Lajmidites.com

Tag: india

  • Aksidenti ajror i ‘Air India’ me 260 të vdekur, familjet e viktimave padisin Boeing

    Aksidenti ajror i ‘Air India’ me 260 të vdekur, familjet e viktimave padisin Boeing

    Familjet e katër pasagjerëve që humbën jetën në aksidentin e Air India në qershor kanë paditur Boeing dhe Honeywell, duke i fajësuar për neglizhencë dhe për një çelës me defekt të ndalimit të karburantit, që sipas tyre shkaktoi katastrofën ku vdiqën 260 persona.

    Fluturimi Air India 171 u rrëzua pak pas nisjes nga Ahmedabad drejt Londrës më 12 qershor. Padia, e paraqitur në gjykatën e Delaware, pretendon se çelësi i ndalimit të karburantit në Boeing 787-8 Dreamliner mund të fikej aksidentalisht, duke shkaktuar humbje të karburantit dhe humbje të fuqisë së motorëve gjatë ngritjes.

    Sipas familjeve, Boeing dhe Honeywell kishin dijeni për këtë rrezik, veçanërisht pas paralajmërimeve të FAA-së në 2018. Raporti paraprak i AAIB nga India zbuloi se Air India nuk kishte kryer inspektimet e sugjeruara dhe moduli i kontrollit të gazit ishte zëvendësuar më 2019 dhe 2023.

    Padia kërkon dëmshpërblim të paqartë për humbjen e jetës së pasagjerëve Kantaben Dhirubhai Paghadal, Naavya Chirag Paghadal, Kuberbhai Patel dhe Babiben Patel, si dhe thekson se vendosja e çelësave në kabinën e pilotëve e bën më të mundshme aktivizimin aksidental. Boeing dhe Honeywell nuk kanë komentuar ende.

    Aksidenti i Air India mbetet i hetuar nga autoritetet indiane, britanike dhe amerikane, dhe shkaku nuk është përcaktuar ende përfundimisht. Ekspertët e sigurisë ajrore kanë deklaruar se çelësat nuk mund të aktivizohen aksidentalisht bazuar në dizajnin e tyre.

    Ky rast është i pari në SHBA lidhur me këtë aksident dhe ndjek strategjinë ligjore të padisë prodhuesit, të cilët nuk kanë të njëjtat kufizime përgjegjësie si linjat ajrore, një praktikë që mund të rrisë shanset për dëmshpërblim më të lartë. Boeing ka përballuar më parë më shumë se 20 miliardë dollarë humbje nga dy aksidente fatale të modelit 737 Max në 2018 dhe 2019.

  • A është India “Mbretëresha e Tarifave”? Jo në të vërtetë | Opinion

    A është India “Mbretëresha e Tarifave”? Jo në të vërtetë | Opinion

    Në një botë ku India shpesh portretizohet si “mbretëresha e tarifave”, Ambasadori Mohan Kumar, ish-diplomat indian dhe aktualisht Drejtor i Institutit Jadeja Motwani për Studime Amerikane, sfidon këtë narrativë të thjeshtuar në artikullin e tij të mprehtë “A është India Mbretëresha e Tarifave? Jo në të vërtetë.” Duke u mbështetur në dekada përvoje në fushën e tregtisë ndërkombëtare dhe diplomacisë, Ambasadori Kumar vendos politikat tarifore të Indisë në një kontekst global, duke treguar se qasja e Indisë nuk është një përjashtim, por përkundrazi pragmatike dhe krahasueshme me ekonomitë e tjera të mëdha. Reflektimet e tij ofrojnë një perspektivë të vlefshme për lexuesit shqiptarë, duke ofruar mësime mbi mënyrën se si vendet në zhvillim balancojnë hapjen ndaj tregtisë globale me nevojën për të mbrojtur prioritetet e brendshme.
    Ekziston një perceptim i përhapur, por i gabuar, se tarifat e Indisë janë jashtëzakonisht të larta. Ka faktorë subjektivë kur bëhet fjalë për një vend — si jetueshmëria, sjellja ndaj të huajve apo mikpritja — por tarifat janë të matshme dhe nuk duhet të kenë vend për subjektivitet. Prandaj, le të shqyrtojmë faktet. Para se ta bëjmë këtë, megjithatë, mund të jetë e dobishme që lexuesi i zakonshëm të kuptojë se çfarë funksioni kanë tarifat në një vend në zhvillim me të ardhura të ulëta si India, në krahasim me një vend të zhvilluar me të ardhura të larta si Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Tradicionalisht, vendet në zhvillim përdorin tarifat për dy arsye: së pari, për të mbrojtur industrinë e tyre vendase dhe së dyti, për të gjeneruar të ardhura. Mbrojtja e industrisë vendase është një argument i pranuar nga ekonomistët në mbarë botën, veçanërisht kur industria është në faza fillestare dhe vendi ka nevojë të zhvillojë një bazë industriale. Pastaj vjen funksioni i të ardhurave, i cili ilustrohet nga tarifat e vendosura për pije alkoolike apo motorë luksozë, për shembull.

