët me përgjegjësi dhe të sigurohemi që të gjithë të kenë qasje në ilaçet e duhura, diagnostikimin me cilësi të garantuar dhe vaksina“- tha ai.
    Globalisht, rezistenca ndaj antibiotikëve është përgjegjëse drejtpërdrejt për më shumë se 1 milion vdekje në vit. Ndërsa ndryshimet gjenetike në patogjenë janë pjesë e një procesi natyror, aktiviteti njerëzor, siç është keqpërdorimi dhe përdorimi i tepërt i antibiotikëve për të kontrolluar infeksionet tek njerëzit, kafshët dhe bimët, po e përshpejton këtë proces.
    Nivelet më të larta të rezistencës ndaj antibiotikëve janë në pjesë të Azisë Jugore dhe Lindjes së Mesme, ku rreth një në tre infeksione të raportuara janë rezistente, sipas OBSH-së.
    Ndërkohë, në Afrikë, rezistenca ndaj trajtimit të zgjedhjes së parë për disa lloje bakteresh që gjenden në infeksionet e qarkullimit të gjakut, të cilat mund të shkaktojnë dështim të organeve dhe vdekje, tani tejkalon 70%.

  • Beteja me kancerin, ish-presidenti Joe Biden i nënshtrohet trajtimit me rrezatim dhe hormone në shtëpi

    Beteja me kancerin, ish-presidenti Joe Biden i nënshtrohet trajtimit me rrezatim dhe hormone në shtëpi

    Bota E Shtunë, 11 Tetor 2025 16:34

    Ish-presidenti i Amerikës, Joe Biden po i nënshtrohet terapive me rrezatim dhe trajtimit hormonal pas diagnozës me një formë agresive të kancerit të prostatës që iu zbulua në maj të këtij viti. Zëdhënësi i tij konfirmoi të shtunën se 82-vjeçari ka nisur tashmë trajtimin, i cili përfshin terapi me rrezatim dhe ilaçe hormonale që po i merr në kushte shtëpie. ”Si pjesë e planit të trajtimit për kancerin e prostatës, ish-Presidenti Biden aktualisht po kalon terapi me rrezatim dhe trajtim hormonal”,- thuhet në deklaratën zyrtare.
     

  • Beteja e Joe Biden me kancerin, ish-Presidenti i Shteteve të Bashkuar i nënshtrohet trajtimit me rrezatim dhe hormone në shtëpi

    Beteja e Joe Biden me kancerin, ish-Presidenti i Shteteve të Bashkuar i nënshtrohet trajtimit me rrezatim dhe hormone në shtëpi

    Ish-Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Joe Biden, po i nënshtrohet terapive me rrezatim dhe trajtimit hormonal pas diagnozës me një formë agresive të kancerit të prostatës që iu zbulua në maj të këtij viti.

