Lajmidites.com

Tag: dashur

  • June Lockhart, nga “Lassie” te “Lost in Space”, një jetë në dritën e ekraneve dhe dashurisë së publikut, shuhet në moshën 100-vjeçare

    June Lockhart, nga “Lassie” te “Lost in Space”, një jetë në dritën e ekraneve dhe dashurisë së publikut, shuhet në moshën 100-vjeçare

    FILE – June Lockhart, right, who played the character of Ruth Martin, mother of Timmy Martin, played by Jon Provost, left, during the classic series “Lassie,” poses for a photograph with Lassie, 9th generation, during arrivals at CBS’s 75th anniversary celebration Sunday, Nov. 2, 2003, in New York. (AP Photo/Louis Lanzano, File)
    June Lockhart, aktorja që mishëroi me elegancë, ngrohtësi dhe fisnikëri figurën e nënës në televizionin amerikan të shekullit XX, ka ndërruar jetë në moshën 100-vjeçare, njofton Associated Press. Familja e saj bëri të ditur se ajo vdiq në shtëpinë e saj, e qetë dhe e rrethuar nga të dashurit e saj.
    Me një karrierë që shtrihet përtej tetë dekadave, Lockhart mbeti një prani e përhershme në kujtesën e publikut – një aktore që nuk kërkoi kurrë famën, por e fitoi atë me talent, përkushtim dhe një prani të rrallë njerëzore në ekran.

    E lindur në një familje artistësh – vajza e aktorëve Gene dhe Kathleen Lockhart – ajo u rrit mes skenave dhe kamerave, duke e përthithur artin si një mënyrë jetese. Fillimet e saj ishin në teatër, ku spikati për interpretimin natyral dhe ndjenjën e thellë që i jepte çdo roli.

    Në kinematografi, ajo mori pjesë në filma si “Meet Me in St. Louis” (1944), ku spikati për delikatesën e lojës dhe dritën që sillte në çdo skenë. Por ishte televizioni ai që e bëri një figurë të dashur për miliona shikues.

    Në vitet 1950, Lockhart u bë e famshme me rolin e Ruth Martin në serialin legjendar “Lassie”, ku portretizoi me butësi dhe forcë shpirtërore një nënë që mishëronte vlerat më të pastra familjare të kohës. Për shumë amerikanë, ajo nuk ishte vetëm një aktore – ishte nëna që do të donte ta kishte çdo fëmijë, zëri i ngrohtë dhe fytyra e mirësisë që frymëzonte besim dhe dashuri.
    Në vitet 1960, ajo fitoi një brez të ri admiruesish me rolin e Maureen Robinson në serialin fantastiko-shkencor “Lost in Space”, ku përballë sfidave të kozmosit, Lockhart solli po atë butësi njerëzore dhe forcë shpirtërore që e kishte bërë të pavdekshme në rolin e mëparshëm. Ajo ishte zemra e familjes Robinson, e përkushtuar dhe e mençur, një simbol i qëndrueshmërisë përballë të panjohurës.
    Përveç roleve ikonike, June Lockhart u shfaq në dhjetëra produksione të tjera televizive dhe kinematografike, duke përfshirë “Petticoat Junction”, “General Hospital”, “Grey’s Anatomy” dhe shumë të tjera, gjithmonë me të njëjtin profesionalizëm dhe hir që e karakterizonte.
    Gjatë gjithë jetës së saj, ajo u vlerësua jo vetëm për aftësinë artistike, por edhe për integritetin dhe përulësinë që ruajti në një industri shpesh të paqëndrueshme. Për publikun, ajo mbeti një figurë e dashur, një shembull i femrës që shfaq forcën përmes mirësisë, elegancës dhe qetësisë.
    Në vitin 2013, Lockhart u nderua me një yll në “Hollywood Walk of Fame”, një simbol i merituar i karrierës së saj të ndritur. Ajo ishte gjithashtu një pjesëmarrëse aktive në aktivitete artistike dhe humanitare, gjithmonë me dëshirën për t’u afruar me njerëzit që e kishin dashur ndër vite.
    Familja e saj bëri të ditur se ceremonia e varrimit do të mbahet privatisht, në përputhje me dëshirat e vetë aktores.
    June Lockhart do të kujtohet si ikona e nënës televizive, por mbi të gjitha si një grua që jetoi një jetë të plotë arti, dashurie dhe dinjiteti — një yll që ndriçoi ekranet dhe zemrat e miliona njerëzve për më shumë se një shekull.
    AV/KJ

