Lajmidites.com

Tag: kastriotit

  • Skënderbeu gaboi që i dëgjoi këshillat e Papëve

    Skënderbeu gaboi që i dëgjoi këshillat e Papëve

    NGA: GJON KEKA

    Dëmin më të madhë Gjergj Kastriotit ia bënë lëvdatat e Papëve ,sidomos Papa Piu II i cili e këshilloj t’i prish traktatet e paqes me perandorinë otomane.

    Duhet ditur një gjë se Gjergj Kastrioti kishte vendos stabilitet pas forcimit që i bëri shtetit të tij ,dhe një paqe me Perandorinë otomane ai e bëri për të ruajtur ato pjesë të Arbërisë së tij që i kishte rimarrë me gjak e djersë. Por ishte këshilla e gabuar e Papës Piut II i cili e udhëzoj atë të prish traktatin e paqes me sulltanin. Një gabim ky që i kushtoj më pas Gjergj Kastriotit ,sidomos pas vdekjes së Papa Piut në Ankona. Si duket as vetë Papa nuk e kishte llogarit këtë se një prishje e marrëveshjes së tillë do t’i bënte tepër dëm Gjergj Kastriotit dhe shtetit të Arbërit të ndërtuar me sakrificë ,gjak e me djersë të madhe.

    Prandaj ,pas prishjes së traktatit të vitit 1462 ,askush më nuk u interesua për Arbërinë, as vetë Papa Pali i Ii edhe si të tjerët me fjalë e lëvdata e ngopën Gjergjin ,por nuk kishte vepra mbrojtëse e as ndihma në përballje e gjithë asaj makinerie të Perandorisë otomane të asaj kohe.

    Këshillat e gabuara të papëve i kushtuan Gjergj Kastriotit tepër shumë, pastaj Arbërisë e cila u bë qengji në therrtore i Europës , gjaku i arbërorëve të pafajshëm e mbrojti Europanë dhe civilizimin europian, gjaku i pafajshëm i cili u derdh për shkak të këshillave të gabuara të papëve.Pas vdekjes së Papa Piut II ,dhe dështimin të projektit të tij të cilën e pruri deri në Ankona kur edhe mbeti vetëm projekt në letër, Arbëria mbeti e vetme,Gjergj Kastrioti tanimë kishte prish traktatin e paqes me sulltanin me këshillën e papës, ndërsa sulltani tani kishte një urrejtje edhe më të madhe pas prishjes së traktatit edhe pse edhe vetë sulltani nuk mbante traktatet ,por i prishte sipas interesave të tij.Por në këtë rast prishja e traktatit të paqes së vitit 1462 nga Gjergj Kastrioti me këshillën e papës i kushtoi Arbërisë me gjak.

    Ishte tepër vonë edhe për vetë Gjergjin tonë të madh i cili e kuptoi se prishja e asaj marrëveshje të paqes ishte një gabim sepse Arbëria dhe ai vetë u bënë si qengjat ne therrtore, dhe e gjithë kjo therrtore ndodhi për fajin e Papa Piut II dhe princav e mbretëve tjera të europës që nuk i dolën në ndihmë Gjergj Kastriotit për ta ndalë këtë të keqe të madhe për fatin e Arbërisë dhe Europësn në përgjithësi.

    Nisur nga kjo në shtratin e vdekjes Gjergj Kastrioti i la një testament të mrekullueshëm birit të tij Gjonit, duke e këshilluar të rrij sa më larg Papëve , t’i respektoj ,por të mos i dëgjoj këshillat e tyre, as të mos lejoj t’i përzihen në punët e tij e të shtetit apo mbretërisë së tij.Këtë për shkak se e kishte kuptuar se sa me pasoja ishte që ai e dëgjoj këshillën e Papëve e sidomos Papës Piut II i cili nuk arriti ta realizonte planin e tij dhe as nuk la më pas vetes ta qonte dikush në fund sëbashku bë Gjergjin tonë të Madh.

  • Hartë e rrallë e Arbërisë e vitit 1596

    Hartë e rrallë e Arbërisë e vitit 1596

    Nuk ka dokument apo vepër historike,gjeografike, etnografike etj, që përpos përshkrimit mbi lashtësinë e Arbërisë dhe të qyteteve kryesore të saj.

    Të mos përmendet edhe emri i heroit tonë arbëror Gjergj Kastrioti. Në vepra të tilla mund të shihet se sa i lidhur është emri i Arbërisë me vetë emrin e të madhit dhe mbretit Arbëror Gjergj Kastriotit.

    Një dëshmi kjo se një Arbëri pa emrin e Gjergj Kastriotit të madh dhe anasjelltas nuk mund të mendohet e as të njihet e ekzistojë.

    Lidhshmëria e Arbërisë ka të bëjë se vetë Gjergj Kastrioti i dha identitet e mbajti në hartën gjeografike aty ku e kishte vendin në kontinentin europian që nga lashtësia edhe përkundër tendencave të armiqëve për ta zhdukur nga harta jo vetëm emrin e Arbërisë.

    Por,bashkë me të edhe emrin e Gjergj Kastriotit, Harta sikur e kam vendosur bashkëngjitur me përshkrimin shoqërues është botuar në vitin 1596 (I.m.R.G.v,1596,d.b.m).

  • Stema e familjes fisnike Basta

    Stema e familjes fisnike Basta

    Gjon Basta, i lindur në More dhe pasardhës i princave të Peloponezit, kishte për nënë një mbesë të Konstantin Kastriotit, vëllait të Gjergj Kastriotit, i njohur si Skënderbeu, princ i Arbërisë. (nxjerr prej dokumentit historik nga vepra:M.B.d.H.archive.P. 1854)

    Sikur që dihet Gjon Basta është një nga paraardhësit e kontit dhe baronit të lirisë Gjergj Bastës,një nga familjet fisnike të kohës.

