Tag: statuja

  • Misteret e Tanidës, 225 statuja funerale zbulojnë mumjen e Faraonit Seshonk III”

    Misteret e Tanidës, 225 statuja funerale zbulojnë mumjen e Faraonit Seshonk III”

    Një zbulim mahnitës ka zgjidhur një mister dhe janë zbuluar 225 statuja funerale në Tanid, në deltën e Nilit, dhe kanë arritur të zbulojnë identitetin e njërit prej banorëve misteriozë të nekropolit mbretëror.

    “Kjo është hera e parë që kemi zbuluar statuja në një varr mbretëror në Tanid që nga viti 1946 në Luginën e Mbretërve” dhe mendoj që janë përveç atyre të gjetura në varrin e Tutankhamunit në vitin 1922, tha egjiptologu Frédéric Peyrondeau në një konferencë për shtyp në Paris. Ishte “mëngjesi i 9 tetorit”, tha shkencëtari, i cili, së bashku me kolegun e tij egjiptian, Ahmed Naksara, drejton Misionin Arkeologjik Francez të Tanidës, i cili është pjesë e Shkollës së Studimeve të Avancuara të Universitetit të Shkencave dhe Letrave të Parisit (EPHE-PSL). Ekipi kishte eksploruar tashmë “tre cepat e tjerë” të një varri të ngushtë ku ndodhej një sarkofag imponues. “Kur pamë tre ose katër statuja të mbledhura së bashku, menjëherë e kuptuam se do të ishte një zbulim i madh”, shtoi ai.
    “Vrapova jashtë për të informuar kolegët e mi dhe përfaqësuesit e institucioneve. Pastaj, u grindëm. Ishte pragu i një fundjave. Zakonisht, ndalemi në orën 14:00, por thamë se kjo nuk ishte e mundur. Na u desh të instalonim llamba, një kamera për natën”, përshkroi ai. Ekipit iu deshën dhjetë ditë për të hequr me kujdes 225 statujat jeshile, qeramike, të cilat ishin vendosur me saktësi të madhe në një zgavër trapezoidale, në një pozicion horizontal. Statujat, të quajtura “ushabti”, ishin “shërbëtorët” që do të shoqëronin të ndjerin në botën tjetër. Më shumë se gjysma përshkruanin figura femërore, gjë që është “mjaft e rrallë”, shpjegoi Peirondo.
    Tanis, një vend shumë i rëndësishëm arkeologjik i zbuluar në vitin 1722, u themelua rreth viteve 1050-1030 para Krishtit si kryeqyteti i mbretërve të Dinastisë së 21-të. Sfinksi i madh prej graniti që ndodhet në muzeun e Luvrit vjen prej andej. Në atë kohë, sundimtarët “braktisën Luginën e Mbretërve, ku kishte pasur shumë plaçkitje, veçanërisht pas mbretërimit të Ramsesit, dhe e zhvendosën nekropolin mbretëror në Tanis”, tha egjiptologu.

    Midis viteve 1939-1946, arkeologu francez Pierre Montet nxori në dritë tetë varre princash dhe mbretërish të Dinastive të 21-të dhe të 22-të. Në varret, të cilat ishin pjesërisht të pavulosura, u zbuluan sarkofagë prej guri dhe argjendi, maska ​​funerale prej ari, bizhuteri dhe enë që sot zbukurojnë Muzeun e Kajros. Pasi u studiuan, “ushabti” i zbuluar në tetor do të përfshihet në koleksionin e këtij muzeu.
    Vula mbretërore e pikturuar në statuja ka zgjidhur një mister të vjetër, pasi pronari i varrit u identifikua. Sarkofagu përmban Faraonin Seshonk III (ose Shoshenq, 830-791 p.e.s.). Zbulimi është i habitshëm, duke pasur parasysh se muret e një varri tjetër, në të njëjtin nekropol, dhe sarkofagu më i madh i gjetur atje, mbajnë emrin e tij.
    “Pse nuk u varros atje? Natyrisht, për një faraon, ndërtimi i varrit të tij ishte një rrezik, sepse ai kurrë nuk mund të ishte i sigurt se pasardhësi i tij do ta varroste atje. Me sa duket, kemi prova të reja se këto baste nuk fitohen gjithmonë”, tha Peyrondeau me shaka.
    Mbretërimi 40-vjeçar i Sesshomak III u shënua nga një luftë e përgjakshme midis Egjiptit të Sipërm dhe të Poshtëm, pasi disa faraonë garuan për pushtet. Është e mundur që trashëgimia të mos ketë shkuar pa probleme dhe faraoni të mos jetë varrosur aty ku kishte vendosur, shtoi ai. Megjithatë, ekziston edhe mundësia që mumja e tij të jetë zhvendosur më vonë, për t’i shpëtuar grabitësve të varreve, megjithëse “është e vështirë të imagjinohet se si e vendosën një sarkofag graniti me përmasa 3.5 me 1.5 metra në një hapësirë ​​kaq të kufizuar”, përfundoi ai.

