Çfarë ka vërtet të re në përfshirjen e Donald Trump në politikën europiane? Në dokumentin e fundit strategjik të Shtëpisë së Bardhë, kontinenti i Vjetër përshkruhet si i rrezikuar nga degradimi ekonomik, demografik e moral, si dhe i ekspozuar ndaj një deginerimi jo-liberal.
Edhe pse analiza historike kërkon heqjen e emocionit dhe krenarisë personale, historikisht marrëdhëniet transatlantike të 80 viteve të fundit janë të mbushura me interferenca, intrigë dhe manipulime, qoftë të fshehta apo të hapura. Gjatë Luftës së Ftohtë, ndërhyrjet amerikane justifikoheshin nga veprimet e Bashkimit Sovjetik, që financonte parti dhe sindikata të majta, manipulonte lëvizje paqësore të njëanshme dhe mbështeste forca intelektuale fqinje. Amerika, që nga Truman dhe Kennedy tek Eisenhower, ndërhynte në politikën e brendshme të aleatëve.
Për Italinë, historia nisi me mbështetjen ndaj Demokracisë Kristiane të De Gasperit, nga përdorimi “politik” i Planit Marshall për rindërtimin, deri te financimet e fshehta. Në momentet më të rrezikshme të Luftës së Ftohtë, kur frikësoheshin nga një pushtim sovjetik i Europës Perëndimore, u krijuan organizata sekrete të “rezistencës”, ku u përfshinë shërbime sekrete të devijuara, forca neofashiste dhe organizata kriminale.
Faktori i njohur si “K”, vetoja e nënkuptuar e Uashingtonit kundër hyrjes së komunistëve në qeveri, zgjati deri në vitet ’70. Frika se SHBA-të mund të orkestronin diçka të ngjashme me grushtin e shtetit në Kili kundër Allende-it, frymëzoi “kompromisin historik” të Enrico Berlinguer-it, ku aleanca me Demokracinë Kristiane synonte gjithashtu të qetësonte amerikanët.
Më vonë, ndërhyrjet morën forma më të hapura dhe transparente, si gjatë presidencës së Bill Clinton, kur ideja e “Rrugës së Tretë” përfshiu liderë si Tony Blair, Gerhard Schröder, Romano Prodi dhe Massimo D’Alema. Marrëdhënia mes Barack Obama-s dhe Matteo Renzi-t ishte versioni i fundit i kësaj qasjeje.
Por si mund të përshkruhet Trump? Dokumenti strategjik i Shtëpisë së Bardhë pasqyron vizionin e versionit të djathtë ose ekstrem të këtyre ndërhyrjeve 80-vjeçare. Si rreziqe për Europën identifikohen migracioni dhe censura “woke”, ndërsa antisemitizmi dhe armiqësia ndaj Izraelit shihet si pasojë e imigracionit nga vendet islamike, që sipas ideologjisë “Make America Great Again” ndikojnë në politikën e jashtme dhe rrezikojnë vlerat europiane.
Sipas këtij vizioni, liria e shprehjes është e kufizuar nga rregulla që fshehin një intolerancë të ngjashme me atë “woke” të elitave progresiste amerikane. Rasti i arrestimit të një autori satire në Angli për ofendim ndaj komunitetit trans ka bërë bujë në rrethet MAGA.
Kjo rrjedhë jo-liberale, në perspektivën e Trump, Vance dhe Musk, lidhet me stanjacionin demografik dhe ekonomik të Europës, mungesën e inovacionit teknologjik dhe burokracinë e fryrë, duke shkuar deri tek parashikimi i një degradimi terminal. Ky qëndrim gjen mbështetje tek forcat e djathta dhe ekstremi i djathtë në Europë, por ka dobësi të qarta:
Ndërkohë që ndaj Kinës, Rusisë dhe Lindjes së Mesme, Trump ndiqte një qasje pragmatike realiste, duke mos u përfshirë në modele politike dhe duke aplikuar politikën reale sipas trashëgimisë së Henry Kissinger-it, ndaj Europës imponohen “vlerësime” të hollësishme mbi zgjedhjet e brendshme.