    Tarifat e Indisë, të cilat ishin të larta në vitet 1980, janë ulur ndjeshëm që nga reformat e vitit 1991 dhe gjatë negociatave për Rrethin e Uruguait, i cili çoi në krijimin e Organizatës Botërore të Tregtisë (OBT). Që nga ajo kohë, tendenca ka qenë një ulje graduale dhe e qëndrueshme e tarifave të aplikueshme nga India vit pas viti.
    Nga pikëpamja teknike, ekzistojnë dy lloje tarifash që vendet zbatojnë. Njëra është tarifa e aplikuar, e cila është tarifa reale (zakonisht ad valorem) që zbatohet në kufi kur një mall i huaj hyn në një vend.
    Tjetra është tarifa e lidhur (bound tariff), e cila është tarifa maksimale që një vend mund të vendosë për një produkt të huaj, bazuar në angazhimet e tij ligjore si pjesë e parimit të trajtimit të kombit më të favorizuar (MFN) në kuadër të OBT-së. Pa u zgjatur, lufta tarifore e nisur nga SHBA bie ndesh me këto angazhime të OBT-së. Por, nga ana tjetër, edhe vetë OBT ka qenë në një gjendje stagnimi prej disa kohësh. Gjithashtu, vlen të theksohet se tarifat nuk mund të jenë të njëjta për të gjitha vendet. Është një e vërtetë e njohur që vendet me të ardhura të ulëta do të kenë tarifa më të larta (për arsyet e përmendura më sipër) krahasuar me vendet e G7-ës.
    Atëherë, ku qëndron India në gjithë këtë debat? Kur India vlerësohet për tarifat e saj, përdoren dy tregues: mesatarja e thjeshtë e tarifave dhe tarifa e ponderuar sipas volumit të tregtisë (trade-weighted tariff). Nëse përdoret treguesi i parë, tarifa mesatare e Indisë duket e lartë (15.98%). Por kjo është kryesisht akademike, pasi për shumicën e mallrave që hyjnë në tregun indian, ajo që ka rëndësi është tarifa e aplikuar e ponderuar sipas volumit të tregtisë. Dhe kjo tarifë për Indinë është një shumë e respektueshme: vetëm 4.6%. Ky nivel tregon se pretendimi se India është “mbretëresha e tarifave” nuk qëndron. Mesataret e thjeshta e shtrembërojnë realitetin, pasi i trajtojnë të gjitha produktet njësoj, pa marrë parasysh volumin e tregtisë. Pse ekziston një diferencë kaq e madhe midis tarifës së thjeshtë mesatare dhe asaj të ponderuar? India ruan tarifa relativisht të larta në sektorët e bujqësisë dhe automobilave. Në të dy rastet, qëllimi kryesor është mbrojtja e industrisë vendase.
    Bujqësia në Indi është sui generis – një rast i veçantë dhe pa shembull të ngjashëm. Rreth 50% e popullsisë së madhe të Indisë varet drejtpërdrejt ose tërthorazi nga bujqësia. Për më tepër, bujqësia në Indi nuk është e mekanizuar dhe parcelat e tokës janë aq të vogla, sa që bujqësia është çështje mbijetese dhe jo komercializimi.
    T’i kërkosh Indisë të hapë sektorin e saj bujqësor për importet është njësoj si t’i kërkosh të bëjë vetëvrasje – gjë që asnjë qeveri e zgjedhur në Indi nuk do ta pranonte. Kjo kërkesë bëhet edhe më e padrejtë kur merret parasysh se fermerët perëndimorë përfitojnë subvencione të drejtpërdrejta dhe të tërthorta. Duke pasur këtë parasysh, India mban tarifa të larta për produktet bujqësore – mesatarisht rreth 33% për mish, bulmet, fruta dhe drithëra. Por kjo nuk është për t’u habitur kur krahasohet me Bashkimin Evropian, që ka tarifa mesatare prej 37.5% për produktet e qumështit, deri në 205% për disa dhe deri në 261% për fruta dhe perime. Hidhini një sy Japonisë, e cila ka tarifa mesatare prej 61.3% për bulmet, që arrijnë deri në 298%, dhe deri në 258% për drithërat dhe 160% për mishin dhe perimet. Ose Koresë së Jugut, me një mesatare prej 54% për produktet bujqësore, që shkon deri në 800% për perimet dhe 300% për frutat. Kush është atëherë “mbreti i tarifave” në bujqësi? Sa i përket automobilëve, ky sektor gjeneron punësim në masë dhe për këtë arsye është jetik për Indinë.
    Edhe tarifa mesatare e thjeshtë e Indisë prej 15.98% është në përputhje me normat globale për vendet në zhvillim. Bangladeshi (14.1%), Argjentina (13.4%) dhe Turqia (16.2%) – të gjitha vende me PBB për frymë të krahasueshme ose më të lartë – mbajnë tarifa të ngjashme ose më të larta.
    Sa i përket pretendimit të SHBA-së se eksportet e saj të produkteve jo-bujqësore përballen me barriera tarifore në Indi, vlen të theksohet se eksportuesit amerikanë shpesh përballen me tarifa të barabarta ose edhe më të ulëta në Indi krahasuar me shumë vende të tjera aziatike. Për shembull, në sektorin e elektronikës dhe teknologjisë, India aplikon tarifë 0 për qind për shumicën e pajisjeve të teknologjisë së informacionit (IT), gjysmëpërçuesve, kompjuterëve dhe pjesëve përkatëse, ndërkohë që tarifa mesatare është 10.9 për qind për pajisjet elektronike dhe 8.3 për qind për pajisjet kompjuterike.
    Në krahasim, Vietnami ka një tarifë prej 8.5 për qind për pajisjet elektronike, e cila shkon deri në 35 për qind. Kina ka një normë tarife prej 5.4 për qind që arrin deri në 20 për qind për elektronikën dhe deri në 25 për qind për pajisjet kompjuterike. Ndërsa Indonezia ka një tarifë prej 6.3 për qind për pajisjet elektronike, që shkon deri në 20 për qind, dhe deri në 30 për qind për pajisjet kompjuterike. Është e vërtetë që India mban një mbrojtje tarifore të justifikueshme për tregjet e saj bujqësore, të bulmetit dhe të automobilëve, për arsye të vlefshme. Por tarifa e saj e aplikuar, e ponderuar sipas tregtisë, në sektorët e tjerë nuk e justifikon aspak etiketimin e saj si “mbretëresha e tarifave”.
     

