Tag: jetojnë

  • “Lërini të qeta nënat që flasin me fëmijët që nuk i kanë më në jetë. Nuk janë të çmendura!”

    “Lërini të qeta nënat që flasin me fëmijët që nuk i kanë më në jetë. Nuk janë të çmendura!”

    Nga: Roberta Petrignani

    “Lërini të qeta. Lërini të qeta ato nëna që flasin me fëmijët që nuk i kanë më në jetë. Nuk janë të çmendura! Dialogu i tyre është i heshtur.

    Nëse ndonjëra flet me zë të lartë, mos mendoni se është e çmendur. Mos e shihni me mëshirë.

    Ajo flet me atë që ju nuk e shihni dot. Nënat që i ndiejnë fëmijët e tyre, nuk kanë nevojë t’i shohin ata për t’u folur.

    Nënat e fëmijëve që nuk jetojnë më, zhyten në kujtimet e tyre. Jetojnë gjithë kohës me ëndrra.

    Ato presin natën për t’i takuar fëmijët në ëndrra dhe ditën për t’ua treguar të tjerëve çfarë kanë biseduar. Lërini të qeta nënat e fëmijëve që kanë ndërruar jetë.

    Ato e dinë se dashuria nuk ka fund, edhe kur zemra është e lënduar dhe e copëtuar nga dhimbjet.

    Ecin të gjitha bashkë nënat e fëmijëve që kanë ndërruar jetë. I ofrojnë njëra-tjetrës ndihmë dhe ngrohtësi, kur akulli i vetmisë i përshkon ato dhe vdekja u rrëqeth shpirtin.

    Ndaj, lërini të qeta nënat e fëmijëve qënuk jetojnë më.

    Për to, ata janë ende të pranishëm dhe në jetë. Kjo gjë u mjafton për të folur me ta”./Living

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    FABRIZI: NËNAT NUK DUHET TË VDESIN ASNJËHERË!

    Nëna ime më la pas tre muajsh vuajtje nga një sëmundje e rëndë. Më kërkonte të falur, sepse i dukej sikur më mundonte teksa e çoja tek mjekët për t’u kuruar. Nënat nuk duhet të vdesin asnjëherë. 

    Mund të zhduken për pak kohë, por të shfaqen sërish kur të kemi nevojë për t’i parë prapë, sikur edhe për një çast.

    Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:

    ObserverKult

  • Fiks Fare/ Shtëpi të rrënuara, njerëz të braktisur, drama që nuk i sheh askush. Finiqi thërret për ndihmë

    Fiks Fare/ Shtëpi të rrënuara, njerëz të braktisur, drama që nuk i sheh askush. Finiqi thërret për ndihmë

    Në fshatrat e Finiqit, shirat e ditëve të fundit nuk morën vetëm çatitë. Morën qetësinë, morën shtëpitë, morën jetën dhe sigurinë e dhjetëra familjeve që sot jetojnë mes rrënojave, frikës dhe një heshtjeje të rëndë institucionale.

