Kryeministri Edi Rama ishte sot i ftuar në edicionin e 9-të të Future Investment Initiative, një prej forumeve më të rëndësishme globale për inovacionin, teknologjinë dhe investimet e qëndrueshme, që mbledh në Riad të Arabisë Saudite, liderë botërorë e sipërmarrës për të diskutuar mbi të ardhmen e ekonomisë globale.
Kryeministri vlerësoi praninë në këtë panel të presidentit të FIFA-s, Gianni Infantino, një person që, sipas tij, përfaqëson lëvizjen më të madhe njerëzore dhe që avokaton për Kupën e Botës të vitit 2034.
“Perandori i futbollit është këtu dhe është një prej shenjave mjaft domethënëse për të thënë se çfarë po ndodh në këtë vend. Kush do ta imagjinonte se në këtë vend të ndodhte ky takim i jashtëzakonshëm.
Të ishte këtu si një person që përfaqëson lëvizjen më të madhe njerëzore dhe që avokaton për Kupën e Botës së 2034-ës”, u shpreh Rama.
Rama shprehu bindjen e patundur që ka vende të mrekullueshme që mund të jenë të varfra, por nuk ka vende të shëmtuara që të jenë të begata e të pasura.
Sipas tij, “ka lidhje të drejtë mes bukurisë dhe begatisë së njerëzve dhe hapësirës ku jetojnë”.
“Besoj se nëse sot Mbretëria Saudite është një model, kjo lidhet shumë me vizionin pjesë e të cilit është bukuria, transformimi që është fizik, është i prekshëm dhe po tregon që gjithçka është e mundur.
Synimi për ta transformuar këtë shkretëtirë në Firence 2.0 është saktësisht vizioni”, shtoi Rama.
Ndërkohë, Rama tha se “ajo që po përjetojmë sot në Perëndim është inercia, jo imagjinata”.
“Ajo me të cilën ndeshemi në pjesën e Gjirit është imagjinata në vend të inercisë.
Imagjinata ushqehet nga inovacioni, nga nevoja për të shkuar më lart, për të bërë kapërcime mjaft të mëdha, por lidhet po kështu me bukurinë”, shtoi Rama.
Kryeministri theksoi se në rrugën nga aeroporti i Riadit pas mbërritjes mbrëmë në Arabinë Saudite e pa menjëherë se ka një energji ndryshe në këtë vend.
“Një kuptim ndryshe të hapësirës e bashkëjetesës. Vetëm duke parë skulpturat e gjelbra në të dyja anët e rrugëve e kupton këtë.
Njerëzit më kanë akuzuar kur isha kryetar bashkie dhe vendosa për lyerjen me ngjyra të pallateve, se kjo është fasadë.
Por u thashë: ‘Imagjinojeni një mëngjes njerëzit të dalin nga shtëpia pa u kujdesur për veten, se çfarë makthi do të ishte’”, tha Rama.
Sipas tij, “vende ku gjërat kanë shkuar mirë deri tani, po përballen me inercinë”.
“Ka ardhur koha që ne të jemi të përulur e të mësojmë nga Gianni Infantino.
Ai është europian, rrethohet nga forcat e vjetra tradicionale, por është tërë kohën me forcat e reja; tregon se ajo që ndodh në Europë mund të ndodh në Katar, Arabinë Saudite, Marok dhe në vendin më të paditur për futbollin që është SHBA”, shtoi Rama.
Tag: imagjinata
-
Rama në forumin e Riadit: “Imagjinata dhe inovacioni janë çelësi i zhvillimit”
-
Forumi global i inovacionit dhe investimeve të qëndrueshme, Rama nga Riadi: Kur isha kryetar bashkie, njerëzit më akuzonin se..
Kryeministri Edi Rama ndodhet në Riad të Arabisë Saudite, ku ishte i ftuar në editonin e nëntë të Future Investment Initiative, një prej forumeve më të rëndësishme globale për inovacionin, teknologjinë dhe investimet e qëndrueshme, që mbledh liderë botërorë e sipërmarrës për të diskutuar mbi të ardhmen e ekonomisë global.
Rama: Synimi për ta transformuar këtë shkretëtirë në “Firence 2.0” është saktësisht vizioni. Çfarë po përjetojmë sot në këndin tonë të botës është inercia, jo imagjinata. Ajo që ndeshim në shumë vende të botës është imagjinata në vend të inercisë. Imagjinata ushqehet nga inovacioni, nga nevoja për të shkuar më lart, për të bërë kërcime të mëdha.
Pas kthimit mbrëmë nga aeroporti, mund ta shihja që ka një energji ndryshe në këtë vend, një kuptim ndryshe të hapësirës, bashkëjetesës, duke parë skulpturat e gjelbra në të dyja anët e rrugës.
Njerëzit më akuzonin kur isha kryetar bashkie, dhe fillova të lyej me bojë ndërtesat e qytetit, dhe më thoshin se ishte një fasadë
Çdo gjë ndryshon e ndryshon për mirë. Ka ardhur koha që ne të jemi më të përulur dhe të mësojmë nga Gianni. Ai është europian dhe rrethohet nga forcat e vjetra tradicionale, por është tërë kohës me forcat e reja. Tregon që ajo që ndodh në Europë mund të ndodhë në Katar dhe në vendin më të prapambetur për futbollin, që është SHBA.Top Channel
-
Evropa dhe Shtetet Arabe janë në gjumë, çdo gjë që lëviz në Gaza do të vritet së shpejti
Miqtë e mi në Gaza së shpejti do të urdhërohen të “evakuohen” nga strehat e tyre të përkohshme dhe të “gëlltiten” në pjesën jugore të Rripit të Gazës, ashtu si dikur u “evakuuan dhe u gëlltitën” prindërit e mi: nëna ime në Bergen-Belsen, babai im në një geto në Transnistria.