    Zëdhënësi i tij konfirmoi të shtunën se 82-vjeçari ka nisur tashmë trajtimin, i cili përfshin terapi me rrezatim dhe ilaçe hormonale që po i merr në kushte shtëpie.
    “Si pjesë e planit të trajtimit për kancerin e prostatës, ish-Presidenti Biden aktualisht po kalon terapi me rrezatim dhe trajtim hormonal,” thuhet në deklaratën zyrtare.
    Trajtimi me rrezatim pritet të zgjasë pesë javë, ndërsa medikamentet hormonale në formë pilule kanë nisur më herët. Zëdhënësi theksoi gjithashtu se Biden është “duke u ndjerë mirë”.
    Në maj, Biden kishte njoftuar se kanceri ishte përhapur në kocka – një fazë e avancuar që e bën më të vështirë trajtimin. Sipas mjekëve të tij, kanceri kishte një Gleason score prej 9 (Grupi 5), që tregon për qeliza shumë agresive dhe rritje të shpejtë të tumorit.
    Megjithatë, ata shtuan se forma e kancerit duket të jetë e ndjeshme ndaj hormoneve, gjë që krijon mundësi për menaxhim efektiv të sëmundjes përmes trajtimeve që bllokojnë prodhimin e hormoneve që e ushqejnë atë.
    Biden iu nënshtrua ekzaminimeve pas raportimit të simptomave urinare, nga ku mjekët zbuluan një nodul në prostatë. Diagnoza u pasua nga vlerësime të shumta dhe diskutime për alternativat më të mira të trajtimit.
    Në muajin gusht, ai u pa me një shenjë operacioni në pjesën anësore të kokës, e cila më vonë u konfirmua se ishte rezultat i trajtimit për një formë të kancerit të lëkurës. Zëdhënësja e tij tha se ai kishte kryer ndërhyrje kirurgjikale të quajtur Mohs surgery, një procedurë e zakonshme për heqjen e lezioneve kancerogjene në lëkurë.
    Gjatë presidencës së tij në vitin 2022, Biden kishte hequr disa forma jo-melanomë të kancerit të lëkurës, dhe një vit më vonë u hoq edhe një lezion kancerogjen nga gjoksi. Sipas mjekut të atëhershëm të Shtëpisë së Bardhë, Kevin O’Connor, të gjitha indet kancerogjene u hoqën me sukses dhe nuk u kërkua trajtim shtesë.
    Biden, i cili që prej përfundimit të mandatit ka qenë relativisht larg vëmendjes publike, falënderoi mbështetësit për mesazhet e tyre pas diagnozës.
    “Kanceri na prek të gjithëve. Si shumë prej jush, Jill dhe unë kemi mësuar se jemi më të fortë në vendet e thyera,” shkroi ai në maj në platformën X, bashkë me një foto të tij dhe Jill përkrah maces së tyre.
    Familja Biden ka qenë prej kohësh e hapur për sfidat me kancerin, pasi disa anëtarë të saj, përfshirë ish-Zonjën e Parë Jill Biden, janë përballur me diagnoza të ngjashme ndër vite.

    Top Channel

  • Raporti nga KLSH/ Spitali onkologjik, fundi i tmerrshëm i të sëmurëve me kancer