  • Letra e sinqertë e një burri: “Këto janë gjërat që mësova kur gruaja ime u diagnostikua me Alzheimer”

    Letra e sinqertë e një burri: “Këto janë gjërat që mësova kur gruaja ime u diagnostikua me Alzheimer”

    Foto ilustrim

    Nga Martin J. Schreiber

    Me Eleinën u takova për herë të parë në vitin 1953, kur të dy ishim nxënës në vitin e parë të asaj që quhet tani Shkolla e Mesme Luterane e Milluokit në Uiskonsinin Juglindor.

    Ajo më ndihmoi të arrij secilin prej sukseseve të mia, përfshirë të qenit guvernator i këtij shteti, dhe më qëndroi pranë në çdo dështim dhe sëmundje që kam kaluar.

    Elein ishte shumë inteligjente, e sjellshme, e hirshme, e dashur, e kuptueshme, vetëmohuese dhe falëse.

    Nëse nuk do të ishte ajo, nuk do të isha as unë ky që jam sot. Rreth vitit 2005, kur ajo ishte në mesin e të 60-ave, do të ndryshonte në një mënyrë të pakthyeshme.

    Aftësitë e saj të përditshme u zbehën, dhe interesi mbi pasionet e saj u shua. Gradualisht, ajo u bë gjithnjë e më e varur nga unë për gjithçka dhe u diagnostikua me sëmundjen e Alzheimerit.

    Në fund ajo e harroi familjen e saj, përfshirë mua. Por edhe me këtë sëmundje, Elein mbeti po aq e sjellshme, e hirshme, e dashur dhe vetëmohuese.

    Por nuk ishte i njëjti person. Eleina ime e parë i la vendin Eleinës sime të dytë. Të qenit kujdestar i një të sëmuri me Alzheimer, ka të bëjë me përpjekjen për ta ndihmuar veten dhe të dashurin tuaj të zemrës që të keni jetën tuaj më të mirë të mundshme, pavarësisht rrethanave.

    Kjo do të thotë që të kërkoni ndihmë nga të tjerët, të pranoni të largoheni nga personi që keni dashur dikur, të doni personin që është sot por njëherazi të kujdeseni edhe për veten.

    Nëse jeni kujdestar i një familjari me këtë sëmundje, ja cilat janë 5 gjërat që unë i mësova në vetë të parë dhe që i përshkruaj gjerësisht më librin tim “Dy Eleinat e mia:

    Si të mësosh, përjetosh dhe mbijetosh si një kujdestar i një të afërmi të sëmurë me Alzheimer” me synim ndihmën ndaj të gjithë kujdestarëve të tjerë kudo që ndodhen, që ata ta kuptojnë se nuk janë të vetmit në një situatë të tillë.

    1. Ju jeni një hero, por nuk do të jeni të përsosur

    Si kujdestar do të bëni një punë heroike. Ju mund të jeni duke menduar:Unë, hero? Dhe unë ju them: “Po! Jeni një hero!”. Edhe pse përpjekjet tuaja nuk do të mjaftojnë për të ndaluar sëmundjen t’iu “rrëmbejë” njeriun tuaj të zemrës, veprat që do të kryeni ndërsa vazhdoni të kujdeseni dhe ta doni partnerin tuaj janë heroike.

    Nuk mund të presësh që të jesh i përsosur në këtë detyrë. Duke parë 18 vitet e fundit, unë duhet ta kisha falur veten që nuk isha i përsosur. Bëra më të mirën në një situatë të vështirë dhe po ashtu edhe ju.

    2. Stresi kronik i përjetuar nga kujdestarët e personave me Alzheimer, mund t’ua shkurtojë me 4-8 vite jetën tuaj

    Pavarësisht se sa shumë e doni partnerin tuaj, ju nuk mund të kujdeseni mirë për të, nëse në fillim nuk kujdeseni mirë për veten tuaj. Unë nuk e kuptova se sa e rëndësishme ishte kjo derisa ishte gati tepër vonë.

