Tag: telefonata

Një “dorë e padukshme” mjaft e fuqishme sa të depërtojë në bisedat më sekrete të planetit. Dhe aq e pamëshirshme sa t’i dërgojë Bloomberg‑ut regjistrimet audio të telefonatave mes të dërguarit të Trump, Steve Witkoff, dhe Yuri Ushakov, këshilltarit të Putinit për politikën e jashtme.
Një rrjedhje informacioni tronditëse, e studiuar me një kohëzgjatje që shumëfishon efektet e saj dhe ndikon drejtpërdrejt në negociatat trepalëshe mes Uashingtonit, Kievit dhe Moskës. Gjuetia për të zbuluar burimin nisi menjëherë, në një klimë dyshimesh të ndërsjella që të kujton romanet e spiunazhit të John Le Carré. Gjetja do të jetë e vështirë, sepse goditja nuk prek vetëm procesin e paqes, por nxjerr në pah edhe tensionet e brendshme në administratën Trump.
Rusia u distancua menjëherë. “Dikush po nxjerr informacione, por jo ne”, deklaruan zyrtarët. Megjithatë, në thelb ata e konfirmuan transkriptin e publikuar nga Bloomberg. Ushakov e quajti “të papranueshme” rrjedhjen, duke njoftuar se do ta diskutonte personalisht me Witkoff-in.
“Nuk do t’i jepja shumë rëndësi”, tha zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov.
“Por është e qartë se shumë njerëz në vende të ndryshme, përfshirë SHBA-të, do të përpiqen të sabotojnë tendencën drejt një rruge paqeje”, tha ai.
Edhe në Moskë ka zëra që nuk besojnë në negociatat e ndërmjetësuara nga Shtëpia e Bardhë dhe mendojnë se përparësia ushtarake e Rusisë duhet shfrytëzuar deri në fund, për të detyruar Kievin në kapitullim. “Partia e luftës” në Rusi ka rrënjë të thella në rrethet e pushtetit. Dhe nuk është rastësi që biseda doli në publik pikërisht pas takimeve me të dërguarit europianë, të cilët ndryshuan rrënjësisht planin me 28 pika të diskutuar mes Uashingtonit dhe Kremlinit, duke prodhuar një propozim shumë larg kërkesave ruse.
“Nëse humbasin fryma dhe shkronja e Anchorage, situata do të ndryshojë në mënyrë thelbësore”, paralajmëroi ministri i Jashtëm Lavrov. Ai e dha ultimatumin mbrëmjen e së martës, pak para se Bloomberg të publikonte panoramën e marrëdhënies së shkëlqyer mes Witkoff-it dhe Ushakov-it.
Edhe në frontin amerikan përçarjet janë të dukshme, deri në pikën që disa po përmendin një përplasje të mundshme mes nënpresidentit J. D. Vance dhe sekretarit të Shtetit, Marco Rubio, dy figurat më të fuqishme të administratës Trump. Për të gjetur një kompromis të pranueshëm për Zelensky-n, në skenë është hedhur personalisht Carlos, i cili në Gjenevë është takuar me të dërguarit evropianë dhe përfaqësuesit e presidencës ukrainase, ndërsa takimet teknike në Abu Dhabi i janë besuar sekretarit të Ushtrisë, Daniel Driscoll, mik i Vance që nga koha e studimeve në Yale.
A mund të jetë kjo një lëvizje e Rubios për të delegjitimuar Witkoff-in dhe për të marrë kontrollin e procesit, duke e bërë më të lehtë negocimin me Kievin për pikat më të diskutueshme? Apo në kampin Driscoll‑Vance mund të ketë interes të irritohen rusët, për t’i prerë rubinetin shanseve të sekretarit të Shtetit?
Mes mbështetësve të Trump ekziston një refleks automatik. Çdo problem i madh lidhet me “Deep State”, armiku i betuar i revolucionit MAGA. Shtëpia e Bardhë ka larguar drejtuesit e aparatit të sigurisë dhe shumë funksionarë të konsideruar të pabesueshëm, por mbeten ende dhjetëra agjentë që nuk e pëlqejnë kursin e ri dhe dyshojnë për marrëdhëniet shumë të afërta me Kremlinin.
