Lajmidites.com

Tag: pashkët

  • Pashkët, mbi 18 mijë persona hynë në Shqipëri vetëm nga Kapshtica në 72 orë

    Pashkët, mbi 18 mijë persona hynë në Shqipëri vetëm nga Kapshtica në 72 orë

    Pashkët kanë rikthyer në vend shqiptarët që jetojnë në Greqi. Emigrantët shqiparë që jetojnë në vendin fqinjë kanë udhëtuar drejt vendit të tyre për të kaluar festën e Pashkëve më familjarët e tyre.
    Mësohët se një fluks i madh është regjistruar gjatë 72 orëve të fundit në pikën e kalimit kufitar në Kapshticë. Mësohet se në këtë pikë kufitare kanë hyrë mbi 18 mijë persona, ndërsa mbi 8 mijë të tjerë kanë dalë drejt Greqisë.

    Ky fluks ka ardhur si pasojë e pushimeve që shqiptarët kanë marrë për Pashkët të cilët kanë zgjedhur t’i kalojnë pranë familjarëve të tyre në atdhe. Në pikën kufitare të Kapshticës situata paraqitet e qetë dhe nuk raportohet për radhë apo vonesa. Që kalimet të kryhen sa më shpejt po punohet me 5 sportele për të përballuar fluksin në mënyrë efikase.

  • Imzot Gjergj Meta: Pashkët kanë qëlluar në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët; katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë

    Imzot Gjergj Meta: Pashkët kanë qëlluar në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët; katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë

    Në atmosferën festive të Pashkëve, një nga festat më të rëndësishme për besimtarët e krishterë, Presidenti i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, Imzot Gjergj Meta, ka drejtuar një mesazh urimi në emër të Kishës Katolike në Shqipëri.
    Duke theksuar vlerat e shpresës, ringjalljes dhe paqes që përcjell kjo ditë e shenjtë, Imzot Meta ka uruar jo vetëm besimtarët katolikë, por edhe ata ortodoksë dhe ungjillorë. Këtë vit, të gjitha degëzimet e krishterimit në vend e kremtojnë Pashkën në të njëjtën ditë, duke e bërë këtë festë një simbol të unitetit dhe bashkimit shpirtëror.

