Lajmidites.com

Tag: hitleri

  • Publikohet zbulimi tronditës i ADN-së së Hitlerit, çfarë thuhet për diktatorin nazist

    Publikohet zbulimi tronditës i ADN-së së Hitlerit, çfarë thuhet për diktatorin nazist

    Studiuesit kanë analizuar një mostër ADN-je që besohet se i përket Adolf Hitlerit. Sipas tyre, kjo analizë tregon se diktatori i Gjermanisë naziste kishte një shënues gjenetik për një çrregullim të rrallë që mund të vononte pubertetin, sipas një dokumentari të ri.
    Hulumtimi, i cili zgjati më shumë se katër vjet, u drejtua nga gjenetistja Turi King, profesoreshë në Universitetin e Bath në Mbretërinë e Bashkuar, e njohur për identifikimin e mbetjeve të Mbretit Richard III. King tha se ajo konfirmoi se një copë materiali e marrë nga një divan në bunkerin ku Hitleri vrau veten në vitin 1945 ishte zhytur në gjakun e diktatorit. Kjo u arrit duke krahasuar ADN-në nga gjaku me ADN-në e një të afërmi të konfirmuar të Hitlerit.
    Përveç sugjerimit se Hitleri mund të kishte një gjendje kongjenitale që prishte hormonet, të njohur si sindroma Kallmann, dokumentari shqyrtoi edhe thashethemet për prejardhjen e tij hebraike dhe mundësinë e predispozitës gjenetike ndaj problemeve të shëndetit mendor. Dokumentari, i titulluar “ADN-ja e Hitlerit: Plani i një Diktatori”, u shfaq premierë të shtunën në Channel 4 në Mbretërinë e Bashkuar.

    Megjithatë, gjetjet e ndara në dokumentar nuk janë shqyrtuar nga shkencëtarë të tjerë ose botuar në një revistë shkencore, duke e bërë të vështirë vlerësimin e tyre nga ekspertë të pavarur. King tha se analiza ishte dorëzuar për botim në një revistë të profilit të lartë dhe shpreson që puna të publikohet së shpejti.

    Copa e vogël e pëlhurës, e cila u mor nga divani, filloi udhëtimin e saj në vitin 1945 në duart e kolonelit amerikan Roswell P. Rosengren, oficer komunikimi për gjeneralin Dwight D. Eisenhower. Kur Rosengren hyri në bunkerin e Hitlerit të lejuar nga forcat sovjetike, ai preu një copë materiale nga divani i njollosur me gjak. Mostra mbeti në familjen e Rosengren deri në vitin 2014, kur u ble nga Muzeu i Historisë Gettysburg në Pensilvani.
    “Nuk e dinim se çfarë do të gjenim,” tha King. “Mund të kishte qenë gjeniom më i thjeshtë, por ka qenë i pabesueshëm

    Gjetja më e habitshme nga analiza ishte se Hitleri kishte një mutacion në gjenin PROK2, i cili lidhet me sindromën Kallmann dhe hipogonadizmin hipogonadotropik kongjenital. Tek djemtë, këto gjendje mund të vonojnë pubertetin dhe të shkaktojnë moszbritje të testikujve. King tha:
    “Në thelb, karakterizohen nga nivele të ulëta të testosteronit. Disa raste mund të kenë pubertet të pjesshëm ose të vonuar, dhe rreth 5% e rasteve shoqërohen me mikropenis.”
    Sipas të dhënave historike, Hitleri u gjet i shtrirë në divan me gjak të spërkatur mbi të dhe mbi murin pas tij. Arkeologu Nicholas F. Bellantoni, i cili shqyrtoi pjesë të divanit në vitin 2009, tha se kjo përputhet me informacionet nga bunkeri. Historiani Alex Kay vuri në dukje se dokumenti mjekësor nga burgu pas grushtit të shtetit në Mynih në vitin 1923 sugjeronte se Hitleri kishte kriptorkidizëm në testikulin e djathtë, gjendje ku një testikul nuk zbret në skrotum. Kay tha se zbulimi i sindromës Kallmann mund të shpjegojë mungesën e marrëdhënieve personale të Hitlerit.

    King dhe Kay gjithashtu pohuan se gjetjet hedhin poshtë thashethemet për prejardhjen hebraike të Hitlerit. ADN-ja e analizuar përputhej me të afërmin mashkull të linjës së Hitlerit, duke treguar se Hitler nuk kishte prejardhje hebraike nga babai.
    King theksoi se kishte disa rezervë fillestare për pjesëmarrjen në dokumentar, por vendosi të marrë pjesë për të siguruar që analiza të ishte shkencërisht e saktë. Ajo tha:
    “Ky nuk është thjesht një dokumentar, por një punim akademik.”
    Studiuesit përdorën gjithashtu një rezultat rreziku poligjenik, një analizë gjenetike për të përcaktuar predispozitat ndaj sëmundjeve. Rezultati tregoi se Hitler kishte predispozitë gjenetike më të lartë ndaj skizofrenisë, çrregullimit të deficitit të vëmendjes me hiperaktivitet dhe autizmit. Megjithatë, studiuesit theksuan se kjo nuk do të thotë se ai kishte domosdoshmërisht këto gjendje.
    Profesoresha Ditte Demontis nga Universiteti i Aarhus shpjegoi se rezultatet e rrezikut poligjenik përdoren vetëm për qëllime kërkimore dhe nuk mund të diagnostikojnë individë. Ajo theksoi se Hitleri nuk veproi vetëm, por me qindra mijëra ndihmës, dhe gjenetika e tij është vetëm një pjesë shumë e vogël e historisë.

