Lajmidites.com

Tag: europës

  • 12 metra i gjatë, gjendet dinozauri më i madh i Europës

    12 metra i gjatë, gjendet dinozauri më i madh i Europës

    Fosilet e dinozaurit më të madh tokësor të Europës janë zbuluar në Ishullin Wight, kanë deklaruar shkencëtarët. Paleontologët e Universitetit të Southampton kanë identifikuar mbetjet e grabitqarit 10 metra të gjatë,  i cili jeton 125 milionë vjet më parë.

    Kockat prehistorike (bishti dhe legeni) i përkisnin një dinozauri me dy këmbë, turi si krokodil dhe me një gungë kockore në shpinë.

    “Ishte një kafshë gjigande, më shumë se 10 metra i gjatë dhe me peshë disa tonëshe”, është shprehur një doktorant  i ekipit, Chris Barker. “Duke gjykuar nga përmasat, përfaqëson një nga grabitqarët më të mëdhenj  të gjetur në Europë, ndoshta më i madhi deri më tani”.

    Mendohet se krijesa ka jetuar  në fillim të periudhës së rritjes së nivelit të deteve dhe mund të ketë kërkuar në ujërat e lagunave dhe cekëtira për të gjetur ushqim./tvklan.al

  • Përse Europës i leverdiste formimi i shtetit shqiptar dhe jo copëtimi i tij? Nga Alfred Rappaport

    Përse Europës i leverdiste formimi i shtetit shqiptar dhe jo copëtimi i tij? Nga Alfred Rappaport

    Përktheu dhe përgatiti: Ervina Toptani

    Përse Europës i leverdiste formimi i shtetit shqiptar dhe jo copëtimi i tij? Pavarësia e Shqipërisë ka qenë interes i Europës dhe i paqes.

    Në lidhje me politikën austriake ndaj trevave shqiptare, ish konsulli e përfaqësuesi austriak në rajonin e Ballkanit, Alfred Rappaport, në një studim të publikuar në gazetën “Vullneti i Popullit” në 3 dhjetor 1930, shkruan atë çka mbetet aktuale deri sot për Shqipërinë:

    “Si dëshmitar okular, e kohë pas kohe dhe si bashkëveprues në përpjekjet e shqiptarëve për fitimin e pavarësisë, si bashkëkohës e si vrojtues i kujdesshëm i përparimit e naltësimit të mbretërisë shqiptare, pyes shpesh-herë veten se çdo të kishte ngjarë vallë sikur të ishte vënë në zbatim plani copëtues i Lidhjes Ballkanike në 1912? Çdo të kishte ndodhur sikur, kundrejt ngrindjeve të shteteve ballkanike, në kohën e mbas luftës, të mos kishte hyrë ndërmjetëse Lidhja e Kombeve dhe Italia për shtetin më të ri në Ballkan? Pyetja mund të formulohet shkurt edhe në këtë mënyrë:

    Shqipëria vallë, është vetëm produkt i kapriçove të diplomacisë, të cilat – siç besojnë dhe kujtojnë kundërshtarët – i ndihmuan aspiratave të një grusht populli për t’u mëkëmbur, pa pasur arsye të mjaftueshme? Apo mos qè vallë një nevojë e kërkuar prej interesash midis shteteve të ndryshme? Apo, më së fundmi, qe, një konditë “sine qua non” e paqes?

    Problemi mund të shqyrtohet e zgjidhet nën pikëpamje të ndryshme. Më së pari duhet marrë parasysh pozita gjeografike e Shqipërisë. Vlora prej Brindisit është po aq e largët nga bregu perendimor prej Dover-it. Tani, a mund të duronte Britania e Madhe që Gjermania e Franca të hidhnin këmbë në brigjet e Belgjikës? Aq më pak mund të lejonte Italia që bregu shqiptar të binte në duart e shteteve lakmitare të Ballkanit. Sikur të kishte ngjarë një gjë e tillë, Italisë nuk do t’i kishte mbetur tjetër veçse të bënte atë hap që bëri në 1914, domethënë të pushtonte bregun shqiptar.

    Por në këtë çeshtje pikëpamjesh italiane ndërhyn ajo ballkanase. Ne kemi vërejtur pas luftës, atëherë kur ishte në fuqi lidhja greko-serbe, se kufiri maqedonas dhe çeshtja e Selanikut ngjallën grindje të shpeshta e të rrezikshme ndërmjet qeverive të Beogradit dhe Athinës.