    Urimi për Pashkët nga Dom Gjergj Meta:
    Të dashur miq,
    Si çdo herë, për shkak të angazhimit dhe të qenit ipeshkëv në një Dioqezë që përfshin një territor të varfër e të shpopulluar, veçanërisht në këto ditë përgatitjeje për Pashkët, kam hasur në situata varfërie e mjerimi ekonomik dhe njerëzor, që shpesh u ikin reflektorëve të mediave, madje edhe vetë kujdesit tonë fetar, duke qenë se ndodh shpesh që ne të kujdesemi më shumë për pompozitetin e kremtimeve tona, sesa për jetën e njerëzve. Nuk e fsheh se jo rrallëherë më kap njëfarë trishtimi dhe fjalët e mia, të cilat mëtojnë të sjellin fjalën e Zotit, i shoh të pafuqishme përballë shumë situatave dhembjeje e vuajtjeje që nganjëherë e tejkalojnë imagjinatën tonë.
    E pyes veten se ç’fjalë mund të them gjatë këtyre ditëve? A thua kanë vlerë fjalët e mia përballë dhembjes dhe vuajtjes së shumë njerëzve, qofshin këto fizike, shpirtërore apo edhe morale? Ndërkohë që çdokush në bashkësitë tona mundohet të kapë një audiencë sa më të madhe në rrjetet sociale, për të “reklamuar” gjërat e shenjta, në shumë familje nëpër fshatra, por edhe nëpër zona urbane, konsumohen situata të kalcifikuara dhembjeje dhe vuajtjeje. Jam i sigurt se Zoti më shumë se kudo, është aty, shpesh i heshtur e do të thoja i pafuqishëm për të ndryshuar diçka jashtë jetës së këtyre personave, për faktin e thjeshtë se këtë mision Ai na e ka lënë neve. Ai ndryshon zemrat tona dhe ne mundemi e duhet të ndryshojmë realitetin tonë.
    Prandaj, të bësh një urim për Pashkët është një përgjegjësi e madhe, pasi rrezikojmë të biem në klishe-të e zakonshme, në fjalët që përdoren për çdo herë, por që gjithnjë e më shumë e largojnë festën nga jeta e shumë njerëzve. Nëse Krishti, me vdekjen e tij, e mundi vdekjen, sikurse thotë një himn i vjetër i Pashkës që këndohet në këto ditë, na ka lënë ne, që me angazhimin tonë, të bëhemi Pashkë për të tjerët, sidomos për ata që janë në vargonjtë e padrejtësisë, të dhunës, të luftës e të situatave të rënduara ekzistenciale. Nuk ka kuptim të urosh Pashkët, nëse nuk bëhesh Pashkë ti vetë. Por që të bëhesh Pashkë, duhet të bëhesh më parë Kryq, të zbresësh në varr e prej aty të kumtosh lajmin e mirë të jetës që shpërthen nga nata e Pashkës. Vetëm kështu, duke zbritur në varret e hapura të shumë situatave shoqërore dhe shpirtërore, mund të bëhesh lajmëtar i ditës së re.
    Këtë vit, Pashkët kanë qëlluar në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët: katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë. Është një rast i bukur që të kremtojmë dhe të gëzohemi të gjithë një zemre, edhe pse secili në bashkësitë e veta.
    Le të jemi ne së pari Pashkë në jetën tonë e kështu të kumtojmë ditën pa mbarim të fitores së Krishtit mbi vdekjen. Sigurisht që e gjithë kjo do të ndodhë në liturgjitë dhe shërbesat që do të bëjmë nëpër kishat tona, por këtë duhet ta bërtasim me të madhe nëpër rrugët dhe në situatat e njerëzve të çdo dite, në veçanti të atyre, që për një arsye a një tjetër, gjenden në kryq, janë në varret e vuajtjes dhe të mjerimit për shkak të luftës, ndasive, inatit dhe zemërimit. Vetëm kështu do të kemi kremtuar me të vërtetë Pashkë.
    Po ju uroj të gjithëve, katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë, me përshëndetjen e të krishterëve: Krishti u ngjall! Me të vërtetë u ngjall!

  • Mesazhi i Imzot Gjergj Metës: Këtë vit Pashkët festohen në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët, rast i bukur që të gëzohemi së bashku

    Mesazhi i Imzot Gjergj Metës: Këtë vit Pashkët festohen në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët, rast i bukur që të gëzohemi së bashku

    Presidenti i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, Imzot Gjergj Meta, ka drejtuar një mesazh urimi në emër të gjithë Kishës Katolike në Shqipëri, në atmosferën e Pashkëve.Ai ka uruar besimtarët katolikë, ata ortodoksë dhe ungjillorë, pasi këtë vit Pashkët kremtohen në të njëjtën ditë nga të gjitha degëzimet e krishterimit në vend.
    Urimi për Pashkët nga Dom Gjergj Meta:Të dashur miq,
     