  • Analiza e re e ADN-së së Hitlerit zbulon se ai kishte një çrregullim të rrallë seksual

    Analiza e re e ADN-së së Hitlerit zbulon se ai kishte një çrregullim të rrallë seksual

    Analiza e re e ADN- së së Adolf Hitlerit ka zbuluar se udhëheqësi nazist ka të ngjarë të ketë vuajtur nga një çrregullim i rrallë gjenetik që pengon përfundimin e plotë të pubertetit, ndërkohë që hedh poshtë edhe mitin e vjetër të origjinës së tij hebraike, raporton Sky News. Një ekip ndërkombëtar shkencëtarësh dhe historianësh thonë në analizën e tyre se Hitleri ka shumë të ngjarë të ketë pasur sindromën Kallmann, një gjendje që ndikon në zhvillimin seksual.
    Thashethemet për anomalitë seksuale të Hitlerit kanë qarkulluar që nga Lufta e Parë Botërore, kur ai dyshohet se u tall nga ushtarët e tjerë. Një studim i ri ofron një kornizë të mundshme shkencore për këto histori. Analiza zbuloi një pakësim të gjenit PROK2, i cili luan një rol të rëndësishëm në zhvillimin e organeve gjenitale. Një mangësi në këtë gjen shoqërohet me nivele më të ulëta të testosteronit dhe mund të çojë në një gjendje të njohur si mikropenis.
    Profesoresha Turi King , gjenetistja kryesore në studim, e cila më parë identifikoi mbetjet e Mbretit Richard III , pranoi për Sky News: “Nëse do të më kishit thënë disa vite më parë se do të flisja për organet gjenitale të Hitlerit, nuk do ta kisha besuar kurrë.”
    ADN-ja e analizuar në studim erdhi nga një divan i njollosur me gjak i gjetur në bunkerin e Hitlerit. Pas rënies së regjimit nazist, koloneli Roswell P. Rosengren , oficer i komunikimit për gjeneralin Dwight D. Eisenhower , preu një copë pëlhure dhe e mori në shtëpi. Mostra u mbajt në një kasafortë për dekada dhe më vonë iu shit Muzeut të Historisë së Gettysburgut, nga ku përfundimisht gjeti rrugën për te shkencëtarët.
    Profesor King pranon se kishte dyshime përpara se të pranonte të testonte ADN-në e Hitlerit, por vendosi që ai nuk duhet të ishte përjashtim sepse mijëra mbetje të tjera arkeologjike i ishin nënshtruar tashmë të njëjtës procedurë. “Pse duhet të jetë ndryshe Hitleri?” pyeti ajo. “Pse të mos e përpunojmë atë? Kjo do ta vendoste atë në një piedestal.”
    Ajo shtoi se gjetjet e ekipit ofrojnë informacione shtesë për të kuptuar një nga figurat më të studiuara në histori. Zbulimi gjithashtu ofron një shpjegim të mundshëm për origjinën e këngës britanike të luftës “Hitler Has Only Got One Ball”, e cila shërbeu si një formë talljeje ndaj udhëheqjes gjermane.
    Hulumtimi zbuloi gjithashtu se Hitleri kishte një rrezik të lartë poligjenik, një masë që krahason ADN-në e një personi me gjenetikën e popullatës së përgjithshme, për çrregullime të tilla si autizmi, skizofrenia dhe çrregullimi bipolar. Pavarësisht rezultateve interesante, ekspertët e përfshirë në studim paralajmërojnë se gjetje të tilla nuk duhet të përdoren si shpjegimi i vetëm për veprimet e Hitlerit. “Gjenetika është vetëm një pjesë e imazhit të personalitetit tuaj”, tha profesor King.
    Ajo kujtoi rrethanat e vështira familjare dhe të jetës që e formësuan edhe Hitlerin: një baba alkoolik që e rrihte, vdekja e katër ose pesë vëllezërve e motrave, humbja e nënës së tij dhe përvoja të shumta të pafavorshme jetësore, si dhe kontekstin shoqëror dhe historik në të cilin ai jetoi.
    Profesori Sir Simon Baron-Cohen , një ekspert i autizmit, theksoi se sjellja e Hitlerit nuk mund të reduktohet në gjetje gjenetike: “Autizmi është një aftësi e kufizuar dhe një ndryshim; ka të bëjë me vështirësitë në marrëdhëniet shoqërore dhe komunikimin. Shumica e njerëzve autikë nuk bëjnë vepra të këqija. Duhet ta mbajmë mend këtë në mënyrë që të mos ketë perceptim të shtrembëruar.”
    Një paralajmërim i ngjashëm u shpreh nga Profesor Thomas Weber i Universitetit të Aberdeenit, i cili paralajmëroi për rreziqet e një interpretimi reduksionist të fenomeneve historike përmes prizmit të ADN-së. “Isha i shqetësuar për dëmin që mund të shkaktonte analiza e ADN-së së tij… Megjithatë, tani që ADN-ja e Hitlerit është analizuar, do të ishte gabim, madje joetik, të përpiqeshim ta fusnim xhindin përsëri në shishe dhe të injoronim rezultatet”, tha ai.

  • ADN-ja e Hitlerit zbulon çrregullimin gjenetik që pengonte zhvillimin e tij seksual!

    ADN-ja e Hitlerit zbulon çrregullimin gjenetik që pengonte zhvillimin e tij seksual!

    Një dokumentar i ri në Channel 4, Hitler’s DNA: Blueprint of a Dictator, ka zbuluar se diktatori nazist Adolf Hitler mund të ketë vuajtur nga sindroma Kallmann, një çrregullim gjenetik që pengon zhvillimin normal të pubertetit dhe mund të çojë në probleme seksuale.

    Sipas profesoreshës së njohur të gjenetikës Turi King, e cila identifikoi edhe eshtrat e mbretit Richard III, analizat e ADN-së tregojnë se ekzistonte një mundësi një në dhjetë që Hitleri të kishte mikropenis dhe ndoshta një testikul të pazbritur, siç përmendej edhe në këngën tallëse të kohës së luftës “Hitler Has Only Got One Ball”.

    Mostra e ADN-së u mor nga një copë pëlhure me gjak, e prerë nga divani ku Hitleri vrau veten në vitin 1945. Përmes analizave është hedhur poshtë edhe miti i vjetër se ai kishte prejardhje hebraike, duke treguar se gjenetikisht nuk kishte lidhje me hebrenjtë.

    Historiani Alex J. Kay nga Universiteti i Potsdamit sugjeron se problemet e tij fizike dhe psikologjike mund të kenë ndikuar në mungesën e marrëdhënieve intime dhe në fiksimin e tij ekstrem me politikën.

    Studimi zbulon gjithashtu se Hitleri mund të ketë pasur prirje neurodivergjente ose çrregullime mendore, si autizëm apo bipolaritet, por pa prova përfundimtare.

    Profesor Simon Baron-Cohen paralajmëroi se këto zbulime nuk duhet të përdoren për të stigmatizuar njerëzit me çrregullime të ngjashme, duke theksuar se “sjellja nuk është kurrë 100% gjenetike”.

  • Hitleri kishte çrregullim të fshehur gjenetik seksual, çfarë tregojnë analizat për diktatorin nazist

    Hitleri kishte çrregullim të fshehur gjenetik seksual, çfarë tregojnë analizat për diktatorin nazist

    Në maj të vitit 1945, pas rënies së Berlinit, ushtarët aleatë hynë në bunkerin e Adolf Hitlerit.