    Top Channel

  • Zemërim në Itali për statujën e Pavarotti-t

    Zemërim në Itali për statujën e Pavarotti-t

    Kryebashkiaku i Pesaros në Italinë qendrore i ka kërkuar falje familjes së Luciano Pavarotti-t pasi imazhet e statujës prej bronzi të tenorit “të bllokuar” në një pistë akulli për Krishtlindje shkaktuan trazira.
    Statuja në madhësi reale, që përshkruan Pavarotti-n me frakë, krahët e shtrirë dhe një shami në njërën dorë, u zbulua vitin e kaluar në sheshin kryesor të zonës. Statuja ishte një homazh për tenorin e famshëm, i cili kishte një rezidencë në qytet, sipas Guardian.
    Megjithatë, vendosja e saj në atë që e veja e Pavarotti-t, Nicoletta Mantovani, e përshkroi si një pistë akulli “shumë të shëmtuar” “e tallte” kujtimin e tij, i tha ajo gazetës Il Resto del Carlino pasi u publikuan imazhe që tregonin statujën “të mbështjellë” deri në gjunjë.

    Pesaro, la statua di Pavarotti in mezzo ad una pista di ghiaccio.#DentrolaNotizia pic.twitter.com/xCLfgdy1Jv
    — Dentro la Notizia (@dentronotiziatv) November 26, 2025

    Mantovani tha se ndihej “e zhgënjyer, e zemëruar dhe e trishtuar” kur pa fotot, të cilat i ishin dërguar nga gazeta. “Ishte si një rrufe në qiell të pastër,” tha ajo. “Më vjen keq që qyteti e lejoi këtë, sepse dëmton imazhin e Lucianos dhe respektin që ai meriton. Nuk është e drejtë.”
    Andrea Biancini, kryebashkiaku i Pesaros, e përkeqësoi situatën duke postuar një foto të statujës në pistën e akullit me një hashtag duke i inkurajuar vizitorët e pistës së akullit të “përshëndesnin Pavarottin”.
    Pas reagimit të ashpër, kryebashkiaku kërkoi falje, duke pranuar se qyteti “bëri një gabim”. “Nuk kishte qëllim mungesë respekti,” i tha ai Il Resto del Carlino, duke shtuar se kur iu prezantuan planet për pistën e akullit, ai u sigurua se statuja e Pavarottit nuk do të prekej ose integrohej në dyshemenë e saj.
    Me pistën e akullit të Krishtlindjeve që hapet këtë fundjavë në Piazzale Lazzarini, kryebashkiaku tha se nuk ishte e realizueshme të hiqej instalimi, ndërsa zhvendosja e statujës do të ishte e kushtueshme dhe do të rrezikonte dëmtimin. /tesheshi.com/

  • Statuja e Lionel Messit vandalohet brutalisht në Argjentinë: Autoritetet nisin hetimet

    Statuja e Lionel Messit vandalohet brutalisht në Argjentinë: Autoritetet nisin hetimet

    Një akt i rëndë vandalizmi ka tronditur Argjentinën dhe botën e futbollit, pasi statuja e Lionel Messit në Buenos Aires u gjet e dëmtuar rëndë në orët e para të së dielës. Monumenti, i vendosur në zonën qendrore të Mar del Plata-s pranë lokalit “El Nuevo Mundial”, ishte prerë brutalisht në pjesën e këmbëve, duke e ndarë figurën në dy pjesë dhe duke lënë bustin të rrëzuar mbi bazament.

