Lajmidites.com

Tag: miqtë

  • “Do të na mungosh, pusho në paqe”/ Miqtë vajtojnë shqiptarin, i cili humbi jetën në një ndjekje policore

    “Do të na mungosh, pusho në paqe”/ Miqtë vajtojnë shqiptarin, i cili humbi jetën në një ndjekje policore

    Të dy me origjinë nga Shqipëria, me përvojë në dy komunitete për të mitur të huaj dhe ende në kulmin e adoleshencës së tyre. Dy miq që ndanin një të kaluar të ngjashme. Por drita e rrugës në Via Murri, me të cilën u përplas Audi ushtarak jeshil i së premten në mbrëmje, ndau gjithashtu në mënyrë të pakthyeshme fatet e O.K, 19 vjeç , dhe Valjero Maksuti, 18 vjeç.
    Në aksidentin e tmerrshëm që ndodhi në fund të një ndjekjeje me policinë me gati 200 km/orë, i riu, i cili sapo kishte mbushur 18 vjeç, vdiq menjëherë. Shoku i tij, i cili po drejtonte makinën, mbeti praktikisht i padëmtuar dhe u trajtua fillimisht në spital dhe më pas u arrestua për vrasje të paqëllimshme. Ai u akuzua gjithashtu për marrje mallrash të vjedhura dhe rezistencë ndaj një zyrtari publik.

    Maksuti ishte në sediljen e pasagjerit: pas përplasjes, ai u hodh nga makina dhe ra në asfalt. Dy djemtë kishin mbërritur në Itali disa vite më parë si të mitur të huaj të pashoqëruar dhe ishin besuar në dy komunitete të ndryshme. 18-vjeçari, i lindur në shkurt 2007, pasi mbushi 18 vjeç, e lanë për t’u zhvendosur në një apartament privat në qytet.Duke hulumtuar të kaluarën e tij, oficerët e policisë të caktuar për hetimin zbuluan të dhënat penale të Maksutit për vjedhje dhe rezistencë ndaj arrestimit. Megjithatë, O.K ka një të kaluar të pastër penale dhe po qëndron në një komunitet për të rritur në Via Gabola, në kodrat jashtë Bolonjës.
    Disa pjesë të së kaluarës së dy miqve ende mungojnë: një çekiç për thyerjen e dritareve u gjet në ndarjen e pasagjerëve të Audi-t, i cili ishte vjedhur disa ditë më parë në zonën e San Donatos. Një sfungjer për thonjtë u gjet në portofolin e Maksutit.
    Lajmi për incidentin u përhap shpejt në të gjithë Italinë, duke arritur edhe në Shqipëri. Me disa vështirësi, policia kontaktoi të afërmit e viktimës dhe i informoi ata për vdekjen e të riut. Gazetat shqiptare e morën vesh historinë, dhe miqtë dhe të njohurit e viktimës ndanë ngushëllimet e tyre në mediat sociale: “U prehsh në paqe, Lali”, shkroi një mik, i cili e kujtoi me nofkën e tij. “Nuk do të të harrojmë kurrë”. “Një humbje e madhe për të gjithë komunitetin shqiptar”, shtoi një tjetër.

  • Kopshti 5 mln € / Rama tallet me mjerimin e shqiptarëve, e bëra për miqtë. Mesa duket ata të Sinaloas, që e vizitojnë shpesh

    Kopshti 5 mln € / Rama tallet me mjerimin e shqiptarëve, e bëra për miqtë. Mesa duket ata të Sinaloas, që e vizitojnë shpesh

    Ndërsa që shqiptarët renditen të fundit në Europë për cilësinë e jetës, për kequshqyerjen, për shërbimin shëndetësor dhe mjerohen çdo ditë e më shumë, Edi Rama mburret me shpenzimin 5 milionë eurosh të Kopshtit të Edenit pranë zyrës së tij në oborrin e kryeminisrisë.

     

    “E kam bërë se na vijnë miq dhe ta shohin këtu vizionin tonë”, është shprehur Rama.

     

    Ndër miqtë kryesorë që ka pritur në atë zyrë Edi Rama janë anëtarët e organizatës kriminale ndërkombëtar të Sinalos apo anëtarë të Ndraghetas, pa llogaritur lloj-lloj bandit shqiptar me të cilët pi verëra 33-mijë euro shishja.

     

    Krekosja e Ramës për një shpenzim marramendës është një tallje me mjerimin e shqiptarëve. 