    Raporti nga KLSH/ Spitali onkologjik, fundi i tmerrshëm i të sëmurëve me kancer

    Raporti nga KLSH/ Spitali onkologjik, fundi i tmerrshëm i të sëmurëve me kancerNjë vit pas raportit tronditës që nxori në pah mangësitë në trajtimin e pacientëve me kancer, Kontrolli i Lartë i Shtetit rikthehet me një auditim po aq shqetësues. Shumica e rekomandimeve të dhëna nga KLSH vijojnë të jenë të pazbatuara plotësisht ose të mbetura përgjysmë. Kjo situatë, sipas audituesve shtetërorë, sjell pasoja të rënda për shëndetin dhe jetën e pacientëve me kancer dhe minon besueshmërinë e institucioneve.
    Esmeralda Topi
    Në Shqipëri, protokollet klinike të kujdesit paliativ për pacientët me kancer janë të vitit 2014. Trajtimi i të prekurve nga tumoret në fazën më të vështirë të sëmundjes është i njëjtë me atë të një dekade më parë. Kohë kur lista e barnave ishte shumë më e kufizuar, kur mjekësia onkologjike nuk kishte hyrë në fazën e imunoterapive dhe trajtimeve të kombinuara.
    Po ashtu, Ministria e Shëndetësisë nuk ka miratuar ende një rregullore bazike, që përcakton kriteret dhe normat shëndetësore për pacientët onkologjikë në burgje.
    Këto janë dy nga rekomandimet që Kontrolli i Lartë i Shtetit i kishte adresuar autoriteteve përgjegjëse si masa urgjente për tu zbatuar një vit më parë, por që sot e kësaj dite rezultojnë të pazbatuara.
    Kjo është vetëm maja e ajsbergut nga raporti i ri tronditës që Kontrolli i Lartë i Shtetit ka publikuar mbi situatën e trajtimit të pacientëve me sëmundje tumorale në Shqipëri. Shumica e rekomandimeve të dhëna një vit më parë janë vonuar.
    Raporti verën se në Spitalin Onkologjik në Qendrën Spitalore Universitare ‘Nënë Tereza’ në Tiranë mungojnë raportet e monitorimit. Drejtoria e Përgjithshme e spitalit nuk ka prodhuar asnjë dokument që të masë cilësinë e shërbimit, asnjë analizë mbi efektivitetin e trajtimit, asnjë tregues që të ndihmojë mjekët dhe pacientët të kuptojnë ku janë dhe ku duhet të shkojnë.
    Programi i patronazhit ndërspitalor, i menduar për të përhapur njohuri nga Tirana drejt spitaleve rajonale, nuk ka funksionuar. Raportimi i detyrueshëm dy herë në vit pranë Ministrisë nuk është bërë.
    19 poltrona për 80 pacientë në ditë
    Referuar raportit, spitali Onkologjik nuk ka rritur buxhetin përballë një fluksi të pandalshëm pacientësh.
    Shpenzimet kanë mbetur të njëjtat, ndërsa numri i të diagnostikuarve dhe të trajtuarve është rritur. Ka mungesa të stafit me burime njerëzore, për rrjedhojë shtohen ditët e gjata të pritjes për pacientët, duke ulur efektivitetin e shërbimit të trajtimit si dhe duke shtuar kostot financiare të pacientëve dhe familjarëve.
    Vetëm 19 poltrona përballë 80 pacientëve që bëjnë kimioterapi në ditë. Një llogari e thjeshtë që tregon ngarkesën e rëndë mbi çdo pacient dhe çdo familje që udhëton nga rrethet për të marrë kimioterapi.
    Shumica e pacientëve nuk kanë as mundësinë e shtrimit, sepse spitali nuk i ka shtretërit. KLSH nxjerr në pah se spitali Onkologjik e ka të pamundur të krijojë kushte shtrimi për të gjithë pacientët të cilët kanë nevojë, pasi shërbimi me radioterapi është i centralizuar. Vetëm 9% e të sëmurëve me tumor përfitojnë hospitalizim. 91% të tjerët detyrohen të shkojnë e të vijnë, çdo ditë, me kosto financiare dhe fizike.
    Po kështu, pranë Spitalit Onkologjik, mungon njësia palliative një strukturë që duhet të ofronte kujdes të specializuar për pacientët në fazat terminale. Sot, pacientët në fund të jetës vazhdojnë të vuajnë në shtëpitë e tyre, pa mbështetje mjekësore të specializuar dhe pa infrastrukturë që të lehtësojë dhimbjen, duke u lënë ata dhe familjarët e tyre të përballojnë një vuajtje fizike dhe emocionale të paimagjinueshme.
    Në pavijone mungon ajri i kondicionuar, lagështira gërryen muret e disa dhomave dhe bodrumi është kthyer në një depo të pistë pajisjesh të amortizuara.
    Dezinfektimi e pastrimi i këtyre ambienteve ishte një tjetër rekomandim i “menjëhershëm”, por që rezulton vetëm pjesërisht i zbatuar.
    Spitalet rajonale me mungesaEdhe në spitalet rajonale situata mbetet problematike. Kontrolli i Lartë i Shtetit konstaton se në Lezhë, njësia e kimioterapisë nuk funksionon fare, ndërsa në Durrës, Fier, Vlorë, Shkodër, Elbasan, Korçë dhe Berat, njësitë ekzistojnë, por nuk ofrojnë shërbimin e plotë që kërkon një trajtim cilësor. Detyrat funksionale të këtyre njësive nuk pasqyrohen në rregulloret e brendshme të spitaleve, stafi është i pamjaftueshëm, mungojnë mjekët onkologë, pajisjet dhe materialet mjekësore, dhe nuk ka shtretër të dedikuar për të përballuar skemat e trajtimit të kimioterapisë.
    Mungojnë sistemet e informatizuara, regjistrat mbahen manualisht dhe nuk rakordohen me të dhënat e Spitalit Onkologjik në Tiranë. Në Shkodër, Elbasan dhe Berat, stafi nuk harton plane kujdesi për pacientët paliativë, ndërsa spitalet nuk mund të planifikojnë numrin e pacientëve të rinj apo skemat e trajtimit të deleguara nga Tirana.
    Audituesit e KLSH-së rekomandojnë që spitalet rajonale të pasqyrojnë detyrat funksionale të njësive të kimioterapisë në rregulloret e brendshme dhe të përgatisin plane të kujdesit paliativ për pacientët. Po ashtu, Ministria e Shëndetësisë duhet të bashkëpunojë me spitalet rajonale për plotësimin e vendeve të punës me mjekë dhe infermierë, shtretërve të dedikuar dhe të krijojë një sistem informatizimi online për të monitoruar në kohë reale ecurinë e pacientëve me sëmundje tumorale.
    PërfundimNga 12 rekomandime të dhëna një vit më parë, KLSH thotë se janë zbatuar plotësisht vetëm 4. Të tjerat janë të zvarritura ose të lëna pas dore. Disa nuk kanë nisur fare. Kontrolli i lrtë i Shtetit i ka dhënë afat institucioneve deri në fund të këtij viti për t’i përmbushur rekomandimet. Por koha nuk është një luks që e kanë pacientët me tumor, pasi ata jetojnë me diagnozën e një sëmundjeje që përparon çdo ditë./Faktoje.al
    Në Shqipëri, protokollet klinike të kujdesit paliativ për pacientët me kancer janë të vitit 2014. Trajtimi i të prekurve nga tumoret në fazën më të vështirë të sëmundjes është i njëjtë me atë të një dekade më parë. Kohë kur lista e barnave ishte shumë më e kufizuar, kur mjekësia onkologjike nuk kishte hyrë në fazën e imunoterapive dhe trajtimeve të kombinuara.
    Po ashtu, Ministria e Shëndetësisë nuk ka miratuar ende një rregullore bazike, që përcakton kriteret dhe normat shëndetësore për pacientët onkologjikë në burgje.
    Këto janë dy nga rekomandimet që Kontrolli i Lartë i Shtetit i kishte adresuar autoriteteve përgjegjëse si masa urgjente për tu zbatuar një vit më parë, por që sot e kësaj dite rezultojnë të pazbatuara.
    Kjo është vetëm maja e ajsbergut nga raporti i ri tronditës që Kontrolli i Lartë i Shtetit ka publikuar mbi situatën e trajtimit të pacientëve me sëmundje tumorale në Shqipëri. Shumica e rekomandimeve të dhëna një vit më parë janë vonuar.
    Raporti verën se në Spitalin Onkologjik në Qendrën Spitalore Universitare ‘Nënë Tereza’ në Tiranë mungojnë raportet e monitorimit. Drejtoria e Përgjithshme e spitalit nuk ka prodhuar asnjë dokument që të masë cilësinë e shërbimit, asnjë analizë mbi efektivitetin e trajtimit, asnjë tregues që të ndihmojë mjekët dhe pacientët të kuptojnë ku janë dhe ku duhet të shkojnë.
    Programi i patronazhit ndërspitalor, i menduar për të përhapur njohuri nga Tirana drejt spitaleve rajonale, nuk ka funksionuar. Raportimi i detyrueshëm dy herë në vit pranë Ministrisë nuk është bërë.
    19 poltrona për 80 pacientë në ditë
    Referuar raportit, spitali Onkologjik nuk ka rritur buxhetin përballë një fluksi të pandalshëm pacientësh.
    Shpenzimet kanë mbetur të njëjtat, ndërsa numri i të diagnostikuarve dhe të trajtuarve është rritur. Ka mungesa të stafit me burime njerëzore, për rrjedhojë shtohen ditët e gjata të pritjes për pacientët, duke ulur efektivitetin e shërbimit të trajtimit si dhe duke shtuar kostot financiare të pacientëve dhe familjarëve.

