Lajmidites.com

Tag: disney

  • 73-vjeçari bie nga anija turistike gjatë udhëtimit për në Zelandën e Re, ekipet e shpëtimit prej orësh në kërkim të burrit

    73-vjeçari bie nga anija turistike gjatë udhëtimit për në Zelandën e Re, ekipet e shpëtimit prej orësh në kërkim të burrit

    Një pasagjer i moshuar është zhdukur në det pasi ka rënë nga anija turistike Disney Wonder gjatë një udhëtimi për në Zelandën e Re.

    Burri 73-vjeçar nga Melbourne ra nga anija rreth orës 4:30 të mëngjesit të shtunën, ndërsa po udhëtonte drejt Aucklandit.
    Anija ktheu kursin në Detin Tasman dhe ekuipazhi kaloi rreth pesë orë duke kërkuar në ujë, përfshirë përdorimin e kamerave termike, por nuk arriti ta gjente pasagjerin. Pasagjerët vunë re për herë të parë ndryshimin e kursit rreth mesditës, ndërsa ekuipazhi njoftoi se kërkimi ishte pa rezultat.
    Pasagjeri Mitch Talbot i tha 7News: “Kapiteni erdhi dhe njoftoi se një pasagjer kishte rënë në det, por se nuk ishin në gjendje ta gjenin. Ishte një situatë shumë e zymtë dhe frikshme për pjesën tjetër të ditës. Shumë nga stafi morën pak kohë për t’u rikuperuar.”
    Anija “Disney Wonder” është rikthyer në rrugën e saj dhe pritet të arrijë në Zelandën e Re, një ditë më vonë se sa ishte planifikuar, duke përfunduar udhëtimin pesë-netësh Melbourne–Auckland. Kjo është një nga kroçerat e fundit që Disney do të operojë në Australi, ndërsa anija mund të transportojë deri në 1,750 pasagjerë në 11 kuverta.

    Top Channel

  • Çfarë do të thotë ‘kodi me tre fishkëllima’ në resortet e Disney-t?

    Çfarë do të thotë ‘kodi me tre fishkëllima’ në resortet e Disney-t?

    Disney u ofron mysafirëve të saj parqet tematike më magjike në botë, por ndonjëherë realiteti përfshihet edhe atje. Ndërsa anëtarët e stafit bëjnë çmos për të ruajtur karakterin dhe për t’u sjellë buzëqeshje fëmijëve dhe të rriturve, ata janë gjithashtu të trajnuar për t’u përballur me incidente serioze.

    Ka shumë kode për probleme të ndryshme në park, të tilla si aksidente, sëmundje ose çdo gjë tjetër që mund të lindë. Por ekziston edhe një sistem sinjalizimi i veçantë për pishinat në hotelet e resortit Disney.

    Sipas një raporti nga Exploreist, çdo fishkëllimë ka kuptimin e vet, të cilin e dinë të gjithë rojet bregdetare dhe anëtarët e stafit.

    Kjo do të thotë që rojtari i plazhit po përgatitet të zhytet në pishinë, ndoshta për të ndihmuar një person që është në telashe. Në atë moment, rojet e tjera të plazhit aktivizojnë menjëherë planin e tyre të emergjencës. Dikush merr përsipër të mbulojë pozicionin e rojtarit të plazhit që u largua, për t’u siguruar që të gjitha zonat e pishinës të mbeten nën mbikëqyrje.

    Ky sinjal është më pak alarmues dhe do të thotë se do të bëhet një njoftim. Në fund të ditës, rojtari i plazhit fryn dy herë bilbilin, duke sinjalizuar se koha e pishinës ka mbaruar dhe se rojet e mbetura të plazhit duhet të fillojnë të nxjerrin njerëzit nga uji. Megjithatë, i njëjti sinjal mund të nënkuptojë gjithashtu që pishina do të mbyllet përkohësisht për arsye sigurie, siç janë goditjet e rrufeve ose problemet e higjienës, siç janë të vjellat ose… urina (po, edhe kjo ndodh). Sidoqoftë, kur dëgjohen dy fishkëllima, stafi e di se po vjen një njoftim.

    Ky sinjal është shumë më i rrallë, sepse përdoret vetëm në situata emergjente.

    Sipas Exploreist, tre fishkëllimat i bëjnë thirrje të gjithë rojet bregdetare dhe anëtarëve të stafit të veprojnë menjëherë, pasi një vizitor ose është plagosur rëndë, është sëmurë ose ka nevojë për kujdes të menjëhershëm mjekësor.

