Lajmidites.com

Tag: mësues

  • Daily Mail artikull për Dorian Pukën: Nga ‘Influenceri’ i Krimit në Britani te turpi i familjes në Shqipëri

    Daily Mail artikull për Dorian Pukën: Nga ‘Influenceri’ i Krimit në Britani te turpi i familjes në Shqipëri

    DORIAN PUKA

    BRITANI E MADHE-  Daily Mail ka kushtuar një artikull të gjatë Dorian Pukës dhe familjes së tij. Këtë herë, gazeta e njohur britanike është fokusuar tek jeta luksoze e të riut shqiptar, i cili vazhdon të sfidojë autoritetet britanike.
    Në një pjesë të artikullit shkruhet se pasuritë që Puka ka fituar në mënyra të paligjshme, përfshirë Lamborghini-n, orët Rolex dhe pushimet e shtrenjta në hotelet më luksoze të Londrës, i ka shfaqur shpesh herë në Instagram dhe TikTok, duke krijuar një imazh të jetës së jashtëzakonshme që tërheq mijëra ndjekës.
    Mirëpo, Mail shkruan edhe për realitetin e hidhur të familjes së tij, duke theksuar se prindërit e Dorianit, Leke dhe Gentjana Puka, janë dy mësues të respektuar në qytetin e Laçit. Artikulli thekson se ata janë detyruar të distancohen nga sjelljet e djalit të tyre për shkak të turpit që ka sjellë për familjen dhe reputacionin e tyre.
    Artikulli i plotë nga Daily Mail:
    Ai është hajduti shqiptar, i pasionuar pas luksit, që ka kaluar vitin e fundit duke sfiduar policinë dhe Ministrinë e Brendshme përmes videove në rrjetet sociale, ku krenohet me stilin e tij të jetesës extravagante në Mbretërinë e Bashkuar. Por, jo të gjithë janë të impresionuar nga mburrjet e këtij hajduti të njohur, Dorian Puka.
    Siç ka zbuluar Daily Mail, në atdhenë e tij, ky “influencer” i devijuar ka sjellë turp dhe poshtërim për prindërit e tij – të dy mësues të respektuar, të cilët tani e kanë mohuar. Leke Puka, 63 vjeç, dhe bashkëshortja e tij Gentjana, 51 vjeç, janë lënë të shkatërruar dhe të turpëruar nga djali i tyre i humbur.
    Doriani, 31 vjeç, u bë i njohur pasi u burgos dhe u deportua dy herë për një varg hajdutërish, para se sërish të kalonte në Britani në barkun e një kamioni, duke treguar “aventurat” e tij gjatë udhëtimit.
    Që kur u kthye, duket se ka kaluar shumicën e kohës duke drejtuar Lamborghini-n e tij prej 185,000 paund, duke treguar koleksionin e orëve Rolex ndërkohë që niset për të shijuar restorante të shtrenjta dhe pushime në disa nga hotelet më të mira të Britanisë. Të habitshme është që tani zyrtarët kanë pranuar se, pavarësisht se ai është i ndaluar të qëndrojë në Britani, ata janë të pafuqishëm për ta deportuar pasi ai ka bërë një kërkesë për azil gjatë kthimit të tij të fundit.
    Pa dyshim, veprimet e Pukës i kanë bërë ata që janë në botën e krimit shqiptar të Britanisë të mendojnë se ai është një “heroit” i botës kriminale, e cila ka shënuar një rritje të dominimit të saj dhe përbën një “kërcënim akut” sipas agjencive të ligjit.
    Por është një histori krejt tjetër në qytetin e Dorian Pukës në Shqipëri.
    Doriani është nga një qytet i vogël në Laç, një rajon i njohur për peizazhet e tij piktoreske që ndodhen pranë Detit Adriatik dhe terrenit malor të veriut të Shqipërisë. Ai është njëri nga dy vëllezërit që jetojnë ilegalisht në Britani. Vëllai i tij më i vogël, Denis, 28 vjeç, gjithashtu është përballur me burgim për një seri hajdutërish.
    Në gusht, Denis u shpall fajtor në Gjykatën e Kurorës së Çester për pesë vepra të komplotit për të kryer vjedhje. Ndërkohë, në Shqipëri, Leke dhe Gentjana kanë kaluar jetën e tyre duke u kushtuar arsimit, duke jetuar në një apartament 35,000 eurosh në një bllok të periudhës komuniste, që është shtëpia e tyre që nga vitet ’80.
    Çifti ka një djalë tjetër, Gertin, 26 vjeç, i cili, sipas fqinjëve, ka ndjekur gjurmët e prindërve dhe është bërë mësues. Djali i katërt është vetëm 5 vjeç dhe jeton me ta në apartamentin ku, kur i vizituam, mund të shihnim rrobat që ishin varur nga ballkoni.
    Një burim i afërt i familjes i tha Daily Mail se çifti ishte lënë në dëshpërim pasi djemtë e tyre zgjedhën të arratisen nga qyteti i varfër përmes parave të lehta, në vend që të punonin me mund. Duke folur anonimisht, ai tha: “Dorian dhe Denis janë djemtë e Leke dhe Gentjanës – ata janë mësues, kanë punë të mira dhe punojnë shumë. “Po jetojmë në kushte të vështira këtu, qiraja është e shtrenjtë, ushqimi është i shtrenjtë dhe ata fitojnë vetëm 1400 Euro në muaj si mësues – Leka është mësues fizike në shkollën lokale dhe gruaja e tij punon aty.”
    “Çdokush e di për Dorian dhe Denis. Ka qenë në lajmet televizive shqiptare dhe në gazeta këtu, dhe është një qytet i vogël, kështu që çdo njeri e di se ata janë djemtë e Leke dhe Gentjanës dhe ata janë shumë të turpëruar.”
    Një ish-nxënës i babait të Dorianit shtoi: “Profesori Puka ka qenë mësuesi më i mirë që kam pasur, ai është njeri i mirë, dhe mësimet e tij kanë qenë gjithmonë interesante. “Unë kam mësuar shumë prej tij dhe ai ka mbajtur shumicën prej nesh në rrugën e drejtë, dhe besoni mua, këtu është shumë e lehtë të shkosh keq. “Mendoj se kjo është arsyeja që ai dhe gruaja e tij janë kaq të turpëruar nga ajo që ka ndodhur me dy djemtë e tyre që shkuan në Britani. Kur thua Profesori Puka në Laç, të gjithë e dinë dhe çfarë njeriu i mirë ka qenë ai.”
    Përballë gazetarit të Daily Mail këtë javë, Doriani nuk ishte shumë i kënaqur që u shqyrtua pasuria e tij familjare. Ndërkohë që flisnim me familjen e tij në Shqipëri, hajduti i shquar telefonoi një nga ndërmjetësuesit lokal dhe kërkoi që ai t’i jepte telefonin reporterit tonë. Nga ana tjetër e linjës, nga Britania, ai shpërtheu: “E kam prishur jetën time disa vite më parë, por tani jam pastruar. Ishte pesë vjet më parë, nuk ka asgjë.”
    Për deportimet e tij të përsëritura dhe kthimet, Puka tha: “Unë nuk jam i pari, ka shumë si unë që deportohen dhe kthehen.”
    Laçi, me një popullsi prej rreth 13,000 banorësh dhe rreth një orë larg nga kryeqyteti Tiranë, dikur ishte i njohur si një qendër industriale. Por, me rënien e komunizmit në vitet ’90, fabrikat u mbyllën dhe qyteti tani ofron pak mundësi për njerëzit që kërkojnë punë.
    Krimi është përhapur në Laç për shkak të papunësisë së lartë dhe shumica e banesave janë në kushte të dobëta.
    Grupet e qenve të egër enden nëpër rrugë, duke përtypur mbeturina nga kazanët e mbeturinave të mbushur, ndërsa banorët e dyshimtë vështrojnë me vëmendje të huajt që kalojnë. Siç fillon të perëndojë dita, rrugët janë të pustura, me vendasit që tërhiqen për të gjetur siguri në shtëpitë e tyre. Ndërsa prindërit e Pukës kanë kushtuar jetën për arsimit të rinisë, Laçi ka fituar një reputacion si një qendër e shkëlqyer e mësimdhënies për një arsye tjetër. Ka fituar emrin si shtëpi për një “akademi hajdutësh” që quhen “Shqiponjat” dhe janë përgjegjës për një valë ndërkombëtare të krimit që synon shtëpitë e futbollistëve dhe të famshmëve në mbarë Evropën. /ZËRI