    Ndaj nuk dua që kjo të ndodhë me ju. Duhet ta kisha filluar më herët që duhet të gjeja për Eleinën një qendër të kujdesit ditor për të rriturit, në mënyrë që të mund të rikuperoja një pjesë të ditës për veten time, përfshirë kohën për ushtrim fizik. 

    3. Familja dhe miqtë tuaj mund të mos e kuptojnë se për çfarë keni nevojë

    Kur partneri juaj është i prekur nga sëmundja e Alzheimerit, ju mund të ndiheni si ai ujku i vetmuar, i izoluar nga cilido që shqetësohet për mirëqenien tuaj.

    Zakonisht njerëzit nuk mendojnë të ofrojnë udhëtime pushtimi, vakte ushqimore të ngrohta apo ndihmë për sistemimin e oborrit .

    Ata ende ju duan, por thjesht nuk dinë se si të reagojnë. Të ndjerit aq shumë i vetmuar, ishte diçka që nuk e prisja. Ashtu si aspektet e tjera negative të përkujdesjes ndaj një të sëmuri me Alzheimer, je i rrethuar nga heshtja.

    Kujdestarë, ja cili është paralajmërimi im për ju:në sfidën tuaj ju pret vetmia. Nuk mund të jeni çdo ditë entuziastë dhe optimistë.

    Duhet t’u afroheni të tjerëve dhe t’u mësoni atyre mbi Alzheimerin. Për të mbijetuar, nuk mund të shqetësoheni se jeni një barrë. 

    4. Do të doja të mos e kisha lënë egon time të pengonte atë që ishte më e mira për Eleinën

    Pyetja më e vështirë me të cilën përballet një kujdestar, është transferimi i të dashurit të tyre në një institucion të specializuar. Unë e dija se zhvendosja atje nuk do ta shëronte kurrë Eleinën. Por ndërkohë e kuptova se as shtëpia e të moshuarve nuk ishte një opsion.

    Kjo ma bëri disi më të lehtë për mua që të pranoja të pashmangshmen:Eleina duhet të lëvizte diku. Nuk mund të presësh që të jesh i përsosur.

    Duke parë 18 vitet e fundit, duhet ta kisha falur veten që nuk isha i tillë. Unë po bëja më të mirën në një situatë të vështirë, dhe po ashtu edhe ju.

    Kam mësuar se shtëpia nuk është thjesht një godinë. Ajo është një vend brenda jush ku ndiheni të sigurt.

    Edhe kur u përshtata me zbrazëtinë në shtëpinë time dhe në zemrën time, dy emocione mbizotëronin në mendjen time:lehtësimi që Eleina do të ishte e sigurt, dhe shpresa se tani mund të fokusohesha për të qenë një baba dhe një gjysh më i mirë. 

    5. Duke u fiksuar pas të shkuarës, e kisha privuar bashkëshorten nga lumturia e momentit

    Edhe pse më theu zemrën, duhet të isha ndarë më herët nga Eleina ime e parë, në mënyrë që të mund ta dua Elienën time të dytë aty ku është tani.

    Unë pata një jetë shumë aktive me Eleinën time të Parë. Kjo nuk ndodhi me Eleinën time të dytë. Fatkeqësisht, m’u desh shumë kohë për të kuptuar se duhet të zgjedh të heq dorë, ta pranoj të vërtetën e hidhur. 

    U detyrova ta takoja Eleinën time aty ku ishte, dhe të hyja në botën e saj. Një herë ajo më pyeti për prindërit e saj, dhe unë i thashë se kishin vdekur.

    Pasi pashë dhimbjen në fytyrën e saj, u zotova se nuk do t’i shkaktoja më kurrë atë lloj dhimbje. Sa herë që ajo do të pyeste për prindërit e saj, unë do t’i thoja që ata ishin njerëz të mrekullueshëm dhe e donin atë. 