    Ngjarja ka shkaktuar zemërim të madh tek tifozët dhe komuniteti sportiv, të cilët e kanë cilësuar aktin si të turpshëm dhe të pajustifikueshëm. Sipas informacioneve paraprake, vandalizmi ka ndodhur gjatë natës, ndërsa autoritetet kanë nisur menjëherë verifikimet për të zbuluar se kush fshihet pas këtij sulmi të qëllimshëm. Ende nuk ka një pistë të qartë hetimore, por incidenti ka rindezur debatet mbi sigurinë e monumenteve publike që nderojnë ikonat e futbollit argjentinas.
    Ky nuk është rasti i parë i një akti të tillë. Vetëm pak javë më herët, një mural kushtuar portierit Emiliano “Dibu” Martínez në Morón u dëmtua nga persona të panjohur, duke ngritur shqetësime se sulmet ndaj figurave të futbollit mund të po shndërrohen në një trend të rrezikshëm.
    Komuniteti lokal dhe autoritetet kërkojnë tashmë masa më të forta mbrojtëse, duke konsideruar instalimin e kamerave shtesë dhe patrulla të dedikuara në zonat ku ndodhen vepra të tilla. Ndërkohë, puna për restaurimin e statujës së Messit pritet të nisë së shpejti, teksa adhuruesit e tij e dënojnë ashpër këtë akt që prek një figurë simbol të Argjentinës.

  • Akt tronditës për argjentinasit, vandalizohet statuja e Messit në Buenos Aires

    Akt tronditës për argjentinasit, vandalizohet statuja e Messit në Buenos Aires

    2 Dhjetor 2025

    7:57

    Alfred Lleshi

    Në një akt tronditës vandalizmi që ka shkaktuar reagime në mbarë botën e futbollit, një statujë e Lionel Messit në Buenos Aires u gjet mëngjesin e së dielës me këmbët e prera barbarisht. Ngjarja ndodhi gjatë natës, ka shtuar menjëherë shqetësimin e tifozëve dhe autoriteteve, duke hapur diskutime të shumta mbi arsyet dhe autorët e mundshëm.

    Statuja e Messit u sulmua sërish, këtë herë në qendrën e Mar del Plata, ashtu si pak javë më parë u dëmtua një mural i Dibu Martínez në Morón, Buenos Aires. Vandalizmi ndodhi në orët e para të së dielës, te monumenti i vendosur nga lokali “El Nuevo Mundial” në kryqëzimin e rrugëve Santa Fe–Moreno.

    Autorët e prenë figurën në mes dhe e lanë pjesën e sipërme të mbështetur mbi këmbët e statujës. Nuk është hera e parë që statuja e Messit pëson sulme, duke ngritur pyetje mbi motivet dhe sigurinë e monumenteve kushtuar futbollistëve në Argjentinë.

  • Befasohen arkeologët/ Zbulohet statuja 1800-vjeçare në një qytet të lashtë në..

    Befasohen arkeologët/ Zbulohet statuja 1800-vjeçare në një qytet të lashtë në..

    Një statujë që vlerësohet të jetë rreth 1,800 vjeçare është zbuluar në qytetin e lashtë të Blaundos, i vendosur në provincën perëndimore Usak të Turqisë, thanë arkeologët të premten.
    Gërmimet u zhvilluan në stadiumin 2,000-vjeçar të vendit, i cili besohet të jetë ndërtuar nga ushtarët maqedonas që u vendosën në zonë gjatë fushatës anadollake të Aleksandrit të Madh.
    Sipas arkeologëve, statuja u gjet e ngulitur në murin e stadiumit, me pamje nga lugina e thellë e formuar nga Kanioni Ulubey.
    Statuja, e cila nuk ka kokë, krahë apo këmbë, është transferuar në Muzeun Usak për ruajtje.
    Serif Soyler, kreu i gërmimeve dhe drejtor i muzeut, i tha Anadolu-t se statuja është një figurë mashkullore 87 centimetra e lartë dhe 47 centimetra e gjerë.
    “Është një torso e punuar bukur, të cilën paraprakisht e datojmë në shekullin e 2-të të erës sonë”, tha zyrtari, duke vënë në dukje se u ripërdor si gur mbushës gjatë periudhës bizantine dhe u ruajt natyrshëm brenda murit.
    Punimet e konservimit dhe restaurimit janë duke u zhvilluar në muze, me plane të ardhshme për shfaqje publike pasi të përfundojnë analizat shkencore.