  • Mbi 300 nxënës dhe 12 mësues rrëmbehen në një shkollë në Nigeri

    Mbi 300 nxënës dhe 12 mësues rrëmbehen në një shkollë në Nigeri

    303 nxënës dhe 12 mësues janë rrëmbyer nga persona të armatosur gjatë një sulmi në një shkollë katolike në Nigeri, shtet afrikan që shpesh është përballur me raste të rrëmbimit të nxënësve nga grupe të ndryshme militante.
    Zyrtarë të shtetit njoftuan se nxënësit e rrëmbyer të shtunën janë të moshave prej 10 deri në 18 vjeçare. Ngjarja ndodhi pas një rrëmbimi tjetër të 25 vajzave nga një shkollë në shtetin fqinje Kebbi. Guvernatori i Nigerit, Mohammed Umar Bago, njoftoi mbylljen e të gjitha shkollave në shtet dhe po punon për identifikimin e të zhdukurve. Ministria kombëtare e Arsimit urdhëroi gjithashtu mbylljen e 47 shkollave të tjera.
    Asnjë grup nuk e ka marrë ende përgjegjësinë për rrëmbimet ndërsa autoritetet kanë njoftuar se për gjurmimin dhe shpëtimin e fëmijëve janë angazhuar skuadra taktike.