    Aty ku duhej të kishin mbërritur ndihma, ka mbërritur balta. Aty ku duhej të ishin shteti dhe strukturat, ka mbërritur vetëm vetmia.
    Fiks Fare në Brajlat: “Sapo e mbarova shtëpinë… tani ma mori uji”
    Në fshatin Brajlat të Finiqit, rrëshqitjet e tokës kanë copëtuar rrugën, kanë çarë muret dhe kanë detyruar banorë të largohen natën, me rrobat e trupit. Manthjo Kaçi pret Fiksin në derën e një banese që nuk është më e tij. Shtëpia kalëvizur, dyshemeja është ulur, muri është përkulur si të ishte prej letre.Bashkia e ka evakuuar atë dhe bashkëshorten. Por evakuimi nuk është zgjidhje. Evakuimi është thjesht të të thonë “ik nga shtëpia jote, tani shiko ku do jetosh”. Me lot në sy, Manthjo thotë: “Sapo e kisha mbaruar shtëpinë… tani ma mori uji.Gruaja ime ka kancer. Po jetojmë te vëllai, por nuk mund të rrimë gjithë jetën atje. Ju lutem, na ndihmoni.”Drama nuk mbaron këtu. Në të njëjtin fshat, edhe Niko është prekur rëndë. Shtëpia e tij u mbyll përgjithmonë pas reshjeve. Ai dhe bashkëshortja sot flenë në një dhomë të xhaxhait. Zoti Niko flet me vështirësi, jo se s’do, por sepse ka kaluar një operacion në kokë dhe zëri e tradhton. Por dhimbja shihet. Mosbesimi shihet. Braktisja shihet.
    Dhivër/ Një jetë e mbetur nën rrënoja
    Në fshatin Dhivër, historia bëhet akoma më e rëndë. Grigori, një person me probleme të shëndetit mendor dhe pa asnjë njeri në këtë botë, jeton në një shtëpi të gjysmë-rrënuar, me çati që pikon dhe dhoma të mbushura me lagështi. Kur Fiks Fare trokiti, ai nuk hapi derën. Ndoshta nga frika, ndoshta nga trishtimi, ndoshta sepse nuk pret më askënd.Pamja është e frikshme. Gjysma e shtëpisë është shembur. Bashkia ka bërë një ambient të vogël që të mos flejë në rrugë… por çatia pikon, lagështia e ka pushtuar. Ai nuk ka familjarë. Ky njeri duhet ndihmuar tani.Në Finiq ka fshatra të tërë të shkatërruar. Ka të moshuar që nuk mund të largohen. Ka të sëmurë pa trajtim. Ka familje që nuk kanë më çfarë të quajnë “shtëpi”. Por nuk ka këmbë që troket në derën e tyre. Nuk ka institucion që të qëndrojë pranë tyre. Nuk ka plan, nuk ka ndihmë, nuk ka zgjidhje. Finiqi ka njerëz që duan të jetojnë, por sot nuk kanë më shtëpi ku të jetojnë.

    Top Channel

  • Finiqi në prag katastrofe: Shtëpi të rrënuara, njerëz të braktisur, drama që nuk i sheh askush

    Finiqi në prag katastrofe: Shtëpi të rrënuara, njerëz të braktisur, drama që nuk i sheh askush

    Në fshatrat e Finiqit, shirat e ditëve të fundit nuk morën vetëm çatitë. Morën qetësinë, morën shtëpitë, morën jetën dhe sigurinë e dhjetëra familjeve që sot jetojnë mes rrënojave, frikës dhe një heshtjeje të rëndë institucionale.
    Aty ku duhej të kishin mbërritur ndihma, ka mbërritur balta. Aty ku duhej të ishin shteti dhe strukturat, ka mbërritur vetëm vetmia.
    Fiks Fare në Brajlat: “Sapo e mbarova shtëpinë… tani ma mori uji”
    Në fshatin Brajlat të Finiqit, rrëshqitjet e tokës kanë copëtuar rrugën, kanë çarë muret dhe kanë detyruar banorë të largohen natën, me rrobat e trupit. Manthjo Kaçi pret Fiksin në derën e një banese që nuk është më e tij. Shtëpia kalëvizur, dyshemeja është ulur, muri është përkulur si të ishte prej letre.Bashkia e ka evakuuar atë dhe bashkëshorten. Por evakuimi nuk është zgjidhje. Evakuimi është thjesht të të thonë “ik nga shtëpia jote, tani shiko ku do jetosh”. Me lot në sy, Manthjo thotë: “Sapo e kisha mbaruar shtëpinë… tani ma mori uji.Gruaja ime ka kancer. Po jetojmë te vëllai, por nuk mund të rrimë gjithë jetën atje. Ju lutem, na ndihmoni.”Drama nuk mbaron këtu. Në të njëjtin fshat, edhe Niko është prekur rëndë. Shtëpia e tij u mbyll përgjithmonë pas reshjeve. Ai dhe bashkëshortja sot flenë në një dhomë të xhaxhait. Zoti Niko flet me vështirësi, jo se s’do, por sepse ka kaluar një operacion në kokë dhe zëri e tradhton. Por dhimbja shihet. Mosbesimi shihet. Braktisja shihet.
    Dhivër/ Një jetë e mbetur nën rrënoja
    Në fshatin Dhivër, historia bëhet akoma më e rëndë. Grigori, një person me probleme të shëndetit mendor dhe pa asnjë njeri në këtë botë, jeton në një shtëpi të gjysmë-rrënuar, me çati që pikon dhe dhoma të mbushura me lagështi. Kur Fiks Fare trokiti, ai nuk hapi derën. Ndoshta nga frika, ndoshta nga trishtimi, ndoshta sepse nuk pret më askënd.Pamja është e frikshme. Gjysma e shtëpisë është shembur. Bashkia ka bërë një ambient të vogël që të mos flejë në rrugë… por çatia pikon, lagështia e ka pushtuar. Ai nuk ka familjarë. Ky njeri duhet ndihmuar tani.Në Finiq ka fshatra të tërë të shkatërruar. Ka të moshuar që nuk mund të largohen. Ka të sëmurë pa trajtim. Ka familje që nuk kanë më çfarë të quajnë “shtëpi”. Por nuk ka këmbë që troket në derën e tyre. Nuk ka institucion që të qëndrojë pranë tyre. Nuk ka plan, nuk ka ndihmë, nuk ka zgjidhje. Finiqi ka njerëz që duan të jetojnë, por sot nuk kanë më shtëpi ku të jetojnë.