     

    Në intervistën me gazetarin Blendi Fevziu në emisionin “Opinion”. Kreu i qeverisë u pyet në lidhje me Parkun e Edenit, një instalacion artistik brenda Kryeministrisë. Ai tha ndërtimi tregon vizionin që ka qeveria për Shqipërinë dhe për t’ia shfaqur këtë me dinjitet miqve që vijnë për ta vizituar vendin.

     

    “Ka kushtuar shumë-shumë herë më pak sesa vlen dhe mbi të gjitha, këtu është dera që hapet për miqtë që na vizitojnë dhe mundësia për t’i pritur në një atmosferë dhe në kushte që tregojnë dinjitet dhe tregojnë se çfarë vizioni kemi ne për këtë vend është një vlerë e madhe e shtuar”, tha Rama.

  • Charles Bukowski: Për disa miq

    Charles Bukowski: Për disa miq

    kumbimi i dinakërisëkumbimi i qiellit dhe i detit.

    aperitivi i natës së hidhur.miqtë e hidhëruar qëzihen se kush do t’u thurë lavdata në varrim,gjysmë-njerëz të hidhëruar që përpiqen të t’i vjedhin zoçkat,gjysmë-gra që lejojnë të vidhen.

    më janë dashur 15 vjet për ta humanizuar poezinëpor do të duhet edhe më shumë seç jam unëpër ta humanizuar njerëzimin.

    shpirtrat e mirë s’do t’ia dalin ta bëjnë këtëanarkia s’do të mund ta bëjë këtëzezakëttë verdhëtindianëtçikanotës’do t’ia dalin ta bëjnë këtë.

    besoj në fuqinë e dorës së përgjakurbesoj në akullin e përjetshëmkërkoj të vdesimbuzëvrarë dhe duke u ngërdheshur nëpër pamundësinëe vetes sonëtë shtrirë në veten tonë.

    takojmë, një herë,në bodrumin e errët të Barcelonës, pastajndahemi, pas sëgjithash, do njerëz do ta qijnë shtyllën e dritës rrugore nëdritën e hënës.

    lavdata ime? kush do ta lexojë? bile a do të kemvarr? kush do të jetë i lumtur në varrimintim? edhe një gjeni i mallkuariku. idiotët kanë merak të varrosinzota.

    ndërkohë shpresojnë se do të prishet makina e shkrimit,që dashuria ime të jetë më e pakët, që shpresa ime të jetë me e paktë,e që të më rritet dhembja.ah, miqtë e mi, që të gjithë m’i dëshirojnëgjithë të mirat.

    idiotë të hallakatur derë trokitësashejani të gjithëqë ta villni helmin tuaj të posaçëm në mua dhe mbigjërat e vogla që janë tëmiat.

    fëmijë-horra të vegjël të universitkënaquni me faktin se u kam lejuar të më fyenikënaquni me faktin se ua kam çelur derënkënaquni me faktin se edhe unë jam plakurose që jam zhdukur me kohë.

    ah, miqtë e mimiqtë e mimiqtë e mi.

    Përktheu: Fadil Bajraj

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    LEONARD COHEN: PYES VETEN NËSE VËLLAI IM DO TA LEXOJË NDONJËHERË KËTË

  • Në ditë të vështira mbetemi vetëm, ikin të gjithë miqtë

    Në ditë të vështira mbetemi vetëm, ikin të gjithë miqtë

    Nga Ruzhdi Gashi

    Kur ndodhemi në kulmin e famës, në lartësinë e pushtetit apo në begatinë e pasurisë, duket sikur bota është në këmbët tona. Rreth nesh mblidhen njerëz të shumtë, të cilët shfaqen si miq të vërtetë. Por, në të vërtetë, shumica prej tyre janë miq të rremë, që na afrohen për interes personal. Ata na admirojnë jo për atë që jemi si individë, por për atë që kemi.Fatkeqësisht, kur jeta ndryshon dhe ne përballemi me sfida apo humbje, kjo fasadë miqësie bie si një kështjellë prej letre. Miqtë e rremë zhduken shpejt, si fluska sapuni që shpërthejnë në ajër. Jo vetëm që nuk qëndrojnë pranë nesh në ditët tona të vështira, por shpesh largohen me një shpejtësi të tillë që të lënë mbresa. Në shumë raste, ata fillojnë të përhapin thashetheme dhe shpifje të pabaza, duke shtuar dhimbjen tonë dhe duke dëshmuar se sa të brishta dhe të pabesueshme kanë qenë lidhjet me ta.Këto momente të vështira zbulojnë se cilët janë miqtë tanë të vërtetë. Miqtë e sinqertë janë të rrallë dhe të paçmuar, ata që qëndrojnë pranë pavarësisht rrethanave dhe që na mbështesin në çdo hap të rrugës. Miqtë e rremë, nga ana tjetër, janë si hije që zhduken sapo të zhduket drita jonë e famës, pushtetit apo pasurisë.Prandaj, ditët e vështira nuk janë vetëm sfida, por edhe bekim i maskuar. Ato na ndihmojnë të dallojmë të vërtetën nga mashtrimi dhe të vlerësojmë ata pak njerëz që na qëndrojnë pranë me zemër të pastër. Miqtë e vërtetë nuk maten me numër, por me cilësi. Dhe ndonjëherë, vetëm në kohë të vështira, kuptojmë se sa të pasur jemi nëse kemi qoftë edhe një mik të tillë.

