Tag: skenë

  • Lewis Capaldi: Gratë në muzikë përballen me një standard më të lartë se burrat

    Lewis Capaldi: Gratë në muzikë përballen me një standard më të lartë se burrat

    Lewis Capaldi ka folur hapur për diferencat mes artisteve femra dhe meshkujve në industrinë e muzikës. Në një intervistë për podcastin Creativo më 11 gusht, këngëtari skocez 28-vjeçar theksoi se gratë shpesh përballen me një “shkop më të lartë matës” dhe një analizë më të ashpër në krahasim me kolegët e tyre burra.
    Duke diskutuar mbi rikthimin e muzikës pop, ai veçoi emra si Chappell Roan, Sabrina Carpenter dhe Olivia Rodrigo, duke thënë se “janë gratë ato që po e udhëheqin këtë valë të re dhe po krijojnë muzikën më interesante të momentit”.
    Capaldi shtoi se performancat e artisteve femra shpesh janë më të menduara dhe më të kompletuara, ndërsa shumë burra, përfshirë edhe vetë atë, mjaftohen me të dalin në skenë me xhinse e një bluzë të thjeshtë. “Një artiste femër nuk do të lejohej të këndonte në skenë me një T-shirt dhe pa bërë kujdes në detaje,” tha ai, duke e cilësuar këtë si të padrejtë.
    Ai përmendi se ka përjashtime si Harry Styles, Benson Boone apo Conan Gray, të cilët sjellin më shumë teatralitet në performancat e tyre, por theksoi se përgjithësisht gratë përballen me pritshmëri më të mëdha.
    Pas një pauze dyvjeçare për shkak të ankthit dhe sindromës Tourette, Capaldi u rikthye këtë vit në skenë duke surprizuar publikun në Glastonbury 2025. “Është kaq mirë të jem sërish këtu,” tha ai me emocion, duke shtuar se donte të fliste pak për të mos shpërthyer në lot.
    Lewis Capaldi ka folur hapur për diferencat mes artisteve femra dhe meshkujve në industrinë e muzikës. Në një intervistë për podcastin Creativo më 11 gusht, këngëtari skocez 28-vjeçar theksoi se gratë shpesh përballen me një “shkop më të lartë matës” dhe një analizë më të ashpër në krahasim me kolegët e tyre burra.
    Duke diskutuar mbi rikthimin e muzikës pop, ai veçoi emra si Chappell Roan, Sabrina Carpenter dhe Olivia Rodrigo, duke thënë se “janë gratë ato që po e udhëheqin këtë valë të re dhe po krijojnë muzikën më interesante të momentit”.
    Capaldi shtoi se performancat e artisteve femra shpesh janë më të menduara dhe më të kompletuara, ndërsa shumë burra – përfshirë edhe vetë atë – mjaftohen me të dalin në skenë me xhinse e një bluzë të thjeshtë. “Një artiste femër nuk do të lejohej të këndonte në skenë me një T-shirt dhe pa bërë kujdes në detaje,” tha ai, duke e cilësuar këtë si të padrejtë.
    Ai përmendi se ka përjashtime si Harry Styles, Benson Boone apo Conan Gray, të cilët sjellin më shumë teatralitet në performancat e tyre, por theksoi se përgjithësisht gratë përballen me pritshmëri më të mëdha.
    Pas një pauze dyvjeçare për shkak të ankthit dhe sindromës Tourette, Capaldi u rikthye këtë vit në skenë duke surprizuar publikun në Glastonbury 2025. “Është kaq mirë të jem sërish këtu,” tha ai me emocion, duke shtuar se donte të fliste pak për të mos shpërthyer në lot.

  • Vepra të autorëve shqiptarë dhe të huaj përgjatë muajve shtator-tetor në Teatrin Kombëtar, drama dhe komedi në skenë

    Vepra të autorëve shqiptarë dhe të huaj përgjatë muajve shtator-tetor në Teatrin Kombëtar, drama dhe komedi në skenë