  • Jetojmë si qeni – E moshuara dhe djali saj me epilepsi jetojnë në kasolle dhe pa drita – VIDEO

    Jetojmë si qeni – E moshuara dhe djali saj me epilepsi jetojnë në kasolle dhe pa drita – VIDEO

    Jetojmë si qeni – E moshuara dhe djali saj me epilepsi jetojnë në një kasolle dhe pa drita. E moshuara dhe djali i sëmurë në Delvinë jetojnë në një kasolle, OSHEE u ka prerë dritat pasi nuk kishin mundësi për të paguar faturat
     
    Në Delvinë, vetëm pak minuta larg qendrës së qytetit, një histori e rëndë varfërie dhe braktisjeje institucionale po vijon prej dekadash. Hasime Rakipi dhe djali i saj Harjo Rakipi, i cili vuan nga probleme shëndetësore, jetojnë prej më shumë se 35 vitesh në një kasolle prej llamarine, në kushte që nuk i ngjajnë as minimumit të jetesës.
     
    Hapësira ku ata strehohen nuk kalon 10 metra katrorë, dhe në këtë ambient të rrënuar mungon çdo kusht elementar, përfshirë edhe tualetin. Dimrat e ftohtë dhe verat përvëluese e kthejnë kasollen në një vend të pamundur për të jetuar.
     
    E si të mos mjaftonin të gjitha këto, familja prej dy vitesh jeton pa energji elektrike, pasi OSHEE ka ndërprerë furnizimin për shkak të pamundësisë për të paguar faturat. Harjo Rakipi, i sëmurë, dhe Hasime Rakipi detyrohen të kalojnë netët në errësirë totale, ndërsa ditët i përballojnë me vështirësi të mëdha.
     
    Vajza e Hasime Rakipit thotë se situata është bërë e padurueshme dhe se familja ka kërkuar ndihmë për vite me radhë.
     

     
     
    “Askush nuk ka ardhur t’i shohë. Jetojnë në errësirë, në lagështirë dhe në kushte të papranueshme. Kemi trokitur kudo, por nuk ka pasur zgjidhje,” shprehet ajo.
     
    Ndërsa Hasime Rakipi, mes dhimbjes dhe lodhjes së viteve, tregon se është ankuar disa herë edhe në Bashkinë Delvinë, por zëri i saj nuk është dëgjuar asnjëherë.
     
    Intervistë – Hasime Rakipi
     
    “Kemi kërkuar ndihmë, por nuk na ka parë njeri. Nuk kemi as dritë, as kushte. Dua vetëm pak ndihmë për djalin,” thotë ajo me zërin që i dridhet.
     
    Rasti i kësaj familjeje ngre pikëpyetje të mëdha mbi funksionimin e skemave sociale dhe vëmendjen që institucionet duhet t’u kushtojnë rasteve të tilla ekstreme. Ndërsa zgjidhja mungon, në Delvinë, një nënë e moshuar dhe djali i saj vazhdojnë të jetojnë në kushte që sfidojnë çdo ndjenjë humaniteti.
     