Taktikisht, në Luftën e Ftohtë amerikanët kishin aleatë të fortë si Demokracia Kristiane në Itali, me mbështetje të gjerë dhe rrënjë të thella në kulturën kombëtare. Sot, Trump dhe Vance luajnë në favor të forcave periferike si AfD-ja në Gjermani ose Farage në Londër, duke krijuar shqetësime tek partitë konservatore tradicionale si CDU-ja e Merz, që megjithatë janë afër politikës MAGA për shumë çështje.
Sipas historianëve dhe analistëve, dokumenti i Trump është një autogol diplomatik: Dobëson aleatët e Amerikës dhe fuqizon armiqtë e saj, duke shënuar një kthesë të qartë nga 80 vitet e mëparshme të marrëdhënieve transatlantike.
Shkrim nga Corriere della Sera
Tag: sekrete
-
Ndërhyrje, intriga dhe manipulime sekrete: 80 vite marrëdhënie mes SHBA-ve dhe Europës
-
“Di shumë sekrete”/ Ilir Meta kërkoi të dëshmojë për 21 janarin, Romeo Kara: Ka qenë zv.kryeministër, do të…
Juristi Romoe Kara, teksa u ndal tek çështja e 21 janarit, tha në një emision televiziv, se dëshmia e Ilir Metës mund të ndihmojë të zbardhet 21 janari. Sipas tij, Meta ka qenë zv.kryeministër dhe di shumë sekrete.
‘Berisha duhet që të shkojë në burg për faktin që vrau për të mbajtur veten në pushtet. Po del dhe ka thënë sot në lidhje më demonstrimet dhe tha mos e bëjë këtë pyetje sepse ne po rrëzojmë regjimin, pra ky që ka vrarë do rrëzojë regjimin. Unë mund të hyjë në garë për pushtet po hyjë për padreëjtësië që më janë bërë por ai hyn si kriminal. Unë besoj se dëshmia e Metës do të ndihmojë shumë në proces. Ka zenë zv.kryeministër, di shumë sekrete’, tha ai. -
Kërkoi të pyetet për ’21 Janarin’, avokati i ish-presidentit: Meta ka dokumente sekrete shtetërore
Ish-presidenti Ilir Meta ka kërkuar të pyetet si person në dijeni për çështjen e ’21 Janarit’, ku humbën jetën katër protestues.
Avokati i tij, Kujtim Cakrani, pas përfundimit të seancës paraprake pak momente më parë, foli pikërisht për këtë çështje, ku tha se kreu i Partisë së Lirisë ka prova dhe sekrete shtetërore madje.
“Shpjegimet e zotit Meta janë shpjegime jo vetëm më fjalë, por edhe me prova, akte. Ka disa dokumente që janë edhe sekret shtetëror po deshët ju. Emrat do t`i nxjerrë zoti Meta kur t`i dëshmojë”, tha ndër të tjera Cakrani.
Seanca paraprake në ngarkim të Ilir Metës është shtyrë për në datën 5 dhjetor, mbrojtja e tij ka kërkuar kohë për t’u njohur me aktet.
-
Gjueti globale për “dorën e padukshme”: Çfarë nxori zbuluar telefonata Witkoff-Ushakov
Një “dorë e padukshme” mjaft e fuqishme sa të depërtojë në bisedat më sekrete të planetit. Dhe aq e pamëshirshme sa t’i dërgojë Bloomberg‑ut regjistrimet audio të telefonatave mes të dërguarit të Trump, Steve Witkoff, dhe Yuri Ushakov, këshilltarit të Putinit për politikën e jashtme.
Një rrjedhje informacioni tronditëse, e studiuar me një kohëzgjatje që shumëfishon efektet e saj dhe ndikon drejtpërdrejt në negociatat trepalëshe mes Uashingtonit, Kievit dhe Moskës. Gjuetia për të zbuluar burimin nisi menjëherë, në një klimë dyshimesh të ndërsjella që të kujton romanet e spiunazhit të John Le Carré. Gjetja do të jetë e vështirë, sepse goditja nuk prek vetëm procesin e paqes, por nxjerr në pah edhe tensionet e brendshme në administratën Trump.
Rusia u distancua menjëherë. “Dikush po nxjerr informacione, por jo ne”, deklaruan zyrtarët. Megjithatë, në thelb ata e konfirmuan transkriptin e publikuar nga Bloomberg. Ushakov e quajti “të papranueshme” rrjedhjen, duke njoftuar se do ta diskutonte personalisht me Witkoff-in.