  • Muzeu kombëtar i Sirisë bie pre e hajdutëve, vidhen statuja të epokës romake

    Muzeu kombëtar i Sirisë bie pre e hajdutëve, vidhen statuja të epokës romake

    Hajdutët hynë me forcë në muzeun kombëtar të Sirisë dhe vodhën disa statuja të lashta, që datojnë që nga epoka romake, thanë zyrtarët të martën.

    Muzeu Kombëtar i Damaskut u mbyll për një kohë të shkurtër, pasi grabitja u zbulua të hënën në mëngjes. Muzeu ishte rihapur në janar, ndërsa vendi po rimëkëmbej nga një luftë civile 14-vjeçare dhe rënia e sundimit 54-vjeçar të familjes Assad, vitin e kaluar.

    Muzeu më i madh i vendit përmban antikitete të paçmuara. Pas fillimit të luftës civile në mars të vitit 2011, siguria u përmirësua me porta metalike dhe kamera mbikëqyrjeje, dhe autoritetet zhvendosën qindra objekte nga i gjithë vendi në Damask.

    Një zyrtar nga Drejtoria e Përgjithshme për Antikitete dhe Muze të Sirisë i tha Associated Press, se gjashtë statuja mermeri u vodhën dhe se një hetim ishte duke vazhduar.

    Një zyrtar tjetër i tha AP-së se vjedhja ndodhi të dielën në mbrëmje, dhe u zbulua kur një nga dyert në departamentin e muzikës klasike u gjet e thyer.

    Të dy zyrtarët folën në kushte anonimiteti në përputhje me rregulloret, sepse qeveria nuk kishte bërë ende një deklaratë.

    Shefi i policisë në Damask, gjeneral brigade Osama Atkeh, i tha më vonë agjencisë shtetërore të lajmeve SANA se disa statuja dhe objekte të rralla koleksionimi u vodhën nga muzeu. Ai tha se rojet atje dhe individë të tjerë po merreshin në pyetje.

    Një gazetar i AP-së, i cili u përpoq të hynte në muze të martën, iu tha nga rojet se fotografimi nuk lejohej.

    Drejtoria e Përgjithshme për Antikitetet dhe Muzetë tha në një deklaratë më vonë gjatë ditës se kishte nisur një hetim dhe se ishin marrë menjëherë masa për të garantuar sigurinë e antikiteteve brenda muzeut. Ajo nuk tha se çfarë ishte vjedhur, duke thënë vetëm se “disa ekspozita” u zhdukën.

    Seksioni i muzeut ku u raportua se statujat u vodhën është “një departament i bukur dhe historikisht i pasur me objekte që datojnë që nga periudhat helenistike, romake dhe bizantine”, tha Maamoun Abdulkarim, ish-kreu i departamentit të antikiteteve dhe muzeve të qeverisë.

    Muzeu u rihap më 8 janar, një muaj pasi rebelët rrëzuan Presidentin Bashar Assad, duke nisur një epokë të re për vendin. Nga frika e plaçkitjeve, muzeu ishte mbyllur për një kohë të shkurtër pasi një ofensivë rebele i dha fund pesë dekadave të sundimit të familjes Assad.

    Vitet e konfliktit kishin prekur keq zonat, përfshirë qytetin historik qendror të Palmirës, ​​dikur të mbajtur nga grupi i Shtetit Islamik. Në vitin 2015, anëtarët e ISIS-it shkatërruan mauzoleume në vendin e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s në Palmyra, i cili është i famshëm për kolonadat e tij romake 2,000-vjeçare, rrënojat e tjera dhe objektet e paçmuara./ AP.

  • Statuja që trazoi një qytet të tërë

    Statuja që trazoi një qytet të tërë

    Një statujë sirene do të hiqet nga Kopenhageni pas debatit të hapur për mënyrën si është paraqitur. Statuja u kritikua si “e shëmtuar dhe pornografike”.

    Agjencia daneze për pallatet dhe kulturën ka ndërmend të heqë Den Store Havfrue (Sirena e Madhe) me përmasa 4×6 metra nga Forti Dragør, pjesë e ish-fortifikimeve detare të Kopenhagenit, sepse nuk përputhet me trashëgiminë kulturore të monumentit të vitit 1910.

    Kritiku i artit i Politiken, Mathias Kryger, e ka quajtur statujën “të shëmtuar dhe pornografike”.

    Njeriu që qëndron pas skulpturës 14 tonëshe është Peter Bech. Ai ka thënë se kritika ndaj veprës së tij nuk ka kuptim, pasi gjinjtë e figurës prej guri janë thjesht “në një madhësi proporcionale” me shkallën e saj.