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    DRITËRO AGOLLI: PO IKI I ZHGËNJYER NGA MIQTË…

  • Zija Çela: Të gjithë miqtë që kisha, më lanë…

    Zija Çela: Të gjithë miqtë që kisha, më lanë…

    “Numri i harruar”, tregim nga Zija Çela

    I hoqi këpucët pa i zgjidhur, duke i shkelur te thembrat herë njërën e herë tjetrën. I tronditur siç ishte, filloi t’i binte telefonit. Me kë do të fliste? E ç’rëndësi kishte, mjaft të dëgjonte një zë dhe t’i qante hallin. Duhet ta kishte vërtitur diskun nja pesëdhjetë herë, kur u kujtua se telefoni nuk punonte. Megjithatë, ngaqë në vetmi nuk gjente ngushëllim dhe mendja i vinte rrotull, vazhdoi ta rrotullonte diskun, si të shpresonte se ashtu aparati do të vihej në punë.

    Dhe vërtet, kur kishte formuar një shifër me numra që kishin ndjekur njëri-tjetrin, i erdhi në vesh një mërmërimë e lehtë, sikur telat të ishin bërë të gjallë e të sillnin lëvizjen e erës. Pastaj, sa më shpesh vërtiste diskun e numrave, aq më tepër forcohej mërmërima, derisa u kthye në një frushullimë të pandërprerë që vinte nga larg, shumë larg, si një gjëmim stuhie. Ai ndizte e shuante cigare, shfrynte me dëshpërim, por prapëseprapë, duke e ngjeshur dorezën e telefonit nën nofull, nuk ia ndante gishtin diskut.

    Pak nga pak shungullima erdhi duke reshtur, nisi një pipzim i çuditshëm që dukej se aparati nuk do të mund ta mbante. Dhe kur, megjithatë, ai u tregua kokëshkretë, madje ndezi cigare të tjera pa e ndalur rrotullimin e diskut, matanë ra një heshtje e plotë. Ai po matej ta ulte dorezën, kur befas u dëgjua një zë kumbues:

    – Kush më kërkon dhe përse?

    Ai shpejtoi të përgjigjej:

    – Jam një fatkeq që po e mbyt dëshpërimi. Mos ju zgjova nga gjumi? Kam tërë natën që i bie telefonit, sepse askush s’ma di hallin që kam.

    – Ç’hall ke? – pyeti zëri matanë.

    – Të gjithë miqtë që kisha, më lanë, – tha ai.

    – Miqtë? Çfarë të të them për miqtë! Por mos u dëshpëro, unë nuk kam si të të ngushëlloj. Im bir kishte dymbëdhjetë miq dhe të gjithë e braktisën në një ditë. Pastaj ai i fali dhe ata i mbetën besnikë përgjithmonë. Bën mirë që t’i falësh miqtë.

    – Po mua edhe vëllezërit më kanë lënë.

    – Oh, – psherëtiu tjetri matanë, – më mirë të mos ma kishe thënë këtë fjalë. Unë prandaj nuk kam vëlla, sepse kurrë nuk kam dashur që ndjenjën e vëllazërisë ta vë në provë. Dhe meqë këtë ndjenjë nuk e njoh, si mundem të të ngushëlloj?! Megjithatë, fali vëllezërit e tu.

    – Po unë jam krejt vetëm, – tha prapë ai, – mua edhe nëna më ka lënë.

    – Nëna?

    – Po, u lodh prej meje dhe më braktisi. Ndoshta më braktisi nga mërzia. Unë mendoj se, në përgjithësi, janë më të pakët njerëzit që vdesin nga sëmundjet, se sa ata që vdesin nga mërzia. Sa do të doja ta shihja nënën përsëri!