    Ç’periferi kërcënuese do të kishte marrë zjarri i ndezur, sikur te ishte zbatuar plani i copëtimit të vitit 1912? Ndoshta është më me rëndësi një pikë e tretë: bregu shqiptar është më i gjatë se 250 km dhe ka përveç Vlorës edhe baza të tjera detare me rëndësi. Po të ishte ndarë ky brez ndërmjet Greqisë e Jugosllavisë, ekuilibri detar do të kishte pësuar ndryshime themelore, jo vetëm ne Adriatik por edhe në detin Mesdhe.

    Në dobì ose në dëm të kujt, më pas, do të kishte dalë kjo situatë, varet nga rrethanat që do të ishin zhvilluar midis shteteve të interesuara, nga fuqia e flotave dhe mjetet teknike. Por mesa shihet sot këto përpjekje përgatitjesh teknike mungonin në shtetet e lartpërmendura. Nga ana tjetër, duke e vërejtur çeshtjen nga pikëpamja angleze, franceze apo italiane, duhet të pranojmë që një ndryshim themelor në bregun shqiptar – siç është ai i bregores së Adriatikut – me problemet delikate që paraqet sot armatimi i flotave në detin Adriatik dhe në atë të Mesdheut, zgjidhja e çeshtjes do të ishte e pamundur.

    Nga kjo mund të konfirmohet me siguri të plotë se ekzistenca e një shteti shqiptar formon një nevojë europiane dhe një konditë të padiskutueshme për paqen në juglindje dhe në detin Mesdhe!

    Kjo gjendje e punëve u jep sodisfaksionin më të plotë të gjithë atyre që janë përpjekur për vetëqeverimin shqiptar, sepse këta janë të bindur se kanë mbrojtur një çeshtje të cilën jo vetëm që e kërkonte drejtësia që populli më i vjetër në Ballkan të mos mbetej prapa popujve të tjerë më të rinj, por një gjë të tillë e lypte interesi i Europës dhe i paqes. Prandaj, populli shqiptar, i cili me fuqi pune e përpjekje të mëdha po drejtohet në udhën e përparimit, le t’i vlejnë këto shënime për ta bindur se veç zotësisë së tyre, siç thonë ata vetë, një meritë e padiskutueshme për lejimin e formimit të shtetit shqiptar nga Europa, e jo copëtimit të tij ndërmjet fqinjëve, është pozita gjeografike e Shqipërisë, ku të parët e shqiptarëve patën zënë vend që ndër kohërat parahistorike”.

    Alfred Rappaport 1868-1946. Diplomat i shquar austriak, i cili përveç detyrave që mbulonte në Ballkan, punoi gjatë dhe në Ministrinë e Jashtme austriake, deri ne vitin 1921. Pas lirimit nga detyra, ai shkroi një libër me kujtimet e tij të përvojës diplomatike. Gjithashtu është hartues i mijëra faqeve me dokumente dhe relacione mbi gjendjen politike, ekonomike dhe sociale të shqiptarëve në këto vite.

    Ervina Toptani

  • Lufta 100-vjeçare e Rusisë për të pushtuar Europën

    Lufta 100-vjeçare e Rusisë për të pushtuar Europën

    Me luftën aktuale që po zhvillohet në Europë dhe tensionet që mund të na çojnë në një Lufte të Tretë Botërore, të gjithë gishtat janë drejtuar te njeriu që “filloi të gjithë këtë”, Vladimir Putin.

    Putini nuk është ai që krijoi këtë luftë midis Rusisë dhe Europës. Kjo luftë daton prej 100 vitesh dhe historianët kanë debatuar prej kohësh se çfarë saktësisht ose kush e filloi atë.

    Shkrimtarë si Richard J. Evans na kujtuan se përmes punës së tyre se shumë kohë përpara humbjes së Gjermanisë gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe shndërrimit të Rusisë në Bashkimin Sovjetik, Rusia nuk besonte kurrë në unitet.

    Ne nuk jemi në gjendje të zbatojmë logjikën europiane për Rusinë e sotme, siç e ka dhënë Aristoteli.

    Le të diskutojmë edhe një herë pasojat e Luftës së Krimesë (1853–1856).

    Perandoria e Rusisë po zgjerohej me shpejtësi dhe kjo nuk i pëlqente Europës.

    Thënia e vjetër “Armiku i armikut tim është miku im” u zbatua fjalë për fjalë nga Perandoria Britanike, e cila madje bashkoi forcat me Perandorinë Osmane për të shtypur Perandorinë Ruse dhe për të ndaluar zgjerimin e tyre, zgjerim që nuk kishte të bënte fare me Europën Perëndimore.