    Të tjerë kanë thënë se kritika pasqyron qëndrimet e shoqërisë ndaj trupave të grave në përgjithësi dhe jo në një mënyrë të mirë.

    Në vitin 2006, Sirena e Madhe u ngrit në Skelën Langelinie në Kopenhagen, pranë Sirenës së Vogël. Por u hoq në vitin 2018 pasi vendasit e denoncuan veprën si “sirenë e rreme dhe vulgare”.

    Më pas u zhvendos në Fort Dragør, derisa agjencia daneze për pallate dhe kulturë ndërhyri në mars, duke kërkuar heqjen e saj. Komuna e Dragør thuhet se që atëherë e ka refuzuar ofertën e Bech për ta dhuruar atë.

    Bech, i cili ka thënë se e ka bërë statujën në përgjigje të komenteve të turistëve se Sirena e Vogël e frymëzuar nga përralla e Hans Christian Andersen ishte shumë e vogël, ka thënë se njerëzit në Dragør i thonë shpesh se e duan skulpturën e tij. 

  • Statuja e Dashurisë së Përjetshme, skulptura që tregon historinë e një dashurie me fund tragjik… (Video)

    Statuja e Dashurisë së Përjetshme, skulptura që tregon historinë e një dashurie me fund tragjik… (Video)

    Statuja e Dashurisë së Përjetshme – Ali & Nino qëndron krenare në Batumi, Gjeorgji, duke treguar një histori prekëse dashurie…

    Skulptura, e quajtur “Burri dhe Gruaja”, flet për një djalë mysliman dhe një vajze të krishterë, dashuria e të cilëve vihet në provë nga lufta dhe kontrastet kulturore. Kjo histori e fuqishme rrënjoset në romanin “Ali dhe Nino”, që zhvillohet në Baku, gjatë viteve 1918–1920. Pavarësisht prejardhjeve të ndryshme, lidhja mes Aliut dhe Ninos vihet në sprovë edhe nga ndarja që sjell lufta, e cila përfundon me vdekjen tragjike të Aliut, duke ia copëtuar zemrën Ninos. Skulptura është një homazh për dashurinë e tyre të pavdekshme.

    E dizajnuar nga skulptorja Tamara Kvesitadze, “Burri dhe Gruaja” është një vepër magjepsëse prej metali, e vendosur mbi një platformë lëvizëse. Në muzg, figurat përfshihen në një vallëzim të ngadaltë dhe prekës, duke u bashkuar për një çast, përpara se të kalojnë nëpër njëri-tjetrin.

    Me një peshë prej 7 tonësh dhe një lartësi prej 8 metrash, skulptura lëviz me një elegancë që zgjat rreth 10 minuta, e orkestruar nga kompjuterë dhe e ndriçuar me drita shumëngjyrëshe. Kur lëvizja ndalet, figurat mbeten me shpinë ndaj njëra-tjetrës – një simbol tronditës i ndarjes së dhimbshme mes Aliut dhe Ninos.

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    KURIOZITET: KY VEND NDALOI SELFIET PËR TË RUAJTUR TRADITAT DHE KULTURËN

  • Gustave Eiffel, inxhinieri i veprave të mëdha që përfundoi në burg

    Gustave Eiffel, inxhinieri i veprave të mëdha që përfundoi në burg

    Më 15 dhjetori të vitit 1832 në Dizhon të Francës lindi Aleksandër Gustave Eiffel. Ai ishte një inxhinier francez, arkitekt, një sipërmarrës dhe një specialist i strukturave metalike.

    Eiffel ishte shumë i zgjuar, por jo shumë i zellshëm. Ndërsa ndiqte shkollën e mesme në Lycée Royal, Eifel mendonte se mësimet ishin një humbje kohe. Eifel kishte gjetur ngrohtësi jo në inxhinieri, por në histori dhe letërsi.

    Shprehitë e tij studimore u përmirësuan dhe ai u diplomua në të dy shkencat humane. Eiffel vazhdoi të merrte pjesë në kolegjin “Sainte Barbe College” në Paris, në mënyrë që të përgatitej për provimet e pranimit në institucionet e vështira inxhinierike më prestigjioze të Francës. Në fund, Eifel mori pjesë në “École Qendrore et des Arts” në Paris, ku ai studioi kimi, duke marrë ekuivalentin e një diplomë Master Shkencon në 1855.