  • GST 2.0: Reforma e Guximshme Tatimore e Indisë dhe Jehona e Saj Globale

    GST 2.0: Reforma e Guximshme Tatimore e Indisë dhe Jehona e Saj Globale

    India ka ndërmarrë një nga reformat më të rëndësishme tatimore në historinë e saj së fundmi—Tatimin mbi Mallrat dhe Shërbimet (GST) 2.0.Ky artikull thekson objektivat e reformës, ndikimin e saj tek qytetarët dhe bizneset, si dhe jehonën më të gjerë globale. Duke thjeshtuar strukturat tatimore dhe duke riekuilibruar sistemin në favor të drejtësisë dhe konkurrueshmërisë, India jo vetëm që ka shfaqur besim në ekonominë e saj të brendshme, por ka forcuar edhe pozicionin e saj si një fuqi ekonomike në rritje me ndikim ndërkombëtar.India ka treguar sërish gatishmërinë për reforma strukturore duke prezantuar Tatimin mbi Mallrat dhe Shërbimet (GST) 2.0, një riorganizim madhor i krijuar për të thjeshtuar një nga sistemet më komplekse të tatimeve indirekte në botë. E shpallur nga Kryeministri Narendra Modi dhe e miratuar nga Këshilli i GST-së në shtator 2025, kjo reformë pasqyron një angazhim të dyfishtë: për të lehtësuar barrën mbi qytetarët e zakonshëm dhe për të rritur konkurrueshmërinë e Indisë në një ekonomi globale të paqëndrueshme.Në zemër të GST 2.0 qëndron një racionalizim dramatik i niveleve të taksave. Struktura e mëparshme me katër norma kryesore—5, 12, 18 dhe 28 për qind—është përmbledhur në dy kategori të gjera: 5 për qind për mallrat e domosdoshme dhe 18 për qind për mallrat dhe shërbimet standarde.Krahas kësaj, është prezantuar një normë më e lartë prej 40 për qind për mallrat luksoze dhe “mëkatare” si disa lloje të duhanit, pijeve të gazuara dhe automjeteve të nivelit të lartë. Kjo ristrukturim synon të eliminojë shtrembërimet që pengonin versionin e parë të GST-së, sidomos strukturat e përmbysura të detyrimeve dhe mosmarrëveshjet e klasifikimit, duke e bërë gjithashtu përputhshmërinë më të lehtë dhe konfliktet ligjore më të rralla.Për familjet, reformat synojnë drejtpërdrejt uljen e kostos së jetesës. Mallrat bazë si ushqimet, barnat që shpëtojnë jetë, pajisjet bujqësore dhe materialet për energjinë e rinovueshme tani janë ose të përjashtuara nga taksat ose përfshihen në normën më të ulët prej 5 për qind.Në një vend ku inflacioni dhe fuqia blerëse janë çështje të ndjeshme, qeveria ka theksuar se mirëqenia e qytetarëve është në qendër të dizajnit të saj tatimor. Pritshmëria është që ulja e barrës tatimore do të rrisë konsumimin, do të forcojë kërkesën e brendshme dhe do të mbështesë ndërmarrjet e vogla dhe të mesme, të cilat janë jetike për punësimin dhe eksportet e Indisë.Bizneset, megjithatë, përballen me sfida të përkohshme përshtatjeje. Tregtarët dhe prodhuesit duhet të rishikojnë çmimet, të riemërtojnë inventarin dhe të rinegociojnë kontratat e krijuara sipas regjimit të mëparshëm tatimor.Për të lehtësuar këtë kalim, qeveria ka mobilizuar koordinim ndërministror, duke lëshuar njoftime të qarta, përmirësuar mekanizmat e kreditimit tatimor dhe përshpejtuar rimbursimet. Megjithatë, sektorë si automobilët, çimentoja dhe mallrat e konsumit të qëndrueshëm—ku strukturat e çmimeve kanë qenë të rrënjosura thellë në normat e vjetra të GST-së—mund të përballen me turbullira të përkohshme.Një pikë e rëndësishme debati ka të bëjë me të ardhurat. Kritikët paralajmërojnë se normat më të ulëta për një gamë të gjerë mallrash mund t’i kushtojnë buxhetit deri në 12 miliardë dollarë amerikanë, duke shtuar presion mbi financat qendrore dhe shtetërore.Qeveria kundërshton se rritja e konsumit dhe përmirësimi i përputhshmërisë do të zgjerojnë bazën tatimore dhe do të kompensojnë pjesërisht mungesat. Në këtë kuptim, GST 2.0 është më shumë se një reformë tatimore—është një bast ekonomik, duke u mbështetur në vrullin e rritjes së Indisë për të balancuar nevojat e të ardhurave.Përtej ndikimit të brendshëm, reformat mbartin një jehonë të fortë ndërkombëtare. Për investitorët, GST 2.0 sinjalizon një mjedis tatimor më të pastër, më të thjeshtë dhe më të parashikueshëm—cilësi që e rrisin drejtpërdrejt atraktivitetin e Indisë si një bazë prodhimi dhe destinacion investimi.Për politikëbërësit në mbarë botën, shembulli indian tregon se edhe ekonomitë e mëdha dhe komplekse mund të ndërmarrin ristrukturime vendimtare të sistemeve të thelluara, duke balancuar barazinë me efikasitetin.Reformat gjithashtu theksojnë objektivin më të gjerë të qeverisë: të projektojë Indinë si një ekonomi të qëndrueshme, transparente dhe miqësore për investime.Duke thjeshtuar strukturat tatimore dhe duke vendosur mirëqenien e qytetarëve në qendër, GST 2.0 pasqyron vendosmërinë e Nju Delhit për të kombinuar barazinë e brendshme me konkurrueshmërinë ndërkombëtare. Duke bërë këtë, India tregon se reformat e guximshme mund të lehtësojnë njëkohësisht jetën e përditshme të popullit të saj dhe të rrisin besueshmërinë e kombit si një forcë kryesore ekonomike në tregtinë dhe investimet globale.Zbatimi më 22 shtator do të jetë një provë e hershme, veçanërisht gjatë sezonit festiv kur shpenzimet rriten për dasma, ar dhe mallra konsumi. Në planin afatgjatë, GST 2.0 do të vlerësohet për aftësinë e saj për të stabilizuar të ardhurat, për të reduktuar barrën e përputhshmërisë dhe për të ofruar një kornizë tatimore të parashikueshme. Megjithatë, duke guxuar të ridizajnojë arkitekturën e taksave indirekte, India ka sinjalizuar tashmë një fazë të re në udhëtimin e saj ekonomik.GST 2.0 mund të rezultojë të jetë një nga ndryshimet më të rëndësishme politike të dekadës—jo vetëm për më shumë se një miliard qytetarë të Indisë, por edhe për pozicionin e saj në ekonominë botërore. Ajo përfaqëson reformën me jehonë: një ndryshim i brendshëm që forcon gjurmën globale të Indisë dhe thekson shfaqjen e saj si një fuqi ekonomike madhore.Ky është artikull ekskluziv i Revistës Monitor, që gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”.Artikulli mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar “Revista Monitor” shoqëruar me linkun e artikullit origjinal.