    Stafi duhet të ndalojë atë që po bën dhe të nxitojë në vendngjarje për të ofruar ndihmë derisa të mbërrijnë shërbimet e ndihmës së shpejtë ose personeli mjekësor.

  • Disney dhe Gina Carano zgjidhin mosmarrëveshjen ligjore pas largimit nga “The Mandalorian”

    Disney dhe Gina Carano zgjidhin mosmarrëveshjen ligjore pas largimit nga “The Mandalorian”

    Walt Disney dhe aktorja Gina Carano kanë arritur një marrëveshje pas një mosmarrëveshjeje ligjore që nisi pas largimit të saj nga seriali i suksesshëm “The Mandalorian”. Lajmin e konfirmoi një zëdhënës i Lucasfilm, dega e Disney që prodhon serialin.
    Carano u largua nga projekti në vitin 2021, pas postimeve në rrjetet sociale që Disney i cilësoi si “të neveritshme dhe të papranueshme”, duke i konsideruar ato si poshtërim ndaj njerëzve bazuar në identitetin e tyre kulturor dhe fetar. Në vitin 2024, aktorja paditi Disney për “diskriminim gjinor” dhe pushim të padrejtë nga puna, duke argumentuar se ajo u penalizua për shprehjen e pikëpamjeve konservatore, ndërsa kolegët meshkuj me qëndrime të ngjashme nuk pësuan masa.
    Pas përfundimit të padisë, Lucasfilm shprehu gatishmërinë për bashkëpunim të mëtejshëm me Carano në të ardhmen. Nga ana e saj, aktorja e quajti zgjidhjen “rezultatin më të mirë për të gjitha palët” dhe falënderoi Elon Musk për mbështetjen gjatë këtij procesi.
    Gina Carano ka qenë subjekt kritikash të shumta për postimet e saj në rrjetet sociale, ku ka sfiduar masat kundër COVID-19 dhe ka përsëritur pretendime të kontestuara për mashtrim zgjedhor në zgjedhjet amerikane të vitit 2020.

  • Si u kthye ‘The Black Cauldron’ në një nga dështimet më famëkeqe të Disney-t

    Si u kthye ‘The Black Cauldron’ në një nga dështimet më famëkeqe të Disney-t

    Filmi ambicioz dhe inovativ i Disney Animation në vitin 1985, “The Black Cauldron”, ishte një eksperiment që dështoi në mënyrë dramatike, duke vendosur në diskutim vetë të ardhmen e studios. Në vitet 1980, Disney Animation po kërkonte një identitet të ri. Pas gjysmë shekulli suksesi, kjo dekadë në historinë e kompanisë njihet zakonisht si “Epoka e Bronzit” ose “Epoka e Errët”.

    Shpresa erdhi në formën e “The Black Cauldron”, që dukej si mënyra perfekte për të shpallur një epokë të re në animacionin Disney. Ishte hera e parë që studio hynte në territorin e fantazisë epike, një film me vlerësim PG që fliste për një djalë të ri që përpiqet të ndalojë një kazan magjik që mund të krijojë një ushtri të të vdekurve (skena famëkeqe “Cauldron-Born”, ku një ushtri e të vdekurve ngjallet nga një kazan që zien, është ende e frikshme edhe pas 40 vitesh). Ishte një sinjal se Disney ishte gati t’i fliste një audience të re.

    Por, “The Black Cauldron” rezultoi të ishte një dështim për studion. Një fiasko në arkë, fitoi vetëm 21 milionë dollarë (15.6 milionë £), më pak se gjysma e buxhetit prej 44 milionë dollarësh (32.7 milionë £). Në fundjavën e hapjes, u rendit i katërti, pas National Lampoon’s European Vacation, një ripërsëritje e E.T. The Extra-Terrestrial, dhe Back to the Future, i cili tashmë ishte një muaj në kinema. Në kohën kur u publikua, ishte filmi më i shtrenjtë i animuar ndonjëherë.

    Në vend që të ishte filmi që do ta çonte Disney-n në lartësi të reja, “The Black Cauldron” mbeti në histori si filmi që për pak sa nuk e shkatërroi kompaninë. Ky perceptim duket se lindi për herë të parë në një artikull të Slate në vitin 2010, ku thuhej se filmi “gati sa e vrau animacionin e Disney-t”. Në vitin 2025, është e vështirë të flasësh për “The Black Cauldron” pa përmendur se thuhet që për pak sa nuk e mbylli departamentin e animacionit. Por, a është ky një pretendim i drejtë, apo thjesht një mit që ka mbijetuar për dekada?

