Lajmidites.com

Tag: kadare

  • “Në mesditë Byroja Politike u mblodh”, poezia e Kadaresë që sfidoi regjimin

    “Në mesditë Byroja Politike u mblodh”, poezia e Kadaresë që sfidoi regjimin

    Ismail Kadare

    Në tetor të vitit 1975 Ismail Kadare do të sfidonte regjimin me poezinë “Në mesditë Byroja Politike u mblodh”, apo siç njihet ndryshe “Pashallarët e kuq”.

    Asokohe, shkrimtari tentoi ta botonte por korrigjuesit dhe kritikët në redaksinë e gazetës “Drita” ngritën alarmin.

    Poema denonconte hapur dështimin dhe përlyerjen me gjak të sistemit diktatorial.Ju ftojmë ta lexoni:

    Ismail Kadare: Pashallarët e kuq

    Në mesditë Byroja Politike u mblodh.Vallë ç’ka ndodhur në kufijtë veriorë.Në kufijtë e jugut vallë ç’ndodh.Qielli është me re dhe dimri sjell dëborë.Mos lëvizën klasat e përmbysura,Mos ka katastrofë në prodhim.Vallë ambasadorët mos kanë nisurRadiograme plot shqetësim.Jo. Kufijtë e shtetit janë të qetë.Nga ambasadat lajme me alarm nuk ka.Dhe nën diktaturë të proletariatit,Dimërojnë kokëulur ish kastat e mëdha.Dhe prodhimi është normal dhe ditëtRrjedhin të zakonshme në dhjetor…Po ahere pse kështu papriturNë mesditë Byroja Politike umblodh?

    Shtetet s’prishen kurrë nga çatitë.Shumë shumë mund të pikojnë diku.Nga themelet ata prishenKëtij ligjiShteti socialist i bindet gjithashtu.Mund që lart çdo gjë të duket bukur,Gara socialiste, merrja këngës, haj.Dhe pankartat dhe heronjtë e punësNë gazetë lokale në Një Maj.Telegrame urimi, diell i ndriturNë mitingje e vjersha letrarësh të rinjKurse poshtëpikërisht në themelitëRritet ngadalë tumor i zi.Për armiqtë kemi topat, himnet, vallet.Ambasadat që rrëfejnë diçka për ta.Për burokratizmin ç’kemi vallë?Topat s’pijnë ujëdhe konsuj atje s’ka.

    Midis shkresash, telefonash,letërthithëseshAta skenat mbushin gjithnjëMjaft me këtë qeshje dashamirëseBurokratët janë tjetër gjë.Jo me bojë pelikan përjargur,Si tuafë të këndshëm ho, ho, ho,Por të kobshëmme duar të përgjakuraGjer në bryle unë ata i shoh.I shoh atje thellë tek rrëmojnë.Në themelet e revolucionit pikërisht.Ç’bëjnë ashtupse trupat e dëshmorëveKthejnë djathtas, majtas dhepërmbys?Pa shiko,trupat sikur i lajnë.Nga themelet gjakun duan të fshijnë shpejt.Dhe pas gjakut amanetet q’ata lanë,Idealet dhe parimet krejt.Dhe vulën e gjakut si ta zhdukin,Oh, e dijnë se është lehtë pastajTë ndryshojnë revolucionin, diktaturënE punëtorëvethelbin e saj.Ja kështu, atje në gjunjë të ulurLajnë e shplajnë gjakun pa pushimPo ç’patën papriturPse u ndalënTek një yrt i shkretë, tek një djerrinë.Këtu janë varrosur të përmbysurit:Pashallarë, bejlerë, familjet e mëdhaAta sulen, trupat kthejnë përmbys e nisinQë t’i zhveshin me një vrull hata.Rrobe sundimtarësh të përgjaktaMe nishane e grada veshin shpejt.Dhe me to mbi supe nëpër natëIkin drejt mëngjezit si rrebesh.