    Nigeria është përballur me një valë të re sulmesh nga grupe të armatosura ditët e fundit.
    Të hënën, si pasojë e njërit prej këtyre sulmeve janë rrëmbyer edhe më se 20 nxënëse, që i kanë vijuar mësimet në një shkollë myslimane në shtetin fqinj, Kebbi.
    /vizionplus.tv

  • Tabloja e pabarazisë në arsim/ Në Tiranë një mësues për 13 fëmijë, në Gjirokastër për 25

    Tabloja e pabarazisë në arsim/ Në Tiranë një mësues për 13 fëmijë, në Gjirokastër për 25

    Raporti i nxënësve për një mësues është një ndër treguesit më të rëndësishëm që mat cilësinë e procesit arsimor. Sa më i ulët të jetë ky raport, aq më shumë mundësi ka mësuesi të fokusohet tek nevojat individuale të çdo nxënësi, të ndjekë ecurinë e tyre dhe të ofrojë ndihmë më të personalizuar.
    Në Shqipëri, sipas të dhënave të INSTAT për vitin e fundit të raportimit, atë 2023–2024, në nivel kombëtar, shkollat private kanë pothuajse të njëjtin raport nxënës për mësues si shkollat publike. Megjithatë, nëse shihen të dhënat sipas qarqeve, shfaqen dallime të dukshme, që tregojnë një realitet shumë më të ndërlikuar.
    Në Tiranë dhe Durrës, ku përqendrimi i shkollave private është më i madh dhe konkurrenca më e fortë, këto institucione arsimore arrijnë të ofrojnë klasa më të vogla. Në nivelin fillor, një mësues në një shkollë private në Tiranë ka mesatarisht 13,8 nxënës, ndërsa në një shkollë publike 20,8.
    Në Durrës raporti është përkatësisht 15,3 në privat dhe 19,9 në publik. Këto diferenca nënkuptojnë se prindërit që zgjedhin arsimin privat në kryeqytet po paguajnë, ndër të tjera, edhe për më shumë vëmendje ndaj fëmijëve të tyre dhe një mjedis mësimor më të personalizuar.
    Por në qarqe të tjera të vendit, situata është e përmbysur. Në Gjirokastër, për shembull, në arsimin fillor, një mësues në shkollat private mbulon mesatarisht 25,6 nxënës, ndërsa në shkollat publike vetëm 10,1. Po ashtu, në Berat, raporti në privat është 23,7 kundrejt 11,5 në publik. Edhe pse në Korçë dhe Lezhë diferencat janë më të moderuara, tendenca e përgjithshme mbetet e njëjtë: në zonat më të vogla, shkollat private kanë më shumë nxënës për mësues sesa publiket.
    Këto kontraste ngrenë pyetje mbi mënyrën si shpërndahen burimet njerëzore dhe si menaxhohen institucionet arsimore në nivel lokal. Ndërsa në qytetet e mëdha shkollat private synojnë të ruajnë standarde të larta përmes klasave të vogla, në qarqe më periferike, ato shpesh operojnë me më pak staf, çka ndikon në cilësinë e mësimdhënies. Raporti nxënës–mësues nuk është vetëm një shifër statistikore; ai reflekton mundësitë reale për arsim cilësor, barazi në arsim dhe efikasitetin e politikave arsimore që synojnë të garantojnë kushte të barabarta për çdo fëmijë, pavarësisht vendndodhjes apo tipit të shkollës që frekuentojnë./Monitor

  • Tabloja e pabarazisë në arsim: Në Tiranë një mësues për 13 fëmijë, në Gjirokastër për 25

    Tabloja e pabarazisë në arsim: Në Tiranë një mësues për 13 fëmijë, në Gjirokastër për 25

    Raporti i nxënësve për një mësues është një ndër treguesit më të rëndësishëm që mat cilësinë e procesit arsimor. Sa më i ulët të jetë ky raport, aq më shumë mundësi ka mësuesi të fokusohet tek nevojat individuale të çdo nxënësi, të ndjekë ecurinë e tyre dhe të ofrojë ndihmë më të personalizuar.Në Shqipëri, sipas të dhënave të INSTAT për vitin e fundit të raportimit, atë 2023–2024, në nivel kombëtar, shkollat private kanë pothuajse të njëjtin raport nxënës për mësues si shkollat publike. Megjithatë, nëse shihen të dhënat sipas qarqeve, shfaqen dallime të dukshme, që tregojnë një realitet shumë më të ndërlikuar.Në Tiranë dhe Durrës, ku përqendrimi i shkollave private është më i madh dhe konkurrenca më e fortë, këto institucione arsimore arrijnë të ofrojnë klasa më të vogla. Në nivelin fillor, një mësues në një shkollë private në Tiranë ka mesatarisht 13,8 nxënës, ndërsa në një shkollë publike 20,8.Në Durrës raporti është përkatësisht 15,3 në privat dhe 19,9 në publik. Këto diferenca nënkuptojnë se prindërit që zgjedhin arsimin privat në kryeqytet po paguajnë, ndër të tjera, edhe për më shumë vëmendje ndaj fëmijëve të tyre dhe një mjedis mësimor më të personalizuar.Por në qarqe të tjera të vendit, situata është e përmbysur. Në Gjirokastër, për shembull, në arsimin fillor, një mësues në shkollat private mbulon mesatarisht 25,6 nxënës, ndërsa në shkollat publike vetëm 10,1. Po ashtu, në Berat, raporti në privat është 23,7 kundrejt 11,5 në publik. Edhe pse në Korçë dhe Lezhë diferencat janë më të moderuara, tendenca e përgjithshme mbetet e njëjtë: në zonat më të vogla, shkollat private kanë më shumë nxënës për mësues sesa publiket.Këto kontraste ngrenë pyetje mbi mënyrën si shpërndahen burimet njerëzore dhe si menaxhohen institucionet arsimore në nivel lokal. Ndërsa në qytetet e mëdha shkollat private synojnë të ruajnë standarde të larta përmes klasave të vogla, në qarqe më periferike, ato shpesh operojnë me më pak staf, çka ndikon në cilësinë e mësimdhënies. Raporti nxënës–mësues nuk është vetëm një shifër statistikore; ai reflekton mundësitë reale për arsim cilësor, barazi në arsim dhe efikasitetin e politikave arsimore që synojnë të garantojnë kushte të barabarta për çdo fëmijë, pavarësisht vendndodhjes apo tipit të shkollës që frekuentojnë. Ky është artikull ekskluziv i Revistës Monitor, që gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”.Artikulli mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar “Revista Monitor” shoqëruar me linkun e artikullit origjinal.