    Mes tyre ishte koloneli amerikan Roswell P. Rosengren, i cili mori si “suvenir” një copë nga divani ku udhëheqësi nazist kishte kryer vetëvrasje. Tetëdhjetë vjet më vonë, ajo copë e njollosur me gjak u përdor për të parë për herë të parë ADN-në e Hitlerit, duke zbuluar detaje të pazakonta mbi gjenet dhe shëndetin e tij.
    Hulumtimi, i realizuar nga profesorja e Universitetit të Leicesterit Turi King – e njohur për identifikimin e eshtrave të mbretit Richard III – do të prezantohet në dokumentarin e Channel 4 “Hitler’s DNA: Plani i një Diktatori”.
    Sipas analizës, Hitleri vuante nga sindroma Kallmann, një çrregullim gjenetik që pengon zhvillimin normal të pubertetit dhe organeve seksuale. Kjo gjendje shpjegon nivele të ulëta testosteroni dhe mundësinë e problemeve të funksionit seksual, të cilat, sipas historianëve, mund të kenë ndikuar në izolimin e tij personal dhe përqendrimin obsesiv në politikë.

    Studimi rrëzon gjithashtu mitin e vjetër se Hitleri kishte prejardhje hebraike, duke konfirmuar origjinën e tij austriake-gjermane.
    Nga ana tjetër, analiza poligjenike sugjeron se ai kishte predispozita të larta për autizëm, skizofreni dhe çrregullim bipolar, megjithëse studiuesit theksojnë se këto nuk përbëjnë diagnoza dhe nuk mund të justifikojnë veprimet e tij.
    “Gjenetika nuk mund ta justifikojë asnjëherë atë që bëri Hitleri,” tha profesorja King. “Por ndihmon të kuptojmë kompleksitetin biologjik dhe psikologjik të një figure historike kaq të errët.”
    Shkencëtarët u kujdesën të theksojnë se këto zbulime nuk duhet të përdoren për të stigmatizuar njerëzit me gjendje të ngjashme. Siç shprehet psikologu Simon Baron-Cohen nga Universiteti i Kembrixhit: “Sjellja njerëzore nuk është kurrë 100 për qind gjenetike. Të lidhësh mizoritë e Hitlerit me çrregullime të tilla do të ishte një padrejtësi ndaj miliona njerëzve që jetojnë me to.”
    Mostra e përdorur, e ruajtur në Muzeun e Historisë së Gettysburgut në SHBA, u vërtetua si autentike pasi ADN-ja e saj përputhej me atë të një të afërmi të njohur të Hitlerit.
    Përfundimisht, studimi i ri nuk ofron një “kod gjenetik të së keqes”, por tregon se gjenet janë vetëm një pjesë e historisë – ndërsa pjesa tjetër shkruhet nga zgjedhjet, rrethanat dhe shoqëria.

    Top Channel

  • Çfarë kishte thënë Hitleri për Serbinë dhe pse serbët mendojnë se Hitleri kishte bërë pakt me shqiptarët!?

    Çfarë kishte thënë Hitleri për Serbinë dhe pse serbët mendojnë se Hitleri kishte bërë pakt me shqiptarët!?

    Mediat serbe janë të mbushura me teori komploti, me të cilat gjithmonë synojnë ta vënë veten në pozicionin e viktimave. Prandaj, ato shkruajnë se përmes shqiptarëve Hitleri synonte të shkatërronte serbët.

    “Nuk duhet të lejojmë që në Ballkan, një komb që ka një ndjenjë të misionit politik dhe rol historik të bëhet shumë i fuqishëm. Janë serbët ky popull.

    Ata kanë dëshmuar se kanë një forcë të madhe të shtetndërtimit, si dhe synime të mëdha e ambicioze, që shkojnë përtej Detit Egje.

    Kam rezerva të mëdha të mbështes dhe trimëroj këtë popull në këto përpjekje dhe ambicie që ka”, citohet të ketë thënë Hitleri, transmeton Telegrafi.

    Për ta mbështetur këtë deklaratë si antiserbe, mediat e Serbisë shkruajnë se për ta dobësuar Serbinë Hitleri kishte një pakt me shqiptarët, katërmijë nga të cilët i solli nga kampet që t’ju bashkohen divizioneve SS.

    Sipas tyre, këta katërmijë të arrestuar të liruar ishin dikur ushtarë të Mbretërisë Jugosllave që gjoja më vonë, më 1944, ishin nën komandën direkte të Himlerit në të ashtuquajturin Divizioni “SS Skanderbeg”

  • Ari i Mbretit Alarik: Thesari i fshehur, që nazistët nuk mundën ta gjenin

    Ari i Mbretit Alarik: Thesari i fshehur, që nazistët nuk mundën ta gjenin

    Duke sunduar me grusht të hekurt që në fillimin e atij që u quajt Rajhu i Tretë, Adolf Hitleri njihej për brutalitetin e tij, së bashku me botëkuptimin e tij antisemit dhe racist, se ekzistonte një “racë mjeshtërore”, Arianët, që duhej ta dominonin planetin. Kjo nxiti atë që më vonë u bë i njohur si Holokausti, një gjenocid sistematik që shkaktoi vdekjen e 6 milionë hebrenjve në Evropë dhe 5 milionë jo-hebrenjve të tjerë.

    Ndërsa janë tashmë të njohura tmerret e papërshkrueshme, ideologjitë e urrejtjes dhe reputacioni i Hitlerit si një diktator fashist i çmendur, shumëkush mund të mos e dijë se ai ishte edhe një njeri shumë supersticioz. Siç e shpjegoi profesori i Universitetit Stetson Erik Kërlander në një artikull shkencor të vitit 2020 të botuar nga “The Quarterly Journal of Military History”, fiksimi i dukshëm i Hitlerit pas okultizmit – që e kishin edhe shumë nazistë të tjerë të rangut të lartë – i nxiti ata të kërkonin disa objekte misterioze.

    Në përgjithësi, për këto artefakte të supozuara, flitej në mitet e lashta apo në tregimet e çuditshme. Por një mision në veçanti – kërkimi për eshtrat dhe thesarin e mbretin visigot Alariku I, i njohur më gjerësisht si Mbreti Alarik – do të ishte i pafrytshëm.