    – Ngaqë je vetëm, prandaj?

    – Po, ngaqë jam vetëm. S’e di se çfarë kam humbur dhe as se çfarë më ka mbetur. Por nëse do të qaja, do të qaja për të tjerët. Sidomos për nënën.

    – Unë vetë jam pa nënë. Ajo ose më ka lindur mua dhe ka vdekur, ose ka vdekur pa më lindur mua. E sheh pra, unë jam më fatkeq se ti, pa nënë, pa vëlla dhe me një djalë që miqtë e tradhëtuan. Megjithatë, e kuptoj gjendjen tënde. Tani për tani jam shumë i zënë, por pa zbardhur drita miqtë dhe vëllezërit do të vijnë tek ti. U thuaj atyre që të më bëjnë një telefon dhe të ma kujtojnë hallin tënd për nënën. Dëshiroj të bisedoj vetë me ata, kjo është e domosdoshme.

    Ai nuk e besoi, por pa dalë mirë drita, në portën e tij trokitën miqtë dhe vëllezërit. Dukeshin fort të penduar dhe, ende pa e çelur gojën ai, i kërkuan të falur.

    – Mbetet vetëm që të kthehet nëna, – i thanë ata.

    – Po, – u hodh ai, – dhe që të kthehet nëna, ju duhet të telefononi…

    – Në ç’numër? – pyetën vëllezërit dhe miqtë.

    Ai heshti. Sikur botën mbarë t’ia falnin, nuk ishte më në gjendje ta riprodhonte atë numër. Prandaj dhe ata ikën, duke e quajtur të marrë, gënjeshtar dhe delirant. Ai mbeti përsëri vetëm, pa miq, pa vëllezër dhe pa nënë.

    Vetëm është edhe sot e kësaj dite, sepse me gjithë përpjekjet e jashtëzakonshme, nuk po arrin të lidhet prapë me atë zërin e largët. Me sa duket, njerëzimi ka kohë që ia ka harruar numrin e telefonit Zotit.

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    ZIJA ÇELA NA FTON PËR NJË REFLEKTIM TË THELLË, PËR TË DËGJUAR ZËRIN E ARSYES…

    (Shënime për romanin “Banka e ankesave” të Zija Çelës)

    Nga Agim Baçi

    Klithma jonë e brendshme mund të arrijë kulmin e thirrjes kur fytyra e vdekjes dhe dashurisë kthehet thjesht në një proces teknik, me data, me riformulim ankese, me orar pritje, por pa “zërin e njeriut”.

    Rrëfimi i Zija Çelës në romanin “Banka e ankesave” është rrezatim i një urtie dhe një elegance në përpjekjen për të identifikuar pikërisht humbjen e shpirtit njerëzor, në një botë ku mund të kesh kujdesin ndaj teje kur je për t’u ankuar, për të përmirësuar ankesën, por jo për t’u kuptuar dhe për të të kuptuar.

    Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:

    ObserverKult

  • Harta e re e Instagramit është një qytet fantazmë digjital

    Harta e re e Instagramit është një qytet fantazmë digjital

    Rreth 170 milionë njerëz morën akses në funksionin e ri të ndarjes së vendndodhjes në Instagram, por pse është Harta kaq bosh? Në cepat më të vetmuar të aplikacionit, Meta dhe përdoruesit e saj mund të jenë duke luftuar një betejë të heshtur.

    Miliona amerikanë u përballën javën e kaluar me një dritare që i ftonte të provonin “Hartën e Instagramit”. Ky funksion i ri lejon përdoruesit të ndajnë vendndodhjen e saktë dhe në kohë reale me njëri-tjetrin. Nëse dëshiron, mund ta shpërndash vendndodhjen tënde me të gjithë ndjekësit që të ndjekin mbrapsht. Por për shumë vetë, historia e aplikacionit e bën atë një vend shqetësues për këtë lloj intimiteti.

    Instagram e prezanton Hartën si “një mënyrë të re, të lehtë për t’u lidhur”. Por një eksplorim i këtij funksioni tregon një realitet tjetër, më shumë boshllëk sesa lidhje, me përdorues që pa dashje transmetojnë vendndodhjen dhe paralajmërime të menjëhershme nga ata pak njerëz që po shikojnë. Kjo e nxjerr në pah një konflikt në zhvillim mes platformës dhe përdoruesve të saj: për çfarë shërben vërtet ky aplikacion?