    Një gjë është e qartë: The Black Cauldron synonte të ishte një film ndryshe nga çdo tjetër në historinë e Disney-t.“Ron Miller, ish-CEO i kompanisë dhe dhëndri i Walt Disney-t, donte që filmi të ishte një largim i qëllimshëm,” tregon Neil O’Brien, autor i After Disney: Toil, Trouble, and the Transformation of America’s Favorite Media Company.“Ai donte që t’i drejtohej një audience adoleshente dhe të rriturish të rinj, dhe punoi qëllimisht që të mos kishte këngë në film që mund të largonin shikuesit adoleshentë.”

    “The Black Cauldron” mori vlerësimin PG, një tjetër risi për Disney.“Sot kjo është diçka standarde, por në atë kohë ishte shumë progresive, duke shtyrë kufijtë se çfarë mund të ishte një film i animuar,” thotë Mindy Johnson, autore e Ink & Paint: The Women of Walt Disney’s Animation.“Është vërtet i errët. Skena me Cauldron-Born është ndoshta më makabre se gjithçka që kishin bërë më parë,” thotë Dr Sam Summers, lektor i animacionit në Middlesex University.

    Por edhe në prapaskenë gjërat po errësoheshin. Një brez i ri animatorësh të diplomuar nga California Institute of the Arts, si Brad Bird dhe John Lasseter (që më vonë do të bëheshin figurat kyçe në Pixar, me The Incredibles dhe Toy Story), kërkonin të sillnin një estetikë të re në studio. Kjo çoi në përplasje me gjeneratën e vjetër, të vendosur për të ruajtur traditat.

    “Gjatë zhvillimit të Cauldron, kishte shumë fraksione që konkurronin në studio,” thotë O’Brien.Atmosfera në studio kaloi nga optimiste në të shqetësuar. Bazuar në një seri me pesë libra nga vitet 1960, “The Chronicles of Prydain” nga Lloyd Alexander, përshtatja e “The Black Cauldron” ishte një sfidë monumentale.“Ishte një narrativë epike dhe kishte sfida të mëdha për ta përmbledhur në vite zhvillimi,” thotë Johnson.

    Filmi shënoi gjithashtu disa risi teknologjike: ishte i pari që përdori animacion kompjuterik, për efektet e kazanit dhe një sferë magjike. Ishte gjithashtu filmi i parë i Disney që nga “Sleeping Beauty” (1959) që realizohej në 70mm, duke i dhënë animatorëve një “kanavacë” më të madhe, por edhe më të kushtueshme. Ata eksperimentuan madje edhe me teknologji si sisteme hologrami për kinematë, që do sillnin në jetë “të vdekurit nga kazani”.

    “The Black Cauldron ishte një projekt shumë i madh për një grup të rinjsh,” thotë Johnson. Por ata ishin të uritur për të treguar çfarë dinin.“Animatori Andreas Deja më ka thënë se ata donin që Cauldron të ishte “Snow White”-i i brezit të tyre.” Disa nga ata që punuan në të, janë sot emra kyç në industri: Tim Burton, Ron Clements, Jill Colbert dhe Kathy Zielinski e nisën karrierën aty.

    Pastaj ndodhi një ndryshim i madh në drejtimin e Disney-t. Më 6 shtator 1984, CEO Ron Miller u shkarkua nga bordi dhe, dy javë më vonë, u zëvendësua nga presidenti i Paramount, Michael Eisner. Ai solli ndryshime të mëdha, përfshirë emërimin e Jeffrey Katzenberg si kryetar të Walt Disney Studios.“Gjërat u bënë më korporative,” thotë Johnson.“Katzenberg u përfshi në një kohë kur filmi ishte pothuajse gati për publikim në Krishtlindje. Por nuk i pëlqeu ajo që pa dhe e shtyu. Kjo vetëm sa shtoi konfuzionin e asaj periudhe.”

    Animacioni nuk ishte përparësi për Katzenberg.“Filmat me aktorë të gjallë ishin thesari kryesor, dhe atyre u kushtohej më shumë vëmendje. Katzenberg-it iu caktua animacioni, por si një gjë dytësore,” thotë Johnson.

    Pas disa shfaqjeve testuese të tmerrshme, ku thuhet se fëmijët dilnin nga salla duke qarë, Katzenberg u shokua.“Ai mendoi, ‘Nuk mund ta nxjerrim këtë’. Ai nuk mendonte për filmat e frikshëm që kishin ndërtuar trashëgiminë e Disney-t. Mendonte për arkat dhe fitimin,” thotë Summers.

    Katzenberg kërkoi prerje drastike, duke hequr 15 minuta nga filmi. Por montazhi në animacion ndodh shumë përpara se të fillojë vetë animimi.“Çdo kuadër mendohet me kujdes dhe kalon në shumë versione storyboard-esh. Zakonisht e përfundon historinë dhe prerjet që në fazat e para,” thotë O’Brien.