    Kjo është mënyra ime për të vrarë “përbindëshin” Alzheimer:unë zgjedh që ta shoh gruan time si personin që ishte atëherë.

    Duke e ndihmuar atë të gëzojë personin që ishte në atë moment. Duke e ndihmuar të kuptojë se isha i lumtur që isha me të. Edhe ju mund ta vrisni këtë përbindësh, por nuk mund ta bëni vetëm./Living

    ObserverKult

    Lexo edhe:

    LETRA E NJË BABAI TË MOSHUAR PËR DJALIN E TIJ: NËSE THEM NDONJËHERË MË MIRË TË ISHA I VDEKUR, MOS U MËRZIT…

    Bir i dashur…

    Nëse një ditë do të më shohësh të vjetër, nëse bëhem pis gjatë të ngrënit dhe nuk arrij të vishem, kij durim. Kujto kohën kur unë kaloja duke të t’i mësuar këto ty.

    Nëse kur flas me ty përsëris gjithmonë të njëjtat gjëra, mos më ndërpre. Më dëgjo, sepse kur ishe i vogël duhet të tregoja çdo natë të njëjtën histori deri sa të zinte gjumi.

    E nëse nuk dua të lahem mos më ofendo e mos më turpëro. Kujto kur duhej të ndiqja mbrapa duke gjetur justifikime se ti nuk doje të laheshe.

    Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:

    ObserverKult

  • Krimi horror në Greqi, 18-vjeçari: Gjithmonë kam dashur ta vras nënën time, ajo nuk…

    Krimi horror në Greqi, 18-vjeçari: Gjithmonë kam dashur ta vras nënën time, ajo nuk…

    Qyteti i Tripolit në Greqi është tronditur nga vrasja e tmerrshme e një gruaje 54-vjeçare, kur djali i saj 18-vjeçar i mori jetën duke e mbytur me një peshqir. 

    Sipas informacioneve nga mediat greke, i riu kishte shkuar të takonte nënën e tij pasi prindërit e tij ishin të divorcuar dhe ai jeton me të atin, dhe në momentin kur shikonin televizor së bashku, papritmas, u ngrit, shkoi në tualet, mori peshqirin dhe e mbyti.
    18 -vjeçari dyshohet se i rrëfeu policisë se “gjithmonë ka dashur ta vrasë”, pasi besonte se nëna e tij nuk kujdesej mjaftueshëm për të, se ajo do të grindej me të dhe se kishte shumë lidhje me meshkuj. Burimet raportojnë se nënë e bir grindeshin shpesh, megjithëse në atë kohë dukej se nuk kishte pasur grindje.
    Autori i krimit përshkroi me ftohtësi se si vendosi spontanisht ta vriste.
    Trupi i gruas do të transferohet në shërbimin mjeko-ligjor të Larisës për një autopsi, ndërsa hetimi paraprak vazhdon.
     

    Top Channel

  • Mbyti nënën e tij me litar, dëshmia tronditëse e 18-vjeçarit: Gjithmonë kam dashur ta vras, kishte…

    Mbyti nënën e tij me litar, dëshmia tronditëse e 18-vjeçarit: Gjithmonë kam dashur ta vras, kishte…

    Komuniteti i Trikalës është e tronditur pas vrasjes së shëmtuar që ndodhi në zonën e Flamoulit, kur një 18-vjeçar vrau nënën e tij duke e mbytur me një peshqir banjoje.
    Pasi kreu aktin e tij të tmerrshëm dhe në gjendje të qetë, 18-vjeçari telefonoi policinë, u tha se vrau nënën e tij dhe qëndroi brenda shtëpisë së tyre duke pritur që policia të shkonte ta arrestonte.
    I riu vrasës i nënës, në një gjendje krejtësisht të qetë psikologjike, foli në polici dhe përshkroi arsyet që e çuan në këtë veprim. “Gjithmonë kam dashur ta vras ​​nënën time, sepse ajo nuk më kushtoi vëmendje, debatonte me mua dhe kishte shumë lidhje.”
    Me këto fjalë, 18-vjeçari nga Trikala i përshkroi policisë, sipas informacioneve arsyet që e çuan sot në vrasjen e nënës së tij.
    Nëna, sipas informacioneve, ishte ndarë nga babai i vrasësit 18 vjeçar, ndërsa nënë e bir kishin grindje të shpeshta.
    Megjithatë, sot nuk duket se ishin grindur dhe se të dy po shikonin televizor para krimit.
    “Pa ndodhur asgjë mes nesh, u ngrita, vendosa, mora peshqirin e saj, e vura rreth qafës, e shtrëngova dhe e vrava”, i ka deklaruar 18-vjeçari policisë, e cila nxitoi në vendin e ngjarjes së krimit të shëmtuar, shkruan Kathimerini.
    Duhet theksuar gjithashtu se trupi i gruas së pafat do të transferohet në shërbimin mjeko-ligjor të Larisës për të kryer autopsinë.
    “Është shumë tragjike”, tha një fqinj i 54-vjeçares. “Nuk kam idenë se çfarë ka ndodhur. Fëmijët nuk jetonin me të”, shtoi ajo.