    Nga njëra anë, nuk është diçka krejtësisht e re. Telefonat Apple dhe Android prej vitesh lejojnë ndarjen e vendndodhjes me kontaktet. Snapchat ka hartën Snap Map që funksionon njësoj. Në marrëdhëniet moderne, ndarja e vendndodhjes është njësoj e përhapur sa edhe problematike. New York Times e përshkroi këtë trend me titullin “Të dua, hajde ta përgjojmë njëri-tjetrin” në vitin 2023. Por Meta, kompania që zotëron Facebook, Instagram dhe WhatsApp, ka një histori problematike me privatësinë. CEO Mark Zuckerberg ka kërkuar falje personalisht disa herë për mënyrën se si kompania e tij ka keqmenaxhuar të dhënat e përdoruesve, probleme që i kanë kushtuar miliarda në gjoba dhe procese gjyqësore. Kompania premton se i jep përparësi privatësisë dhe se dëshiron të fitojë përsëri besimin.

    Megjithatë, pyesja veten: kush po merr pjesë vullnetarisht në eksperimentin e ri të mbikëqyrjes sociale të Metës? Si ndihesh kur e ekspozon vendndodhjen tënde për të gjithë miqtë në Instagram? Vendosa të rregulloj cilësimet e privatësisë dhe të eksploroj Hartën.

    Problemi i parë ishte që Instagrami nuk e bën të lehtë gjetjen e Hartës. Disa persona që pyeta thanë se donin ta provonin, por nuk dinin ku ta kërkonin. Më në fund, e gjeta të fshehur nën një ikonë globi në seksionin e mesazheve. Instagram më udhëzoi përmes opsioneve: doja të ndaja vendndodhjen me të gjithë ndjekësit që më ndjekin mbrapsht, me “Miqtë e Afërt”, apo me një grup të përzgjedhur? Pati edhe një pop-up të dytë për të më pyetur nëse isha i sigurt.

    Ndërsa satelitët GPS përcaktonin koordinatat e mia, Apple i dërgoi të dhënat drejt serverëve të Instagramit. Një pikë e vogël me fytyrën time qëndronte saktësisht mbi apartamentin tim në New York. Për një moment, ndjeva një ndjesi të çuditshme të cenueshmërisë. Dhe më e çuditshme ishte se isha pothuajse krejt vetëm. Prisja të gjeja të paktën disa përdorues të tjerë, por nga të gjithë miqtë e mi në Instagram, vetëm një person tjetër po e përdorte funksionin, në Los Anxhelos. Ishte Highland Hall, një ish-koleg nga një dyqan disqesh ku kam punuar para universitetit. Nuk kishim qenë ndonjëherë shumë afër. I dërgova një mesazh. Harta po na ndihmonte të lidhemi, saktësisht ajo që Instagrami thotë se është synimi i saj.

    “Më duket sikur vite më parë mund të shihje postimet sipas vendndodhjes, ishte funksion argëtues,” tha Hall. “Doja vetëm të shihja çfarë ishte kjo veçori dhe mbeta i zhgënjyer. Lol.”

    I thashë se më habiti që nuk kishte asnjë tjetër që e përdorte Hartën. A jemi unë dhe miqtë e mi shumë të rritur për grupin e synuar? Apo ndoshta jam jo-popullor dhe të gjithë të tjerët po ndajnë vendndodhjet pa mua. Nuk i dihet. I thashë Hall se gjithçka më dukej disi e vetmuar. “Si gjithë rrjetet sociale,” tha ai.

    Privatësia nuk e shqetësonte Hall. “Besoj se ata e kanë atë të dhënë gjithsesi. Unë zakonisht postoj me vonesë, një javë më vonë, kështu që nuk është kurrë vendi ku jam në moment.”

    Por e kishte gabim. Ia shpjegova se ai po e ndante në fakt vendndodhjen e tij aktuale. “Nuk e afrova hartën, por po supozoj se kjo është shtëpia jote,” i shkrova.

    Pas një pauze të gjatë, Hall u përgjigj: “Sapo e fika tani.”

    Ai nuk është i vetmi i konfuzuar nga funksioni i ri. Adam Mosseri, drejtuesi i Instagramit, kaloi fundjavën duke bërë “kontroll dëmi” me përdoruesit e indinjuar në Threads, konkurrenti i Instagramit për X-in (ish-Twitter).