  • Gjysmë shekulli dritë dhe dije: Shkolla “Shefqet Sulejmani” në Gjashtë feston 50-vjetorin

    Gjysmë shekulli dritë dhe dije: Shkolla “Shefqet Sulejmani” në Gjashtë feston 50-vjetorin

    Gjysmë shekulli dritë dhe dije: Shkolla “Shefqet Sulejmani” në Gjashtë feston 50-vjetorin
     
    Në Gjashtë, aty ku fryma e dijes është ndërtuar gur pas guri mbi dashurinë për atdheun dhe përkushtimin ndaj brezave, shkolla 9-vjeçare “Shefqet Sulejmani” kremtoi 50 vjet nga themelimi i saj.Kjo datë e shënuar, Tetor 2025, nuk është thjesht një jubile — është një kujtesë e gjallë e udhëtimit të gjatë të një institucioni që ka ndriçuar mendjet e qindra e mijëra nxënësve, duke formuar breza qytetarësh, intelektualësh, mjekësh, arsimtarësh e profesionistësh të dalluar në gjithë botën.
     

     
    Emri që mban kjo shkollë nuk është rastësi.Shefqet Sulejmani (1918–1943), lindur në Filat të Çamërisë, u vendos me familjen e tij në fshatin Gjashtë të Sarandës, ku u rrit me ndjenja të forta atdhetarie. Ai ishte ndër bijtë më të përkushtuar të lëvizjes antifashiste, duke u dalluar për guxim, vendosmëri dhe dashuri për lirinë.Në moshë të re, ai mori pjesë në aksione kundër pushtuesve italianë e gjermanë, dhe ra heroikisht në fushën e nderit gjatë viteve të Luftës së Dytë Botërore.Në kujtim të tij, shkolla e Gjashtës mori emrin “Shefqet Sulejmani”, si simbol i përjetshëm i qëndresës, sakrificës dhe dashurisë për atdheun.
    Në vitet ’50, fëmijët e Gjashtës mësonin në një shkollë të vogël fillore në kodrat e fshatit, e ndërtuar nga mësues si Vasil Tunin dhe Fillip Kostën.Rritja e popullsisë dhe bashkimi i bujqësisë së fshatit me kooperativën e Finiqit krijuan nevojën për një shkollë të re, më të madhe.Në vitin 1975 u hap godina e re, ku u zhvendosën klasat e arsimit fillor e të mesëm. Projekti i ndërtesës u realizua nga inxhinieri Hysni Bakiri, ndërsa arsimtarët e parë që dhanë dritë në këtë tempull të dijes ishin Liri Bani, Skënder Bani, Zaharulla Kuçiqi, Irini Anagnosti dhe Vasillo Camandioti.
    Në atë kohë, shkolla kishte rreth 500 nxënës dhe 16 klasa, me staf prej 28 mësuesish.Më pas, u shtuan laboratorët e parë, salla e lexim-it, kabineti i biologjisë e kimisë, si dhe terrenet sportive që shërbyen për breza me shpirt gare dhe dashuri për dijen.Në këtë institucion kanë dhënë kontribut të pashlyeshëm dhjetëra mësues ndër vite, të cilët me pasion e durim kanë formuar njerëz të ditur dhe të ndershëm.
    Ndër emrat që kanë mbetur në kujtesë janë:
    Kristina Kallojeri, Ymer Çiraku, Mihal Gjika, Stefan Kocaci, Spiro Llaqo, Liljana Xhepa, Zaharulla Kuçiqi, Ksanthe Lapa, Venetike Ibrahimi, Mihal Dhima, Hajma Hitaj, Nazo Beduli, Stavrulla Gjoleka, Vasilio Camandioti, Skënder Bani, Sofia Papa, Areti Vaska, Xhevaire Muço, Tatjana Bakiri, Liri Hasani, Veronika Polo, Pavlina Haxhiraj, Lavdie Himalli, Loreta Zani, Halit Allkushi, Luiza Muho, Sofika Shkëllqimi, Emilio Rexho, Tatjana Çabiri, Albana Veli, Arta Prifti, Filip Kosta, Ilir Dike, Artan Mejdiu, Vladimir Kodhelaj, Gentian Lamë, Lavdie Veli, Mirela Hasanbega, Ana Qesko, Klodiana Feruli, Erma Bregasi, Samuela Xhafo, Antigone Papadhima, Fatmir Musai, Vasil Gjika, Leka Magllara, Eli Toko, dhe shumë të tjerë që e kanë bërë këtë shkollë një fole të vërtetë dijesh.
    Këta mësues, me sakrificë e dashuri, kanë lënë gjurmë në çdo brez që ka kaluar nëpër bankat e Gjashtës.
    Ashtu si çdo institucion që mbjell vlera, edhe “Shefqet Sulejmani” ka nxjerrë në jetë qindra histori suksesi — djem e vajza që sot përfaqësojnë krenarinë e këtij vendi në fusha të ndryshme.Në mesin e tyre gjejmë mësues, mjekë, agronomë, ekonomistë, juristë, shkencëtarë, artistë, sportistë e sipërmarrës.
    Disa prej emrave të shquar të këtij brezi krenarie janë:
    • Halit Allkushi – mësues dhe intelektual i respektuar.• Ina Kocaqi – mjeke.• Ylli Piro – agronom dhe drejtues publik.• Laureta Lika – mësuese.• Elton Dauti – ekonomist.• Ermal Bajaj – ekonomist.• Majlinda Kapurani – veterinere.• Marsela Dauti – punonjëse sociale.• Endri Pajollari – shkenca politike.• Ermira Sulo – dentiste.• Melisa Piro – mësuese.• Nertila Murataj – ekonomiste.• Enxhi Hasani – inxhiniere ndërtimi.• Roland Latifi – muzikant.• Reonalda Maze – logopede.• Alvanda Hasani – mjeke.• Xhesika Zeneli – gazetare.• Brisilda Ismaili – farmaciste.• Akeron Allkushi – poliglot.• Enkeleana Kolagji – kimiste.• Parashqevi Stavro – inxhiniere ndërtimi.• Benito Çuli – futbollist profesionist.• Rovena Obzova – ekonomiste.• Eglantina Shamo – psikologe.• Zenel Feruli – imazherist.• Roland Latifi – muzikant.• Fatjon Sadiku – ekonomist.• Kasim Çule – biznesmen.• Dorjan Kuçi – shkenca politike.• Ida Piro – farmaciste.• Majlinda Dida – infermiere.• Livia Piro – master-shef kuzhine.• Anxhela Xhafa – ekonomiste.• Gespir Piro – biznesmen.• Adela Nano – ekonomiste.
     