    Dhe mëngjezi erdh,Të zbetë, të ngrirë,Nën mantelet me nishane e me kurorëAta shkojnë në zyra, ministrira,Madje ngjiten gjer në Komitet Qendror.Pashallarë të kuq. Bejlerë me tesera partijeBaron-sekretarë. Bosë të naftës. Varg.Në kortezh të zymte, nën himne liturgjieÇojnë tabutin e revolucionit për në varr…

    Kurse pamja e jashtme ishte ndrysheBuzëqeshje, tundje grushti në mitingThjeshtësi tek xha Kamberi, tek X gjyshe,Dhe fjalët “Enver” “parti”, “autokritikë”.Kështu ishte ditën, kurse natënZbrisnin në themel ata sërish.Por revolucioni s’ish kala e RozafatitQë duronte ditën ngre e ngre e natën prish.

    Enver Hoxha, syri i tij i mprehtëIshte i pari që dyshoi për ta.Dhe ahere në themele të shtetitZbriti si në baladat e mëdha.Një pishtar të kuq mbante në dorë.Dheu dridhejFlaka mbi ta ra.Dhe i pa tek prishnin gjakun e dëshmorëveTek ndanin mantelet seç i pa.“Ja, ku qenkeni!”Ata u ngrinë.– Oh, shoku Enver, hm, rroftë, oj!-Por ai i mvrejtur me dhembjen në çdo thinjëSi një mal në dimër bubulloi.Krisht ai nuk ish që t’i dëbonteNga pushteti me kamçik dhe stap.Ai klasën ngriti të punëtorëve.Për ta bërë burokratizmin zap.

    Si dikur patrullat partizaneShtegëtojnë ekipet e kontrollit punëtor.Që të mos i marrin ministritë me topa Nesër.Sot i marrim me kontroll.Diktaturë e klasës s’është veç në vjershaDhe në ditlindjen e veteranit tornitor.Je për socializmin?Vrapo në rrjeshtaShpall kudo dhe mbi këdokontroll punëtor.Bjeri ditë e natë burokratizmit,Klasën që u përmbys nën këmbë e mbaj.Në se s’do që nesër skuadër e pushkatimitTë të vejë në mur tek Bulevardi i Madh.

    Ditët ikin.Vorbullat e ngjarjeveNëpër stinë e vite shtjellen me furiVijnë plenumet e partisë porsi ushtarëtE revolucionitnë stuhi.Ecën klasa pas partisë në ditë epike,Populli pas klasës derdhet oqeanDhe n’u mbledhtë prapë Byroja PolitikeMesditë a mesnatëgati të gjithë janë.

    ObserverKult

    Ismail Kadare

    Lexo edhe:

    POEZIA MË E BUKUR E ISMAIL KADARESË: LLORA

    ObserverKult

  • Edison Ypi: Kur e vizituam Lasgushin, ja çka i tha Kadare për Koliqin

    Edison Ypi: Kur e vizituam Lasgushin, ja çka i tha Kadare për Koliqin

    Ismail Kadare dhe Lasgush Poradeci

    Nga Edison Ypi

    Shtëpia e Lasgushit ndodhej në kërthizën e Pogradecit të vjetër, atje ku zhvillohet rrëfimi dramatik më i bukur shkruar në shqip, “Lumi i Madh” nga Mitrush Kuteli.

    Kopshti i vogël me ferra dhe kati i parë shkatarraq ishin një realitet surreal krejtësisht i padeshifrueshëm.

    Ngjitja në katin e dytë ku pushonte i fundit rilindas nëpër shkallët e drurit që luhateshin dhe kërrcisnin, ishte një ritual i detyrueshëm si në filmat e horrorit.

    Këto, nja dy a tri kthina misterioze, dhe dhoma lart, ishin një “thriller” aq sugjestiv sa Alfred Hitchcock-u nuk do guxonte t’i përshkruante.

    Shtëpia nga jashtë dukej si e vizatuar nga eksperta hollivudianë, në mënyrë aq mjeshtërore, sa nuk të linte asnjë dyshim se ajo shtëpi ndodhej aty e paprekur që nga Mesjeta.

    Para asaj shtëpie ëndërrash, para asaj kështjelle legjendash me princesha të bardha dhe princër të kaltër, mund të rrije i ngurosur me vite pa t’u nginjur syri dhe shpirti.

    Ajo shtëpi e vjetër ishte aq marramendëse sa nuk kuptohej nëse ishte prej tullash, prej guri, prej druri, prej drite, apo prej mjegulle.