    Si çdo herë, për shkak të angazhimit dhe të qenit ipeshkëv në një Dioqezë që përfshin një territor të varfër e të shpopulluar, veçanërisht në këto ditë përgatitjeje për Pashkët, kam hasur në situata varfërie e mjerimi ekonomik dhe njerëzor, që shpesh u ikin reflektorëve të mediave, madje edhe vetë kujdesit tonë fetar, duke qenë se ndodh shpesh që ne të kujdesemi më shumë për pompozitetin e kremtimeve tona, sesa për jetën e njerëzve.
    Nuk e fsheh se jo rrallëherë më kap njëfarë trishtimi dhe fjalët e mia, të cilat mëtojnë të sjellin fjalën e Zotit, i shoh të pafuqishme përballë shumë situatave dhembjeje e vuajtjeje që nganjëherë e tejkalojnë imagjinatën tonë.
    E pyes veten se ç’fjalë mund të them gjatë këtyre ditëve? A thua kanë vlerë fjalët e mia përballë dhembjes dhe vuajtjes së shumë njerëzve, qofshin këto fizike, shpirtërore apo edhe morale?
    Ndërkohë që çdokush në bashkësitë tona mundohet të kapë një audiencë sa më të madhe në rrjetet sociale, për të “reklamuar” gjërat e shenjta, në shumë familje nëpër fshatra, por edhe nëpër zona urbane, konsumohen situata të kalcifikuara dhembjeje dhe vuajtjeje.
    Jam i sigurt se Zoti më shumë se kudo, është aty, shpesh i heshtur e do të thoja i pafuqishëm për të ndryshuar diçka jashtë jetës së këtyre personave, për faktin e thjeshtë se këtë mision Ai na e ka lënë neve. Ai ndryshon zemrat tona dhe ne mundemi e duhet të ndryshojmë realitetin tonë.
    Prandaj, të bësh një urim për Pashkët është një përgjegjësi e madhe, pasi rrezikojmë të biem në klishe-të e zakonshme, në fjalët që përdoren për çdo herë, por që gjithnjë e më shumë e largojnë festën nga jeta e shumë njerëzve. Nëse Krishti, me vdekjen e tij, e mundi vdekjen, sikurse thotë një himn i vjetër i Pashkës që këndohet në këto ditë, na ka lënë ne, që me angazhimin tonë, të bëhemi Pashkë për të tjerët, sidomos për ata që janë në vargonjtë e padrejtësisë, të dhunës, të luftës e të situatave të rënduara ekzistenciale.
    Nuk ka kuptim të urosh Pashkët, nëse nuk bëhesh Pashkë ti vetë. Por që të bëhesh Pashkë, duhet të bëhesh më parë Kryq, të zbresësh në varr e prej aty të kumtosh lajmin e mirë të jetës që shpërthen nga nata e Pashkës. Vetëm kështu, duke zbritur në varret e hapura të shumë situatave shoqërore dhe shpirtërore, mund të bëhesh lajmëtar i ditës së re.
    Këtë vit, Pashkët kanë qëlluar në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët: katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë. Është një rast i bukur që të kremtojmë dhe të gëzohemi të gjithë një zemre, edhe pse secili në bashkësitë e veta.
    Le të jemi ne së pari Pashkë në jetën tonë e kështu të kumtojmë ditën pa mbarim të fitores së Krishtit mbi vdekjen. Sigurisht që e gjithë kjo do të ndodhë në liturgjitë dhe shërbesat që do të bëjmë nëpër kishat tona, por këtë duhet ta bërtasim me të madhe nëpër rrugët dhe në situatat e njerëzve të çdo dite, në veçanti të atyre, që për një arsye a një tjetër, gjenden në kryq, janë në varret e vuajtjes dhe të mjerimit për shkak të luftës, ndasive, inatit dhe zemërimit. Vetëm kështu do të kemi kremtuar me të vërtetë Pashkë.
    Po ju uroj të gjithëve, katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë, me përshëndetjen e të krishterëve: Krishti u ngjall! Me të vërtetë u ngjall!

  • Kapshticë/ Pushimet i sjellin tek familjarët e tyre, rritet fluksi i emigrantëve në territorin shqiptar për Pashkët

    Kapshticë/ Pushimet i sjellin tek familjarët e tyre, rritet fluksi i emigrantëve në territorin shqiptar për Pashkët

    Numri i hyrjeve të shtetasve shqiptarë në vendin tonë vijon të mbetet i lartë. Gjatë 72 orëve të fundit, nga pika e kalimit kufitar në Kapshticë kanë hyrë mbi 18 mijë persona, ndërsa mbi 8 mijë të tjerë kanë dalë drejt Greqisë.
    Aktualisht, në pikën kufitare të Kapshticës situata paraqitet e qetë dhe nuk raportohet për radhë apo vonesa. Sipas informacioneve, po punohet me 5 sportele për të përballuar fluksin në mënyrë efikase.
    Ky fluks ka ardhur si pasojë e pushimeve që shtetasit shqiptarë kanë marrë për Pashkët të cilët kanë zgjedhur t’i kalojnë pranë familjarëve të tyre në atdhe.