  • Pse nuk ishte kryeministri i Indisë në paradën e madhe të Kinës?

    Pse nuk ishte kryeministri i Indisë në paradën e madhe të Kinës?

    Nga Vikas Pandey, BBC

    Kryeministri indian, Narendra Modi, nuk ishte i pranishëm në mega-paradën e Presidentit Xi, megjithëse vetëm dy ditë më parë ndau skenën me liderin kinez, Xi Jinping, dhe Presidentin rus Vladimir Putin.

    Ndërveprimet e tyre të ngrohta u bënë virale në rrjetet sociale, duke u parë nga disa si fillimi i një rendi të ri botëror që nuk varet nga Uashingtoni.

    Prandaj, ishte e natyrshme që shumë njerëz të prisnin të shihnin sërish Modin duke ndarë skenën me Xi dhe Putin. Por realiteti është shumë më i komplikuar.

    Tarifat prej 50% të Trump ndaj Indisë – që përfshijnë një penalitet prej 25% për refuzimin e Delhi-t për të ndaluar blerjen e naftës nga Rusia – e bënë të nevojshme dhe madje nxitën bisedimet e paqes midis Pekinit dhe Delhi-t. Por dy gjigantët aziatikë ende kanë shumë çështje themelore për t’u zgjidhur.

    Ata ende kanë tarifa të larta tregtare ndaj njëri-tjetrit në shumë sektorë. India është gjithashtu e kujdesshme për deficitin tregtar prej 99 miliardë dollarësh (73 miliardë paund) që ka me Kinën.

    Më e rëndësishmja, sentimenti publik kundër Kinës në Indi u përkeqësua ndjeshëm pas përleshjeve të vitit 2020 midis trupave të tyre në luginën e Galwanit. Është shumë herët që India dhe Kina të fillojnë të vlerësojnë fuqinë ushtarake të njëra-tjetrës.

    India po mban edhe plagë të freskëta – Delhi ka shprehur shqetësime se armatimet e përdorura nga Pakistani në përleshjet e verës së kaluar kanë ardhur kryesisht nga Pekini.