    Ai bëri emër me ura të ndryshme për rrjetin hekurudhor francez, para se të merrte famë botërore me Statujën e Lirisë, e cila u ndërtua 1886, dhe u vendos në Nju Jork të shteteve të Bashkuara të Amerikës. Por ai është i mirënjohur dhe për hartimin e veprës me famë botërore që e ndërtoi për Ekspozitën Universale në Paris mes viteve 1887-1889. Kulla mban emrin e tij, Eiffel.

    Por reputacioni i tij do të dëmtohej rëndë; në vitin 1888, Eiffel u përfshi në projektin e një kanali në Panama për një lidhje të shkurtër midis Oqeaneve Atlantik e Paqësor; ndërkohë, kompania franceze e ndërtimit të Kanalit falimentoi dhe Eiffel u implikua në skandalin financiar dhe politik që pasoi; u akuzua për keqpërdorim fondesh; më 1893 shpallet fajtor; dënohet me gjobë të madhe dhe 2 vjet burgim. Më pas (1904), Kanali i Panamasë do të merrej përsipër nga amerikanët, dhe do të përfundonte më 1914.

    Historia e Kullës

    Përparimet e jashtëzakonshme në teknologji në shekullin e 19-të kishin ndezur imagjinatën e inxhinierëve. Ideja për të ndërtuar një kullë 300 metra të lartë u prezantua për herë të parë në vitin 1833 në Angli, u shqyrtua rreth vitit 1874 në Shtetet e Bashkuara, por në të dyja rastet projektet ishin mjaft të paqarta dhe nuk përparuan. Inxhinieri francez Gustav Eifel i cili në atë kohë merrej me ndërtimin e urave hekurudhore me harqe mbi gryka të thella, i ishte përkushtuar studimit të kullave metalike të larta për të mbështetur urat. Kur përfundoi studimin e themeleve të urës Garabi, dy nga bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë, inxhinierët Maurice Emile dhe Nougie Keslen, hodhën idenë e ndërtimit të një kulle të lartë rreth 300 metra.

    Skica e parë u bë nga Keslen më 6 qershor 1884, dhe edhe pse krejt e ndryshme nga krijimi i mëvonshmësh i Eiffel përmbante disa tipare kryesore. Në 1886 Eiffel iu kthye idesë së kullës prej 300 metrash. I paraqiti ministrit të Industrisë dhe Tregtisë Edouard Lokroua një plan, që u miratua më 12 qershor të vitit 1886. Kontrata për ndërtimin e monumentit u nënshkrua më 8 janar, 1887 dhe puna filloi pa vonesë, për të qenë gati në pranverë të vitit 1889, kur do hapej Panairi Ndërkombëtar dhe Franca do të festonte 100 vjetorin e Revolucionit Francez.

    Më 26 janar filloi gërmimi i themeleve që përfundoi në qershor të vitit 1887 dhe menjëherë filloi ndërtimi i kornizës metalike që përfundoi në mars të vitit 1889.

    Instalimi i kullës filloi më 1 korrik 1887. Kati i parë përfundoi më 1 prill 1888, i dyti më 14 gusht, 1888 dhe i treti më 24 shkurt 1889.

    Gjatë një ceremonie zyrtare më 31 mars, 1889, Eiffel ngriti për herë të parë flamurin francez në krye të monumentit. Monumenti imponues befasoi vizitorët e Panairit Ndërkombëtar teksa ishte ndërtesa më e lartë në botë dhe e ka mbajtur këtë titull deri më 30 prill 1931, derisa ia hoqi rrokaqielli Chrysler në Nju Jork e cila është 319 metra. Megjithate mbetet akoma ndërtesa më e lartë në Paris. Kulla Eifel është prej hekuri dhe peshon 7,775 tonë. Studimi i ndërtimit të kullës përbëhej nga më shumë se 5,300 vizatime që tregojnë detajet e 18,038 pjesëve të ndryshme. Për montimin e saj u përdorën 1.050.846 gozhdë. Ka formën e një piramide katërkëndëshe dhe ka tre kate: i pari gjendet në një lartësi prej 57.63 m nga niveli i tokës, i dyti në një lartësi prej 115.73 metra dhe i treti 276.13 metra. Ky kat i fundit mbart kubenë e cila është dhe kurora e saj, gjithashtu dhe një far i vendosur në vitin 1889 në një lartësi prej 300.51 metra. Kjo lartësi u rrit në 320 metra nga koha e instalimit të antenës transmetuese më 1959 dhe sot arrin 324 metra. Ashensorët hidraulikë të kullës i lejojnë vizitorët të ngjiten në kate të ndryshme.