“Nuk do t’i jepja shumë rëndësi”, tha zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov.
“Por është e qartë se shumë njerëz në vende të ndryshme, përfshirë SHBA-të, do të përpiqen të sabotojnë tendencën drejt një rruge paqeje”, tha ai.
Edhe në Moskë ka zëra që nuk besojnë në negociatat e ndërmjetësuara nga Shtëpia e Bardhë dhe mendojnë se përparësia ushtarake e Rusisë duhet shfrytëzuar deri në fund, për të detyruar Kievin në kapitullim. “Partia e luftës” në Rusi ka rrënjë të thella në rrethet e pushtetit. Dhe nuk është rastësi që biseda doli në publik pikërisht pas takimeve me të dërguarit europianë, të cilët ndryshuan rrënjësisht planin me 28 pika të diskutuar mes Uashingtonit dhe Kremlinit, duke prodhuar një propozim shumë larg kërkesave ruse.
“Nëse humbasin fryma dhe shkronja e Anchorage, situata do të ndryshojë në mënyrë thelbësore”, paralajmëroi ministri i Jashtëm Lavrov. Ai e dha ultimatumin mbrëmjen e së martës, pak para se Bloomberg të publikonte panoramën e marrëdhënies së shkëlqyer mes Witkoff-it dhe Ushakov-it.
Edhe në frontin amerikan përçarjet janë të dukshme, deri në pikën që disa po përmendin një përplasje të mundshme mes nënpresidentit J. D. Vance dhe sekretarit të Shtetit, Marco Rubio, dy figurat më të fuqishme të administratës Trump. Për të gjetur një kompromis të pranueshëm për Zelensky-n, në skenë është hedhur personalisht Carlos, i cili në Gjenevë është takuar me të dërguarit evropianë dhe përfaqësuesit e presidencës ukrainase, ndërsa takimet teknike në Abu Dhabi i janë besuar sekretarit të Ushtrisë, Daniel Driscoll, mik i Vance që nga koha e studimeve në Yale.
A mund të jetë kjo një lëvizje e Rubios për të delegjitimuar Witkoff-in dhe për të marrë kontrollin e procesit, duke e bërë më të lehtë negocimin me Kievin për pikat më të diskutueshme? Apo në kampin Driscoll‑Vance mund të ketë interes të irritohen rusët, për t’i prerë rubinetin shanseve të sekretarit të Shtetit?
Mes mbështetësve të Trump ekziston një refleks automatik. Çdo problem i madh lidhet me “Deep State”, armiku i betuar i revolucionit MAGA. Shtëpia e Bardhë ka larguar drejtuesit e aparatit të sigurisë dhe shumë funksionarë të konsideruar të pabesueshëm, por mbeten ende dhjetëra agjentë që nuk e pëlqejnë kursin e ri dhe dyshojnë për marrëdhëniet shumë të afërta me Kremlinin.
“Ka mënyra të ndryshme për të përgjuar telefonata, nga metoda klasike të survejimit elektronik, te sulmet kibernetike apo qasja direkte në smartphone”, i tha gazetarit Shaun Walker nga Guardian një veteran anonim i shërbimeve sekrete.
“Çdo skenar është teorikisht i mundur, por dyshimi im i fortë është se e kanë bërë amerikanët. Nëse është kështu, dy agjenci kanë aftësi për këtë: CIA dhe NSA”, tha ai.
Dy instancat që prej pranverës 2022 kanë krijuar një lidhje të fortë me Kyrylo Budanov-in, shefin e guximshëm të inteligjencës ushtarake të Ukrainës edhe ai i pranishëm në bisedimet e Abu Dhabit dhe mbase më i vendosuri për të sabotuar afrimin mes Witkoff-it dhe Moskës.
Situatën e ndërlikon edhe një detaj tjetër: Telefonata e përgjuar nuk është zhvilluar në një linjë të koduar, por përmes WhatsApp-it në pajisje të zakonshme. Vetë Ushakov-i e pohoi për Kommersant.
“Ka disa biseda që, duke folur në mënyrë të përgjithshme, dikush mund t’i dëgjojë”, tha ai.