    Por pse nazistët ishin aq supersticiozë? Dhe çfarë lidhje kishte bindja e tyre me thesarin e supozuar të Mbretit Alarik? Dhe nëse ekziston, pse nazistët dështuan ta zbulonin? Krerët e regjimit nazist si Adolf Hitler dhe udhëheqësi i SS, Hajnrih Himler, ishin të fiksuar pas astrologjisë dhe misticizmit.

    Ata mbanin shpesh me vete parashikimet e personalizuara të astrologjisë por edhe një koleksion objektesh mistike, të cilat do t’i nxisnin të nisnin gjuetinë e thesarit nëpër Gjermani për artefakte të lashta. Kështu, Himler nisi një ekspeditë në vitin 1940 në Spanjë për të gjetur Gralin e Shenjtë.

    Po ashtu, Himler urdhëroi arkeologët gjermanë që të kërkonin çekiçin që i atribuohej Thor, hyjnia kryesore e mitologjisë norvegjeze. Mund të thuhet se ky i fundit ishte më i përfshirë në konceptet e misticizmit dhe ezoterizmit sesa Hitleri. Këto koncepte mbështetnin besimin e tij mbi ekzistencën e një race gjermane supreme.

    Himler lexonte shpesh historinë e lashtë dhe mitet gjermane dhe synonte ndërtimin e botës së re, të themeluar mbi një përzierje që përmbante pjesë të mësimeve të krishtera dhe gnostike, si dhe elemente të kulturës gjermanike para–kristiane.

    Madje ai e cilësonte trupën e SS si përfaqësues të Kalorësve Teutonikë, një urdhër i formuar në Evropë në kohën e kryqëzatave, dhe që kishte shumë ngjashmëri me Kalorësit Tempullarë. Kërkimi që kreu regjimi nazist për këto thesare të lashta, i çoi ata edhe në misionin e dështuar për zbulimin e thesarit të Mbretit Alarik.

    Në fundin e shekullit IV Pas Krishtit, po vlonin tensionet midis Perandorisë Romake Perëndimore dhe udhëheqësve të fiseve gote. Në atë kohë, Roma Perëndimore ishte një vend i pasigurt në krahasim me epokën e Jul Cezarit dhe të perandorit August.

    Për të shmangur një pushtim të mundshëm pas asaj që historianët e quajnë si Lufta Gotike, gotët ranë dakord të vendoseshin në Ballkan, por si aleatë, jo si qytetarë zyrtarë të perandorisë. Mjerisht, kjo i dha mundësi Perandorisë Romake t`i shfrytëzonte gotët, sidomos kur bëhej fjalë për rekrutimin e detyrueshëm në Ushtrinë Romake. 

    Në vitin 395 kur forcat e udhëhequra nga mbret visigot Alariku I, nisën një luftë kundër sundimtarëve të tyre romakë, ata nuk u ndalën deri në vitin 410 pas Krishtit, pas disa negociatave të dështuara dhe armëpushimeve gjithnjë të shkelura. Alariku e sulmoi 2 herë me sukses Romën.

    Por, ajo që i tërhoqi nazistët tek Mbreti Alarik kishte shumë pak të bënte me faktet historike. Fiksimi i tyre pas mbretit Alarik kishte të bënte me thesarin e humbur të udhëheqësit visigot, që supozohet se u zhduk pas vdekjes së mbretit në fillimin e shekullit V gjatë një fushate ushtarake.

    Përpara se Hitleri të bëhej udhëheqës i Gjermanisë, ekonomia gjermane ishte në kaos për shkak të humbjes së saj në Luftën e Parë Botërore. Me ardhjen në pushtet në vitin 1933, Hitleri ndihmoi në rigjallërimin e sistemit financiar të Gjermanisë nëpërmjet kompleksit të saj ushtarako-industrial, dhe bashkimin e Gjermanisë kundër popullsisë së saj hebreje, që ishte e privuar nga të drejtat.

    Ndërsa nazistët rrëmbyen sasi të mëdha ari nga hebrenjtë, donin akoma më shumë nga metali i rrallë, dhe kjo çoi në kërkimin e thesarit të humbur të mbretit Alarik. Hitleri caktoi Himlerin dhe grupin e tij SS për të kërkuar dhe gjetur varrin e mbretit Alarik, ku ata besonin se ndodhej edhe pasuria e tij e madhe.

    Ata supozuan se vendi i prehjes së Alarikut ishte diku afër qytetit kalabrez të Kozencës në Italinë e Jugut, ku tregime të ndryshme historike kishin aluduar se ai ishte vendvarrimi i tij. Por, pavarësisht se punoi me një ekip arkeologësh, Himler nuk arriti të gjente as varrin dhe as thesarin e Alarikut përpara rënies së Rajhut të Tretë në vtin 1945. 

    Por kjo nuk do të thotë se ai nuk po kërkohet nga eksplorues të tjerë. Në vitin 2015, arkeologët italianë të Universitetin e Kalabrisë, nisën kërkimet e tyre për të gjetur thesarin e Mbretit Alari. Por deri më sot nuk kanë zbuluar as varrin dhe as thesarin e udhëheqësit të madh visigot. / Grunge – Bota.al

  • Ervin Romel: Gjenerali më i besuar i Hitlerit, që u përpoq ta vriste Fyhrerin

    Ervin Romel: Gjenerali më i besuar i Hitlerit, që u përpoq ta vriste Fyhrerin

    Thuhet se tradhtia më e dhimbshme, është ajo e atij, tek i cili ke pasur më shumë besim. Adolf Hitleri e dinte se si u ndje kur zbuloi se gjenerali i tij më i preferuar dhe më i besuar,Ervin Romel ishte pjesë e komplotistëve që donin vdekjen e tij. Ndërsa është cilësuar shpesh si një nga “nazistët e mirë” për shkak të atentatit, historia e tij, dhe rrugëtimi i Rajhut të Tretë nuk ishin aq të thjeshta. Dhe ushtaraku i lartë, që e kuptoi gradualisht barbarinë e nazizmit, përfundoi duke i kthyer shpinën Fyhrerit dikur aq të dashur.

    Johanes Ervin Rugen Romel lindi në një familje modeste në Gjermaninë Jugore më 15 nëntor 1891. Karriera e tij e spikatur nisi kur ai u bashkua Regjimentit të Këmbësorisë të zonës ku banonte kur ishte vetëm 18 vjeç. Ai i ra menjëherë në sy eprorëve. Romel ishte tashmë një hero i njohur lufte kur Adolf Hitleri u ngjit në pushtet.