    Pavarësisht nëse zgjedh të ndash vendndodhjen në kohë reale apo jo, të gjitha fotot, videot dhe Story-t e tua publike shfaqen në Hartë nëse ke përdorur etiketa vendndodhjeje në postime. Shumë njerëz e panë këtë dhe menduan se Instagrami po mblidhte të dhëna të reja pa lejen e tyre. Shikova dhjetëra përgjigje nga Mosseri ndaj këtyre ankesave, që bëheshin gjithnjë e më të lodhura me kalimin e kohës. “Nuk është e vërtetë,” tha Mosseri ndaj një ankese të fshirë më pas. “Mund të zgjedhësh vetë nëse do të ndash vendndodhjen ose jo, por nuk e ndajmë kurrë pa lejen tënde.” Një zëdhënës i Metës më tha se Harta është e fikur në mënyrë automatike, dhe vetëm ata që ti i ndjek mbrapsht mund ta shohin vendndodhjen tënde, përveç nëse zgjedh ta kufizosh edhe më shumë listën.

    “Është sikur nuk e kuptojnë fare bazën e tyre të përdoruesve,” thotë Hannah Law, një 26-vjeçare nga Salt Lake City që punon si inxhiniere. “Instagrami nuk është një aplikacion intim ku do të doje që njerëzit të dinin ku je.” Funksioni duket i kopjuar nga Snap Map, thotë ajo, por Snapchat është më personal. “Instagrami lindi si një shërbim transmetimi i jetës. Ka më shumë gjasa të më ndjekë një ndjekës i Instagramit sesa një mik në Snapchat.”

    Meta thekson se përdoruesit kanë kontroll mbi atë që e sheh vendndodhjen, dhe se prindërit që kanë vendosur mbikëqyrje për fëmijët marrin njoftime kur ata e aktivizojnë funksionin. “Njerëzit gjithmonë kanë ardhur në Instagram për të ndarë çfarë po bëjnë dhe ku janë,” shkroi Meta në një postim në blog. “Pavarësisht se si e përdor hartën, ti dhe miqtë e tu keni një mënyrë të re dhe të lehtë për t’u lidhur me njëri-tjetrin.”

    Vitet e fundit, Meta ka nxitur kalimin nga postimet publike drejt mesazheve private. Mosseri e përshkruan këtë si një “ndryshim paradigme” që pasqyron mënyrën se si po ndryshon sjellja e përdoruesve në rrjetet sociale, jo si një detyrim nga kompania.

    “Ka padyshim një ndryshim në mënyrën se si njerëzit po përdorin rrjetet sociale, sidomos të rinjtë. Ky funksion ndarjeje vendndodhjeje duket si një zgjerim i natyrshëm i këtij trendi,” thotë Lorrie Cranor, profesore në Carnegie Mellon që studion privatësinë dhe ndërfaqet e aplikacioneve. “Por Instagrami nuk duket i ndërtuar për përvoja me grupe të vogla. Dyshoj që njerëzit duan që miqtë e tyre në Instagram të dinë aq shumë për ta, 24/7. Dhe në përgjithësi, funksionet që lejojnë ndjekjen janë problematike.”

    Ekspertët shqetësohen se këto mjete mund të ndikojnë në shëndetin mendor dhe sjelljen sociale. Një studim nga organizata Common Sense Media zbuloi se 45% e vajzave adoleshente thanë se ndarja e vendndodhjes kishte një ndikim “kryesisht negativ” tek ato.

    “Ne nuk jemi një organizatë që është kundër rrjeteve sociale,” thotë Robbie Torney, drejtor i programeve me AI në Common Sense Media. “Por fëmijët na kanë thënë se ndarja e vendndodhjes krijon presione shoqërore për atë se ku shkojnë, frikë për të mos mbetur jashtë, dhe shqetësime për faktin nëse miqtë e tyre janë duke u argëtuar pa ta. Kjo e bën më të vështirë për t’u përshtatur.”

    Nuk janë vetëm fëmijët që përballen me këto probleme. Kam dëgjuar shumë histori të pakëndshme nga përdorues të funksionit “Find My Friends” të Apple. Lindin pyetje të sikletshme kur dikush nuk ftohet në ndonjë festë. Një ish xheloz shfaqet në një bar. Një mik i çuditshëm ndjek me tepër vëmendje çfarë po bën. Dhe kur shfaqen probleme, të heqësh dikë nga qasja në vendndodhjen tënde mund të sjellë pasoja shoqërore.

    “Gjëja e parë që do të këshillonim është ta fikni,” thotë Torney, sidomos për prindërit që monitorojnë fëmijët. “Çështjet e sigurisë janë reale dhe ekziston potencial i madh për keqpërdorim.”