  • Urimi i Imzot Gjergj Metës për Pashkë: Një mesazh bashkimi për të gjithë të krishterët në Shqipëri

    Urimi i Imzot Gjergj Metës për Pashkë: Një mesazh bashkimi për të gjithë të krishterët në Shqipëri

    Në atmosferën festive të Pashkëve, një nga festat më të rëndësishme për besimtarët e krishterë, Presidenti i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, Imzot Gjergj Meta, ka drejtuar një mesazh urimi në emër të Kishës Katolike në Shqipëri.
    Duke theksuar vlerat e shpresës, ringjalljes dhe paqes që përcjell kjo ditë e shenjtë, Imzot Meta ka uruar jo vetëm besimtarët katolikë, por edhe ata ortodoksë dhe ungjillorë. Këtë vit, të gjitha degëzimet e krishterimit në vend e kremtojnë Pashkën në të njëjtën ditë, duke e bërë këtë festë një simbol të unitetit dhe bashkimit shpirtëror.

    Urimi për Pashkët nga Dom Gjergj Meta:
    Të dashur miq,
    Si çdo herë, për shkak të angazhimit dhe të qenit ipeshkëv në një Dioqezë që përfshin një territor të varfër e të shpopulluar, veçanërisht në këto ditë përgatitjeje për Pashkët, kam hasur në situata varfërie e mjerimi ekonomik dhe njerëzor, që shpesh u ikin reflektorëve të mediave, madje edhe vetë kujdesit tonë fetar, duke qenë se ndodh shpesh që ne të kujdesemi më shumë për pompozitetin e kremtimeve tona, sesa për jetën e njerëzve. Nuk e fsheh se jo rrallëherë më kap njëfarë trishtimi dhe fjalët e mia, të cilat mëtojnë të sjellin fjalën e Zotit, i shoh të pafuqishme përballë shumë situatave dhembjeje e vuajtjeje që nganjëherë e tejkalojnë imagjinatën tonë.
    E pyes veten se ç’fjalë mund të them gjatë këtyre ditëve? A thua kanë vlerë fjalët e mia përballë dhembjes dhe vuajtjes së shumë njerëzve, qofshin këto fizike, shpirtërore apo edhe morale? Ndërkohë që çdokush në bashkësitë tona mundohet të kapë një audiencë sa më të madhe në rrjetet sociale, për të “reklamuar” gjërat e shenjta, në shumë familje nëpër fshatra, por edhe nëpër zona urbane, konsumohen situata të kalcifikuara dhembjeje dhe vuajtjeje. Jam i sigurt se Zoti më shumë se kudo, është aty, shpesh i heshtur e do të thoja i pafuqishëm për të ndryshuar diçka jashtë jetës së këtyre personave, për faktin e thjeshtë se këtë mision Ai na e ka lënë neve. Ai ndryshon zemrat tona dhe ne mundemi e duhet të ndryshojmë realitetin tonë.
    Prandaj, të bësh një urim për Pashkët është një përgjegjësi e madhe, pasi rrezikojmë të biem në klishe-të e zakonshme, në fjalët që përdoren për çdo herë, por që gjithnjë e më shumë e largojnë festën nga jeta e shumë njerëzve. Nëse Krishti, me vdekjen e tij, e mundi vdekjen, sikurse thotë një himn i vjetër i Pashkës që këndohet në këto ditë, na ka lënë ne, që me angazhimin tonë, të bëhemi Pashkë për të tjerët, sidomos për ata që janë në vargonjtë e padrejtësisë, të dhunës, të luftës e të situatave të rënduara ekzistenciale. Nuk ka kuptim të urosh Pashkët, nëse nuk bëhesh Pashkë ti vetë. Por që të bëhesh Pashkë, duhet të bëhesh më parë Kryq, të zbresësh në varr e prej aty të kumtosh lajmin e mirë të jetës që shpërthen nga nata e Pashkës. Vetëm kështu, duke zbritur në varret e hapura të shumë situatave shoqërore dhe shpirtërore, mund të bëhesh lajmëtar i ditës së re.
    Këtë vit, Pashkët kanë qëlluar në të njëjtën ditë për të gjithë të krishterët: katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë. Është një rast i bukur që të kremtojmë dhe të gëzohemi të gjithë një zemre, edhe pse secili në bashkësitë e veta.
    Le të jemi ne së pari Pashkë në jetën tonë e kështu të kumtojmë ditën pa mbarim të fitores së Krishtit mbi vdekjen. Sigurisht që e gjithë kjo do të ndodhë në liturgjitë dhe shërbesat që do të bëjmë nëpër kishat tona, por këtë duhet ta bërtasim me të madhe nëpër rrugët dhe në situatat e njerëzve të çdo dite, në veçanti të atyre, që për një arsye a një tjetër, gjenden në kryq, janë në varret e vuajtjes dhe të mjerimit për shkak të luftës, ndasive, inatit dhe zemërimit. Vetëm kështu do të kemi kremtuar me të vërtetë Pashkë.
    Po ju uroj të gjithëve, katolikë, ortodoksë dhe ungjillorë, me përshëndetjen e të krishterëve: Krishti u ngjall! Me të vërtetë u ngjall!