“Ka mënyra të ndryshme për të përgjuar telefonata, nga metoda klasike të survejimit elektronik, te sulmet kibernetike apo qasja direkte në smartphone”, i tha gazetarit Shaun Walker nga Guardian një veteran anonim i shërbimeve sekrete.
“Çdo skenar është teorikisht i mundur, por dyshimi im i fortë është se e kanë bërë amerikanët. Nëse është kështu, dy agjenci kanë aftësi për këtë: CIA dhe NSA”, tha ai.
Dy instancat që prej pranverës 2022 kanë krijuar një lidhje të fortë me Kyrylo Budanov-in, shefin e guximshëm të inteligjencës ushtarake të Ukrainës edhe ai i pranishëm në bisedimet e Abu Dhabit dhe mbase më i vendosuri për të sabotuar afrimin mes Witkoff-it dhe Moskës.
Situatën e ndërlikon edhe një detaj tjetër: Telefonata e përgjuar nuk është zhvilluar në një linjë të koduar, por përmes WhatsApp-it në pajisje të zakonshme. Vetë Ushakov-i e pohoi për Kommersant.
“Ka disa biseda që, duke folur në mënyrë të përgjithshme, dikush mund t’i dëgjojë”, tha ai.
Pasioni i ekipit të Trump-it për aplikacionet e mesazheve ka shkaktuar edhe më parë gafe të mëdha, si rasti i planifikimit të sulmeve kundër Houthive në një chat të Signal-it, ku sekretari i atëhershëm i Mbrojtjes, sot i Luftës, Pete Hegseth, futi gabimisht edhe drejtorin e The Atlantic. Ky kontekst zgjeron listën e mundshme të përgjueseve, duke përfshirë edhe disa shërbime sekrete evropiane. Ndër to, sidomos ajo franceze, e konsideruar më e pavarura nga SHBA-të dhe më e vendosura në mbështetjen e aspiratës ukrainase për një “paqe të drejtë”.
Shkrim nga La Repubblica

Një “dorë e padukshme” mjaft e fuqishme sa të depërtojë në bisedat më sekrete të planetit. Dhe aq e pamëshirshme sa t’i dërgojë Bloomberg‑ut regjistrimet audio të telefonatave mes të dërguarit të Trump, Steve Witkoff, dhe Yuri Ushakov, këshilltarit të Putinit për politikën e jashtme.
Një rrjedhje informacioni tronditëse, e studiuar me një kohëzgjatje që shumëfishon efektet e saj dhe ndikon drejtpërdrejt në negociatat trepalëshe mes Uashingtonit, Kievit dhe Moskës. Gjuetia për të zbuluar burimin nisi menjëherë, në një klimë dyshimesh të ndërsjella që të kujton romanet e spiunazhit të John Le Carré. Gjetja do të jetë e vështirë, sepse goditja nuk prek vetëm procesin e paqes, por nxjerr në pah edhe tensionet e brendshme në administratën Trump.
Rusia u distancua menjëherë. “Dikush po nxjerr informacione, por jo ne”, deklaruan zyrtarët. Megjithatë, në thelb ata e konfirmuan transkriptin e publikuar nga Bloomberg. Ushakov e quajti “të papranueshme” rrjedhjen, duke njoftuar se do ta diskutonte personalisht me Witkoff-in.
“Nuk do t’i jepja shumë rëndësi”, tha zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov.
“Por është e qartë se shumë njerëz në vende të ndryshme, përfshirë SHBA-të, do të përpiqen të sabotojnë tendencën drejt një rruge paqeje”, tha ai.
Edhe në Moskë ka zëra që nuk besojnë në negociatat e ndërmjetësuara nga Shtëpia e Bardhë dhe mendojnë se përparësia ushtarake e Rusisë duhet shfrytëzuar deri në fund, për të detyruar Kievin në kapitullim. “Partia e luftës” në Rusi ka rrënjë të thella në rrethet e pushtetit. Dhe nuk është rastësi që biseda doli në publik pikërisht pas takimeve me të dërguarit europianë, të cilët ndryshuan rrënjësisht planin me 28 pika të diskutuar mes Uashingtonit dhe Kremlinit, duke prodhuar një propozim shumë larg kërkesave ruse.