Pasioni i ekipit të Trump-it për aplikacionet e mesazheve ka shkaktuar edhe më parë gafe të mëdha, si rasti i planifikimit të sulmeve kundër Houthive në një chat të Signal-it, ku sekretari i atëhershëm i Mbrojtjes, sot i Luftës, Pete Hegseth, futi gabimisht edhe drejtorin e The Atlantic. Ky kontekst zgjeron listën e mundshme të përgjueseve, duke përfshirë edhe disa shërbime sekrete evropiane. Ndër to, sidomos ajo franceze, e konsideruar më e pavarura nga SHBA-të dhe më e vendosura në mbështetjen e aspiratës ukrainase për një “paqe të drejtë”.
Shkrim nga La Repubblica -
Gjueti globale për “dorën e padukshme”: Çfarë nxorri zbuluar telefonata Witkoff-Ushakov
Një “dorë e padukshme” mjaft e fuqishme sa të depërtojë në bisedat më sekrete të planetit. Dhe aq e pamëshirshme sa t’i dërgojë Bloomberg‑ut regjistrimet audio të telefonatave mes të dërguarit të Trump, Steve Witkoff, dhe Yuri Ushakov, këshilltarit të Putinit për politikën e jashtme.
Një rrjedhje informacioni tronditëse, e studiuar me një kohëzgjatje që shumëfishon efektet e saj dhe ndikon drejtpërdrejt në negociatat trepalëshe mes Uashingtonit, Kievit dhe Moskës. Gjuetia për të zbuluar burimin nisi menjëherë, në një klimë dyshimesh të ndërsjella që të kujton romanet e spiunazhit të John Le Carré. Gjetja do të jetë e vështirë, sepse goditja nuk prek vetëm procesin e paqes, por nxjerr në pah edhe tensionet e brendshme në administratën Trump.
Rusia u distancua menjëherë. “Dikush po nxjerr informacione, por jo ne”, deklaruan zyrtarët. Megjithatë, në thelb ata e konfirmuan transkriptin e publikuar nga Bloomberg. Ushakov e quajti “të papranueshme” rrjedhjen, duke njoftuar se do ta diskutonte personalisht me Witkoff-in.
“Nuk do t’i jepja shumë rëndësi”, tha zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov.
“Por është e qartë se shumë njerëz në vende të ndryshme, përfshirë SHBA-të, do të përpiqen të sabotojnë tendencën drejt një rruge paqeje”, tha ai.
Edhe në Moskë ka zëra që nuk besojnë në negociatat e ndërmjetësuara nga Shtëpia e Bardhë dhe mendojnë se përparësia ushtarake e Rusisë duhet shfrytëzuar deri në fund, për të detyruar Kievin në kapitullim. “Partia e luftës” në Rusi ka rrënjë të thella në rrethet e pushtetit. Dhe nuk është rastësi që biseda doli në publik pikërisht pas takimeve me të dërguarit europianë, të cilët ndryshuan rrënjësisht planin me 28 pika të diskutuar mes Uashingtonit dhe Kremlinit, duke prodhuar një propozim shumë larg kërkesave ruse.
“Nëse humbasin fryma dhe shkronja e Anchorage, situata do të ndryshojë në mënyrë thelbësore”, paralajmëroi ministri i Jashtëm Lavrov. Ai e dha ultimatumin mbrëmjen e së martës, pak para se Bloomberg të publikonte panoramën e marrëdhënies së shkëlqyer mes Witkoff-it dhe Ushakov-it.
Edhe në frontin amerikan përçarjet janë të dukshme, deri në pikën që disa po përmendin një përplasje të mundshme mes nënpresidentit J. D. Vance dhe sekretarit të Shtetit, Marco Rubio, dy figurat më të fuqishme të administratës Trump. Për të gjetur një kompromis të pranueshëm për Zelensky-n, në skenë është hedhur personalisht Carlos, i cili në Gjenevë është takuar me të dërguarit evropianë dhe përfaqësuesit e presidencës ukrainase, ndërsa takimet teknike në Abu Dhabi i janë besuar sekretarit të Ushtrisë, Daniel Driscoll, mik i Vance që nga koha e studimeve në Yale.
A mund të jetë kjo një lëvizje e Rubios për të delegjitimuar Witkoff-in dhe për të marrë kontrollin e procesit, duke e bërë më të lehtë negocimin me Kievin për pikat më të diskutueshme? Apo në kampin Driscoll‑Vance mund të ketë interes të irritohen rusët, për t’i prerë rubinetin shanseve të sekretarit të Shtetit?