    Vetëm 19 poltrona përballë 80 pacientëve që bëjnë kimioterapi në ditë. Një llogari e thjeshtë që tregon ngarkesën e rëndë mbi çdo pacient dhe çdo familje që udhëton nga rrethet për të marrë kimioterapi.
    Shumica e pacientëve nuk kanë as mundësinë e shtrimit, sepse spitali nuk i ka shtretërit. KLSH nxjerr në pah se spitali Onkologjik e ka të pamundur të krijojë kushte shtrimi për të gjithë pacientët të cilët kanë nevojë, pasi shërbimi me radioterapi është i centralizuar. Vetëm 9% e të sëmurëve me tumor përfitojnë hospitalizim. 91% të tjerët detyrohen të shkojnë e të vijnë, çdo ditë, me kosto financiare dhe fizike.
    Po kështu, pranë Spitalit Onkologjik, mungon njësia palliative një strukturë që duhet të ofronte kujdes të specializuar për pacientët në fazat terminale. Sot, pacientët në fund të jetës vazhdojnë të vuajnë në shtëpitë e tyre, pa mbështetje mjekësore të specializuar dhe pa infrastrukturë që të lehtësojë dhimbjen, duke u lënë ata dhe familjarët e tyre të përballojnë një vuajtje fizike dhe emocionale të paimagjinueshme.
    Në pavijone mungon ajri i kondicionuar, lagështira gërryen muret e disa dhomave dhe bodrumi është kthyer në një depo të pistë pajisjesh të amortizuara.