    Perandoria Ruse kishte synim pushtimin e Europës, por ky është vetëm një bonus shtesë për urinë e tyre për zgjerim.

    Përpjekjet e Rusisë për të pushtuar Europën

    Njerëzit duket se kanë harruar se Rusia e shekullit të 19-të ishte një komb shumë i fuqishëm dhe ishte i pasur, veçanërisht pas shitjes së Alaskës në Amerikë.

    Ata përdorën lidhjet e tyre aristokratike për të krijuar marrëdhënie në të gjithë Europën dhe botën perëndimore me vizionin për të pushtuar këto toka dhe për të zgjeruar tokat e tyre, raporton abcnews.al.

    Merrni si shembull Grigori Rasputin, njeriun e vetëshpallur të shenjtë që lidhi miqësi të ngushtë me familjen e Nikollës II, Perandorit të fundit të Rusisë që u kishte besuar shumë njerëzve dhe u ndikua lehtësisht nga Europa Perëndimore, diçka krejt unike për rusët.

    Bolshevikët filluan revolucionin e tyre kundër perandorit, kryesisht të përbërë nga aristokratë që nuk mund të duronin një fshatar (siç e përshkruanin), siç ishte Rasputini.

    Më vonë, erdhën në pushtet socialistët, të cilëve nuk u pëlqente ideologjia se Rusia ishte në një rënie të ngadaltë ekonomike. Leon Trotsky, i cili ishte fillimisht një revolucionar marksist në Rusi, arriti të krijojë sistemin më të mirë që ka ekzistuar ndonjëherë në Rusi.

    Shitja e njerëzve dhe vendit për para dhe pushtet politik.

    Sistemi i tij politik i referuar si trockizëm ishte si marksizmi. Trotsky besonte se vendi i tij mund të mbështeste socializmin vetëm nëse klasa punëtore në mbarë botën përmbyste klasat sunduese.

    Megjithatë, edhe pse udhëheqës të tillë si Trotsky kishin interesat e tyre. Në çdo luftë, dikush duhet të përfitojë nga e gjithë dhuna dhe kjo ishte ideologjia e tij.

    E thënë më thjeshtë, ai donte të krijonte një shoqëri të barabartë që do të përmbyste shoqërinë e pasur perëndimore dhe do t’i kthente të gjithë në klasë punëtore, ndërsa ai dhe miqtë e tij do të gëzonin statusin prestigjioz të revolucionarëve marksistë dhe do të gëzonin të gjithë pasurinë që vinte nga Revolucioni.

    Putini nuk po përpiqet ta bëjë këtë, por ai po shet popullin dhe vendin e tij për interesat e tij personale.

    Ai e dinte shumë mirë se ekonomia e Rusisë do të binte sapo të fillonte kjo luftë, për shkak edhe të sanksioneve perëndimore. Në 6 maj 1932, presidenti francez Paul Doumer u vra nga një rus i njohur si Paul Gorgulov, i cili ishte gjithashtu kryetar i “Partisë së Gjelbër Popullore Fshatare All-Ruse”.

    Kjo parti anti-komuniste përbëhej nga njerëz që u larguan nga Rusia pas Revolucionit të 1917-ës. Fjalët që i thanë Doumer para se ta vrisnin ishin:

    “Ky është vetëm fillimi”.

    Arsyeja pse Gorgulov vrau presidentin e Francës ishte thjesht se Franca ndaloi së luftuari kundër Bashkimit Sovjetik.

    “Europa dhe Amerika duken të favorshme për bolshevizmin, ndaj vendosa të vras ​​presidentin dhe të bëj që Franca t’i shpallë luftë Rusisë! Unë jam një patriot i madh rus. Nuk kam pasur bashkëpunëtorë”.

    Paul Gorgulov

    Gorgulov kishte synimet e veta, por kjo krijoi tensione mes Rusisë dhe Europës Perëndimore, diçka që Shtetet e Bashkuara e kanë bërë për një kohë të gjatë me Rusinë dhe Europën.

    Me përfundimin e Luftës së Dytë Botërore, Bashkimi Sovjetik përdori viktimat dhe dëmet e pësuara gjatë Luftës së Dytë Botërore si një justifikim për të aneksuar gjysmën e Europës, raporton abcnews.al.

    Kjo nuk është domosdoshmërisht një deklaratë e rreme, por fitorja në  e Luftën e Dytë Botërore kishte qenë një përpjekje kolektive midis të gjithë aleatëve të cilët në fund të ditës humbën shumë, megjithëse Britania e Madhe jo aq shumë.