  • “Zgjedhjet po e nxjerrin lakuriq një të vërtetë”, Nika “shënjestron” Berishën: Nuk ka dashur kurrë një PD të fortë

    “Zgjedhjet po e nxjerrin lakuriq një të vërtetë”, Nika “shënjestron” Berishën: Nuk ka dashur kurrë një PD të fortë

    Këshilltari i djathtë në Bashkinë e Vlorës dhe një ndër zërat më aktiv në këtë këshill, Gjergji Nika, ka reaguar pas sulmit të Sali Berishës gjatë konferencës së sotme. Berisha tha se “ai s’ka asnjë lidhje me PD-në”, duke e cilësuar Nikën si “këshilltar të propozuar nga ish-kryetari Lulzim Basha dhe Enkelejd Alibeaj”.
    Në reagimin e tij, Nika shkruan se Berisha e nuk ka dashur kurrë një PD të fortë, të hapur e të bashkuar, por një opozitë të nënshtruar dhe të kontrolluar plotësisht prej tij.
    Ai e akuzon kreun e PD-së se përmes përzgjedhjes së kandidatëve të dobët e të majtë, po e çon qëllimisht opozitën drejt humbjes për t’i shërbyer stabilitetit politik të Edi Ramës.
    Reagimi i plotë i Gjergji Nika:
    Berisha asnjëherë nuk ka dashur një PD të fortë, të hapur e të bashkuar, por një PD dhe opozitë të nënshtruar
    Zgjedhjet e pjesshme vendore po e nxjerrin lakuriq një të vërtetë që demokratët duhet ta pranojnë pa iluzione: Sali Berisha nuk ka dashur kurrë një PD të fortë, të hapur e të bashkuar. Ai ka dashur vetëm një PD të nënshtruar, të varur nga vullneti i tij, një opozitë që nuk ngrihet për të fituar, por për të justifikuar humbjet e tij. Prandaj ai vazhdon të investojë në një opozitë të rreme, të kontrolluar dhe të nënshtruar, me qëllimin e vetëm për të mbajtur peng demokratët, për të ruajtur ndikimin personal dhe për të shërbyer si garanci e stabilitetit politik të Edi Ramës.
    Në vend që të mbështesë kandidatë me integritet, me eksperiencë politike, profesionale dhe me peshë morale, Berisha po “përzgjedh” figura qesharake e groteske, shpesh të ardhura nga e majta, pa biografi politike, madje edhe me të kaluar të dyshimtë.
    Kjo nuk është rastësi!
    Në Vlorë, ku dikur PD kishte një bazë të fortë dhe një potencial real për ringritje, Berisha ka vendosur të “mbështesë” individ që as vetë demokratët, nuk e duan, nuk e njohin dhe as nuk do ta mbështesin, ngaqë për të, vitet e fundit garat zgjedhore janë farsë.
    Një farsë e menduar mirë për të shmangur çdo kur të humbasë dhe për të ruajtur kontrollin absolut mbi një opozitë të dobët e të përçarë.
    Ky është modeli politik i Berishës prej vitesh: një opozitë që nuk lufton për pushtet, por për mbijetesën e liderit të vet; një PD që nuk shërben si alternativë, por si peng i llogarive të vjetra, dosjeve të hapura dhe pazareve nën dorë. Në çdo garë zgjedhore të viteve të fundit, Berisha ka ditur të humbasë me stil, jo nga paaftësi, por nga strategji.
    Ngaqë një opozitë e fortë do ta nxirrte jashtë loje, ndërsa një opozitë e kontrolluar e mban në qendër të vëmendjes dhe i garanton vazhdimësinë e pazareve politike.
    Humbja e PD-së i shërben vetëm një njeriu: Sali Berishës. Ai nuk do pushtet për demokratët, por për veten. Nuk do fitore për Shqipërinë, por për të ruajtur imunitetin politik dhe ekonomik që i siguron roli i “liderit historik”. Prandaj, zgjedhjet e pjesshme janë vetëm një tjetër akt në një shfaqje të gjatë ku humb opozita, fitojnë pazaret dhe forcohet pushteti i Edi Ramës.