    Por Katzenberg u fut vetë në dhomën e montazhit në një fazë shumë të vonë dhe filloi të priste personalisht filmin, duke krijuar tensione të mëdha me animatorët.“Ai erdhi i freskët, pa përvojë në animacion, dhe filloi të priste vetë filmin, kjo krijoi përçarje në studio,” thotë Summers.

    Pas shumë vonesash dhe vështirësish, buxheti i filmit u rrit nga 25 milionë dollarë (18.6 milionë £) në rreth 44 milionë dollarë, më shumë sesa buxheti i gjashtë filmave të mëparshëm të studios së bashku. Por kjo nuk ishte domosdoshmërisht problem.

    “Ron Miller e shihte buxhetin e madh si diçka pozitive. Ishte një kohë kur studiot e Hollivudit mburreshin me sa kishin shpenzuar, për të treguar cilësinë,” thotë O’Brien.

    Fatkeqësisht, “The Black Cauldron” dështoi. Vlerësimi PG largoi audiencën e re, që ishte baza e Disney-t, dhe historia e komplikuar dhe pritjet e ulëta nga kritika larguan edhe shikuesit më të rritur. Ishte një humbje e madhe financiare. Ndodhën shkarkime nga puna.

    “Jo, aspak. Kjo ide doli për herë të parë në vitin 2010,” thotë O’Brien, duke iu referuar artikullit të Slate.“Nuk gjeta asnjë dëshmi që “The Black Cauldron” për pak sa nuk e vrau studion. Por kjo nuk do të thotë që gjërat nuk ishin seriozisht të pasigurta.”

    “Humbi shumë para pikërisht në kohën më të keqe, sepse ishte tamam në atë moment kur drejtuesit e rinj kishin ardhur nga jashtë dhe po i vëzhgonin gjërat nga afër,” thotë Summers. Rezultatet për “The Black Cauldron” ishin aq të dobëta, saqë fitoi më pak se një ripërsëritje e filmit të vitit 1961 “One Hundred and One Dalmatians”, i cili grumbulloi 33 milionë dollarë. Drejtuesit duhej të merrnin në konsideratë nëse prodhimi i animacionit të ri ishte ende i vlefshëm, sidomos kur pjesa tjetër e korporatës Disney po lulëzonte me filmat live-action, shitjen e produkteve dhe parqet tematike.

    “Nëse i shikon drejtuesit që ishin aty në atë kohë, ata do të thoshin: ‘Pse na duhet kjo? Pse po hedhim para kot? Ne po fitojmë para me grushte nga ana tjetër. Të fokusohemi aty,’” thotë Johnson.

    “Nuk pati mundësi të vriste animacionin, sepse ata do të përfundonin ‘The Great Mouse Detective’,” thotë Summers, duke folur për filmin pasues të Disney Animation pas “The Black Cauldron”, i cili ishte tashmë në zhvillim të avancuar. Ai film pati një performancë shumë më të mirë, duke fituar 25 milionë dollarë në publikimin fillestar me një buxhet prej vetëm 14 milionë dollarësh (10.4 milionë £), duke e rikthyer studion në rrugën e duhur.

    “Cauldron ishte një pikë kthese dhe na çoi aty ku jemi sot,” thotë Johnson.

    Ekspertët bien dakord se ishte një njeri ai që siguroi vazhdimësinë e Disney Animation: Roy E. Disney, nipi i Walt-it.

    “The Black Cauldron” ishte një goditje e madhe për studion. U desh që Roy Disney të hynte në skenë, ta përkrahte dhe të qëndronte i palëkundur në qëndrimin se animacioni është themeli mbi të cilin është ndërtuar kjo kompani,” thotë Johnson.

    Dhe këmbëngulja e Roy E. Disney padyshim që dha fryte. Katër vite pas “The Black Cauldron” erdhi “The Little Mermaid” (1989), që nisi epokën e “Rilindjes Disney”, periudha më e suksesshme në aspektin kritik dhe komercial në historinë e Disney-t./BBC/KultPlus.com

  • Magjia që lindi në letër dhe lulëzoi në ekran: nga Charles Perrault te Georges Méliès dhe Walt Disney

    Magjia që lindi në letër dhe lulëzoi në ekran: nga Charles Perrault te Georges Méliès dhe Walt Disney

    Në një botë ku pluhuri i harresës shpesh mbulon ëndrrat e brishta, “Hirushja” lindi si një melodi që përshkon shekujt, e thurur nga penat e urta të tregimtarëve dhe ngjizur në shpirtin njerëzor si një shpresë e përjetshme. Ndër të parët që i dha formë kësaj magjie ishte Charles Perrault, në vitin 1697, kur botoi përrallën “Cendrillon ou la petite pantoufle de verre”, një histori që, ndonëse e njohur për rrënjët e saj popullore, u kthye në një simfoni letrare falë finesës dhe imagjinatës së Perraultit.