    Një pasdite vajta për vizitë në atë Tempull.

    Në dhomën lart ishin dy çupat e Lasgushit, Maria dhe Nina, e kudondodhura Meri Lalaj, dhe Sovrani, Lasgushi.

    Lasgushi rrinte gjithë kohës gjysëm shtrirë me shpinën mbështetur mbi dy jastëkë, këmbë mbi këmbë, sytë drejt infinitit.

    Hyri Kadare me një tjetër.

    Për tjetrin aty për aty qarkulloi vesh më vesh pëshpërima; Është i sapoemëruari “me ulje” nënkryetar i Degës së Punëve të Brendshme.

    Qesha me vete;

    Në Pogradec me ulje unë nga inxhinier në teknik për shkak të vëllait në burg në Spaç, po “me ulje” edhe shoqëruesi i Kadaresë.

    Kadare, i tëri brenda një ekstaze adhurimi ndaj Zeusit kryelartë këmbë mbi këmbë me qenin Cuc pranë.

    Tjetri që hyri me Kadarenë, edhe ai me një adhurim të papërmbajtur, i tregoi Lasgushit përmbledhjen e Poezive në një botim luksoz që kishte marrë në Prishtinë. Të vetmet fjalë që shqiptoi gjatë gjithë kohës që zgjati ajo bisedë ishin; J’u duan shumë në Kosovë Zoti Lasgush.

    Nuk u përmend asnjë soc-autor.

    Nuk u fol për asnjë kongres, komitet, plenum.

    U fol me respekt për Nolin, Fishtën, Migjenin.

    Kadare përmendi Ernest Koliqin për të cilin, mes tjerash, tha se “po duan ta përdhosin”.

    Lasgushi lëvizi nga vendi.

    Tha me kërcënim;

    -Kush guxon ta ndoti Koliqin ?!

    U fol për Garsia Markes, Miguel Anhel Asturias, etj.

    Maria, Nina, Meri, unë, dëgjonim të nemitur.

    Pas një pauze, Kadare;

    -Zoti Lasgush, thuaji këtij shokut (nënkryetarit të sapoemëruar të Degës së Brendshme) ndonjë hall që ke, se ndoshta të ndihmon.

    Nuk kishim asnjë shpresë dhe nuk mund të bënim asnjë hamendje se mund të ekzistonte ndonjë arsye që mund ta bënte Lasgushin të hiqte këmbën mbi këmbë, t’i largonte sytë nga infiniti, të drejtonte shpinën, aq më pak të hapte gojën e të fliste për të qarë ndonjë hall.

    Por edhe nëse çudia do ndodhte, dhe Lasgushi do fliste, dhe hallin do ta qante, çfarë na mori mendja se mund të thoshte, ishte ndonjë problem që lidhej ndoshta me transferimin e Ninës në Tiranë, a diçka tjetër të kësaj natyre.

    Lasgushi foli për të folur, por për asnjë hall të tillë.

    Pa lëvizur nga vendi, pa e drejtuar kurrizin, pa e kthyer kokën, pa i hequr sytë nga infiniti, Zeusi tha;

    -Thuaji tu thotë policëve të mos ma vrasin qenin.

    Rrënqethja që shkundi shtyllat kurrizore të mysafirëve bëri të dridhej e tërë ngrehina.

    ObserverKult

    ——————————————————————————————–

    Lexo edhe:

    EDISON YPI: PO MOR PLEHRA PO… DO MBURREM DERISA TA GJEJ NJË QË KA SHKRUAR LETRA SI UNË…

    Nga Edison Ypi

    Letrat që i kam nisur vëllait në Spaç. Nostalgjira të trishta. Nuk është mirë t’u afrohesh se sëmuresh.

    Kanë mbetur disa dhjetra. Të tjerat kanë humbur.

    Nuk i jam kthyer asnjërës prej atyre letrave për të parë çfarë kam zhgrrapsur ‘many tears ago’.

    Aso kohe, nëna ime Hasia dhe unë, jetonim si Zonja Nurihan dhe Mark Zavalina. Prisnim e përcillnim mysafirë me halle të ngjajshme.

    Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:

    ObserverKult

  • Franca nderon Ismail Kadarenë: Spiropali – “Parisi i tha faleminderit luftëtarit të paepur të Shqipërisë Europiane”

    Franca nderon Ismail Kadarenë: Spiropali – “Parisi i tha faleminderit luftëtarit të paepur të Shqipërisë Europiane”

    Në një gjest simbolik dhe me vlerë të jashtëzakonshme kulturore, qyteti i Parisit ka vendosur të nderojë shkrimtarin e madh shqiptar Ismail Kadare me një pllakë përkujtimore në adresën 63 Boulevard Saint-Michel, vendi ku ai krijoi disa prej veprave më të njohura të letërsisë botërore.
    Lajmin e ka përshëndetur Ministrja për Evropën dhe Punët e Jashtme, Elisa Spiropali, e cila në një reagim e quajti këtë akt “një falënderim të Francës për luftëtarin e paepur të Shqipërisë Europiane”.
    Spiropali theksoi se në atë adresë do të përjetësohet kujtimi i një figure që “e ngriti Shqipen dhe Shqipërinë në lartësi dhe largësi të panjohura më parë”. Sipas saj, Kadare është shndërruar në një simbol që i dha dinjitet dhe krenari një kombi të vogël, por me shpirt të madh.
    Postimi i plotë i Spiropalit:
    Parisi i tha “Faleminderit” luftëtarit të paepur të Shqipërisë Europiane.
    Në adresën 63 boulevard Saint-Michel 75005, ku Ismail Kadare shkroi perla të përbotshme dhe të tejkohshme, do të vendoset pllaka e Tij përkujtimore.
    Në ato pak shkronja, do të kujtohet se Kadare e ngriti Shqipen dhe Shqipërinë në lartësi dhe largësi të panjohura më parë.
    Do të mbushemi me krenari se edhe pse Ai i përket letërsisë botërore, ushqeu shpirtërisht e lartësoi moralisht popullin e Tij.
    Do të përjetësohet nderi që Shqipëria dhe shqiptaria tek Ai dhe vepra e Tij gjetën formën më të lartë të vetvetes.
    Do të na kujtohet se Kadare u shndërrua në pasaportën e Shqipërisë atëherë kur vetë Shqipëria ishte brenda kafazit të izolimit, e qëndroi në atë piedestal edhe kur qemë të përbuzur e të keqkuptuar, luftoi për ne, edhe kur ne luftonim kundër Tij.
    Në atë pllakë do të gdhendet emri i kolosit kulturor, humanist, patriotik, që na dha gjithçka e nuk mori kurrë asgje.
    Merci Paris! Merci à la France!

  • Parisi nderon Ismail Kadarenë: Pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe aty ku Kadare dhe familja e tij jetuan për vite me radhë

    Parisi nderon Ismail Kadarenë: Pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe aty ku Kadare dhe familja e tij jetuan për vite me radhë

    Në një gjest të veçantë nderimi, Këshilli Bashkiak i Parisit votoi me unanimitet për vendosjen e një pllake përkujtimore në nder të shkrimtarit Ismail Kadare.
    Pllaka do të vendoset në adresën 63, bulevardi ‘Saint-Michel’, aty ku Kadare dhe familja e tij jetuan për vite me radhë, dhe ku autori krijoi disa nga faqet më të ndritura të letërsisë së tij.
    Ky vend tashmë do të mbetet si një pikë referimi kulturore për lexuesit e Kadaresë dhe admiruesit e artit shqiptar në Francë.
    Ambasada e Shqipërisë në Francë, nëpërmjet një postimi, e ka cilësuar këtë vendim si një “homazh të gjallë dhe emocionues” jo vetëm për Kadarenë, por edhe për Shqipërinë dhe kulturën shqiptare në tërësi. “Faleminderit Parisit, faleminderit Francës,” shkruhet në njoftimin zyrtar të ambasadës, që shoqërohet me flamujt e të dy vendeve – simbol i lidhjeve të thella kulturore që Kadareja ndihmoi të ndërtonte midis Tiranës dhe Parisit.