    Website Saranda Web
    Facebook Saranda Web
    Instagram saranda.web
    Youtube sarandaweb
    Tiktok saranda.web
    Pinterest sarandaweb
    in sarandaweb

  • E moshuara dhe djali i sëmurë në Delvinë jetojnë në një kasolle, OSHEE u ka prerë dritat – VIDEO

    E moshuara dhe djali i sëmurë në Delvinë jetojnë në një kasolle, OSHEE u ka prerë dritat – VIDEO

    E moshuara dhe djali i sëmurë në Delvinë jetojnë në një kasolle, OSHEE u ka prerë dritat pasi nuk kishin mundësi për të paguar faturat
     
    Në Delvinë, vetëm pak minuta larg qendrës së qytetit, një histori e rëndë varfërie dhe braktisjeje institucionale po vijon prej dekadash. Hasime Rakipi dhe djali i saj Harjo Rakipi, i cili vuan nga probleme shëndetësore, jetojnë prej më shumë se 35 vitesh në një kasolle prej llamarine, në kushte që nuk i ngjajnë as minimumit të jetesës.
     

     
    Hapësira ku ata strehohen nuk kalon 10 metra katrorë, dhe në këtë ambient të rrënuar mungon çdo kusht elementar, përfshirë edhe tualetin. Dimrat e ftohtë dhe verat përvëluese e kthejnë kasollen në një vend të pamundur për të jetuar.
     
    E si të mos mjaftonin të gjitha këto, familja prej dy vitesh jeton pa energji elektrike, pasi OSHEE ka ndërprerë furnizimin për shkak të pamundësisë për të paguar faturat. Harjo Rakipi, i sëmurë, dhe Hasime Rakipi detyrohen të kalojnë netët në errësirë totale, ndërsa ditët i përballojnë me vështirësi të mëdha.
     
    Vajza e Hasime Rakipit thotë se situata është bërë e padurueshme dhe se familja ka kërkuar ndihmë për vite me radhë.
     

     
     
    “Askush nuk ka ardhur t’i shohë. Jetojnë në errësirë, në lagështirë dhe në kushte të papranueshme. Kemi trokitur kudo, por nuk ka pasur zgjidhje,” shprehet ajo.
     
    Ndërsa Hasime Rakipi, mes dhimbjes dhe lodhjes së viteve, tregon se është ankuar disa herë edhe në Bashkinë Delvinë, por zëri i saj nuk është dëgjuar asnjëherë.
     
    Intervistë – Hasime Rakipi
     
    “Kemi kërkuar ndihmë, por nuk na ka parë njeri. Nuk kemi as dritë, as kushte. Dua vetëm pak ndihmë për djalin,” thotë ajo me zërin që i dridhet.
     
    Rasti i kësaj familjeje ngre pikëpyetje të mëdha mbi funksionimin e skemave sociale dhe vëmendjen që institucionet duhet t’u kushtojnë rasteve të tilla ekstreme. Ndërsa zgjidhja mungon, në Delvinë, një nënë e moshuar dhe djali i saj vazhdojnë të jetojnë në kushte që sfidojnë çdo ndjenjë humaniteti.
     
    Website Saranda Web
    Facebook Saranda Web
    Instagram saranda.web
    Youtube sarandaweb
    Tiktok saranda.web
    Pinterest sarandaweb
    in sarandaweb

  • Jetojmë si qeni – E moshuara dhe djali saj me epilepsi jetojnë një kasolle dhe pa drita – VIDEO

    Jetojmë si qeni – E moshuara dhe djali saj me epilepsi jetojnë një kasolle dhe pa drita – VIDEO

    Jetojmë si qeni – E moshuara dhe djali saj me epilepsi jetojnë një kasolle dhe pa drita. E moshuara dhe djali i sëmurë në Delvinë jetojnë në një kasolle, OSHEE u ka prerë dritat pasi nuk kishin mundësi për të paguar faturat
     
    Në Delvinë, vetëm pak minuta larg qendrës së qytetit, një histori e rëndë varfërie dhe braktisjeje institucionale po vijon prej dekadash. Hasime Rakipi dhe djali i saj Harjo Rakipi, i cili vuan nga probleme shëndetësore, jetojnë prej më shumë se 35 vitesh në një kasolle prej llamarine, në kushte që nuk i ngjajnë as minimumit të jetesës.
     
    Hapësira ku ata strehohen nuk kalon 10 metra katrorë, dhe në këtë ambient të rrënuar mungon çdo kusht elementar, përfshirë edhe tualetin. Dimrat e ftohtë dhe verat përvëluese e kthejnë kasollen në një vend të pamundur për të jetuar.
     