    Ai ishte një marrë në Kryqit të Hekurt gjatë Luftës së Parë Botërore, dhe njihej si një nga udhëheqësit ushtarakë më të shquar të Gjermanisë. Në një rast, ai udhëhoqi vetëm 150 burra kundër një ushtrie italiane. Gjermanët arritën të kapnin rob 9000 italianë, ndërsa humbën vetëm 6 trupa.

    Hitleri ishte një lexues i gjithanshëm, dhe një nga librat në raftin e tij të librave ishte një kopje e librit “Sulmet e këmbësorisë” nga Ervin Romel. Ishte një libër i shkruar për shkollat ushtarake, i botuar për herë të parë në vitin 1937, dhe që u vlerësua shumë në atë kohë.

    Prandaj nuk ishte e habitshme pse Hitleri e përfshiu në ekipin e tij kur u ngjit në pushtet. Në fillim, detyra e Romel ishte të trajnonte Rininë Hitleriane. Por kur nisi pushtimi i Polonisë, ai u caktua të kujdesej për selinë qendrore të Fyhrerit. Shumë shpejt, Rommel ishte në krye të strategjive ushtarake, truprojave dhe linjës mbrojtjes së nazistëve gjatë pushtimit të “Ditës D”nga forcat aleate.

    Romel ishte protagonist edhe i planit të pushtimit të Francës. Ai ndihmoi në fortifikimin e bregdetit francez. Ishte i përkushtuar ta ndihmonte Gjermaninë naziste të bëhej një vend udhëheqës në botë. Ai fitoi jo vetëm respektin e Hitlerit. Edhe britanikët e cilësonin një ushtarak të shkëlqyer, duke i vënë nofkën “Dhelpra e shkretëtirës”.

    Romel zbati çdo urdhër të Hitlerit, deri në kohën kur ata po luftonin në Afrikë. Atij iu kërkua të ekzekutonte çdo komando dhe çdo hebre që kishin kapur rob. Por për herë të parë, ai refuzoi të bënte atë që i kishte thënë Fyhreri. Por përfshirja e tij në komplotin për të vrarë Hitlerin, nisi kur ata diskutuan se si të ndalnin sulmin e gjithanshëm të aleatëve në brigjet e Normandisë.

    Sugjerimi i tij ishte të ndërtohej një “Mur Atlantik”, për t’u përballur me aleatët që në momentin që ata do të zbarkonin në plazh. Por kjo ide u refuzua nga Hitleri, që ndoqi këshillën e gjeneralëve të tjerë, për t’i lejuar aleatët të zbarkonin, përpara se të niste një kundërsulm i gjermanëve.

    Pas atij takimi, Alekander von Falkenhauzen takoi Romelin, dhe nga ai moment nisi përgatitja e  komplotit për të vrarë Hitlerin. Von Falkenhauzen ishte një nazist që i kaloi vitet e para në luftë duke e mbrojtur Kinën nga forcat japoneze. Sipas tij, e vetmja shpresë për Gjermaninë ishte të rrëzonte Hitlerin dhe të kërkonte paqe me trupat aleate.

    Pasi dallga e luftës po kthehej kundër nazistëve, dhe nuk kishte asnjë mundësi që ata të fitonin. “Dhelpra e shkretëtirës” u përpoq të mbronte gjermanët gjatë pushtimit aleat, dhe ai pa se si armiqtë i asgjësuan me shpejtësi forcat gjermane. Në ato kushte, ai i shkroi një letër Hitlerit dhe kërkoi që ata të dorëzoheshin, gjë që u refuzua nga Fyhreri.

    Romel nuk donte ta vriste Hitlerin, dhe plani fillestar ishte ta arrestonte, dhe të bënte paqe me aleatët, pasi të kishte rimarrë me sukses Francën. Por gjërat ndryshuan kur më 17 korrik 1944, makina e Romel u qëllua nga një avion luftarak i Forcave Ajrore Mbretërore, duke e lënë atë të plagosur rëndë me 3 fraktura në kafkë, dhe më shumë copa xhami të ngulitura në fytyrë.

    Në këto kushte, dhe kur Gestapo kishte rënë në gjurmët e bashkëpunëtorëve të tij, komplotistët duhej të vepronin shpejt. Klaus von Shtaufenberg vendosi ta realizonte planin edhe pa Romelin. Më 20 korrik 1944, ai do të merrte pjesë në një mbledhje së bashku me Hitlerin, dhe mendoi se ishte mundësia e përsosur për të realizuar atentatin.

    Shtaufenberg mbërriti me një çantë në dorë në sallën e nëndheshme në shtabin qendror të Prusisë Lindore të Fyhrerit, e quajtur edhe si “Strofulla e Ujkut”. Brenda çantës ndodhej

    një bombë, të cilën ai do ta vendoste nën tavolinë afër këmbëve të Hitlerit. Më pas, do të justifikohej se e kërkonin në telefon dhe doli nga salla. Gjërat shkuan thuajse sipas planit,derisa dikush e zhvendosi aksidentalisht çantën. Ndaj kur shpërtheu bomba, salla u shkatërrua gati e gjitha, dhe vrau 4 ushtarakë të lartë, por Hilteri u plagos lehtë.

    Dy muaj më vonë, dhe pas rrëfimeve nën torturë të disa komplotistëve, emri i Romel u shfaq si një nga bashkë-komplotistët. Më 14 tetor 1944, Romel po bëhej gati për të ngrënë drekë me familjen e tij, kur njerëzit e Hitlerit mbërritën në shtëpinë e tij.

    Atij iu dha mundësia të përballej me Gjykatën Popullore dhe të damkosej si një tradhtar, osetë pinte një kapsulë cianidi dhe të vdiste në heshtje. Nëse do të zgjidhte këtë të fundit, do të varrosej si hero, dhe do të garantonte sigurinë e familjes. Ai bisedoi për pak minuta me familjen e tij, veshi për herë të fundit uniformën e tij ushtarake, u përshëndet me njerëzit e Hitlerit dhe u ul në sediljen e pasme të makinës së tij, ku edhe piu kapsulën e cianidit. / Sofrep – Bota.al

  • Tre dokumenta sekretë nga arkivat ushtarake amerikane: Pse Hitleri ishte kundër pushtimit italian të Shqipërisë

    Tre dokumenta sekretë nga arkivat ushtarake amerikane: Pse Hitleri ishte kundër pushtimit italian të Shqipërisë

    Në Prillin e 1939, trupat ushtarake italiane pushtuan Shqipërinë, e cila pas një rezistence të shkurtër i dorëzoi armët dhe pranoi fatin e një vendi të vogël në prag të një lufte të madhe.