“Nëse humbasin fryma dhe shkronja e Anchorage, situata do të ndryshojë në mënyrë thelbësore”, paralajmëroi ministri i Jashtëm Lavrov. Ai e dha ultimatumin mbrëmjen e së martës, pak para se Bloomberg të publikonte panoramën e marrëdhënies së shkëlqyer mes Witkoff-it dhe Ushakov-it.
Edhe në frontin amerikan përçarjet janë të dukshme, deri në pikën që disa po përmendin një përplasje të mundshme mes nënpresidentit J. D. Vance dhe sekretarit të Shtetit, Marco Rubio, dy figurat më të fuqishme të administratës Trump. Për të gjetur një kompromis të pranueshëm për Zelensky-n, në skenë është hedhur personalisht Carlos, i cili në Gjenevë është takuar me të dërguarit evropianë dhe përfaqësuesit e presidencës ukrainase, ndërsa takimet teknike në Abu Dhabi i janë besuar sekretarit të Ushtrisë, Daniel Driscoll, mik i Vance që nga koha e studimeve në Yale.
A mund të jetë kjo një lëvizje e Rubios për të delegjitimuar Witkoff-in dhe për të marrë kontrollin e procesit, duke e bërë më të lehtë negocimin me Kievin për pikat më të diskutueshme? Apo në kampin Driscoll‑Vance mund të ketë interes të irritohen rusët, për t’i prerë rubinetin shanseve të sekretarit të Shtetit?
Mes mbështetësve të Trump ekziston një refleks automatik. Çdo problem i madh lidhet me “Deep State”, armiku i betuar i revolucionit MAGA. Shtëpia e Bardhë ka larguar drejtuesit e aparatit të sigurisë dhe shumë funksionarë të konsideruar të pabesueshëm, por mbeten ende dhjetëra agjentë që nuk e pëlqejnë kursin e ri dhe dyshojnë për marrëdhëniet shumë të afërta me Kremlinin.
“Ka mënyra të ndryshme për të përgjuar telefonata, nga metoda klasike të survejimit elektronik, te sulmet kibernetike apo qasja direkte në smartphone”, i tha gazetarit Shaun Walker nga Guardian një veteran anonim i shërbimeve sekrete.
“Çdo skenar është teorikisht i mundur, por dyshimi im i fortë është se e kanë bërë amerikanët. Nëse është kështu, dy agjenci kanë aftësi për këtë: CIA dhe NSA”, tha ai.
Dy instancat që prej pranverës 2022 kanë krijuar një lidhje të fortë me Kyrylo Budanov-in, shefin e guximshëm të inteligjencës ushtarake të Ukrainës edhe ai i pranishëm në bisedimet e Abu Dhabit dhe mbase më i vendosuri për të sabotuar afrimin mes Witkoff-it dhe Moskës.
Situatën e ndërlikon edhe një detaj tjetër: Telefonata e përgjuar nuk është zhvilluar në një linjë të koduar, por përmes WhatsApp-it në pajisje të zakonshme. Vetë Ushakov-i e pohoi për Kommersant.
“Ka disa biseda që, duke folur në mënyrë të përgjithshme, dikush mund t’i dëgjojë”, tha ai.
Pasioni i ekipit të Trump-it për aplikacionet e mesazheve ka shkaktuar edhe më parë gafe të mëdha, si rasti i planifikimit të sulmeve kundër Houthive në një chat të Signal-it, ku sekretari i atëhershëm i Mbrojtjes, sot i Luftës, Pete Hegseth, futi gabimisht edhe drejtorin e The Atlantic. Ky kontekst zgjeron listën e mundshme të përgjueseve, duke përfshirë edhe disa shërbime sekrete evropiane. Ndër to, sidomos ajo franceze, e konsideruar më e pavarura nga SHBA-të dhe më e vendosura në mbështetjen e aspiratës ukrainase për një “paqe të drejtë”.
Shkrim nga La Repubblica