  • Fjalimet e Skënderbeut për gjermanët

    Fjalimet e Skënderbeut për gjermanët

    MËSIMET E FITORES

    Hulumtuesi  Gjon Keka, së fundmi sjell një material shkëputur nga një prej autorëve gjermanë të vitit 1688, i cili, në një kronikë u drejtohet  princave gjermanë të përfshirë në luftë të brendshme. 

    Ky ishte shembulli i parë në atë kohë, – shkruan Keka – sesi duhej të bashkoheshin popujt e Evropës, kur dihet se shumë popuj ishin në luftra të brendshme dhe përçarë, gjë që e bëri armikun të përparonte në Evropë.

    Gjeniu arbëror me shembullin e tij të bashkimit në Kuvendin e Lezhës, i tregoj popujve të Evropës, se kjo është e vemtja rrugë që sjell fitoren kundër armikut otoman, duke i nderuar të gjithë si princat, mbretërit dhe vetë popujt europianë.

    Ai si në letërkëmbime, si në tryeza, si në fjalime publike ku mbante kudo ku udhëtonte jashtë vendit të tij, i jepte Evropës idenë e bashkimit, të udhës së dritës, të fitores dhe të mirës së përbashkët të popujve të asaj kohe, të cilët, ishin tanimë të rrezikuar nga armiku që i zgjeronte territoret e pushtuar në mënyrë të pamëshirshme dhe pa kursyer asgjë.

    Vetëm pas vdekjes së kryezotit, gjeniut, vizionarit e ideatorit të bashkimit Gjergj Kastriotit, popujt dhe princat e mbretërit europianë e kuptuan rëndësinë e bashkimit dhe mbrojtjes së identitetit e civilizimit të përbashkët.

    Prandaj edhe një nga historianët dhe autorët gjermanë, shkruan në një kronikë të vitit 1688, këto mësime që i kishte nxjerrë nga fjalët e Gjergj Kastriotit, pas vdekjes së tij:

    Ndërsa mendoj, në këtë çorganizim të madh të krishterëve (shënim i autorit – Evropës) dhe gjithnjë e më shumë mbi Gjermaninë, që e kanë gllabëruar flakët e luftës civile, dëgjoj Skënderbeun trim të thërrasë nga varri:

    „Dëgjoni o princa të krishterë gjerman,

    jini të etur për virtyte!

    Nëse doni të jeni zotërues të fuqishëm,

    bëni vepra heroike.

    Pse po e luftoni veten (njëri-tjetrin);

    Nuk sjellin lavdi fitore të tilla,

    Por, më mirë të luftoni kundër armikut…“

    Kjo thirrje me gojën e Gjergj Kastriotit edhe pas vdekjes së tij, nga autori për popullin e vet gjerman në krizë, në pëçarje dhe egoizma e pasione të brendshme në atë kohë, tregon sesa vizionar, heroik, përbashkues dhe gjenial ishte kryezoti ynë arbëror, Gjergj Kastrioti.

    Kur  shoh sesi historia e jetës dhe veprave të arbërorit tonë të madh ka pushtuar arkivat, bibliotekat dhe kudo i vlerësuar dhe si figurë që merret shembull mbikohor, atëherë i them vetes sa i bekuar që jam nga gjaku i Gjergj Kastriotit, sa me vlerë është kombi im me këtë burrështetas, gjeni dhe gjeneral i të gjitha kohërave, vizionar dhe ideator i bashkimit dhe i të mirës së përbashkët të Arbërisë dhe Europës.

  • Çelësi i kuptimit të legjendës së arit apo thesarit të fshehur të Gjergj Kastriotit

    Çelësi i kuptimit të legjendës së arit apo thesarit të fshehur të Gjergj Kastriotit

    NGA: GJON KEKA

    Sipas një legjende, thuhet se Gjergj Kastrioti kur kishte qenë një herë i rrezikuar të zihej si rob nga otomanët pushtues, për të mos rënë në dorë të tyre, ai kishte kërcyer nga një dritare e kullës së banimit të tij në Kështjellën e Krujës dhe gjatë kësaj ai mori me vete ari dhe gjësende tjera më vlerë.

    Sipas legjendës ishin tre kuaj plotë me ari e me gjësende që ai i mori dhe i futi diku në male nën dhe për t’i marrë sërish kur të kthehej.

    Nga kjo mësojmë dy gjëra:

    së pari: ikja e Skënderbeut nga dritarja, ka domëthënien e shikimit të vizionit dhe të ardhmes së kombit tonë, nëse ecim udhës së tij, idealit të tij, qëllimit të tij dhe të ardhmes së sigurtë që ai na e vulosi me anë të identitetit dhe emrit arbëror europian,dhe

    së dyti: ari dhe thesaret sipas mitologjisë simbolizojnë dritën, diellin dhe pasurinë.

    Kështu që domethënia e kësaj është që në figurën e Gjergj Kastriotit populli apo kombi arbëror (shqiptar) mund ta shohë e gjejë dritën pasurinë dhe të ardhmen e tij të sigurt, sepse në personalitetin e Gjergj Kastriotit është mishëruar dielli, drita dhe thesari i vetë kombitdhe historisë së kombit tonë arbëror për liri, pavarësi dhe shtet.

    Prandaj ,duke parë këtë nuk duhet të mashtrohemi si popull e shoqëri, as të lakmojmë arinë apo thesarin duke kërkuar vendin se ku e ka lënë Gjergj Kastrioti sipas legjendës, por ta kërkojmë arin apo thesarin e vërtetë të tij që ai na la përgjithmonë duke na vulosur me identitet dhe rikthyer në hartën e Botës dhe Europës emrin iliro-arbëror, respektivisht Arbërinë.