    Agresioni italian dhe indiferenca europiane ndaj këtij pushtimi të një vendi të vogël dhe të pambrojtur nga aleancat e fuqive të mëdha, ka qenë pikë debati në shumë shkrime apo analiza historike. Në përgjithësi, të gjithë kanë rënë dakord me faktin se askush në Europë nuk ishte i interesuar të prishte balancat e vendosura në Europën e dominuar nga ngjitja marramendëse e Gjermanisë naziste dhe ëndrrat e Italisë fashiste për ndërtimin e një Perandorie të re romake.

    Por me sa duket, nga botimi i disa dokumenteve që vijnë nga Arkivi i Zbulimit Ushtarak Amerikan, duket se jo të gjithë kanë qenë indiferentë ndaj pushtimit italian të Shqipërisë.

    Sipas dëshmive të dhëna gjatë marrjes në pyetje nga Shërbimi i Zbulimit Ushtarak Amerikan të Gjeneral-Kolonel, Alfred Jodl, ish-Shefi i Oberkomando Wehrmacht Gjermane (Stafi Operacional i Komandës së Lartë i Forcave Ushtarake Gjermane), del se personi i cili kundërshtoi me forcë pushtimin e Shqipërisë nuk ishte askush tjetër, veçse… vetë Hitleri.

    Nga deponimet e gjata të Gjeneralit Jodl, por edhe të oficerëve të tjerë që shërbenin në Komandën e Lartë gjermane, del se Hitleri është përpjekur të ndalojë invazionin italian kundër Shqipërisë në Prill të 1939-ës. Është mjaft interesant fakti se Hitleri është vënë përpara faktit të kryer nga Duçja, i cili sipas dëshmive historike të botuara, ishte mjaft xheloz ndaj fitoreve të ushtrisë gjermane dhe për këtë arsye pushtoi një vend të vogël që nuk mund të ofronte rezistencë efektive.

    Dëshmia e Gjeneralit Jodl e marrë nga dokumentet origjinale të Zbulimit Ushtarak Amerikan, përforcon mendimin se Duçja ka vepruar në momente impulsive dhe jo sipas një plani të studiuar mirë nga ekspertë ushtarakë.

    Gjenerali shprehet se Hitleri ishte kundër veprimeve italiane në Ballkan, pasi në këtë mënyrë ushtria gjermane e cila po përqëndronte vëmendjen maksimale ndaj Bashkimit Sovjetik, do të shpërqëndrohej në prapavijat e saj duke e komplikuar situatën ushtarake dhe politike në një rajon, i cili nuk ishte armiqësor ndaj Gjermanisë.

    Jodl thotë se Hitleri u mundua shumë që të ndalonte pushtimin e Shqipërisë, duke ofruar në shkëmbim një pushtim të Kretës si një ishull shumë strategjik për veprime operacionale në Mesdhe.

    Po kështu, këto deponime provojnë se Hitleri ka qenë kundër pushtimit të Greqisë, pasi në këtë mënyrë do të tërhiqte Britaninë në Ballkan duke e komplikuar shumë Operacionin «Barbarosa» (pushtimin e Bashkimit Sovjetik) dhe do ta vononte atë në synimet e tij për ekspansionin në Lindje.

    Humbjet e turpshme të Italisë në frontin italo-grek, me sa kuptohet kanë qenë arsyet përse Gjermania u detyrua të hynte në Ballkan dhe të pushtonte në mënyrë të rrufeshme Jugosllavinë dhe Greqinë.

    Gjenerali Jodl, i cili ishte në një pozicion shumë të privilegjuar për të njohur të gjitha operacionet e ushtrisë gjermane, deponon se Gjermania nuk ka pasur vetë synim për të pushtuar Ballkanin.

    Dërgimi i një divizioni këmbësorie gjermane në Shqipëri është marrë në konsideratë nga Oberkomanda e Wehrmatit për të ndihmuar frontin italian në Jug të Shqipërisë dhe Gjenerali Jodl ka dërguar vëllain e tij për të studiuar mundësinë e ndërhyrjes gjermane.

    Nga raporti i Gjeneralit gjerman, kuptohet se terreni i thyer shqiptar nuk ishte një vend që ofronte mundësi për të dërguar një divizion gjerman dhe për këtë arsye u krye pushtimi i Greqisë nga kufiri bullgar.

    Megjithëse pushtimi i Shqipërisë në 1939-ën kishte hasur në rezistencën e Hitlerit, në 1943, e detyruar nga rrethanat politike dhe kapitullimi italian, ushtria gjermane hyri më në fund në një vend, për të cilin jo më shumë se katër vite më parë ishte përpjekur që ta mbante larg nga ambiciet romantike të Duçes për krijimin e një Perandorie të re romane.

    1 – Dëshmia e Albert Jodle

    Marrë më 30 gusht 1945 në Nuremberg, Gjermani, ora 14.30 deri më 16.45 nga n/kolonel Thomas H.Hinkel IGD, OUSSC. Përkthyes zyrtar Bernard Reyman

    Pyetje: Çfarë e shtyu pushtimin gjerman në Ballkan?

    Përgjigje: Gjermania ndërhynte për ta mbajtur Jugosllavinë sa më neutrale. Jo detyrimisht të rreshtohej me forcat e Boshtit, por të paktën të ruante neutralitetin. Me sa duket ne ishim të suksesshëm në Traktatin e Vjenës. Tashmë është i njohur fakti se disa javë pas këtij Traktati, në Beograd u rrëzua qeveria në mënyrë të dhunshme. Ky ndryshim solli në fuqi një parti, e cila ishte tërësisht antigjermane, e cila e anuloi Traktatin e Vjenës.

    Pyetje: Kjo qeveri, a institucionalizoi veprime kundër Gjermanisë?

    Përgjigje: Jo, ata nuk ndërmorën veprime ushtarake kundër nesh, por ata u përgatitën që të ndërmerrnin veprime antigjermane. Rrëzimi i qeverisë u bë në mars dhe veprimet ushtarake u ndërmorën midis 6 dhe 8 prillit. Po kështu, duhet të marrim në konsideratë se në tetor 1940, Italia kishte sulmuar Greqinë kundër dëshirës sonë.

    Pyetje: Çfarë nënkuptoni “kundër dëshirës sonë”?