Mes mbështetësve të Trump ekziston një refleks automatik. Çdo problem i madh lidhet me “Deep State”, armiku i betuar i revolucionit MAGA. Shtëpia e Bardhë ka larguar drejtuesit e aparatit të sigurisë dhe shumë funksionarë të konsideruar të pabesueshëm, por mbeten ende dhjetëra agjentë që nuk e pëlqejnë kursin e ri dhe dyshojnë për marrëdhëniet shumë të afërta me Kremlinin.
“Ka mënyra të ndryshme për të përgjuar telefonata, nga metoda klasike të survejimit elektronik, te sulmet kibernetike apo qasja direkte në smartphone”, i tha gazetarit Shaun Walker nga Guardian një veteran anonim i shërbimeve sekrete.
“Çdo skenar është teorikisht i mundur, por dyshimi im i fortë është se e kanë bërë amerikanët. Nëse është kështu, dy agjenci kanë aftësi për këtë: CIA dhe NSA”, tha ai.
Dy instancat që prej pranverës 2022 kanë krijuar një lidhje të fortë me Kyrylo Budanov-in, shefin e guximshëm të inteligjencës ushtarake të Ukrainës edhe ai i pranishëm në bisedimet e Abu Dhabit dhe mbase më i vendosuri për të sabotuar afrimin mes Witkoff-it dhe Moskës.
Situatën e ndërlikon edhe një detaj tjetër: Telefonata e përgjuar nuk është zhvilluar në një linjë të koduar, por përmes WhatsApp-it në pajisje të zakonshme. Vetë Ushakov-i e pohoi për Kommersant.
“Ka disa biseda që, duke folur në mënyrë të përgjithshme, dikush mund t’i dëgjojë”, tha ai.
Pasioni i ekipit të Trump-it për aplikacionet e mesazheve ka shkaktuar edhe më parë gafe të mëdha, si rasti i planifikimit të sulmeve kundër Houthive në një chat të Signal-it, ku sekretari i atëhershëm i Mbrojtjes, sot i Luftës, Pete Hegseth, futi gabimisht edhe drejtorin e The Atlantic. Ky kontekst zgjeron listën e mundshme të përgjueseve, duke përfshirë edhe disa shërbime sekrete evropiane. Ndër to, sidomos ajo franceze, e konsideruar më e pavarura nga SHBA-të dhe më e vendosura në mbështetjen e aspiratës ukrainase për një “paqe të drejtë”.
Shkrim nga La Repubblica -
Sekrete popullore për të dalluar vajin e ullirit bio nga ai i përzier
Në traditën popullore janë përdorur disa metoda të thjeshta për të kuptuar nëse vaji i ullirit është i vërtetë apo i përzier. Ja disa “sekrete” që mund t’i provosh në shtëpi:
1. Testi i frigoriferit (sekreti më i njohur)
Vendose vajin në frigorifer për 3–5 orë.
Nëse trashet ose formon kokrriza më shumë gjasa të jetë vaj i pastër ulliri.
Nëse mbetet plotësisht i lëngshëm mund të jetë i përzier me vajra të tjerë.2. Testi i gotës me ujë
Hidh një pikë vaj ulliri në një gotë me ujë:
Vaj i pastër qëndron si pikë e bashkuar sipër ujit.
Vaj i përzier shpesh shpërndahet në pika të vogla ose përzihet më shpejt.3. Testi i letrës
Hidh 1–2 pika vaj në një letër të bardhë kuzhine ose pecetë:
Vaji i pastër nuk lë njollë shumë të madhe yndyrore pasi thahet.
Vaji i përzier lë njollë shumë të përhapur dhe transparente.4. Testi i flakës
Vendos pak vaj në një fitil pambuku:
Vaji i pastër ndizet më ngadalë dhe digjet në mënyrë të qëndrueshme.
Vaji i përzier ose me ujë brenda ka vështirësi të digjet.
(Kujdes: bëje këtë test vetëm në ambient të sigurt.)5. Shija pikante në fund të fytit
Merr një pikë vaj në majë të gjuhës:
Nëse ndjen një djegie të lehtë në fyt tregon për polifenole natyrale (vaj i papërpunuar).