  • E premtja e zezë dhe Pashkët: Dimensioni që tejkalon jetën dhe vdekjen në Tokë!

    E premtja e zezë dhe Pashkët: Dimensioni që tejkalon jetën dhe vdekjen në Tokë!

    E Premtja e Madhe, apo e Premtja e Zezë është dita kur kujtohen vuajtjet dhe vdekja e Krishtit, dhe Pashkët janë festa e Ringjalljes.

    Për të dyja këto ditë, ka një fazë përgatitore: Bëhet fjalë për të ashtëquajturën “java e zisë” , e cila nis të dielën që paraprin dhe është java më e rëndësishme në kalendarin kishtar. Për këtë shkak, në ditën e vdekjes së Jezusit, në të Premten e Zezë, në qendër të përkujtimit janë zia dhe pendimi.
    Më parë, e Premtja e Zezë ishte festa më e madhe e të krishterëve evangjelistë. Ndërkohë, në të gjitha konfesionet e krishtera kanë rënë dakord që dita që shënon vdekjen e Krishtit për fajin e njerëzve është pjesë e pandarë e Pashkëve, pra ditës së Ringjalljes.
    Festa më e madhe e Krishtërimit përbëhet nga e Premtja e Zezë, nga e Shtuna e Zezë dhe nga e diela e Pashkëve e këto shihen ndërkohë si një e vetme. Ajo që ndodhi të Premten e parë të Zezë të historisë nisi që një mbrëmje më parë. Jezusi kishte ngrënë darkë së bashku me 12 këshilltarët e tij më të ngushtë – për herë të fundit ata dëgjuan së bashku fjalët e mjeshtrit.
    Pak pas kësaj pasuan tradhëtia dhe burgosja. Të Premten e Zezë, Krishtit iu desh të durojë dy procese – njërin të krerëve hebrej, të cilët donin ta mënjanonin Jezusin për shkaqe teologjike dhe një proces të sundimtarëve romakë. Ajo që ne e quajmë sot Pashkë, u kthye për ithtarët e Jezuit megjithatë në ditë të surprizës.
    Në mëngjesin e ditës së tretë pas kryqëzimit, varri ku vendosën Jezuin e vdekur qe bosh. Për të krishterët, e Premtja e Zezë dhe ngjarjet e Pashkëve janë të lidhura me idenë e shpresës. Pashkët hapin për të Krishterët një dimension, që e tejkalon jetën dhe vdekjen në tokë.
     

    Top Channel

  • Pas horizontit jeta vazhdon! E Premtja e Zezë dhe Pashkët

    Pas horizontit jeta vazhdon! E Premtja e Zezë dhe Pashkët

    E Premtja e Zezë dhe Pashkët janë sipas kuptimit kristjan ngjarje me rëndësi universale për njerëzit. Të dyja së bashku mund të japin shpresë si festë e krishtërimit.