  • Parisi nderon Ismail Kadarenë, pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe në zemër të qytetit

    Parisi nderon Ismail Kadarenë, pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe në zemër të qytetit

    Parisi ka nderuar kolosin e madh të letërsisë shqiptare, Ismail Kadare, me një pllakë përkujtimore që do të vendoset në nder të tij në zemër të kryeqytetit francez.
    Pllaka përkujtimore do të vendoset në adresën 63, bulevardi “Saint-Michel”, aty ku Kadare dhe familja e tij jetuan për vite me radhë dhe ku ai krijoi disa prej veprave më të shquara të letërsisë shqipe. Ky vend do të kthehet në një pikë simbolike për lexuesit dhe admiruesit e Kadaresë, duke e përjetësuar kujtimin e tij në një nga qendrat më të rëndësishme kulturore të Europës.
    Vendimi për këtë nderim është miratuar me unanimitet nga Këshilli Bashkiak i Parisit, si shenjë respekti për kontributin e jashtëzakonshëm të shkrimtarit shqiptar në letërsinë botërore.
    Ismail Kadare, i cili u nda nga jeta më 1 korrik 2024, në moshën 88-vjeçare, mbetet një figurë qendrore e kulturës shqiptare dhe një prej autorëve më të përkthyer të Ballkanit. Fillimet e tij letrare ishin në poezi, me vëllime si “Frymëzime djaloshare” dhe “Përse mendohen këto male”, ndërsa fama e madhe erdhi me romanin “Gjenerali i ushtrisë së vdekur” (1963).
    Në vijim, ai pasuroi letërsinë shqiptare me vepra të pavdekshme si “Kronikë në gur”, “Prilli i thyer”, “Pashallëqet e mëdha”, “Kamarja e turpit” dhe “Kush e solli Doruntinën”.
    Veprat e tij janë përkthyer në mbi 45 gjuhë të huaja, ndërsa Kadare është nderuar me çmime të shumta ndërkombëtare, përfshirë “The Booker Prize Man” në vitin 2005. Ai është gjithashtu anëtar korrespondent i Akademisë së Shkencave Morale dhe Politike të Francës që nga viti 1994, si dhe mban dekoratat “Nderi i Kombit” dhe “Kryqi i Legjionit të Nderit”.

  • Parisi nderon Ismail Kadare me pllakë përkujtimore në bulevardin “Saint-Michel”

    Parisi nderon Ismail Kadare me pllakë përkujtimore në bulevardin “Saint-Michel”

    Këshilli Bashkiak i Parisit ka marrë një vendim historik për të nderuar shkrimtarin e madh shqiptar Ismail Kadare, me vendosjen e një pllake përkujtimore në adresën 63, bulevardi Saint-Michel, ku Kadare dhe familja e tij jetuan për shumë vite dhe ku ai krijoi disa prej veprave më të bukura të letërsisë së tij.
    Vendimi u miratua njëzëri nga Këshilli Bashkiak i Parisit, si një homazh i gjallë dhe emocionues për kolosin e letrave shqipe dhe, nëpërmjet tij, për kulturën shqiptare.
    Lajmin e bëri të ditur në një reagim në rrjetet sociale, Ambasada e Republikës së Shqipërisë në Francë, duke e cilësuar këtë vendim si një akt nderimi jo vetëm për Kadarenë, por për mbarë kulturën shqiptare.
    “Këshilli Bashkiak i Parisit i bëri një homazh të gjallë dhe emocionues kolosit të letrave shqipe Ismail Kadare dhe, nëpërmjet tij, njëkohësisht edhe Shqipërisë dhe kulturës shqiptare, teksa votoi sonte në mbrëmje, me unanimitet, për vendosjen e pllakës me emrin dhe në nderim të Ismail Kadaresë, në adresën 63 boulevard Saint-Michel në Paris, vendi ku ai dhe familja e tij jetuan për shumë vite dhe ku autori shkroi disa nga faqet më të bukura të letërsisë së tij. Faleminderit Parisit, faleminderit Francës”.
    Ismail Kadare u nda nga jeta më 1 korrik 2024, në moshën 88-vjeçare. Ai konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë bashkëkohore evropiane dhe figura më e shquar e letërsisë shqiptare të shekullit XX.
    Ndër veprat e tij më të njohura përfshihen Gjenerali i ushtrisë së vdekur, Kronikë në gur, Prilli i thyer, Pallati i ëndrrave, Koncert në fund të dimrit.
    Krijimtaria e Kadaresë është përkthyer në dhjetëra gjuhë dhe është vlerësuar me shumë çmime ndërkombëtare, përfshirë Prix Mondial Cino Del Duca dhe Jerusalem Prize.

