Një Raport i ri Botëror për Pabarazinë paralajmëron se më pak se 60,000 nga njerëzit më të pasur në botë, mjaftueshëm për të mbushur një stadium futbolli, zotërojnë më shumë pasuri sesa gjysma e të gjithë botës së bashku.
Raporti nxjerr në pah boshllëqet ekstreme në të ardhura dhe pasuri, të cilat përkthehen në shpërndarje të pabarabartë të pushtetit politik, me një elitë globale që arrin në 0.001% të popullsisë që është tre herë më e pasur se 50% e poshtme.
Në kontrast të plotë me pasurinë dhe pushtetin e tyre, niveli i lartë kontribuon në mënyrë disproporcionale në financat publike. Normat efektive të taksave rriten për pjesën më të madhe të popullsisë, por bien ndjeshëm për miliarderët dhe qindra milionerët.
Për ta vënë këtë në kontekst, punëtorët e klasës së mesme me një pagë të lartë profesionale, siç janë mjekët, mësuesit dhe inxhinierët, paguajnë një pjesë më të lartë të të ardhurave të tyre në taksa sesa një miliarder, pasuria e të cilit bazohet në strukturat jashtë vendit ose fitimet kapitale.
“Disa vende të privilegjuara kanë avantazhin e marrjes së huave me çmim të lirë dhe investimit në asete relativisht më fitimprurëse dhe ky avantazh u përshkrua për herë të parë në vitet 1960 si ‘privilegji i tepruar’ i Shteteve të Bashkuara, duke theksuar se nuk ishte rezultat i investimeve të shkathëta në mënyrë të veçantë, por i rolit qendror të dollarit”,-shpjegoi raporti.
Europa, Japonia dhe ekonomi të tjera të përparuara tani gëzojnë një lloj marrëveshjeje të ngjashme, ndërsa vendet në zhvillim dhe ato me të ardhura të ulëta janë në pozicion të kundërt. Kjo përfshin pagesën e interesave të larta për borxhet e tyre, mbajtjen e rezervave me rendiment të ulët dhe transferimin e të ardhurave jashtë vendit çdo vit