    Pas ftohjes së madhe nga “miku i besuar” Trump, shumë indianë, të nxitur nga komentet në mediat vendase, po afroheshin më shumë me idenë e lidhjeve më të ngushta me Pekinin.

    Megjithatë, pjesëmarrja në një paradë ushtarake në Kinë do të ishte si një autogol për Modin.

  • Analizë / Samiti i OBSH në Kinë: Xi Jinping po i tregon Perëndimit se nuk është i izoluar

    Analizë / Samiti i OBSH në Kinë: Xi Jinping po i tregon Perëndimit se nuk është i izoluar

    Presidenti kinez Xi Jinping po përpiqet të transformojë Organizatën për Bashkëpunim të Shangait (OBSH) nga një platformë dialogu në një mekanizëm të bashkëpunimit praktik dhe gjithëpërfshirës. Por sa është e mundur një gjë e tillë, cilat janë objektivat dhe sfidat e saj?
    Sipas politologut Ian Bremmer, president i kompanisë së konsulencës për rreziqet politike Eurasia Group, shumë shtete po shqyrtojnë alternativa të reja për shkak të mungesës së qëndrueshmërisë në politikat e Shteteve të Bashkuara dhe të një lidership-i të vazhdueshëm në çështjet e sigurisë, tregtisë dhe diplomacisë.
    Megjithatë, sipas Bremmer, ekzistojnë kufizime të mëdha strategjike: India dhe Kina kanë pozicione të kundërta politike në shumë çështje dhe vende të rajonit. Ato garojnë për ndikim në vende si Sri Lanka, Maldivet dhe veçanërisht në Pakistan, me të cilin Kina ka marrëdhënie të ngushta, ndërsa India një rivalitet të thellë. Këto tensione nuk do të zhduken.
    Por, ai shton se India është e vetëdijshme për përkeqësimin e marrëdhënieve me SHBA-të, sidomos me presidentin amerikan që dikur shihej si aleat i mundshëm, por tani është bërë i pabesueshëm.
    “Kjo e shtyn Indinë të përmirësojë marrëdhëniet me Kinën rivalin më të fuqishëm në rajon, për të ndërtuar marrëdhënie tregtare më të qëndrueshme, për të ulur tensionet dhe për të përmirësuar diplomacinë, veçanërisht në kufi”, thotë Bremmer. Sipas tij, vizitat e gjata të kryeministrit Modi në Kinë dhe angazhimi diplomatik i ministrit të Jashtëm indian, Jaishankar, janë dëshmi e kësaj përpjekjeje.
    Ndryshe nga Kina, Rusia nuk gëzon të njëjtin ndikim. “Rusia nuk është më një fuqi e madhe. India nuk ka më shumë përfitime strategjike nga bashkëpunimi me të, përveç naftës së lirë. Marrëdhëniet ushtarake janë në rënie prej vitesh dhe India nuk planifikon të blejë më armatime ruse, pasi ato janë pak dhe me cilësi të dobët.”
    Për presidentin rus Vladimir Putin, samiti i OBSH-së është një mundësi për t’u paraqitur si lider i pranueshëm në rendin e ri botëror.
    “Pavarësisht sanksioneve perëndimore, shumica e vendeve të botës janë ende të gatshme të bëjnë biznes dhe të takohen me të. Nga këndvështrimi i G7-s, Rusia është një shtet i izoluar dhe i udhëhequr nga një kriminel lufte, por për pjesën tjetër të botës, kjo nuk përbën problem të madh”, thekson Bremmer.
    Takimi i fundit i Putinit me Donald Trump në Alaskë ka shqetësuar thellësisht aleatët europianë, ndonëse ata kanë treguar koordinim më të mirë dhe reagim të shpejtë. “Fakti që Rusia është anëtare e plotë e OBSH-së dhe pritet si e barabartë, njësoj si Franca në NATO, është një mesazh i fuqishëm: Rusia nuk është e izoluar në nivel global.”
    I pyetur për rolin aktual të SHBA-së në skenën globale, Bremmer thekson se nuk bëhet fjalë për një marginalizim të detyruar, por për një vetë-margjinalizim të qëllimshëm: Nuk është izolim klasik, por një formë unilaterale e sjelljes ndërkombëtare. Amerika nuk dëshiron më të jetë një lidere e fortë në kuadër të aleancave multilaterale.
    Ai argumenton se aleatët tradicionalë të SHBA-ve janë bërë më të dobët ekonomikisht dhe më pak të pranishëm në fushën e mbrojtjes. Megjithatë, tani po përpiqen të rikuperojnë.
    “Plani për konkurrueshmëri i Mario Draghit është përqafuar nga Ursula von der Leyen dhe liderët europianë, edhe pse ndoshta pak me vonesë.”
    Për Bremmer, nëse do të ishte president amerikan, do të promovonte aleatë më të fortë, më efikasë dhe më konkurrues. Por vizioni i Trump është ndryshe: ai beson se aleatët tradicionalë kanë përfituar nga SHBA dhe tani duhen “shtypur”. “Kjo qasje, në afat të shkurtër, mund të bëjë që disa vende t’i nënshtrohen Trumpit, por në afat të gjatë do të dëmtojë vetë interesat amerikane”, përfundon ai.

