Nga Ivan Zazzaroni*
Dhe pas më shumë se tre muajsh (13 javësh, vetëm një e treta e kampionatit) po rikthehemi thuajse në të njëjtën pikë. Katër skuadra ndodhen të ndara me një pikë, duke pritur që në mbrëmje Bologna të bëhet e pesta me 27 pikë. Milani dhe Napoli janë përpara, Interi dhe Roma menjëherë pas. Allegri është ai që ka humbur më pak, Chivu dhe Conte kanë pësuar 4 dhe 3 humbje respektivisht, 4 gjithashtu Gasperini, i cili nuk barazon kurrë. Pra, askush nuk ka treguar ende një superioritet të qartë.
Në “Olimpico”, Napoli zhvilloi një ndeshje të jashtëzakonshme mbrojtjeje dhe kontrolli, duke kufizuar sulmin e Romës në pjesën e parë. Milinkovic-Savic u detyrua të ndërhynte vetëm një herë seriozisht, në minutat e fundit ndaj një goditjeje të Baldanzi. Roma dominoi fushën kryesisht në pjesën e dytë duke kërkuar barazimin, por i mungoi mbështetja dhe cilësia në pasimin final. Vetëm një shkëndijë nga Dybala, pikërisht në rastin e goditjes së Baldanzi, arriti të thyente linjën e Contes.
Ishte një ndeshje e ndërprerë, ritmi i lartë në 45 minutat e para dhe gjithçka shumë e ngatërruar më pas. Pika kryesore? Krahasuar me Romën, Napoli ka më shumë, edhe kur ka më pak. Conte nuk pati Lukakun, De Bruyne, Anguissa, Spinazzola, Gutierrez dhe Meret, por pavarësisht mungesave mundi të shfrytëzonte Neres dhe Lang, duke eliminuar referencat ndaj mbrojtjes së Gasperinit. Ajo që më parë ishte hapësirë, veçanërisht me Politano, tani është ngushtësi, ndërsa Lang dhe Neres kanë një rreze veprimi të gjerë dhe më pak të parashikueshme.
Kur Gasperini deshi të zëvendësonte Fergusonin e pamundur, mund të përdorte vetëm Baldanzi, për të cilin irlandezi është “matrioshka”. Sapo Conte të rikthejë tre nga lojtarët e tij kryesorë, Napoli do të ketë një konsistencë krejt tjetër. Roma ka vetëm një rrugë për të vazhduar të qëndrojë në vendet kryesore; përmirësimet në merkaton e janarit. E di që po shkruaj një gjë të zakonshme, diçka e përsëritur dhjetëra herë që nga gushti, por nuk shoh alternativa.
Skuadra verdhekuqe, me vullnet dhe qëndrueshmëri të shkëlqyer, ndalon shpesh pranë zonës kundërshtare. Gjithashtu nuk është mirë e organizuar. Familja “Friedkin” duhet t’i japë dorën trajnerit, sepse sezoni lejon ëndrra të mëdha. Duhen të paktën dy ndërhyrje, një sulmues qendre dhe një sulmues i majtë që ta lejojë Wesley të kthehet në rolin e tij natyral. Conte ende nuk ka dhënë “dorëheqjen” nga Napoli, as nga titulli. Ua rikujtoj këtë gjë atyre që donin ta shihnin jashtë…
* Drejtor i “Corriere dello Sport”