Gjuha e ushtrisë, plot gënjeshtra, ndot çdo raport, çdo diskutim. Ky nuk është problemi i miqve të mi të lodhur dhe të uritur. Është problemi ynë, i izraelitëve. Po ashtu edhe britma e atyre që me dashje janë të verbër dhe atyre që me zemër të fortë insistojnë: “Nuk duhet kurrë të bëni krahasime.”
Ministri i Luftës, Izrael Katz, dha një premtim dhe po e mban atë: Misioni i zhvendosjes dhe transportit, përqendrimit dhe ngjeshjes, shtypjes dhe shkatërrimit të qindra mijëra njerëzve të tjerë në një copë të vogël toke në jug të Gazës po vazhdon, pa u ndalur nga protestat, dënimet apo paralelizmat historike.
Askush nuk po i shpëton palestinezët, pengjet, apo ne nga vetja jonë e neveritshme.
Unë shkruaj, ende duke shpresuar për një mrekulli. Që Europa dhe shtetet arabe të zgjohen. Të përdorin levat e fuqisë që në të vërtetë i kanë në dorë.
Bombardimet e pilotëve tanë heroikë, topat e komandantëve tanë trima do të sigurojnë që Qyteti i Gazës të zbrazet nga njerëzit dhe të shtypet nga buldozerët e drejtuar nga Zarviv-itët e gëzuar dhe që frikësohen nga Zoti.Ushtarët izraelitë janë të mbushur me vlera, rritur për të kryer shërbim ushtarak me kuptim. Edhe ata që protestojnë me prindërit e tyre dhe familjet e pengjeve kundër qeverisë nuk refuzojnë thirrjen apo nuk prishin urdhrat.
Kur Shefi i Komandës Jugore, Yaniv Asor, deklaron Qytetin e Gazës “zonë kriminale”, çdo ushtar do të ketë leje të qëllojë gjithçka që lëviz. Edhe një grua 78-vjeçare. Edhe nipin e saj 12-vjeçar.
Mund të dëgjoj tashmë ata që do thonë pa lëkundje: Është faji i tyre; iu dhamë kohë të evakuoheshin në jug.
Protestuesit në Rrugën Kaplan kanë një levë të mbetur për të penguar planet vendimtarë të kryeministrit Benjamin Netanyahu dhe ministrit të Financave Bezalel Smotrich, plane të lidhura me ndryshimin e regjimit në stilin e Putinit: një refuzim masiv për të marrë pjesë në këto fushata shkatërrimi dhe dëbimi.
Por ata nuk e përdorin. Për ta, flamuri nuk është kurrë i zi mjaftueshëm.
Imagjinata ime e kufizuar nuk më lejon të mendoj për miqtë e mi dhe familjet e tyre, të dobëta, të sëmura, të pikëlluara, duke u dëbuar për të paktën herën e tetë, duke u përpjekur të gjejnë një tjetër vend të panjohur, në një pjesë toke edhe më të vogël dhe më të ngjeshur se paraardhësja. Në karrocë? Në këmbë për 20 kilometra? Duke vrapuar, pa frymë, ndërsa granatat i ndjekin, me kolona tymi dhe pluhuri që ngrihen pas tyre?
Imagjinata ime e tmerruar refuzon t’i shohë ata që qëndrojnë në shtëpi gjysmë të shkatërruara, pavarësisht këshillave horror të zëdhënësit të IDF-së, Avichay Adraee, duke lutur për një vdekje të shpejtë nga bombardimet.
Apartamentet e tyre në kampet refugjatëve, të ndërtuara dhe blera me vite të tëra rrogash, janë bërë mure të tymosura dhe të shembura. Nga gjërat e pakta që kanë arritur të grumbullojnë apo improvizojnë që nga dëbimi i fundit, dyshekë, tenxhere dhe lugë, drunj, batanije, ndoshta edhe një panel diellor… çfarë do të detyrohen të lënë pas këtë herë?
Sigurisht jo thesin me miell që e blenë për 1 mijë shekelë. Jo kanistrën me 20 litra ujë, gjysmë të pastër. Jo pelenat për nënën e tyre 90-vjeçare.
Imagjinata ime e pamjaftueshme nuk e kupton se ku, mes të gjitha tendave të mbushura plot, do të vendosin të tyren.
Ku do të djersijnë deri në dimër, pastaj do të dridhen deri në palcë ndërsa shiu dhe dallgët e ngritura të detit i lagin, ndërmjet një raundi bombardimesh dhe të tjerëve. Dhe dronët mbi kokë do të zhurmojnë pa pushim, ditë e natë.
Terror. Mall. Uri. Etje. Lëkura që kruhet. Dhimbje. Zemërim. Lodhje. Një fëmijë i sëmurë që qan. Fjalët janë të njëjta, por në Gaza ato mbajnë një peshë, një substancë, një volum që nuk mund ta kuptojmë.
Fjalët kanë rënë nga fjalori im, përveç këtyre: “pafuqi,” “paralizë” dhe gjithashtu “bashkëfajësi në krim kundër vullnetit tonë.”/tvklan.al
Marrë nga “Haaretz”