    Ishte ai që i fali Hirushës këpucën e qelqit, një objekt i vogël e i brishtë, por më i fortë se çdo mur pallati. Ai që krijoi karrocën nga kungulli, tërhequr nga mi të kthyer në kuaj dhe që e veshi skllaven e përulur me petkun e një princeshe, të bardhë e vezulluese si drita e hënës. Dhe mbi të gjitha, ishte ai që i vuri rregull të hekurt kësaj ëndrre: magjia zgjaste vetëm deri në mesnatë. Ajo orë, e pashmangshme, shndërrohej në një kambanë që i kujtonte Hirushës se bukuria dhe mrekullia janë të përkohshme, përveç nëse zemra guxon të besojë.

    Kur ora godiste 12, gjithçka zhdukej: karroca kthehej në kungull, veshja në leckë, kuajt në brejtës. Vetëm këpuca, ajo ndalesë e vogël mbi realitetin, mbetej si dëshmi e asaj që kishte ndodhur. Ishte pikërisht ajo që do të udhëhiqte princin drejt dashurisë së tij, në një botë ku ndjenjat nuk njihnin klasë, pozitë apo pasuri.

    Ky rrëfim i përjetshëm, me hijeshi të thjeshtë dhe simbolikë të thellë, kaloi nëpër shekuj si një urë e padukshme midis brezave. Dhe në vitin 1899, mjeshtri i hershëm i kinemasë, Georges Méliès, e solli për herë të parë në ekran, të titulluar, “Cendrillon”. Me një kohëzgjatje prej vetëm rreth 6 minutash, ai e ndau përrallën në 20 sekuenca filmike, duke përdorur teknika revolucionare për kohën, që i dhanë jetë kungullit që lëvizte, princit që kërkonte, orës që ndalonte, dhe magjisë që mbështillej rreth një vajze me zemër të bardhë. Ishte një film i heshtur, por plot zë, zëri i imagjinatës që kapërcente fjalët. Në rolet kryesore ishin Mlle Barral si Hirushja dhe Bleuette Bernon si Zana Kumbarë, ndërsa vetë Méliès luajti rolin e genit të orës së mesnatës. Stili vizual ishte frymëzuar nga ilustrimet e Gustave Doré, duke i dhënë filmit një cilësi teatrale dhe përrallore, ndryshe nga çdo produksion i kaluar. Filmi ishte një sukses i menjëhershëm në Francë dhe më gjerë, dhe nënvizoi potencialin narrativ të kinemasë për tregime fantastike.

    Më vonë, në 1950, ëndrra mori ngjyrë dhe këngë me krijimin e animuar të Walt Disney. Në një kohë kur studioja e tij ndodhej përballë sfidave të mëdha, ishte pikërisht kjo përrallë që i dha dritë shpresës. Disney, duke ndjekur gjurmët e Perraultit, i dha Hirushes jo vetëm zë, por edhe melodi të paharruara, duke e kthyer rrëfimin në një baladë të shpirtit që nuk dorëzohet.

    Në versionin e tij, e vërteta është akoma më e ëmbël: Hirushja nuk është vetëm një vajzë që gjen princin, ajo është simbol i mirësisë që nuk ndryshket, i durimit që shpërblehet, i ëndrrave që ngjiten pas hirit, sepse e vërteta e saj nuk është fustani, por zemra që nuk u ngurtësua as në skllavëri.

    Ajo që nisi si një pëshpëritje në letrat e një autori francez, u bë film pa zë, e pastaj një simfoni ngjyrash që e njohu botën me magjinë e saj.

    Përralla e Hirushes, me gjithë thjeshtësinë e saj, mbart një magji që ka kapërcyer shekuj, kontinente e mediume. Që nga fjala e shkruar e Charles Perrault, ku një pantofël qelqi vendos fatin e një vajze të braktisur, deri tek ekranizimi i parë i heshtur në fillim të shekullit XX, e më pas te interpretimi i paharrueshëm i Walt Disney në vitin 1950, historia e Hirushes është kthyer në simbol universal të shpresës, ëndrrave dhe drejtësisë poetike.