    Edhe këto zgjedhje, si ato të 11 majit janë të shitura. Kurrën e kurrës PD nuk mund të mbështesë një kandidat të majtë. Një kandidat që në vitin 2021-2023 i aderuar si anëtar të PSD, ka qenë te LSI te PS, e në fund ka qenë dhe këshilltar i Prefektit të Vlorës. Unë kuptoj qartë që këto zgjedhje të shitura me qëllim për t’i vënë një kandidat të dobët, që diferenca të dalë e madhe.
    Demokratët duhet ta kuptojnë se një opozitë që mbështet kandidatë pa dinjitet e pa identitet, që i shërben një lideri të korruptuar dhe jo kauzës së lirisë, nuk është opozitë e vërtetë. Është një instrument për t’i shitur zgjedhjet në tavolinë dhe për të mbajtur gjallë një sistem të kalbur.
    Sa kohë që opozita mbahet peng nga Berisha, çdo votë për “Berishën opozitar” është votë për Ramën në pushtet!
    T’i kthejmë shpinën këtij modeli të vjetër, të shkëputemi nga pengmarrja e Berishës dhe të ndërtojmë një opozitë të re, të sinqertë, të bashkuar dhe me vizion europian. Vetëm kështu PD mund të rikthehet si forca që shqiptarët dikur e besuan për të sjellë ndryshimin.
    Dhe, meqënëse “lideri historik” më quajti të vënë nga Basha dhe pa lidhje me PD, po i përgjigjem: Unë kam qenë, jam e do të jem demokrat! Ndryshe nga ata që udhëheqja e PD mbështet duke vazhduar marrëveshjen e 11 majit!
    Ndaj i ftoj të gjithë qytetarët e paangazhuar, opozitarët e sinqertë, demokratët e vërtetë, dhe të majtët e zhgënjyer të më bashkohen në këtë përpjekje për ta kthyer Vlorën në një qytet që i përket qytetarëve, jo klientelës politike.

  • Humbje e madhe në botën e humorit: Ndërron jetë komediani Steve Bridges

    Humbje e madhe në botën e humorit: Ndërron jetë komediani Steve Bridges

    Një nga emrat më të dashur të humorit amerikan në rrjetet sociale, Steve Bridges, ka ndërruar jetë në moshën 41-vjeçare. Lajmin e trishtë e konfirmoi bashkëshortja e tij, Chelsey, përmes një videoje emocionale të postuar në TikTok, ku Bridges kishte mbledhur mbi 2 milionë ndjekës falë skeçeve të tij të veçanta dhe stilit origjinal në video të shkurtra komike.
    Chelsey bëri të ditur se ai ndërroi jetë më 15 tetor, “i qetë në gjumë”, teksa po pushonte në divan në shtëpinë e tyre në Peoria, Illinois. Policia lokale ka konfirmuar se vdekja e tij ka qenë natyrale. “Ajo që shihnit në internet ishin vetëm personazhet që ai krijonte… Në të vërtetë, ai ishte babai më i dashur dhe bashkëshorti më i mirë,” u shpreh ajo mes lotësh.
    Në përshkrimin e videos, ajo shtoi: “Ai me të vërtetë ka ikur. Nuk ishte thjesht një personazh i rrjeteve sociale, por një njeri familjar që jetonte për t’i bërë të tjerët të qeshnin.”
    Bridges njihej për videot e tij në stilin POV dhe karakteret e shumta që krijonte, duke ofruar humor të pastër dhe të ndjeshëm. Vdekja e tij ka lënë një boshllëk të thellë jo vetëm në familjen e tij, por edhe në komunitetin online që e adhuronte.
    Fansat në rrjet po ndajnë mesazhe ngushëllimi dhe mirënjohjeje për ndikimin që ai pati në jetët e tyre.