    Dezinfektimi e pastrimi i këtyre ambienteve ishte një tjetër rekomandim i “menjëhershëm”, por që rezulton vetëm pjesërisht i zbatuar.
    Spitalet rajonale me mungesa
    Edhe në spitalet rajonale situata mbetet problematike. Kontrolli i Lartë i Shtetit konstaton se në Lezhë, njësia e kimioterapisë nuk funksionon fare, ndërsa në Durrës, Fier, Vlorë, Shkodër, Elbasan, Korçë dhe Berat, njësitë ekzistojnë, por nuk ofrojnë shërbimin e plotë që kërkon një trajtim cilësor. Detyrat funksionale të këtyre njësive nuk pasqyrohen në rregulloret e brendshme të spitaleve, stafi është i pamjaftueshëm, mungojnë mjekët onkologë, pajisjet dhe materialet mjekësore, dhe nuk ka shtretër të dedikuar për të përballuar skemat e trajtimit të kimioterapisë.
    Mungojnë sistemet e informatizuara, regjistrat mbahen manualisht dhe nuk rakordohen me të dhënat e Spitalit Onkologjik në Tiranë. Në Shkodër, Elbasan dhe Berat, stafi nuk harton plane kujdesi për pacientët paliativë, ndërsa spitalet nuk mund të planifikojnë numrin e pacientëve të rinj apo skemat e trajtimit të deleguara nga Tirana.

    Audituesit e KLSH-së rekomandojnë që spitalet rajonale të pasqyrojnë detyrat funksionale të njësive të kimioterapisë në rregulloret e brendshme dhe të përgatisin plane të kujdesit paliativ për pacientët. Po ashtu, Ministria e Shëndetësisë duhet të bashkëpunojë me spitalet rajonale për plotësimin e vendeve të punës me mjekë dhe infermierë, shtretërve të dedikuar dhe të krijojë një sistem informatizimi online për të monitoruar në kohë reale ecurinë e pacientëve me sëmundje tumorale.
    Përfundim 
    Nga 12 rekomandime të dhëna një vit më parë, KLSH thotë se janë zbatuar plotësisht vetëm 4. Të tjerat janë të zvarritura ose të lëna pas dore. Disa nuk kanë nisur fare. Kontrolli i lrtë i Shtetit i ka dhënë afat institucioneve deri në fund të këtij viti për t’i përmbushur rekomandimet. Por koha nuk është një luks që e kanë pacientët me tumor, pasi ata jetojnë me diagnozën e një sëmundjeje që përparon çdo ditë./Faktoje.al

  • Një menaxhim i ri për mbetjet, ministri i Mjedisit debaton me opozitën: Lehtësohen bashkitë, ndarja bëhet që në burim

    Një menaxhim i ri për mbetjet, ministri i Mjedisit debaton me opozitën: Lehtësohen bashkitë, ndarja bëhet që në burim