    Të dhënat e vendndodhjes janë ndoshta forma më e ndjeshme e të dhënave që telefoni yt mbledh rregullisht. Lëvizjet e tua ditore mund të zbulojnë ku jeton, ku punon, me kë kalon kohën, madje edhe ku shkon fëmija yt në shkollë. Nëse viziton një klinikë të specializuar, mund të zbulojë gjendje mjekësore. Nëse merr pjesë në protesta, tregon bindjet politike. Nëse shkon në një lokal për komunitetin LGBTQ+, ka implikime për seksualitetin tënd. Kjo e dhënë është gjithashtu shumë e vlefshme për kompani si Meta që fitojnë para nga reklamat, pasi u lejon të të targetojnë me reklama lokale dhe të nxjerrin më shumë përfundime për atë që je dhe çfarë të pëlqen./BBC/KultPlus.com

  • Thënie nga Robert De Niro: Mos i tradhtoni kurrë miqtë dhe mbajeni gojën të mbyllur…

    Thënie nga Robert De Niro: Mos i tradhtoni kurrë miqtë dhe mbajeni gojën të mbyllur…

    Robert De Niro konsiderohet si një nga aktorët më të mëdhenj të të gjitha kohërave.

    Por gjithashtu, ai është regjisor dhe producent filmi.

    Aktori i njohur, Robert De Niro vjen prej një familje artistësh: nëna e tij, Virginia Admiral, ka qenë piktore, i ati i tij, Robert, ishte piktor, skulptor dhe poet. Robert de Niro u rrit në pjesën e qytetit të New York City në Little Italy në Manhattan.

    Robert De Niro ka pasur një ndikim domethënës për artin, qoftë në filma, qoftë në fjalimet e tij mbresëlënëse, duke dhënë këshilla të panumërta…

    Në vazhdim ObserverKult ua sjell disa thënie të tij:

    “Duhet të mësosh dy gjërat kryesore në jetë, të mos i tradhtosh asnjëherë miqtë e tu dhe ta mbash gjithmonë gojën të mbyllur”.

    “Koha kalon, kështu që çdo gjë që ke ndërmend ta bësh, bëje, bëje tani- mos prit. Do të kesh kohë të pushosh kur të vdesësh”.

    “Nuk të nevojiten gjithmonë fjalët për të shprehur ndjenjat”.

    “Sa më shumë të plakesh, aq më shumë i kupton disa gjëra”.

    “Mosha e madhe sjell me vete pjekurinë, kjo është ajo çfarë kam vënë re tek vetja”.

    “Nuk ka gjë më ironike, apo kontradiktore, se sa vetë jeta”.

    “Një nga gjërat që ta mundëson aktrimi, është se të lejon të jetosh jetët e njerëzve të tjerë pa të detyruar të paguash ndonjë çmim”.

    “Nëse je një aktor, qëndroji besnik dhe i sinqertë rolit tënd. Nëse nuk je një aktor, ki karakter dhe qëndroji gjithmonë i vërtetë vetes tënde”.

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    ROBERT DE NIRO FLET PAS AKSIDENTIT NË SHESHXHIRIM

    BLERIM DESTANI AKTRON PËRKRAH ROBERT DE NIROS

    BLACK: DËGJOJE TRUPIN, PUSHO KUR TA KËRKON TRUPI, HA KUR KE URI, RESPEKTOJE…

    GJËRAT E MËDHA S’ARRIHEN ME MUSKUJ, POR ME MENDJE

  • Gushti muaji i pushimeve, ja çfarë duhet të keni parasysh para se të niseni për udhëtimin e radhës

    Gushti muaji i pushimeve, ja çfarë duhet të keni parasysh para se të niseni për udhëtimin e radhës