Nëse shija është e sheshtë mund të jetë i rafinuar ose i përzier.6. Reagimi ndaj temperaturës së lartë
Kur ngroh pak vaj në tigan:
Vaji i pastër fillon të nxjerrë aroma të forta ulliri.
Vaji i përzier shpesh fillon të tymoset shpejt ose ka aromë si vaj i zakonshëm gatimi. -
Kompania e satelitëve të Dulakut merr 15 mln euro tendera sekretë nga Linda e AKSHI-t
Një kompani pas të cilës qëndron biznesmeni Artan Dulaku ka përfituar rreth 15 milionë euro tendera sekretë, kryesisht nga AKSHI, me pazarë në tavolinë dhe oferta ‘fituese’ pothuajse sa fondi limit. Bëhet fjalë për kompaninë Albanian Satellite Communications shpk, me objekt veprimtarie aktivitet i shërbimit në fushën e telekomunikacionit dhe komunikimeve elektronike, transmetimit satelitor etj. Kompania është themeluar në vitin 2006 nga Artan Dulaku (65 %), afrikani Benjamin Feinberg (25 %) dhe Arian Kraja (10 %), një personazh i lidhur me koncensione që po heton SPAK-u si korruptive.
Kompania më pas kaloi në pronësi të plotë të vëllezërve Dulaku përmes akteve të blerjes së pjesës së aksioneve në vitin 2011 dhe vitin 2017. Pas shitjes së aksioneve, Arian Kraja, u emërua sekretar në Ministrinë e Mbrojtjes, më pas në Ministrinë e Financa-Ekonomisë dhe në fund në Ministrinë e Shëndetësisë, ku ka bërë çdo lloj zullumi ekstrem me tenderët, PPP-të dhe grabitjen e pronave të ushtrisë e pasurive të konfiskuara, ku përfshihen edhe pronat e ushtrisë në Sarandë, me përfitues Dulakun, çështje që po hetohet nga SPAK-u, ku BKH-ja ka ushtruar kontrolle ndaj Dulakut.Gjatë 5 viteve të fundit, kompania Albanian Satellite Communications shpk ka përfituar rreth 15 milionë euro nga buxheti i shtetit, kryesisht nga Agjencia Kombëtare e Shoqërisë së Informacionit (AKSHI), përmes tenderave sekretë. Kompania e satelitëve të Dulakut, një prej përfituesve të mëdhenj të pronave dhe pasurive publike, është kontraktuar nga AKSHI për shërbime kryesisht për mirëmbajtjen e pajisjeve të zyrave të AKSHI-t.
Sipas një sinjalizimi të brendshëm shërbimi i ofruar nga konpania e satelitëve është fiktiv dhe ekziston vetëm në letra, me qëllim kalimin dhe ndarjen e parave. Por, Albanian Satellite Communications shpk nuk është kompania e vetme me të cilën Dulaku ka përfituar tendera sekrete nga AKSHI.
Kompania Alissa Albania, me nipt K42424801W dhe objekt ‘tregtimi me shumicë dhe pakicë i materialeve të ndërtimit’, vetëm gjatë 4 viteve të fundit ka marrë 3.6 milionë euro tendera sekretë nga AKSHI. Pagesat me procedura sekrete janë bërë për mirëmbajtjen e pajisjeve të zyrave.Pas kompanisë Alissa Albania (ish Alissa Constrzioni) qëndron si themelues biznesmeni Artan Dulaku, investitor i shumfishtë strategjik, një nga përfituesit më të mëdhenj të pasurive publike gjatë 25 viteve të fundit.
Kompania Alissa Albania është aktualisht në pronësi të kompanisë CONCORD INVESTMENT me administrator Adrian Dulaku dhe Artan Dulaku. Ortakët e shoqërisë janë Adrian Dulaku 33%, Artan Dulaku 34% dhe Genci Dulaku 33%.