  • SHBA: Marrëdhënia me Indinë, partneriteti përcaktues i shekullit 21! Modi ecën përkrah Putinit dhe Xi-së në samitin e Kinës

    SHBA: Marrëdhënia me Indinë, partneriteti përcaktues i shekullit 21! Modi ecën përkrah Putinit dhe Xi-së në samitin e Kinës

    Shtetet e Bashkuara e kanë cilësuar partneritetin me Indinë si një nga marrëdhëniet më të rëndësishme globale të këtij shekulli, duke theksuar se bashkëpunimi mes dy vendeve “po arrin nivele të reja”.

    Përmes një deklarate të ambasadës amerikane në Nju Delhi, Uashingtoni vlerëson forcimin e lidhjeve me Indinë në fusha të ndryshme strategjike, në një kohë kur peizazhi ndërkombëtar po bëhet gjithnjë e më kompleks.
    Deklarata vjen ndërsa kryeministri indian Narendra Modi u pa duke ecur përkrah presidentit rus Vladimir Putin në samitin e Organizatës së Bashkëpunimit të Shangait (SCO), Kinë. Dy liderët më pas iu bashkuan presidentit kinez, Xi Jinping, duke dhënë një mesazh të fortë simbolik për unitetin rajonal.
    Pavarësisht lidhjeve në rritje me SHBA-në, India vazhdon të mbajë marrëdhënie të ngushta ekonomike me Rusinë, veçanërisht në sektorin energjetik. Së bashku me Kinën, India është një nga blerësit më të mëdhenj të naftës ruse, një çështje që ka ngritur shqetësim në Perëndim.
    Presidenti amerikan Donald Trump kishte vendosur tarifa shtesë ndaj Indisë për shkak të blerjeve të vazhdueshme të naftës ruse, por deri më tani nuk ka asnjë shenjë që Nju Delhi apo Pekini do të ndalojnë këto importe, që konsiderohen kyçe për ekonomitë e tyre.
    Megjithatë, zyrtarët amerikanë shprehen se ndonëse India ndjek një politikë të jashtme të pavarur, partneriteti strategjik me SHBA-të mbetet i fortë dhe në rritje.

    Top Channel

  • Takim historik Xi Jinping–Modi në Kinë, CNN: Liderët nënvizojnë miqësinë ‘kaotike’ mes Kinës dhe Indisë, çfarë u diskutua tjetër?

    Takim historik Xi Jinping–Modi në Kinë, CNN: Liderët nënvizojnë miqësinë ‘kaotike’ mes Kinës dhe Indisë, çfarë u diskutua tjetër?

    Për herë të parë pas shtatë vitesh, presidenti kinez Xi Jinping u takua me kryeministrin indian Narendra Modi në qytetin Tianjin të Kinës, një takim që shënon një moment historik afrimi midis dy vendeve më të populluara në botë. Takimi erdhi në një kohë kur Kina dhe India përballen me tensione të përbashkëta me Shtetet e Bashkuara, përfshirë tarifat e larta në kuadër të luftës tregtare globale të Presidentit Donald Trump, si dhe vëmendjen e rritur të Perëndimit për marrëdhëniet e tyre me Rusinë, ndërsa konflikti në Ukrainë vazhdon.

    “Bota sot po përfshihet nga transformime që ndodhin vetëm një herë në një shekull. Situata ndërkombëtare është e paqëndrueshme dhe kaotike”, tha Xi gjatë takimit, i shoqëruar nga zyrtarët e të dy vendeve. Ai nënvizoi rëndësinë e marrëdhënieve të mira fqinjësore dhe bashkëpunimit, duke theksuar se Kina dhe India, simbolizuar respektivisht nga dragoi dhe elefanti, duhet të ecin “së bashku në suksesin e njëri-tjetrit”.

    Kryeministri Modi shtoi se India është “e përkushtuar” të zhvillojë marrëdhënie bazuar mbi besimin dhe respektin e ndërsjellë, duke përmendur zbutjen e tensioneve përgjatë kufirit të diskutueshëm në Himalaje, ku dy vendet patën një përplasje vdekjeprurëse në vitin 2020. “Interesat e 2.8 miliardë njerëzve në të dy vendet tona janë të lidhura me bashkëpunimin tonë”, deklaroi Modi.

    Takimi Xi–Modi pritet të ndiqet me kujdes në Uashington, ku marrëdhëniet mes SHBA-së dhe Indisë janë pjesë e strategjisë amerikane për të balancuar ndikimin e Kinës, duke e bërë këtë takim një zhvillim kyç në skenën ndërkombëtare dhe një shenjë të mundshme për përmirësimin e marrëdhënieve rajonale.

  • Kina dhe India zotohen të jenë ‘partnerë, jo rivalë’

    Kina dhe India zotohen të jenë ‘partnerë, jo rivalë’

    Udhëheqësit e Kinës dhe Indisë thonë se tashmë ekziston një besim më i thelluar mes tyre pas viteve të tensioneve, përfshirë edhe mosmarrëveshjen e gjatë kufitare.