    Përgjigje: Ashtu si ju thashë më parë, ky sulm nuk ishte në konceptin e Fuhrerit dhe Fuhreri kishte fluturuar në Itali për ta ndaluar këtë sulm kundër Greqisë. Ai arriti në Itali në momentin kur Duçja i tha atij se “sot në mëngjes kemi sulmuar Greqinë”.

    Pyetje: Përse duhej ndërhyrja gjermane kur sulmi kundër Greqisë ishte kundër planeve të luftës gjermane?

    Përgjigje: Për disa arsye. E para, ne nuk kishim asnjë qëllim armiqësor kundër Greqisë. E dyta, humanizmi dhe kultura antike greke nuk ka qenë vlerësuar askund më shumë se në Gjermani. E treta, ne mendonim se në momentin që Greqia do të ishte në luftë, ajo do të thërriste në ndihmë Anglinë, e cila do të përfshihej në Luftën Ballkanike, diçka që ne nuk e donim.

    Pyetje: Përse atëherë Gjermania ndërhyri në Luftën italo-greke?

    Përgjigje: Kundër dëshirës sonë, Italia e sulmoi Greqinë dhe si zakonisht italianët në vend që t’i mundnin grekët, u thyen rëndë. Në këtë moment Italia filloi të kërkojë ndihmën e Gjermanisë. Unë dërgova në Shqipëri një oficer të Vermahtit, i cili ishte vëllai im, për të parë se si dhe deri ku mund të përdoreshin trupat gjermane në avantazh kundër grekëve. Me sa u kuptua nga Raporti, e gjithë Shqipëria ishte një vend i vështirë për trupat tona këmbësore dhe ne nuk përdornim dot tanket dhe mjetet e motorizuara në malet shqiptare. Në këto momente ne nuk kishim në dispozicion asnjë Divizion Malor që mund ta përdornim atje. Ndërkohë, ndërhyrja britanike u rrit shumë dhe u kthye në rrezik. Për këtë arsye ne pyetëm Bullgarinë që të na lejonte të kalonim nga territori i tyre për të dalë në prapavijën greke.

    2- Dokument Konfidencial 

    Ref. No. SAIC / FIR / 11 / 24 Korrik 1945 – BALLKANI

    Vendimi për të marrë pjesë në fushatën ballkanike u mor vetëm pasi italianët demonstruan inkompetencën e tyre të plotë në Greqi. Ky operacion i italianëve nuk ishte parashikuar në asnjë prej planeve të luftës gjermane dhe italianët në asnjë rast nuk e kishin treguar qëllimin e tyre për fushatën kundër Greqisë.

    Komanda e Lartë Italiane e mohoi të kishte një plan kundër Greqisë në takimin që u bë midis Mareshalit francez PETAIN dhe Hitlerit në Gusht të 1940-ës.

    Hitleri urdhëroi devijimin e itinerarit të trenit të tij special, duke shkuar vetë në Firence për t›i mësuar planet e italianëve nga vetë Musolini. Ai arriti në Firence në pasditen e vonë të ditës së invazionit. Italianët e kishin sulmuar Greqinë atë mëngjes prej Shqipërisë.

    Vendosja përpara faktit të kryer ishte një përsëritje e sjelljes së italianëve të demonstruar në pushtimin e Shqipërisë në pranverën e 1939-ës. Në atë kohë, delegacioni ushtarak italian i kryesuar nga Gjeneral Pariani i ndërpreu bisedimet e para ushtarake italo-gjermane në Insbruk pa dhënë asnjë shpjegim.

    Kur Field Mareshali Kaitel, kryetar i delegacionit gjerman mbërriti në Berlin, Gjeneralin Maras, Atasheu ushtarak italian i tha atij se Italia do të pushtonte Shqipërinë mëngjesin e ardhshëm. Hitleri menjëherë u përpoq t’i mbushte mendjen italianëve për ta braktisur këtë operacion të pavarur dhe në këmbim të kishin mbështetjen tonë në një operacion për pushtimin e ishullit të Kretës, por këto përpjekje dështuan.

    Disa muaj më vonë, diku rreth Krishtlindjes, doli ideja e përdorimit të trupave gjermanë në këto operacione. Ky konkluzion doli si rezultat i vëzhgimit ushtarak të ndërmarrë nga Gjenerali gjerman ZEITZLER mbi performancën shumë të dobët të trupave italiane në kufirin shqiptaro-grek, si dhe në vëzhgimet që ai bëri në rrugëkalimet e Ballkanit dhe në malet Rodope.

    Sipas burimit të pyetur, Hitleri «ishte penduar shumë» për ndërhyrjen në Greqi, pasi ai «kishte një dashuri të madhe për kulturën greke”!

    MS / T-101Komanda e FUHRERIT

    3 – Dokument Top Sekret

    17 Maj 1942OKW / WFst / Abt. L (I OP)Numri 8 i 25 kopjeveNr.44.717 / 41gk / ShefatDIREKTIVA Nr.29

    I. Objektivat e operacioneve gjermane në Europën Juglindore: të zmbrapsen britanikët nga Ballkani, si dhe të krijohen kushtet për operacione ajrore në Lindjen e Mesdheut; të avancohen më tej nën operacionet e koduara «Merkur».

    Me përjashtimet e shënuara më poshtë, do të jetë detyra e Italisë për të garantuar sigurinë e territoreve greke në të ardhmen. Në veçanti autoritetet gjermane duhet të jenë të kujdesshme për të mos vepruar si ndërmjetës nëse grekët e kërkojnë këtë gjë. Për materialet, një marrëveshje me Forcat Ushtarake italiane do të arrihet për të siguruar rrugët e shoërndarjes së tyre.

    II. Më poshtë janë detyrat e Forcave Ushtarake gjermane. Do të qëndrojnë në Greqi:

    a. Ato forca që janë të nevojshme për të garantuar bazat e furnizimeve për Operacionin «Merkuri». Duhet të përqëndrohen lokalisht.

    b. Një divizion afër Selanikut duhet të mbikëqyrë Ishullin Lemnos si dhe të gjitha ishujt nën okupacionin gjerman. Megjithatë, zona dhe ishujt që do përdoren si vende nga ku «Merkuri» do startojë, duhen ruajtur deri sa ky operacion të mbarojë. Të gjitha forcat gjermane që nuk janë të nevojshme, sipas këtij dokumenti duhet të tërhiqen sa më shpejt të jetë e mundur. Komanda e Lartë e Forcave ushtarake italiane do të jetë në dijeni të operacionit për marrjen e Greqisë dhe duhet të komunikojë me Gjeneralin e Komandës së Divizionit të 12 për detajet.