    E si të mos mjaftonin të gjitha këto, familja prej dy vitesh jeton pa energji elektrike, pasi OSHEE ka ndërprerë furnizimin për shkak të pamundësisë për të paguar faturat. Harjo Rakipi, i sëmurë, dhe Hasime Rakipi detyrohen të kalojnë netët në errësirë totale, ndërsa ditët i përballojnë me vështirësi të mëdha.
     
    Vajza e Hasime Rakipit thotë se situata është bërë e padurueshme dhe se familja ka kërkuar ndihmë për vite me radhë.
     

     
     
    “Askush nuk ka ardhur t’i shohë. Jetojnë në errësirë, në lagështirë dhe në kushte të papranueshme. Kemi trokitur kudo, por nuk ka pasur zgjidhje,” shprehet ajo.
     
    Ndërsa Hasime Rakipi, mes dhimbjes dhe lodhjes së viteve, tregon se është ankuar disa herë edhe në Bashkinë Delvinë, por zëri i saj nuk është dëgjuar asnjëherë.
     
    Intervistë – Hasime Rakipi
     
    “Kemi kërkuar ndihmë, por nuk na ka parë njeri. Nuk kemi as dritë, as kushte. Dua vetëm pak ndihmë për djalin,” thotë ajo me zërin që i dridhet.
     
    Rasti i kësaj familjeje ngre pikëpyetje të mëdha mbi funksionimin e skemave sociale dhe vëmendjen që institucionet duhet t’u kushtojnë rasteve të tilla ekstreme. Ndërsa zgjidhja mungon, në Delvinë, një nënë e moshuar dhe djali i saj vazhdojnë të jetojnë në kushte që sfidojnë çdo ndjenjë humaniteti.
     
    Website Saranda Web
    Facebook Saranda Web
    Instagram saranda.web
    Youtube sarandaweb
    Tiktok saranda.web
    Pinterest sarandaweb
    in sarandaweb

  • Çfarë është “jeta paralele” dhe si po ndikon ky fenomen në përditshmëri

    Çfarë është “jeta paralele” dhe si po ndikon ky fenomen në përditshmëri

    Fenomeni “jeta paralele” po bëhet gjithnjë e më e pranishme në epokën digjitale. Shumë njerëz sot nuk jetojnë vetëm një realitet, por ndërtojnë një version të dytë të vetes online, më të kuruar, më të bukur dhe më të kontrolluar sesa jeta reale. Në rrjete sociale nuk shfaqim si ndihemi, por si duam të dukemi.
    Kjo ndarje mes vetes reale dhe asaj digjitale po krijon lodhje emocionale. Njerëzit ndihen sikur po performojnë jetën e tyre dhe jo ta jetojnë atë. Momente të zakonshme kthehen në përmbajtje, ndjenjat në imazh, jeta në një skenë virtuale ku vlera matet me pëlqime dhe reagime.
    Problemi nuk është teknologjia në vetvete, por distanca në rritje mes identitetit tonë të brendshëm dhe asaj që shfaqim jashtë. Sa më i madh është ky hendek, aq më e fortë bëhet ndjenja e boshllëkut.
    Pyetja që lind është e thjeshtë, por e fuqishme: nëse askush nuk do ta shihte jetën tënde online, si do ta jetoje?

  • Gjirokastër, rrezikohen 20 familje/ Përkeqësohet moti, reshje shiu në gjithë vendin. Përroi kërcënon shtëpitë

    Gjirokastër, rrezikohen 20 familje/ Përkeqësohet moti, reshje shiu në gjithë vendin. Përroi kërcënon shtëpitë

    Rreth 20 familje në lagjen N.Sh.N jetojnë çdo ditë me ankthin që shkakton përroi i Zinxhirave,i cili gjatë reshjeve me intensitet të lartë del nga shtrati dhe gërryen tokën mbi të cilën janë ndërtuar banesat e tyre.