    Nga Julia Vrapi
    Sezoni i ri artistik në Teatrin Kombëtar përmban premiera teatrore, por dhe shfaqje të tjera që janë produksione të këtij institucioni më parë apo edhe në bashkëpunim me teatro të tjerë në rrethe. Drama dhe komedi do të jenë përgjatë dy muajve shtator-tetor në Teatrin Kombëtar te “ArTurbina”, që do të nisin të shfaqen që në ditët e këtij muaji në skenë për publikun. Shtatori sjell në skenë komedinë “Kërkohet një tenor”.
    Komedi nga Ken Ludwig me regji nga Armand Bora, që do të jetë në skenë për publikun në datat 18,19, 20, 21 shtator si dhe në datat 25, 26, 27, dhe 28 shtator. Kjo shfaqje teatrore shënoi më parë këtë vit premierën në skenën e teatrit “Migjeni” të qytetit të Shkodrës, për t’u shfaqur më pas edhe në TK. Komedia “Kërkohet një tenor” është një bashkëpunim mes Teatrit Kombëtar dhe teatrit “Migjeni” në Shkodër.
    Në këtë komedi që do të rikthehet në skenën e Teatrit Kombëtar këtë muaj ngjarjet zhvillohen në vitin 1934 në një suitë hoteli, ku një sërë ngatërresash, keqkuptimesh dhe situatash komike lindin nga ardhja e një tenori të famshëm italian. Pjesë e komedisë janë aktorë të përzgjedhur nga të dy teatrot. Në role janë Helidon Fino, Pjerin Vlashi, Genti Deçka, Ilirda Bejleri, Elia Zaharia, Flaura Kureta, Niada Saliasi dhe Fritz Selmani.
    Në vijim të sezonit artistik në skenën e Teatrit Kombëtar do të rikthehet edhe shfaqja “Ferma e kafshëve”. Një përshtatje e veçantë e alegorisë së famshme nga George Orwell, që flet për pushtetin, manipulimin dhe shpresën. Me regji nga Driada Dervishi shfaqja do të jetë në skenë në datat 2-3-4-5 tetor. Në “Fermën e kafshëve” në role janë aktorët Neritan Liçaj, Hervin Çuli, Erjona Kakeli, Florian Agalliu, Anila Bisha, Donald Shehu, etj. “Ferma e kafshëve” produksion i Teatrit Kombëtar shënoi më parë premierën në vitin 2021, por nuk ka munguar edhe skenat e teatrove të tjerë në vend.
    “Turjela” në tetor në skenë
    Muaji tetor sjell një tjetër shfaqje që është produksion i Teatrit Kombëtar më parë. Vepra teatrore “Turjela” vjen në skenë me ngjarje, që zhvillohen në Shqipëri në kohën e diktaturës.  “Turjela” shkruar dhe me regji nga Saimir Gongo do të jetë në skenë në datat 9, 10, 11, 12 tetor për publikun. Në role janë aktorët Helidon Fino, Olta Daku, Myzafer Zifla, Neritan Liçaj, Indrit Çobani. Shfaqja teatrore “Turjela” erdhi më parë premierë në maj 2024 në Teatrin Kombëtar. Sigurimi i shtetit ka një detyrë speciale për shkrimtarin Dritan Korami…të raportojë mendimet e gabuara të dikujt në familjen e tij! Nëse nuk e bën ndoshta mund të ketë pasoja për atë vetë dhe ai merr një vendim. Saimir Gongo i diplomuar për regjisurë pranë Akademisë së Arteve Tiranë ka zhvilluar aktivitetin si regjisor teatri dhe televiziv. U bë i njohur për publikun teatror të kryeqytetit me komedinë “Shtëpia pa dritare” shkruar dhe vënë në skenën e Teatrit Kombëtar nga vetë ai. Si dramaturg është dy herë fitues i festivalit “Netët e dramës shqipe” me pjesët “Shtëpia pa dritare dhe “Pengu”.