    Me pakë fjalë populli jonë si dje ashtu edhe sot dhe në të ardhmen duhet ta shohë në Gjergj Kastriotin udhën e dritës, e dijes, zhvillimit, bashkimit, thesarit apo pasurisë dhe të ardhmen e ndritur të kombit tonë.

    Sikur që dihet kryezoti arbëror Gjergj Kastrioti nuk kishte pasuri materiale, as ari e as mjete të mëdha, sepse po t’i kishte ato ai nuk do të kishte nevojë për ndihmë nga jashtë, kur dihet që shumë princa, mbretër e perandor të Europës, ishin të pasur e mbuluar nga ari dhe kishin mjaftë mjete, por nuk i dolën në ndihmë në kohën e duhur atij. Kështu që ai vdiq si një mbret i varfër materialisht, por i pasur shpirtërisht dhe si një udhëheqës i dritës, i cili në fakt la një thesar të pavdekshëm veprat e tij, idealin e tij, dritën, vizionin, urtësinë, parimet e tij, doktrinën e tij të lirisë dhe mbi të gjitha e bëri të pasur me identitet popullin e tij dhe me një rol udhëheqës brenda kontinentit europian.

  • Tradhëtari më i tmerrshëm i Kombit Shqiptar;përballë hyjnorit GJERGJ KASTRIOTI”…

    Tradhëtari më i tmerrshëm i Kombit Shqiptar;përballë hyjnorit GJERGJ KASTRIOTI”…

    *(Kjo eshte Biografia e plote e”Ballaban(Mehill)Pashes”nga Martaneshi;Gjenerali i famshem osman qe masakroi bashkeatdhetaret e tij ne emer te Perandorise Osmane dhe ambicies se tij te semure,armiku me i rrezikshem i GJERGJ KASTRIOTIT,i pabese,i pashpirt,anti-Shqiptar dhe nje gjakprishur qe me veprat e tij cnjerezore,eshte ngjitur deri ne piedestalin me te larte te”Tradhetareve te Kombit tone”,duke i lene ne hije figura te urryera si;Hamza Kastrioti,Esat Pashe Toptani,Haxhi Qamili etj.etj.)

    Nga:Paulin Zefi

    *”Mehilli i vogel nga Martaneshi dhe Familja e tij”;…

    Mehill Badera/Bardheri”ka lindur ne Martanesh ne fillim te shek.XV-te(14?!)nga prinder te cilet quheshin;Millosh dhe Helena…Familja e tij ishte Katolike dhe ai u pagezua me emrin Mehill(Mikel)dhe kishte dy vellezer me te medhenj qe quheshin;Kostandin(i madhi)&nje vella te dyte”Jonima”i cili na shfaqet me vone si Komandant osman me emrin”Jonuz”(per femijerine e tij,nuk ka te dhena)…Babai i tij”Milloshi”(Gjakperzier,Shqiptaro-serb)na shfaqet per here te pare si luftetar profesionist dhe mercenar ne sherbim te Vojvodes se Vllahise(Rumania jugore):Mircea Cel Batran(1335-1418)i cili luftoi pareshtur kunder Sulltanit Otoman.Bajazidi i I-re Yildirim(1360-1403)per te mbrojtur Vllahine e tij…Pas vdekjes se Vojvodes se Vllahise,Mircea Cel Batran;Milloshi(Ortodoks),kerkoi strehim ne Arberi dhe u vu ne sherbim te Princit”Gjon Kastrioti”i cili i fali disa prona ne Malesine e Martaneshit ku u martua me nje vajze Katolike vendase me emrin”Helena”…Ketu,Milloshi u konvertua ne Katolicizem dhe vazhdoi qe ti sherbente me besnikeri dhe vetemohim edhe hyjnorit GJERGJ KASTRIOTIT,deri ne fund te jetes se bashku me djalin e tij te madh,”Kostandinin”….

    *”Kryengritja e Princit te fuqishem Gjon Kastrioti(1380?-1437)dhe rrembimi i Mehill Bardherit(Ballabani i vogel)nga ushtaret osmane”;….