  • Parisi nderon Ismail Kadarenë me pllakë përkujtimore në bulevardin “Saint-Michel”

    Parisi nderon Ismail Kadarenë me pllakë përkujtimore në bulevardin “Saint-Michel”

    Këshilli Bashkiak i Parisit ka marrë një vendim historik për të nderuar shkrimtarin e madh shqiptar Ismail Kadare, me vendosjen e një pllake përkujtimore në adresën 63, bulevardi Saint-Michel, ku Kadare dhe familja e tij jetuan për shumë vite dhe ku ai krijoi disa prej veprave më të bukura të letërsisë së tij.
    Vendimi u miratua njëzëri nga Këshilli Bashkiak i Parisit, si një homazh i gjallë dhe emocionuespër kolosin e letrave shqipe dhe, nëpërmjet tij, për kulturën shqiptare.
    Lajmin e bëri të ditur në një reagim në rrjetet sociale, Ambasada e Republikës së Shqipërisë në Francë, duke e cilësuar këtë vendim si një akt nderimi jo vetëm për Kadarenë, por për mbarë kulturën shqiptare.

    “Këshilli Bashkiak i Parisit i bëri një homazh të gjallë dhe emocionues kolosit të letrave shqipe Ismail Kadare dhe, nëpërmjet tij, njëkohësisht edhe Shqipërisë dhe kulturës shqiptare, teksa votoi sonte në mbrëmje, me unanimitet, për vendosjen e pllakës me emrin dhe në nderim të Ismail Kadaresë, në adresën 63 boulevard Saint-Michel në Paris, vendi ku ai dhe familja e tij jetuan për shumë vite dhe ku autori shkroi disa nga faqet më të bukura të letërsisë së tij. Faleminderit Parisit, faleminderit Francës.”
    Ismail Kadare u nda nga jeta më 1 korrik 2024, në moshën 88-vjeçare. Ai konsiderohet si një nga autorët më të mëdhenj të letërsisë bashkëkohore evropiane dhe figura më e shquar e letërsisë shqiptare të shekullit XX.
    Ndër veprat e tij më të njohura përfshihen Gjenerali i ushtrisë së vdekur, Kronikë në gur, Prilli i thyer, Pallati i ëndrrave, Koncert në fund të dimrit.
    Krijimtaria e Kadaresë është përkthyer në dhjetëra gjuhë dhe është vlerësuar me shumë çmime ndërkombëtare, përfshirë Prix Mondial Cino Del Duca dhe Jerusalem Prize.
    /vizionplus.tv

  • Parisi nderon Ismail Kadarenë/ Pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe në zemër të qytetit

    Parisi nderon Ismail Kadarenë/ Pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe në zemër të qytetit

    Parisi ka nderuar kolosin e letërsisë shqiptare Ismail Kadare, me vendosjen e një pllake përkujtimore në nder të tij. 
    Pllaka do të vendoset në adresën 63, bulevardi ‘Saint-Michel’, aty ku Kadare dhe familja e tij jetuan për vite me radhë, dhe ku autori krijoi disa nga faqet më të ndritura të letërsisë së tij. 
    Ky vend tashmë do të mbetet si një pikë referimi kulturore për lexuesit e Kadaresë dhe admiruesit e artit shqiptar në Francë. Vendimi u morr me unanimitet të plotë nga këshilli Bashkiak i Tiranës. 
    Ambasada e Shqipërisë në Francë ka reaguar përmes një postimi zyrtar në rrjetet sociale, ku e ka cilësuar vendimin si një “homazh të gjallë dhe emocionues” jo vetëm për Kadarenë, por për të gjithë kulturën shqiptare. 
    “Faleminderit Parisit, faleminderit Francës”, thuhet në reagimin e ambasadës, i shoqëruar me flamujt e të dy vendeve, një simbol i lidhjes së thellë që Kadare ndërtoi mes Tiranës dhe Parisit përmes veprës së tij. 
     