    Kjo solli fillimin e Luftës së Ftohtë ku Rusia përdori Teorinë e Dominos për të pushtuar pjesën më të madhe të Europës dhe Azisë Juglindore.

    Të gjithë liderët sovjetikë ndoqën të njëjtën ideologji, duke dashur të pushtonin pjesën më të madhe të Europës, secili me interesat e veta, por të gjithë u përqendruan në forcimin e Rusisë, pavarësisht cilësisë së dobët të jetësës së rusëve, e cila ekziston edhe sot.

    Rusia e sotme është e njëjta

    Të gjithë liderët rusë me kalimin e kohës e përforcuan këtë ideologji për ta bërë Rusinë përsëri të madhe në mënyrën e tyre, por shumica u përqëndruan në pushtimin e Europës.

    Shumica e liderëve rusë gjithashtu duket se ndjekin një model udhëheqjeje shumë autokratike, ku ata nuk marrin të dhëna nga askush përreth dhe thjesht nënkuptojnë ideologjitë e tyre përmes një diktature.

    Ky është vetëm një pjesë e shkurtër e disa ngjarjeve historike që kanë qenë kyçe për tensionet midis Europës dhe Rusisë. Sigurisht, politika është shumë më e ndërlikuar se disa ngjarje historike që kanë ndodhur 100 vite më parë, por është diçka që ta kemi parasysh.

    Pjesa e frikshme është se udhëheqësit rusë uk hezituan kurrë të shtypnin butonin e kuq.

    Diçka që mund të vihet re edhe sot në sytë e Putinit. /abcnews.al

  • “Skënderbeu i Madh” i autorit anglez Robert Bigsby LL.D.

    “Skënderbeu i Madh” i autorit anglez Robert Bigsby LL.D.

    NGA: GJON KEKA

    Sikur që kam shkruar edhe më parë në veprat e mia ,edhe këtu po e nënvizoj fortë se për kryezotin tonë arbëror janë shkruar vepra të karaktereve të ndryshme nga pothuajse të gjitha kombet e popujt e Europës dhe Botës. Një figurë e tillë si kjo e kryeheroit dhe mbretit tonë arbëror Gjergj Kastriotit , e të cilën do të donin ta kishin shumë popuj të Europës , është një thesar i madh i historisë së kombit tonë arbëror europian.

    Duke qenë se vetë merrem vazhdimisht më studimin e kësaj epoke të artë të kombit tonë,respektivisht epokës së Gjergj Kastriotit të Madh,jam i bindur se për këtë Mbret arbëror ,këtë kryezot,burrështeti e kryehero janë shkruar vepra të panumërta.Sepse kjo figurë mbikohore ishte frymëzim jo vetëm për popujt apo kombet e europës ,por edhe për mbarë popujt e botës që donin lirinë dhe pavarësinë e vendit të tyre.Sikur shihet edhe në këtë vepër“A Tribute to the Memory of Scanderbeg the Great” të autorit anglez Robert Bigsby LL.D.,,botuar në vitin 1866.Edhe tek kjo vepër shohim e cilëson atë si „Skënderbeu i Madh“ apo „Ushtaraku i Madh“,poashtu ai tek kjo figurë gjenë edhe frymëzimin dhe mbrojtësin e kombeve të europës dhe civilizimit të saj. Ja se si shkruan autori i kësaj vepre në lidhje me figurën e pavdekshme të Gjergj Kastriotit:

    „Shpesh ne kemi bashkuar shprehjet tona të homazhit për kujtimin e këtij Ushtaraku të madh…,emri i të cilit u është lënë trashëgim të gjitha kombeve dhe të gjitha kohërave, si sinonim i trimërisë patriotike.Kush,në të vërtetë, duke nderuar shembujt e mëdhenj të përkushtimit…të evokuar nga kujtimet më të shquara të lashtësisë, mund të reflektojë, pa një simpati të zjarrtë, mbi jetën e këtij kampioni të pavdekshëm…në shekullin e pesëmbëdhjetë?