    Gjate viteve 1429-1430,”Princi.Gjon Kastrioti”kishte sulmuar disa here,keshtjellen e Krujes se pushtuar nga osmanet,me qellim per ta rimarre kete qytet i cili kishte sherbyer si kryeqyteti i Principates se Kastrioteve por nuk kishte arritur qe ta shtinte ne dore si rezultat i mungeses se artilerise se rende,qendreses se garnizonit turk dhe sidomos fale pozicionit natyror te kesaj keshtjelle….Pavaresisht se nuk u arrit marrja e Krujes,”Gjon Kastrioti”kishte siguruar lirine e plote te Principates se tij duke nisur qe nga Dibra e madhe e deri ne detin Adriatik,territor nga ku ishin debuar autoritetet osmane,pervec garnizonit te Krujes,por hakmarrja e”Sulltan.Muradit te II-te Kodja(1404-1451)”do te vinte shume shpejt….Pasi P.Osmane pushtoi qytetin e Selanikut(29-mars-1430),ushtria osmane e komanduar nga anti-Shqiptari”Isak bej Evrenozi”ju drejtua Arberise dhe ne kete ushtri te perzier,merrnin pjese edhe nje numer i konsiderueshem i trupave serbe,te komanduara nga kunati i Sulltanit(Vellai i Mara Brankoviç)dhe njeri nga djemte e”Despotit.Gjergj Brankoviç(1377-1456)”qe une besoj se behet fjale per”Princin.Todor”pasi ne vitin-1430;Grguri,Sefani&Llazari”ishin femije dhe perkatesisht 15,13 dhe 9-vjec…”Isak Bej Evrenozi dhe Todor Brankoviç”ju drejtuan Principates se”Gjon Kastriotit”ku pervec djegies se vendbanimeve Arbere,plackitjes se Kishave Katolike,masakrave mbi popullsine civile,regjistrimin e dhunshem te popullsise kryengritese,u shkaterruan edhe disa nga keshtjellat me te rendesishme te Gjon Kastriotit dhe u grabiten shume djem te vegjel qe u moren si”Takse gjaku”!!!…Gjate kesaj ekspedite ndeshkimore kaq te tmerrshme,kaloresit osmane te njohur si”Akinxhi”,bastisen te gjitha fshatrat e lugines se Drinit te Zi(Diber)dhe ne luginen e lumit Mat duke depertuan deri ne fshatrat e thella te Martaneshit(territor i Gjon Kastriotit),rajon malor shume i thyer qe osmanet e cilesonin si”çerdhe qafirësh”…Masakrat e osmaneve nuk kursyen asnje familje Arbere ne kete krahine kryengritese ku fatkeqesia pllakosi edhe mbi familjen e”Mehillit te vogel/Ballaban Badera/Bardheri”sepse ushtaret turq,i perdhunuan dhe i vrane nenen e tij,Helenen(gruan e Milloshit),nderkohe qe i ati,Milloshi,ju shpetoi ketyre masakrave se bashku me te birin”Kostandinin”duke u fshehur ne pyjet e dendura te Martaneshit…Djali i tij i dyte”Jonima/Jonuzi”i cili na shfaqet me vone nga autoret e kohes dhe Mehilli(Ballaban Pasha),u moren si skllever duke u derguar ne Adrianopoje(Edirne-Turqia europiane),ku perfshihen ne sistemin e Devshireve(njesoj si GJERGJ KASTRIOTI)…Mehilli i vogel qe ishte i pagezuar si Katolik,tashme u konvertua ne Islam dhe fale aftesive te tij te vecanta dhe sidomos zgjuarsise(ishte biond&trup-shkurter)arriti te realizoje nje karriere ushtarake shume te sukseseshme si Lufretar-Jenicer,kalores feudal-ushtarak ose Spahi dhe u ngjit deri ne rangun e Pashait me emrin Ballaban Pasha(njihej edhe me emrin,Ballaban Badera),Gjeneral i madh,Sanxhakbej i Ohrit etj.etj…..Nderkohe qe fama e tij ne Perandorine Osmane rritej fale aftesive te jashtezakonshme,kulmi i suksesit dhe ngjarja me e rendesishme ne jeten e tij ishte dita e 29-majit-1453 ku pikerisht Komandanti i njohur i P.Osmane”Ballaban Pasha ose Ballaban Badera”ishte i pari qe sulmoi dhe depertoi brenda mureve te pathyeshme te Kostandinopojes nepermjet hyrjes”Kerkoporta”dhe po ashtu,Arberi tjeter i turqizuar”Ulubatli Hasan/Hasani nga fshati Ulubat i Burses(1428-1453)”,Kalores Timarli-Spahi dhe i glorifikuar si martir-turk,ishte i pari qe vendosi flamurin turk mbi muret e 3-fishta te Konstandinopojes ku gjeti vdekjen nga shigjetat e harketareve bizantine por edhe Kapudan Pasha(Admiral i madh),me vone Veziri i madh i P.Osmane,komandant i pergjithshem i ushtrise(1453)apo miku me i besuar i Sulltan.Mehmetit te II-te,i cili ishte Arberi i islamizuar”Zagan Pasha/Zağanos Paşa”ku duke ju referuar Historianit turk”Halil Inalcık(1916-2016)”;”Zagan Pasha”ishte djali i Komandantit te shquar Arber”Vrana Konti/Konti Uran”,te cilin osmanet e kishin marre peng ne femijerine e hershme!!!…Pas tyre,dihet se vershuan plot 100.000-ushtare osmane qe pergjaken rruget e qytetit duke masakruar 30.000 Bizantine(shume prej tyre,ishin Arber Ortodokse)dhe ne kete menyre kaq brutale,Perandoria e lavdishme Bizantine(395-1453)mori fund se ekzistuari duke dale nga skena e Historise…Pra,ishte nje Shqiptar(Perandori Romak,Kostandini i Madh i Ilirise)qe e ngriti kete qytet madheshtor ne vitin-330 duke e bere Kryeqytet te Perandorise Romake dhe ishin perseri 3-Shqiptare te cilet e pushtuan kete qytet per tja dhuruar Perandorise Osmane,duke ndryshuar keshtu,rrjedhen e Historise Boterore,nderkohe qe P.Bizantine kishte qene mburoja kryesore e civilizimit europian duke sherbyer si barriere e pakalueshme per hordhite barbare aziatike…Sulltan Mehmeti i II-te Fatih(1432-1481)hyri triumfalisht ne qytet pas 3-ditesh,i shoqeruar nga renegatet Arber”Zagan Pasha dhe Ballaban Pasha”duke realizuar endrren me te madhe te shtepise se Osmanit,ku”Relikja e fundit e P.Romake”;Kostandinopoja,u shpall si Kryeqyteti i ri i Perandorise Osmane e pagezuar me emrin”Istambul”dhe fale kesaj ngjarje dramatike per civilizimin europian dhe boten e Krishtere,Sulltan.Mehmeti i II-te,u njoh me epitetin”Fatih”(Fitimtari)…….