    Suksesi i filmit të animuar të Disney-t nuk ishte thjesht komercial – ai shënoi rilindjen e studios pas Luftës së Dytë Botërore, frymëzoi breza të tërë me estetikën e tij të ëmbël dhe muzikën e paharrueshme, dhe bëri që figura e Hirushes të jetojë përtej përrallës, si një arketip i së mirës që triumfon në heshtje.

    Sot, Hirushja nuk është vetëm një princeshë mes të tjerave – ajo është metaforë e shpresës që nuk shuhet, e dashurisë që vjen pa paralajmërim, dhe e bukurisë që lind nga dhembja. Kinemaja ia fali përjetësinë. Ekrani e ktheu në kujtesë kolektive.

    Përralla e Hirushes, me gjithë thjeshtësinë e saj, mbart një magji që ka kapërcyer shekuj, kontinente e mediume. Që nga fjala e shkruar e Charles Perrault, ku një këpucë qelqi vendos fatin e një vajze të braktisur, deri tek ekranizimi i parë në fillim të shekullit XX, e më pas te interpretimi i paharrueshëm i Walt Disney në vitin 1950, historia e Hirushes është kthyer në simbol universal të shpresës dhe ëndrrave.

    Suksesi i filmit të animuar të Disneyt nuk ishte thjesht komercial, ai shënoi rilindjen e studios pas Luftës së Dytë Botërore, frymëzoi breza të tërë me estetikën e tij të ëmbël dhe muzikën e paharrueshme, dhe bëri që figura e Hirushes të jetojë përtej përrallës, si një arketip i së mirës që triumfon në heshtje.

    Sot, Hirushja nuk është vetëm një princeshë mes të tjerave, ajo është metaforë e shpresës që nuk shuhet, e dashurisë që vjen pa paralajmërim, dhe e bukurisë që lind nga dhembja. Kinemaja ia fali përjetësinë. Ekrani e ktheu në kujtesë kolektive./KultPlus.com

  • Drama në det të hapur/ Vajza 4-vjeçare bie nga anije turistike e ‘Disney Dream’, babai e shpëton me heroizëm

    Drama në det të hapur/ Vajza 4-vjeçare bie nga anije turistike e ‘Disney Dream’, babai e shpëton me heroizëm

    Pasagjerët e një anijeje turistike përjetuan orë të tëra ankthi kur një vajzë e vogël ra në det nga kuverta e katërt, gjatë kthimit nga Bahamas për në Florida.Reklama në FieriWeb – “Oazi i Pishave”

    Babai i vajzës u hodh menjëherë në ujë për ta mbajtur mbi sipërfaqe dhe për ta shpëtuar, ndërsa ekuipazhi i anijes turistike Disney Dream u mobilizua menjëherë, duke lëshuar alarmin. Reklama në FieriWeb – “CAPRICCIOSA LALI”

    Një varkë shpëtimi e verdhë u lëshua në ujë, ndërsa anija vazhdoi kursin e saj. Babai arriti ta mbante vajzën mbi ujë për rreth 20 minuta deri sa ekuipazhi i varkës shpëtimtare mbërriti dhe i nxori nga uji të dy.Reklama në FieriWeb – “PASTIÇERI “RUSTEMAJ”

    Reklama në FieriWeb – “BREGU CLIMA”

    Pasagjerët, që ndoqën ngjarjen me padurim, shpërthyen në duartrokitje sapo u sigurua shpëtimi. “Ishte shumë intensive për t’u parë,” shkroi një prej tyre, Janice Martin-Asuque, në Facebook.Reklama në FieriWeb – “COVIM CAFFE”

    Disney Cruise Line përgëzoi ekuipazhin për reagimin e shpejtë dhe profesional: “Ekuipazhi i Disney Dream shpëtoi me sukses dy pasagjerë nga deti. Ne i përgëzojmë për aftësitë e tyre të jashtëzakonshme dhe veprimet e menjëhershme, të cilat sigurojnë kthimin e sigurt të të dy pasagjerëve në anije brenda pak minutash.

    Jemi të përkushtuar ndaj sigurisë dhe mirëqenies së mysafirëve tanë, dhe ky incident tregon efektivitetin e protokolleve tona të sigurisë.”