    Veprat e tij të lavdishme merituan mirëkuptimin e Bajronit të pasionuar, i cili e emëroi prerazi:”PRINC I KAVALIERËVE TË TË GJITHA EPOKAVE!”Kujtimi i Skënderbeut të Madh, ndonëse i përdhosur nga mosmirënjohja e kombeve të tjera, prej të cilëve ai ishte shtylla e fortë e mbrojtjes së tyre, është mbajtur ndonjëherë nga pasardhësit e tij si një trashëgimi me vlerë të pavdekshme. Emri i tij ka qenë si një yll i njohur që shkëlqen mirë mbi pamjen e errët të së shkuarës; dhe simboli i tij i kthjellët tani rishfaqet në horizontin e së ardhmes si lajmëtar dhe si paralajmërues i Diellit që i kthehet lirisë kombëtare.”Sikur shihet autori i kësaj vepre ka një simpati të zjarrët për figurën e kombit tonë Gjergj Kastriotin Skënderbeun.[Gjon Keka]

  • Heroi semantik i shqiptarëve të çdo kohe

    Heroi semantik i shqiptarëve të çdo kohe

    Nga: Aurel Plasari (pjesë nga vepra Skënderbeu. Një histori politike, Tiranë 2010, fq. 828-829)

    Duke iu druar pra rrezikut që u përshkrua – rrekjes për t’i mëveshur historisë aftësi parathënëse – në “konkluzionet” e kësaj historie politike Skënderbeu në relacion me mbasardhësit theksohet si hero semantik. Për autorin e kësaj historie kjo do të thotë që, prej gjithë asaj çfarë Skënderbeu përftoi me një vizion gjenial të rrethanave, diçka mbeti. Nuk është fjala për “mësime”, por për atë diçka – sema – që do të zhvillohej dhe u zhvillua historikisht qoftë edhe në forma nga më të larmishmet, siç ndodh në çdo fushë të vështruar semantikisht si sistem shenjash.

    Përtej rezultatit të realizimit të formacionit politiko-fetar që Šufflay dhe Jirečeku e quajtën “shteti më i madh i krishterë të Ballkanit”, si dhe përtej amortizimit të impaktit turko-osman ndaj Europës, në rastin e Skënderbeut edhe arbërorët e tij, si popull bashkëndihmues në qëndresën dhe në luftërat antiturke, e ndien veten kryekëput europianë. Me të tjera fjalë: e ndien veten pjesëdhënës e pjesëmarrës të një sistemi të përbashkët të menduari e të vepruari. Madje Šufflay ka pasë dalë në përfundimin se ishin pikërisht “luftërat e Skënderbeut” ato që i dhanë shkas formimit në mbarë Europën të konceptit të një “Arbërie më vete”, e cila për të kishte indicie të ketë vijuar deri në shek. XVII (Šufflay, Das mittelalterliche Arbanien, 285).

    Reklama

    Do të thotë kjo që, mbi një konstruksioni që sot mund të na duket thjesht “fetar”, erdhi e u ngrit në ato kontingjenca një konstruksion i mirëfilltë politik. Ky është një fakt që në historinë e Europës nuk mund të shuhet, si dhe që në historinë e Arbërisë – edhe në u rrekshin – nuk do ta fshijnë dot. Askush, as ndër arbërorët modernë, nuk do të mundë t’i shpëtojë më ngashënjimit nga ky mnesis politik që rihet e përtërihet prej njërit shekull në tjetrin: është fjala jo për kujtimin e asaj që u quajt Arnavudi ose Arnawutluk, por për Arbërinë e kohës skënderbegiane. “Gjithçka dëfton se deri në pushtimin osman Arbëria kishte ndjekur zhvillimin civil të Europës së [atyre] kohëve”, ka pas vënë re Francesco Chetta-Schiròi në hyrjen e një punimi të tij rreth familjes së Kastriotëve (Chetta-Schirò, I Castriota, 1).

    Reklama

    Te specialistë të Mesjetës ballkanike, si Gelcich, Jorga, Šufflay, Jireček etj., gjenden dendur përshkrimet e kancelarive të zhvilluara të dinastëve arbërorë, si dhe të dhëna për “shkallën mesatarisht të lartë” të viseve ku ata sundonin, për nivelin e tyre të arsimimit, deri edhe përcaktime si: “feudalët arbërorë ishin të barabartë me bujarinë e lartë të Italisë” (Šufflay, Povijest, 14-18, 28 etj.). Dhe, ç’është e vërteta, do të rezultonte e pamundur që në marrëdhënie të qëndrueshme me Bizantin, nga njëra anë, si dhe me Republikën e Venedikut, me Mbretërinë e Napolit dhe/ose të Dy Siqelive etj., nga tjetra, Arbëria e atyre kohëve të mos funksiononte mes influkseve të qendrave të kulturës, artit, tregtisë së Europës.