    Banorët thonë se çdo stuhi shndërrohet në një kërcënim real për shtëpitë dhe jetën e tyre, pasi prurjet e fuqishme të ujit kanë dëmtuar disa herë territorin përreth dhe rrezikojnë zhvendosjen e themeleve.
    Prej vitesh, komuniteti kërkon ndërhyrje urgjente për ndërtimin e një argjinature mbrojtëse dhe sistemimin e shtratit të përroit, por pavarësisht shqetësimeve të vazhdueshme, zgjidhja ende mungon. Banorët apelojnë që institucionet të marrin masa para se situata të përshkallëzohet më tej, sidomos tani që sezoni i reshjeve është intensifikuar. Sipas tyre, çdo ditë jetojnë mes pasigurisë, duke u lutur që reshjet e radhës të mos shkaktojnë një katastrofë të paralajmëruar.
     

    Top Channel

  • Gibran: Njerëzit jetojnë me ankth për të ardhmen dhe harrojnë të tashmen…

    Gibran: Njerëzit jetojnë me ankth për të ardhmen dhe harrojnë të tashmen…

    Khalil Gibran

    Dikush e pyeti Gibran Khalil Gibran:“Cila është gjëja më çuditshme te njerëzit?”Ai u përgjigj:“Njerëzit lodhen nga fëmijëria, nxitojnë të rriten, pastaj dëshirojnë të kthehen sërish fëmijë.Humbasin shëndetin për të mbledhur para, pastaj i shpenzojnë paratë për të rikuperuar shëndetin.Jetojnë me ankth për të ardhmen dhe harrojnë të tashmen, ndaj nuk jetojnë as të tashmen, as të ardhmen.Jetojnë sikur të mos vdisnin kurrë dhe vdesin sikur të mos kenë jetuar kurrë.”

    Përktheu: Elmaz Fida

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    “ZEMRA IME DO TË RRAHË PËR TY PËRGJITHMONË”, TREGIM NGA KHALIL GIBRAN

  • Bashkëjetesa si strategji financiare? Evropianët beqarë i drejtohen marrëdhënieve për të rritur pasurinë

    Bashkëjetesa si strategji financiare? Evropianët beqarë i drejtohen marrëdhënieve për të rritur pasurinë

    Paga, jeta dashurore, gjeografia… Për njerëzit që jetojnë vetëm, rruga drejt shkallës së pronës është e mbushur me pengesa. Kush përballet me kostot më të mëdha dhe cilat zgjidhje po u drejtohen evropianëve?

    Çmimet e shtëpive po rriten përsëri në të gjithë BE-në dhe shumë të rinj beqarë po përballen me pengesa gjithnjë e në rritje për të hyrë në shkallën e blerjes së pronës.

    Pas një rënieje të shkurtër në vitin 2023, çmimet e pronave u frynë përsëri në vitin 2024 dhe u rritën me 5.4% në tremujorin e dytë të vitit 2025, sipas të dhënave të fundit të Eurostat.

    Një nga pasojat sociale është se njerëzit që nuk janë në një lidhje po ndihen gjithnjë e më të përjashtuar nga tregu i banesave.

    Më konkretisht, 37% e banorëve të vetëm tani besojnë se nuk do të jenë kurrë në gjendje të blejnë një shtëpi.

    Ky është një nga gjetjet kryesore të një ankete të re me më shumë se 20,000 njerëz në 23 vende, të kryer nga franchisa e pasurive të paluajtshme RE/MAX dhe e ndarë ekskluzivisht me Europe in Motion.

    Përshpejtimi i marrëdhënieve për të përshpejtuar blerjen e shtëpisë?

    Bashkimi po shfaqet si një rrugë e shkurtër praktike për blerjen e shtëpisë, sipas 26% të të anketuarve që planifikojnë të blejnë një shtëpi të paluajtshme — zgjidhja e tretë më e përmendur.

    Këtu, përqindja është më e lartë në Holandë dhe Portugali – të dyja me 33% – dhe veçanërisht midis Gjeneratës Z në të gjithë Evropën (35%), të cilët duken pak më pak individualistë, ose ndoshta më pragmatikë, sesa vëllezërit dhe motrat e tyre më të mëdhenj të Millennials (25%).

    Ndoshta kjo shpjegon edhe pse çiftet e Gjeneratës Z bashkohen më shpejt se çdo brez tjetër: mesatarisht 2.7 vjet, krahasuar me 3.2 vjet midis Millennials.

    Të dashuruarit britanikë kanë tendencë të jenë më të shpejtët për t’u bashkuar – pas vetëm dy vitesh e katër muajsh – afati më i shkurtër kohor në Evropë. Franca ndodhet në anën e kundërt të spektrit, me një mesatare prej më shumë se katër vitesh, më i gjati në kontinent, e ndjekur nga Italia.