    *”Turkoshaku Ballaban Pasha;tmerri i Atdheut dhe Familjes se vet.Lufta kunder GJ.KASTRIOTIT,masakrat shkaterrimet dhe vuajtjet qe i shkaktoi Vellezerve-Arber,disfatat e turpshme dhe vdekja e merituar”;….

    16195592_1853665214850005_6372407153509624845_nSulltan.Mehmeti i II-te Fatih,i pashprese ne luften kunder GJERGJ KASTRIOTIT,vendosi qe te nise kunder tij,pikerisht Ballaban Pashen,kete renegat Shqiptar i cili ishte njohes shume i mire jo vetem i territorit(vendlindja e tij)por sidomos i taktikes ushtarake te”Kryetrimit tone”dhe i reflekseve te tij ne fushen e Betejes…Keto ngjarje u zhvilluan nderkohe qe Ballaban Pasha sherbente si Sanxhakbej i qytetit te Ohrit(1464-1465)dhe ngjarjet vijuan ne kete menyre;…….Pas Betejes se Albulenes(2-shtator-1457),Sulltan.Mehmeti i II-te kishte humbur cdo shprese per ta mundur GJERGJ KASTRIOTIN,dhe i kerkoi paqe(1457)por paqja u trazua shume shpejt nga Papa spanjoll”Callistus i III-te(1378-1458)”…Gjithashtu osmanet u munden keqas edhe ne 4-beteja te tjeta sapo GJ.KASTRIOTI u kthye nga ekspedita e lavdishme italiane(1461-1462)ne ndihme te Mbretit te Napolit Ferrante i I-re/Ferdinando d’Aragona(1424-1494)”…Prandaj Sulltani kerkoi perseri qe te vendoste nje armepushim te ri 10-vjecar dhe marreveshja e paqes u nenshkrua ne Shkup me dt.27-prill-1463 por paqja nuk e pati jeten e gjate pasi luftimet rifilluan ne muajin gusht-1464 kur GJERGJ KASTRIOTI shpartalloi nje ushtri osmane prane qytetit te Ohrit,ushtri e komanduar nga Sheremeti(14-gusht-1464)…Menjehere pas ketyre ngjarjeve,Sulltan.Mehmeti i II-te u detyrua qe te therrase Komandantin e shquar osman,renegatin Arber”Ballaban Pasha(ish vartes i SKENDERBEUT ne vitet 1437-1439)”i cili se bashku me djemte e tij;Hamzai dhe Haziri,i kerkoi beteje hyjnorit GJERGJ KASTRIOTI,dhe ky si gjithmone ishte i gatshem per lufte…Perpara zhvillimit te betejes se Vajkalit,Ballabani i dergoi KASTRIOTIT si dhurata:6-kuaj te zgjedhur,rrace e paster arabe dhe nje shpate argjendi(ironia qendronte tek braktisja qe Kryetrimi i kishte bere asaj jete luksoze prane Sulltanit,duke zgjedhur luften nebrojtje te Arberise)dhe nderkohe,KASTRIOTI i dergoi si dhurata;Nje parmende druri,nje bastun bariu dhe nje Shqiponje me mesazhin se;”Me mire te kishe qendruar bujk qe te punoje token ne Mat ose Bari ne Martanesh se bashku me Babain tend dhe te jetoje i lire ne Atdhe,sesa te jetoje ne luks duke luftuar per Sulltanin kunder Atdheut&Familjes tende”!!!…Beteja e pare u zhvillua ne fushen e Vajkalit(Bulqize)ne vitin-1464 ku GJERGJ KASTRIOTI e fitoi kete beteje por fatkeqesisht,ushtaret osmane te Ballaban Pashes i kapin si rober-lufte,8-Komandantet me te shquar Arber si”Moisi Golemi i Dibres,Muzaka i Angjelines(nipi i GJ.KASTRIOTIT),Vladan Gjurica,Gjin Muzaka,Nikolle Berisha,Gjon Perlati,Gjin Manesi dhe Gjergj Kuka”,por gjithashtu edhe vete GJ.KASTRIOTI rrezikoi seriozisht jeten dhe shpetoi vetem fale vrullit te kalit te tij qe e nxori nga pusia e ngritur prej Ballaban Pashes!!!…Ballabani i mundur,i dergoi 8-Komandantet Shqiptare te zene rober per ne Stamboll,ne menyre qe te justifikonte humbjen e tij tek Sulltan.Mehmeti te II-te Fatih,dhe ky i fundit nuk pranoi asnje shperblim nga ana e GJERGJ KASTRIOTIT(i cili i lutej qe ti shkembente 1-Komandant Shqiptar me 200-rober turq)por ai dha urdher qe keto Shqiptare,te rripeshin te gjalle ne qender te Stambollit ku kokat e prera,te argetonin femijet turq dhe kufomat e tyre te shqyheshin nga qente!!!…Kjo ngjarje tragjike e beri GJERGJ KASTRIOTIN shume me te pameshirshem sesa pas tragjedise se Beratit(1455)sepse tani e tutje,ai nuk do te mbante me asnje rob lufte,por do ti masakronte te gjithe pa meshire…Beteja e dyte ndermjet GJ.KASTRIOTIT dhe Ballabanit u zhvillua ne Oranik te Dibres ku gjate kesaj beteje,osmanet pesuan nje disfate tjeter dhe Ballabani mezi shpetoi nga vdekja…Beteja e radhes u zhvillua perseri ne Vajkal(Bulqize)dhe ketu Shqiptaret pervec se fituan ne menyre te shkelqyer,ata me ne krye GJERGJ KASTRIOTIN,marshuan drejt territoreve Osmane ne Maqedonine e sotme dhe arriten deri ne Shkup ku plackiten aq sa munden neper pronat e osmaneve dhe sidomos fermen e madhe te Sulltanit,ku moren te gjithe kuajt dhe bagetine duke jua shperndare me pas,familjeve te varfra ne Arberi…Vlen per tu nenvizuar fakti,se gjate gjithe ketyre ngjarjeve,Babai i Ballabanit;Milloshi(veteran)&Vellai i tij i madh;Kostandini,luftonin pareshtur ne radhet e Gardes Pretoriane si Besnike te palekundur te GJERGJ KASTRIOTIT dhe kunder kriminelit Mehill qe tashme ishte shnderruar ne perbindeshin e turqizuar Ballaban,i cili kishte tradhetuar jo vetem atdheun(Arberine)por edhe kujtimin e Nenes se tij”Helena”te cilen e kishin perdhunuar dhe vrare,ushtaret osmane ne vitin-1430…Tradhetari Ballaban Pasha rikthehet ne Arberi ne muajin qershor-1466 duke shoqeruar Sulltan.Mehmetin e II-te fatih ne krye te nje ushtrie prej 160.000 vetash ne drejtim