    Presidenti i Kinës Xi Jinping dhe kryeministri indian Narendra Modi u takuan në kuadër të takimit të Organizatës së Bashkëpunimit të Shangait (SCO) në qytetin portual të Tianjin. Kjo është hera e parë e Modit në Kinë në shtatë vjet.
    Xi i tha Modit se Kina dhe India duhet të jenë partnere, jo rivale, ndërsa Modi tha se tani ekziston një “atmosferë paqeje dhe stabiliteti” midis tyre.

    Në samit merr pjesë edhe Presidenti rus Vladimir Putin, së bashku me mbi 20 liderë botërorë, megjithatë këtë vit takimi është lënë në hije nga luftërat tregtare me SHBA-të.
    Presidenti Trump ka vendosur tarifa të larta për mallrat indiane si ndëshkim për blerjen e vazhdueshme të naftës ruse nga Delhi.
    Ndërsa marrëdhëniet SHBA-Indi përballen me vështirësi gjithnjë e më të mëdha, Modi po i afrohet Xi-së.
    Të dy vendet jo vetëm që janë më të populluarat, por kanë edhe dy nga ekonomitë më të mëdha në botë.
    Modi njoftoi se fluturimet midis Indisë dhe Kinës, të pezulluara që nga përplasjet vdekjeprurëse të trupave në kufirin e tyre të përbashkët në Himalaje në vitin 2020, do të rifillojnë, pa dhënë një afat kohor.
    Xi tha: Duhet t’i qasemi dhe ta trajtojnë marrëdhënien tonë nga një lartësi strategjike dhe perspektivë afatgjatë dhe është zgjedhja e duhur që të jemi miq.
    Samiti i SCO-së në vetvete është kryesisht simbolik, por do t’u lejojë udhëheqësve të shprehin pakënaqësitë dhe interesat e përbashkëta.
    Ai vjen disa ditë para një parade masive ushtarake në Pekin që do të shënojë 80 vjetorin e përfundimit të Luftës së Dytë Botërore.
    Në grup ka 10 shtete anëtare, përfshirë Rusinë, Pakistanin dhe Iranin, dhe 16 partnerë dialogu dhe vëzhgues.
    Putin, i cili është një aleat i ngushtë i Kinës, u prit me qilim të kuq në Tianjin të dielën.
    SCO u krijua nga Kina, Rusia dhe katër vende të Azisë Qendrore në vitin 2001 si një kundërmasë për të kufizuar ndikimin e aleancave perëndimore si NATO./vizionplus.tv

  • Analiza nga Sky News: Si poshtërimi nga Trump e shtyu Modin drejt ‘krahëve’ të Putinit dhe Xi-së

    Analiza nga Sky News: Si poshtërimi nga Trump e shtyu Modin drejt ‘krahëve’ të Putinit dhe Xi-së

    Një nga figurat më të rëndësishme që mori pjesë në samitin e fundit të Organizatës së Bashkëpunimit të Shangait në Kinë ishte kryeministri indian, Narendra Modi.

    India, që prej fillimit të luftës në Ukrainë, është pozicionuar gjithnjë e më pranë Moskës dhe Pekinit – dhe një pjesë e madhe e këtij orientimi, sipas analistëve, lidhet me mënyrën sesi u trajtua nga administrata e presidentit amerikan Donald Trump.
    Gjatë mandatit të tij, Trump vendosi një tarifë prej 25% mbi importet indiane të naftës ruse me çmim të zbritur, duke e çuar totalin e detyrimeve në 50% – një nga më të lartat në botë. Një lëvizje kjo që në vend se ta ndëshkonte Indinë, vetëm sa e shtyu më pranë Rusisë dhe Kinës.
    Ish-këshilltari i Trump për tregtinë, Peter Navarro, madje shkoi deri aty sa ta quante luftën në Ukrainë “luftën e Modit” – duke pretenduar se “rruga drejt paqes kalon, të paktën pjesërisht, përmes Nju Delhit”.
    Navarro shtoi se “lobet e mëdha të naftës në Indi e kanë kthyer demokracinë më të madhe në botë në një qendër të madhe për rafinimin dhe ‘pastrimin’ e naftës ruse – në shërbim të Kremlinit”.
    Nga vetëm 3% e importeve të saj të naftës në vitin 2021, India sot e siguron mbi 40% të naftës së saj nga Rusia, duke e bërë Moskën furnizuesin më të madh të vendit.
    Këto zhvillime vijnë në një kohë kur Nju Delhi ndjen gjithnjë e më shumë pasigurinë dhe mungesën e besueshmërisë nga SHBA, veçanërisht gjatë presidencës së Trump. Kjo ka shtyrë Indinë të rikalibrojë marrëdhëniet e saj ndërkombëtare dhe të afrohet më tepër me fuqitë e lindjes – Rusinë dhe Kinën.
    Në prag të samitit të SCO-së, janë zhvilluar disa takime të rëndësishme mes ministrave të jashtëm të Indisë, Rusisë dhe Kinës, që sinjalizojnë një koordinim të shtuar mes tyre në arenën ndërkombëtare.
    Një aleancë e vjetër me Moskën
    Marrëdhëniet mes Indisë dhe Rusisë nuk janë të reja. Gjatë Luftës së Ftohtë, India ishte aleate me Bashkimin Sovjetik, ndërsa SHBA mbështeste Pakistanin, rivalin e saj historik.
    Këto lidhje janë thelluar sidomos në sektorin e mbrojtjes. Sipas të dhënave të Institutit Ndërkombëtar të Kërkimeve për Paqen në Stokholm, 65% e armatimeve të Indisë në dy dekadat e fundit kanë ardhur nga Rusia.
    Edhe pse në vitet e fundit India ka nisur të diversifikojë furnizuesit, duke blerë teknologji ushtarake edhe nga Perëndimi, ky është një proces i ngadaltë dhe kompleks – veçanërisht përsa i përket transferimit të teknologjisë.
    Ndërkohë, në një botë gjithnjë e më të polarizuar, India duket se po e orienton politikën e saj të jashtme më shumë drejt lindjes – ku, përveç avantazheve ekonomike, nuk ndjen të njëjtin presion politik që shpesh vjen nga aleatët perëndimorë.