    Çfarë zgjidhjesh të tjera po shqyrtojnë evropianët për t’u ngjitur në shkallën e blerjes së pronave?

    Në përgjithësi, shumë njerëz duket se po e përshpejtojnë bashkëjetesën: 13% e çifteve evropiane jetojnë së bashku pas vetëm gjashtë muajsh, ndërsa 26% e bëjnë këtë brenda një viti.

    “Përballueshmëria po formëson jo vetëm vendin ku jetojnë njerëzit, por edhe me kë jetojnë”, tha CEO i RE/MAX Europe, Michael Polzler. “Ndërsa rritja e kostove të strehimit vazhdon të ndikojë te të gjithë, ata që nuk kanë partner ose të ardhura të përbashkëta përballen me vështirësitë më të mëdha drejt pronësisë së një shtëpie.”

    Të tjerë po shqyrtojnë gjeografinë: 14% thonë se zhvendosja në një zonë më të lirë mund të jetë rruga e tyre drejt blerjes së një prone, një strategji më e zakonshme në Gjermani (20%) dhe Turqi (23%).

    Duke lënë mënjanë jetën dashurore, problemi më i madh është paga, e përmendur si pengesa numër një (nga 58% e përgjigjeve), me kulme në Poloni (66%) dhe Hungari (67%).

    Gjenerata Z, e cila ka më shumë gjasa të ketë punë fillestare ose të nivelit të ulët, është më e prekura nga çështja e pagave kur bëhet fjalë për blerje (62%). Megjithatë, ka një surprizë: çështja e pagave përmendet pak më shumë nga brezi i “Baby Boomers” (57%) dhe brezi X (56%) sesa nga brezi i mijëvjeçarit (55%).

    Jetesa individuale: Ku është më e lirë dhe më e shtrenjtë në Evropë?

    Beqarët zotërojnë shumë më pak prona sesa homologët e tyre të martuar. Ndërsa 72% e njerëzve në një çift zotërojnë vendin ku jetojnë, shifra bie në 49% midis banorëve të vetëm.

    Megjithatë, hendeku midis vendeve është edhe më i madh.

    Shkalla e pronësisë së një shtëpie midis atyre që jetojnë vetëm është dukshëm e ulët në Zvicër (17%), Gjermani (19%) dhe Maltë (15%).

    Kostoja e vlerësuar e strehimit për të jetuar vetëm për evropianët është mesatarisht 36% e të ardhurave të tyre, duke përfshirë faturat. Gjermania ka një nga shpenzimet më të rënda – pothuajse 42% të të ardhurave të një personi të vetëm – ndërsa në Republikën Çeke fqinje, kjo shumë rritet në më shumë se 45%.

    Italia, Franca dhe Spanja kanë një barrë disi më të butë, të treja janë më pak se 33%, ndërsa Mbretëria e Bashkuar është në përputhje me mesataren evropiane, në 36%.

    Vendi më i përshtatshëm për të jetuar vetëm në Evropë është Lituania, sipas anketës, ku më pak se një e katërta e pagës shkon për strehim.

    Të rejat më të fundit për tregun e banesave: Ku po rriten më shumë çmimet?

    Çmimet e tregut të banesave do të rikthehen në rritje në pjesën më të madhe të BE-së në vitin 2025.

    Me përjashtim të Finlandës (-1.3%), të gjitha shtetet anëtare raportuan çmime më të larta në tremujorin e dytë.

    Rritjet më të mëdha u regjistruan në Portugali (+17.2%), Bullgari (+15.5%) dhe Hungari (+15.1%).

    Në vitin 2023, edhe me norma të deflatuara (të rregulluara për inflacionin), çmimet mesatare të shtëpive në BE kishin rënë ndjeshëm (-6.4%).

    Kjo pasoi vendimin e Bankës Qendrore Evropiane për të rritur normat e interesit disa herë për të luftuar inflacionin në rritje, gjë që çoi në një rritje të normave të kredive hipotekare dhe një rënie pasuese të kërkesës së konsumatorëve, ndërsa viti 2024 pa vetëm një rritje të lehtë prej 0.6% të çmimeve të shtëpive./ Euronews – Syri.Net