te keshtjelles legjendare te Krujes per ti dhene goditjen vendimtare,GJERGJ KASTRIOTIT,ne veren e vitit-1466 qe njihet si”Rrethimi i II-te i Krujes”…Sic dihet,Kruja i rezistoi sulmeve te artilerise dhe furise barbare osmane por Sulltani u hakmorr ne menyre kafsherore;Ekzekutoi mijera civile Arber,dogji fshatrat e Krujes,Kurbinit,Matit,Dibres,Durresit dhe pergjate lugines se Shkumbinit,ku vlen te citohet masakra e tmerrshme ne Qidhen te Dibres ku u copetuan plot 10.000 pleq,gra dhe femije por pasojat me te renda do te rezultonin pas ndertimit te Kalase se Elbasanit…Pasi Mehmeti i II-te fatih u terhoq i turperuar drejt Stambollit,ai la Ballaban Pashen ne krye te 80.000 ushtareve qe te vazhdonte rrethimin e Krujes me shpresen se”4000-Luftetaret e Garnizonit te Keshtjelles”qe komandohej nga”Tanush Topia(14?!-1467)”do te dorezoheshin ose te vdisnin nga uria!!!…Gjate gjithe kesaj periudhe(7-muaj radhazi),Ballaban Pasha;masakroi civile,Vellezer te nje gjaku,preu pemet frutore,shkaterroi te mbjellat,dogji vreshtat,e leshoi ushtrine osmane per placke,vrasje&perdhunime dhe sipas burimeve te kohes,keto ishin ditet me te zeza per Historine e Kombit tone,te shkaktuara nga nje Shqiptar…Viti-1466 shenon edhe tradhetine e radhes nga ana e njerezve me te afert te GJ.KASTRIOTIT pasi djali i”Mamica Kastriotit dhe i te ndjerit Muzak Topia”i quajtur”Reposh Topia”u bashkua me Ballaban Pashen pasi u martua me vajzen e tij!!!…Nderkohe,i gjendur ne veshtiresi,ne muajin dhjetor-1466,GJERGJ KASTRIOTI u nis nga Lezha drejt Raguzes(Dubrovnik)dhe lundroi drejt Ankones per te shkuar ne Rome(12-dhjetor-1466)ku”Atletit te Krishtit”,”Mbrojtesit te Krishterimit”dhe”Kapitenit te Pergjithshem te Selise se Shenjte”ju rezervua nje pritje madheshtore si ne kohet e arta te P.Romake kur Perandoret e shquar ktheheshin fitimtare nga ekspeditat ushtarake duke hyre triumfalisht brenda mureve te qytetit te perjetshem…Veneciani”Papa.Pali i II-te/Pietro Barbo(1417-1471)”u mrekullua nga paraqitja epike e hynjorit”GJ.KASTRIOTI”dhe e Luftetareve te tij Arber,por dhe nga e gjithe ajo pjesemarrje e jashtezakonshme e qytetareve romane dhe e banoreve te rrethinave te cilet ishin dyndur ne nje menyre te pabesueshme,prane Selise se Shenjte per te pare nga afer dhe nderuar”Shpaten dhe Mburojen e Krishterimit&civilizimit Europian”…Realisht,ndihma e Papa.Palit te II-te konsistoi vetem tek nje shume financiare e pamjaftueshme(5000-dukate),tituj honorifike,nje relike te shenjte,dhurara te tjera dhe fjale te mira te cilat qendronin shume larg pritshmerive nga ana e”GJ.KASTRIOTIT”i cili i zhgenjyer,u shpreh se;”Paska qene me mire,n.q.s do ti lija Osmanet te marshonin drejt Romes ne menyre qe keto Pape te nxirrnin nje mesim te mire”!!!…Rrethimi i Krujes vazhdoi pergjate gjithe dimrit te veshtire te viteve 1466-1467 dhe GJERGJ KASTRIOTI ne muajin prill-1467,u kthye nga Roma dhe Napoli me ndihma te pakta…Menjehere sapo u kthye ne Atdhe,organizoi nje ushtri prej 16.000-vetash ne qytetin e Lezhes dhe se bashku me Princin famemadh”LEKA i III-te DUKAGJINI(1410-1481)”,Vojvoda i Shkodres”Nikolle Moneta”dhe me ndihmen e disa reparteve Veneciane(500-mercenare)fillimisht sulmoi dhe shpartalloi nje ushtri osmane te komanduar nga vellai i Ballabanit;”Jonima/Jonuzi”me dt.19-prill-1467 dhe ketu zuri rob”Jonuzin se bashku me te birin”dhe u nis per nje sulm te pergjithshem drejt Krujes ku po e priste Ballaban Pasha i hidheruar per disfaten e te vellait renegat dhe pengmarrjen e tij nga GJ.KASTRIOTI…Sulmi u zhvillua diten e”Shen.Gjergjit me 23-prill-1467(sipas kalendarit te sotem Gregorian)”dhe Ballaban Pasha;nga rrethues,u kthye ne”i rrethuar”dhe fatmiresisht gjate ketij sulmi te befasishem,Ballaban Pasha u godit me nje shigjete ne fyt nga nje harketar i garnizonit te Krujes i cili quhej”GJERGJ ALEKSI”qe sipas burimeve historike,ishte nje Harketar-Gjahtar profesionist nga Malesia e Krujes…Vdekja e Ballaban Pashes,shkaktoi demoralizimin e plote te ushtrise osmane e cila u terhoq me shume humbje dhe duke qene se mbeten pa Komandant,ata perbenin nje pre shume te lehte per Malesoret Arber te cilet u leshuan me te gjitha forcat duke u hakmarre pa meshire dhe i ndoqen kemba-kembes deri brenda territorit osman…Pas kesaj fitoreje te bujshme,GJERGJ KASTRIOTI,furnizoi me ushqime Garnizonin legjendar te Krujes qe po behej gati per rrethimin e III-te te Krujes sepse ne muajin korrik-1467,Sulltan.Mehmeti i II-te fatih,u rikthye ne krye te nje ushtrie akoma me te madhe qe te hakmerrej per humbjen katastrofike dhe vrasjes se Ballaban Pashes,por edhe kesaj here,u detyrua qe te terhiqet me shume turp dhe nga ana tjeter e mbyti Arberine ne gjak duke kryer nje gjenocid qe kurre nuk e kishte perjetuar ndonje komb europian deri ne ate kohe ku brenda 15-diteve te qendrimit te Sulltanit ne Arberi,llogaritet qe te jene masakruar deri ne 30.000-Arber(civile)brenda nje dite te vetme(cit.burimet osmane)…….