    Si gjeneral i Komandës së Trupave në Ballkan, ai duhet ta lëvizë Komandën në Selanik sapo situata e operacionit «Merkuri» ta lejojë këtë gjë. Pres që shefat e komandave përkatëse të më raportojnë mbi masat e marra në lidhje me këtë direktivë si dhe me marrëveshjet me italianët.

    FirmosurAdolf Hitler

    —–

    Botuar në rubrikën HISTORI të gazetës Dita

  • ​Kur Hitleri deklaroi planet e tij për “hapësirë jetësore”

    ​Kur Hitleri deklaroi planet e tij për “hapësirë jetësore”

    Adolf Hitler më 5 nëntor të vitit 1937, mbajti një takim të fshehtë dhe deklaroi planet e tij për “hapësirë jetësore” për popullin gjerman.

    Nazistët arsyetonin se ekspansionizmi territorial për të fituar “hapësira të jetesës” është ligj i natyrës për një popull të shëndetshëm e të fuqishëm nëse përballet me mbipopullim.

    Kështu, sipas nazizimit, zgjerimi ishte i justifikuar si domosdoshmëri e pashmangshme për mirëqenien e popullit gjerman.

    Ideja e një populli gjerman pa hapësirë të mjaftueshëm daton shumë kohë përpara, por Adolf Hitleri i dha asaj famën e keqe.

  • Pse dështuan Hitleri dhe Napoleoni në pushtimin e Rusisë

    Pse dështuan Hitleri dhe Napoleoni në pushtimin e Rusisë

    Janë dy faktorë mjaft interesante që tregojnë më së miri admirimin e Hitlerit për perandorin francez. E para shënon datën 23 qershor 1940. Franca sapo kishte kapitulluar dhe Hitleri donte të shkonte në Paris për të zyrtarizuar rendin e ri politik të Europës Kontinentale.

    Në Paris, Hitleri vizitoi monumentet më të rëndësishme të Francës (si Kulla Eifel, edhe nëse nuk mund të arrinte në majën e saj). Në veçanti, Hitleri mezi priste të shihte varrin e Napoleonit.

    “Ky është momenti më i mirë i jetës sime”, tha ai.

    E dyta janë kujtimet e Hitlerit, në të cilat ai shpesh e krahasonte veten me Napoleonin si dy burra me një fat të përbashkët.

    “Mund të kuptoj, ndoshta më mirë se kushdo tjetër, torturat e vuajtura nga Napoleoni, i etur për paqe dhe i detyruar të vazhdojë luftën, pa u ndalur dhe pa parë asnjë perspektivë për t’u dorëzuar, por këmbëngulës në shpresën e tij të përjetshme për të arritur paqen.

    Që nga vera e vitit 1940 edhe unë kam kaluar të njejtat vuajtje. Ka qenë gjithmonë Anglia ajo që ka bllokuar rrugën e Europës drejt prosperitetit”, theksoi diktatori gjerman.

    Fushata ruse e Napoleonit dhe Operacioni Barbarossa i Hitlerit

    Tani do ta analizoj më në thellësi këtë krahasim. Në veçanti, unë do të analizoj fushatat ruse të Napoleonit dhe Hitlerit (përkatësisht 1812 dhe 1941). Thuhet shpesh se historia ka treguar se Rusia nuk mund të pushtohet.

    Është e vërtetë, por cilat janë bazat e kësaj teorie?

    Si për Napoleonin ashtu edhe për Hitlerin, përpjekja për të pushtuar Rusinë çoi në disfatën e tyre dhe në shkatërrimin e asaj që ata kishin krijuar më parë.

    Dy ushtri të mëdha

    Si Napoleoni ashtu edhe Hitleri kishin ushtri të mëdha dhe të dy besonin se ushtritë e tyre ishin më të mëdhatë në histori.

    Napoleoni besohej se kishte 670,000 ushtarë, Hitleri 3,100,000. Ushtria franceze kishte gjithashtu 200,000 kuaj, 1,500 topa dhe 25,000 automjete llojeve të ndryshme. Operacioni Barbarossa (pushtimi i Hitlerit në Rusi) përmbante 3350 tanke, 2000 avionë luftarakë, 600.000 kuaj, 600.000 automjete dhe artileria e  rëndë përbëhej nga 7.500 topa, raporton abcnews.al.

    Megjithatë, të dyja ushtritë treguan se kishin probleme të mëdha. Për sa i përket ushtrisë së Napoleonit, për shembull, vetëm një e treta e ushtarëve ishin francezë. Dy të tretat e tjera përbëheshin nga ushtarë nga rajonet që Napoleoni kishte pushtuar më parë. Pra, ata nuk e ndjenin rëndësinë e asaj lufte, nuk ishte e tyre.

    Problemi kryesor i Hitlerit ishte joefikasiteti i tankeve të tij. Para së gjithash, nuk mjaftuan.

    Në betejën e Francës, Gjermania kishte përdorur pak a shumë të njëjtin numër tankesh, por luftimet ishin zhvilluar në një territor jashtëzakonisht më të vogël se ai rus, raporton abcnews.al.

    Pse Napoleoni dhe Hitleri nuk arritën të pushtonin Rusinë?

    Arsyeja kryesore pse Napoleoni dhe Hitleri nuk arritën të pushtonin Rusinë ishte koha. Pushtimi francez i Rusisë u zhvillua midis 23 qershorit dhe 14 dhjetorit 1812; Operacioni Barbarossa zgjati nga 22 qershori deri më 5 dhjetor 1941.

    Të dy filluan në verë. Napoleoni dhe Hitleri besonin se mund ta pushtonin Rusinë shumë shpejt. Raportet thonë se Napoleoni deklaroi se një betejë e vetme do të kishte mjaftuar, ndërsa Hitleri u tha hierarkëve të tij: “Vetëm godisni derën, e gjithë ndërtesa e kalbur do të shembet”.

    Por ata kishin gabuar. Sidomos, ata nënvlerësuan aftësinë e Rusisë për të rekrutuar forca. Territori i Rusisë ka qenë gjithmonë i jashtëzakonshëm dhe disponueshmëria e ushtarëve ishte e madhe si në 1812 ashtu edhe në 1941.

    Pasi ushtritë franceze dhe gjermane u përballën me dimrin rus, atëherë, ata nuk mund të bënin gjë tjetër veçse të tërhiqeshin ose të fillonin një luftë mizore.