    Edhe pse nuk u raportuan lëndime serioze, mbetet e paqartë se si vajza arriti të kalonte kangjellat mbrojtëse prej pleksiglasi të anijes. Syri.net-iefimerida

  • Disney pushon nga puna qindra punonjës

    Disney pushon nga puna qindra punonjës

    Disney ka njoftuar shkurtimin e vendeve të punës të qindra punonjësve në të gjithë botën, duke prekur stafin në fusha kyçe si prodhimi i filmave, televizioni dhe financat. Kompania

    konfirmoi se shkurtimet ndikojnë gjithashtu në përzgjedhjen e aktorëve, zhvillimin e përmbajtjes dhe financat e korporatave, ndërsa ekipet e marketingut në film dhe televizion preken gjithashtu.
    Shkurtimet nga puna vijnë pas një vale shkurtimesh në vitin 2023, kur rreth 7,000 punonjës u pushuan nga puna si pjesë e një plani kursimi prej 5.5 miliardë dollarësh të nisur nga CEO Bob Iger.

    Kompania është nën presion, pasi gjithnjë e më shumë konsumatorë braktisin abonimet e televizionit kabllor, duke zgjedhur shërbime transmetimi si Disney+.
    “Ndërsa industria jonë transformohet me shpejtësi, ne vazhdojmë të kërkojmë mënyra për të menaxhuar në mënyrë efikase operacionet tona, duke ruajtur kreativitetin dhe inovacionin që konsumatorët tanë i vlerësojnë”, tha një zëdhënës i kompanisë për BBC-në.
    Disney thotë se procesi ishte “kirurgjikal” për të kufizuar numrin e punonjësve të prekur dhe se asnjë ekip nuk do të shpërbëhet plotësisht.
    Kompania raportoi fitime më të mira se sa pritej në maj, me të ardhura prej 23.6 miliardë dollarësh për tremujorin e parë të vitit. Kjo është 7% më shumë se e njëjta periudhë në vitin 2024. Kompania tha se rritja u nxit nga abonentët e rinj në shërbimin e saj të transmetimit Disney+.
    Disney punëson rreth 233,000 njerëz në të gjithë botën, 60,000 prej të cilëve punojnë jashtë SHBA-së, dhe zotëron gjigantë argëtimi si Marvel, Hulu dhe ESPN.
    /vizionplus.tv

  • Filmi i ‘Borëbardhës’ po urrehet nga e gjithë bota, por përse

    Filmi i ‘Borëbardhës’ po urrehet nga e gjithë bota, por përse

    Filmi i ri “Snow White”, një ripërpunim i filmit klasik të animuar të Disney-t, ka shkaktuar shumë reagime negative, përfshirë kritikën ndaj aktorëve dhe cilësisë së përgjithshme të produksionit. Ky film, që synon të sjellë një version modern të përrallës, është bërë objekt i shumë komenteve dhe reagimeve të ashpra nga publiku.
     
    Një nga arsyet kryesore për këtë urrejtje është aktorja kryesore, Rachel Zegler, e cila luan rolin e Snow White. Kritikët kanë pasur shqetësime për komentet që ajo bëri kur tha se personazhet si Borëbardha bëhen për kënaqësinë e perspektivës mashkullore dhe se këto figura tradicionale duhet të përfshihen në një mënyrë më të gjithanshme dhe moderne. Ky lloj komentimi nuk u prit mirë nga fansat e origjinalit, që preferojnë një qëndrim më të ruajtur ndaj trashëgimisë kulturore të Disney-t.
     
    Për më tepër, ka reagime për pamjen e Rachel Zegler në rolin e Borëbardhës. Disa kanë komentuar se ajo nuk i përshtatet pamjes së personazhit të origjinalit. Në përrallën klasike, elemente të rëndësishme janë flokët e zeza pis, buzët e kuqe flakë dhe lëkura borë e bardhë, që është dhe fjalë për fjalë emri i personazhit, por Zegler ka një pamje të ndryshme nga kjo.
     
    Edhe Gal Gadot, e cila luan rolin e Shtrigës, është kritikuar për performancën e saj në film. Pavarësisht se është një aktore e njohur, shumë kanë shprehur dyshime për aftësitë e saj aktoriale dhe e kanë kritikuar edhe për aktrim të dobët në role të tjera.
    Përveç kritikave ndaj aktorëve, filmi është kritikuar gjithashtu për cilësinë e tij. Ka pasur ankesa për efektet speciale dhe realizimin vizual, të cilat janë konsideruar si të pamjaftueshme për një projekt kaq të madh. Shumë përdorues të internetit kanë shprehur mendimin se filmi ka pamje të cunguara dhe një ndjesi të përgjithshme të papërfunduar, duke mos arritur të mbajë nivelin e pritshmërive të publikut. Disa madje janë të mendimit se Disney nuk ka dashur vetë të realizojë një film të mirë.