  • Dimitur Poljanov: O nënë e dashur, mos më pyet

    Dimitur Poljanov: O nënë e dashur, mos më pyet

    “Whistler’s Mother”, James McNeill Whistler

    Dorën më jep, zjarr të pashuarmë shtjer ti mua mu në gji,kujto, e dashur, ç’ke kaluar,dhe ngazëllomë me aq sa di.

    O nënë e dashur, mos më pyetse ç’plagë ka kjo zemra ime,nga se un’ vuaj edhe heq,ç’u bë krenarja, forca trime.

    Më thuaj, ç’hidhërim ke pirëkur dashuria e gënjyerju dogji zemrën e mirë,ta pi dhe unë pa kursyer?

    Nën t’egrën shtypje, as’më thua,ku mundët shpresat t’i ushqeni?Të më shpëtojnë edhe mua…shpresa marroqe që gënjeni.

    Përktheu: Myzafer Xhaxhiu

    ObserverKult

  • Të desha, të dua, ashtu sikur në jetë s’kam dashuruar… kënduar nga Shpresa Gashi (teksti dhe kënga)

    Të desha, të dua, ashtu sikur në jetë s’kam dashuruar… kënduar nga Shpresa Gashi (teksti dhe kënga)

    “Të desha, të dua…”, dëgjojeni këtë variant kënge të kënduar aq ëmbël nga Shpresa Gashi.

    Teksti

    S’mendonja ta donja,me zemër, si të vegjlit, kaq shumë,Ta shihnja për çdo natë edhe në gjumë,s’mendonja, s’mendonja!

    Kur ishe, larg meje,kujtimi yt o vashë, me ndizte gjinë,E malli veç ma shtonte dashurinë,për shoqen e dashur.

    Të desha, të dua,ashtu sikur në jetë s’kam dashuruar,E dashur, për mua,je shok i mirë e krah i fortë mbi dhe!

    Dëgjoje, dëgjoje,se si buçet për ty sot kënga ime!Për ty, që i falë kësaj zemre veç gëzime,dëgjoje, dëgjoje!

    Me shpirtin e pastër,për mua vetëm ti je e vërteta,Ti sjell pran’ meje gazin që fal jeta,o shoqe e dashur!

    E vitet, do shkojnë,të vegjlit do ta mbushin plot shtëpinë,Tek ti do tregosh për dashurinë,për jetën e lumtur.

    Të desha, të dua,ashtu sikur në jetë s’kam dashuruar,E dashur, për mua,je shok i mirë e krah i fortë mbi dhe!

    Dëgjoje, dëgjoje,se si buçet për ty sot kënga ime!Për ty, që i falë kësaj zemre veç gëzime,dëgjoje, dëgjoje!

    ObserverKult

    ——————

    Lexo edhe:

    DASHURI MË DESHE, TË DESHA, MË GËZOVE, MË HIDHËROVE, POR MË MËSOVE…

  • Leclerc: 7 sezone te Ferrari pa asnjë titull janë shumë, viti i ardhshëm i rëndësishëm për mua

    Leclerc: 7 sezone te Ferrari pa asnjë titull janë shumë, viti i ardhshëm i rëndësishëm për mua