    Të gjithë këta emra janë dëshmia më e bukur se si një shkollë e thjeshtë fshati mund të lindë gjenerata me horizont e vlera që ndriçojnë shumë më larg se kufijtë e Gjashtës.Në vitin 2015, godina e shkollës u rikonstruktua dhe iu shtua një gjysmë kati i tretë, duke krijuar ambiente të reja, klasa moderne, laboratorë e një bibliotekë bashkëkohore.
    Sot, shkolla “Shefqet Sulejmani” frekuentohet nga 247 nxënës dhe mburret me kushte shumë të mira për mësimdhënie, teknologji të përfshirë në procesin arsimor, si dhe një staf arsimtarësh të rinj e plot energji.Mësuesit e sotëm, duke ndjekur shembullin e paraardhësve, punojnë çdo ditë për të ruajtur identitetin, për të forcuar lidhjen me komunitetin dhe për ta bërë shkollën një vatër të vërtetë formimi qytetar.
    Për 50 vjet, shkolla “Shefqet Sulejmani” ka qenë jo vetëm një vend ku mësohet, por edhe ku mësohet të jesh njeri.Në çdo bankë të saj rri fryma e Shefqet Sulejmanit, simbol i lirisë dhe përkushtimit ndaj atdheut; në çdo libër rri historia e mësuesve që nuk u lodhën kurrë; dhe në çdo zemër të një nxënësi të djeshëm rreh krenaria për shkollën që i dha rrënjë e krahë.
    Gjashta feston sot jo vetëm një përvjetor, por një histori dashurie me dijen.Një histori që vazhdon, çdo mëngjes, me zërin e një mësueseje, me shpresën e një fëmije dhe me dritën e një shkolle që mbetet ndër më të dashurat në Sarandë.
     
    Website Saranda Web
    Facebook Saranda Web
    Instagram saranda.web
    Youtube sarandaweb
    Tiktok saranda.web
    Pinterest sarandaweb
    in sarandaweb

  • Mësues… a nuk e sheh sa është prishur shoqëria?

    Mësues… a nuk e sheh sa është prishur shoqëria?

    “Mësuesi dhe bajraku i mirësisë!”- Rrëfenjë kineze

    “Mësues! A nuk e sheh sa është prishur shoqëria? A nuk e sheh krimin, shfrenimin, babëzinë, antivlerat, ndotjen shpirtërore dhe fizike?

    A nuk e sheh se njerëzit janë dhënë vetëm pas kënaqësive, pas çdo të keqeje dhe po humbasin çdo vlerë e virtyt?” iu shkarkua djaloshi të cilit i digjte zemra për vendin dhe njerëzit e tij.

    Mësuesi i tij, qetë qetë, ia ktheu: “Po o bir, e shoh. Njerëzit e ligë, kanë ngritur flamurin e ligësisë dhe rreth tyre janë mbledhur me qindra e mijëra njerëz.

    Kur njerëzit nuk kanë me çfarë të identifikohen, me të parë një flamur që ngrihet do të shkojnë të identifikohen me të, pasi nevoja për identitet është e ngulitur thellë në qeniet e tyre.