    Statuja e Lirisë

    Statuja e Lirise është një nga simbolet më të famshëm, të famshëm të lirisë amerikane. Ndodhet në ishullin Liberty në mes të lumit Hudson në New York, SHBA.

    Statuja e Lirisë nënkupton një aleancë midis Francës dhe Shteteve të Bashkuara gjatë Revolucionit Amerikan në 1775 – 1783. Është hartuar nga skulptori francez Frederic Bartholdy. Francezët një herë dhuruan para për ndërtimin e statujës.

    Modeli i parë i Statujës së Lirisë, në 1870, u ndërtua në një shkallë të vogël. Historia fillon me këtë, kjo ishte statuja e parë që tani ndodhet në Kopshtet e Luksemburgut në Paris. Dhe kopja e dytë e statujës, gjithashtu në një shkallë të vogël, ndodhet në qytetin e Maceio në pjesën veri-lindore të Brazilit.

    Statuja e Lirisë, emri i saj zyrtar është “liria, ndriçon botën”, ka edhe një emër tjetër të dashur, “zonjë e lirisë”, e cila është bërë një nga simbolet e lirisë dhe demokracisë. Pamja klasike e statujës është prototipi i statujës së Romës antike, Hyjneshës së Lirisë, e cila ishte ndërtuar kundër shtypjes së popullit dhe tiranisë.

    Ndërkohë, ndërtimi i Statujës së Lirisë Bartholdi kërkonte ndihmën e inxhinierëve për të zgjidhur disa probleme strukturore që shoqërohen me instalimin e një skulpture kolosale bakri. Dizajneri i Kullës Eifel, Gustav Eiffel, ishte porositur për të hartuar bazën e madhe skeletore të statujës, e cila do ta lejonte atë të qëndronte në këmbë.

    Statuja e Lirisë është figura e një gruaje që mban një pishtar. Statuja është prej bakri të pastër, e cila është montuar në një bazë çeliku, e cila nga ana e saj është e mbuluar me fletë ari. Ajo qëndron në majë të një piedestali guri drejtkëndor në formën e një ylli të parregullt. Statuja ka një lartësi prej 46 metrash, nëse shtoni një piedestal dhe themel këtu, ju merrni 93 metra. Fytyra e Statujës së Lirisë është e lartë 2.4 metra. Statujat e Lirisë peshojnë më shumë se 225 ton.

    Më 30 qershor 1878, në Ekspozitën në Paris, u ekspozua kreu i Statujës së Lirisë, e cila u organizua në kopshtin e Pallatit Trocadero. Në atë kohë, si të tjerët, pjesë të statujës u shfaqën në një ekspozitë tjetër në Champs de Mars.

    ObserverKult

  • Foto+Video/ Statuja e Jezusit në malet e Tropojës ndez debat, ngjashmëria me monumentin në Rio de Janeiro dhe cilësia e punimit

    Foto+Video/ Statuja e Jezusit në malet e Tropojës ndez debat, ngjashmëria me monumentin në Rio de Janeiro dhe cilësia e punimit

    Statuja e Jezusit, i vendosur në malet piktoreske të Nikaj Mërturit në Tropojë ka ndezur polemika.

    Fotot e publikuara në internet u bënë virale dhe shkaktuan reagime. Debati u zhvendos te ngjashmëria e statujës me Krishtin në Rio de Janeiro në Brazil.
    Ajo çka është bërë më virale është punimi i fytyrës së statujës, ku mesa duket ka cilësi të dobët. Kjo ka shkaktuar replika dhe polemika të shumta në rrjetet sociale.
    Kliikoni këtu për të parë videon
    “Po këta paskan vendosur aeroplan, nuk është more Jezusi ky”, shkruan një komentues.
    Një tjetër shkruan “Çdo gjë është në rregull veç skulpturës vetë ajo është realizuar shumë dobët. Kryesoja është bërë keq. Të tjerat janë ok’”.
    “Sa qenka shëndoshur Krishti, e paskan mbajtur mirë në Nikaj-Mërtur”, shkruan një tjetër qytetar.

    Top Channel