Kompanitë ALBANIAN SATELLITE COMMUNICATIONS dhe Alissa Albania nuk janë dora e vetme e Dulakut, me të cilën merr para publike me procedura të dyshimta dhe hije korrupsioni. Dulaku kam marrë 10 milionë euro tendera publikë (jo sekretë) përmes kompanisë ALBANIA MOTOR COMPANY për mjete transporti, makina, goma, bateri etj./Prapaskena.com -
‘Tepër sekrete’, Lala: SPAK ka kërkuar dokumente që mbahen në arkivin e Kuvendit
Gazetarja Klodiana Lala ka deklaruar se SPAK ka kërkuar dokumente që mbahen në arkivin e Kuvendit dhe janë sekrete për çështjen e 21 Janarit.
E ftuar në një studio televizive, gazetarja Klodiana Lala tha se kanë të bëjnë me vëzhgime apo përgjime, që lidhen me zhvillimet para, gjatë dhe pas protestës së 21 janarit.
Ajo ka bërë me dije se shkresa është tepër sekrete pasi preket siguria kombëtare.
Sipas gazetares, hetuesit kanë vlerësuar se janë shumë të rëndësishme për procesin, për të kuptuar si u organizua protesta, a kishin orientime për akte dhune, dhe çfarë ndodhi brenda Kryeministrisë që u qëllua në drejtim të protestuesve.
“SPAK ka kërkuar dokumente që mbahen në arkivin e Kuvendit dhe janë sekret. Ka të bëjë me vëzhgime apo përgjime, që lidhen me zhvillimet para, gjatë dhe pas protestës së 21 janarit. Shkresa është “tepër sekret”. Kuvendi do ta kthejë po kështu, me logon “tepër sekret”, pasi preket siguria kombëtare. Hetuesit kanë vlerësuar se janë shumë të rëndësishme për procesin, për të kuptuar si u organizua protesta, a kishin orientime për akte dhune, dhe çfarë ndodhi brenda Kryeministrisë që u qëllua në drejtim të protestuesve.
Për shkak të hetimit penal, prevalon hetimi dhe sipas përcaktimit të GJEDNJ, është thënë vrasje shtetërore, pra prek nivele të larta, ndoshta nuk e detyron dot SPAK Kuvendin, por e ka kërkuar, duhet parë se si do të vijojë.
Mund të ndodhë që Kuvendi nuk i deklasifikon, i takon Kuvendit nëse ia vë në dispozicion prokurorisë”, tha ndër të tjera Lala. -
Kalimi i pronave të ushtrisë te privati, merret 3 orë në pyetje nga SPAK ish-shefi i postës sekrete
ndricim hysa
TIRANË- Ish-shefi i Postës Sekrete në Ushtri, nënkolonel Ndriçim Hysa, është paraqitur dy ditë më parë në ambientet e Prokurorisë së Posaçme, për t’u marrë në pyetje në lidhje me kalimin e pronave të Forcave të Armatosura te biznese private, përmes koncensioneve dhe PPP-ve. Sipas weblajm, Hysa ka dhënë deklarimet e tij në SPAK pëe rreth 3 orë, ku është pyetur nga hetuesit e BKH-së.
Thirrja e ushtarakut vjen vetëm pak ditë pasi SPAK kreu kontrolle në banesat dhe zyrat e disa prej personave të përfshirë në aferën e tjetërsimit të pronave, përfshirë ish-drejtoreshën e kabinetit të ish-ministres së Mbrojtjes Olta Xhaçka, administratorin e “Marina Bay Saranda” dhe biznesmenin Artan Dulaku.
Edhe pse Hysa nuk mban më detyrën e shefit të sekretarisë së Postës Sekrete, ai vijon të jetë një ushtarak i lartë në karrierë pranë Forcave të Armatosura. Ky hetim në SPAK ndiqet nga prokurore Manjola Kajana, ndërkohë që ende nuk janë marrë të pandehur personat e përfshirë.Hetimi për portin e Limionit në Sarandë nisi pas kallëzimit në SPAK nga ish-zëvendëskomandanti i Forcës Detare, Artur Meçollari në vitin 2021 kundër vendimit të Këshillit të Ministrave, që më 1 korrik 2020 vendosi që Baza Detare Limion me një sipërfaqe të përgjithshme mbi 265 mijë metra katrorë, t’i jepej me qira për 20 vjet me tarifën simbolike 1 euro bashkimit të 2 shoqërive.