  • Jessie J rikthehet në skenë pas betejës me kancerin: Po jetoj momentin

    Jessie J rikthehet në skenë pas betejës me kancerin: Po jetoj momentin

    Pas një periudhe të gjatë mungese për shkak të trajtimit të kancerit të gjirit, Jessie J është gati të ngjitet sërish në skenë. Këngëtarja britanike, e njohur për hite si “Price Tag” dhe “Domino”, do të performojë fundjavën e ardhshme në festivalin BBC Radio 2 In The Park në Chelmsford, Essex.
    37-vjeçarja u tërhoq nga muzika në qershor për t’iu nënshtruar një mastektomie, ndërsa një ndërhyrje e dytë u bë e nevojshme për shkak të komplikimeve. Megjithatë, ajo nuk u largua nga arti: gjatë kësaj kohe publikoi këngën e re “Believe in Magic”, të shkruar gjatë shtatzënisë së saj në vitin 2022.
    Jessie ka folur hapur për përvojën e saj, duke treguar ndikimin emocional të betejës me sëmundjen dhe sfidat që përjetoi si nënë e re. Ajo pranon se kanceri nuk është zhdukur plotësisht, por mbetet pozitive dhe e vendosur të jetojë çdo moment me energji e vullnet.
    “Po jetoj momentin dhe po e përqafoj energjinë e tij”, tha ajo. Pas Chelmsford, këngëtarja do të vijojë me performanca në Mbretërinë e Bashkuar, Evropë dhe SHBA, duke hapur një kapitull të ri në karrierë dhe jetë.
    Për fansat, ky rikthim është më shumë se një koncert, është një dëshmi e forcës dhe ringritjes.

  • Drag queens, kafshë dhe muzika, çfarë ndodhi pas skenës në koncertin e Chappell Roan

    Drag queens, kafshë dhe muzika, çfarë ndodhi pas skenës në koncertin e Chappell Roan

    Këngëtarja 27-vjeçare Chappell Roan, e njohur për hitin “Pink Pony Club” dhe stilin e saj unik, surprizoi publikun dhe stafin gjatë performancës në festivalin Summer Sessions në Royal Highland Centre, Edinburg. Para shfaqjes, ajo krijoi një atmosferë të veçantë duke sjellë një mini-kopsht zoologjik prapa skenës, ku kishte një poni, dy lopë Highland, katër këlyshë labrador dhe dy dhi.
    Drag queen-i Shego Sinner, e cila shoqëroi Chappell në skenë së bashku me ish-anëtaren e Little Mix, Jade, përshkroi idenë si “të çmendur, por të mrekullueshme”. Në një video në Instagram, Shego tregoi se ishte e befasuar nga prania e kafshëve, duke shtuar se artistët u ndjenë të relaksuar dhe të gëzuar para se të dilnin në skenë.
    Shego, e cila po përballej me publikun e madh për herë të parë, rrëfeu nervozizmin e saj, por tha se emocionet u shuan sapo filloi performancën dhe u ndje shumë e mirëpritur nga audienca.
    Ndërsa në skenë Chappell është e fuqishme dhe e sigurt, pas skenës ajo ishte më e rezervuar dhe e turpshme, duke njohur emrat e të gjithë artistëve të tjerë. Këngëtarja, e cila identifikohet si lezbike dhe është aktive me mesazhe feministe në tekstet e saj, ka shkaktuar debat këtë vit me komentet për nënat e reja në moshën e saj.
    Ky mini-kopsht zoologjik ishte një mënyrë e veçantë për Chappell që të përballej me emocionet e skenës së madhe dhe të sillte diçka unike në performancën e saj në Skoci.

  • Regjisori dhe aktori i njohur u nda nga jeta në moshën 66-vjeçare, kush ishte Naum Shundi?!

    Regjisori dhe aktori i njohur u nda nga jeta në moshën 66-vjeçare, kush ishte Naum Shundi?!

    Është ndarë nga jeta në moshën 66-vjeçare aktori dhe regjisori i njohur Naun Shundi, i cili prej disa kohësh vuante nga sëmundja e rëndë, tumor në lëkurë.