    Festat e mëdha të kishave orientohen tek jeta e Jezu Krishtit. Pa dyshim: festa më e dashur e gjermanëve janë Krishtlindjet, festa e lindjes së Krishtit. Kjo është një ngjarje e gëzueshme. Shpërndahen dhurata dhe atmosfera e shenjtë e Krishtlindjeve ngjall shumë emocione. Sado e rëndësishme që është lindja e Jezuit, pra kthimi në njeri i Zotit, edhe më të rëndësishme janë e Premtja e Zezë dhe Pashkët. E Premtja e Madhe, apo e Premtja e Zezë është dita kur kujtohen vuajtjet dhe vdekja e Krishtit, Pashkët janë festa e Ringjalljes së tij nga të vdekurit.

    Të dyja festat kanë megjithatë një fazë përgatitore. E ashtuquajtura “java e zisë” fillon me të dielën që paraprin dhe është java më e rëndësishme në kalendarin e kishës. Për këtë shkak, në ditën e vdekjes së Jezusit, në të Premten e Zezë, në qendër të përkujtimit janë zia dhe pendimi.

    Lidhja e vdekjes dhe e ringjalljes

    Më parë, e Premtja e Zezë ishte festa më e madhe e të krishterëve evangjelistë. Ndërkohë, në të gjitha konfesionet e krishtera kanë rënë dakord që dita që shënon vdekjen e Krishtit për fajin e njerëzve është pjesë e pandarë e Pashkëve, pra ditës së Ringjalljes. Festa më e madhe e Krishtërimit përbëhet nga e Premtja e Zezë, nga e Shtuna e Zezë dhe nga e diela e Pashkëve e këto shihen ndërkohë si një e vetme.

    Intriga, shpifje, proces

    Ajo që ndodhi të Premten e parë të Zezë të historisë nisi që një mbrëmje më parë. Jezusi kishte ngrënë darkë së bashku me 12 këshilltarët e tij më të ngushtë – për herë të fundit ata dëgjuan së bashku fjalët e mjeshtrit. Pak pas kësaj pasuan tradhëtia dhe burgosja.

    Të Premten e Zezë, Krishtit iu desh të durojë dy procese – njërin të krerëve hebrej, të cilët donin ta mënjanonin Jezusin për shkaqe teologjike dhe një proces të sundimtarëve romakë. Shpesh lufta me vdekjen e të akuzuarve zgjaste disa ditë.

    Në informacionet e Testamentit të Ri të Biblës raportohet se në kohën e vdekjes së Jezuit dielli u errësua, toka u drodh dhe ndodhën gjëra të tjera të pashpjegueshme. Jezui përjetoi pasojën e fundit të të qenit njeri, deri në vdekjen brutale.

    Fundi vetëm një tranzicion

    Ajo që ne e quajmë sot Pashkë, u kthye për ithtarët e Jezuit megjithatë në ditë të surprizës. Në mëngjesin e ditës së tretë pas kryqëzimit, varri ku vendosën Jezuin e vdekur qe bosh. Dëshmitarë u ndeshën me të ringjallurin. Vetëm përballja fizike me atë, që qe ringjallur nga të vdekurit, i bindi të krishterët e parë se ai vërtet jeton.

    Perspektiva deri sot

    Për të krishterët, e Premtja e Zezë dhe ngjarjet e Pashkëve janë të lidhura me idenë e shpresës. Pashkët hapin për të Krishterët një dimension, që e tejkalon jetën dhe vdekjen në tokë.

  • Pas horizontit jeta vazhdon! E Premtja e Zezë dhe Pashkët! Lidhja e vdekjes dhe e ringjalljes

    Pas horizontit jeta vazhdon! E Premtja e Zezë dhe Pashkët! Lidhja e vdekjes dhe e ringjalljes

    E Premtja e Zezë dhe Pashkët janë sipas kuptimit kristjan ngjarje me rëndësi universale për njerëzit. Të dyja së bashku mund të japin shpresë si festë e krishtërimit.

