Poezi nga Agim DoçiMjaft më bezdise me xhelozinë tënde!Gjeta pak kohë të ta them ndër sy:Bota ime është më e madhe se çdo dhëmbjeLermë të lutem, nuk merrem dot me ty!Unë vij të përkëdhel e ti kurr nuk ngopeshAnkohesh, psherëtin e pastaj thua: – më ke xhan?Vërtitesh brenda vehtes e prej saj friksoheshNuk kam kohë […]

Poezi nga Odhise Grillo Dua ta di o miqtë e miÇ’është dashuria?Është gëzim, është hidhërimQë të shqetësonLot edhe gaz ke në çdo çastMijëra psherëtimaHer’ të mundon, her’ të gëzonVall’ kush më tregonZjarr apo mallÇ’të jetë vall!Kush di të më thotëPa dashuri, as unë as tiNuk jetojmë dot Nuk më thatë gjer’ taniS’e gjen dot jo […]

Poezi nga Pano Taçi Ajo dhe unë Të shkoj, s’guxoj se mund ta shoh, ajo më pret, ç’të bëj nuk di. Nuk di, nëse do mund ta njoh, s’është më ajo, s’jam më ai. Ne s’presim pashkët për ringjallje bota na vrau që të dy. Nuk di si mund të ketë çmallje, kur s’është ajo […]

Poezi nga Mihail Lermontov Nuk i harroj në kraht’ e huajDy sytë magjistarë.Kur dashuroj, lëngoj e vuajPër dashurin’ e parë.Kujtesa, vashë, më cfilit,M’i çorri plagët mua,Po un’ me vetë përsërit:Të dua, moj, të dua! Do të martohesh, vashë moj,S’do t’a kujtosh poetinDhe unë më s’do të shikoj,Se do të zë kurbetin.Vapori zhduket tej në detMe […]

Nga Timo MërkuriPoezia “rrethi cirkuit” e Armela Hysit vjen si një përplasje e mprehtë mes vetes dhe tjetrit, ku kufijtë mes “unë” dhe “ti” treten, bashkohen e prapë ndahen, e shfaqur kjo në një mënyrë që më së shumti i ngjan një pasqyre të dyzuar. Në këtë poezi, ‘unë’ dhe ‘ti’ nuk janë dy brigje […]

Rumi Lindi 814 vjet më parë, ndërsa ka ndjekës në mbarë botën. Vargjet mahnitëse të Jalal ad-Din Muhammad Rumit – poetit persian dhe mjeshtrit sufist që lindi më 1207 – janë shitur në miliona kopje në vitet e fundit. Këto shitje e bënë atë poetin më të njohur në ShBA. Në nivel global, adhuruesit e […]

Poezi nga Dritëro Agolli Përse një shkëmb i ashpër dhe i rrudhur, Që deti e godet, si dash, me valë, Më duket aq i bukur, Ku ndodhet bukuria vallë? Më shembëllen me bustin e njeriut, Në rrudhat sikur fshihet dhembja e botës, Gjëmon në rrudhat breshri dhe veriu  Dhe moti shira derdh dhe i fryn […]

Poezi nga Martin Camaj, prej vëllimit poetik “Palimpsest” Në fjalë sqarohet qiell e dhé bashkë: ajo âshtë një strajcë e në tê mundemi  me bartë stinët e motit, akull e zjarm.  Pa atê, një lëvizje në ftyrë, buzëqeshja,  do të vështrohej si një grimasë.  Për një kukuk! dhe qyqja shndërrohet me gjithë pupla në drû […]

Poezi nga Rozafa Shpuza Nji bulkth vetmitar rreket me sfiduezhumhurin qytetasqë klithë me za krejet prej altoparlantesh shakshi,t’varun si kurbanë modernë tallavash.Kori i stonuem i tellallëve s’ka të tashmeveç përshkon si rruzat në filispajëtë shkuemen deri tek e ardhmja.Kalimtarët frymojnë si n’jermn’qasje të mirazheve t’zhegintunateksa kalamenden pergjatë pjacëste dekorueme me grrila brinjthyem. Unë jam ajo […]

Poezi nga Alda Merini Përktheu Beti Njuma S’kam nevojë për para.Kam nevojë për ndjenja,fjalë, fjalë të zgjedhura me urti,për lule të ashtuquajtura mendime,për trëndafilë të ashtuquajtur pranipër ëndrra që banojnë pemëve,për këngë që çojnë peshë statujat në vallëzim,për yje q’u pëshpërisin dashnorëve rrëzë veshit.Kam nevojë për poezi,kjo magji që djeg rëndesën e fjalëve,që zgjon ndjenja […]