    Ai fillimisht u nis për trajtim në Francë, e më pas u kthye për të vijuar kurën në Tiranë, në QSUT.
    Por kush ishte Naun Shundi?
    Edukimi dhe Trajnimet
    Diplomohet nga Shkolla e Lartë e Kulturës në drejtimin skenik, 1977.
    Mbaron studimet në Institutin e Lartë të Arteve, Fakulteti i Artit Skenik, në Tiranë, si aktor, 1983.
    Pas specializohet në regji në Teatrin Kombëtar të Bukureshtit dhe pranë Akademisë së Teatrit dhe Filmit në Bukuresht, 1995.
    Naun Shundi ka ndjekur një karrierë të shumëfishtë:
    Aktor | Regjisor | Scenarist | TV-prodhues | Dramaturg | Mësues skene.
    Punoi për dekada në Teatrin Kombëtar, aty ku formoi identitetin e tij artistik.
    Ka interpretuar, shkruar, regjizuar dhe mësuar drejtimin dhe interpretimin në skenë për breza artistësh.
    Projekti i Teatrit Privat: “Zonja e Bujtinës”.
    Pas shembjes së Teatrit Kombëtar, ai së bashku me bashkëshorten, krijuan një teatër dhome në oborrin e shtëpisë së tyre në zonën e Ish-Kinostudios në Tiranë, emërtuar “Zonja e Bujtinës”.
    Kjo hapësirë mikpritëse përshtatet për libra, koncerte, ekspozita dhe natyrisht shfaqje teatrale të ngushta në audiencë.
    Më vonë, në këtë teatër u vuri në skenë edhe monokomedinë “Babi” – një vepër e shkruar dhe interpretuar nga vetë Shundi; ku me humor dhe dramë trajton temën e familjes dhe vlerësimit të prindërve.
    Ka kontribuar në mbarë karrierën e tij për promovimin e teatrove dhe veprave shqipe, duke theksuar rëndësinë e “të folurit shqip” në skenë.
    Ka qenë zë i fuqishëm kundër komercializimit të teatrit dhe mbrojtës i teatrit si art, jo si biznes.
    Vetëm pak ditë më parë, Teatri Zonja e Bujtinës, i themeluar nga Naun Shundi dhe bashkëshortja e tij, Raimonda Shundi, shënoi 3-vjetorin e krijimit. Përmes nëj videomesazhi për të gjithë artdashësit, regjisori u ndal te rëndësia e teatrit e veçanërisht e krijimeve shqiptare. Vazhdimisht, artisti ka theksuar rëndësinë e ‘të folurit shqip’ në skenat e teatrit në vendin tonë.
    “Teatri po i largohet teatrit dhe po afrohet më tepër drejt biznesit, drejt komercialitetit. Është e vërtetë që teatri pa fonde, pa para, nuk bëhet, por ama të jetë qëllimi kryesor i teatrit… ta orientosh drejt parasë, do ta vdesësh! Nuk do të jetë më teatër, do të jetë një shitore që shet mallra pa vlerë. Ju lutem, të heqim dorë nga kjo mani, të përpiqemi të bëjmë teatër sikurse spektatori e meriton. Bëj thirrje që çdokush të luftojë ta mbajë gjallë teatrin dhe ta çojë para. Është një krijesë mijëravjeçare dhe është në turpin tonë, nëse ne e detyrojmë të vdesë”.
    Ndërkohë, shfaqja e fundit që vetë Shundi shkroi dhe vuri në skenë ishte monodrama “Njeriu i Pyllit”. Monokomedia tragjike shtron probleme dhe pikëpyetje jo vetëm për njeriun dhe shoqërinë njerëzore në përgjithësi, por edhe për çdo gjallesë tjetër. Në të trajtohen probleme të bashkëjetesës dhe harmonisë ndërmjet të gjitha llojeve, problemeve të luftës njerëzore, probleme të jetës dhe të vdekjes. E në fakt, “Njeriu i Pyllit”, dukej se ishte vetë Shundi, që personazhin e krijuar prej tij e solli në skenë me shumë mjeshtëri.

    Top Channel

  • U nda nga jeta në moshën 66-vjeçare, kush ishte Naum Shundi?!

    Është ndarë nga jeta në moshën 66-vjeçare aktori dhe regjisori i njohur Naun Shundi, i cili prej disa kohësh vuante nga sëmundja e rëndë, tumor në lëkurë.

    Ai fillimisht u nis për trajtim në Francë, e më pas u kthye për të vijuar kurën në Tiranë, në QSUT.
    Por kush ishte Naun Shundi?
    Edukimi dhe Trajnimet
    Diplomohet nga Shkolla e Lartë e Kulturës në drejtimin skenik, 1977.
    Mbaron studimet në Institutin e Lartë të Arteve, Fakulteti i Artit Skenik, në Tiranë, si aktor, 1983
    Pas specializohet në regji në Teatrin Kombëtar të Bukureshtit dhe pranë Akademisë së Teatrit dhe Filmit në Bukuresht, 1995
    Naun Shundi ka ndjekur një karrierë të shumëfishtë:
    Aktor | Regjisor | Scenarist | TV-prodhues | Dramaturg | Mësues skene
    Punoi për dekada në Teatrin Kombëtar, aty ku formoi identitetin e tij artistik
    Ka interpretuar, shkruar, regjizuar dhe mësuar drejtimin dhe interpretimin në skenë për breza artistësh.
    Projekti i Teatrit Privat: “Zonja e Bujtinës”
    Pas shembjes së Teatrit Kombëtar, ai së bashku me bashkëshorten, krijuan një teatër dhome në oborrin e shtëpisë së tyre në zonën e Ish-Kinostudios në Tiranë, emërtuar “Zonja e Bujtinës”
    Kjo hapësirë mikpritëse përshtatet për libra, koncerte, ekspozita dhe natyrisht shfaqje teatrale të ngushta në audiencë.
    Më vonë, në këtë teatër u vuri në skenë edhe monokomedinë “Babi” – një vepër e shkruar dhe interpretuar nga vetë Shundi; ku me humor dhe dramë trajton temën e familjes dhe vlerësimit të prindërve.
    Ka kontribuar në mbarë karrierën e tij për promovimin e teatrove dhe veprave shqipe, duke theksuar rëndësinë e “të folurit shqip” në skenë
    Ka qenë zë i fuqishëm kundër komercializimit të teatrit dhe mbrojtës i teatrit si art, jo si biznes