    Nisma e qeverisë për të krijuar një operator kombëtar për menaxhimin e integruar të mbetjeve interpretohet nga opozita si një përplasje mes kompetencave të pushtetit vendor me atë qendror.
    “Është një ligj që po vjen dhe po zëvendëson një kornizë ligjore ekzistuese. Ky projektligj që sillni ju, në këtë çështje keni ngritur obeliskun e korrupsionit bashkë. Nuk ka asnjë qartësi dhe ekspertët vënë në pikëpyetje përputhshmërinë e projektligjit me direktivën e BE. Qeveria thotë po po, e kemi në rregull. Ky projektligj a përplaset me ndonjë ligj tjetër? Përplaset me ligjin e pushtetit vendor? Ekspertët kanë gjetur përplasje të rëndësishme, cenim thelbësor të të drejtave, të funksioneve, kompetencave që ka pushteti vendor”, Oerd Bylykbashi, deputet i PD.
    “Kompetenca kryesore e pushtetit vendor është për grumbullimin e mbetjeve. Duke bashkëpunuar me bashkitë, duke ofruar tarifa të njëtrajtshme për trajtimin e mbetjeve në të gjithë territorin. Lirohen bashkitë nga një barrë fiskale siç është ajo e trajtimit të mbetjeve, duke lënë përkatësisht elementin e grumbullimit për ta. Nuk është vetëm grumbullimi i mbetjeve për ta, por edhe prezantimi i ndarjes në burim që njësitë e qeverisjes vendore e kanë detyrim nga ligji. Do të jenë më të lira për t’u marrë me procesin e grumbullimit apo edhe trajtimin jofundor përmes disa strukturave si riciklim apo kompostim. Ne duam të çojmë sa më pak në landfille. Landfillet kanë një cikël jete, më pas duhet të kapsulohen dhe të shihen mundësi për të tjera impiante”, tha Sofjan jaupaj, ministër për Mjedisin

    Diskutimet në Komisionin e Ligjeve u shoqëruan me përplasje mes palëve, për shkak të pretendimeve të opozitës se përmes ndryshimeve ligjore, mazhoranca po përpiqet të zhdukë inceneratorët.
    “A jeni gati të bëni burg si paraardhësit tuaj që kanë shkelur ligjin dhe vijojnë të mbrojnë sot një aferë që përgjegjësi është ende i lirë, Edi Rama?”, u drejtua Tedi Blushi, Deputet i PL.
    “Procesi i asgjësimit të mbetjeve është një proces integral i impianteve të trajtimit të mbetjeve, nuk flasim për inceneratorë, por për impiante të trajtimit të mbetjeve. Normat teknike përcaktojnë këto impiante me disa funksione, që nga ndarja, landfillimi, incenerimi, etj. E kanë një pjesë e mirë e vendeve të BE, nuk mund të mos e kemi edhe ne si pjesë të menaxhimit të integruar të mbetjeve”, tha ministri Jaipaj.
    “Nuk kemi ardhur të dëgjojmë monologje, ju keni ardhur këtu për të dhënë llogari. Jeni ministër, unë po ju pyes drejtpërdrejt: a ka sot Tirana incenerator? Pse vijojnë pagesat për një shërbim që nuk kryhet?”, Blushi.
    “Nëse do përgjegjësi politike, kthehu se ta jap unë. Ministri tha se incenerimi është faza e fundit e trajtimit të mbetjeve. Ministri atë përgjigje e ka. Ligji e ka titullin menaxhim i integruar i mbetjeve, nuk është ligj për inceneratorët. Ti do një përgjigje nga ministri që të të përshatet ty, nuk ndodh kështu. Inceneratorin e Tiranës e ke aty, të Fierit e ke aty, edhe të Elbasanit e ke aty, keni 7-8 vite me këtë çështje”, Ulsi Manja, kryetar i komisionit të ligjeve.
    Përmes ndryshimeve ligjore të propozuara, bashkitë do të jenë të detyruara të bëjnë edhe ndarjen në burim të mbetjeve, duke i sensibilizuar edhe qytetarët në këtë drejtim.
    /vizionplus.tv