     
     
     
     
     
     

  • Pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe në zemër të qytetit, Parisi nderon Ismail Kadarenë

    Pllakë përkujtimore për kolosin e letrave shqipe në zemër të qytetit, Parisi nderon Ismail Kadarenë

    Parisi ka nderuar kolosin e letërsisë shqiptare Ismail Kadare, me vendosjen e një pllake përkujtimore në nder të tij.

    Pllaka do të vendoset në adresën 63, bulevardi ‘Saint-Michel’, aty ku Kadare dhe familja e tij jetuan për vite me radhë, dhe ku autori krijoi disa nga faqet më të ndritura të letërsisë së tij.
    Ky vend tashmë do të mbetet si një pikë referimi kulturore për lexuesit e Kadaresë dhe admiruesit e artit shqiptar në Francë. Vendimi u morr me unanimitet të plotë nga këshilli Bashkiak i Tiranës.
    Ambasada e Shqipërisë në Francë ka reaguar përmes një postimi zyrtar në rrjetet sociale, ku e ka cilësuar vendimin si një “homazh të gjallë dhe emocionues” jo vetëm për Kadarenë, por për të gjithë kulturën shqiptare.
    “Faleminderit Parisit, faleminderit Francës”, thuhet në reagimin e ambasadës, i shoqëruar me flamujt e të dy vendeve, një simbol i lidhjes së thellë që Kadare ndërtoi mes Tiranës dhe Parisit përmes veprës së tij.

    Top Channel

  • Përsosmëria e Kadaresë/ Analiza e dorëshkrimeve të shkrimtarit tregon korrigjimet e vazhdueshme

    Përsosmëria e Kadaresë/ Analiza e dorëshkrimeve të shkrimtarit tregon korrigjimet e vazhdueshme

    Dorëshkrimet e një shkrimtari janë rrugëtimi i një procesi të gjatë krijues, nga hedhja e mendimeve në letër deri te vepra që lexuesi merr në dorë.

    Duke analizuar qindra dorëshkrimet e kolosit të letrave shqipe, Ismail Kadare, studiuesja Persida Asllani tregon se vepra e tij ka qenë gjithmonë në rikrijim, me korrigjime të herëpashershme.
    “Po ta shikojmë, kemi një korrigjim mbi daktiloshkrimin, ku një fletë e vendosur riplotëson një paragraf. Mund të kemi dhe rastin kur është hequr komplet një paragraf. Por, nuk është sasia, por cilësia që e bën veprën e bukur, një fjalë e ndryshuar hap një rrugëtim tjetër në leximin e veprës”- shprehet studiuesja Persida Asllani.
    Sa herë botoheshin veprat e tij, Kadare riniste punën për të përmirësuar elementët stilistikë, duke qenë vazhdimisht në kërkim të së përsosurës.
    “Tregojnë një autor tmerrësisht të vetëdijshëm për punën me tekstin. Vetëdija krijuese është kritiku më i egër i vetë autorit.”
    I tillë është Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur, që është ribotuar disa herë dhe dhe për Asllanin, kalimi nga dorëshkrimi në tekstin e shkruar është një proces po aq krijues sa është libri i lexuar.
    “Kjo e karakterizon veprimtarinë e Kadaresë deri në fund, ai e pati vullnetin dhe pasionin për të përmirësuar dhe përsosur dorëshkrimet e tij.”
    Në një leksion të hapur me maturantë në ambientet e Studios Kadare, studiuesja njohu të rinjtë me disa dorëshkrime me rëndësi të fondit të muzeut, ndërsa propozon një metodë tjetër mësimdhënieje, që nxënësit të njohin më mirë letërsinë dhe autorët shqiptarë.
    “Do të këmbëngulja më tepër në një aftësim sa më cilësor të nxënësve për të lexuar. Nuk është puna të detyrojmë një nxënës të lexojë pafund veprën e Kadaresë, nëse ia kemi dalë, e kemi mësuar dhe pavarësuar nxënësin të lexojë mirë një vepër, i kemi dhënë luksin e madh të jetë një lexues i mirë gjithë jetën”-shton Asllani.

    Top Channel