Tjetër mesazh?! Ambasada e SHBA: Shtypja e fjalës, shpopullimi dhe minimi i zgjedhjeve kërcënojnë partneritetin me Amerikën
Ambasada e SHBA në Tiranë ka sjellë një thënie të Samuel Samson nga departamenti amerikan i shtetit.
Gjatë një postimi në rrjetet sociale, Ambasada amerikane thekson se shtypja e fjalës, shpopullimi dhe minimi i zgjedhjes elektorale cënojnë themelet e partneritetit transatlantik.
“Shtypja e fjalës, lehtësimi i emigrimit masiv, shënjestrimi i shprehjes së besimit dhe minimi i zgjedhjes elektorale kërcënojnë vetë themelet e partneritetit transatlantik.” – Samuel Samson nga U.S. Department of State: Bureau of Democracy, Human Rights, & Labor shkruan se si partneriteti ynë duhet të bazohet në trashëgiminë e përbashkët dhe jo në konformizmin globalist.”, shkruan Ambasada e SHBA
Samson shkruan se, si partneriteti i SHBA-së duhet të bazohet në trashëgiminë e përbashkët dhe jo në konformizmin globalist.
Shkrimi është postuar në faqen e Ambasadës së SHBA-së në Tiranë
Artikulli i plotë:
Nevoja për aleatë civilizues në Evropë
Nga Samuel Samson
Këshilltar i Lartë për Byronë për Demokraci, të Drejtat e Njeriut dhe Punë (DRL)
Marrëdhënia e ngushtë mes Shteteve të Bashkuara dhe Evropës tejkalon afërsinë gjeografike dhe politikën transaksionale. Ajo përfaqëson një lidhje unike e farkëtuar në kulturën e përbashkët, besimin, lidhjet familjare, ndihmën e ndërsjellë në kohë vështirësish dhe, mbi të gjitha, në një trashëgimi të përbashkët civilizuese perëndimore.
Partneriteti ynë transatlantik mbështetet në një traditë të pasur perëndimore të ligjit natyror, etikës së virtytit dhe sovranitetit kombëtar. Kjo traditë rrjedh nga Athina dhe Roma, përmes krishterimit mesjetar, drejt së drejtës së zakonshme angleze dhe në fund te dokumentet themeluese të Amerikës. Deklarata e Pavarësisë me pohimin revolucionar se njerëzit ‘janë të pajisur nga Krijuesi i tyre me disa të drejta të patjetërsueshme’ pasqyron mendimin e Aristotelit, Thomas Aquinas dhe figurave të tjera të mëdha evropiane që pranonin se të gjithë njerëzit zotërojnë të drejta natyrore që asnjë qeveri nuk mund t’i caktojë apo t’i mohojë. Amerika mbetet e borxhli ndaj Evropës për këtë trashëgimi intelektuale dhe kulturore.
Kjo lidhje mes Evropës dhe Shteteve të Bashkuara është gjithashtu arsyeja pse ne flasim me ndershmëri kur nuk biem dakord ose kemi shqetësime—dhe është arsyeja pse Administrata Trump po ngrit alarmin në Evropë. Kur Zëvendës Presidenti Vance foli në Konferencën e Sigurisë në Mynih këtë vit, ai e bëri arsyen të qartë, duke thënë: ‘Ajo për të cilën shqetësohem është kërcënimi nga brenda, tërheqja e Evropës nga disa prej vlerave më themelore të saj—vlera të përbashkëta me Shtetet e Bashkuara të Amerikës.’
Pas dy luftërave botërore shkatërruese, kombet evropiane kërkuan të parandalonin katastrofa të ardhshme duke krijuar struktura supranacionale që do të afronin kombet me njëra-tjetrën dhe do të mundësonin angazhime më të forta diplomatike dhe ekonomike. Përkrahësit e këtij rendi të ri, përfshirë parti të krishtera dhe pro-demokraci me qëllime të mira, kërkuan një transformim madhështor—një botë që do të kapërcente përçarjen e kombësisë dhe besimit për të sjellë një epokë paqeje të paparë. Duke kapërcyer ankorat e kombësisë, kulturës dhe traditës, liberalizmi global premtoi atë që Francis Fukuyama e quajti ‘fundi i historisë,’ inovacioni përfundimtar i jetës politike.
Sot, ky premtim ndodhet në copëza. Ajo që qëndron në vend të tij është një fushatë agresive kundër vetë civilizimit perëndimor. Në të gjithë Evropën, qeveritë kanë armatosur institucionet politike kundër qytetarëve të tyre dhe kundër trashëgimisë sonë të përbashkët. Larg nga forcimi i parimeve demokratike, Evropa është kthyer në një vatër të censurës dixhitale, migracionit masiv, kufizimeve të lirisë fetare dhe shumë sulmeve të tjera ndaj vetëqeverisjes demokratike.
Këto prirje shqetësuese janë vetëm shtuar në vitet e fundit. Në Mbretërinë e Bashkuar, policia po arreston të krishterë, si Adam Smith-Connor dhe Livia Tossici-Bolt—për lutje të heshtura jashtë klinikave të abortit. Në vitin 2023, mbi 12,000 qytetarë britanikë u arrestuan për postime online, përfshirë komente kritike ndaj krizës së migracionit në Evropë, të cilat autoritetet i konsideruan si ‘shumë ofenduese.’