    Viti 2025 nuk ka qenë i mbarë as për Charles Leclerc dhe as për makinën Ferrari. Në fakt, monegasku ende nuk ka arritur shkallën më të lartë të podiumit dhe është dashur të shtyjë shpresat e tij për titullin kampion sezonin e ardhshëm, kur revolucioni mund të riorganizojë ekuilibrin e fuqive në pistë.
    Leclerc do të mbushë 28 vjeç më 16 tetor dhe pas shtatë sezonesh në Maranello, është e natyrshme që piloti monegask të mund të bëjë një bilanc të karrierës së tij në Formula 1. Në një intervistë me Neë York Times, ai shpjegoi gjithçka.
    “Këto janë padyshim vitet kur ndihem më mirë. Nuk e shoh ende fundin e karrierës sime dhe nuk pres që të vijë së shpejti. Ndihem ende shumë i ri, por këto janë sigurisht vite shumë të rëndësishme. Ashtu siç do të jetë shumë e rëndësishme të kemi një fillim të mirë vitin e ardhshëm”, tha Leclerc.
    Piloti, gjithashtu tha disa fjalë të ngrohta për Ferrari: “Ndihem mirënjohës që jam këtu dhe që po ngas për ekipin që e kam dashur gjithmonë. Do të doja të fitonim më shumë, por përveç kësaj, jam shumë i lumtur”.
    “Kjo më motivon jashtëzakonisht shumë që të përpiqem ta ndryshoj situatën dhe ta kthej Ferrari në rrugën e fitoreve. Fatkeqësisht, këtë vit, McLaren ka bërë një hap shumë më të madh përpara se ekipet e tjera”, tha Leclerc.

  • Vrasja e pronarit grek dhe shqiptarit, autori fshihet në Athinë, çfarë kapën kamerat e sigurisë

    Vrasja e pronarit grek dhe shqiptarit, autori fshihet në Athinë, çfarë kapën kamerat e sigurisë

    pronari grek

    GREQI-Autoritetet greke kanë rënë në gjurmët e autorit të vrasjes së pronarit grek të kampingut 68 vjeç dhe punëtorit të tij shqiptar. Autori pasi ka kryer vrasjen e dyfishtë është larguar drejt Athinës duke kaluar nga rrugë dytësore.
    Policia greke ka siguruar pamje nga kamerat e sigurisë, që tregojnë se autori është parë në Athinë. Aktualisht, një ekip i specializuar nga Kallamata bashkëpunon me Departamentin e Vrasjeve në Atikë për të arrestuar autorin dhe zbardhur rrethanat e ngjarjes, shkruan Protothema.

    Mes të dyshuarve është edhe nipi i biznesmenit, që ka dhënë dëshmi kontradiktore, i vetmi i mbijetuar i sulmit fatal të dielën e kaluar, pasi besohet se ai dhe familjarë të tjerë janë mërzitur pasi e kanë ditur për testamentin, edhe pse më shumë se gjysma do i lihej atij. Për më tepër, autoritetet kanë gjetur një testament të mëparshëm të 68-vjeçarit, i cili dyshohet të jetë hartuar rreth një vit më parë dhe i vulosur.
    “Po shkruaj testamentin tim në rast vdekjeje të papritur. Nipit tim të dashur….., djalit të vëllait tim të ndjerë…., sepse e dua si fëmijën tim pasi e kam pasur nën udhëheqjen time shpirtërore që kur ishte fëmijë dhe ai nuk i ka keqkuptuar kurrë urdhrat e mia dhe gjithmonë përpiqet të më bëjë të lumtur me shumë respekt dhe dashuri, ia lë pjesën më të madhe të pasurisë sime. Pastaj, “kujdestarit të kampingut, mikut të tij të dashur”, i cili u vra me të natën e së dielës, i lë  gjysmën e arës, “të cilën e zotëronte bashkë me nipin e tij të dashur”, si dhe shuma të konsiderueshme në bankat në Pylos.”, shkruan ai.
    Në fund të testamentit, ai u ka lënë gjithashtu shuma të konsiderueshme parash motrës dhe djalit të saj, si dhe mikut të tij shqiptar, nëse nipi i tij do të vendoste të shiste pronën.
    Ngjarja ndodhi mbrëmjen e 5 tetorit, ku autori kishte hyrë në kamping si ‘klient i mundshëm’. Kur i është thënë se nuk kishte vende të lira, ai dyshohet se ka nxjerrë armën dhe ka hapur zjarr ndaj pronarit dhe punëtorit shqiptar./ZËRI