  • Emigrimi i Donika Kastriotit në Itali pas vdekjes së Skënderbeut

    Emigrimi i Donika Kastriotit në Itali pas vdekjes së Skënderbeut

    Me vdekjen e Gjergj Kastrioti Skënderbeut më 17 janar të vitit 1468, një valë e re migrimesh të fisnikëve dhe popullatës arbërore ndodhi nga frika e pushtimit osman.

    I njëjtë ishte fati i zonjës Donika bashkë me të birin e saj, Gjon II Kastrioti. Aleati i ngushtë i Skënderbeut, mbreti Ferdinandi i Napolit i ofroi ndihmë Donikës, duke i premtuar se do e strehonte në mbretërinë e tij. Në letrën e mbretit Ferdinand për vdekjen e Skënderbeut dërguar Donikës më 24 shkurt 1468, ai shkruan:

    “Gruas së Skënderbeut nga mbreti i Siçilive…E shkëlqyera Zonjë, po aq dhe nënë shumë e dashur. Me shumë keqardhje dëgjuam së Skënderbeu, burri juaj shumë i dashur, për ne si baba, ka vdekur me vullnetin e Zotit…Jeronim Karvineo, familjari i yni, do ju tregojë si do të veprohet, andaj ju lutem, të keni besim të plotë tek ai…”

    Donika, si shumë fisnikë tjerë shqiptarë, arriti të strehohej në oborrin mbretëror të Napolit deri më 1494, ku kishte miqësi të ngushtë me gruan e Ferdinandit, mbretëreshën Juana të Aragonës, ku Donika, si gjithë fisnikëria tjetër arbërore që u largua nga atdheu, si shenjë nderimi, u lirua nga çdo taksë.

    📸 Gravurë e Donika Kastriotit (1596)“Donice Scanderbegi Uxor” (Donika, Gruaja e Skënderbeut)

  • Tri shtyllat e biografisë së vërtetë të Gjergj Kastriotit

    Tri shtyllat e biografisë së vërtetë të Gjergj Kastriotit

    NGA: GJON KEKA

    Debati mbi biografinë e jetës dhe veprave të Gjergj Kastriotit nuk ka nisur sot ,as dje, por që me daljen e tij në skenën europiane, aty nisin debatet dhe nuk mbarojnë as sot, e nuk do të mbarojnë as nesër nëse ,një herë e mirë nuk triumfojnë tri shtyllat e mëpoashtme të së vërtetës, në vend të gënjeshtrave e shtrembërimeve të mëvonshme që nxorrën kokën nga errësirat e tyre.

    Kështu që,tri shtyllat mbi të cilat qëndron e vërteta e jetës dhe veprave të kryezotit arbëror Gjergj Ksstrioti janë këto:

    Pal Engjëlli, sekretar i shtetit të Arbërit,këshilltar e bashkëpunëtor i ngushtë i kryezotit arbëror Gjergj Kastrioti,dëshmitar okular ,i pa të gjitha me sytë e tij atë që bëri dhe jetoi Gjergj Kastrioti i madh,

    closevolume_offDhimitër Frangu, arkëtar i shtetit të Arbërit, këshilltar,diplomat dhe bashkëpuntor i kryezotit Gjergj Kastrioti, dëshmitar okular ,i pa të gjitha me sytë e tij atë që bëri dhe jetoi Gjergj Kastrioti i madh,

    Marin Barleti, bashkëkohës dhe mbledhës i gjurmëve të jetës e veprave të kreyzotit arbëror Gjergj Kastrioti

    I vendosa këto tre emra ,të cilët edhe kanë shkruar edhe vepra për mbretin dhe kryezotin arbëror Gjergj Kastriotin si shtylla mbi të cilat është ndërtuar biografia e vërtetë e jetës dhe veprës së Gjergj Kastriotit.Dhe kjo jo pa arsye, sepse sot ka edhe në mesin tonë që thonë ,se ajo që është shkruar për Skënderbeun është përrallë, madje deri në mohime. Por,si mund të thuhet përrallë ,kur dihet se dy nga emrat që nënvizova më lartë janë dëshmitar okular, pra flasin atë që kanë parë me sy dhe kanë jetuar e bashkëvepruar me mbretin dhe kryezotin tonë arbëror Gjergj Kastrioti.