    Pa përfilljen e këtij konstruksioni të ri, asokohe në përftim e sipër, nuk do të kuptohej dot pozicioni i arbërorëve në raport me kontinentin europian jo vetëm gjatë periudhës së luftërave antiturke të udhëhequra nga Gjergj Kastrioti, – sikurse në këtë histori politike u dëftua, – por edhe mbas tyre, kur arbërorët t’i përfshiheshin përdhunshëm njësisë së re perandorake që do të instaurohej gjatë shekujve XVI-XIX në Juglindjen europiane: Perandorisë osmane. Në një kontekst si ky qëndresa dhe luftërat antiturke të Skënderbeut ngrenë peshë si për ç’i përket përfshirjes së tij në historinë e madhe të Europës, ashtu edhe për pozicionin ndërkombëtar në të cilin, në kapërcyellin e Mesjetës dhe Kohës së Re, ai e vendosi Arbërinë e tij. Prej një kësi pozicioni ai vetë rezulton jo vetëm personaliteti më i madh politik e ushtarak i historisë së Arbërisë, jo vetëm figura arbërore më e spikatur e historisë së Europës së kohës së tij, por edhe heroi semantik i shqiptarëve të çdo kohe.

  • Prejardhja e shqiptarëve nuk është ashtu siç e kishim menduar deri më sot/Ja cfarë thotë zbulimi i befasishem gjenetik

    Prejardhja e shqiptarëve nuk është ashtu siç e kishim menduar deri më sot/Ja cfarë thotë zbulimi i befasishem gjenetik

    Të gjithë banorët e Europës janë kushërinj të largët me njëri tjetrin, thonë shkencëtarët. Një studim i Universitetit të Kalifornisë ka gjurmuar origjinën fisnore të popujve të Europës. Sipas studiuesve Coop dhe Ralph, paraardhësit e italianëve kanë qenë fis me ata të spanjollëve.Ndërsa paraardhësit e shqiptarëve kanë pasur lidhje gjaku me ata të grekëve dhe maqedonasve.

    Gjithsesi, dy italianë të sotëm kanë më pak kushërinj të lashtë të përbashkët se shqiptarët. Dy shqiptarë sot, kanë më shumë farefis të përbashkët në lashtësi se çdo popull tjetër.Shkencëtarët kanë mbetur të surprizuar me këtë të dhënë që vlen për Shqipërinë dhe Kosovën. Kjo e dhënë tregon se shqiptarët e sotëm rrjedhin të gjithë nga një grup i vogël paraardhësish.

  • Ohri ndër liqenet më të bukura të Europës për t’u vizituar këtë verë

    Ohri ndër liqenet më të bukura të Europës për t’u vizituar këtë verë

    Ndërsa temperaturat mbetetn të larta në brigjet e Mesdheut, një arratisje drejt liqeneve të Europës ofron freski, natyrë të egër dhe pasuri kulturore.Me kalatë mesjetare, manastire bizantine, plazhe natyrore dhe fshatra piktoreske, këto pesë liqene janë zgjedhje ideale për pushime verore.1. Liqeni Konstanca, GjermaniLiqeni i Konstancës është pjesë e Gjermanisë, Austrisë dhe Zvicrës, duke ofruar një mozaik kulturor dhe natyror të Europës Qendrore. Me një rrugë për ciklistët 260 km të gjatë, qytete historike si Meersburg dhe Konstanz, dhe kopshte mesdhetare në ishullin Mainau, ky liqen është ideal për eksplorime, sporte ujore dhe pushim me stil alpin. Temperatura verore qëndron rreth 25°C, e përkryer për aktivitete jashtë.2. Liqeni i Madh Alqueva, PortugaliNë zemër të Alentejos, ky rezervuar i madh pranë kufirit me Spanjën ofron një tjetër anë të Portugalisë: plazhe liqenore si Praia Fluvial de Monsaraz, sporte ujore dhe fshati mesjetar i Monsarazit, i shtrirë në një kodër me kala dhe rrugica me kalldrëm. Për një përvojë unike, eksploroni qiellin e natës në “Alqueva Dark Sky Reserve”, destinacioni i parë në botë për turizmin astronomik.3. Liqeni Bohinj, SlloveniI ndodhur brenda Parkut Kombëtar Triglav, vetëm gjysmë ore larg nga Liqeni Bled, Bohinj është më i qetë dhe më i egër. Me sfondin e Alpeve Juliane dhe ujëra të kristalta deri në 24°C, është një parajsë për not, kanoe, ngjitje dhe shëtitje në natyrë. Fshati Ukanc, i rrethuar nga pyje e male, është pikënisje për eksplorime, ndërsa ujëvara Savica ofron një spektakël natyror 78 metra i lartë.4. Liqeni Peruča, KroaciNë Hinterlandin Dalmat, pranë bregdetit kroat, gjendet një perlë e fshehur: Liqeni Peruča. I rrethuar nga male dhe plazhe të qeta, ky liqen artificial është i përsosur për t’u shkëputur nga turmat e turistëve. Kampingu buzë liqenit ofron mundësi për aktivitete të ndryshme, nga lundrimet me kajak e zhytjet, te ecjet në mal dhe kalërimi. Mos humbisni “Syrin e Tokës” (Izvor Cetine), burimin me ujë kristal të lumit Cetina.5. Liqeni i Ohrit, Maqedonia e VeriutMidis maleve të Maqedonisë së Veriut dhe Shqipërisë Lindore, Liqeni i Ohrit është ndër më të vjetrit dhe më të thellët në Europë. Me ujëra të kristalta dhe perëndime që lënë pa frymë, qyteti i Ohrit ofron një përzierje të rrallë natyre e historie. Vizitoni kishat ortodokse, kalatë mesjetare dhe restorantet buzë liqenit me specialitete tradicionale. Më tej ndodhet manastiri i Shën Naumit dhe fshati i epokës së bronzit në Gjirin e Kockave, atraksione që nuk duhen humbur. / NatGeo, Shqip.alKy është artikull ekskluziv i Revistës Monitor, që gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”.Artikulli mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar “Revista Monitor” shoqëruar me linkun e artikullit origjinal.