    Në çastin kur unë dhe ti, të ngremë flamurin e vlerave, të mirësisë, virtytit dhe moralit, vlerat e kontributit, punës dhe suksesit, do të shohësh që me mijëra e qindra mijëra do të na bashkangjiten.

    E kush nuk e do të mirën biri im! Ne thjesht duhet t’ua tregojmë njerëzve si është e mira, por me veprat tona ama”.

    (huazuar nga F. Gjymishka)

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    PABLO NERUDA: KËTU TË DUA…

    Këtu të dua.Në pishat e errëta shpështillet era.Vezullon hëna mbi ujërat endacake.Shkojnë ditët njësoj pas njëra-tjetrës.

    Shpaloset bora në figura vallëzuese.Një çafkë e argjendtë rrëshqet prej perëndimit.Herë-herë një velë. Lart, lart yjet.

    O kryq i zi i një barke.Vetëm.Herë pres të gdhijë, dhe shpirti m’është qull.Oshëtin, rioshëtin deti tutje.Ky është një port.

    Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:

    ObserverKult

  • “Arsimi digjital,vetëm në letra”, Sula ‘thumbon’ kryeministrit: Propaganda e Ramës fsheh kolapsin në shkolla

    “Arsimi digjital,vetëm në letra”, Sula ‘thumbon’ kryeministrit: Propaganda e Ramës fsheh kolapsin në shkolla

    – Drejtuesja e Departamentit të Arsimit në Partinë Demokratike, Lili Sula, ka akuzuar kryeministrin Edi Rama se po përdor propagandë për të mbuluar gjendjen e rëndë në sistemin arsimor. Sipas saj, deklaratat për mësues të kënaqur dhe arsim digjital janë vetëm një fasadë, ndërsa realiteti në terren tregon mungesë të thellë investimesh.
    Deklarata Lili Sulës:
    Në pyetësorin TALIS (Anketa Ndërkombëtare e Mësimdhënies dhe të Nxënit), 52% e mësuesve shqiptarë janë shprehur se kanë përdorur inteligjencën artificiale gjatë vitit 2024, ndërkohë që mesatarja për vendet e OECD, është 36%.
    Në fakt, askush nuk mund të besojë se mësuesit tanë kanë lënë shumë vende mbrapa mësuesit në Austri, Holandë, Norvegji, Belgjikë, Finlandë, Shtetet e Bashkuara vende të zhvilluara që përdorimin e inteligjencës artificiale e të programeve për progresin digjital e kanë bërë pjesë normale të procesit mësimor.
    Duhet të mbajmë parasysh se TALIS bazohet në plotësimin e anketës nga ana e mësuesve, jo në testime të aftësive të tyre, nga ana tjetër vetëraportimi është subjektiv, sa edhe i orientuar e nën mbikëqyrje për të plotësuar anketën ashtu siç duan eprorët.
    Arsimi digjital është vetëm në letër, ndërsa mburrja e kryeministrit me tamtame për mësues të kënaqur me profesionin, për mesataren e lartë të mësuesve që përdorin IA është tjetër fasadë qeveritare për të fshehur kolapsin në terren.
    Është e ditur se:
    -shumica dërrmuese e shkollave s’kanë as internet, as kompjuterë, as laboratorë funksionalë.
    – Lënda e Teknologjisë së Informacionit dhe Komunikimit nuk zhvillohet fare as në ciklin 9-vjeçar, as në atë të mesëm. Nxënësit e dorëzojnë librin në fund të vitit shkollor të papërdorur ashtu siç e kanë marrë në fillim të tij.
    -Lëndën e TIK-ut e zhvillojnë mësues që nuk janë diplomuar në fushë të teknologjisë dhe të informacionit por në degë të tjera, si dhe mësues që nuk plotësojnë ngarkesën mësimore.
    Mësuesve tanë me ç’duket u është kërkuar të përfshijnë edhe përdorimin e celularit dhe të grupeve të ËhatsApp-it, sepse ata vetë e dinë po aq mirë sa nxënësit e prindërit dhe shoqëria se më shumë se 60 % e mësuesve të ciklit të ulët nuk dinë të përdorin kompjuterin, edhe në mes të Tiranës, ndaj këto shifra nuk janë realitet, por propagandë e paketuar si statistikë.
    85% e mësuesve pohojnë se e kanë zgjedhur si profesion të parë mësuesinë, por për pyetjen nëse dashuria për profesionin mund të ndikojë më shumë sesa paga, Shqipëria nuk figuron në listën e përgjigjeve, ndërkohë që renditet Maqedonia e Veriut, Kosova.
    Realiteti në terren dhe rezultatet dramatike të nxënësve tregojnë një histori krejt tjetër krahasuar me përgjigjet e pyetësorit – një sistem arsimor në kolaps, ku testet ndërkombëtare si PISA-s zbulojnë mungesën e njohurive, të motivimit dhe drejtimit dhe i rendisin aftësitë e nxënësve në matematikë, gjuhë, shkencë, të menduarin krijues në fund të botës. Janë përkeqësuar të dhënat për diskriminimin, asocializimin, bullizmin, dhunën e konfliktet, ndërkohë mësuesit na qenkërkan të lumtur.
    Kur nxënësit bien në fund të tabelave, nuk mjaftojnë statistikat e bukura në letër, por duhet përgjegjësi, reforma të vërteta dhe investim real në cilësinë e mësimdhënies.
    Kontrasti i fortë mes vetëvlerësimit të lartë të mësuesve dhe nivelit të ulët të arritjeve të nxënësve mbetet dëshmia më e qartë e politikave arsimore të qeverisë: shumë propagandë, aspak cilësi.

