Presidenti serb Aleksandar Vuçiç pranoi me gojën e tij se protestat e mbajtura sot nuk janë spontane, por të mbushura me mbështetës të Partisë Progresive Serbe (SNS).
Edhe pse tentoi ta paraqesë si një reagim qytetar kundër “bllokadave dhe dhunës”, Vuçiç de facto konfirmoi se pushteti po përdor strukturat e veta partiake për të kundërshtuar studentët që prej javësh po sfidojnë regjimin e tij autoritar.
Në vend që të dëgjojë kërkesat e studentëve, Vuçiç i quajti ata “bllokues pa fytyrë”, duke i demonizuar dhe duke u munduar t’i delegjitimojë. Retorika e tij shpalos qartë frikën nga protestat e pavarura, ndërsa përpiqet t’i paraqesë studentët si të manipuluar, kur në fakt është vetë ai që manipuluar turmat me militantë partiakë.
Edhe në raport me drejtësinë, presidenti serb nuk hezitoi të tregojë presionin ndaj gjyqësorit, duke pranuar se disa gjyqtarë nuk po ndjekin penalisht pjesëmarrësit në bllokada, por duke paralajmëruar “ndryshime taktike” dhe masa të fshehta për t’i frikësuar qytetarët. Ky është një sinjal i qartë i përdorimit të institucioneve si vegël represive të pushtetit.
“Janë krijuar përralla për studentët”, tha Vuçiç, duke i tallur ata që kërkojnë një Serbi më të lirë dhe më demokratike. Por në të vërtetë, përralla është propaganda e tij, e cila bie gjithnjë e më shumë ndesh me realitetin e një populli të lodhur nga manipulimi, frika dhe kontrolli partiak.
Vuçiç po e kthen Serbinë në një skenë farsë, ku qytetarët e lirë shtypen, ndërsa militantët e paguar të partisë paraqiten si “popull”. Studentët po tregojnë fytyrën e guximit, ndërsa presidenti po zbulon fytyrën e një regjimi që nuk ka më asnjë mbulesë demokratike.