    Unë për vete ,nuk kam nevoj me i besu askujt tjetër dhe për asnjë dëshmi tjetër për ta përcjell mesazhin e jetës dhe veprave të të madhit tonë Gjergj Kastrioti pos këtyre tri shtyllave , mbi të cilat është ndërtuar biografia e këtij mbreti të madhë të arbërir dhe Europës, madje edhe autorët ,studiuesit dhe historianët e gjithë botës janë mbështetur në këto tri shtylla.Edhe përkthimet në gjuhët e botës e veprave të Gjergj Kastriotit janë mbështetur në këto tri shtylla.

    Nisur nga kjo, të gjithë ata që kanë shkruar mëpas nëse nuk janë mbështetur tek këto tri shtylla,unë nuk kam asnjë arsye me i besu atyre.

    Madje ,ka pas edhe autor, studiues,historian etj,që kanë shkruar gënjeshtra ,shtrembërime,të cilët nuk janë mëbshtetur në këto tri shtylla të lartpërmendura të së vërtetës, por në gënjeshtra të cilat sot ka njerëz që i besojnë më shumë këtyre pseudohistorianëve,pseudostudiuesve e pseudoautorëve të cilët e kanë shtrembëruar biografinë e mbretit dhe kryezotit tonë Gjergj Kastrioti.

    Unë i besoj dëshmitarëve okular dhe bashkëpunëtorëve të kreyzotit tonë arbëror Gjergj Kastrioti,siç janë: Pal Engjëlli, Dhimitër Frangu dhe Marin Barleti ,sepse ata kanë shkruar atë që kanë parë sytë e tyre dhe kanë jetuar më të e bashkëvepruar. Nuk mund t’i besoj unë asnjë dhe askujt tjetër që nuk kanë qenë as dëshmitar okular të të bëmave të kreyheroit tonë ,as bashkëkohës ,e as bashkëveprimtar. Poashtu nuk mund t’i besoj unë,”pseudove” të mëvonshëm që jo vetëm se nuk kanë qenë dëshmitar, por as nuk janë mbështetur në këto tri shtylla të së vërtetës,por në imagjinata,gënjeshtra ,iluzione etj.

    Sot, është koha e të vërtetës,pra që më shumë t’i besohet këtyre tri shtyllave si më larët mbi të cilat është pru para nesh imazhi, jeta ,vepra dhe pasqyra e plotë e asaj epoke të lavdisë së historisë së kombit tonë,se sa me i besu atyre që kanë nxjerrë më pas teza,kanë errësu, dhe kanë shtrembëru figurën dhe jetën e veprën e kreyzotit dhe mbretit arbëror Gjergj Kastriotit,madje tendencat vazhdojnë deri në ditët tona.

  • Kujtesë historike: Shtypi europian e përkujton vdekjen e Gjergj Kastriotit

    Kujtesë historike: Shtypi europian e përkujton vdekjen e Gjergj Kastriotit

    NGA: GJON KEKA

    Me 17 Janar është përvjetori i 555 i vdekjes(tek arbërorët ai ka mbetë i pavdekshëm) i kryehorit tonë arbëror Gjergj Kastriotit.

    Se sa i famshëm ishte emri i Gjergj Kastriotit në Europë ,shihet edhe nga përvjetorët e vdekjes që i bëheshin në shtypin dhe vendet e ndryshme të Europës të cilat e kishin patur dhe e mbanin si figurë frymëzuese të lirisë dhe shembull i mbrojtjes së civilizimit të përbashkët europian.

    Sikur shihet edhe këtu bashkëngjitur(Grazer Volksblatt ,Graz,Jänner.1894;Reichspost. Wien,Jänner, 1909),shtypi austriak i kushtonte një pjesë në kalendarin e kujtesës historike edhe përvjetorit të vdekjes së Gjergj Kastriotit.[Gjon Keka].

  • Një portret i rrallë i Gjergj Kastriotit-Skënderbeut nga fillimi i shek. XIX!

    Një portret i rrallë i Gjergj Kastriotit-Skënderbeut nga fillimi i shek. XIX!

    Është një portret, thuajse krejtësisht i panjohur për historiografinë tonë, riprodhimi është zbuluar në biografinë e parë të shkruar në gjuhën e vjetër serbe, e cila i është kushtuar heroit tonë kombëtar. Tërheqë vëmendjen, sidomos titulli mbret dhe origjina arbërore e Gjergj Kastriotit-Skënderbeut, prejardhje që nuk u kontestua asnjëherë nga rrethet intelektuale serbe të asaj kohe. Në këtë kontekst, duhet theksuar se përpjekjet për serbizimin e Heroit nisën veçanërisht me Garashanin (1844) dhe pasuesit e tij të shkollës antropologjike, të cilët u përpoqën të shuanin çdo dritë jo vetëm nga historia jonë e lavdishme. Libri u botua në Pesch, Hungari në 1828!

    https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fpermalink.php%3Fstory_fbid%3Dpfbid037xq6wveSgafQQfvbkBkyzRz6dnqHhnBTjVbudggcrGK4Fnm4nVwxEHjTnZrLSBCVl%26id%3D100008685422907&show_text=true&width=500