  • Reforma kaotike në arsim, Shqipëria po humbet mijëra nxënës dhe qindra mësues çdo vit

    Reforma kaotike në arsim, Shqipëria po humbet mijëra nxënës dhe qindra mësues çdo vit

    Shqipëria po humbet mijëra nxënës dhe qindra mësues çdo vit. Nga 423 176 në vitin mësimor 2018-2019, numri i të regjistruarve në ciklin 9-vjeçar dhe atë të mesëm ka rënë në rreth 345 mijë.
    Në harkun e 7 viteve vendi kanë ‘humbur‘ më shumë se 78 mijë nxënës.
    Arsimi është një nga sukseset më të mëdha të një shteti social. Ajo që dikur ka qenë privilegj i një pakice është bërë një e drejtë dhe mundësi e gati të gjithëve. Por ky i fundit po braktiset. Nga më shumë se 306 mijë në vitin mësimor 2018-2019, numri i nxënësve në shkollat 9-vjeçare ka rënë në më pak se 250 mijë. Janë mbi 57 mijë fëmijë që u mungojnë shkollave.
    Isa Halilaj, zëvendëspresidenti i Sindikatës së Mësuesve, u shpreh: “Si pasojë e emigracionit të familjeve, nevojës që shumë të rinj të punojnë edhe pa arritur moshën e duhur, apo përfshirjes së tyre në aktivitete të paligjshme, qindra të rinj braktisin arsimin profesional çdo vit. Kjo sjell një humbje të madhe të nxënësve që ndjekin programe zanatçie dhe, rrjedhimisht, pakëson edhe mundësinë për të pasur mësues të kualifikuar në të ardhmen. Situata po krijon boshllëqe në shkolla, duke vështirësuar mësimdhënien dhe duke rritur ngarkesën për stafin ekzistues”.
    Si pasojë e emigracionit, nevojës për të punuar ndonëse pa arritur moshën apo nga përfshirja në aktivitete të paligjshme, qindra të rinj braktisin edhe arsimin profesional çdo vit. Nga mbi 18 mijë në 2018-n, numri i atyre që studiojnë për të marrë një zanat ka rënë në vetëm 16 mijë.
    Rrjedhimisht, në vend po ka edhe më pak mësues. Nga mbi 37 mijë në vitin mësimor 2018-2019, numri i arsimtarëve ka rënë në më pak se 31 mijë.
    “Rënia e numrit të mësuesve është po aq shqetësuese sa humbja e nxënësve. Nga mbi 37 mijë arsimtarë në vitin 2018-2019, sot kemi më pak se 31 mijë. Kjo situatë po krijon boshllëqe në klasa, duke rritur ngarkesën për mësuesit ekzistues dhe duke vënë në vështirësi ofrimin e një mësimi cilësor. Pa politika të qarta për rekrutimin dhe mbështetjen e mësuesve, shkollat do të përballen me sfida të mëtejshme në mbarë vendin, ndërsa cilësia e arsimit do të jetë në rrezik”, deklaroi Halilaj.
    Me numrin e nxënësve dhe mësuesve që po pakësohet, e njëjta tendencë vërehet edhe tek shkollat. Nga mbi 1 mijë e 700 të tilla në 2014-n, numri ka rënë në 1 mijë e 363.
    Sistemi i dijeve në Shqipëri po cenohet edhe në drejtim të cilësisë. Nota mestarë në provimet e maturës, ndonëse me luhatje nuk e kalon nivelin 7.5. Modeli që Shqipëria ndjek për arsimin është një kaos gati i organizuar me kopjime copa-copa dhe kurrikula që nuk mund të zbatohen dhe as nuk i vlejnë kushteve të zhvillimit të Shqipërisë, vlerësojnë ekspertët. Thuajse njëzëri, ata që kanë ndjeshmëri për dijen dhe i shqetëson perspektiva e errët e një arsimi defektoz, thonë se vendi ka nevojë për një “Plani B” për të rinjtë si alternativa e rrugës së pakrye “Planit A”.

  • Shqipëria po humbet mijëra nxënës dhe qindra mësues çdo vit/ Nevojë për…

    Shqipëria po humbet mijëra nxënës dhe qindra mësues çdo vit/ Nevojë për…

    Shqipëria po humbet mijëra nxënës dhe qindra mësues çdo vit. Nga 423 176 në vitin mësimor 2018-2019, numri i të regjistruarve në ciklin 9-vjeçar dhe atë të mesëm ka rënë në rreth 345 mijë.

    Në harkun e 7 viteve vendi ka humbur më shumë se 78 mijë nxënës.

    Arsimi është një nga sukseset më të mëdha të një shteti social. Ajo që dikur ka qenë privilegj i një pakice është bërë një e drejtë dhe mundësi e gati të gjithëve. Por ky i fundit po braktiset. Nga më shumë se 306 mijë në vitin mësimor 2018-2019, numri i nxënësve në shkollat 9-vjeçare ka rënë në më pak se 250 mijë. Janë mbi 57 mijë fëmijë që u mungojnë shkollave.

