U nda nga jeta në moshën 71-vjeçare Enver Petrovci, aktori i njohur i skenës dhe ekranit, i cili ka lënë një trashëgimi të pashlyeshme në teatrin dhe kinemanë shqiptare. Ai u lind më 28 shkurt 1954 në Prishtinë dhe gjatë jetës së tij u dallua si aktor, regjisor, skenarist dhe pedagog i përkushtuar.Petrovci fillimisht studioi në Shkollën e Lartë Pedagogjike në Prishtinë, në degën e aktrimit, më pas përfundoi studimet universitare për aktor në Fakultetin e Arteve Dramatike në Universitetin e Beogradit. Ai ishte njëri prej themeluesve dhe profesorëve të parë të degës së Artit Dramatik pranë Fakultetit të Arteve në Universitetin e Prishtinës. Në vitin 1989, pas studimeve dhe karrierës në Beograd, Petrovci u kthye në Kosovë për të dhënë mësim në Universitetin e Prishtinës, duke formuar brezin e ri të aktorëve shqiptarë.Karriera e tij artistike është e pasur dhe e larmishme. Ai ka arritur famë të madhe në teatër, sidomos në skenën e njohur “Ateljeja 212”, duke u bërë i njohur në mbarë ish-Jugosllavinë. Pas vitit 1999, Petrovci vazhdoi aktivitetin e tij artistik kryesisht në Kosovë dhe Shqipëri. Ai ka interpretuar rolet kryesore në vepra shekspiriane si Jul Çezari, Makbethi dhe Hamleti, duke lënë gjurmë të pashlyeshme në teatër.Përveç aktrimit, Petrovci ka punuar edhe si regjisor dhe skenarist. Një vit më parë ai botoi librin “Amanete zemre”, një liber që lindi pas lajmit se ishte i sëmurë me tumor. Libri përmban këshilla dhe amanete për miq dhe shokë, por Petrovci vendosi të heqë emrat dhe të linte të shkruara vetëm mendimet e tij, duke e kthyer në një reflektim personal mbi jetën dhe artin.Në kinematografi, Enver Petrovci ka qenë aktiv vazhdimisht. Filmi i tij i fundit, “Konsulli rus” (2024), i regjisorit Miroslav Lekic, trajton trazirat e vitit 1973 mes shqiptarëve dhe serbëve në Kosovë dhe shënon fillimet e krizës së Kosovës, duke dëshmuar rëndësinë historike të roli të tij artistik.Largimi i Enver Petrovcit është një humbje e madhe për kulturën shqiptare, ndërsa trashëgimia e tij artistike dhe pedagogjike do të mbetet një shembull frymëzimi për gjeneratat e ardhshme të aktorëve dhe regjisorëve.