    Festat e mëdha të kishave orientohen tek jeta e Jezu Krishtit. Pa dyshim: festa më e dashur e gjermanëve janë Krishtlindjet, festa e lindjes së Krishtit. Kjo është një ngjarje e gëzueshme. Shpërndahen dhurata dhe atmosfera e shenjtë e Krishtlindjeve ngjall shumë emocione. Sado e rëndësishme që është lindja e Jezuit, pra kthimi në njeri i Zotit, edhe më të rëndësishme janë e Premtja e Zezë dhe Pashkët. E Premtja e Madhe, apo e Premtja e Zezë është dita kur kujtohen vuajtjet dhe vdekja e Krishtit, Pashkët janë festa e Ringjalljes së tij nga të vdekurit. Reklama në FieriWeb – “STREET FOOD S.O.A”

    Të dyja festat kanë megjithatë një fazë përgatitore. E ashtuquajtura “java e zisë” fillon me të dielën që paraprin dhe është java më e rëndësishme në kalendarin e kishës. Për këtë shkak, në ditën e vdekjes së Jezusit, në të Premten e Zezë, në qendër të përkujtimit janë zia dhe pendimi.Reklama në FieriWeb – “CAPRICCIOSA LALI”

    Lidhja e vdekjes dhe e ringjalljes

    Më parë, e Premtja e Zezë ishte festa më e madhe e të krishterëve evangjelistë. Ndërkohë, në të gjitha konfesionet e krishtera kanë rënë dakord që dita që shënon vdekjen e Krishtit për fajin e njerëzve është pjesë e pandarë e Pashkëve, pra ditës së Ringjalljes. Festa më e madhe e Krishtërimit përbëhet nga e Premtja e Zezë, nga e Shtuna e Zezë dhe nga e diela e Pashkëve e këto shihen ndërkohë si një e vetme.

    Intriga, shpifje, procesReklama në FieriWeb – “PASTIÇERI “RUSTEMAJ”

    Ajo që ndodhi të Premten e parë të Zezë të historisë nisi që një mbrëmje më parë. Jezusi kishte ngrënë darkë së bashku me 12 këshilltarët e tij më të ngushtë – për herë të fundit ata dëgjuan së bashku fjalët e mjeshtrit. Pak pas kësaj pasuan tradhëtia dhe burgosja.

    Të Premten e Zezë, Krishtit iu desh të durojë dy procese – njërin të krerëve hebrej, të cilët donin ta mënjanonin Jezusin për shkaqe teologjike dhe një proces të sundimtarëve romakë. Shpesh lufta me vdekjen e të akuzuarve zgjaste disa ditë.

    Në informacionet e Testamentit të Ri të Biblës raportohet se në kohën e vdekjes së Jezuit dielli u errësua, toka u drodh dhe ndodhën gjëra të tjera të pashpjegueshme. Jezui përjetoi pasojën e fundit të të qenit njeri, deri në vdekjen brutale.

    Fundi vetëm një tranzicion

    Ajo që ne e quajmë sot Pashkë, u kthye për ithtarët e Jezuit megjithatë në ditë të surprizës. Në mëngjesin e ditës së tretë pas kryqëzimit, varri ku vendosën Jezuin e vdekur qe bosh. Dëshmitarë u ndeshën me të ringjallurin. Vetëm përballja fizike me atë, që qe ringjallur nga të vdekurit, i bindi të krishterët e parë se ai vërtet jeton.

    Perspektiva deri sot

    Për të krishterët, e Premtja e Zezë dhe ngjarjet e Pashkëve janë të lidhura me idenë e shpresës. Pashkët hapin për të Krishterët një dimension, që e tejkalon jetën dhe vdekjen në tokë.

  • “Pashkët” rikthejnë shqiptarët në atdhe, rradhë ‘kilometrike’ në pikën kufitare të Kapshticës

    “Pashkët” rikthejnë shqiptarët në atdhe, rradhë ‘kilometrike’ në pikën kufitare të Kapshticës