    Top Channel

  • Kina dhe India angazhohen për partneritet: Koha që dragoi dhe elefanti të vallëzojnë sëbashku

    Kina dhe India angazhohen për partneritet: Koha që dragoi dhe elefanti të vallëzojnë sëbashku

    Kina dhe India kanë dhënë një sinjal të qartë për përmirësimin e marrëdhënieve, ndërsa liderët e tyre, Xi Jinping dhe Narendra Modi, u takuan për herë të parë pas shtatë vitesh në qytetin eTianjin, në prag të një samiti rajonal. Takimi vjen në një kohë sfidash të përbashkëta për të dy vendet, përfshirë tarifat e larta amerikane dhe vëmendjen e Perëndimit ndaj lidhjeve të tyre me Rusinë, ndërsa lufta në Ukrainë vazhdon.
    Në fjalën e tij hapëse, Xi theksoi se bota sot po përballet me transformime të mëdha.
    “Është zgjedhja e duhur që të jemi miq me marrëdhënie fqinjësore dhe të ndihmojmë njëri-tjetrin të arrijmë sukses”, tha ai.
    Ai përdori simbolikën tradicionale të “dragoit dhe elefantit” për të përshkruar Kinën dhe Indinë dhe theksoi se duhet “të kërcejnë” së bashku.
    Xi shtoi se nëse të dyja vendet ndjekin “rrugën e partneritetit dhe jo të rivalitetit, marrëdhëniet mund të jenë të qëndrueshme dhe të ecin përpara në afat të gjatë”.
    Nga ana e tij, Modi deklaroi se India është e përkushtuar të zhvillojë marrëdhëniet me Kinën “bazuar në besim dhe respekt të ndërsjellë” dhe përmendi zbutjen e tensioneve përgjatë kufirit të diskutueshëm në Himalaje, ku dy vendet patën një përplasje të dhunshme në 2020. Ai shtoi se “interesat e 2.8 miliardë njerëzve në vendet tona lidhen ngushtë me bashkëpunimin tonë”.
    Ky zhvillim do të ndiqet me kujdes në Uashington, ku tensionet me New Delhin mund të sfidojnë përpjekjet e SHBA-së për të forcuar partneritetin me Indinë si një kundërpeshë ndaj Kinës.
    Takimi vjen pas sanksioneve amerikane ndaj Indisë për importet e saj të naftës dhe gazit rus, ndërsa Kina, gjithashtu një blerës kryesor i naftës ruse, nuk është prekur ende nga masa të tilla. Temat e energjisë dhe marrëdhënieve me Rusinë pritet të diskutohen më tej gjatë samitit dyditor të Organizatës për Bashkëpunim të Shangait (SCO), ku India do të ketë takime bilaterale edhe me Vladimir Putin.
    Modi ka theksuar se India nuk merr palë në luftën në Ukrainë dhe ka biseduar ditën e shtunë me presidentin ukrainas, Volodymyr Zelensky për të shkëmbyer qëndrime mbi konfliktin në vazhdim.
    Ky takim shënon një moment të rëndësishëm në afrimin e Kinës dhe Indisë, duke rritur rëndësinë e bashkëpunimit mes dy vendeve më të populluara në botë.
    Ndërkohë në Kinë ka mbërritur edhe presidenti rus, Vladimir Putin si dhe më shumë se 20 liderët botërorë që do marrin pjesë në samitin e Organizatës për Bashkëpunim të Shangait (SCO).
    SCO përfshin Kinën, Indinë, Rusinë, Pakistanin, Iranin, Kazakistanin, Kirgistanin, Tajikistanin, Uzbekistanin dhe Bjellorusinë ndërsa 16 vende të tjera janë të lidhura si vëzhgues ose “partnerë dialogu”. Ky grup rajonal për siguri, i udhëhequr nga Kina dhe Rusia, synon të rishpërndajë fuqinë globale në favor të tyre dhe larg SHBA-ve.
    Gjatë vizitës së tij, që pritet të zgjasë rreth një javë, presidenti rus do të zhvillojë bisedime me presidentin kinez Xi Jinping, aleatin e tij të ngushtë, dhe do të ndjekë paradën ushtarake të Ditës së Fitores në Pekin, që shënon 80 vjetorin e humbjes së Japonisë në Luftën e Dytë Botërore, ku Putin pritet të jetë mysafiri kryesor së bashku me Kim Jong-un nga Koreja e Veriut dhe liderët e Iranit dhe Kubës.