    Top Channel

  • Kur shkruhet me shkronjë të madhe, “Toka”, dhe kur me të vogël, “toka”?

    Kur shkruhet me shkronjë të madhe, “Toka”, dhe kur me të vogël, “toka”?

    Nga Eroll Sejdiu

    Në shkrimet e shumta, si në medie po ashtu edhe në libra të ndryshëm e hasim herë të shkruar “Toka” e herë “toka”. Por, si duhet të shkruhet saktësisht?

    Shkruhen me shkronjë të madhe emërtimet e planetëve, të yjeve, të yjësive e të trupave të tjerë qiellorë. P.sh.:Arusha e Madhe, Arusha e Vogël, Galaktika, Jupiteri, Kashta e Kumtrit, Dielli, Hëna, Marsi, Neptuni, Saturni, Toka, Urani, Ylli Polar etj.Mirëpo, emrat: dielli, dheu, hëna, toka etj., shkruhen me shkronjë të vogël, kur nuk përdoren si terma të astronomisë. P.sh. perëndimi i diellit; temperatura në det e në tokë është e ndryshme; një natë pa hënë etj.

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    73 VITE SUKSESI NË SKENË, AKTORJA E MADHE MARGARITA XHEPA: KUR ERDHA NË TIRANË S’DIJA AS KU ISHTE TEATRI…

    Ikonë e filmit dhe teatrit, Margarita Xhepa ka një vend special në listën e personazheve të vitit. E ftuar në “Opinion” ajo rrëfeu pak nga 73 vitet intensive të saj në skenë.

    Për herë të parë para publikut ajo doli në moshën 15 vjeçare, dhe prej atëherë pati suksese të njëpasnjëshme.

    -Kur ke dalë në skenë për herë të parë?

    Margarita Xhepa: Në moshë shumë të re. Sa mbarova 7-vjeçaren.

    -7 vjeçaren?!

    Margarita Xhepa: Në 1950-ën, në Lushnje.

    -73 vjet përpara ke dalë në skenë!

    Margarita Xhepa: Me poezinë, aty kishim një shtëpi kulture dhe një pjesë ruse ma besuan mua, dola mirë në atë rol dhe seksioni i arsimit më nxori bursën për në Liceun Artistik. Erdha në Tiranë dhe aty fati më ndoqi, kryeregjisor i Teatrit Popullor atëherë ishte Pandi Stillo. Sikur lashë përshtypje të mira, unë dy poezi kisha.,,

    Tekstin e plotë e gjeni KËTU

  • Madeline Kahn: Mjeshtëria e humorit dhe elegancës në skenë dhe ekran

    Madeline Kahn: Mjeshtëria e humorit dhe elegancës në skenë dhe ekran

    Madeline Kahn, e lindur më 29 shtator 1942 në Boston, mbeti një nga figurat më të paharrueshme të komedisë dhe muzikës teatrale dhe kinematografike. Një artistë e kompletuar, ajo shkëlqeu si në skenë, ashtu edhe në ekran, duke lënë gjurmë të pashlyeshme me talentin e saj të rrallë dhe humorin e pakrahasueshëm.

    Në vitin 1978, gjatë provave për muzikalen On the Twentieth Century, drejtori Harold Prince komentoi:„Nuk ka asgjë që ajo të mos mund ta bëjë – përveç, ndoshta, të jetë e zakonshme.” Kjo ishte një përshkrim i përsosur i Kahn, e cila kishte një aftësi të jashtëzakonshme të ndërthurte komedinë me muzikën, duke ruajtur gjithmonë një energji të magjishme pa ego, shkruan KultPlus.