Baza detare e Sarandës do të qëndrojë e sekuestruar derisa Prokuroria e Posaçme të dalë me një vendim për hetimin e nisur lidhur me procedurat e ndjekura për dhënien me qira te privati të pronës së ushtrisë. /ZËRI -
Planet sekrete të CIA-s për rrëzimin e Maduro-s dhe atentati i sajuar në Trinidad
Ashtu si në të kaluarën, edhe sot CIA po luan një rol aktiv në Amerikën Latine, duke mbështetur Pentagonin në operacionet kundër Venezuelës dhe karteleve të drogës.
Sipas raportimeve të fundit, këto veprime janë ndërmarrë me urdhër të drejtpërdrejtë të Donald Trump, ndërsa disa dokumente të rrjedhura në media kanë zbuluar detaje të planit.The Guardian shkruan se inteligjenca amerikane ka qenë e përfshirë në fazën e parë të sulmeve që çuan në shkatërrimin e disa anijeve të dyshuara për kontrabandë, duke dhënë ndihmë në katër fronte kryesore:
-Foto satelitore dhe informacione mbi objektivat e mundshëm
-Përgjim dhe punë në terren për mbledhjen e të dhënave mbi trafikantët
-Gjurmimi i motoskafeve dhe gjysmë-nëndetëseve
-Misione të mundshme brenda elitës politike dhe ushtarake të Caracas-it
Sipas gazetës, përfshirja e CIA-s ka qenë e menjëhershme dhe e gjerë, për të intensifikuar ofensivën kundër kundërshtarëve. Ndërkohë Associated Press ka zbuluar një plan që daton nga viti 2024 dhe është riaktivizuar së fundmi: rekrutimi i pilotit të Nicolás Maduro-s, Bitner Villareal. Amerikanët do ta kishin kontaktuar për ta bindur të devijonte avionin me presidentin në bord drejt një vendi ku SHBA-të mund ta arrestonin. Manovra do të shpërblehej bujarisht, por Villareal nuk pranoi të bashkëpunonte.
Më pas, autoritetet e Caracas-it akuzuan shërbimet amerikane për përgatitjen e një provokimi: një njësi e Marinës amerikane, Gravely, do të goditej nga një shpërthim gjatë një ndalese në Trinidad dhe Tobago, një atentat që do t’i atribuohej Venezuelës për të justifikuar një kundërpërgjigje.
Nga arkivat ka dalë edhe historia e një sulmi kibernetik nga CIA në fund të mandatit të parë të Trump-it: hakerët kishin në shënjestër sistemet e sigurisë së Venezuelës. Një skenar që mund të përsëritet në disa nivele paralelisht me sulme të mundshme të flotës amerikane në ujërat e Karaibeve.
Janë përmendur iniciativa për të nxitur grusht shteti, rebelime në ushtri dhe përçarje në shoqëri. Disa ide janë pjesë e luftës propagandistike, të tjera janë objektiva konkrete.
Ka pasur edhe dyshime nga kongresmenë amerikanë mbi identifikimin e varkave të fundosura, tashmë 15 që nga fillimi i ofensivës. Pas një seance të mbyllur, një deputete demokrate deklaroi se nuk ka gjithmonë siguri mbi atë që është fundosur. Kjo tezë u hodh poshtë nga Sekretari i Mbrojtjes Pete Hegseth, i cili ndërkohë ka vendosur rregulla të rrepta për vartësit: ndalohet të flitet për këtë krizë, si për të tjerat, pa leje paraprake.
Në sfond rikthehet e kaluara, me aktivitetet sekrete në Amerikën Latine gjatë viteve ’60–’70: nga Operacioni Condor në mbështetje të ushtarakëve të ekstremit të djathtë, te rrëzimi i Salvador Allende në Kili. Historia është e mbushur me fakte, suksese dhe dështime për SHBA-të: katastrofa në Gjirin e Derrave, zbarkimi në Santo Domingo, pushtimi i Grenadës, rrëzimi i Noriega-s dhe lidhjet me Irangate.
Por mbi të gjitha, seria e pafund e intrigave për eliminimin e Fidel Castro-s: u menduan helmime, sabotime të çuditshme, “kontrata” për vrasje me përfshirjen e mafies. Rrugë të ndërlikuara që, herë pas here, janë ndërthurur me hetimet për atentatin ndaj John Kennedy-t. Ana e errët e luftës politike, parajsa e hijeve.
Shkrim nga Guido Olimpio për Corriere Della Sera