    Gjatë muajit gusht shumë prej nesh planifikojnë udhëtime për t’u relaksuar dhe për të kaluar kohë me familjen dhe miqtë.
    Për të siguruar që pushimet të kalojnë pa probleme dhe me qetësi, ekspertët rekomandojnë disa hapa të rëndësishëm që duhet të keni parasysh para nisjes.
    Planifikimi i udhëtimit është baza e çdo pushimi të suksesshëm. Kontrolloni dokumentet si pasaporta, vizat dhe kartat e identitetit, dhe rezervoni paraprakisht transportin dhe akomodimin për të shmangur stresin në momentin e fundit.
    Siguria dhe shëndeti janë prioritet. Mos harroni të përgatitni një çantë për ndihme të parë dhe të merrni me vete ilaçet që i keni të nevojshme.
    Kujdesuni për mbrojtjen ndaj diellit me krem me faktor të lartë ndaj rrezeve, sidomos gjatë qëndrimit në ambientet e jashtme.
    Përzgjedhja e valixhes duhet të bëhet me kujdes, duke marrë parasysh klimën dhe aktivitetet e planifikuara. Mos e teproni me peshën e valixhes, por sigurohuni të keni me vete gjithçka thelbësore.
    Sa i përket buxhetit, rekomandohet që të keni një sasi të mjaftueshme parash në dispozicion, si në formë cash ashtu edhe në karta bankare.
    Njoftoni bankën për udhëtimin në mënyrë që karta të mos bllokohet dhe informohuni për kursin e këmbimit nëse udhëtoni jashtë vendit.
    Një tjetër këshillë e rëndësishme është të informoheni për destinacionin tuaj. Njihuni me zakonet lokale, kushtet e motit dhe numrat e emergjencës apo adresat e ambasadave për siguri më të madhe.
    Siguria personale duhet të jetë gjithmonë në vëmendje. Mos lini dokumentet dhe paratë në vende të dukshme dhe qëndroni në kontakt me familjarët ose miqtë për t’i informuar për planet e udhëtimit.
    Në fund, ekspertët sugjerojnë të planifikoni pushimet me kohë për relaks dhe fleksibilitet, duke mos mbingarkuar programin për të shijuar çdo moment të udhëtimit.

  • Schopenhauer: Kujdesuni për njerëzit e dashur, gruan, fëmijët, miqtë, se mund t’i humbisni e pastaj është vonë…

    Schopenhauer: Kujdesuni për njerëzit e dashur, gruan, fëmijët, miqtë, se mund t’i humbisni e pastaj është vonë…

    “Po sikur t’i humbas?”, nga Arthur Schopenhauer

    Duhet të përpiqemi ta arrijmë këtë: të vlerësojmë ato që kemi saktësisht siç do t’i vlerësonim nëse do të privoheshim prej tyre – të mirat materiale, shëndetin, miqtë ose njerëzit e dashur, gruan, fëmijën tonë – shumicën e rasteve e kuptojmë vlerën e tyre sapo i humbim.Nëse realizojmë sa më sipër, ato që kemi, do të na japin, para së gjithash, menjëherë më shumë lumturi dhe më pas, me çfarëdo mjeti të mundemi, do të parandalojmë humbjen e tyre, nuk do t’i ekspozojmë të mirat tona materiale ndaj asnjë rreziku, nuk do të acarojmë miqtë tanë, nuk do të sprovojmë besimin e grave, do të mbikëqyrim shëndetin e fëmijëve e kështu me radhë.Përballë gjithçkaje që nuk kemi, priremi të mendojmë: “Po sikur të ishte e imja?” dhe për pasojë ndihemi të privuar. Në vend të kësaj, shpesh duhet t’i themi vetes në lidhje me ato që kemi: “Po sikur t’i humbas?”

    *Shkëputur nga “Arti i të qenit i lumtur” i Arthur Schopenhauerit

    *Marrë nga profili në Facebook i Shpendi Shakaj

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    NJË SHQIPTARE NË “KRYE” TË MICROSOFTIT/ FLORIDA DOÇI, DREJTON PROJEKTET E INTELIGJENCËS ARTIFICIALE

  • Tragjedi në familjen mbretërore: Gjendet e pajetë kushërira e William dhe Harry

    Tragjedi në familjen mbretërore: Gjendet e pajetë kushërira e William dhe Harry

    Rosie Roche, 20 vjeç, mbesa e xhaxhait të Princeshës Diana, është gjetur e pajetë nga nëna dhe motra e saj në banesën familjare në Wiltshire, më 14 korrik. Ajo po përgatitej për një udhëtim me miqtë kur ndodhi ngjarja tragjike. Pranë saj u gjet një armë zjarri, ndërsa policia e ka cilësuar vdekjen si jo të dyshimtë dhe pa përfshirje të palëve të treta.
    Rosie ishte studente në vitin e parë për Letërsi Angleze në Universitetin e Durhamit dhe ishte shumë e dashur për energjinë, krijimtarinë dhe pasionin për librat. Familja dhe miqtë e saj janë shprehur të shkatërruar nga humbja. Një ceremoni përkujtimore do të mbahet në një datë të mëvonshme.