Në Gjermani, qeveria ka ngritur sisteme të ndërlikuara për të monitoruar dhe censuruar fjalën online nën maskën e luftës kundër dezinformimit dhe parandalimit të fyerjes. Kur qytetarët gjermanë shprehin shqetësime legjitime për ndikimet ekonomike dhe shoqërore të globalizimit ose kritikojnë politikanët, ata rrezikojnë të gjobiten, të etiketohen si radikalë, apo edhe të kenë shtëpitë e tyre të kontrolluara nga policia. Akti i Shërbimeve Dixhitale i Bashkimit Evropian, i paraqitur si mbrojtje për fëmijët nga përmbajtje e dëmshme online, përdoret në fakt për të heshtur zërat kundërshtarë përmes një moderimi përmbajtjesh në stil Orëellian. Rregullatorë të pavarur tani mbikëqyrin kompanitë e mediave sociale, përfshirë platforma të njohura amerikane si X, dhe i kërcënojnë ato me gjoba të mëdha në rast të mos-përputhjes me rregullat e tyre të rrepta për fjalën.
Kjo atmosferë ndikon gjithashtu zgjedhjet në Evropë. Siç e theksoi së fundmi Sekretari Rubio, partia popullore Alternativa për Gjermaninë u etiketua si një organizatë ‘ekstremiste’ nga inteligjenca gjermane, gjë që mund të çojë në përjashtimin e saj nga procesi zgjedhor. Kandidatja kryesore për presidente në Francë, Marine Le Pen, u akuzua për përvetësim fondesh dhe, në kundërshtim me procedurat standarde, u ndalua menjëherë nga kandidimi. Kufizime të ngjashme kanë ndodhur në Poloni dhe Rumani ndaj partive apo politikanëve të caktuar. Njëkohësisht, kombe të krishtera si Hungaria etiketohen padrejtësisht si autoritare dhe shkelëse të të drejtave të njeriut.
Amerikanët janë të njohur me këto taktika. Në fakt, një strategji e ngjashme e censurës, demonizimit dhe armatosjes së burokracisë u përdor kundër Presidentit Trump dhe mbështetësve të tij. Kjo tregon se projekti liberal global nuk po mundëson lulëzimin e demokracisë. Përkundrazi, po e shkel atë, bashkë me trashëgiminë perëndimore, në emër të një klase qeverisëse të degjeneruar që ka frikë nga populli i vet.
Shqetësimet tona nuk janë partiake, por parimore.
Shtypja e fjalës, lehtësimi i migracionit masiv, shënjestrimi i shprehjes fetare dhe minimi i zgjedhjeve të ndershme përbëjnë kërcënim për vetë themelin e partneritetit transatlantik. Një Evropë që zëvendëson rrënjët e saj shpirtërore dhe kulturore, që trajton vlerat tradicionale si relikte të rrezikshme dhe që përqendron pushtetin në institucione të pakontrollueshme, është një Evropë më pak e aftë për të qëndruar e fortë përballë kërcënimeve të jashtme dhe kalbëzimit të brendshëm. Në këtë drejtim, arritja e paqes në Evropë dhe në botë nuk kërkon një mohim të trashëgimisë sonë të përbashkët kulturore, por një rinovim të saj.
Sekretari Rubio e ka bërë të qartë se Departamenti i Shtetit do të veprojë gjithmonë në interesin kombëtar të Amerikës. Rrëshqitja demokratike e Evropës nuk ndikon vetëm qytetarët evropianë, por gjithnjë e më shumë ndikon edhe sigurinë dhe lidhjet ekonomike të Amerikës, bashkë me të drejtat e fjalës së lirë për qytetarët dhe kompanitë amerikane.
Shpresa jonë është që si Evropa ashtu edhe Shtetet e Bashkuara të mund të riafirmojnë trashëgiminë tonë perëndimore të përbashkët dhe që qeveritë evropiane t’i japin fund përdorimit të qeverisë si armë kundër atyre që përpiqen ta mbrojnë atë. Ne nuk do të biem gjithmonë dakord për mënyrat dhe taktikat, por veprimet konkrete nga qeveritë evropiane për të garantuar mbrojtjen e fjalës politike dhe fetare, kufij të sigurt dhe zgjedhje të ndershme do të ishin hapa të mirëpritur përpara.
Shtetet e Bashkuara mbeten të përkushtuara ndaj një partneriteti të fortë me Evropën dhe të punuarit së bashku për objektiva të përbashkëta të politikës së jashtme. Megjithatë, ky partneritet duhet të mbështetet në trashëgiminë tonë të përbashkët, jo në konformizmin globalist. Marrëdhënia jonë është shumë e rëndësishme, historia jonë shumë e vlefshme, dhe rreziqet ndërkombëtare shumë të mëdha për të lejuar që ky partneritet të minohet. Prandaj, në të dy anët e Atlantikut, duhet të ruajmë të mirat e kulturës sonë të përbashkët, duke siguruar që civilizimi perëndimor të mbetet një burim virtyti, lirie dhe lulëzimi njerëzor për brezat që do të vijnë.