  • Trump zyrtarizoi vetëm dy gjini, Disney vihet nën hetim: Po bie në kundërshtim me ligjin

    Trump zyrtarizoi vetëm dy gjini, Disney vihet nën hetim: Po bie në kundërshtim me ligjin

    Disney

    SHBA- Agjencia e qeverisë amerikane që rregullon televizionin thotë se po hap një hetim mbi diversitetin dhe praktikat e përfshirjes së Disney-t, në shenjën e fundit të presionit që po ushtrohet ndaj firmave mediatike. Kryetari i Komisionit Federal të Komunikimeve (FCC) Brendan Carr i dërgoi një letër Disney të premten duke njoftuar firmën dhe njësinë e saj ABC News për planin.
    Ai tha se masa ishte nxitur nga shqetësimet se kompania po promovonte diversitetin “në një mënyrë që nuk përputhet” me rregulloren e qeverisë.
    Një zëdhënës i Disney tha se kompania po shqyrton letrën.
    “Ne mezi presim të angazhohemi me komisionin për t’iu përgjigjur pyetjeve të tij,” tha një zëdhënës i Disney në një deklaratë.
    Hetimi i FCC ndaj Disney-t vjen gjithashtu në mes të një goditjeje më të gjerë të praktikave të DEI nga administrata Trump, me ndikime të ndjera përtej SHBA-së.
    Kompanitë franceze me kontrata të qeverisë amerikane morën një letër nga ambasada amerikane në Francë këtë javë, ku u kërkonte të nënshkruanin dhe të zbatonin urdhrin ekzekutiv të Trump për ndalimin e programeve të DEI.
    Urdhri, thuhej në letër, “zbatohet për të gjithë furnizuesit dhe ofruesit e shërbimeve të qeverisë amerikane, pavarësisht nga kombësia e tyre dhe vendi në të cilin ata operojnë”.
    Në një letër drejtuar Robert Iger, shefit ekzekutiv të Disney, kryetari i FCC Carr tha se ai dëshiron të sigurojë që kompania mediatike “t’i japë fund çdo iniciative diskriminuese në thelb, jo vetëm në emër”.
    Ai shtoi: “Unë dua të përcaktoj nëse veprimet e Disney – qofshin në vazhdim apo përfunduan së fundmi – ishin në përputhje në çdo kohë me rregulloret e aplikueshme të FCC”.
    Carr ka qenë anëtar i FCC që nga viti 2017 dhe u emërua të drejtojë agjencinë nga Trump në nëntor.
    Që kur u emërua në këtë post, ai ka shtuar kontrollin e firmave mediatike, duke nisur hetimet e NPR dhe PBS dhe duke kërkuar informacion nga kompanitë e Big Tech, përfshirë Apple dhe Google, në lidhje me përdorimin e tyre të shërbimeve që ndikojnë në renditjen e artikujve të lajmeve.
    FCC njoftoi gjithashtu hetime të Verizon dhe Comcast dhe njësisë së saj të medias, NBCUniversal mbi iniciativat e tyre të diversitetit, barazisë dhe përfshirjes (DEI).
    Disney, më i njohur për klasikët e tij vizatimorë dhe parqet tematike, bëri ndryshime në politikat e tij DEI në fillim të këtij viti.
    “Ndërsa kam parë raporte se Disney kohët e fundit u tërhoq nga disa nga programet e saj DEI, shqetësime të rëndësishme mbeten”, shkroi Carr në letër.
    “Unë dua të siguroj që Disney dhe ABC nuk kanë shkelur rregulloret e FCC për mundësitë e barabarta të punësimit duke promovuar forma të frikshme të diskriminimit të DEI,” tha ai.
    Carr tha se ai donte informacion në lidhje me rregullat që rregullojnë përfaqësimin e diversitetit në karakteret e tij, ndër nisma të tjera.
    Kjo nuk është hera e parë që Disney është një objektiv politik.
    Vitin e kaluar, kompania ra dakord të paguante 15 milionë dollarë për të zgjidhur një padi për shpifje të ngritur nga Donald Trump pasi një prezantues yll i ABC tha në mënyrë të rreme se presidenti ishte gjetur “përgjegjës për përdhunim”.
    Një juri e Nju Jorkut kishte përcaktuar më parë se Trump ishte përgjegjës për “abuzimin seksual”, i cili ka një përkufizim specifik sipas ligjit të Nju Jorkut.
    Guvernatori republikan i Floridës Ron DeSantis gjithashtu kaloi vite duke u përplasur me Disney, pasi kompania kritikoi një ligj shtetëror, të njohur si “Mos thuaj homoseksual” që kufizonte mësimin e seksualitetit në shkolla.
    Disney ka qenë më parë një objektiv i konservatorëve për përqafimin e mesazheve të komunitetit DEI në filmat e tij.