    Isa Halilaj, zëvendëspresidenti i Sindikatës së Mësuesve, u shpreh: “Si pasojë e emigracionit të familjeve, nevojës që shumë të rinj të punojnë edhe pa arritur moshën e duhur, apo përfshirjes së tyre në aktivitete të paligjshme, qindra të rinj braktisin arsimin profesional çdo vit. Kjo sjell një humbje të madhe të nxënësve që ndjekin programe zanatçie dhe, rrjedhimisht, pakëson edhe mundësinë për të pasur mësues të kualifikuar në të ardhmen. Situata po krijon boshllëqe në shkolla, duke vështirësuar mësimdhënien dhe duke rritur ngarkesën për stafin ekzistues”.

    Si pasojë e emigracionit, nevojës për të punuar ndonëse pa arritur moshën apo nga përfshirja në aktivitete të paligjshme, qindra të rinj braktisin edhe arsimin profesional çdo vit. Nga mbi 18 mijë në 2018-n, numri i atyre që studiojnë për të marrë një zanat ka rënë në vetëm 16 mijë.

    Rrjedhimisht, në vend po ka edhe më pak mësues. Nga mbi 37 mijë në vitin mësimor 2018-2019, numri i arsimtarëve ka rënë në më pak se 31 mijë.

    “Rënia e numrit të mësuesve është po aq shqetësuese sa humbja e nxënësve. Nga mbi 37 mijë arsimtarë në vitin 2018-2019, sot kemi më pak se 31 mijë. Kjo situatë po krijon boshllëqe në klasa, duke rritur ngarkesën për mësuesit ekzistues dhe duke vënë në vështirësi ofrimin e një mësimi cilësor. Pa politika të qarta për rekrutimin dhe mbështetjen e mësuesve, shkollat do të përballen me sfida të mëtejshme në mbarë vendin, ndërsa cilësia e arsimit do të jetë në rrezik”, deklaroi Halilaj.

    Me numrin e nxënësve dhe mësuesve që po pakësohet, e njëjta tendencë vërehet edhe tek shkollat. Nga mbi 1 mijë e 700 të tilla në 2014-n, numri ka rënë në 1 mijë e 363.

    Sistemi i dijeve në Shqipëri po cenohet edhe në drejtim të cilësisë. Nota mestarë në provimet e maturës, ndonëse me luhatje nuk e kalon nivelin 7.5. Modeli që Shqipëria ndjek për arsimin është një kaos gati i organizuar me kopjime copa-copa dhe kurrikula që nuk mund të zbatohen dhe as nuk i vlejnë kushteve të zhvillimit të Shqipërisë, vlerësojnë ekspertët. Thuajse njëzëri, ata që kanë ndjeshmëri për dijen dhe i shqetëson perspektiva e errët e një arsimi defektoz, thonë se vendi ka nevojë për një “Plani B” për të rinjtë si alternativa e rrugës së pakrye “Planit A”.

  • Nis viti i ri shkollor/ Dhjetëra klasa të para nuk patën asnjë regjistrim

    Nis viti i ri shkollor/ Dhjetëra klasa të para nuk patën asnjë regjistrim

    Sot nisi viti i ri shkollor në të gjithë vendin, ku rreth 345 mijë nxënës u ulen në bankat e shkollës.
    Permes një postimi në rrjetet sociale, Ministria e Arsimit njoftoi se në total janë 31 mijë mësues, ndërsa këtë vit është përforcuar mbështetja për nxënësit me aftësi të kufizuara. Konkretisht janë 2,260 mësues ndihmës, një rritje prej 150 më shumë se në vitin 2024.
    Transporti falas do të ofrohet për 38 mijë nxënës dhe 12 mijë mësues. Po ashtu, janë të disponueshme 3,500 bursa për nxënësit që kanë nevojë për mbështetje financiare.
    Librat janë shpërndarë falas për të vegjlit që i rikthehen shkollës. Ashtu si në të gjithë vendin, edhe në Elbasan u bë shpërndarja e librave për fëmijët në çdo shkollë.
    Diku të mirëmbajtura e diku më pak, prindërit në masë kanë nxituar të përfitojnë nga kjo lehtësi e ofruar, por ndërkohë, sipas buxheteve, ndajnë mendime të ndryshme mbi koston e materialeve të tjera shkollore.
    Ndërkohë, në Korçë viti i ri shkollor nis me një rënie të ndjeshme të numrit të nxënësve. Krahasuar me një vit më parë, janë 3 726 më pak, duke e ulur shifrën nga 21 080 në 17 354 nxënës.
    Kjo situatë ka bërë që në qytetin e Korçës disa shkolla të bashkohen, ndërsa dhjetëra klasa të para nuk janë hapur pasi nuk kanë pasur regjistrime. Sipas nënkryetarit të sindikatës së mësuesve në Korçë, reduktimi me gati një të katërtën e nxënësve është një tregues alarmant që kërkon ndërhyrje emergjente në sistemin arsimor. E njejta situatë është edhe në qytete të tjera të vendit.
    Ulja e numrit të nxënësve reflektohet edhe tek mësuesit, të cilët mbeten pa ngarkesë mësimore. Një pjesë e tyre pritet të kalojë si mësues ndihmës ose të angazhohet në programe pas shkollore.