    Këtë të enjte është rritur fluksi i shtetasve shqiptare që kalojnë nëpërmjet pikës së kalimit kufitar të Kapshticës për të festuar Pashkët në vendin tonë. Mësohet se vetëm gjatë 24 orëve të fundit kanë hyrë nga Greqia 4147 persona.
    Ndërkohë më i ulët raportohet të jetë numri i qytetarëve që kanë udhëtuar drejt Greqisë. Sipas informacioneve te policisë kufitare,2426 qytetarë kanë dalë nga territori ynë në 24 orët e fundit. Pavarësisht fluksit situata në pikën e kalimit kufitar të Kapshticës është e qetë, qytetarët shprehen se nuk kanë patur probleme në udhëtimin e tyre as në doganën Greke as në atë shqiptare.
    Fluksi i shtetasve shqiptarë që jetojnë dhe punojnë në Greqi dhe kanë zgjedhur të festojnë në Shqipëri pritet të rritet gjatë ditëve në vijim. Pushimet kanë zgjedhur ti kalojnë me familjarët dhe të afërmit e tyre në vendlindje.

  • Pashkë të shtrenjta në Greqi për këtë vit, si mund të ndikojë kjo tek shqiptarët atje

    Pashkë të shtrenjta në Greqi për këtë vit, si mund të ndikojë kjo tek shqiptarët atje

    Greqia njihet në rajon për festimin e Pashkëve, kjo për shkak të ndjekjes të së njëjtës traditë, mbledhja e gjithë njerëzve të dashur, pjekja e qengjit, “cukitja” e vezeve të kuqe deri sa të dalë një fitimtar, buka tradicionale e festës si dhe cokollatat vezë për fëmijët.
    Mendohet se këtë vit Pashkët në Greqi do të festohen më shtrenjtë, kjo për shkak të rritjes së çmimeve.
    Teksa mesatarisht kilja e mishit për t’u pjekur në Greqi kushton rreth 11 euro, këtë vit pritet që të arrijë deri në 16 euro, ndërsa dhia deri në 17 euro, sipas medias greke. Këto rritje do të nisin nga dita e sotme, më 7 prill.
    Arsyetimi për rritjen e çmimit për kile të qengjit, vjen për shkak të sasisë së pakët që ndodhet në treg. Sipas medias fqinje, kjo sasi e ulët vjen sepse shumë kafshë u therën për shkak të sëmundjeve, duke mos i bërë të konsumueshëm.
    Edhe pse do ketë rritje të çmimit të mishit, buka tradicionale e Pashkëve, e njohur si tsureki, nuk pritet të ketë ndryshim të çmimit, kjo sepse ato janë produkte të punuara me dorë në furrat e bukës, e ka mundësi prodhimi të mjaftueshëm. Një tsureki kushton mesatarisht 15 euro.
    Lambadhat, ose ndryshe qirinjtë artizanë të posaçme për Pashkët, pritet të ketë rritje në çmim, pasi po u kushtohet rëndësi materialeve ekologjike, të cilat janë më të kushtueshme, për të mos përfshirë më pas punimi i tyre të cilat kanë kosto me vete. Çmimi për një nga këto qirinj nis nga 15 euro.
    Por si ndikojnë Pashkët në Greqi për shqiptarët?
    Shqiptarët, një popull i njohur ndërkombëtarisht për harmoninë fetare, nuk bën përjashtim as kur jeton në Greqi.
    Pjesa dërrmuese e shqiptarëve në shtetin fqinjë festojnë gjithashtu Pashkët, së bashku me miqtë e tyre grekë, por gjithashtu dhe me njëri-tjetrin si bashkëkombas. Zakonisht mblidhen në shtëpitë e tyre dhe ftojnë miqtë më të mirë për të pjekur një qengj, e për të festuar me çdo element tjetër të kësaj feste fetare.
    Një gjë që nuk mungon në tavolinë është dhe alkooli, i cili në Greqi është më i kushtueshëm, e kjo ditë feste nuk njeh limite pasi të gjithë janë pushim, pavarësisht profesioneve.
    Kështu, edhe shqiptarët janë të ndikuar nga rritja e çmimeve për festat në Greqi, qoftë nëse i organizojnë vetë, apo janë të ftuar diku, ata janë të ‘detyruar’ për të investuar ekonomikisht për Pashkët.
    Pashkët e vitit 2025, si për katolikët dhe ortodoksët do të jenë më 20 Prill.