    E rritur kryesisht në New York, Kahn u edukua nën influencën e nënës së saj, Paula, një këngëtare e trajnuar dhe më pas menaxhere skene. Madeline ndoqi Universitetin Hofstra, ku zhvilloi talentin e saj klasik si soprano dhe ëndrrat për operë, por pasioni i saj për komedinë dhe prezenca magnetike e drejtuan drejt skenës dhe kinemasë.

    Debutimi i saj në film erdhi me What’s Up, Doc? (1972), ku shfaqi talentin e saj të veçantë duke lënë gjurmë menjëherë. Mel Brooks, i cili e pa filmin, e ftoi menjëherë për Blazing Saddles, ku si Lily Von Shtupp mori nominim për Oscar për Aktoren më të Mirë Mbështetëse. Bashkëpunimi i tyre i radhës në Young Frankenstein e bëri Kahn ikonë të komedisë, duke kthyer çdo skenë modeste në art komik të pakrahasueshëm.

    Edhe rolet më të vogla, si në Paper Moon, treguan fuqinë e saj si aktore dhe aftësinë për të transformuar çdo karakter në një përvojë të paharrueshme. Megjithëse shpesh sfidoi regjisorët me improvizimet e saj, kjo vetëm e forcoi reputacionin e saj si një artistë që kërkonte të arrinte më të mirën.

    Në fund të viteve 1980, Kahn u rikthye fuqishëm në skenë, duke fituar Tony Award në 1993 për The Sisters Rosensweig. Edhe kur u përball me sëmundjen e kancerit të vezoreve, ajo vazhdoi të punonte me pasion dhe energji të jashtëzakonshme. Një nga rolet e saj të fundit ishte në sitcomin Cosby, ku shfaqi ngrohtësi dhe humor të pakrahasueshëm.

    Madeline Kahn u martua me John Hansbury në 1999, vetëm dy muaj para ndarjes nga jeta më 3 dhjetor, në moshën 57-vjeçare. Një martesë e vogël në Central Park reflektonte qetësinë dhe humorin e saj unik: “Dua të qesh edhe në mes të momenteve më të vështira”, i tha ajo miqve të saj.

    Trashëgimia e Madeline Kahn është një kombinim i mjeshtërisë artistike, energjisë komike dhe elegancës së saj të natyrshme. Ajo vazhdon të frymëzojë breza të tërë aktorësh dhe adhuruesish të humorit dhe muzikës./KultPlus.com