  • Këshilli i Europës miraton ndihmën e dytë, 15 mln euro për Forcat e Armatosura të Shqipërisë

    Këshilli i Europës miraton ndihmën e dytë, 15 mln euro për Forcat e Armatosura të Shqipërisë

    Këshilli i Europës ka miratuar paketën e dytë të ndihmës në mbështetje të Forcave të Armatosura të Shqipërisë, me vlerë 15 milionë euro.
    Kjo masë e re do të rrisë kontributin në operacionet në BE dhe koalicionet ndërkombëtare, për të forcuar bashkëpunimin dypalësh.

    “Këshilli i Europës miraton masën e dytë të ndihmës në mbështetje të Forcave të Armatosura Shqiptare me një shumë totale prej 15 milionë eurosh. Masa e re e ndihmës do të rrisë kontributin në operacionet e CSDP-së të BE-së dhe koalicionet ndërkombëtare, duke forcuar bashkëpunimin”, thuhet në njoftimin zyrtar të publikuar nga zyrat qendrore në rrjetin social X.
    Lidhur me këtë lajm ka reaguar edhe ambasadori i Bashkimit Europian në Tiranë, Sivlio Gonzato.
    Diplomati e cilëson një hap tjetër të rëndësishëm të forcimit të bashkëpunimit në siguri dhe mbrojtje, duke e cilësuar Shqipërinë një partner të qëndrueshëm të BE-së në politikën e jashtme dhe të sigurisë.
    “Një hap tjetër i rëndësishëm në forcimin e bashkëpunimit në sigurinë dhe mbrojtjen. Shqipëria është një partner i ngushtë dhe i qëndrueshëm i BE-së në politikën e jashtme dhe të sigurisë”, shprehet Gonzato në postimin e tij në rrjetin X.

  • Shqiptarja Carja shpallet kampione e trefishtë e Europës në peshëngritje!

    Shqiptarja Carja shpallet kampione e trefishtë e Europës në peshëngritje!

    27 Korrik 2025

    14:13

    Telesport

    Enkilejda Carja shpallet kampione e trefishtë e Europës në peshëngritje për moshën deri në 17 vjeç.
    Sportistja shqiptare konkurroi në peshën deri në 63 kg, Bateria A.
    Më parë ajo u shpall kampione bote në Peru për moshën deri në 15 vjeç.

  • Ligj i ri për parandalimin e konfliktit të interesave, ekspertët nisin konsultimet e para në Kuvend

    Ligj i ri për parandalimin e konfliktit të interesave, ekspertët nisin konsultimet e para në Kuvend

    U zhvillua tryeza e parë e konsultimit publik për draftimin e projektligjit “Për parandalimin e konfliktit të interesave në ushtrimin e funksioneve publike”, i cili po përgatitet nga një grup pune i përbërë nga Ekspertë të GENL dhe Sekretariatit Teknik të atashuar pranë Komisionit të Posaçëm Parlamentar “Për thellimin e reformave për Mirëqeverisjen, Sundimin e Ligjit dhe Antikorrupsionin për Shqipërinë 2030 në Bashkimin Europian”.