  • Ul siparin skena e “Vajza Fest 2025”, në një natë spektakolare festive

    Ul siparin skena e “Vajza Fest 2025”, në një natë spektakolare festive

    Nga Albert Vataj
    Mbylli siparin në mesnatën e mbrëmshme me një atmosferë shpërthyese fetive, në një skenë gjigande me kënge dhe valle, “Vajza Fest 2025”, një event që nisi si takim brezash për t’u shndërruar në një traditë.Për tre ditë me radhë, fshati Vajzë i Labërisë u shndërrua në një tempull arti, kulture dhe kujtese. Nga çdo anë e Shqipërisë, njerëzit u mblodhën për të festuar, për të kënduar dhe për të rikthyer në gjallëri hijen e rrënjëve të tyre. Aty ku polifonia ngjizet me gurin, ku vargjet e poetëve zgjohen bashkë me aromën e gjethes, ku loja e aktorëve përplaset me sfidën e garës, dhe ku malli për traditën gërshetohet me shijen e gatimeve, “Vajza Fest 2025” kurorëzoi një ngjarje që nuk është vetëm festë, por një kthim në burim, një ringjallje e fshatit si prag i kujtimeve të fëmijërisë, si strehë e shpirtit të përbashkët.Në ditën e tretë të “Vajza Fest 2025”, atmosfera u ndez me një mbrëmje të vërtetë festive, ku fshati Vajzë u bë skenë e dritës, këngës dhe artit. Banorë të fshatit, miq nga zonat përreth, të ardhur nga çdo skaj i Shqipërisë dhe diaspora, u mblodhën për të ndarë emocionin e këtij manifestimi kulturor.Ceremonia nisi me përshëndetjet e personaliteteve dhe të ftuarve të nderit, për të vijuar me një valle solemne të Ansamblit të Këngëve dhe Valleve, që ndezi duartrokitjet e publikut. Në skenë u ngjit aktori i mirënjohur Gent Hazizi, i cili me zërin dhe shpirtin e tij u bashkua me grupin polifonik të fshatit Vajzë, duke sjellë një këngë që përqafoi traditën dhe artin në një tingull të vetëm.Magjia e mbrëmjes u gjallërua më tej me numrat e cirkut, që sollën gëzim dhe entuziazëm, duke përfshirë publikun në lojën e spektaklit. Një moment i veçantë ishte përshëndetja e ikonës së skenës shqiptare, Luiza Xhuvani, e cila me fjalët e saj e bëri mbrëmjen edhe më të ndjeshme. Pas saj, polifonia e grupit “Djemtë e Delvinës” u bë jehonë e shpirtit jugor.Emocione të tjera sollën Maya dhe West Side Family, të cilët ndezën skenën me energjinë e tyre, ndërsa Grupi i Dukatit solli meloditë e rrënjës dhe traditës.Në këtë mbrëmje madhështore nderuan me praninë e tyre personalitete të politikës, kulturës, artit dhe sportit, të cilët përshëndetën dhe falënderuan organizatorët, duke vënë në pah historinë, trashëgiminë, kulturën dhe traditat e fshatit Vajzë, thesare të gjalla që e bëjnë atë një qendër krenarie dhe përfaqësimi për mbarë Vlorën dhe Shqipërinë.Kjo fest, tashmë në vitin e tij të tretë, nuk mjaftohet të jetë thjesht një traditë. Ai është dëshmi dhe shembull i gjallë se si mund të rikthehemi te vendlindja, te kujtimet dhe te rrënjët, që rrepet e lashtë të Vajzës të mos mbeten vetëm simbole hijerënda, por të vazhdojnë të qëndrojnë në këmbë, duke u bërë shenjë e një vazhdimësie brezash. Nga 22 deri më 24 gusht, nën kujdesin e posaçëm të Bashkisë Selenicë, Nertil Bellaj, Vajza nuk ishte më thjesht një fshat, ajo u bë një skenë e hapur ku fryma e Labërisë u ngjit në qiell si këngë dhe u shtri në tokë si kujtesë.Në rrëzë të Amantias së lashtë, mbi gurët që kanë mbajtur mbi shpinë legjendën e Ilirisë, në gjirin e gjelbër të natyrës, “Vajza Fest 2025” u ngrit si një ftesë për ta përjetuar kulturën shqiptare jo si një kujtim të zverdhur në faqe librash, por si një frymëmarrje të gjallë që rrah në çdo varg polifonik, në çdo valle, në çdo tingull fyelli apo lahute.Çdo hap i vizitorit është një udhëtim i dyfishtë: në të tashmen festive dhe në të shkuarën e lavdishme që rron nën gurë. Dhe mbi këtë sfond jehon ende vargu i Ali Asllanit: “Në krye të fshatit ka një delí krua, uj’ i tijja akull derdhet në përrua…”Një këngë e gdhendur në poezi, që edhe sot mbart freskinë e shpirtit të Vajzës.“Vajza Fest 2025” nuk është thjesht një event aktivitetesh artistike. Është takim brezash, është shkrirje e traditës me frymën bashkëkohore, është dëshmi se historia nuk rron vetëm mes faqeve të librave apo nën rrënoja të heshtura, por merr jetë mes këngës, lojës, artit dhe kujtesës kolektive. Në fundin e gushtit, ky fshat i vogël i Labërisë u ngrit si kryeqyteti i kulturës shqiptare, duke treguar se edhe qendra e botës mund të jetë një vend i vogël, për sa kohë mbart madhështinë e shpirtit dhe jehonën e kujtesës.Që gjithçka kaq domethënëse dhe e bukur, kaq shprehëse dhe frymëzuese, kaq origjinale dhe kaq përjetuese, do të bëhej e mundur nga ideatorët dhe organizatorët, nga ata që janë shpirti i kësaj feste, zemra e gjallë e kësaj thirrje për të kujtuar dhe fetuar, kryebashkiaku, Selenicë, Nertil Bellaj, Kryetari i Gjykatës së Lartë, Sokol Sadushi, shoqata e fshatit Vajzë, dhe patjetër me punën e shkëlqyer të atij që ishte truri i mekanizmit të këtij eventi, biri i Vajzës, Armando Bora.