    Ekspertët po mbështeten me asistencë nga ekspertë të Këshillit të Europës.
    Në takim morën pjesë përfaqësues nga pushteti qëndror, institucionet publike, organizata të shoqërisë civile, partnerët ndërkombëtarë dhe ekspertë të fushës. Në nisje të mbledhjes, Kryetari i Komisionit të Posaçëm, z.Fatmir Xhafaj e vlerësoi procesin si një hap të domosdoshëm për të përforcuar integritetin institucional dhe për të përmbushur detyrimet që vijnë nga procesi i integrimit evropian.

    Z.Xhafaj theksoi rëndësinë që procesi të mos jetë thjesht formal apo i përshpejtuar në mënyrë mekanike, por të jetë një proces ku të ndërthuren profilizimet e institucioneve dhe atyre që preken nga ky projektligj. Në përfundim, z.Xhafaj vlerësoi mbështetjen e institucioneve ndërkombëtare, veçanërisht OSBE dhe Këshillin e Europës që kanë kontribuar në procesin e hartimit të ligjit.
    Më pas Prof.Dr.Migena Leskoviku, përfaqësuese e GENL bëri një prezantim të draftit të projektligjit, për të cilin ekspertët i janë referuar propozimit të ILDKPI-së të vitit 2021, rekomandimeve të dhëna nga ekspertët e OSBE dhe Këshillit të Europës, kuadrin ligjor në fuqi, rekomandimeve të organizatave ndërkombëtare, rekomandimeve të dhëna nga BE, KE dhe GRECO, si edhe praktikat më të mira në këtë fushë.
    Fillimisht znj.Leskoviku bëri një prezantim të sugjerimeve të ardhura së fundmi nga Komisioni Europian, të cilat do të reflektohen në vijim për efekt të përditësimit të këtij drafti të parë.
    Znj.Leskoviku parashtroi se qëllimi primar i pasjes së një ligji të ri është thjeshtimi i detyrave të të gjithë zyrtarëve dhe institucioneve përgjegjëse, por edhe zvogëlimin e  numrit të veprimeve që kërkohen prej tyre, për ta bërë ligjin e ri më të qartë, më të kuptueshëm, lehtësimin në zbatimin praktik të tij, si dhe zgjidhjen e problematikave të hasura në zbatimin e kuadrit aktual ligjor.
    “Ne jemi përpjekur që dispozitat e këtij ligji të jenë në linjë me pjesën tjetër të legjislacionit në fuqi, përfshirë dhe ligjin e fundit 124/2024 ‘Për mbrojtjen e të dhënave personale’”, theksoi znj.Leskoviku, duke sqaruar më tej se ndërhyrjet kryesore janë: konflikti i interesit, përkufizimi i termave “persona të lidhur me zyrtarin” dhe “persona të tjerë të lidhur”, format e shfaqjes së konfliktit të interesit, interesi privat, etj.
    Më pas znj.Leskoviku bëri një përmbledhje të parashikimeve të çdo kreu, duke nënvizuar se për formulimin e shumë ndërhyrjeve në legjislacionin aktual janë sugjerimet e ekspertëve të Këshillit të Europës.
    Më pas z. Redi Ametllari, nga IDM  Albania, znj.Aranita Brahaj, Eksperte AIS / Open Data Albania, z. Klajdi Karameta, zëvendësministër i Drejtësisë, znj. Juelda Lamçe, Këshilltare Ligjore e Kabinetit në SPAK, z. Besnik Dervishaj, Komisioneri për të Drejtën e Informimit dhe Mbrojtjen e të Dhënave Personale, z.Besfor Lamallari, zëvendësministër i Brendshëm, znj. Silvana Ramadani, këshilltare e Ministrit të Shtetit për Administratën Publike dhe Antikorrupsionin, Ministrit të Shtetit z. Aldo Merkoçi, këshilltar i Ministrit të Shtetit për Pushtetin Vendor, znj. Violeta Lekaj, përfaqësuese e Drejtorisë së Përgjithshme të Doganave, znj. Agnes Behrnhard,  Drejtuese e projektit “JustAl” të BE-së, znj. Mirela Miti, eksperte e GENL, z. Vildan Plepi, përfaqësues i NDI dhanë sugjerimet dhe komente për përmirësimin e draftit për përfshirjen e subjekteve, qartësimin e ligjit dhe harmonizimin e tij me ligje të tjera sikurse është ai mbi deklarimin dhe kontrollin e pasurive të funksionarëve publikë, etj.
    Në përfundim të mbledhjes, z.Xhafaj informoi mbi hapat e ardhëm të procesit pas reflektimit të të gjitha komenteve dhe sugjerimeve nga pjesëmarrësit, si dhe nga eksperti i Këshillit të Europës.